Oceanborn Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Oceanborn Είδος: Δεν έχω ιδέα Βία: Όχι Σεξ: Όχι Αριθμός Λέξεων: 861 Αυτοτελής: Ναι http://www.youtube.com/watch?v=krPvO7LMub0 Όνειρο Παγίδα.pdf Όνειρο Παγίδα.doc Edited December 26, 2011 by Oceanborn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Μπράβο κοριτσάκι πολύ μου αρέσει. Αλλα γιατί βρε την έβαλες στις διάφορε ιστορίες και όχι στις ιστορίες φαντασίας; Βγάζει μια θλίψη και μια μαγεία ταυτόχρονα. Ακόμα και το σκοτεινό σχέδιο του Υπνου μοιάζει λυτρωτικό... και μου δημιουργεί την επιθυμία να κοιμηθώ, πριν να είναι πολύ αργά... Μου αρέσει όλο και περισσότεορ το γράψιμό σου. Βελτιώνεσαι ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνεις νομίζω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 26, 2011 Author Share Posted December 26, 2011 Ευχαριστώ πολύ Ευγενία μου... Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα που να την κατατάξω. Ή βελτιώνομαι ή με συνηθίζετε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αιθεροβάμων Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 (edited) Δε θυμάμαι αν έχω διαβάσει κάτι άλλο δικό σου, ίσως και ναι. Γενικά έχω ένα θέμα με τη μνήμη μου οπότε μη το μεταφράσεις ως κάτι το αρνητικό για το γράψιμο σου. Όσο για το διήγημα σου να σου πω ότι χτύπησες αδύνατο σημείο μου με τον ύπνο, τα όνειρα και όλο αυτό το περιβάλλον. Μου άρεσε πολύ και παρασύρθηκα με όλη αυτή την αγωνία της τόσο που θα ήθελα να της συμπαρασταθώ. Το τέλος της - η λύτρωση της... πολύ καλό για τα δικά μου γούστα. Μπράβο Edited December 26, 2011 by Αιθεροβάμων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Μυστηριώδες, μελαγχολικό και συγκινητικό. Πολύ ωραία ατμόσφαιρα, απόλυτα ταιριαστή για ένα όνειρο. Εκείνος ο περίεργος τύπος που ήρθε από το πουθενά, πολύ πετυχημένος. Γενικά, ήταν μια ωραία ιστοριούλα. Κι ο τρόπος γραφής σου εμφανώς βελτιωμένος. Και η δική μου γνώμη είναι ότι δεν βρίσκεται στη σωστή βιβλιοθήκη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 26, 2011 Author Share Posted December 26, 2011 Πραγματικά δεν περίμενα τόσο θετικά σχόλια. Αιθεροβάμων, δε το παίρνω προσωπικά και μου χει συμβεί και το έχω κάνει (παράδειγμα ο Asgaroth). Καλύτερα να μένουν οι ιστορίες μου παρά εγώ. Σ ευχαριστώ πολύ... Mesmer, ειλικρινά ευχαριστώ γιατί απ όταν ήρθα στο φόρουμ διαβάζεις τις ιστορίες μου. Αν έχω βελτιωθεί, σίγουρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα σχόλια τα δικά σου και όσων παρακολουθούσαν τις δημοσιεύσεις μου από την αρχή. Όσο για την κατάταξη της ιστορίας, αν κάποιος moderator θέλει μπορεί να την μεταφέρει σε άλλη κατηγορία. Δεν έχω θέμα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Κι εμένα η ιστορία μου φάνηκε για τρόμου, ή για σκοτεινό φάνταζι. Έχει πολύ πετυχημένες περιγραφές και ωραία ατμόσφαιρα, που με τράβηξε αμέσως, και δίνει πολύ καλά την όλη ατμόσφαιρα της αυπνίας από άγχος ή ψυχολογικό αυτοβασανισμό. Μου άρεσε και το τέλος. Πολύ καλή. ΥΓ: Κατα τα άλλα σε πείραξε η Σπλήνα του ποντικού... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 ΥΓ: Κατα τα άλλα σε πείραξε η Σπλήνα του ποντικού... Αυτό σκοπεύεις να το βάζεις σε ότι γράφει η Oceanborn απο δω και πέρα ε; Καλά το κατάλαβα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Λέξεις γεμάτες πόνο. Πόνος που γίνεται ένα σύνολο εικόνων. Και οι εικόνες αυτές να μπαίνουν στο μυαλό και να καταλήγουν στην καρδιά. Ξαφνικά η ηρωίδα δεν είναι μόνη κι ας μην το ξέρει γιατί ο αναγνώστης λόγω της συγγραφέας αισθάνεται όπως αισθάνεται κι αυτή. Εδώ η Οceanborn έκανε κάτι που έχει καιρό να κάνει. Χρησιμοποίησε ως ηρωίδα μια γυναίκα. Μια ηρωίδα αληθινή. Και για τέλος να πω πως πάλι και μάλιστα πιο πετυχημένα κατάφερε η Oceanborn να μετατρέψει ένα άσχημο τέλος σε κάτι λυτρωτικό. Δηλαδή παρόλο που ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι καλό τέλος (και για μερικούς αποτρόπαιο), καταλαβαίνουμε ότι είναι κάτι που έχει ανάγκη η ηρωϊδα και τελικά θετικό από τη δική της πλευρά. Για μένα μεγάλο επίτευγμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 26, 2011 Author Share Posted December 26, 2011 Κι εμένα η ιστορία μου φάνηκε για τρόμου, ή για σκοτεινό φάνταζι. Έχει πολύ πετυχημένες περιγραφές και ωραία ατμόσφαιρα, που με τράβηξε αμέσως, και δίνει πολύ καλά την όλη ατμόσφαιρα της αυπνίας από άγχος ή ψυχολογικό αυτοβασανισμό. Μου άρεσε και το τέλος. Πολύ καλή. ΥΓ: Κατα τα άλλα σε πείραξε η Σπλήνα του ποντικού... Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σιχαμενούλη! Αν είμαι στη σωστή διάθεση τίποτα δεν με πειράζει... Αλλά πρωί πρωί, να ακούω για εγκέφαλους σαλιγκαριών και αίμα ποντικών... Είναι κάπως δεν είναι; Plus, σε είχα κι όλο πλάτη Επίτηδες μου το κανες. Πάντως, για να επανέλθω και στο θέμα, χαίρομαι αν κατάφερα να περάσω το άγχος της αϋπνίας. Όσοι υποφέρετε ή υποφέρατε κάποτε, γνωρίζετε πόσο χάλια φάση είναι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 ΥΓ: Κατα τα άλλα σε πείραξε η Σπλήνα του ποντικού... Αυτό σκοπεύεις να το βάζεις σε ότι γράφει η Oceanborn απο δω και πέρα ε; Καλά το κατάλαβα... Δεν το είχα βάλει εγώ την άλλη φορά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Σωστά! Να το βάζεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Όσο για την κατάταξη της ιστορίας, αν κάποιος moderator θέλει μπορεί να την μεταφέρει σε άλλη κατηγορία. Δεν έχω θέμα... Οκ. Μεταφέρεται στις ιστορίες Φαντασίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 26, 2011 Author Share Posted December 26, 2011 Διγέλαδε, ποστάραμε μαζί και δεν είδα την κριτική αμέσως για να απαντήσω. Πόνο το δίχως άλλο. Δεν είναι ότι δεν γράφω συχνά με ήρωες γυναίκες, απλά δεν το ανεβάζω γιατί κακά τα ψέματα, υπάρχει η αίσθηση της ταύτισης κάποιες φορές. Όπως τώρα. Σε μεγάλο βαθμό. Όχι ολοκληρωτικά φυσικά. Είναι άσχημο το τέλος. Αλλά c'est la vie... Ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια και τον χρόνο σου. Όσο για σένα Necktwisted... Να ευχαριστείς την καλή σου τύχη που μένεις μακριά. Τίποτ άλλο. Ευχαριστώ Mesmer. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Πολύ ωραία ιστορία, όμορφα δοσμένη, με την κατάλληλη ατμόσφαιρα και τον πόνο σε σωστά επίπεδα. This I like. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 28, 2011 Author Share Posted December 28, 2011 Πολύ ωραία ιστορία, όμορφα δοσμένη, με την κατάλληλη ατμόσφαιρα και τον πόνο σε σωστά επίπεδα. This I like. Αυτό είναι που θα έκανες σκληρή κριτική; :p Ευχαριστώ πάντως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Είναι πολύ σκληρός ο Ζάρα τελικά άμα το αποφασίσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 Το θεματάκι μου με τον ύπνο το έχω και εγώ… Ήταν ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σου. Πολλές φορές δεν θέλω να κοιμηθώ για να συνεχίζω να ζω ένα όνειρο και άλλες φορές όταν κοιμάμαι ανυπομονώ να ξυπνήσω για να μην ξεχάσω το όνειρο που έζησα… Βέβαια όμως τα περισσότερα όνειρα είναι απατηλά και συνήθως ανολοκλήρωτα και πληγώνουν, και ο ύπνος έχει το κακό συνήθειο να σου στερεί τα όμορφα όνειρα και να κρατά, στην μνήμη μας, αυτά που είναι εφιαλτικά και προέκταση της καθημερινότητας μας. Ανατριχιαστική η υπόνοια και μόνο, ότι ο ύπνος είναι κάτι σαν μια οντότητα όπως τον περιγράφεις –ψιλοδιεστραμμένη, ύπουλη και προδοτική- και πως τα όνειρα μας διαχειρίζονται από αυτόν! Μου άρεσε που αρχικά τον περιγράφεις με όμορφο τρόπο, ότι έχει γλυκιά φωνή και μια εμφάνιση που είναι μεν περίεργη αλλά δεν τρομάζει, σαν τα νανουρίσματα που πάντα είναι ευχάριστα. Ενώ μετά προς το τέλος βλέπουμε μια εικόνα βίαιη και άγρια. Σωστός εφιάλτης(έτσι δεν ξεκινάνε λίγο πολύ;) αρκετά καλά δοσμένος. (Ξεκρεμάω την ονειροπαγίδα μου από τον τοίχο και παίρνω νταβόρ για να ξεραθώ αμέσως, χωρίς να έρθει να με πάρει αγκαλιά για νάνι ο κύριος που μόλις μας περιέγραψες.) Ήταν καλό, μου αρέσουν πάντα οι περιγραφές στις ιστορίες σου και είναι σίγουρα διαφορετική από ότι μας έχεις δώσει να διαβάσουμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 30, 2011 Author Share Posted December 30, 2011 Δεν έχεις ιδέα πόσο όμορφα ένιωσα με το σχόλιο σου anysias.... Είναι πολύ σημαντικό να νιώθει κάποιος ότι μέσα στην ιστορία κάποιου άλλου κρύβεται ένα κομμάτι του... Μην φοβάσαι. Δεν έρχεται αν δεν τον καλέσεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted December 30, 2011 Share Posted December 30, 2011 Λίγο πριν υποβάλλω το σχόλιό μου πριν κόπηκε το ρεύμα... Ονειρική περιγραφή, μέσα από άλλο πρίσμα, μιας κατάστασης καθημερινής, που έχουμε βιώσει ή ακόμα χειρότερα έχουμε προκαλέσει. Πολύ ωραία η επιλογή του τίτλου η οποία προσφέρει στην ιστορία. Είναι εν τέλει μια παγίδα; Η ανταλαγή του πόνου για το μούδιασμα και την ηρεμία; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 30, 2011 Author Share Posted December 30, 2011 Λίγο πριν υποβάλλω το σχόλιό μου πριν κόπηκε το ρεύμα... Ονειρική περιγραφή, μέσα από άλλο πρίσμα, μιας κατάστασης καθημερινής, που έχουμε βιώσει ή ακόμα χειρότερα έχουμε προκαλέσει. Πολύ ωραία η επιλογή του τίτλου η οποία προσφέρει στην ιστορία. Είναι εν τέλει μια παγίδα; Η ανταλαγή του πόνου για το μούδιασμα και την ηρεμία; Τυχαίο; Δε νομίζω... Πάντως εγώ δεν σε καταράστηκα. I swear. Πάντως είναι σημάδι να διαβάσεις το blackout αν δε το έχεις κάνει ήδη. χαχα Το ονειρική το λες κυριολεκτικά επειδή είναι σε όνειρο έτσι; Δεν ξέρω... Οι λέξεις αποκτούν κάποιες φορές ιδιαίτερο εννοιολογικό περιεχόμενο και ακόμα περισσότερο είναι αλληλένδετες με τις συνθήκες. Γενικά δε θα ήθελα να απαντήσω γιατί ούτε και γω ξέρω... Στο συγκεκριμένο διήγημα όμως, Είναι παγίδα γιατί μέσα από τα όνειρα ο ύπνος εκμεταλλεύεται κάποιον λανθάνον ενθουσιασμό και παρασύρει τα θύματά του ώστε να ερωτευτούν. Ύστερα επιστρέφει για να "λυτρώσει" και να συνεχίσει τη συλλογή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted December 30, 2011 Share Posted December 30, 2011 Πάντως είναι σημάδι να διαβάσεις το blackout αν δε το έχεις κάνει ήδη. χαχα Γκρρρρρρ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 30, 2011 Author Share Posted December 30, 2011 Πάντως είναι σημάδι να διαβάσεις το blackout αν δε το έχεις κάνει ήδη. χαχα Γκρρρρρρ! Μην τσιμπάς... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted January 1, 2012 Share Posted January 1, 2012 Ειναι λιγο μικρη η ιστορια και νομιζω αφηνει κενα. Εγω τουλαχιστον δεν καταλαβα ποιον ειχε αφησει η κοπελα και γιατι ο υπνος παγιδευε τα θυματα του για να ερωτευτουν και αν ναι ... ποιον ερωτευονται και τι εχει να κερδισει? Μου αρεσε η προσωποιηση του υπνου σε αυτον τον ανδρα, αλλα νομιζω πως θα ηθελα μεγαλυτερη περιγραφη. Ηταν χαριτωμενη ιστορια, αλλα εγω εμεινα με πολλες αποριες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted January 2, 2012 Author Share Posted January 2, 2012 Ειναι λιγο μικρη η ιστορια και νομιζω αφηνει κενα. Εγω τουλαχιστον δεν καταλαβα ποιον ειχε αφησει η κοπελα και γιατι ο υπνος παγιδευε τα θυματα του για να ερωτευτουν και αν ναι ... ποιον ερωτευονται και τι εχει να κερδισει? Μου αρεσε η προσωποιηση του υπνου σε αυτον τον ανδρα, αλλα νομιζω πως θα ηθελα μεγαλυτερη περιγραφη. Ηταν χαριτωμενη ιστορια, αλλα εγω εμεινα με πολλες αποριες... Oh come on laas... αυτά που ρωτάς είναι πολύ απλά... Ποιον είχε αφήσει; Προφανώς κάποιον που ήταν ερωτευμένη, για κάποιο χωρισμό μιλάει. γιατι ο υπνος παγιδευε τα θυματα του για να ερωτευτουν Γιατί είναι ουσιαστικά ένα σκοτεινό πλάσμα που παγιδεύει τις καρδιές τους για κάποια συλλογή. Επίσης όπως εξηγώ στο τέλος, χρησιμοποιεί το αίμα για να δημιουργήσει μια ψεύτικη ιδέα έρωτα και την επακόλουθη απογοήτευση... Ποιον ερωτεύονται; Μα τι σημασία έχει ποιον ερωτεύονται! Τι έπρεπε να γράψω; Ονόματα και ταυτότητες; Κάποιον...! Μου αρεσε η προσωποιηση του υπνου σε αυτον τον ανδρα, αλλα νομιζω πως θα ηθελα μεγαλυτερη περιγραφη. Δεν μου αρέσει να περιορίζω την εικόνα που έχει ο καθένας για τους χαρακτήρες μου. Νόμιζα ότι το έδωσα ξεκάθαρα και θα χε μικρή σημασία αν ήταν ξανθός ή μελαχρινός ή αν είχε μια ελίτσα πάνω από το δεξί του μάτι... Είναι ο ύπνος. Είναι μια προσωποποίηση. Αυτά...Νόμιζα ότι στην ιστορία τα είχα εξηγήσει όλα αυτά και εκπλήσσομαι λίγο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.