Jump to content

...οπότε καλύτερα να μην μιλάμε άλλο γι'αυτόν.


Rikochet

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: όχι εγώ

Είδος ποιήματος: (πολύ) δραματικό

Αριθμός Στίχων: 23

Σχόλια: http://www.danielcharms.com/charms/plays/play1.html

 

ναι μωρέ απλά

όταν ματώνουν τα ούλα του

αφού έχει πλύνει τα δόντια του

μαζεύει το αίμα σε ένα σφηνοπότηρο

λίγο λίγο και προσθέτει μοσχοκάρυδο

και ινσουλίνη

το φυλάει στο ψυγείο στην αυγοθήκη

πλάι σε δυό κλούβια αυγά

δεν ματώνουν πολύ πλέον τα ούλα

αλλά το ποτηράκι γεμιζει σιγά σιγά

και όταν κοντεύει να ξεχειλίσει

θα ‘ναι απόγευμα και θα το πιεί μονοκοπανιά -

και τότε θα φτιάξουν τα πνευμόνια του

δε θα τα νιώθει να ξεκολλάνε κάθε φορά που βήχει

θα ισιώσουν τα στραβά του δάχτυλα

τα μαλλιά του θα ξαναγίνουν από άσπρα κόκκινα

θα ανακτήσει τη μυρωδιά του

και θα φύγει για εκεί όπου ίσως τον ξαναφωνάξουν τζίντζερ

όπου ίσως πίνουν ακόμα πικρό το τσάι τους

σ’αυτό το σπίτι που ίσως θυμούνται το όνομα του

που σίγουρα δε μπορούν να περπατήσουν ποτέ ξανά

ούτε τότε

φυσικά

ούτε και τώρα

Link to comment
Share on other sites

Πειράζει που δεν το θεωρώ δραματικό, αλλά μεταφυσικό (το οποίο εμπεριέχει και μια απορία);

Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα μέχρι το μονοκοπανιά, μετά το διάβασα κοιτώντας σκόρπιες τις λέξεις ως το τέλος. Το ξανάπιασα από την αρχή, ξανά μετά το μονοκοπανιά χάθηκα.

 

Βρίσκω πως δεν έχω ανάγκη να διαβάσω μετά από εκεί, μου έδωσες μια φοβερή εικόνα που θα τη σκέφτομαι για ώρα. Βγήκε ένα χέρι από την οθόνη και μου έριξε σφαλιάρα.

Μπήκε στα αγαπημένα. Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Φίλε Γιάννη, το ποίημα μου άρεσε πολύ, όμως ο στίχος "που σίγουρα δε μπορούν να περπατήσουν ποτέ ξανά" με μπέρδεψε λίγο. Ίσως κάτι να μην κατάλαβα.

Και κάτι σχετικό-άσχετο.Πριν περίιπου 30 χρόνια ένας πασίγνωστος σουηδός ολυμπιονίκης, αποκαλύφτηκε ότι έκανε αφαίμαξη, διατηρούσε το αίμα του σε ψυγείο και το έπαιρνε με μετάγγιση λίγο πριν τρέξει σε αγώνες. Ήταν ένα νόμιμο ντοπάρισμα και μου το θύμησε ο ήρωας σου.

Link to comment
Share on other sites

Φίλε Γιάννη, το ποίημα μου άρεσε πολύ, όμως ο στίχος "που σίγουρα δε μπορούν να περπατήσουν ποτέ ξανά" με μπέρδεψε λίγο. Ίσως κάτι να μην κατάλαβα.

 

Νίκο δες και το δικό μου σχόλιο. Ίσως αυτό να σου δώσει μια ιδέα ;)

Link to comment
Share on other sites

Πολύ έντονο και μάλιστα κατά περίεργο τρόπο, ακόμα πιο έντονη η αλλαγή των μαλλιών από ότι οι άλλες που είναι περισσότερο φρικαλέες έτσι όπως τις φαντάζεσαι. Πολύ καλό Ρίκο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..