50 Βιβλία για το 2012

[Adicto]

8. Graham Masterton, Ενταφιασμός, Εκδ Jemma Press, σελ. 541, μτφ Π.Κουστας/ Χ. Καρακούδα

 

Ίσως ότι χειρότερο έχω διαβάσει από Μάστερτον σαν γραφή, σε κάποιους διαλόγους με έπιασε σπαστικό γέλιο... Στο δε τέλος, ο Μαστερτον ξεπέρασε ακόμα και τον εαυτό του σε προχειρότητα. Οι σπλατεριές βέβαια ήταν έξοχες και η σύλληψη να παντρέψει Βουντού και Ινδιάνικη Μαγεία υποσχόμενη, αλλά δεν...

 

 

9. Τζακ Κέτσαμ, Κρυφτό, εκδ Λογείον, σελ 204, μτφ Ν.Ρούσσος

 

Απόλαυση ετούτο το βιβλίο. Πιο "ήρεμο" από το Νεκρή Σεζόν αλλά νομίζω και πολύ πιο μεστό και ενδεικτικό των συγγραφικών ικανοτήτων του Κέτσαμ. Προσωπικά βρίσκω τρομερό το ταλέντο του να δίνει ζωή, υπόσταση στους ήρωες του σε βαθμό που να νομίζεις ότι μιλάει για κάποιους πραγματικά γνωστούς σου. Ο Κετσαμ εδώ δουλεύει το νυστέρι σαν μάστορας, αλλά όχι για να μακελέψει σάρκα. Κάνει μικρές τομές, σελίδα τη σελίδα, για να αποκαλύψει χαρακτήρες ολότελα ανθρώπινους, απίστευτα φυσικούς.

 

Πολύ καλό επίσης το εξώφυλλο και το χρησιμότατο σημείωμα του συγγραφέα στο τέλος του βιβλίου για το πως εμπνεύστηκε την ηρωιδα του.

[tsathoggua]

1) Darker than you think - Jack Williamson

2) Η νύχτα της λευκής παπαρούνας - Κωνσταντίνος Μίσσιος

3) Έγκλημα στην αρχαία αγορά - Claude Mosse

4) Ο βασιλιάς με τα κίτρινα - Robert Chambers

5-8) To Πηγάδι στο Τέλος του Κόσμου - William Morris

9) Teatro Grottesco - Thomas Ligotti

10) The Conan chronicles vol. 2- Robert E. Howard

11) Οι έμποροι των εθνών -Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: διάλειμμα από το fantasy. Βενετός τυχοδιώκτης αρπάζει την όμορφη γυναίκα ευγενούς της Νάξου και το δράμα ξετυλίγεται. Εξαιρετικός ο Παπαδιαμάντης, υπέροχη γλώσσα, θα ψάξω και το υπόλοιπο έργο του.

[Nihilio]

20) Η Καμπάνα του Θανάτου - Γκ. Ν. Σμιθ (280)

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο συγγραφέας έγινε γνωστός για μία σειρά με "ήρωες" γιγάντιους μεταλλαγμένους κάβουρες, το συγκεκριμένο ήταν αξιοπρεπέστατο nasty. Είχε μία ενδιαφέρουσα ιδέα (Θιβετιανή καμπάνα που με τον ήχο της τρελαίνει τους κατοίκους μικρής Αγγλικής πόλης), την χτίζει και εκμεταλλεύεται ωραία, αλλά τελειώνει απότομα και χωρίς να φτάσει μέχρι τέλους τις προοπτικές. Σε σχέση με μεγάλη μερίδα των βιβλίων της Βιβλιοθήκης του Τρόμου καλό.

 

9. Τζακ Κέτσαμ, Κρυφτό, εκδ Λογείον, σελ 204, μτφ Ν.Ρούσσος

 

Απόλαυση ετούτο το βιβλίο. Πιο "ήρεμο" από το Νεκρή Σεζόν αλλά νομίζω και πολύ πιο μεστό και ενδεικτικό των συγγραφικών ικανοτήτων του Κέτσαμ. Προσωπικά βρίσκω τρομερό το ταλέντο του να δίνει ζωή, υπόσταση στους ήρωες του σε βαθμό που να νομίζεις ότι μιλάει για κάποιους πραγματικά γνωστούς σου. Ο Κετσαμ εδώ δουλεύει το νυστέρι σαν μάστορας, αλλά όχι για να μακελέψει σάρκα. Κάνει μικρές τομές, σελίδα τη σελίδα, για να αποκαλύψει χαρακτήρες ολότελα ανθρώπινους, απίστευτα φυσικούς.

 

Πολύ καλό επίσης το εξώφυλλο και το χρησιμότατο σημείωμα του συγγραφέα στο τέλος του βιβλίου για το πως εμπνεύστηκε την ηρωιδα του.

Πολύ καλό πρώτο μέρος, άνισο δεύτερο και τα δυο τους δεν ενώνονται καλά, κατά τη γνώμη μου πάντα. Αν και είναι το πρώτο Κετσαμικό βιβλίο και ο συγγραφέας επιστρέφει σε αυτό ξανά και ξανά (πχ στο Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας και, κυρίως, στο Ξεσκαρτάρισμα)

[Count Baltar]

Αν και είναι το πρώτο Κετσαμικό βιβλίο και ο συγγραφέας επιστρέφει σε αυτό ξανά και ξανά (πχ στο Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας και, κυρίως, στο Ξεσκαρτάρισμα)

 

ΖΟΟΝΓΚ! Είναι το δεύτερο. Το πρώτο είναι η Νεκρή Σεζόν.

 

 

 

[Nihilio]

Αν και είναι το πρώτο Κετσαμικό βιβλίο και ο συγγραφέας επιστρέφει σε αυτό ξανά και ξανά (πχ στο Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας και, κυρίως, στο Ξεσκαρτάρισμα)

 

ΖΟΟΝΓΚ! Είναι το δεύτερο. Το πρώτο είναι η Νεκρή Σεζόν.

Ναι, αλλά δεν είναι Κετσαμικό, με βάση τον ορισμό της έννοιας όπως το χρησιμοποιώ εδώ (60's, έφηβοι, ροκ εν ρολ, μανιακοί δολοφόνοι και καταραμμένοι εραστές). Επίσης βρίσκω ελαφρώς περίεργο ότι το δεύτερο βιβλίο του Κέτσαμ μοιάζει σε θεματολογία με το πρώτο του Laymon, και αντίστροφα το ίδιο ισχύει και με το The woods are dark που μοιάζει με το Off season.

[alanon]

1. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 496 (8/10)

2. ο χλωμος καβαλάρης CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 530 (9/10)

3. οι αρχοντες του βορρα CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ464(8.5/10)

4. το τυραγουδι του ξιφους CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 464(9.5/10)

5. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ - kay (anubis) σελ. 432(7/10)

6. η περιπλανωμενη φλογα- kay (anubis) σελ. 384(7/10)

7. ο πιο σκοτεινος δρομος - kay (anubis) σελ. 536 (7.5/10)

8. tigana (1ος τομος) - kay (anubis) σελ 442 (8/10)

9. tigana (2ος Τομος) - Kay (Anubis) σελ 314 (10/10)

[BladeRunner]

Κινέζικο αίνιγμα. Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς και τρίτο που διαβάζω (έχω ήδη διαβάσει το Νο.1 και το Νο. 5). Και πιστεύω ότι είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής, έστω και για λίγο. Όχι τόσο λόγω της πλοκής, αλλά λόγω της σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Ρέμο και τον Τσιουν, αλλά και λόγω του χιούμορ. Πως έχει η ιστορία: Ένας Κινέζος διπλωμάτης δηλητηριάζεται στην πτήση του που είχε προορισμό τις ΗΠΑ και τις αμέσως επόμενες μέρες εξαφανίζεται και ένας μεγάλος Κινέζος στρατηγός, στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Και έτσι είναι ορατός ο κίνδυνος ενός πολέμου μεταξύ κομμουνιστικής Κίνας και ΗΠΑ, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον πλανήτη. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, τηλεφωνεί στον αρχηγό της CURE και του λέει ότι ο Ρέμο Ουίλιαμς, ο Εξολοθρευτής, πρέπει να αναλάβει δράση. Δουλειά του είναι να προστατεύσει τη γυναίκα του στρατηγού (40 χρόνια μικρότερη του) που έφτασε στη Νέα Υόρκη για να βρει τον άντρα της. Φυσικά ο Ρέμο συνεργάζεται με τον Τσιουν, τον Κορεάτη μέντορά του, που όμως μισεί θανάσιμα τους Κινέζους. Βέβαια, κάποια πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται, αλλά στο τέλος μαθαίνουμε τα πάντα για την συνωμοσία που θα έπληττε τις σχέσεις Αμερικής και Κίνας. Όπως είπα, έστω και για λίγο, το βιβλίο είναι το καλύτερο της σειράς, από αυτά που έχω διαβάσει, και υποπτεύομαι ότι θα είναι το καλύτερο γενικά. Ο Τσιουν πραγματικά είναι από τους πιο αστείους χαρακτήρες που έχω συναντήσει σε βιβλίο. Πραγματικά το τι έκανε, δεν λέγεται. Ειδικά ό,τι είχε να κάνει με τους Κινέζους... (χα, χα, χα!). Οι ξεκαρδιστικές σκηνές μπόλικες. Η βία σκληρή σε πολλές περιπτώσεις, με τους θανάτους από τα χτυπήματα της θανατηφόρας πολεμικής τέχνης Σιναντζού να σε κάνουν να αναφωνείς από πόνο. Τι μπορεί να κάνει ένα προσεκτικό χτύπημα σε ένα νεύρο ή σε ζωτικής σημασίας όργανα (άουτς!)... Ο τελευταίος θάνατος με το σπαθί δυο μέτρων της τέχνης Σιναντζού, πραγματικά θεαματικός αλλά αηδιαστικός και σκληρός... Επίσης υπάρχει και μια σκηνή σεξ Σιναντζού, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, διαβάστε το βιβλίο. Μόνο η γυναίκα το ευχαριστήθηκε, βέβαια, αλλά έτσι είναι αυτά... Στο βιβλίο αυτό, επίσης, μαθαίνουμε και ορισμένα χρήσιμα πραγματάκια για το χωριό Σιναντζού, από όπου προέρχεται ο Τσιουν. Η γραφή επιπέδου καλού παλπ, με χιούμορ και πολύ καλές περιγραφές των κινήσεων των δυο πολεμιστών Σιναντζού, οι χαρακτήρες και αυτοί παλπ, γενικά πρόκειται για τον ορισμό του καλού και ψυχαγωγικού παλπ μυθιστορήματος δράσης. Χαίρομαι που έχω καμιά 30αριά βιβλία της σειράς, η οποία αριθμεί πάνω από 150 βιβλία!

 

-Μάρτιος

 

35. Ρ. Σαπίρ/Γ. Μέρφι, "Το τέλειο όπλο", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1978, σελ. 187(7/10)

36. Τζόζεφ Ρόζενμπεργκερ, "Επιδρομή των βιοκλαδικών", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1981, σελ. 170(5/10)

37. Ντόναλντ Χάμιλτον, "Ο θάνατος ενός πολίτη", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1977, σελ. 175(8.5/10)

38. Γουίλιαμ Γκόλντμαν, "Ο μαραθωνοδρόμος", εκδόσεις Ν. Ράπτη, 1976, σελ. 331(9.5/10)

39. Λάρι Τζονς, "Το νησί της φρίκη", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1982, σελ. 185(7/10)

40. Άλιστερ Μακλίν, "Ο ριψοκίνδυνος", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1981, σελ. 176(8/10)

41. Ντάνκαν Κάιλ, "Στη φρίκη των πάγων", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 190(8.5/10)

42. Ντόναλντ Χάμιλτον, "Ομάδα διασώσεως", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1977, σελ. 189(8.5/10)

43. Αντρέ Καρόφ, "Κυνηγητό στην έρημο", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 178(2/10)

44. Λουίς Λ'Αμούρ, "Το μονοπάτι των παρανόμων", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 158(8/10)

45. Λουίς Μάστερσον, "Η πόλη του τρόμου", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 188(6.5/10)

46. Γκλεν Μάρελ, "Καταδίωξη", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 168(8/10)

47. Γουίλ Χίκοκ, "Σύγκρουση με τον θάνατο", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 177(6.5/10)

48. Λουίς Μάστερσον, "Ο τελευταίος στην πόλη", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 184(6.5/10)

49. Πάτρικ Ντεγουίτ, "Οι αδελφοί Αδελφές", εκδόσεις Ψυχογιός, 2012, σελ. 340(10/10)

50. Ρ. Σαπίρ/Γ. Μέρφι, "Δόκτωρ Σεισμός", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 186(7/10)

51. Άλιστερ Μακλίν, "Η απαγωγή", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1981, σελ. 181(8/10)

52. Πολ ΜακΓιούεν, "Έλικα θανάτου", εκδόσεις Ψυχογιός, 2011, σελ. 403(7/10)

53. Λουίς Μάστερσον, "Η επιστροφή", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1984, σελ. 159(6/10)

54. Γουίλ Χίκοκ, "Τσάρον", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1983, σελ. 183(6.5/10)

55. Τζόζεφ Ρ. Γκάρμπερ, "Κάθετη απόδραση", εκδόσεις Plaza, 1995, σελ. 342(9/10)

56. Λουίς Λ'Αμούρ, "Το μονοπάτι του μίσους", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1982, σελ. 175(8/10)

57. Άλιστερ Μακλίν, "Όπου τολμούν οι αετοί", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1981, σελ. 193(9/10)

58. Ντόναλντ Χάμιλτον, "Το δίλημμα", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1977, σελ. 186(8.5/10)

59. Ρ. Σαπίρ/Γ. Μέρφι, "Κινέζικο αίνιγμα", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1979, σελ. 188(7.5/10)

Edited October 22, 2012 by BladeRunner

[Count Baltar]

1. Threads of time - Edited by Robert Silverberg (207)

2. Greece's "Odious" Debt - Jason Manolopoulos (278) non fiction

3. Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα #6-Μέρες πανικού - Τζεφ Κίνι, μετάφραση Ιωάννα Λαμπράκη, εκδόσεις Ψυχογιός (226)

4. Απ' τα κόκαλα βγαλμένα - Γιώργος Δενδρινός, Εκδόσεις Κέδρος (384)

5. Τα ρεμάλια ήρωες - Νίκος Τσιφόρος (240)

6. Η αναρχία του δημοσίου υπαλλήλου - Ιούλιος Αύγουστος, Εκδόσεις Προπομπός (300) non-fiction

7. Φραγκίσκος Μανέλης - Μάκης Μωραίτης, Εκδόσεις Οδός Πανός (138) non-fiction

 

8. The Rhinemann Exchange - Robert Ludlum (486)

 

Μέχρι λίγο πριν από τη μέση όλα καλά: ίντριγκα και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και δόξα το μανιτού. Μετά... βόι, βόι, βόι, ωιμέ, και τρισαλί, άρχισε η δράση. Ωχωχωχ, και ξύλο και κυνηγητά και παπαριές. Και ξαναμανά ΩΧ! Το τελείωσα, όμως.

 

 

 

[BladeRunner]

Έτσι είναι ο Λάντλαμ, γι'αυτό μ'αρέσει. Έχει απ'όλα! Γούστα...

 

Στα ελληνικά δεν έχει μεταφραστεί αυτό, ε;

Edited March 28, 2012 by BladeRunner

[Δημήτρης]

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

[wordsmith]

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης. (Καταπληκτικός τίτλος και μάλιστα για αυτοβιογραφία!) Η απόπειρα των τελευταίων ετών να διαβάσω τα άπαντα αυτού του συγγραφέα με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μόνο στα παιδικά του έχει ειρμό και υπόθεση. Τα άλλα είναι γενικά παραγεμισμένα με έξυπνες ατάκες και απίθανα γεγονότα, αλλά δεν είναι και σίγουρο ότι όλα αυτά συνδέονται ή ότι υπάρχει και μια ενιαία ιστορία από εκεί κάτω. Πάντως καλό και αρκετά κομμάτια του με έκαναν να θέλω να τα αντιγράψω στα book quotes.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis. Τούβλο, πρώτο μέρος τριλογίας, που μου είχε κληρωθεί στην πίτα του sff. Σίγουρα καλός συγγραφέας αυτός, πολύ ρεαλιστικό γράψιμο, αληθοφανές, ζωντανό κλπ κλπ, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι όλο περιγραφές και δε συμβαίνει τίποτα εκεί μέσα. Όλο κάτι ετοιμάζεται να γίνει, συνωμοσίες από δω, πόλεμος από κει, ειδύλλιο παραπέρα, αλλά τελικά η συνέχεια στο επόμενο(και μάλλον το τέλος στο μεθεπόμενο). Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, αλλά σε βιβλίο τέτοιου μεγέθους μπορούσαν να υπάρχουν και μερικά γεγονότα παραπάνω. Και δε θα με πείραζε και λίγη περισσότερη μαγεία, για το παραμυθένιο του πράγματος. Επίσης να αναφέρω τις πολλές οπτικές γωνίες(τουλάχιστον 5-6) που ο συγγραφέας χειρίζεται μια χαρά. Αλλά σίγουρα αν πάρω και τα επόμενα θα είναι για να δω τι γίνανε οι πολύ ολοκληρωμένοι και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ειδικά ο κακιασμένος ανάπηρος ιεροεξεταστής που δεν του ξεφεύγει τίποτα.

[Μιχάλης]

1)Αϋπνία - Stephen King(694) (8,5/10)

2)Σάλεμς Λοτ - Stephen King(510) (9.5/10)

3)Νυχτερινή Βάρδια - Stephen King (455) (10/10)

4)Ντεσπερέισον - Stephen King (633) (8/10)

5)Ο γέρος και η θάλασσα - Έρνεστ Χέμινγουεϊ (122) (8/10)

6)Ο τελευταίος των Μοϊκανών - Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (139) (9/10)

7)Σκοτάδι βαθύ, δίχως άστρα - Stephen King (459) (9/10)

8)Ο Μαύρος Πύργος:Οι ρημαγμένοι Τόποι - Stephen King (613) (9/10)

9)Ο Μαύρος Πύργος:Ο Μάγος και η γυάλινη σφαίρα - Stephen King (813) (10/10)

10)Ο Μαύρος Πύργος:Οι Λύκοι της Κάλα - Stephen King (765) (9/10)

11)Ο Βιασμός - Τζόις Κάρολ Όουτς (187) (9/10)

12)Ο Μαύρος Πύργος:Το τραγούδι της Σουζάνας - Stephen King (441) (9.5/10)

13)Ο Μαύρος Πύργος:Ο Μαύρος Πύργος - Stephen King (875) (9/10)

14)Μίζερι - Stephen King (410) (9.5/10)

15)Το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας - Jack Ketchum (269) (10/10)

[Mors Planch]

1. Το Υπέροχο Σάβανο της Εξουσίας, Αλέξης Τότσκας (282)

2. Η Ιστορία της ΑΕΚ, Πανος Μακρίδης (75)

3. Travels in Northern Greece, William Martin Leake (527)

4. To outlive eternity and other stories, Poul Anderson (708)

5. War Maid's Choice, David Weber (496)

6. Man-Kzin Wars XIII, Larry Niven (288)

7. 1636 The Kremlin games, Eric Flint & George Huff (400)

8. Ο κόσμος στα μέτρα του, Χ Χωμενίδης (414)

 

Λοιπόν εγώ ισχυρίζομαι ότι το βιβλίο είναι εξ ορισμού Εναλλακτική Ιστορία. Ο Χωμενίδης δεν ξέρω αν το ξέρει.

[Nihilio]

21) O Δέκατος Κύκλος της Κόλασης - Μ. Τζαρντινέλι (168)

Παράνομο ζευγάρι ξεκινά μία σειρά άγριων φόνων με φόντο την Αργεντινή λίγο πριν το κραχ. Θα μπορούσε άνετα να είναι η α-λα Κόκκινος κύκλος εκδοχή των Γεννημένων Δολοφόνων, αλλά τουλάχιστον διαβάζεται εύκολα και γρήγορα.

[BladeRunner]

Α, και 'γω το διάβασα αυτό το βιβλίο φέτος. Μου άρεσε, αλλά το Φλογισμένη Σελήνη ήταν λίγο καλύτερο (με παρόμοιο θέμα, βέβαια). Δυστυχώς μόνο αυτά τα δυο βιβλία του Τζιαρντινέλι έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.

[Nihilio]

22) Ωρόρα 28 - Ιστορίες με Μάγους και Μάγισσες (235)

Τρεις εξαιρετικοί συγγραφείς, όχι όμως με τις τοπ ιστορίες του και μία πολύ καλή ιστορία από Θωμά Μαστακούρη. Περισσότερα σύντομα στο σχετικό τόπικ.

Edited March 30, 2012 by Nihilio

[Δημήτρης]

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

10) Eric Frank Russell - Σφήκα (σελ 276)

[jjohn]

20.Side Jobs-Jim Butcher(σελ 403)

 

Αυτή εδώ είναι η συλλογή ιστοριών με χαρακτήρες από το σύμπαν του Harry Dresden, η οποία και περιέργως(!) με άφησε ανικανοποίητο.

Ο Butcher γράφει καταπληκτικά μυθιστορήματα , αλλά στις μικρότερες ιστορίες δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά.

Ο άνθρωπος ξέρει να γράφει μπερδεμένες τρομερές ιστορίες ,που δεν χωράνε στις 30-50 σελίδες που διαρκουν περίπου οι ιστορίες.

Έχει μέσα κάποιες ωραίες ατάκες πάντως.

Τώρα κάνουμε ένα μικρό διάλλειμμα από τον Butcher μέχρι τον Μάιο, όπου και θα καταπιαστούμε με το Ghost Story.

 

21.Ο Άνθρωπος που καθόταν στο μπαλκόνι-Maj Sjowall & Per Wahloo(σελ 222)

 

Είναι το τρίτο βιβλίο της πολυφημισμένης αυτής σειράς και παρακολουθούμε την έρευνα του Μάρτιν Μπεκ καθώς προσπαθεί να πιάσει έναν δολοφόνο που βιάζει και σκοτώνει μικρά κοριτσάκια το καλοκαίρι του '67 στη Στοκχόλμη.Είχα ακούσει πολύ θετικά πράγματα για αυτή τη σειρά και δυστυχώς οι εντυπώσεις που μου άφησε το βιβλίο δεν ήταν και οι καλύτερες. Η ιστορία με την οποία ασχολείται είναι πάρα πολύ απλή(μπορώ να την περιγράψω σε δύο-τρεις γραμμές) και δίχως κάποιο ενδιαφέρον,που να πηγάζει από τα κίνητρα του δράστη(όπως π.χ στα πνευματικά τους εγγόνια).Μάλλον κάπως ξεπερασμένο για την σύγχρονη εποχή.

Όπως και να χει, διαβάστηκε αρκετά γρήγορα λόγω μεγέθους.Απλά και εδώ,όπως και στον Butcher παραπάνω, ήθελα κάτι παραπάνω(Άτιμο πράγμα το hype)

Έχω ένα ακόμη βιβλίο τους , το οποίο και θα το διαβάσω και αυτό τον Μάιο.

Edited March 31, 2012 by joidv

[Tiessa]

Μάρτιος

7. Red Mars, Kim Stanley Robinson (σελ. 519)

8. K.W.Jeter, Δρ. Άντερ (σελ. 228)

 

Ούτε με το κυάλι δεν τα βλέπω τα 50 για φέτος.

[BladeRunner]

Επιδημία. Αυτό είναι το πρώτο τούβλο της χρονιάς, το οποίο όμως διαβάστηκε τόσο γρήγορα σαν να είχε το μισό μέγεθος. Πρόκειται για την επική συνέχεια του Ιού, του πρώτου βιβλίου της σειράς, στο οποίο γνωρίσαμε τον Πέρι Ντόσεϊ και φυσικά είδαμε τι τράβηξε με αυτά τα μικρά, γαλάζια και διαβολικά τριγωνάκια. Στην Επιδημία, αυτά τα τριγωνάκια εξαπλώνονται και πολλοί άνθρωποι κολλάνε. Αλλά συνάμα εξελίσσονται σε κάτι πιο τρομακτικό. Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν, και έτσι οργανώνεται μια ομάδα επιστημόνων και πρακτόρων, ανάμεσά τους και ο Ντόσεϊ φυσικά, και υπό άκρα μυστικότητα, προσπαθούν να κρατήσουν την ανθρωπότητα στο παιχνίδι. Αυτά τα γαλάζια πραγματάκια είναι προφανώς εξωγήινης προέλευσης και μέσω ενός δικού τους δορυφόρου, ο οποίος παραμένει αόρατος για την NASA, μπορούν και έρχονται σε επικοινωνία μεταξύ τους. Και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τους ανθρώπους, ακόμα και παιδιά, για τα σχέδιά τους... Το φινάλε του βιβλίου εκρηκτικό, αλλά δεν λέω τίποτα παραπάνω. Για το είδος του, το βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό. Εντάξει, δεν είναι "σοβαρή" λογοτεχνία, αλλά το junk food κάθε βιβλιοφάγου που του αρέσουν τα θρίλερ και οι περιπέτειες. Φυσικά θυμίζει και λίγο B-Movie, αλλά καλής ποιότητας. Οι σκηνές δράσης δεκάδες και ρεαλιστικά δοσμένες, νόμιζα ότι έπαιρνα και γω μέρος στην όλη ιστορία. Υπήρχε και λίγο ιατρικό μπλα μπλα, που ήταν όμως χρήσιμο. Οι χαρακτήρες λίγο υπερβολικοί, αλλά δεν μπορούσα παρά να τους συμπαθήσω με αυτά που τραβήξανε. Οι διάλογοι αρκετά φυσικοί και αληθοφανείς. Δεν είναι το κλασικό βιβλίο τρόμου, περισσότερο πολεμικό/ιατρικό θρίλερ με στοιχεία ΕΦ και τρόμου ήταν. Ο ορισμός του page turner, μιας και η ιστορία ήταν καλή και τα κεφάλαια πολλά και μικρά. Του βάζω καλό βαθμό γιατί χόρτασα ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και αγωνία.

Τραύμα. Αυτό είναι μόλις το δεύτερο βιβλίο του Μάστερτον που διαβάζω, πρώτο ήταν το Αθώο αίμα, που μου είχε φανεί λίγο καλύτερο. Πως έχει η ιστορία: Η Μπόνι Γουίντερ, 34 ετών, είναι μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα, που δουλεύει παράλληλα σε δυο δουλειές. Από την μια καθαρίζει και απολυμαίνει σπίτια στα οποία έχουν διαπραχθεί φόνοι και αυτοκτονίες, οπότε έχει δει μπόλικο αίμα και σκληρές σκηνές. Από την άλλη, δουλεύει σε μια εταιρεία καλλυντικών, στον τομέα της προώθησης αυτών. Ο άντρας της δεν δουλεύει και τα ξύνει όλη μέρα, και ο γιος της, που έχει τα μισά της χρόνια, πάει στο σχολείο και μάλλον μοιάζει περισσότερο στον πατέρα του. Το λοιπόν, σε κάποια από τα σπίτια που καθάρισε τελευταία, διεπράχθησαν φόνοι, με θύτες και θύματα μέλη της ίδιας οικογένειας. Και κοινό στοιχείο, μια σπάνια πεταλούδα. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχει μια πεταλούδα, έστω και σπάνια, με τους φόνους αυτούς...; Δεν είναι βιβλίο τρόμου, περισσότερο ψυχολογικό δράμα είναι, και λίγο θρίλερ μυστηρίου, με κάποια μεταφυσικά μέσα. Γενικά σαν σενάριο έχει το ενδιαφέρον του, αλλά η εκτέλεση δεν είναι η καλύτερη δυνατή, η εξέλιξη θα μπορούσε να ήταν διαφορετική, και γιατί όχι, με περισσότερο τρόμο. Η γραφή απλή και σχετικά καλή, οι διάλογοι εντάξει και με λίγο χιούμορ, αλλά οι χαρακτήρες λίγο-πολύ επίπεδοι και δεν ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα γι'αυτούς. Το τέλος, αν και όχι τόσο άσχημο, μου φάνηκε απότομο. Γενικά, ενδιαφέρουσα ιστορία, δίχως όμως κάτι το ιδιαίτερο ή το πρωτότυπο.

Οι μπλε φακοί. Μόλις η πρώτη ιστορία της Δάφνης Ντι Μοριέ που διαβάζω, από την οποία έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Μίγμα φαντασίας και τρόμου, η ιστορία αυτή κατάφερε να με αγχώσει λίγο. Η Μάρθα Γουέστ, νοσηλεύεται σε ένα από τα πιο γνωστά και καλά νοσοκομεία του Λονδίνου, λόγω μιας εγχείρησης στα μάτια. Όταν όμως ήρθε η ώρα της να δει, με τους γιατρούς να βγάζουν τους επιδέσμους από τα μάτια της και να βάζουν τους ειδικούς μπλε φακούς, αυτά που είδε ήταν ένας εφιάλτης. Κανένας γύρω της δεν είχε την όψη που έπρεπε να έχει... Και το τέλος της ιστορίας, ήταν το ίδιο εφιαλτικό. Εξαιρετικά καλογραμμένη νουβέλα, πραγματικά το κείμενο κυλούσε σαν γάργαρο νερό και την ιστορία την τελείωσα μέσα σε μια ώρα, αν και, εντάξει, 89 σελίδες ήταν όλες κι όλες, και όχι πυκνογραμμένες, αλλά και πάλι διαβαζόταν εύκολα και γρήγορα. Μέσα στον μήνα θα διαβάσω και τα Πουλιά (εκδόσεις Αιγόκερως, που περιλαμβάνει και την μικρή νουβέλα, Φίλησε με πάλι, άγνωστε), ενώ στη βιβλιοθήκη μου έχω την Ρεβέκκα, και θέλω να αγοράσω δυο βιβλία της ακόμα, την Ταβέρνα της Τζαμάικα και Το σπίτι της όχθης. Το πρώτο δεν το έχω πετύχει ακόμα, όμως.

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[BladeRunner]

Τα πουλιά. Το μικρό αυτό βιβλίο, περιέχει δυο ιστορίες, οι οποίες βέβαια δεν είναι τρόμου ακριβώς, αλλά σίγουρα έχουν μια νοσηρή ατμόσφαιρα που τρομάζει λίγο και η αγωνία βαράει κόκκινο. Τα πουλιά: Η πρώτη και μεγαλύτερη ιστορία από τις δυο, πάνω σ'αυτήν βασίζεται και η ταινία του πανμέγιστου Άλφρεντ Χίτσκοκ, την οποία βέβαια δεν έχω δει ακόμα, αλλά υποθέτω ότι θα έχει κάποιες διαφορές και παραπάνω πράγματα σε σχέση με την ιστορία της Μοριέ. Λοιπόν, τα πουλιά τρελάθηκαν και επιτίθενται στους ανθρώπους! Συγκεκριμένα, βλέπουμε τον αγώνα ενός άντρα να φυλάξει την οικογένειά του, κλείνονται στο σπίτι, ο άντρας βάζει σανίδες στα παράθυρα, και περιμένουν... Τι περιμένουν; Κάποιους υπεύθυνους της κυβέρνησης να πούνε ότι όλα τελείωσαν... Εξαιρετικά καλογραμμένο, αυτό το στιλ της γραφής μπορώ να πω ότι μου αρέσει, οπότε βάζω άριστα στον τομέα αυτόν. Η όλη ατμόσφαιρα είναι νοσηρή, με τα πουλιά να μην καταλαβαίνουν τίποτα και πολλά από αυτά να κουτουλάνε σε τοίχους και παράθυρα και να σκοτώνονται... Η αγωνία επίσης μπόλικη. Το τέλος αφήνει τα πράγματα κάπως μετέωρα... Φίλησε με πάλι, άγνωστε: Μικρότερη σε μέγεθος σε σχέση με τα Πουλιά, όχι στο ίδιο επίπεδο όσον αφορά την αγωνία, αλλά μια νοσηρότητα προς το τέλος υπάρχει... Ένας χαμηλών τόνων νέος, γνωρίζει μια ταξιθέτρια σε ένα σινεμά και την ερωτεύεται. Δεν υποψιάζεται όμως τι τρέχει μέσα στο μυαλό της, ούτε μαθαίνει ποια ακριβώς είναι... Στο τέλος μαθαίνει, όμως... Και πάλι εξαιρετική γραφή, με τον νέο άντρα να μιλάει την αργκό της εποχής, και την Μοριέ να σκιαγραφεί πολύ καλά τον χαρακτήρα του. Υποψιάστηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την κοπέλα, αλλά δεν ήμουν απολύτως σίγουρος ως προς τι. Ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά σε σχέση με τα Πουλιά και τους Μπλε Φακούς, λίγο κατώτερη.

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[alanon]

1. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 496 (8/10)

2. ο χλωμος καβαλάρης CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 530 (9/10)

3. οι αρχοντες του βορρα CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ464(8.5/10)

4. το τραγουδι του ξιφους CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 464(9.5/10)

5. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ - kay (anubis) σελ. 432(7/10)

6. η περιπλανωμενη φλογα- kay (anubis) σελ. 384(7/10)

7. ο πιο σκοτεινος δρομος - kay (anubis) σελ. 536 (7.5/10)

8. tigana (1ος τομος) - kay (anubis) σελ 442 (8/10)

9. tigana (2ος Τομος) - Kay (Anubis) σελ 314 (10/10)

10. 9 πριγκιπες στο αμπερ - ζελαζνυ (Parsec) σελ. 246 (9,5/10)

Edited April 3, 2012 by alanon

[Δημήτρης]

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

10) Eric Frank Russell - Σφήκα (σελ 276)

11) Ωρόρα - Ιστορίες από Βελούδο και Ατσάλι (σελ 262)

[BladeRunner]

Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16: Σχόλια για κάθε ιστορία της ανθολογίας, εδώ: Ιστορίες... Εκδόσεις Ωρόρα - Λίστα και σχολιασμός ανθολογιών

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

64. Συλλογικό, "Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 232(8/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[BladeRunner]

Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ. Μπορεί να το άρχισα χτες βράδυ και να το τελείωσα σήμερα, αλλά ο καθαρός χρόνος ανάγνωσης δεν ήταν πάνω από μιάμιση ώρα! Διαβαζόταν πολύ γρήγορα. Ήξερα πάνω κάτω με τι είχε να κάνει (δεν έχω δει την ταινία ακόμα, βέβαια, αλλά έχω ακούσει πολλά), οπότε δεν υπήρχε κάποια έκπληξη. Κλασικό ανάγνωσμα, δείχνει τα χρονάκια του φυσικά, και όχι μόνο αυτό, ήταν ήδη παλπ πριν εκατόν τριάντα χρόνια, πόσο μάλλον τώρα, αλλά εμένα μου άρεσε, η όλη αίσθηση και η ατμόσφαιρα του βιβλίου, το σενάριο αλλά και η γραφή. Ίσως η μόνη έκπληξη ήταν πως τελικά τους εξαφάνιζε ο κουρέας, αλλά και πάλι τίποτα το τρομερό για τα σημερινά δεδομένα. Με τέτοιο σενάριο πάντως, τώρα, θα γραφόταν ένα πολύ δυνατό βιβλίο. Γενικά το προτείνω σαν κάτι ανάλαφρο και ψιλό-ενδιαφέρον. Η ελληνική έκδοση ωραία και με καλή μετάφραση. Απόκτημα από το Παζάρι βιβλίου.

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

64. Συλλογικό, "Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 232(8/10)

65. Ανώνυμος, "Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ", εκδόσεις Ηλέκτρα, 2008, σελ. 127(6.5/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner