50 Βιβλία για το 2012

[gregacm]

1) Το Γερακι της Μαλτας - Ντασιελ Χαμετ (254)

2) Η Μακρια Πορεια - Στιβεν Κινγκ (ως Ριτσαρντ Μπακμαν) (367)

3) Ο Ξενος - Αλμπερ Καμυ (123)

4) Το Τραγουδι της Θεας Καλι - Νταν Σιμονς (268)

5) Ρεκβιεμ - Γκραχαμ Τζοϋς (272)

6) Ο Αναρχικος των Δυο Κοσμων - Ουρσουλα ΛεΓκεν (466)

7) Ο Τελευταιος Παγκοσμιος Πολεμος και η Μεγαλη Λαμψη - Νορμαν Σπινραντ (142)

8) Ιος - Σκοτ Σιγκλερ (478)

 

Ο,τι εχετε ακουσει γι'αυτο το βιβλιο,ισχυει μεχρι κεραιας.Πραγματικα συγκλονιστικο.Ρυθμος καταιγιστικος,που δεν σε αφηνει να παρεις ανασα και οι σελιδες διαδεχονται η μια την αλλη χωρις να το παρεις πρεφα.Σ'αυτο βοηθαει και η δομη του βιβλιου,με τα πολλα μικρα κεφαλαια,τα οποια δεν κουραζουν καθολου,αλλα κρατουν αμειωτο το ενδιαφερον.Περα απο την αγωνια για το τι θα συμβει στην επομενη σελιδα,υπαρχουν και καποιες σκηνες,οι οποιες μπορουν ανετα να συμπεριληφθουν στο πανθεον των σκηνων τρομου.Και το τελος του προμηνυει μια αναλογη,αν οχι καλυτερη συνεχεια.Η wordsmith εγραψε καπου οτι πρεπει να παρει και τις συνεχειες.Εγω λεω οτι επιβαλλεται να τις παρει.Το ιδιο θα κανω κι εγω.Ισως τωρα το Πασχα.

Edited April 5, 2012 by gregacm

[BladeRunner]

Μια είναι η συνέχεια που έχει βγει στα ελληνικά, Η επιδημία, το τρίτο μέρος ακόμα το γράφει ο συγγραφέας. Το δεύτερο μέρος είναι το ίδιο καλό, μπορώ να πω, αλλά όχι τόσο πολύ τρόμου όσο το πρώτο. Πάντως είναι απόλυτα χορταστικό. Μπορείς να δεις ένα σχόλιο μου σε προηγούμενο ποστ. Το Απόγονος, άλλο ένα βιβλίο του Σίγκλερ που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι αυτοτελές, και το ίδιο καλό με τα άλλα του βιβλία (δεν το έχω διαβάσει, αλλά αυτό βλέπω σε διάφορα σχόλια).

Edited April 5, 2012 by BladeRunner

[wordsmith]

Θα το πάρω, θα το πάρω! Αλλά στο μεταξύ έχω πιάσει τις Ωρόρες και έχω και 4 βιβλία δανεικά, εκ των οποίων τα δύο δεν τα έχω ανοίξει καθόλου.

 

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16. Γνώμη και για τα δύο εδώ.

[gregacm]

Μια είναι η συνέχεια που έχει βγει στα ελληνικά, Η επιδημία, το τρίτο μέρος ακόμα το γράφει ο συγγραφέας. Το δεύτερο μέρος είναι το ίδιο καλό, μπορώ να πω, αλλά όχι τόσο πολύ τρόμου όσο το πρώτο. Πάντως είναι απόλυτα χορταστικό. Μπορείς να δεις ένα σχόλιο μου σε προηγούμενο ποστ. Το Απόγονος, άλλο ένα βιβλίο του Σίγκλερ που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι αυτοτελές, και το ίδιο καλό με τα άλλα του βιβλία (δεν το έχω διαβάσει, αλλά αυτό βλέπω σε διάφορα σχόλια).

 

Ναι,τα ξερω αυτα.Για αμεση αγορα εννοουσα την Επιδημια.Κοστιζουν και κοντα στο 20ρικο,οποτε σιγα σιγα θα τα επαιρνα ακομα κι αν ειχε κυκλοφορησει η Πανδημια.

[melkiades]

Απρίλιος

10. Καράβι του Πεπρωμένου (Τόμος 2- Βιβλίο 3ο (Οι έμποροι των θαλασσών)), Robin Hobb (p.476) :wub::wub:

 

Πολύ καλά έκανα και έβαλα ένα σωρό κόσμο να τη διαβάσει αυτή τη σειρά. Θα περιμένω του χρόνου στο παζάρι να πάρω τη συνέχεια, να δω τι θα γίνει πια στα Έξι Δουκάτα και πώς θα συνδεθούν οι ιστορίες.

[BladeRunner]

Τα είχα πάρει και τα έξι από το παζάρι του 2011, αλλά δεν έχω αξιωθεί να τα διαβάσω ακόμη. Είναι μεγάλα, πανάθεμα τα...

[melkiades]

Να τα αφήσεις αυτά, είναι πολύ ωραία βιβλία και δεν πειράζει που είναι πάνω από 200 σελίδες. Το πολύ πολύ να μην καταφέρεις με αυτά να φτάσεις τα 250 βιβλία φέτος αλλά δεν πειράζει.

[BladeRunner]

Α, δεν έχω πρόβλημα, αλλά είναι πάνω από 450 σελίδες έκαστος και είναι έξι στο σύνολο! Η αλήθεια είναι ότι έχω βολευτεί με τα μικρά βιβλία, αν και που και που διαβάζω κάνα τούβλο.

[BladeRunner]

Hellraiser. Πρώτο βιβλίο του Μπάρκερ που διαβάζω, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω και άλλα πολλά δικά του. Δεν χρειάζεται να πω πολλά για την υπόθεση, απλά ότι κάποιος άνοιξε έναν κύβο, έλυσε δηλαδή ένα αίνιγμα και μεταφέρθηκε σε μια διάσταση, ας πούμε, για να νιώσει τον πόνο και την ηδονή που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους. Αλλά σε αυτόν τον κόσμο ζουν κάποια πλάσματα της κόλασης, οι Κενοβιάτες, που τρέφονται με τις ψυχές των ταξιδιωτών, αυτών που κατάφεραν να λύσουν το αίνιγμα. Πραγματικά το πρώτο κεφάλαιο ήταν από τις πιο δυνατές εισαγωγές που έχω διαβάσει σε μυθιστόρημα, οι εικόνες που μου δημιούργησε ο Μπάρκερ ήταν απλά φανταστικές. Το υπόλοιπο μέρος του βιβλίου δεν ήταν όπως το πρώτο κεφάλαιο φυσικά, μιας και μπήκαν νέα πρόσωπα και έγιναν διάφορα άλλα πράγματα, αλλά οι σκηνές τρόμου και σπλάτερ δεν έλειπαν. Ο Μπάρκερ σίγουρα είναι πολύ καλός στο να δημιουργεί εικόνες ερωτικές, αιρετικές, νοσηρές, γενικά διαφορετικές, του βγάζω το καπέλο. Κάτι άλλο που μου άρεσε, ήταν η πρώτη σελίδα του τρίτου κεφαλαίου, εκεί με την διαδοχή των εποχών. Διαμαντάκι. Εξαιρετική γραφή και πρωτότυπη υπόθεση, με απερίγραπτες εικόνες. Προτείνεται.

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

64. Συλλογικό, "Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 232(8/10)

65. Ανώνυμος, "Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ", εκδόσεις Ηλέκτρα, 2008, σελ. 127(6.5/10)

66. Κλάιβ Μπάρκερ, "Hellraiser", εκδόσεις Οξύ, 1998, σελ. 151(8.5/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[Μιχάλης]

1)Αϋπνία - Stephen King(694) (8,5/10)

2)Σάλεμς Λοτ - Stephen King(510) (9.5/10)

3)Νυχτερινή Βάρδια - Stephen King (455) (10/10)

4)Ντεσπερέισον - Stephen King (633) (8/10)

5)Ο γέρος και η θάλασσα - Έρνεστ Χέμινγουεϊ (122) (8/10)

6)Ο τελευταίος των Μοϊκανών - Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (139) (9/10)

7)Σκοτάδι βαθύ, δίχως άστρα - Stephen King (459) (9/10)

8)Ο Μαύρος Πύργος:Οι ρημαγμένοι Τόποι - Stephen King (613) (9/10)

9)Ο Μαύρος Πύργος:Ο Μάγος και η γυάλινη σφαίρα - Stephen King (813) (10/10)

10)Ο Μαύρος Πύργος:Οι Λύκοι της Κάλα - Stephen King (765) (9/10)

11)Ο Βιασμός - Τζόις Κάρολ Όουτς (187) (9/10)

12)Ο Μαύρος Πύργος:Το τραγούδι της Σουζάνας - Stephen King (441) (9.5/10)

13)Ο Μαύρος Πύργος:Ο Μαύρος Πύργος - Stephen King (875) (9/10)

14)Μίζερι - Stephen King (410) (9.5/10)

15)Το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας - Jack Ketchum (269) (10/10)

16)Σάκος με Κόκαλα - Stephen King (604) (9/10)

[jjohn]

22.Skulduggery Pleasant(σελ 397)-Derek Landy

 

Πρωταγωνίστρια είναι η Stephanie,12 χρονών, που μόλις έχασε τον θείο της,διάσημο συγγραφέα ιστοριών τρόμου.

Η Stephanie,που λέτε, γνωρίζει τον Skulduggery Pleasant,φίλο του θείου της, και δεν αργεί να διαπιστώσει πως ο skulτέτοιος είναι ένας

σκελετόμαγοντετέκτιβ.Το δίδυμο αυτό προσπαθεί να σταματήσει έναν σατανικό μάγο από το να καταστρέψει τον κόσμο.

Το βιβλίο απευθύνεται σε ένα παιδικό/εφηβικό κοινό , στο οποίο εγώ ο μαντραχαλάς μάλλον δεν ανήκω. Το βασικό πρόβλημα για μένα ήταν πως είχε πάρα πολλή δράση,περισσότερη απ'ό,τι αντέχω. Εάν σας αρέσει το ξύλο, δεν νομίζω να απογοητευτείτε.Έχει μέσα και γέλιο, και ένα αξιοπρεπές σενάριο.Απλά εγώ θα ήθελα η Stephanie να μην υπήρχε καν και να παρακολουθούσαμε τον Skulduggery σε νουάρ περιπέτειες. Για να μην λέμε μονάχα τα στραβά, το διήγημα στο τέλος του βιβλίου ήταν τέλειο,με όλη τη σημασία του όρου, και μου έφτιαξε την διάθεση.

 

23.Poison In Athens(σελ 480)-Margaret Doody

 

Είναι το τέταρτο βιβλίο της σειράς "Αριστοτέλης Ντετέκτιβ" και μας εξιστορεί τις περιπέτειες του Αριστοτέλη(ποιος άλλος ) και ενός πρώην μαθητή του,του Στέφανου(που είναι και ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής μας), ενώ προσπαθούν να εξιχνιάσουν τον θάνατο του Ορθόβουλου που πέθανε σε έναν οίκο ανοχής από κώνειο.Παράλληλα, το βιβλίο ασχολείται και με την δικαστική διαμάχη της εταίρας Φρύνης που οι Αθηναίοι την κατηγορούν για διαφθορά κορασίδων,βλασφημία και άλλα τέτοια ευχάριστα(Είναι αληθινή ιστορία! ). Γενικά η ιστορία είναι πολύ καλή με μπόλικες ανατροπές και σασπένς, αν και πιστεύω πως εάν είχε μικρότερο μέγεθος , θα ήταν πολύ καλύτερο.

Με άφησε σχετικά ικανοποιημένο θα αγοράσω κάποια στιγμή και το πέμπτο. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται, τα δύο-τρία πρώτα με λίγο ψάξιμο βρίσκονται στα Ελληνικά σε πολλή καλή τιμή και θυμάμαι(πάει και ενάμισης χρόνος από τότε που τα διάβασα) πως μου είχαν αρέσει αρκετά.

Edited April 9, 2012 by joidv

[wordsmith]

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16.

 

28)Roadwork, Stephen King. Εδώ μιλάμε για έξτρα πρίμα αργή εξέλιξη της πλοκής. Ο συγγραφέας σού πετάει στην αρχή καναδυό σαφή υπονοούμενα ότι αυτός εδώ ο τύπος είναι πειραγμένος και θα συμβεί κάτι το ανησυχητικό και μετά σε πνίγει στις άσχετες λεπτομέρειες για τη ζωή του, τη γυναίκα του, τη δουλειά του, το σπίτι του κλπ κλπ. Και λίγο πριν κόψεις φλέβες, σου ρίχνει το επόμενο υπονοούμενο. Όχι, δεν τον συμπάθησα αυτόν τον τύπο, δεν ταυτίστηκα μαζί του. Πιο πολύ με έσκασε μέχρι να μάθω πού καταλήγει όλο αυτό στο τέλος. Και μερικές σκηνές από τη μέση θα μπορούσαν να αφαιρεθούν. Για να το πω ευγενικά... όχι από τα καλά του.

29)Ιστορίες με γίγαντες, Ωρόρα Νο 37. Γνώμη εδώ.

[BladeRunner]

Οι δαίμονες του Χιλ Χάουζ. Αυτό είναι το μοναδικό βιβλίο της Σίρλεϊ Τζάκσον που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, αλλά πάλι καλά να λέμε που κάποιος φιλοτιμήθηκε να το μεταφράσει. Σίγουρα είναι από τα πιο καλογραμμένα βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου και φυσικά από τα καλύτερα μέσα στο 2012. Η ιστορία είναι γνωστή, ένας καθηγητής που ερευνά διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα, καλεί τρεις ανθρώπους να μείνουν μαζί του στο Χιλ Χάουζ για κάποιες εβδομάδες, έτσι ώστε να παρατηρήσουν και να καταγράψουν τα διάφορα περίεργα φαινόμενα του σπιτιού. Ποιοι είναι οι καλεσμένοι του καθηγητή: Πρόκειται για τον Λιουκ, στην οικογένεια του οποίου ανήκει το σπίτι, την Θίο, μια δυναμική γυναίκα με κάποιες τηλεπαθητικές ικανότητες, και την Έλινορ, μια συνεσταλμένη κοπέλα, με κάποιες τηλεκινητικές δυνατότητες. Η Έλινορ είναι και η καλύτερα σκιαγραφημένη χαρακτήρας, μαθαίνουμε πολλά για την ζωή της, όπως για παράδειγμα ότι έχει προβλήματα στις σχέσεις με άλλους ανθρώπους, ότι δεν τα πάει καλά με την αδελφή της, και φυσικά ότι σπατάλησε έντεκα χρόνια από την ζωή της για να φροντίζει την άρρωστη μητέρα της κάθε μέρα, όλη μέρα... Διάφορα περίεργα συμβαίνουν στο σπίτι. Δεν είναι το κλασικό βιβλίο τρόμου, περισσότερο πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που αφορά τις σχέσεις των πρωταγωνιστών μεταξύ τους αλλά και με το σπίτι. Τα διάφορα περίεργα γεγονότα μπορεί στ'αλήθεια να συμβαίνουν, αλλά και μερικά να είναι απλώς η φαντασία τους. Γενικά η Σίρλεϊ Τζάκσον τ'αφήνει κάπως μετέωρα τα πράγματα και πρέπει εμείς να σκεφτούμε για το τι ακριβώς έγινε τελικά. Χρειάζεται αρκετή προσοχή σε διάφορα γεγονότα και φυσικά στους διαλόγους που έχουν οι καλεσμένοι του σπιτιού. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα, με αληθινούς χαρακτήρες, ζωντανούς διαλόγους, ωραία ατμόσφαιρα με τον τρόμο και τον φόβο να έχουν έντονη την παρουσία τους, και ένα σκηνικό, το "στοιχειωμένο" Χιλ Χάουζ να είναι αρκετά τρομακτικό, σκοτεινό, μεγάλο, κρύο σε ορισμένα σημεία, σίγουρα δεν είναι να μείνεις μόνος σου το βράδυ με ομίχλη έξω.

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

64. Συλλογικό, "Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 232(8/10)

65. Ανώνυμος, "Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ", εκδόσεις Ηλέκτρα, 2008, σελ. 127(6.5/10)

66. Κλάιβ Μπάρκερ, "Hellraiser", εκδόσεις Οξύ, 1998, σελ. 151(8.5/10)

67. Σίρλεϊ Τζάκσον, "Οι δαίμονες του Χιλ Χάουζ", εκδόσεις Επιλογή, 1993, σελ. 236(9/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[Alucard]

01. Τρομερή Ομορφιά, Graham Masterton, εκδόσεις Οξύ, σελ. 399 (8.5/10)

 

02. Μετά τις Εννιά τόμος 2ος, ανθολογία φαντασίας, αυτοέκδοση από την Ομάδα Παιχνιδιών Ρόλων και Φαντασίας Θέρμης, σελ. 110

 

 

03. Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος, Ursula le Quin, εκδόσεις Παρά Πέντε, σελ. 174 (9/10)

 

 

04. Shadowrise, Tad Williams, σελ. 651 (8/10)

 

05. Κουτί σε Σχήμα Καρδιάς, Joe Hill, εκδόσεις Bell, σελ 390 (8.5/10)

 

06. 1984, George Orwell, εκδ. Κάκτος, σελ 296 (7.5/10)

 

 

07. Shadowheart, Tad Williams, σελ 834 (8.5/10)

 

Τελικά, η τετραλογία του Williams κλείνει με άκρως εντυπωσιακό τρόπο. Φοβερή ιστορία, ωραίοι χαρακτήρες, έξυπνες ανατροπές. Αν ήταν και λιγάκι μικρότερο, τελείωνε κάπως πιο μαζεμένα, δηλαδή και όχι 150 σελίδες μετά από την τελική, σούπερ-ντούπερ μάχη, θα ήταν σίγουρα καλύτερο. Και πάλι όμως, άξιζε τον κόπο.

 

 

[Δημήτρης]

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

10) Eric Frank Russell - Σφήκα (σελ 276)

11) Ωρόρα - Ιστορίες από Βελούδο και Ατσάλι (σελ 262)

12) David Gemmell - Ντρας ο Θρύλος (σελ 415)

[Nihilio]

23) Σκοτεινό Φάσμα - Γκ. Μαστερτον (185)

Συλλογή με σύντομες ιστορίες τρόμου. Έχει μερικά πολύ δυνατά κομμάτια, καλές ιδέες και δεν τις καταστρέφει πολύ η άρπα-κόλλα γραφή του.

[BladeRunner]

Το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Πριν δυο-τρεις εβδομάδες η τηλεόραση είχε δείξει το An American Crime, όπου η τρελή βασανίζει, μαζί με τα παιδιά της, την κακόμοιρη κοπέλα. Η ταινία βασιζόταν στα αληθινά γεγονότα. Το βιβλίο του Κέτσαμ είναι ένα μυθιστόρημα που βασίζεται στα ίδια γεγονότα, απλά έχουν αλλάξει κάποια στοιχεία, όπως τα ονόματα κλπ. Καμία σχέση το βιβλίο με την ταινία, το βιβλίο είναι νοσηρό και κακό, ενώ η ταινία πιο σοφτ. Με διαφορά είναι το καλύτερο βιβλίο του Κέτσαμ που έχω διαβάσει, αν και τα άλλα δυο είναι και αυτά πολύ καλά (RED και Κρυφτό). Όχι, δεν τρόμαξα. Ξέρω ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πολύ κακό σε κάποιον άλλο, ακόμα και χωρίς λόγο, για το τίποτα. Θύμωσα όμως για όλα αυτά που γινόντουσαν, θύμωσα και με τον Ντέιβιντ που δεν έκανε και πολλά, τουλάχιστον στις αρχές, αλλά μια οι φίλοι του, μια η κουλ μαμά των φίλων του, μια η περιέργεια για κάτι το διαφορετικό, τον έκανε όσο να'ναι θεατή σε μια ταινία. Απλά έβλεπε. Θα μου πείτε, με βάση εκείνα τα χρόνια και εκείνα τα μέρη, εγώ τι θα έκανα; Με τον ίδιο χαρακτήρα, θα τους άλλαζα τα φώτα. Μπορεί. Επίσης νευρίασα γιατί δεν μπορούσα να μπω μέσα στο βιβλίο και να τους πλακώσω όλους στο ξύλο ή τουλάχιστον να τους κάνω να σταματήσουν. Και αγανάκτησα με το πόσους τρόπους μπορεί να βρει κάποιος ώστε να βασανίσει έναν άνθρωπο, ακόμα και μια ανήλικη κοπέλα (όμορφη, άσχημη, δεν έχει σημασία). Και δεν πιστεύω ότι τα παιδιά σε τέτοια ηλικία είναι αθώα ή δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό που κάνουν είναι κακό. Μια χαρά καταλαβαίνουν... Μην σας ξενίσει ο "φλώρικος" τίτλος και η αρχή, όπου δεν συμβαίνουν και πολλά πράγματα, απλώς ο Κέτσαμ μας συστήνει τους πρωταγωνιστές και μας δείχνει το πεδίο δράσης, μια μικρή αμερικάνικη πόλη της επαρχίας την δεκαετία του '50, ιδανικό μέρος για να ζει ένας άνθρωπος, με παιδιά να τρέχουν και να παίζουν στους δρόμους, χωρίς κλέφτες κλπ κλπ. Και όμως... μετά από μια σοφτ αρχή και με ένα ωραίο μέρος σαν background, μας έμπασε σε μια νοσηρή και σκληρή ιστορία. Εξαιρετική γραφή, ολοζώντανοι χαρακτήρες, ωραίοι διάλογοι, δημιουργία έντονων συναισθημάτων... τι άλλο θέλει κανείς;

 

-Απρίλιος

 

60. Σκοτ Σίγκλερ, "Επιδημία", εκδόσεις Πλατύπους, 2011, σελ. 623(9/10)

61. Γκράχαμ Μάστερτον, "Τραύμα", εκδόσεις Οξύ, 2003, σελ. 174(7/10)

62. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Οι μπλε φακοί", εκδόσεις Αιγόκερως, 2000, σελ. 89(8.5/10)

63. Δάφνη Ντι Μοριέ, "Τα πουλιά", εκδόσεις Αιγόκερως, 1992, σελ. 124(8.5/10)

64. Συλλογικό, "Ιστορίες μυστηρίου και τρόμου Νο. 16", εκδόσεις Ωρόρα, 1989, σελ. 232(8/10)

65. Ανώνυμος, "Ο φονικός κουρέας της οδού Φλιτ", εκδόσεις Ηλέκτρα, 2008, σελ. 127(6.5/10)

66. Κλάιβ Μπάρκερ, "Hellraiser", εκδόσεις Οξύ, 1998, σελ. 151(8.5/10)

67. Σίρλεϊ Τζάκσον, "Οι δαίμονες του Χιλ Χάουζ", εκδόσεις Επιλογή, 1993, σελ. 236(9/10)

68. Τζακ Κέτσαμ, "Το κορίτσι της διπλανής πόρτας", εκδόσεις Λογείον, 2011, σελ. 269(9/10)

Edited August 12, 2012 by BladeRunner

[wordsmith]

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16.

28)Roadwork, Stephen King.

29)Ιστορίες με γίγαντες, Ωρόρα Νο 37.

 

30)Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους, Ωρόρα Νο 10. Δε γράφω αναλυτικά σχόλια στο τόπικ γιατί δε μου έμεινε κάτι ιδιαίτερο από αυτά τα διηγήματα. Μου φαίνονται όλα περίπου ίδια, μυστήρια, ατμοσφαιρικά, γκόθικ, σκοτεινά, "δαιμονικά" και όλα τα σχετικά. Επίσης τα πιο πολλά σαν να μην τελειώνουν, σαν να μένουν ξεκρέμαστα. Θα μου πείτε, βέβαια, είναι πιο τρομαχτικό κάτι που υπονοείται παρά κάτι που εξηγείται. Αλλά εγώ έχω την εντύπωση ότι, αν δεν τα ξέρουμε όλα για μια ιστορία, δεν έχει τελειώσει. Κάπως ξεχωριστές ιδέες μου φάνηκε ότι είχαν τα "Πράσινα Νερά" (ελληνικό με γκόθικ θέμα; ), η "Αδελφή Πόλη" (πρωτότυπο το ποιος είναι ο πρωταγωνιστής) και η "Επιστροφή του Μάγου" (εδώ μαθαίνουμε τουλάχιστον τι είναι αυτό το "δαιμονικό πλάσμα" και από πού ξεφύτρωσε). Στα (ελαφρώς) πλην η υπερβολική γραφή μερικών όπως η "Φρίκη στο Ρεντ Χουκ". Παράδειγμα: Βαθιά μέσα του ένιωθε ότι ότι είχε μπροστά του τους κληρονόμους μιας συγκλονιστικής και αρχέγονης παράδοσης, τους μεριδιούχους εκφυλισμένων και αποσπασματικών γνώσεων από μορφές λατρείας και τελετουργίες πιο παλιές κι από την ανθρωπότητα. Εεε... όλα αυτά για να περιγράψει απλώς τι ένιωθε αυτός βλέποντας τους περιθωριακούς μιας κακόφημης συνοικίας; Οκ, πολύ ατμοσφαιρικό και δε μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό, αλλά μας πνίξατε στη σάλτσα, κε Λάβκραφτ.

[Nihilio]

30)Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους, Ωρόρα Νο 10. Δε γράφω αναλυτικά σχόλια στο τόπικ γιατί δε μου έμεινε κάτι ιδιαίτερο από αυτά τα διηγήματα. Μου φαίνονται όλα περίπου ίδια, μυστήρια, ατμοσφαιρικά, γκόθικ, σκοτεινά, "δαιμονικά" και όλα τα σχετικά. Επίσης τα πιο πολλά σαν να μην τελειώνουν, σαν να μένουν ξεκρέμαστα. Θα μου πείτε, βέβαια, είναι πιο τρομαχτικό κάτι που υπονοείται παρά κάτι που εξηγείται. Αλλά εγώ έχω την εντύπωση ότι, αν δεν τα ξέρουμε όλα για μια ιστορία, δεν έχει τελειώσει. Κάπως ξεχωριστές ιδέες μου φάνηκε ότι είχαν τα "Πράσινα Νερά" (ελληνικό με γκόθικ θέμα; ), η "Αδελφή Πόλη" (πρωτότυπο το ποιος είναι ο πρωταγωνιστής) και η "Επιστροφή του Μάγου" (εδώ μαθαίνουμε τουλάχιστον τι είναι αυτό το "δαιμονικό πλάσμα" και από πού ξεφύτρωσε). Στα (ελαφρώς) πλην η υπερβολική γραφή μερικών όπως η "Φρίκη στο Ρεντ Χουκ". Παράδειγμα: Βαθιά μέσα του ένιωθε ότι ότι είχε μπροστά του τους κληρονόμους μιας συγκλονιστικής και αρχέγονης παράδοσης, τους μεριδιούχους εκφυλισμένων και αποσπασματικών γνώσεων από μορφές λατρείας και τελετουργίες πιο παλιές κι από την ανθρωπότητα. Εεε... όλα αυτά για να περιγράψει απλώς τι ένιωθε αυτός βλέποντας τους περιθωριακούς μιας κακόφημης συνοικίας; Οκ, πολύ ατμοσφαιρικό και δε μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό, αλλά μας πνίξατε στη σάλτσα, κε Λάβκραφτ.

Έχω διαβάσει μόνο τις μισές ιστορίες κατά καιρούς, αλλά να προτιμάς τον Λάμλι από Χάουαρντ και Λαβκραφτ; (κι ας μην είναι στα καλύτερά τους εδώ)

[Count Baltar]

 

...αλλά να προτιμάς τον Λάμλι από Χάουαρντ και Λαβκραφτ; (κι ας μην είναι στα καλύτερά τους εδώ)

 

Ε, θα την πω, δεν κρατιέμαι άλλο:

 

προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να διαβάσεις Λάβκραφτ στα ξεπετάγματά σου και να ενθουσιαστείς. Αλλά το να έχεις διαβάσει πολύ πράμα (και να έχεις περάσει και, ας πούμε, τα 27-28) και να εξακολουθείς να θεωρείς τον Λάβκραφτ ό,τι καλύτερο, είναι σαν να είσαι σαραντάρης και βάλε και να δηλώνεις ότι οι Σκόρπιονς είναι ΤΟ αγαπημένο σου συγκρότημα.

 

 

 

[Adicto]

Ο Λαβκραφτ όμως δεν είναι Σκόρπιονς!

Είναι παλιοί Μετάλλικα ή Σλέυερ ή Μπάθορυ. Αν και νομίζω ο Νιχ τον έφερε σε αντιπαράθεση συγκεκριμένα με Λαμλευ.

 

 

[Count Baltar]

Ο Λαβκραφτ όμως δεν είναι Σκόρπιονς!

Είναι παλιοί Μετάλλικα ή Σλέυερ ή Μπάθορυ. Αν και νομίζω ο Νιχ τον έφερε σε αντιπαράθεση συγκεκριμένα με Λαμλευ.

 

 

 

Δεν παραλληλίζω Λάβκραφτ με Σκόρπιονς (Προς θεού, ο Λ. δεν είναι σίχαμα!) Απλώς θέλω να πω ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση φαίνεται ότι ο αναγνώστης/μουσικόφιλος δεν είχε και πολλές προσλαμβάνουσες από κάποια στιγμή και έπειτα.

 

 

 

[Mors Planch]

1. Το Υπέροχο Σάβανο της Εξουσίας, Αλέξης Τότσκας (282)

2. Η Ιστορία της ΑΕΚ, Πανος Μακρίδης (75)

3. Travels in Northern Greece, William Martin Leake (527)

4. To outlive eternity and other stories, Poul Anderson (708)

5. War Maid's Choice, David Weber (496)

6. Man-Kzin Wars XIII, Larry Niven (288)

7. 1636 The Kremlin games, Eric Flint & George Huff (400)

8. Ο κόσμος στα μέτρα του, Χ Χωμενίδης (414)

9. Ρούμελη, Patrick Leigh Fermor (406)

[tsathoggua]

Γαμάτοι είναι και οι Scorpions και ο Lovecraft. Οι πρώτοι ξεκίνησαν ως πρωτοπορία (εποχή Roth) και εξελίχθηκαν σε μια από τις σπουδαιότερες και πιο ποιοτικές hard rock μπάντες. Επομένως είναι λογικό πολύς κόσμος να τους θεωρεί αγαπημένο του συγκρότημα (εγώ απλώς τους γουστάρω). Ο δεύτερος μπορεί να είχε κουραστική γραφή, να μην ανέπτυσσε τους χαρακτήρες του (ευτυχώς!) κτλ κτλ αλλά είχε ΟΡΑΜΑ και αυτό τον τοποθετεί στην κορυφή του υπερφυσικού τρόμου.

[Nihilio]

24) Ιστορίες από Παράξενους Τόπους - Ωρόρα #18 (329)

Στο σχετικό τόπικ.

 

 

...αλλά να προτιμάς τον Λάμλι από Χάουαρντ και Λαβκραφτ; (κι ας μην είναι στα καλύτερά τους εδώ)

 

Ε, θα την πω, δεν κρατιέμαι άλλο:

 

προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να διαβάσεις Λάβκραφτ στα ξεπετάγματά σου και να ενθουσιαστείς. Αλλά το να έχεις διαβάσει πολύ πράμα (και να έχεις περάσει και, ας πούμε, τα 27-28) και να εξακολουθείς να θεωρείς τον Λάβκραφτ ό,τι καλύτερο, είναι σαν να είσαι σαραντάρης και βάλε και να δηλώνεις ότι οι Σκόρπιονς είναι ΤΟ αγαπημένο σου συγκρότημα.

Μπορεί, αλλά εδώ συγκρίνουμε τον Λαβκραφτ με τον Λάμλει (της εποχής που έγραφε Λαβκραφτικά), όχι πχ με τον Μάθεσον ή τον Κινγκ ή τον Μπάρκερ. Δε λέω, καλός ο Νεκροσκόπος (αν και ποτέ δεν διάβασα το δεύτερο της σειράς για καθαρά θέμα γούστου), αλλά ο Λαβκραφτ, όσο απαρχαιωμένος και κοινοτοπος αν είναι, έχει ένα τέτοιο πάθος και όραμα που σε κάνει να νιώθεις αυτά που γράφει.

 

ΥΓ: Πάντως για εμένα που αισίως κλείνω τα 29 την άλλη εβδομάδα και που έχω διαβάσει πολύ πράγμα, ψιλοβαριέμαι να διαβάσω πχ ένα βιβλίο που έχω με συνεργασίες του Λαβκραφτ.

Edited April 12, 2012 by Nihilio