DinMacXanthi Posted February 2, 2012 Share Posted February 2, 2012 Γνώμη για το Green Woman; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 2, 2012 Author Share Posted February 2, 2012 (edited) Η φυγή. Καλά, τον είχα παραμελήσει πολύ τον Τζιμ Τόμσον, μέσα στο 2011 δεν διάβασα τίποτα δικό του και θα έπρεπε να ντρέπομαι. Αλλά φέτος θα διαβάσω όσα δικά του βιβλία έχω στη βιβλιοθήκη μου για να επανορθώσω. Αυτό είναι το τρίτο δικό του βιβλίο που διαβάζω, ύστερα από το εξαιρετικό και πεντάστερο κατά τη γνώμη μου μυθιστόρημα με τον τίτλο Κάτοικοι 1280 και το πολύ καλό Ο δολοφόνος μέσα μου. Το Getaway, που στην ελληνική έκδοση που έχω (υπάρχουν άλλες δυο, από εκδόσεις Οξύ - Η διαφυγή- και εκδόσεις Παρατηρητής - The Getaway) έχει μεταφραστεί ως Η φυγή, πιάνει την δεύτερη θέση στα τρία που έχω διαβάσει, μιας και νομίζω ότι είναι λίγο καλύτερο του Δολοφόνου... Σαν κύριο πρωταγωνιστή έχουμε τον Κάρτερ ΜακΚόι, τον "Γιατρό", ο οποίος μόλις έχει αποφυλακιστεί αλλά "μπλέκει" σε μια ληστεία τράπεζας με συνεργάτες την γυναίκα του η οποία είναι λίγο-πολύ ερασιτέχνης σε αυτά τα πράγματα και έναν αχρείο, κακό και λίγο ψυχοπαθή τύπο ονόματι Ρούντι, με τον οποίο έχει πολλές διαφορές. Και στη μέση φυσικά υπάρχει και ένας άλλος άντρας, ο Μπάνιον, ο οποίος βοήθησε να πάρει χάρη και να αποφυλακιστεί ο "Γιατρός". Και φυσικά διάφοροι άλλοι χαρακτήρες, λιγότερο σημαντικοί. Αλλά όλα πάνε στραβά, όχι τόσο κατά τη διάρκεια της ληστείας, αλλά μετά, κατά την διαφυγή. Χαμός, πολύ αίμα, κυνηγητά, μπλέξιμο. Και δεν υπάρχει χάπι εντ, κάτι που πιστεύω ταίριαζε απόλυτα στην όλη ιστορία και μου έκανε ένα κλικ παραπάνω. Όταν υπάρχει πολλή βια και αίμα σε μια ληστεία, η διαφυγή είναι πολύ δύσκολη... Επίσης, κάποιες σκηνές ήταν αρκετά σκληρές και μερικές δολοφονίες ήταν εντελώς στην ψύχρα, δεν χαρίζει κάστανα στους χαρακτήρες του ο Τόμσον, ούτε στους λιγότερο σημαντικούς χαρακτήρες ούτε στους πρωταγωνιστές... Εξαιρετική εξιστόρηση, λες και έβλεπα ταινία, με πάρα πολύ καλές περιγραφές και ωραία ατμόσφαιρα με μια παλπ αίσθηση, οι χαρακτήρες ζωντανοί, αληθινοί και όχι καρικατούρες, η γραφή φυσικά πάρα πολύ καλή, η ιστορία συναρπαστική... τι άλλο θέλω; Η έκδοση που κρατάω στα χέρια μου είναι πολύ παλιά, Δραχμές 6 γράφει το οπισθόφυλλο, ημερομηνία δεν βλέπω αλλά είναι σίγουρα μετά το 1960 και ίσως πριν το 1970, η μετάφραση δεν ήταν άσχημη αλλά ούτε σούπερ, η επιμέλεια όχι και τόσο καλή, αλλά παρ'όλα αυτά δεν ενοχλήθηκα σε κανένα σημείο. Και άλλωστε δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, αυτή βρήκα μπροστά μου, αυτή πήρα, τις άλλες δυο εκδόσεις δεν τις έχω πετύχει πουθενά... Σαν βιβλίο ΣΙΓΟΥΡΑ το προτείνω. edit: Το βιβλίο έχει μεταφερθεί σε ταινία δυο φορές, μια το 1972 σκηνοθετημένη από τον Sam Peckinpah και μια το 1994 από τον Roger Donaldson. Και οι δυο πολλοί γνωστοί και καλοί σκηνοθέτες, αλλά η ταινία του Peckinpah βλέπω ότι είναι καλύτερη. Στην ταινιοθήκη μου όμως έχω μόνο αυτή του Donaldson, κάποια στιγμή θα την δω - όπως και αυτή του Peckinpah φυσικά, κάποια άλλη στιγμή. -Φεβρουάριος 18. Εντογκάουα Ράμπο, "Το θύμα και η σκιά του", εκδόσεις Ηριδανός, 1992, σελ. 156(8.5/10) 19. Αγκάθα Κρίστι, "Η υπογραφή του δολοφόνου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1982, σελ. 157(8.5/10) 20. Τζακ Φίνεϊ, "Μια τρύπα στην κόλαση", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 124(7/10) 21. Μέμπο Τζιαρντινέλι, "Φλογισμένη Σελήνη", εκδόσεις Opera, 1998, σελ. 150(8.5/10) 22. Τζιμ Τόμσον, "Η φυγή", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 125(8.5/10) Edited August 12, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted February 2, 2012 Share Posted February 2, 2012 (edited) Γνώμη για το Green Woman; Α, σε χαντάκωσα κανονικά δλδ... Edited February 2, 2012 by Adicto Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 2, 2012 Share Posted February 2, 2012 9) Τα μάτια του Ανώτερου Κόσμου - J. Vance (254) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 3, 2012 Author Share Posted February 3, 2012 (edited) Ο τρίτος άνθρωπος. Από τα πιο γνωστά βιβλία του Γκράχαμ Γκριν, κυρίως λόγω της κλασικής ταινίας του Όρσον Γουέλς, παρ'όλα αυτά δεν είναι και από τα πιο πολυδιαβασμένα δικά του (όπως είναι π.χ. Ο ήσυχος Αμερικάνος, Η δύναμη και η δόξα, Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα κλπ). Είναι μόλις το τρίτο δικό του βιβλίο που διαβάζω, ύστερα από το αρκετά χιουμοριστικό μυθιστόρημα με τον τίτλο Ταξίδια με τη θεία μου και το επίσης χιουμοριστικό και ενδιαφέρον Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα, και μπορώ να πω ότι είναι στο ίδιο επίπεδο. Πάρα πολύ καλό, δηλαδή! Η όλη ιστορία διαδραματίζεται μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια κατεστραμμένη Βιέννη που ουσιαστικά διοικείται από τέσσερις δυνάμεις, την Αγγλία, την Γαλλία, τις ΗΠΑ και την Ρωσία, με όλους αυτούς να συνεννοούνται κυρίως με την χρήση της γερμανικής γλώσσας. Αστείο, ε; Λοιπόν, ένας παλπ συγγραφέας γουέστερν, ο Ρόλο Μάρτινς, ταξιδεύει στην Βιέννη ύστερα από πρόσκληση της Αγγλίας εκεί για διάφορα θέματα και "μπλέκει" στην εξιχνίαση της δολοφονίας ενός πολύ καλού του φίλου, του Χάρι Λάιμ, ο οποίος ήταν μπλεγμένος σε αρκετές βρόμικες δουλειές. Αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο δεν είναι ο Ρόλο Μάρτινς βέβαια αλλά ένας Άγγλος αξιωματικός, ο Κάλογουεϊ, που ερευνούσε και αυτός την υπόθεση. Απλώς το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, μέχρι πριν το τέλος δηλαδή, το αφηγείται ο Ρόλο στον Κάλογουεϊ και μετά βλέπουμε την τελική εξέλιξη της ιστορίας με τους δυο αυτούς άντρες να δρουν μαζί. Δεν λέω τίποτα παραπάνω όμως, γιατί δεν πρέπει, αν και μπορεί να έχετε δει την ταινία - και πάλι δεν ξέρω αν υπάρχουν ή όχι διαφορές. Τέλος πάντων, απίστευτα καλογραμμένο μυθιστόρημα που διαβάζεται με μια ανάσα που λένε, εξαιρετικές περιγραφές της Βιέννης, ένιωθα και γω το κρύο και τα προβλήματα που επικρατούσαν τότε και έβλεπα με τη φαντασία μου τα ερείπια της πόλης, τις διάφορες Ζώνες, τα σκοτεινά σοκάκια γεμάτα χιόνι, τους υπονόμους που μπορεί να σε οδηγήσουν από την μια άκρη της πόλης στην άλλη, το εγκαταλελειμμένο λούνα παρκ και όλα αυτά. Πολύ καλή σκιαγράφηση των χαρακτήρων, καλοί διάλογοι... και φυσικά εξαιρετική νουάρ ατμόσφαιρα που πολύ την γουστάρω. Απόκτημα από το παζάρι βιβλίου έναντι 2,50 ευρώ, σίγουρα το προτείνω! Εκτός από αυτό το βιβλίο, έχω άλλα εννιά δικά του βιβλία και αναζητώ το Ο ήσυχος Αμερικάνος (εκδόσεις Πόλις). Τα υπόλοιπα μεταφρασμένα στα ελληνικά βιβλία του Γκριν που δεν έχω, μπορώ κάπου να τα βρω, αλλά αυτό δεν το έχω πετύχει πουθενά! -Φεβρουάριος 18. Εντογκάουα Ράμπο, "Το θύμα και η σκιά του", εκδόσεις Ηριδανός, 1992, σελ. 156(8.5/10) 19. Αγκάθα Κρίστι, "Η υπογραφή του δολοφόνου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1982, σελ. 157(8.5/10) 20. Τζακ Φίνεϊ, "Μια τρύπα στην κόλαση", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 124(7/10) 21. Μέμπο Τζιαρντινέλι, "Φλογισμένη Σελήνη", εκδόσεις Opera, 1998, σελ. 150(8.5/10) 22. Τζιμ Τόμσον, "Η φυγή", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 125(8.5/10) 23. Γκράχαμ Γκριν, "Ο τρίτος άνθρωπος", εκδόσεις Αιγόκερως, 1987, σελ. 143(8.5/10) Edited August 12, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted February 3, 2012 Share Posted February 3, 2012 1)Αϋπνία - Stephen King(694) (8,5/10) 2)Σάλεμς Λοτ - Stephen King(510) (9.5/10) 3)Νυχτερινή Βάρδια - Stephen King (455) (10/10) 4)Ντεσπερέισον - Stephen King (633) (8/10) 5)Ο γέρος και η θάλασσα - Έρνεστ Χέμινγουεϊ (122) (8/10) 6)Ο τελευταίος των Μοϊκανών - Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (139) (9/10) 7)Σκοτάδι βαθύ, δίχως άστρα - Stephen King (459) (9/10) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted February 3, 2012 Share Posted February 3, 2012 3. Ιστορίες της ετοιμοθάνατης γης-Τζακ Βανς (μετάφραση Θωμάς Μαστακούρης). 214 σελ. Θα του βάλω ένα 7/10, γιατί, αν και οι ιστορίες κι ο κόσμος είναι εξαιρετικά, εντούτοις η τρόπος παρουσίασης είναι "φτωχός". Έχοντας διαβάσει κι άλλες μεταφράσεις του Μαστακούρη, ξέρω ότι είναι μερακλής κι αγαπάει το φάνταζι, οπότε θεωρώ πως το εκφραστικό πρόβλημα της απλοϊκότητας ανήκει στον συγγραφέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 (edited) 7. Η θυρίδα- Anders Rostlund & Borge Hellstrom(Σελ 440) όταν διάβαζα αυτό το βιβλίο, με χτύπησε κατακούτελα ο νόμος του Μέρφι(κυριολεκτικά μάλιστα, αφού με έπιασε τις δύο επόμενες μέρες ο μηνιαίος πονοκέφαλος μου) και είναι και κρίμα διότι το βιβλίο ήταν και πολύ καλό. Χωρίζεται σε δύο μέρη και το πρώτο έχει περισσότερη δράση ενώ το δεύτερο είναι λίγο πιο προσωπικό και αφορά κυρίως τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες του βιβλίου(τον Εβερντ Γκρενς και τον νεότερο Σβεν Σούντκβιστ) και οδηγεί σε ένα τρομερά ειρωνικό και τραγικό τέλος . Το βιβλίο ασχολείται με το trafficking και δε μοιάζει με τα υπόλοιπα αστυνομικά, όπου οι αστυνομικοί ψάχνουν έναν δολοφόνο. Εδώ, η αστυνομία προσπαθεί να σταματήσει την Λυδία Γκραγιάουσκας, μία Λιθουανή πόρνη, που μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της από τον νταβατζή της , πιάνει όμηρους στο νοσοκομείο που την μεταφέρουν . Ενώ παράλληλα ο Γκρενς έχει να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες, θέλωντας να βάλει φυλακή-αυτή την φορά για τα καλά- έναν κακοποιό που πριν από 25 χρόνια άφησε σε κατάσταση φυτού μία νεαρή αστυνομικό. Γενικά, εμένα το βιβλίο μου άρεσε αν και ήταν αρκετό σκληρό σαν ανάγνωσμα(κυρίως στις σκηνές από την οπτική της Λυδίας). Επίσης, στο τέλος-τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα μικρό κείμενο από τους δύο συγγραφείς για την πορνεία στην Σουηδία που έχει αρκετό ενδιαφέρον. Εάν σας αρέσει το Σκανδιναβικό αστυνομικό, τότε δοκιμάστε την τύχη σας μαζί του. Δεν νομίζω να απογοητευτείτε Ελπίζω το Οξύ(ή όποιος άλλος εκδότης θέλει) να μεταφράσει σύντομα και άλλα έργα τους. Edited February 4, 2012 by joidv 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 1) Jack Williamson: The Humanoids 299σ 2)Cecelia Holand: Floating Worlds 628σ. 3)Poul Anderson: After Doomsday 158σ. 4) Algis Budrys: Rogue Moon 174σ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 1. Το Υπέροχο Σάβανο της Εξουσίας, Αλέξης Τότσκας (282) 2. Η Ιστορία της ΑΕΚ, Πανος Μακρίδης (75) 3. Travels in Northern Greece, William Martin Leake (527) 4. To outlive eternity and other stories, Poul Anderson (708) Συλλογή από νουβέλες και διηγήματα. No Truce with kings, To outlive eternity, After Doomsday... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 4, 2012 Author Share Posted February 4, 2012 (edited) Εννιά λάθος απαντήσεις. Μόλις το πρώτο βιβλίο του μάστορα του μυστηρίου Τζον Ντίκσον Καρ που διαβάζω, με άφησε αρκετά ευχαριστημένο, σίγουρα θα διαβάσω και άλλα δικά του στο μέλλον, μιας και φαίνεται (και είναι) πολύ ενδιαφέρων συγγραφέας. Δεν υπάρχει ντετέκτιβ μέσα στο βιβλίο, αλλά ο αναγνώστης καλείται ο ίδιος να κάνει τον ντετέκτιβ, να λύσει ο ίδιος, αν γίνεται, το μυστήριο! Γι'αυτό υπάρχουν και οι εννιά ερωτήσεις στο οπισθόφυλλο και σε καίρια και σημαντικά σημεία της ιστορίας υπάρχουν οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, που απορρίπτουν τις ερωτήσεις αυτές και δείχνουν στον αναγνώστη αν είναι σε σωστό δρόμο ή όχι. Χρειάζεται προσοχή γιατί και η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του παζλ. Ποια είναι η ιστορία: Ο Μπιλ Ντόσον, ένας νεαρός Άγγλος που μένει και εργάζεται στις ΗΠΑ, καλείται από έναν επίσης Άγγλο που διαμένει στις ΗΠΑ, ονόματι Λάρι Χερστ, να πάει πίσω στην Αγγλία ως Λάρι Χερστ και να επισκέπτεται μια φορά την εβδομάδα και για έξι μήνες τον σαδιστικό θείο του Χερστ, ονόματι Γκέιλορντ Χερστ (φυσικά με το ανάλογο αντίτιμο, 10.000 δολάρια). Αυτές οι επισκέψεις φαίνεται ότι είναι ο μοναδικός όρος του θείου Χερστ ώστε ο ανιψιός να κληρονομήσει κάποια μέρα την τεράστια περιουσία του. Όμως ο ανιψιός δηλητηριάζεται κάποια στιγμή, οι υποψίες πέφτουν πάνω στον Ντόσον, ο Ντόσον γυρνάει στην Αγγλία και εμφανίζεται στον θείο Χερστ ως ο ανιψιός του, με σκοπό την εκδίκηση. (ο θείος Γκέιλορντ έκανε φοβερές φάρσες στον ανιψιό του και μπορεί να πει κανείς ότι τον μισούσε κάπως ή τέλος πάντων ότι του φερόταν σαν να ήταν ένα κακομαθημένο παιδί και ο Ντόσον είχε συμπαθήσει τον Λάρι οπότε έβλεπε με κακό μάτι τον Γκέιλορντ). Και φυσικά υπάρχει μια πολύ μεγάλη ανατροπή στο τέλος και πολλές, πολλές εκπλήξεις. Ο οξυδερκής όμως αναγνώστης (όπως λέει και ο Ντίκσον Καρ), αν πρόσεχε λίγο, θα μπορούσε να βρει ο ίδιος το τέλος. Εγώ έπεσα περίπου μέσα. Και ένα ωραίο σημείο του βιβλίου: Η λύση του μυστηρίου δίνεται στο δωμάτιο του Σέρλοκ Χολμς στο σπίτι του στην Μπέικερ Στριτ! Αυτό μου άρεσε. Μην νομίζετε ότι είναι κάνα αριστούργημα, οι χαρακτήρες είναι δίχως βάθος, λίγο επίπεδοι, σε σημεία ίσως κουράζει λίγο, δείχνει και κάπως τα χρονάκια του, αλλά είναι καλογραμμένο και σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Και φυσικά έχει φόνους, μπόλικη δράση, μυστήριο, ανατροπές, πολύ ωραία ατμόσφαιρα και άλλα ωραία πραγματάκια. Αν βρείτε το βιπεράκι αυτό, πάρτε το, σίγουρα δεν θα κοστίζει και πολλά. -Φεβρουάριος 18. Εντογκάουα Ράμπο, "Το θύμα και η σκιά του", εκδόσεις Ηριδανός, 1992, σελ. 156(8.5/10) 19. Αγκάθα Κρίστι, "Η υπογραφή του δολοφόνου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1982, σελ. 157(8.5/10) 20. Τζακ Φίνεϊ, "Μια τρύπα στην κόλαση", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 124(7/10) 21. Μέμπο Τζιαρντινέλι, "Φλογισμένη Σελήνη", εκδόσεις Opera, 1998, σελ. 150(8.5/10) 22. Τζιμ Τόμσον, "Η φυγή", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 125(8.5/10) 23. Γκράχαμ Γκριν, "Ο τρίτος άνθρωπος", εκδόσεις Αιγόκερως, 1987, σελ. 143(8.5/10) 24. Τζον Ντίκσον Καρ, "Εννιά λάθος απαντήσεις", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1978, σελ. 186(8/10) Edited August 12, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell. 2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους. 3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein. 4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press. 5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman) 6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks. 7)The Long Walk, Stephen King. 8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος. 9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν. Σίγουρα ξεπερασμένο, σε σημείο να θυμίζει Ιούλιο Βερν, χωρίς χαρακτήρες και χωρίς κανένα πολύ επείγον ζήτημα-διακύβευμα, ούτε καμιά προσωπική πληροφορία για τους ανθρώπους στους οποίους αναφέρεται, μπας και νοιαστούμε λίγο περισσότερο γι' αυτούς. Σαν ντοκυμαντέρ. Αλλά σε πάρα πολλά σημεία ο κος Χ. δείχνει να έχει ένα σωρό γνώσεις πολύ ενδιαφέρουσες πάνω σε ένα σωρό ζητήματα και κάνει όλα αυτά τα απίθανα πράγματα να φαίνονται σαν έτοιμα να συμβούν και να τα διαβάσουμε αύριο στην εφημερίδα. Οκ, δεν το μετάνιωσα που το διάβασα, αλλά άλλο του δε διαβάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 Έχω την εντύπωση ότι αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο μιας άτυπης τριλογίας σχετικά με τους αθάνατους αυτούς, αλλά να μη σε πάρω στο λαιμό μου. Πιθανόν οι χαρακτήρες να έχουν αναλυθεί στα πρώτο και αυτό απλά να παρουσιάζει την επόμενη μέρα της πλοκής τους πρώτου βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 4, 2012 Share Posted February 4, 2012 1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell. 2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους. 3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein. 4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press. 5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman) 6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks. 7)The Long Walk, Stephen King. 8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος. 9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν. Το υποψιάστηκα, γιατί, πριν το τελειώσω, διάβασα κάπου αλλού ότι ένας από τους χαρακτήρες αυτούς βρίσκεται και σε άλλα βιβλία. Εν πάση περιπτώσει, δε θα ασχοληθώ παραπάνω, ευχαριστώ πολύ. 10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε. Το βρήκα επιτέλους στο παζάρι και ευχαριστώ τη Μάρβιν και όσους άλλους μου το σύστησαν. Δυο πολύ όμορφα διηγήματα, από τα οποία προτιμώ το δεύτερο. Στη "Μάγκι" έχουμε μια ερωτευμένη μηχανή και, εεε, θα ήταν κάπως γελοίο αν δεν ήταν τόσο ωραία γραμμένο. Πολύ αληθινός και συγκινητικός ο ρομαντισμός κάποιου που κατά τα άλλα γράφει σκληρά και για σκληρά πράγματα. Το άλλο μου θύμισε το "It's a good life" του Jerome Bixby, κάπως σαν από την ανάποδη. Πολύ πιο ενδιαφέρουσα και εφ ιδέα. Για να πω και μια κακία, μόνο ένας Αμερικάνος θα μπορούσε να νοσταλγεί τη δεκαετία του 1940 και θα την ταύτιζε με εκπομπές ραδιοφώνου και σοκολάτες καλής ποιότητας. Η Ευρώπη ήταν απασχολημένη τότε με άλλα πράγματα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted February 5, 2012 Share Posted February 5, 2012 (edited) Με αφορμή αυτό το παιγνίδι διάβασα και εγώ πολλά περισσότερα βιβλία από όσα διαβάζω, πέρσι. Πάμε και φέτος: Ιανουάριος. 1.)Post Office - Charles Bukowski (στα αγγλικά) Το απόλαυσα πραγματικά. Έπιασα τον εαυτό μου να γελά δυνατά σε πολλά σημεία. Το πρώτο που διαβάζω του Μπουκόφσκι, για τo alter-ego του Τσινάνσκι, και μου άρεσε. 2.)The Road - Cormac McCarthy(στα αγγλικά) Είχα δει την ταινία πρώτα και μου άρεσε τόσο που έσπευσα να διαβάσω και το βιβλίο. Πρώτα από όλα να πω ότι είναι εξαιρετική η μεταφορά, από τις καλύτερες που έχω δει, και η αίσθηση του βιβλίου έχει μεταφερθεί αυτούσια, χωρίς να αφαιρεθεί σχεδόν τίποτα. Σκοτεινό, μουντό και μελαγχολικό. Ίσως κάποιους τους ενοχλήσει η συνεχής επανάληψη camping-φαί-δρόμος αλλά είναι απαραίτητη για να περάσει την αίσθηση αυτή. 3.)Μισοπώγων και Κατά Γαλιλαίων (Χριστιανών) - Αυτοκράτορας Ιουλιανός Φλάβιος. (Αρχαίο κείμενο - μετάφραση) Εκδόσεις Θύραθεν. Πραγματικά ένας αυτοκράτορας που η ιστορία τον αδίκησε για πολλούς αιώνες, για να δικαιωθεί τώρα τελευταία μονάχα. Ευτυχώς το κατα Χριστιανών διασώθηκε τμηματικά από τον Κύριλλο Αλεξανδρείας και μπορούμε να το διαβάσουμε και σήμερα. Είναι εκπληκτικό το πως λειτούργησε η εκκλησία κατά τους πρώτους αιώνες της ύστερης αρχαιότητας. Επίσης εκπληκτικό είναι το κομμάτι της Θεολογικής εξέτασης που κάνει ο Ιουλιανός. Ένας τόσο αξιόλογος άνθρωπος που περνάει στην Ιστορία του δημοτικού/γυμνασίου ως Αποστάτης-Παραβάτης... 4.)Μια φωλιά ευγενών - Ivan Turgenev Μια πολύ όμορφη, χαρακτηριστική ιστορία, ρωσικής λογοτεχνίας. Με κεντρικό θέμα τον έρωτα, ενδιαφέρον παρουσιάζουν θρησκευτικοί και ηθικοί φραγμοί μιας κοινωνίας για πράγματα που εμείς θεωρούμε αυτονόητα. Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος. 5.)The Nikopol Trilogy - Enki Bilal Humanoid publications.Graphic novel. Το πως βρέθηκε στα χέρια μου δε λέγεται... Εκπληκτικός κομίστας, με σχέδιο που πραγματικά με μαγεύει. Σε ένα μελλοντικό φασιστικό παρίσι, ένας άνδρας ξυπνάει από κρυογεννετικό ύπνο, όταν πέφτει σε μια γειτονιά του γκέτο η διαστημική του κάψουλα. Πάνω από το Παρίσι αιωρείται μια πυραμίδα γεμάτη με αθάνατους, Αιγύπτιους θεούς. Η τριλογία συνεχίζει στο Λονδίνο, τη Γερμανία, την Αίγυπτο και μια μυστηριώδη πόλη της Αφρικής. 6.)Ο παίκτης - Φ. Ντοστογιέφσκι. Εκδόσεις Δαμιανός. Υπάρχουν διάφορα πράγματα που διαβάζω. Υπάρχει και ο Ντοστογιέφσκι. Λίγοι μπορούν να συγκριθούν μαζί του. Κρατάω τα βιβλία του, που δεν έχω διαβάσει, σαν ιερά κειμήλια, κρατώντας τα για ιδιαίτερες στιγμές. 7.)Τραύμα - Γκράχαμ Μάστερτον Εκδόσεις Οξύ. Δε με ενθουσίασε, βρήκα τις περιγραφές χαρακτήρων φτωχές, την ανάλυσή τους επιφανειακή, την ιστορία μέτρια και το τέλος αρκετά προβλεπόμενο και αδιάφορο σχεδόν. Edited February 5, 2012 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 5, 2012 Share Posted February 5, 2012 Με αφορμή αυτό το παιγνίδι διάβασα και εγώ πολλά περισσότερα βιβλία από όσα διαβάζω, πέρσι. Πάμε και φέτος: Ιανουάριος. 1.)Post Office - Charles Bukowski (στα αγγλικά) Το απόλαυσα πραγματικά. Έπιασα τον εαυτό μου να γελά δυνατά σε πολλά σημεία. Το πρώτο που διαβάζω του Μπουκόφσκι, για τo alter-ego του Τσινάνσκι, και μου άρεσε. Πιάσε και το 'Τοστ Ζαμπόν'-'Ham on Rye' που είναι για τα παιδικά-εφηβικά χρόνια του Τσινάσκι και ίσως το καλύτερο του Μπουκόφσκι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted February 5, 2012 Share Posted February 5, 2012 Will do! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 6, 2012 Share Posted February 6, 2012 17. Το Σημάδι του Ζορρό, Τζόνστον ΜακΚώλλεϋ, σελ. 430 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted February 6, 2012 Share Posted February 6, 2012 8.Small Favour-Jim Butcher(σελ 434) Αγαπώ Μήτσο Χασάπη και το βιβλίο δεν με απογοήτευσε, παρ'όλο που θα'θέλα λιγότερες σκηνές μάχης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 6, 2012 Author Share Posted February 6, 2012 (edited) Η μεγάλη αναμονή. Το τρίτο βιβλίο που διαβάζω από Μίκι Σπιλέιν, μετά το Εγώ, οι ένορκοι και το Αγάπη μου θα σε σκοτώσω, απόλυτα χορταστικό και διασκεδαστικό με τον τρόπο του και σίγουρα στο ίδιο καλό παλπ επίπεδο. Και είναι μόλις το πρώτο δικό του που διαβάζω που πρωταγωνιστής δεν είναι ο γνωστός Μάικ Χάμερ, αλλά κάποιος άλλος, που όμως είναι το ίδιο σκληρός και γόης. Αυτό δεν αλλάζει . Λοιπόν, ο πρωταγωνιστής μας έχει αμνησία, αλλά γυρνάει σε μια μικρή πόλη πνιγμένη στην διαφθορά με σκοπό να εκδικηθεί τον θάνατο ενός φίλου του. Χωρίς να είναι σίγουρος για το ποιος είναι ακριβώς, ο ήρωας μας βρίσκεται μπλεγμένος σε έναν βίαιο κόσμο που αποτελείται από βίαιους εγκληματίες, διαβολικούς πλούσιους ανθρώπους, διεφθαρμένους αστυνομικούς, μικροεγκληματίες και φυσικά πανέμορφες και σέξι κοπέλες που έχουν και αρκετή πονηριά παράλληλα για να εκβιάζουν κόσμο και να κάνουν απάτες. Οι χαρακτήρες του μικρού αυτού βιβλίου είναι πολλοί και χρειάζεται λίγη προσοχή για να μην ξεχάσεις πρόσωπα και καταστάσεις, η ιστορία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αρκετά περίπλοκη, με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις στο τέλος, η δράση απόλυτα χορταστική, με πολλές σκηνές βίας και φυσικά πολύ, πολύ ξύλο από τον πρωταγωνιστή αλλά και από τους κακούς, οι φόνοι και αυτοί πάρα πολλοί, οι σκηνές με φιλιά και έρωτες αρκετές και αυτές, γενικά είναι ένα ανάγνωσμα που το ευχαριστιούνται κυρίως οι άντρες που θέλουν μπόλικη δράση και σκληρούς τύπους που να γ@μ@νε και να δέρνουν . Η γραφή πολύ καλή, σκληρή με το γνωστό χιούμορ που έχουν οι σκληροί τύποι - πρωταγωνιστές των βιβλίων του Σπιλέιν, οι περιγραφές καταστάσεων και χαρακτήρων καλές και αστείες κατά κάποιον τρόπο, οι γυναίκες βέβαια είναι μες στην κλισαδούρα, περιγράφονται λίγο σεξιστικά, κάτι αναμενόμενο φυσικά για παλπ αστυνομικό, η ατμόσφαιρα πολύ ωραία, εννοείται πως έμεινα ευχαριστημένος. Αλλά είναι θέμα γούστου, κάποιος άλλος μπορεί μόλις το πιάσει στα χέρια του και διαβάσει τις πρώτες σελίδες να το πετάξει στον απέναντι τοίχο αγανακτισμένος. Όσον αφορά την ελληνική έκδοση, είναι περίπου του 1955 (!), η μετάφραση μου φάνηκε μια χαρά αλλά έδειχνε τα χρονάκια της και το βιβλίο είναι μικρό σε μέγεθος και χωράει παντού. Και η πλάκα είναι ότι ενώ είναι τόσο παλιό βιβλίο και απόκτημα από ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι στο οποίο τα περισσότερα βιβλία είναι "πεταμένα" από δω και από κει, το βρήκα σε εξαιρετική κατάσταση. Ο αγγλικός τίτλος είναι The Long Wait και αν σας αρέσει το είδος, αγοράστε το! -Φεβρουάριος 18. Εντογκάουα Ράμπο, "Το θύμα και η σκιά του", εκδόσεις Ηριδανός, 1992, σελ. 156(8.5/10) 19. Αγκάθα Κρίστι, "Η υπογραφή του δολοφόνου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1982, σελ. 157(8.5/10) 20. Τζακ Φίνεϊ, "Μια τρύπα στην κόλαση", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 124(7/10) 21. Μέμπο Τζιαρντινέλι, "Φλογισμένη Σελήνη", εκδόσεις Opera, 1998, σελ. 150(8.5/10) 22. Τζιμ Τόμσον, "Η φυγή", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 125(8.5/10) 23. Γκράχαμ Γκριν, "Ο τρίτος άνθρωπος", εκδόσεις Αιγόκερως, 1987, σελ. 143(8.5/10) 24. Τζον Ντίκσον Καρ, "Εννιά λάθος απαντήσεις", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1978, σελ. 186(8/10) 25. Μίκι Σπιλέιν, "Η μεγάλη αναμονή", εκδόσεις Πεχλιβανίδη, 1955, σελ. 136(7.5/10) Edited August 12, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 10) Mine - R.R. McCammon (560) Εξαιρετικά καλό θρίλερ τρόμου στο οποίο μία ψυχωτική φυγόδικος, πρώην μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης της δεκαετίας του 60, κλέβει το νεογέννητο μωρό γιάππισσας για να το προσφέρει στον πρώην αρχηγό της ομάδας και εραστή της και να ζήσουν ευτυχισμένοι (στην επικείμενη επανένωση των επιζώντων της οργάνωσης). Βέβαια η μάνα δε θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια και την κυνηγά. Είναι από τα βιβλία εκείνα που θα τα έλεγες αστυνομικά, αλλά στις 10 πρώτες σελίδες του έχει μία σκηνή που με έκανε να κλείσω τα μάτια και να μη θέλω να διαβάσω, άρα νομίζω ότι χωράει άνετα και στον τρόμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 7, 2012 Author Share Posted February 7, 2012 (edited) Φέρετρο από το Χονγκ Κονγκ. Μόλις το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από αυτόν τον κλασικό συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων, έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος και στο μέλλον (δηλαδή σε λίγες μέρες, με έχετε μάθει τώρα ) θα προμηθευτώ και άλλα δικά του βιβλία, μιας και θέλω να διαβάσω περισσότερα από αυτόν τον συγγραφέα (έχω μόλις άλλα δυο δικά του βιβλία στην βιβλιοθήκη μου και δεν είναι πολλά αν σκεφτεί κανείς ότι έχει γράψει αρκετές δεκάδες...). Πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο Νέλσον Ράιαν, που τώρα τελευταία οι δουλειές του δεν πάνε καλά, όμως μια μέρα δέχεται ένα παράξενο τηλεφώνημα από έναν τύπο, ο οποίος είναι παντρεμένος και επειδή λείπει συχνά πυκνά για ταξίδια, θέλει να μαθαίνει τι κάνει η γυναίκα ενόσω αυτός λείπει. Και γρήγορα-γρήγορα ο Νέλσον Ράιαν δέχεται και 300 δολάρια, τα πιο εύκολα της ζωής του. Όμως τελικά αποδεικνύεται μούφα η δουλειά, αλλά τα λεφτά τα παίρνει. Όμως όταν γυρνάει στο γραφείο του, βλέπει μια νεκρή όμορφη Κινέζα στην καρέκλα του! Και μετά από διάφορα γεγονότα, ταξιδεύει στην Ασία, και συγκεκριμένα στο Χονγκ Κονγκ, για να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Εξαιρετικά καλογραμμένο και ενδιαφέρον μυθιστόρημα, με μπόλικο μυστήριο, δράση, κυνηγητά, φόνους και πολλές εκπλήξεις στο τέλος. Και μου άρεσε που το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας διαδραματίστηκε στο πολύβουο Χονγκ Κονγκ με τους λογής - λογής Κινέζους, ξέρετε, κούληδες, ταξιτζήδες, προαγωγούς, μικροεγκληματίες, φτωχούς κλπ, τους τουρίστες, τις πόρνες, τους εμπόρους ναρκωτικών, τους πολύβουους δρόμους, τα στενά και σκοτεινά σοκάκια, τα παραμελημένα ξενοδοχεία και κτίρια αλλά και τα ακριβά ξενοδοχεία και τα κτίρια γεμάτα επιγραφές νέον, τις εξωτικές παραλίες και τα πανέμορφα δάση... Πολύ ωραίες περιγραφές όλων αυτών και πολύ καλή ατμόσφαιρα. Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο διαβάζεται πολύ γρήγορα. Σίγουρα το προτείνω. Δεν ξέρω αν είναι πολύ σπάνιο, πάντως είναι μόλις το 3ο βιβλίο της σειράς ΒΙΠΕΡ! edit: Κάπου προς το τέλος μας λύνεται και η απορία για τον τίτλο του βιβλίου... -Φεβρουάριος 18. Εντογκάουα Ράμπο, "Το θύμα και η σκιά του", εκδόσεις Ηριδανός, 1992, σελ. 156(8.5/10) 19. Αγκάθα Κρίστι, "Η υπογραφή του δολοφόνου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1982, σελ. 157(8.5/10) 20. Τζακ Φίνεϊ, "Μια τρύπα στην κόλαση", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 124(7/10) 21. Μέμπο Τζιαρντινέλι, "Φλογισμένη Σελήνη", εκδόσεις Opera, 1998, σελ. 150(8.5/10) 22. Τζιμ Τόμσον, "Η φυγή", εκδόσεις Φλωράκη, ?, σελ. 125(8.5/10) 23. Γκράχαμ Γκριν, "Ο τρίτος άνθρωπος", εκδόσεις Αιγόκερως, 1987, σελ. 143(8.5/10) 24. Τζον Ντίκσον Καρ, "Εννιά λάθος απαντήσεις", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1978, σελ. 186(8/10) 25. Μίκι Σπιλέιν, "Η μεγάλη αναμονή", εκδόσεις Πεχλιβανίδη, 1955, σελ. 136(7.5/10) 26. Τζέιμς Τσέιζ, "Φέρετρο από το Χονγκ Κονγκ", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1970, σελ. 189(8.5/10) Edited August 12, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 Dead as a Doornail - Charlaine Harris [295 σελίδες] Lost Tribe of the Sith #1: Precipice - John Jackson Miller [43 σελίδε, e-book] Winnie The Pooh - A.A. Milne [138 σελίδες, e-book] Lost Tribe of the Sith #2: Skyborn - John Jackson Miller [49 σελίδε, e-book] The Manual of Detection - Jedediah Berry [280 pages] Kraken - China Mieville [481 σελίδες] Ο Mieville έχει πραγματικά υπέροχα περίεργες ιδέες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 7, 2012 Author Share Posted February 7, 2012 Πολύ ενδιαφέρον αυτό το Mine του McCammon. Και μου αρέσει το σενάριο. Θα μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά, άραγε; Ή και άλλα του συγγραφέα αυτού...; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 Πολύ ενδιαφέρον αυτό το Mine του McCammon. Και μου αρέσει το σενάριο. Θα μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά, άραγε; Ή και άλλα του συγγραφέα αυτού...; Αμφίβολο. Είχε τα 5 χρόνια διασημότητάς του στις αρχές του 90 και αυτό ήταν. Από την άλλη βέβαια ποτέ δεν ξέρεις τι είχαν βγάλει τα bell εκείνα τα χρόνια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.