Tattoman Posted January 17, 2012 Share Posted January 17, 2012 Τζέρεμι.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 17, 2012 Share Posted January 17, 2012 Τζέρεμι - Ωραία και συγκινητική ιστορία, που χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να δέσουν καλύτερα τα κομμάτια της. Δηλαδή, είχες την ιδέα, την ατμόσφαιρα, το σκηνικό, το φινάλε (που ταιριάζει πολύ όμορφα με την εισαγωγή), αλλά λείπει αυτό που θα την κάνει να ξεχωρίσει. Ίσως, μια ανατροπή, κάτι απρόβλεπτο, που θα μας κάνει να ζήσουμε πιο έντονα την ιστορία. Δεν βάζω σαν ανατροπή την απαγωγή, επειδή μας προετοιμάζεις γι' αυτήν. Όταν αναφέρεις ότι στη Βίζινχαμ γίνονται πολλές απαγωγές παιδιών και επειδή στην ιστορία υπάρχει ένα παιδί, περιμένουμε ότι αυτό θα συμβεί και σε κείνο. Θα μπορούσες να μας ξαφνιάσεις με κάτι άλλο. Ένα –παράξενο, ξαφνικό, απροσδόκητο– συμβάν με το οποίο ο Τζέρεμι να συναντούσε ξανά τη μητέρα του. Αν και υπάρχουν κάμποσα λαθάκια, γραμματικά και εκφραστικά, η γραφή είναι πολύ στρωτή και κατανοητή. Είναι κάτι στο οποίο γίνεσαι καλύτερος με κάθε νέα σου ιστορία. Οι διάλογοι ήθελαν λίγη δουλίτσα για να μοιάζουν πιο φυσικοί. Ο τρόπος που μιλάει ο Τζέρεμι δεν είναι αυτός ενός δεκάχρονου. Ούτε και κάποιος Ρόμπερτ θα μιλούσε έτσι σε ένα παιδί. Γενικά, μου άρεσε και ευχαριστήθηκα την ανάγνωσή της. Καλή επιτυχία, Τάττο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted January 17, 2012 Share Posted January 17, 2012 Κι αυτό μ' άρεσε! Είχε ωραία μελαγχολική υπόθεση και η γραφή σου έχει βελτιωθεί αρκετά. Κι εμένα μου φάνηκαν πολλές και απότομες οι αλλαγές μεταξύ των διάφορων ενοτήτων, ειδικά για τόσο μικρό κείμενο κι επίσης οι διάλογοι θέλουν δουλίτσα. Μπράβο πάντως, γράφε γιατί βελτιώνεσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 17, 2012 Share Posted January 17, 2012 Τι στο... Άντε ρε Τάττο, εγώ πάντως δεν το περίμενα! Κατάφερες να με χαλαρώσεις με την αφήγησή σου και το τέλος μου ήρθε ΜΠΑΠ. Μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση κάποιες λεπτομέρειες που είχες, η σκόνη που σηκώθηκε όταν έτρεξαν τα παιδιά δίπλα τους, το ιδρωμένο πουκάμισο του Ρόμπερτ, και άλλα τέτοια ψιλολόγια που έδωσαν ζωντάνια στο κείμενο. Για το παιχνίδι: δεν μου άρεσε κάτι που βλέπω συχνά σε write-off. Ασχολήθηκες με την εισαγωγή πολύ λίγο, δεν ήταν αυτή που κίνησε την ιστορία σου. Θα μπορούσε να λείπει και όλα θα ήταν τα ίδια (αυτό με τον Ρόμπερτ μου φάνηκε ότι μπήκε έτσι, για να μπει). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted January 17, 2012 Share Posted January 17, 2012 Μου αρεσε πολυ σαν ιδεα , ειχε πλοκη, μυστηριο, ενα σχετικα απροσμενο τελος (το ειχα ψιλιαστει και χαρηκα που επεσα μεσα). Αν το ξαναδουλεψεις νομιζω πως θα γινει μια ολοκληρωμενη πολλη καλη ιστορια. Δεν σ' εχω γνωρισει για να ξερω αν γραφεις καιρο κτλ μου δινεις την εντυπωση πως εισαι φρεσκος και απο τα σχολια των παιδιων... προσπαθω να πω πως δεν ξερω αν εχεις βελτιωθει οπως λενε κτλ και κρινω μονο απο οτι βλεπω εδω. Και θελω να πιστευω πως διακρινω δυνατοτητες... πολλες δυνατοτητες. Καποια σημεια ειναι αποτομα, αλλα οχι ακαταλαβιστικα αποτομα αν πιανεις τι εννοω... συμφωνω πως οι διαλογοι θελουν ενα τσικ για να ειναι πιο αληθοφανεις και εγω ως παραξενη εχω καποιες νοηματικες αποριες... πως ενα δεκαχρονο μιλαει τοσο καλα αγγλικα ας πουμε για να συνεννοειται με εναν ξενο? Γιατι η μητρικη του ειναι τα ακαταλαβιστικα της διαλεκτου που του φωναζει εκεινος ο θυμωμενος τυπος...και στην ινδια ας πουμε ειναι τοσο φτωχοι που ουτε σχολειο δεν παει το μεγαλυτερο ποσοστο... επισης γιατι ενας συγγραφεας συνεργαζεται με απαγωγεις παιδιων? Ειναι μονο για να εχει ιδεες να γραφει? Αυτο μου κανει καπως τραβηγμενο θα τον προτιμουσα παιδεραστη η εμπορο οργανων ας πουμε...αλλα μπορουμε να τον θεωρησουμε απλα αρρωστο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted January 19, 2012 Share Posted January 19, 2012 Tatto μου, μας έδωσες μια μελαγχολική, συγκινητική ιστορία. Ο Τζέρεμι μου φάνηκε ένας πολύ τρυφερός, πληγωμένος ήρωας και έτσι με κέρδισε αμέσως. Η πλοκή νομίζω ήταν το βασικό πλεονέκτημα της ιστορίας. Εγώ το τέλος δεν το περίμενα και βασικά μου θύμισε κάτι από μικρό πρίγκιπα... Τώρα πως κατάφερα να το συνδέσω μη με ρωτήσεις. Υποθέτω η ανάγκη για φυγή από αυτόν τον κόσμο... Ο λυρισμός είναι διάχυτος στην ιστορία σου και μου άρεσε αυτό. Συμβάλει αρκετά στην ατμόσφαιρα και στη θλίψη του κεντρικού χαρακτήρα. Ο Mesmer νομίζω έκανε ένα πολύ πετυχημένο σχόλιο, ένα αγόρι στην ηλικία του Τζέρεμι δε θα μιλούσε έτσι. Βέβαια εφόσον μιλάμε στα πλαίσια ενός μύθου και λαμβάνοντας υπόψη τον πόνο που θα αισθάνεται ως ήρωας ίσως θα μπορούσε αυτός ο τόνος να δικαιολογηθεί εν μέρη... Η έκβαση της ιστορίας ήταν εξαιρετική. Δεν την περίμενα και νομίζω κρύβει έναν αρκετά συμβολικό χαρακτήρα. Ένας συγγραφέας αντλεί έμπνευση πολλές φορές από κάθε τι ζωντανό, θλιμμένο... ή παιδικό. Δεν είναι τραβηγμένο θεωρώ. Πολλοί άλλωστε δεν έχουν υποστηρίξει ότι ο Πόε συνέβαλε στο θάνατο των συζύγων του ώστε να αντλήσει έμπνευση και να γράψει...; Αν ο Ρόμπερτ αποδεικνύονταν ένα απλό εγκληματικό στοιχείο, προσωπικά θα με είχες απογοητεύσει. Θα ήταν κλισέ και βαρετό τέλος. Αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 19, 2012 Share Posted January 19, 2012 Πολλοί άλλωστε δεν έχουν υποστηρίξει ότι ο Πόε συνέβαλε στο θάνατο των συζύγων του ώστε να αντλήσει έμπνευση και να γράψει...; Συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά αυτοί που τα είπαν αυτά είναι βαμπίρ συναισθημάτων: δεν έχουν δικά τους και τρέφονται με των άλλων. Δεν τους έχει συμβεί τίποτα στη ζωή, ούτε καλό ούτε κακό, δεν έχουν ζωή, και βγάζουν θεωρίες της... (Ελπίζω να μην τα παίρνεις προσωπικά αυτά που λέω, εννοείται πως δεν έχουν να κάνουν μ' εσένα, που απλά ανέφερες αυτή τη σκέψη κάποιων). Ναι, κάποιος μπορεί να έιναι ΤΟΣΟ γκαντεμόσαυρος (όσο ο Πόε), τι να κάνουμε, η ζωή καμιά φορά κάνει χοντρές πλάκες. Ας μην μιλάμε έξω από χορούς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted January 19, 2012 Share Posted January 19, 2012 Πολλοί άλλωστε δεν έχουν υποστηρίξει ότι ο Πόε συνέβαλε στο θάνατο των συζύγων του ώστε να αντλήσει έμπνευση και να γράψει...; Συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά αυτοί που τα είπαν αυτά είναι βαμπίρ συναισθημάτων: δεν έχουν δικά τους και τρέφονται με των άλλων. Δεν τους έχει συμβεί τίποτα στη ζωή, ούτε καλό ούτε κακό, δεν έχουν ζωή, και βγάζουν θεωρίες της... (Ελπίζω να μην τα παίρνεις προσωπικά αυτά που λέω, εννοείται πως δεν έχουν να κάνουν μ' εσένα, που απλά ανέφερες αυτή τη σκέψη κάποιων). Ναι, κάποιος μπορεί να έιναι ΤΟΣΟ γκαντεμόσαυρος (όσο ο Πόε), τι να κάνουμε, η ζωή καμιά φορά κάνει χοντρές πλάκες. Ας μην μιλάμε έξω από χορούς. Απλά ανέφερα τι λέγεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted January 23, 2012 Share Posted January 23, 2012 Κατά τη γνώμη μου, σίγουρα δεν είναι πιο καλογραμένο από τη Βουτιά στον Ήλιο. Κάτι που μου χτύπησε αρκετά, ήταν οι διάλογοι που σε σημεία (κυρίως όταν μιλούσε ο μικρός) δεν μου φαίνονταν και τόσο φυσικοί. Στα αρνητικά και η αλλαγή οπτικής γωνίας στο τέλος... ...το οποίο όμως τέλος είχε το 'γύρισμα' που με έκανε να προτιμήσω την συγκεκριμένη ιστορία. Έξυπνο. Σε κάποια φάση (κάπου προς τη μέση) μου μπήκαν κάτι υποψίες, αλλά στην πορεία φρόντισες να μου τις διαλύσεις. Και μετά μπαμ! Πάρ' τα! ΥΓ: Αλλά νομίζω ότι θα μπορούσες να την ξαναδουλέψεις (τουλάχιστον στους διαλόγους). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 23, 2012 Share Posted January 23, 2012 Σχετικά ολοκληρωμένο, αλλά εμένα το τέλος μου ήρθε και κάπως σαν να σου στέρεψαν οι ιδέες πώς να το τελειώσεις και έβαλες την απαγωγή στο τέλος όπως βάζει ο Stephen King σε μερικά του βιβλία μια έκρηξη για να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχύτερα με όλον αυτό τον κόσμο που έφτιαξε, σαν παιδί που βαριέται το κουκλόσπιτό του και του ρίχνει μια κλωτσιά στο τέλος και φεύγει. Αλλά ήταν αρκετά ζεστό και συναισθηματικό χωρίς να γίνεται μελό. Και επίσης όλες αυτές οι λεπτομέρειες, χρώματα, μυρωδιές κλπ το πέτυχες να το κάνουν ατμοσφαιρικό. Συμφωνώ βέβαια με τους αποπάνω ότι ένα παιδί δέκα χρονών δε μιλάει έτσι, όσο "ώριμο" και να είναι - δε φαίνεται η ωριμότητα από κάτι τόσο χειροπιαστό όσο το λεξιλόγιο. Και επίσης, αφού όλα αυτά γίνονται στην Ινδία, δε θα έπρεπε ο Τζέρεμι να είναι Ινδός; Και το Τζέρεμι δεν είναι ινδικό όνομα. Εκτός και αν πάλι κάτι δεν κατάλαβα. Πάντως σε αρκετά σημεία δείχνεις μεγάλη βελτίωση και μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.