Έπεσε απ' τον ουρανό

[Mesmer]

Όνομα Συγγραφέα: Άγγελος

Είδος: Ιστορική μυθοπλασία

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 2.900

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Για το Ατάκα/εικόνα κι επί τόπου #4

Αρχεία:

Έπεσε απ τον ουρανό.pdf

Έπεσε απ τον ουρανό.doc

[Tiessa]

Πολύ κεφάτο διήγημα! Πραγματικά πρέπει να το έχεις συλλάβει σε στιγμές πολύ καλής διάθεσης.

 

 

 

Θεϊκό λοιπόν το δημιούργημα!

Και κατάλληλα μαθηματικό για τα γούστα μου!

 

Κι αυτό το κλου με το όνομά του που είναι τελευταίο, πραγματικά αισθάνθηκα σαν να μου έκλεισε το ματάκι.

Σκέψου μόνο το εξής: θα πρέπει να μεγάλωνε κιόλας ο δίσκος για να μπορεί να χωράει το καινούργιο όνομα, μια που είναι γραμμένος παντού.

 

 

[Cassandra Gotha]

Πολύ ωραίο! Πραγματικά το ευχαριστήθηκα με την καρδιά μου.

 

 

Ένα ψιλό:

Είχε σταματήσει να μιλά, καταλαβαίνοντας ότι η οργή του άρχιζε και πάλι να φουντώνει.

Ενώ ο αφηγητής "κατάλαβε" ότι η οργή του άλλου (του θεού) άρχιζε να φουντώνει, εδώ φαίνεται σαν να το κατάλαβε εκείνος (ο θεός) (κάποιος με γνώση όρων γραμματικής "αντικείμενα/υποκείμενα" της πρότασης θα το έλεγε καλύτερα, αλλά ελπίζω να με κατάλαβες. )

 

 

«Όμως, αφού είχες το δίσκο, αυτό δεν σημαίνει ότι ήσουν δυνατότερος από την Κίλια; Γιατί τότε τον έδωσες σε μένα;»

Το βλέμμα του πάγωσε. Ύστερα έκανε μια παράξενη γκριμάτσα και κούνησε το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά. «Πουλάμε εξυπνάδες, άνθρωπε;»

«Απλά αναρωτήθηκα πως–»

«Δεν το σκέφτηκα, εντάξει;», ομολόγησε. «Δεν ήξερα πώς δουλεύει το παλιόπραμα. Κι ακόμα την φοβόμουν. Πίστεψα πως δίνοντάς τον σε σένα, θα τον έκρυβα από εκείνη»

Έλα ρε Άγγελε... Δεν με έπεισες.

«Και σε ποια γλώσσα είναι γραμμένα τα ονόματα;»

«Στην πρώτη γλώσσα»

«Ποιος έφτιαξε το δίσκο;». Είχα πάρει φόρα.

«Ο πρώτος»

«Ούτε κι εσύ ξέρεις πολλά, έτσι;»

Αλλά εδώ το σώζεις κάπως.

 

Άλλο ένα ψιλό:

Σηκώθηκε απότομα και ανατίναξε την πόρτα.

Πώς την ανατίναξε, με εκρηκτικά;

 

[jjohn]

ρε συ Άγγελε

αν κάτι μου λείψε από αυτό το διήγημα είναι μία-έστω και μικρή- εμφάνιση αυτών εδώ των κυρίων

κατά τα άλλα, μου φάνηκε πολύ έξυπνη η σύλληψη με τον δίσκο

αν και inf *0 είναι απροσδιόριστη μορφή

 

(ωραίος τυπάκος και ο Τιεν πάντως P)

Edited January 22, 2012 by joidv

[Guest old#2065]

Πραγματικά το απόλαυσα Άγγελε.

Με ρυθμό, ευχάριστο, έξυπνο και με ιδανική ένταξη του δίσκου στην ιστορία.

Χαίρομαι γιατί όπως διαπίστωσαν και οι προηγούμενοι έχεις τα κέφια σου. Αυτό που διαβάσαμε ήταν στο πνεύμα των πολύ καλών Ολύμπιων σου και εκτός από χιούμορ , δεν μπορούσες έβαλες και την άλλη σου αγάπη, την μαθηματική σκέψη. Όλα σου τα ευρήματα λειτούργησαν τέλεια. Ε ναι είναι η ιστορία που προτιμώ.

Edited January 23, 2012 by npaps

[Ayu]

Πλάκα είχε αυτό, κι εγώ το διασκέδασα.

Ο διάλογος που δεν έπεισε την Άννα εμένα ήταν ο αγαπημένος μου. Ειδικά το υπογραμμισμένο σημείο. Πολύ γέλιο λέμε.

[Drake Ramore]

Πολύ καλό ρε συ!

Ευρυματικό φάντασυ μακριά απο κοινοτυπίες.

Δεν έχω αλλες ενστάσεις πέρα απο το "ανατινάχτηκε" που χρησιμοποιείς για την πόρτα. Ένα "έσπασε" θα αρκούσε. Η ανατίναξη για 99 στους 100 ανθρώπους προϋποθέτει εκρηκτικά.

 

Υ.Γ Άρα ο Δίσκος ξεκίνησε σαν βότσαλο ας πούμε και στην συνέχεια μεγάλωνε όπως το κέλυφος του σαλίγκαρου ε; Πολύ ενδιαφέρον

[Big Fat Pig]

Όχι και πάλι όχι στον τίτλο! Πρέπει να τον αλλάξεις. Το διήγημα είναι πολύ έξυπνο για να 'χει τίτλο κάτι που θυμίζει b-movie Γ διαλογής απ' την δεκαετία του '50.

Χωρίς τον τίτλο λοιπόν, η ιστορία είναι γρήγορη, εύστοχη, με πολύ καλό ρυθμό, με μια απλή αλλά πανέξυπνη ιδέα... Τι άλλο να πω; Μπράβο.

Δεν θα με χάλαγε λίγο ακόμα αδιόρατο και «βλάσφημο» χιούμορ απ' την πλευρά του αφηγητή και λίγο ακόμα «ξεμπρόστιασμα» των θεών, αλλά κι ως είχε με διασκέδασε επαρκώς.

Έχω επίσης να κάνω την εξής παρατήρηση. Το γράψιμό σου, μέσα στον ένα (και κάτι ψιλά) χρόνο που το παρακολουθώ, έχει βελτιωθεί σημαντικά κι ανεπανόρθωτα.

[laas7]

Σε μεγαλα κεφια! Και εσυ που το εγραψες και εμεις που το διαβαζουμε!

 

Η αρχη νομιζω μου αρεσε περισσοτερο απο των Ολυμπιων... ωραιο ξεκινημα που σε μπαζει αμεσως στο στιλ της ιστοριας...παρουσιαζεις ενα σχετικα τυχοδιωκτακο χαριτωμενα και συμπαθητικα η για να μην ειμαι αυστηρη εναν νεαρουλη που ψαχνει την τυχη του...και τι τυχη πετυχαινει!

Και εγω θα ηθελα να ειναι Ελληνες οι θεοι που παλευουν για τον δισκο...νομιζω πως θα χαριζε περισσοτερο... ισως η Αθηνα και ο Αρης, που παντα ειχαν προβληματακια...και μια εξηγηση της γενικοτερης κοντρας τους να ειναι αυτη. Επισης εκει που η γυναικεια θεοτητα λεει στον ανδρα θεο πως ειναι ηλιθιος θα ταιριαζε πολυ να το εχει πει για τον Αρη, που παντα θεωρουταν να εχει περισσοτερο μουσκουλα απο μυαλο, η εκει που ο Τιεν λεει ε δεν το σκεφτηκα ενταξει? Νομιζω πως αμεσως οι διαλογοι που τωρα ενοχλησαν την Αννα αμεσως θα αποκτουσαν αλλο νοημα... οπως και στο σημειο που η θεα σαγηνευει τον ηρωα σου για να του παρει τον δισκο θα μου αρεσε να δω την Αθηνα, που στο μυαλο μας την εχουμε σαν Παρθενα Θεα, σε εναν αλλο ρολο...

Αλλα σημεια που μου χτυπησαν ασχημα ειναι η ανατιναξη που ειπαν τα παιδια προηγουμενως, οπως και το γραφειο στην Φαιστο με τα χαρτια... δεν νομιζω πως τοτε υπηρχαν χαρτια η γραφεια ... αντε βαρια κανενας παπυρος... θα προτιμουσα εναν αλλο αχρηστο ρολο στο παλατι (γιατι νομιζω αυτο προσπαθουσες να δωσεις σαν ιδεα)... καταμετρητης πιθαριων οινου ας πουμε...και πως εχει μαζι του τον δισκο να θυμαται την ιστορια στην δουλεια (θα μου αρεσε και ενα λογοπαιγνιο με την δουλεια και την δουλια ισως) δεν μου κολαει γιατι καθως εχει πανω του γραμμενα συμβολα μιας αγνωστης γλωσσας ολο και σε καποιον θα κινουσε την περιεργεια... ισως να τον κρατουσε στο δωματιο του...μια τελευταια λεπτομερεια, σου εχει ξεφυγει ενα τυπογραφικο εκει που σκεφτοταν τις γυναικες της Φαιστου και θελει να τους (οχι τις) κανει πολλα απο κοντα... α και νομιζω πως στην Κρητη οι γυναικες ειχαν το μπουστο ελευθερο ως ενδειξη γονιμοτητας (και με βαση τις γνωστες τοιχογραφιες)

Η ιστορια σου περα απο τα σχολια μου ειναι απολαυστικη, εξυπνη (μου αρεσε πολυ η εξηγηση με τα ονοματα των θεων που ειχαν στην κατοχη τους τον δισκο)και ανεβαστικη!

Πιστευω πως με λιγες διορθωσεις μπορει να εχει την τυχη των Ολυμπιων (για την δημοσιευση λεω) και ακομα περισσοτερο! Μπραβο!

Α και εμενα ο τιτλος μου αρεσε.

[wordsmith]

ΟΥΑΑΧΑΧΑ! Ωραίο! Γέλασα πολύ στο σημείο στην αρχή με τη μάνα που τρέμει το σαγόνι της όχι πριν κλάψει, αλλά πριν βάλει τα γέλια, πολύ εύστοχη παρωδία του φάντασυ κλισέ ήρωα που ξεκινάει για μια σημαντική αποστολή και όλοι τον γεμίζουν ευχές και δακρύζουν από ανησυχία.

Συμφωνώ ότι ο τίτλος καλύτερα να αλλάξει - ίσως κάτι σαν "Ο μαγικός δίσκος" "Ο πρώην μαγικός δίσκος", "Πώς χάθηκαν τα μάγια".

Νομίζω ότι είναι καλύτερο από τους Ολύμπιους εν δράσει - μου φάνηκε πιο ολοκληρωμένη η ιδέα αυτού εδώ και είναι πιο ενδιαφέρον το ότι μπλέκει θεούς δυο τριών χωρών, μαγεία και μια σταγόνα πολύ απλά μαθηματικά. Και έχω την εντύπωση ότι κάλυψες μια πλευρά των μύθων και των παραμυθιών που συνήθως αγνοείται: το τι γίνεται αν μπει στη μέση ένας απλός άνθρωπος, ούτε καν ήρωας, και βρεθεί για λίγο σε θέση ισχύος.

Τι άλλο; Η γλώσσα και πάλι είναι λίγο πιο "σιδερωμένη" απ' ό,τι θα έπρεπε - θα γινόταν πιο αστείο και πιο ατμοσφαιρικό αν ο αφηγητής δε μιλούσε τόσο "μορφωμένα".

Στο τέλος σχεδόν περίμενα και άλλη μία ανατροπή, να έχουν περάσει χρόνια και να έχει αποκτήσει κι αυτός δυνάμεις(αλλά πάλι θεϊκές; τεσπα)και ξαφνικά, μετά από πολύ καιρό, να βλέπει το δίσκο να δονείται με νέα δύναμη ή κάτι τέτοιο. Αλλά οκ, και έτσι είναι ολοκληρωμένο.

Δε συμφωνώ με όσους διαμαρτύρονται για το ρήμα "ανατίναξε". Μα αφού έχει ήδη ανατινάξει την πόρτα "σε χιλιάδες μικρά κομματάκια" για να μπει! Δεν είναι αυτονόητο ότι ξανακάνει το ίδιο μετά, για να βγει; (αν και μπορούσε να αφήσει την πόρτα απλώς σπασμένη, αλλά θεός είναι, ό,τι θέλει κάνει)

Συμφωνώ επίσης με τη laas7 ότι το γραφείο με τα χαρτιά παραπέμπει σε σύγχρονη εποχή, άντε από Μεσαίωνα και μετά. Βάλε κάτι άλλο, αυτό είναι εύκολο.

Ως προς το μπούστο των γυναικών στην αρχαία Κρήτη, Μαριάντζελλα, εδώ μιλάμε για θεά των Ίνκας, όχι της αρχαίας Ελλάδας.

Γενικά μπράβο! Καλή ιδέα και πετυχημένη εκτέλεση. Και εις άλλα με υγεία.

[Mesmer]

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τα καλά λόγια. Χάρηκα πολύ που σας άρεσε και που διασκεδάσατε με την ιστορία. Πέρασα πολύ ωραία γράφοντάς την και είμαι πολύ ικανοποιημένος που σας μετάφερα αυτήν τη διάθεση.

 

Κάποιες απαντήσεις στο σπόιλερ, για να μην απλώσουμε σεντόνια...

 

 

Σκέψου μόνο το εξής: θα πρέπει να μεγάλωνε κιόλας ο δίσκος για να μπορεί να χωράει το καινούργιο όνομα, μια που είναι γραμμένος παντού.

Αν και μου άρεσε και η ιδέα του Απόστολου, ότι δηλαδή ο δίσκος ξεκίνησε σαν πετραδάκι και σιγά-σιγά μεγάλωνε σαν σαλιγκάρι, η δική μου ιδέα ήταν πως ο δίσκος είχε σταθερό μέγεθος και άλλαζε το μέγεθος της γραμματοσειράς. Όχι, δεν φαίνεται στο κείμενο. Ήθελα να το βάλω κάπου, αλλά δεν με βόλεψε πουθενά. Οπότε το άφησα ανοιχτό.

 

1.Ένα ψιλό:

Είχε σταματήσει να μιλά, καταλαβαίνοντας ότι η οργή του άρχιζε και πάλι να φουντώνει.

Ενώ ο αφηγητής "κατάλαβε" ότι η οργή του άλλου (του θεού) άρχιζε να φουντώνει, εδώ φαίνεται σαν να το κατάλαβε εκείνος (ο θεός) (κάποιος με γνώση όρων γραμματικής "αντικείμενα/υποκείμενα" της πρότασης θα το έλεγε καλύτερα, αλλά ελπίζω να με κατάλαβες. )

 

2.Άλλο ένα ψιλό:

Σηκώθηκε απότομα και ανατίναξε την πόρτα.

Πώς την ανατίναξε, με εκρηκτικά;

1. Εδώ ήθελα να φανεί αυτό ακριβώς που κατάλαβες κι εσύ, ότι ο θεός κατάλαβε πως η οργή του φούντωσε. Αλλά βλέποντάς το ως παρατήρηση κατάλαβα ότι ο τρόπος που είναι δοσμένο ταιριάζει πιο πολύ σε τριτοπρόσωπη αφήγηση παρά σε πρωτοπρόσωπη. Σωστά έκανες και το ανάφερες.

 

2. Το «ανατίναξε» το έβαλα στα πλαίσια τού «θεός είναι ό,τι θέλει κάνει». Βέβαια, υπήρχαν κι άλλες επιλογές, όπως το κομμάτιασε ή θρυμμάτισε, αλλά, μάλλον, ήθελα κάτι που να κάνει πιο πολύ «μπαμ».

 

αν και inf *0 είναι απροσδιόριστη μορφή

Εδώ (με τον τρόπο μου ) ήθελα να πω πως οι θεοί δεν είχαν άμετρη δύναμη.

 

1. Όχι και πάλι όχι στον τίτλο! Πρέπει να τον αλλάξεις.

 

2. Έχω επίσης να κάνω την εξής παρατήρηση. Το γράψιμό σου, μέσα στον ένα (και κάτι ψιλά) χρόνο που το παρακολουθώ, έχει βελτιωθεί σημαντικά κι ανεπανόρθωτα.

1. Ούτε και σε μένα αρέσει ο τίτλος. Τον έβαλα τελευταία στιγμή, επειδή ανέβασα την ιστορία νωρίτερα απ' ό,τι περίμενα. Και ήταν πολύ καλύτερος από τους άλλους δύο που είχα πρόχειρους.

 

2. Ευχαριστώ!

 

1. Και εγω θα ηθελα να ειναι Ελληνες οι θεοι που παλευουν για τον δισκο...

 

2. και θελει να τους (οχι τις) κανει

1. Χρησιμοποίησα θεούς άλλων λαών επειδή δεν ήθελα να περιορίσω τη δύναμη του δίσκου στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι αυτό τον έκανε πιο κουλ.

 

2. Τους; Ποιους, βρε; Τις γυναίκες;

Για θηλυκές μιλάμε, μια χαρά είναι το τις.

 

Τέλος, συμφωνώ πως η ιστορία θα κέρδιζε αν ο αφηγητής ήταν λίγο πιο αλάνι.

 

 

 

Και πάλι ευχαριστώ!

Edited January 29, 2012 by Mesmer