Πυθαρίων Posted February 19, 2012 Share Posted February 19, 2012 Όνομα Συγγραφέα: Πυθαρίων Είδος ποιήματος: ; Αριθμός Στίχων: 33 Σχόλια: Αρχείο: Τον χρόνο τον νομάδα, της στέππας τον τοξότη, στης νύχτας τις σκιές καραδοκώ. Σα'ί'τες από φως, αυτές που φέρνουν νιότη, να του κλέψω, επάνω τους να γράψω τ' όνομά σου. Στου ήλιου του ταξιδευτή, του πύρινου ιππότη, τις λαμπερές τροχιές ακροβατώ. Πορφύρα απ' την αχτίδα του την πρώτη, να σου πέψω, που ξέρω πως ταιριάζει στα όνειρά σου. Να γίνω μεγαλόπρεπος, στα μάτια σου, γυρεύω. Δράκους μ' ανάσες της φωτιάς και τέρατα παλεύω. Καλπάζω σ' άλογο λευκό. Γροικώ της μάχης ιαχές. Ψίθυροι γίνονται κραυγές. Είναι αργά γι' ανακωχές και πολεμώ. Σέρνω τη σπάθα απ' το θηκάρι. Ετούτη την ψυχή, κανείς δεν θα την πάρει, θα την χαρίζω όπου αγαπώ. Σαν γέρνει η μέρα στις άκρες τ' ουρανού, την κυκλική της μοίρα ακολουθώ. Ανοίγω βλέφαρα του νου κι' αναπολώ αναμνήσεις. Του δειλινού οι πειρασμοί μ' ορίζουν συναντήσεις, πέρα απ' τα πρέπει και τα μη. Κι' είναι βραδιές που γίνομαι πνοή και σ' ακουμπώ, το μυστικό το χάδι μου να μην αναγνωρίσεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted February 19, 2012 Share Posted February 19, 2012 Βρε Πυθαριων... δεν σε ξερω, αλλα μοιαζεις να εισαι μια αποκαλυψη! Αυτο το ποιημα μου αρεσε τοσο πολυ παραπανω, απο το προηγουμενο και ειναι τοσο μεσα στην φιλοσοφια της βιβλιοθηκης μας! Και μαζι ειναι πολυ παραπανω απο ενα ποιημα με φαντασυ αποληξεις (νομιζω πως μπορεις να βαλεις στο ειδος φαντασυ)... αγαπημενο σημειο μου "ετουτη την ψυχη κανεις δεν θα την παρει, θα την χαριζω οπου αγαπω" αυτος ο στιχος με χτυπησε κατευθειαν στην καρδια! Ελπιζω να εχεις ορεξη να παρεις μερος καποια στιγμη σε καποιον διαγωνισμο ποιησης! Αν μπορω να εχω αποψη θα ηθελα ισως εναν πιο επικο τιτλο... Αλλα εκεινο το διστιχο με εχει αφησει ακομα με την μουρη κολημενη στην οθονη του υπολογιστη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted March 31, 2012 Share Posted March 31, 2012 (edited) Τον χρόνο τον νομάδα, της στέππας τον τοξότη, στης νύχτας τις σκιές καραδοκώ. Στου ήλιου του ταξιδευτή, του πύρινου ιππότη, τις λαμπερές τροχιές ακροβατώ. ---------------------------- Πριν πω κάτι άλλο, να σου πω ότι αυτοί οι στίχοι είναι μέσα στο μυαλό μου αυτό που δεν μπορείς να περιγράψεις ακριβώς... μελαγχολικοί; ταξιδιάρικοι; υπερβατικοί; Αυτό που ξέρω είναι ότι μου αρέσουν πάρα, πάρα πολύ! Έχω διαβάσει πολύ λίγη ποίηση, συνήθως δυσκολεύομαι να μπω μέσα στα κρυμμένα νοήματα των στίχων, αλλά αυτό που έγραψες είναι μια απ' τις περιπτώσεις που τα πράγματα μου φαίνονται εκεί, κι ας μην μπορώ να πω ακριβώς τι βλέπω. Δεν ξέρω αν έχει νόημα να πω μπράβο, αλλά σίγουρα θα πω ευχαριστώ που το ανέβασες! Edited March 31, 2012 by Σουσαμένια Άνοιξη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted March 31, 2012 Author Share Posted March 31, 2012 Μαριάντζελλα, Ματίνα, σας ευχαριστώ εγώ. Χαίρομαι που σας άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.