Nargathrod Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Πιστεύετε ότι οι βασιλείς εξουσιάζουν ή εξουσιάζονται από τους συμβούλους τους; Γράφοντας ένα βιβλίο μεσαιωνικής φαντασίας πάντα είχα αυτή την ερώτηση στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Δώστε παραδείγματα συμβούλων που κινούσαν τα νήματα των βασιλιάδων ή βασιλείς που ήταν αδιάλλακτοι και δεν δέχονταν συμβουλές. Θα χαρώ να ακούσω απόψεις διαφορετικές! Μπορείτε να αντλήσετε παραδείγματα από φανταστική αλλά και από γενική λογοτεχνία Κάτι που μου έρχεται στο μυαλό τώρα είναι ο άρχοντας Βάρυς που σαν πιστός σύμβουλος κάνει ότι θέλει τον βασιλιά του σιδερένιου θρόνου στο τραγούδι της φωτιάς και του πάγου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 (edited) Από το "Omniscient: The Adventures of Bob": To rule of thumb για τον επίδοξο adventurer λέει: ΑN ο βασιλιάς είναι χοντρός και ο σύμβουλος είναι αδύνατος, ο σύμβουλος είναι σίγουρα κακός, και προσπαθεί να αναλάβει την εξουσία. ΑΝ η έκφραση του όταν σας βλέπει εναλλάσεται από "μόλις δάγκωσα λεμόνι" σε "ναι, αυτό είναι το χαμόγελό μου, αλλά συνέχισε να φοβάσαι", μάλλον ήδη κινεί τα νήματα, και σας έχει ήδη βάλει στο μάτι. Μην δοκιμάσετε το κρασί που θα σας προσφέρει όταν θα σας πάρει να μιλήσετε στα ιδιαίτερά του, "για το καλό του βασιλείου". ΑΝ έχει και μακρύ γενάκι, τότε σίγουρα προσπαθεί να βγάλει το βασιλιά από τη μέση. Να αναμένετε σταλμένους δολοφόνους το ίδιο βράδυ στα καταλύματά σας. ΑΝ έχει λάβει σαν τίτλο αυτόν του Grand Vizier/Wizier, (ακόμα κι αν μιλούμε για κάποιο medieval tolkinesque φέουδο σαν setting) τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε σαν ήρωες είναι να τον σκοτώσετε προτού καν ακούσετε και το επώνυμο του. Ο τίτλος φτάνει. Η στατιστική λέει ότι θα βρείτε τρόπο μετά να εξηγήσετε γιατί συνέβη ό,τι συνέβη, συνήθως μέσω κάποιου κρυφού ημερολόγιου ή κάποιου deus ex machina. Edited February 29, 2012 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Από το "Omniscient: The Adventures of Bob": To rule of thumb για τον επίδοξο adventurer λέει: ΑN ο βασιλιάς είναι χοντρός και ο σύμβουλος είναι αδύνατος, ο σύμβουλος είναι σίγουρα κακός, και προσπαθεί να αναλάβει την εξουσία. ΑΝ η έκφραση του όταν σας βλέπει εναλλάσεται από "μόλις δάγκωσα λεμόνι" σε "ναι, αυτό είναι το χαμόγελό μου, αλλά συνέχισε να φοβάσαι", μάλλον ήδη κινεί τα νήματα, και σας έχει ήδη βάλει στο μάτι. Μην δοκιμάσετε το κρασί που θα σας προσφέρει όταν θα σας πάρει να μιλήσετε στα ιδιαίτερά του, "για το καλό του βασιλείου". ΑΝ έχει και μακρύ γενάκι, τότε σίγουρα προσπαθεί να βγάλει το βασιλιά από τη μέση. Να αναμένετε σταλμένους δολοφόνους το ίδιο βράδυ στα καταλύματά σας. ΑΝ έχει λάβει σαν τίτλο αυτόν του Grand Vizier/Wizier, (ακόμα κι αν μιλούμε για κάποιο medieval tolkinesque φέουδο σαν setting) τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε σαν ήρωες είναι να τον σκοτώσετε προτού καν ακούσετε και το επώνυμο του. Ο τίτλος φτάνει. Η στατιστική λέει ότι θα βρείτε τρόπο μετά να εξηγήσετε γιατί συνέβη ό,τι συνέβη, συνήθως μέσω κάποιου κρυφού ημερολόγιου ή κάποιου deus ex machina. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted February 29, 2012 Author Share Posted February 29, 2012 Από το "Omniscient: The Adventures of Bob": To rule of thumb για τον επίδοξο adventurer λέει: ΑN ο βασιλιάς είναι χοντρός και ο σύμβουλος είναι αδύνατος, ο σύμβουλος είναι σίγουρα κακός, και προσπαθεί να αναλάβει την εξουσία. ΑΝ η έκφραση του όταν σας βλέπει εναλλάσεται από "μόλις δάγκωσα λεμόνι" σε "ναι, αυτό είναι το χαμόγελό μου, αλλά συνέχισε να φοβάσαι", μάλλον ήδη κινεί τα νήματα, και σας έχει ήδη βάλει στο μάτι. Μην δοκιμάσετε το κρασί που θα σας προσφέρει όταν θα σας πάρει να μιλήσετε στα ιδιαίτερά του, "για το καλό του βασιλείου". ΑΝ έχει και μακρύ γενάκι, τότε σίγουρα προσπαθεί να βγάλει το βασιλιά από τη μέση. Να αναμένετε σταλμένους δολοφόνους το ίδιο βράδυ στα καταλύματά σας. ΑΝ έχει λάβει σαν τίτλο αυτόν του Grand Vizier/Wizier, (ακόμα κι αν μιλούμε για κάποιο medieval tolkinesque φέουδο σαν setting) τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε σαν ήρωες είναι να τον σκοτώσετε προτού καν ακούσετε και το επώνυμο του. Ο τίτλος φτάνει. Η στατιστική λέει ότι θα βρείτε τρόπο μετά να εξηγήσετε γιατί συνέβη ό,τι συνέβη, συνήθως μέσω κάποιου κρυφού ημερολόγιου ή κάποιου deus ex machina. awesome!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Καλή ερώτηση. Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ έναν βασιλιά που να μένει ανεπηρρέαστος από τον περίγυρό του. Ακόμα κι αν δεν έχει συμβούλους/υπουργούς και έχει αναλάβει όλους τους τομείς της διοίκησης μόνος του (πανύχλωμο), πάλι έχει ένα σωρό κόσμο γύρω του: διάφορους στρατιωτικούς, στρατηγούς, αρχηγούς φρουράς, αστυνομίας, μυστικής αστυνομίας κλπ, διπλωμάτες δικούς του και ξένους, τη βασίλισσα, την ερωμένη του, τον τρελό, τον μπάτλερ, τίποτα πρίγκηπες, πανικό από κόσμο. Όλοι αυτοί λογικά προσπαθούν να σπρώξουν τα γεγονότα προς την κατεύθυνση που ο/η καθένας/μία νομίζει ότι τον/τη συμφέρει, με όσα μέσα διαθέτουν. Ενδιαφέρον θα είχε ένα έργο με ένα βασιλιά εντελώς ολομόναχο. Εντελώς όμως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Εξαρτάται πάντα τον βασιλιά.Για παράδειγμα ο Robert Baratheon νοιάζονταν μόνο για την καλοπέραση και για κανέναν πόλεμο,με τους συμβούλους του να κάνουν αυτά που θέλουν και με την σκύλ@ την Cersei να κυβερνά στην πραγματικότητα.Υπήρχαν όμως και οι Καπεταναίοι-Βασιλείς της Gondor που το πνεύμα του Numenor έμενε αθάνατο μέσα τους.Άρα αν ένας βασιλιάς είναι σοφός και συγκροτημένος στα πάθη του τότε οι σύμβουλοι παραμερίζονται αλλά αν είναι σαν τον Robert πιθανότατα θα δολοφονηθεί ή το βασίλειο θα οδηγηθεί σε εμφύλιο σπαραγμό,από τις φιλοδοξίες των υπόλοιπων αρχόντων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 (edited) Από το "Omniscient: The Adventures of Bob": To rule of thumb για τον επίδοξο adventurer λέει: ΑN ο βασιλιάς είναι χοντρός και ο σύμβουλος είναι αδύνατος, ο σύμβουλος είναι σίγουρα κακός, και προσπαθεί να αναλάβει την εξουσία. ΑΝ η έκφραση του όταν σας βλέπει εναλλάσεται από "μόλις δάγκωσα λεμόνι" σε "ναι, αυτό είναι το χαμόγελό μου, αλλά συνέχισε να φοβάσαι", μάλλον ήδη κινεί τα νήματα, και σας έχει ήδη βάλει στο μάτι. Μην δοκιμάσετε το κρασί που θα σας προσφέρει όταν θα σας πάρει να μιλήσετε στα ιδιαίτερά του, "για το καλό του βασιλείου". ΑΝ έχει και μακρύ γενάκι, τότε σίγουρα προσπαθεί να βγάλει το βασιλιά από τη μέση. Να αναμένετε σταλμένους δολοφόνους το ίδιο βράδυ στα καταλύματά σας. ΑΝ έχει λάβει σαν τίτλο αυτόν του Grand Vizier/Wizier, (ακόμα κι αν μιλούμε για κάποιο medieval tolkinesque φέουδο σαν setting) τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε σαν ήρωες είναι να τον σκοτώσετε προτού καν ακούσετε και το επώνυμο του. Ο τίτλος φτάνει. Η στατιστική λέει ότι θα βρείτε τρόπο μετά να εξηγήσετε γιατί συνέβη ό,τι συνέβη, συνήθως μέσω κάποιου κρυφού ημερολόγιου ή κάποιου deus ex machina. Με άλλα λόγια,θεός! Edited February 29, 2012 by Witch King of Angmar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 (edited) Καλή ερώτηση. Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ έναν βασιλιά που να μένει ανεπηρρέαστος από τον περίγυρό του. Ακόμα κι αν δεν έχει συμβούλους/υπουργούς και έχει αναλάβει όλους τους τομείς της διοίκησης μόνος του (πανύχλωμο), πάλι έχει ένα σωρό κόσμο γύρω του: διάφορους στρατιωτικούς, στρατηγούς, αρχηγούς φρουράς, αστυνομίας, μυστικής αστυνομίας κλπ, διπλωμάτες δικούς του και ξένους, τη βασίλισσα, την ερωμένη του, τον τρελό, τον μπάτλερ, τίποτα πρίγκηπες, πανικό από κόσμο. Όλοι αυτοί λογικά προσπαθούν να σπρώξουν τα γεγονότα προς την κατεύθυνση που ο/η καθένας/μία νομίζει ότι τον/τη συμφέρει, με όσα μέσα διαθέτουν. Ενδιαφέρον θα είχε ένα έργο με ένα βασιλιά εντελώς ολομόναχο. Εντελώς όμως. Νομιζω πως η Κελανω εχει δικιο... ειναι σχεδον αδυνατον ενας ανθρωπος (ακομα και αν ειναι σοφος βασιλιας) να μενει ανεπηρεαστος απο τον περιγυρο του... ειναι ισως θεμα τι χαρακτηρα θελεις να δωσεις στον εκαστοτε βασιλια. Παρε παραδειγματα π.χ. απο τους Αυτοκρατορες του Βυζαντιου... αλλοι υπηρξαν εξαιρετικοι, αλλοι φερεφωνα, αλλοι ανικανοι, αλλοι καλοι (με την εννοια πως ενδιαφερθηκαν για το καλο του λαου και του κρατους τους), αλλοι κακοι, αλλοι δημαγωγοι, αλλοι πραγματικοι ηγετες, αλλοι δικαιοι κτλ Δεν υπαρχει ανθρωπος που να μην χρειαζεται να συζητησει καποιο θεμα που τον απασχολει... και σχεδον παντα τα δυο τρια μυαλα παραπανω μπορουν να δωσουν περισσοτερα απο οτι το ενα... γραφω σχεδον γιατι υπαρχουν και οι φωτεινες εξαιρεσεις που δεν χρειαζονται εξωτερικες παρεμβασεις, ειναι ιδιοφυιες π.χ. Ο Μεγας Αλεξανδρος (αλλα ακομα και αυτος ειχε για δασκαλο το μεγαλυτερο μυαλο της αρχαιοτητας, μανα μια εκπληκτικη περσονα κατα την γνωμη μου, μονο να σκεφτεις πως ηταν μυημενη ιερεια στα μυστηρια της Εκατης, πατερα εναν επισης μεγαλο στρατηγο και ηγετη, επισης διεθετε ενα επιτελειο απο ικανοτατους στρατηγους, γιατρους, εναν ηδη ετοιμο στρατο που εξελιξε ακομα περισσοτερο κτλ) Δεν υπαρχει τυχαιο κατα την γνωμη μου. Δεν υπαρχει τυχαιος, κανεις δεν γινεται απο το τιποτα, απο το πουθενα ... το τι θα γινει, που και ποσο θα φτασει ειναι στο δικο του χερι. Εκανα edit γιατι θυμηθηκα παραδειγματα... τους 4 βασιλιαδες της Ναρνια (που ηταν αδερφια) η τον κακο βασιλια Γκαλμπαντοριξ που τρομοκρατει ολους τους υπηκοους του (απο τα βιβλια του Παολινι "Μπρισινκρ" και "Πρωτοτοκος"-νομιζω εχει και αλλα) ή τον βασιλια που ειχε μαγεψει ο κακος συμβουλος του στον Τολκεν (δεν θυμαμαι ονομα) Edited February 29, 2012 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Καλά, θυμάσαι τον Γκαλμπαντορίξ και δε θυμάσαι τον Θέοντεν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted February 29, 2012 Share Posted February 29, 2012 Kολλησα... προσπαθουσα να το θυμηθω και δεν εβρισκα το βιβλιο μεσα στο χαος της βιβλιοθηκης μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted March 1, 2012 Author Share Posted March 1, 2012 Ο Θέοντεν είναι από τα πιο λαμπρά παραδείγματα βασιλιάδων που εξαπατήθηκαν το πλήρωσε χάνοντας τον γιό του και διάδοχο. Μου αρέσει πολύ ο βασιλιάς Henry VIII της Αγγλίας. Τον έκαναν ότι ήθελαν οι σύμβουλοι και οι γυναίκες του. Βέβαια ήταν αρκετά σκληρός γιατί κάθε φορά που καταλάβαινε τα ψέματα και τις δολοπλοκίες πολλοί έχαναν τα κεφάλια τους! Όποτε είναι δύσκολο στην περίπτωση του να καταλάβουμε αν είχε το πάνω χέρι ή όχι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted March 1, 2012 Share Posted March 1, 2012 Μα αυτό εξαρτάται άμεσα από το χαρακτήρα του βασιλιά που θες να γράψεις. Όσο ποιο έξυπνος τόσο λιγότερο επηρρεάζεται από αυτούς και τόσο περισσότερο ακούει τη γνώμη τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted March 1, 2012 Share Posted March 1, 2012 Δε νομίζω ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα. Κατ' αρχάς η εξυπνάδα είναι πολλών ειδών. Μπορεί ο μονάρχης μας να είναι μανούλα στη διιαχείρηση των οικονομικών, αλλά στις διαπροσωπικές σχέσεις εντελώς Σέλντον. Μετά, ένας βασιλιάς εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να τα κάνει όλα και να βρίσκεται παντού. Συνεργάτες χρειάζεται, όσο σοφός και να είναι. Επίσης χρειάζεται πληροφορίες, άπειρες ποσότητες πληροφοριών παντός είδους, άρα και ανθρώπους που θα τις συλλέγουν, θα τις επεξεργάζονται, θα τις φιλτράρουν και θα του τις παρουσιάζουν. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν επιλεγούν με τη δέουσα προσοχή και είναι ανίκανοι ή έχουν δικές τους ατζέντες, μπορούν να επηρρεάσουν την πολιτική του βασίλειου σε μεγάλο βαθμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted March 1, 2012 Author Share Posted March 1, 2012 Μα αυτό εξαρτάται άμεσα από το χαρακτήρα του βασιλιά που θες να γράψεις. Όσο ποιο έξυπνος τόσο λιγότερο επηρρεάζεται από αυτούς και τόσο περισσότερο ακούει τη γνώμη τους. Όχι μόνο από τον χαρακτήρα του βασιλιά κατά την γνώμη μου! Μπορεί όντως ο βασιλιάς να είναι έξυπνος ποιος μου λέει όμως ότι ο σύμβουλος δεν είναι εξυπνότερος. Μερικές φορές ο σύμβουλος μπορεί να δώσει ψεύτικα στοιχεία στον βασιλιά και ο βασιλιάς να βασιστεί σε αυτά και να πάρει λάθος αποφάσεις, η και το αντίθετο ο σύμβουλος να δώσει αληθινά στοιχεία και ο βασιλιάς να πιστέψει ότι είναι ψεύτικα και να μην ακούσει. Καταλήγω ότι είναι ένας φαύλος κύκλος, γιατί παίζονται ανθρώπινες σχέσεις. Όταν υπάρχουν ανθρώπινες σχέσεις ακόμα και οι βασιλιάδες έχουν πρόβλημα. Αν θυμάστε άλλο παράδειγμα βασιλιά συμβούλων παρακαλώ να το αναφέρετε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.