Balidor Posted March 17, 2005 Share Posted March 17, 2005 Μία παρωδία…. μία μελωδία Βαθιά μες στο μυαλό μου, Τριγυρνάνε πουλιά, Που μεθυσμένα πετάνε, Το νιώθω μέσα στο κορμί μου, Οι σκέψεις σαν πουλιά, Που μέσα μου κυλάνε! Ένα αίνιγμα από το μυαλό μου, Πετάγεται σαν σμήνος από σφήκες, Τι είναι αυτό; Βασανίζει τον εαυτό μου, Που μέσα μου μια μέρα, μπήκες! Σαν ένα φάλτσο από μια μελωδία, Σαν ένα δάκρυ σε μία παρωδία, Το λες ξανά και ξανά με ακολουθία, Στο τέλος θα σε πνίγει η απουσία! Τι είναι τα πουλιά, τι είναι το αίνιγμα, Έρωτας, στο φως ένα φτερούγισμα, Τι είναι το φάλτσο και η μελωδία, Μοναξιά, μετά από την αγάπη έρχεται πικρία. Μόνο αν αγαπήσεις αληθινά, Μπορείς και ξεχνάς τον πόνο, Μόνο αν αγαπήσεις πραγματικά, Οι καλές στιγμές σου μένουν μόνο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 17, 2005 Share Posted March 17, 2005 Πάρα πολύ όμορφο ποιήμα balidor. Έξυπνοι στίχοι, αμεσότητα, σωστός ρυθμός. Πάντα τέτοια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eldikinquel Posted March 18, 2005 Share Posted March 18, 2005 Όμορφο ποίημα αλλά το νόημα μου ξέφυγε λιγάκι. Μου φάνηκε κάπως αόριστο χωρίς κάποιο κεντρικό θέμα. Από τεχνικής άποψης είναι πολύ καλογραμμένο. Βαθιά μες στο μυαλό μου,Τριγυρνάνε πουλιά, Που μεθυσμένα πετάνε, Το νιώθω μέσα στο κορμί μου, Οι σκέψεις σαν πουλιά, Που μέσα μου κυλάνε! Το μόνο που πρόσεξα είναι η επανάληψη της λέξης "πουλιά". Εάν ήταν εσκεμμένο τότε έχει καλώς. Εμένα με "ενόχλησε" ηχητικά αυτή η επανάληψη. Κατά τα άλλα πολύ καλό. Συνέχισε έτσι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted March 18, 2005 Author Share Posted March 18, 2005 Είναι όταν δεν ξέρεις αυτο που μιώθεις τι είναι! Έχεισ τις σκέψεις σου , τα ερεθίσματα απο το περιβάλλον, ώστε στο τέλος θα καταλάβεισ το οτι, αυτό που ένιωθες ήταν η αγάπη θα καταλαβεισ και τον πόνο και το πώς προσπερνάς τον πόνο .... Pain Of Salvation κάπως έτσι !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted March 20, 2005 Share Posted March 20, 2005 Το ποιήμα σου είναι υπέροχο. Εγώ δεν το βρήκα καθόλου αόριστο το θέμα του. Αντιθέτως, το θέμα αναπτύσσεται πολύ ομαλά και έτσι όπως θα έρπεπε. Εγώ κατάλαβα ότι το θέμα είναι οι αμφιβολίες και το μπέρδεμα που προκαλείται στην ψυχή από τον έρωτα. Το μόνο που δε μου άρεσε από άποψη τεχνικής είναι: Σαν ένα φάλτσο από μια μελωδία,Σαν ένα δάκρυ σε μία παρωδία, Το λες ξανά και ξανά με ακολουθία, Στο τέλος θα σε πνίγει η απουσία! Φυσικά. Δε μου αρέσουν οι τέσσερις ίδιες ομοιοκαταληξίες συνεχόμενες. Τρεις για μένα είναι ανεκτές. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μου αρέσουν ιδιαίτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted March 20, 2005 Author Share Posted March 20, 2005 Sumfwnw... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted March 27, 2005 Share Posted March 27, 2005 (edited) Χμμμ... [Έχω νεύρα με τον MSN μου που δεν μπαίνει, οπότε μη με παίρνεις και πολύ σοβαρά] Λοιπόοον, λιγότερο μου άρεσαν οι ομοιοκαταληξίες της 3ης στροφής (μόνο σ'εμένα φαίνονται 'βεβιασμένες'? όπως και το με ακολουθία πιο κάτω... με ακολουθία!?) Ίσως επειδή δεν έχω αγαπήσει πραγματικά διαφωνώ με την punch-verse (κατά το punch line στα ανέκδοτα)... Τα αγαπημένα μου σημεία: σαν ένα δάκρυ σε μια παρωδία (η υπόλοιπη στροφή μου φαίνεται αμήχανη(!)), και η επόμενη στροφή (4η και προτελευταία) αν και ο πρώτος της στίχος μου φαίνεται ολίγον τι περίεργος (αμήχανος!) [edit:] Έχεις γράψει ποτέ χωρίς ρίμα? Οι Μούσες μαζί σου (και η 'Ορφική' αμηχανία μακρυά σου), -Ορφέας Edited March 27, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted March 29, 2005 Author Share Posted March 29, 2005 Οχη προσπαθώ να το κάνω με ρήμα... Είναι ρήμες που πολλές φορές τις σκέφτομαι άλλοτε όχι... τι να πώ !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted March 30, 2005 Share Posted March 30, 2005 Το θέμα είναι, όταν κάτι το παιδεύεις πολύ για να βγει, να φαίνεται φυσικό, να μην φαίνεται 'στριμωγμένο', κατάλαβες; Δηλαδή: ωραία η ομοιοκαταληξία, αλλά αν βγαίνει με μισο-άσχετες λέξεις είναι δώρον άδωρον... Μην γίνεις 'στιχουργός αλλά όχι ποιητής'! (δε λέω πως κινδυνεύεις, αλλά πάντα πρέπει να θυμόμαστε πως η ποίηση έχει τον πρώτο ρόλο, και η στιχουργία μετά - τέλος πάντων, γράψε με ρίμα ή χωρίς, αλλά με ροή και ρυθμό - so sayeth the wise Alaundo - άσχετο...) Οι Μούσες μαζί σου! -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted March 30, 2005 Share Posted March 30, 2005 (edited) Ωραίο. Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Ειδικά στην 3η στροφή, λες Σαν ένα φάλτσο από μια μελωδία,Σαν ένα δάκρυ σε μία παρωδία, που είναι πολύ όμορφοι στίχοι, αλλά μετά το χαλάς με τους επόμενους δύο. [Άσχετο so sayeth the wise Alaundo που το θυμήθηκες ρε;;;;; ] Edited March 30, 2005 by King_Volsung Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.