Μπόρχες Posted March 12, 2012 Share Posted March 12, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Γιάννης Μαργέτης Είδος: Πολιτικό Φανταστικό Διήγημα Βία: Όχι Σεξ: Όχι Αριθμός Λέξεων:1436 Αυτοτελής: Όχι. Εκτενές απόσπασμα. Σχόλια: Από τη συλλογή διηγημάτων, Παράδοξη Περιπέτεια, Εκδόσεις Οσελότος. Η ιστορία μιας αυτοχειρίας Ολόκληρη η χώρα είχε αποφασίσει να αυτοχειριαστεί! Δηλαδή ολόκληρος ο πληθυσμός είχε αποφασίσει να αυτοχειριαστεί. Να αυτοκτονήσει! Η τρέλα αυτή είχε ξεκινήσει να μεταδίδεται από τότε που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή το κόμμα της εθνικής αυτοκτονίας. Στην αρχή μονάχα θυμηδία προκάλεσε η ανακοίνωση της ίδρυσης και του προγράμματος του κόμματος αυτού. Πολλοί θεώρησαν τους πρωτεργάτες του κόμματος ως πολιτικούς φαρσέρ, οι οποίοι επεδίωκαν την φήμη και την προβολή μέσω των παράξενων και εξωφρενικών θέσεων τους. Οι περισσότεροι τους θεώρησαν ως τρελούς, ως άτομα τα οποία χρήζουν ιατρικής, για την ακρίβεια ψυχιατρικής, βοήθειας. Μάλιστα κάποιοι ζήτησαν και την απαγόρευση του συγκεκριμένου κόμματος επικαλούμενοι διάφορες νομικές και συνταγματικές διατάξεις και ισχυριζόμενοι ότι οι θέσεις του στρέφονται εναντίον του… έθνους και της κρατικής του υπόστασης! Βέβαια, οι θέσεις του εν λόγω κόμματος δεν ήταν πολλές, ούτε περίπλοκες. Ήταν η εξής μια και απλή θέση, αν και κάπως μακροσκελής: «Το έθνος μας θεωρούμε ότι έχει ολοκληρώσει την ιστορική του διαδρομή και την προσφορά του στην παγκόσμια ιστορία. Αν ως λαός και Έθνος συνεισφέραμε θετικά ή αρνητικά θα το κρίνουν οι ιστορικοί. Από εδώ και πέρα και λαμβανομένης υπόψη της παρακμιακής κατάστασης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια ως λαός και ως κράτος, θεωρούμε ότι περαιτέρω επιμήκυνση του εθνικού μας βίου μόνο ζημιογόνος μπορεί να είναι, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους απογόνους μας. Παράλληλα, η συνέχιση του εθνικού μας βίου, υπό αυτές τις συνθήκες του απόλυτου ευτελισμού του εθνικού μας ονόματος, θα βλάψει πιθανόν ανεπανόρθωτα και την υστεροφημία των ενδόξων προγόνων μας στις μελλοντικές γενεές του κόσμου, οι οποίοι μέχρι και σήμερα απολαμβάνουν τον ύψιστο σεβασμό όλων των πολιτισμένων εθνών. Επιπλέον, κρίνουμε ως άσκοπη οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης ή διόρθωσης των πραγμάτων στην πατρίδα μας. Ο εκφυλισμός και η αρρώστια έχουν μολύνει τον λαό μας σε ανίατο βαθμό, ώστε κάθε εγχείρημα θεραπείας και ίασης να είναι εξαρχής καταδικασμένη σε αποτυχία. Θα πρόκειται για άχρηστη σπατάλη δυνάμεων. »Είναι φυσικό η πλειοψηφία των συμπατριωτών μας να διαφωνήσει μαζί μας και να θεωρήσει την θέση μας τούτη ως ακραία. Όμως, όλα τα σημεία της εποχής μας συνηγορούν υπέρ της θέσης μας. Ας μην σκέφτονται ωφελιμιστικά και εγωιστικά οι συμπατριώτες μας. Ας σκεφτούν ψύχραιμα και αντικειμενικά. Και για να τους βοηθήσουμε θα κωδικοποιήσουμε αυτά τα σημάδια που αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η ιστορική ύπαρξη του έθνους μας πνέει τα λοίσθια και ότι απλώς απαιτείται η γενναιότητα και η αποφασιστικότητα για να προχωρήσει η ιστορία μπροστά. » Η χώρα μας αφότου επανέκτησε την ανεξαρτησία της και συγκρότησε κράτος με την σύγχρονη έννοια του όρου τελεί αδιαλείπτως υπό ξενική εποπτεία. Άλλοτε φανερότερα και άλλοτε συγκαλυπτόμενα,την διακυβέρνηση της χώρας και τις σημαντικές αποφάσεις δεν της λάμβανε η κυβέρνηση ή ο λαός, αλλά τις υπαγόρευαν διάφορα εξωθεσμικά κέντρα και ξένες αποικιοκρατικές δυνάμεις. Κυβερνήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη όχι ελέω της λαϊκής θελήσεως, αλλά ελέω της θελήσεως ξένων προτεκτόρων. Η λαϊκή κυριαρχία συνεπώς είχε πάψει να ισχύει, αν είχε ισχύσει ποτέ. » Ακολούθως, οι δοτές κυβερνήσεις και οι δοτές αντιπολιτεύσεις φρόντιζαν να μας επιδαψιλεύουν με εθνικές συμφορές, διχασμούς, εμφυλίους, εθνικές καταστροφές, προδοσίες,κινήματα, εξορίες, εκτελέσεις και ο κατάλογος τέλος δεν έχει. Όμως, εμείς ως λαός δεν αντιδράσαμε ή αν αντιδράσαμε το κάναμε πρόσκαιρα και επιδερμικά. Δεν προασπιστήκαμε τίποτε, ούτε το ένα δέκατο από εκείνα που θα έπρεπε, αν είχαμε εθνική αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση, να υπερασπιστούμε. Αφεθήκαμε στα χέρια των προστατών μας. Παρατήσαμε την τύχη μας στις βουλές άλλων και, όπως ήταν φυσικό, χρεοκοπήσαμε ηθικά, πνευματικά, κοινωνικά και οικονομικά. Ειδικότερα τα τελευταία τριάντα χρόνια επιτρέψαμε την πλήρη αποψίλωση κάθε στοιχείου που μας χαρακτήριζε ως Έθνος. Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβέστεροι, επιτρέψαμε συνειδητά να ξεδιπλωθεί ανεμπόδιστα η επιχείρηση παρακμής και διαφθοράς του λαού μας, την οποία εφάρμοσαν οι εχθροί του λαού μας. Το γνωρίζαμε όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά, αλλά δεν θέλαμε να το πιστέψουμε και παρηγορούμασταν με δικαιολογίες άθλιες όσο και αστείες. » Επιπλέον απόδειξη της ατέρμονης παρακμής μας είναι η ένδεια του πνευματικού μας κόσμου. Των διανοούμενων μας. Κάποτε αναδεικνύαμε πνευματικούς γίγαντες, τιτάνες της διανόησης και των γραμμάτων. Διεθνώς αναγνωριζόταν το έργο τους, ενώ στο εσωτερικό κάθε τους έργο προκαλούσε σάλο και τόνοι από μελάνι και χαρτί ξοδεύονταν για νατο σχολιάσουν. Σήμερα, αντιθέτως, επικρατεί πνευματική νέκρωση σε ολόκληρη την χώρα. Καμιά έμπνευση, καμιά παραγωγή δεν είναι άξια λόγου η αναφοράς. Ο πνευματικός μας κόσμος ακολουθεί στην άβυσσο την υπόλοιπη κοινωνία μας. Δεν θα μπορούσε να συμβεί και διαφορετικά, αφού συνήθως η πνευματική ηγεσία είτε δίνει τον τόνο στην κοινωνία είτε αντικαθρεφτίζει την ακμή ή την παρακμή της. » Τελικώς, φτάσαμε εδώ πουφτάσαμε, στον πυθμένα της παρακμιακής κατάπτωσης. Και σήμερα με κροκοδείλιαδάκρυα και υποκριτικές οιμωγές θρηνούμε δήθεν για την κατάντια του Έθνους μαςκαι απορούμε πως και γιατί φτάσαμε ως εδώ αναζητώντας υπευθύνους και απαιτώνταςτην τιμωρία των ενόχων. Εμείς όμως, οι λιγοστοί πολίτες που συναπαρτίζουμε τοκόμμα της εθνικής αυτοκτονίας, έχουμε πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας όσοκαι των ενόχων. Τους ενόχους τους αντικρίζουμε-τους αντικρίζετε-καθημερινά στονκαθρέφτη του σπιτιού σας. Πουθενά αλλού δεν θα τους βρείτε. Ένοχοι είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά. Ένοχο κατ’ επέκταση είναι σύσσωμο το Έθνος μηδενός εξαιρουμένου. » Έχοντας συνειδητοποιήσει λοιπόν, εμείς οι απλοί πολίτες, την αλήθεια, προβήκαμε στη ίδρυση του κόμματοςτης εθνικής αυτοκτονίας με σκοπό να προτείνουμε την μόνη ενδεδειγμένη θεραπεία της νόσου που ταλανίζει τον εθνικό μας οργανισμό. Αυτή η λύση δεν είναι άλλη από τον πανεθνικό αυτοχειριασμό! Οτιδήποτε λιγότερο θα ισούται με πράξη εθνικής προδοσίας. Μονάχα αυτοχειριαζόμενο το έθνος δύναται να περισώσει κάτι τόσο από την τιμή και την υπόληψη του όσο και από το κάποτε δοξασμένο και σεβάσμιο εθνικό του όνομα και παρελθόν. Κι επειδή ίσως κάποιοι να νομίσουν ότι όταν μιλούμε και προτείνουμε εθνικό αυτοχειριασμό, μιλούμε μεταφορικά, αλληγορικά, διευκρινίζουμε ότι προτείνουμε τον φυσικό αυτοχειριασμό του έθνους μας, δηλαδή προτείνουμε την αυτοκτονία του καθενός από μας ως την ύστατη πατριωτική πράξη,ως το τελευταίο πατριωτικό καθήκον κάθε ενσυνείδητου πολίτη και πατριώτη. Χωρίς εξαιρέσεις! Ίσως να ακούγεται σκληρό και απάνθρωπο, αλλά είναι η πλέον απαραίτητη και ενδεδειγμένη λύση. Είναι πράξη χρέους έναντι των προγόνων μας. Είναι πράξη ηρωϊκή. Θα είναι η τελευταία ηρωική πράξη ενός λαού που κάποτε συνήθιζε να θεοποιεί τους ήρωες και που πλέον έχει ξεχάσει τι σημαίνει ηρωισμός. » Εν κατακλείδι, είμαστε πεπεισμένοι ότι με την πρόταση μας αυτή, αν γίνει δεκτή από τον λαό, θα σώσουμε όχι μονάχα την εθνική και προσωπική μας αξιοπρέπεια, αλλά και θα μας μνημονεύουν οι μετέπειτα γενεές των ανθρώπων ως το έθνος εκείνο, που μπροστά στην κρίσιμη καμπή τηςιστορίας του αποφάσισε να περάσει το όνομα του στην αιωνιότητα και να δείξει τον δρόμο και για κάθε άλλο έθνος,που θα βρεθεί στην ίδια κρίσιμη καμπή. Όπως κάποτε οι πρόγονοι μας έκαναν αθάνατο το όνομα τους, που καταχρόμαστε εμείς σήμερα, αποκρούωντας ισχυρότερους αντιπάλους ή διανοίγοντας νέους δρόμους στο ανθρώπινο πνεύμα, έτσι κι εμείς στην εποχή τούτη, αν προβούμε σ’ αυτήν την ύστατη γενναία πράξη, θα δικαιολογήσουμε το εθνικό μας όνομα και θα καταγραφούμε στις δέλτους τηςανθρώπινης ιστορίας ως, έστω και ελάχιστα, άξιοι φορείς του ονόματος μας. Δεν θα μας θυμούνται ως ένα έθνος παρηκμασμένο, ρημαγμένο και κουρελιασμένο, αλλά ως ένα έθνος που είχε το σθένος να συνειδητοποιήσει το τέλος του και αντί να αναμένει το μοιραίο, θαρρετά αποχώρησε από την ιστορική σκηνή γράφοντας μόνο του τον επίλογο της ιστορίας του με μια πράξη απαράμιλλου θάρρους. Οπότε καλούμε όλους τους συμπατριώτες μας να συνταχθούν μαζί μας και να αγωνιστούν, ώστε να δικαιωθούν οι απόψεις μας». Τέτοια ήταν η θέση και το πρόγραμμα του εν λόγω κόμματος, το οποίο αντιμετωπίστηκε με χλεύη, με ειρωνεία και απαξίωση. Αλλά μόνον στην αρχή. Τότε που έγινε και η προσπάθεια απαγόρευσηςτου. Όμως, δεν είναι καλό να τα βάζεις με την τύχη και το απρόσμενο, διότι θα σε τιμωρήσουν, γρηγορότερα ή αργότερα, σήμερα ή αύριο. Βέβαια, αν τα επακολουθήσαντα γεγονότα αποτελούν τιμωρία και θεία δίκη για εκείνους που απαξίωναν ή γελοιοποιούσαν το κόμμα της εθνικής αυτοκτονίας, δεν το ξέρω. Απλώς έκανα μια δική μου εκτίμηση. Τα επακολουθήσαντα λοιπόν γεγονότα ήταν όχι μονάχα αναπάντεχα, αλλά αναπάντεχα σε εξωφρενικό βαθμό. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το κεα απέκτησε πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στην κοινωνία με τον αριθμό των μελών του να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και τους εκπροσώπους του να φιλοξενούνται σε όλα τα μμε και να διοργανώνουν δεκάδες πολιτικές συζητήσεις με επίκεντρο την θέση του Κόμματος περί της αναγκαιότητας αποχώρησης του Έθνους από την ιστορική σκηνή. Με την συμπλήρωση ενός χρόνου το 90% του πληθυσμού είχε ενστερνισθεί την άποψη κεα. Σε ενάμιση χρόνο, το 97%! Αλλά, στο σημείο τούτο, νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε ορισμένα επεισόδια από την αλλόκοτη αυτή ιστορία, ώστε να καταστεί η αφήγηση μας περισσότερο ευχάριστη και ενδιαφέρουσα. Τυχόν αστοχίες και αδυναμίες στην περιγραφή των επεισοδίων τούτων οφείλονται στην αδυναμία του αφηγητή και όχι στην αδυναμία των επεισοδίων. Edited March 12, 2012 by Μπόρχες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted March 15, 2012 Author Share Posted March 15, 2012 Την παραπάνω ιστορία την εμπνεύστηκα το 2009 λίγο πριν ξεσπάσει και επίσημα η κρίση στη χώρα μας. Δεν είμαι κάποιου είδους προφήτης,αλλά πάντοτε με απασχολούσε, και μ'απασχολει, το πολιτικό πρόβλημα, που δεν είναι μόνο πολιτικό και δεν είναι μόνο δικό μας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 2, 2012 Share Posted April 2, 2012 Τυχόν αστοχίες και αδυναμίες στην περιγραφή των επεισοδίων τούτων οφείλονται στην αδυναμία του αφηγητή και όχι στην αδυναμία των επεισοδίων. Ο αφηγητής, πες του, δεν έχει καμία απολύτως αδυναμία! Ίσα-ίσα που κόντεψε να με πείσει όντως ότι η θέση του κεα δε θα μπορούσε να είναι πιο σωστή! Η θέση τους μου έφερε έντονα στο μυαλό το Ιαπωνικό χαρακίρι. Κάποιοι λεγόμενοι "Έλληνες" πάντως θα έπρεπε να το είχαν από καιρό διαπράξει... Καλό, πολύ θα ήθελα να διαβάσω και τη συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted April 3, 2012 Author Share Posted April 3, 2012 Θα μεταφέρω στον αφηγητή το σχόλιο σου! Όντως, κάποιοι θα έπρεπε να έχουν κάνει ήδη σεπούκου-το χαρακίρι που λες κι εσύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ypnovatis Posted April 5, 2012 Share Posted April 5, 2012 Πολύ σπιρτόζικη και έξυπνη ιδέα και πολύ ωραία δοσμένη. Δεν ξέρω αν μιλάω σε άτομο που γράφει χρόνια και γίνομαι ρεζίλι αλλά προσπάθησε να αποφεύγεις τα θαυμαστικά και τα αποσιωπητικά. Αποδυναμώνουν το λόγο. Έχεις ένα πολύ σαρκαστικό και έξυπνο "πίσω κείμενο" στο ύφος σου να κάνει όλη τη δουλειά που κάνουν τα σημεία στίξης, μην το φοβάσαι. Περί απόψεων τώρα διαφωνώ με αρκετά αλλά περί σεπούκου όχι τόσο. Αν και δύσκολο καθότι μιλάμε για κουτοπόνηρους και δειλούς ολκής. Πως θα μπορούσαμε να τους πείσουμε άραγες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 5, 2012 Share Posted April 5, 2012 (edited) Δυστυχώς εχθές υπήρξε ο πρώτος (κυριολεκτικά όμως) οπαδός του κόμματος. Ανατριχιαστική η συγχρονικότητα της ημερομηνίας της δημοσιεύσης στο φόρουμ. Καταλαβαίνω όμως ότι άλλοι ήταν οι λόγοι για την διάπραξη της αυτοχειρίας. Απλώς μόνο και μόνο ο τίτλος gives me the chills. Edited April 5, 2012 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ypnovatis Posted April 5, 2012 Share Posted April 5, 2012 Φαντάσου στο συγγραφέα τι έκανε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted April 25, 2012 Author Share Posted April 25, 2012 (edited) Συγγνώμη για την αργοπορημένη απάντηση μου. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Δυστυχώς, τα φαινόμενα των αυτοκτονιών πληθαίνουν κάθε μέρα. Είναι λυπηρό το πού έχουμε φτάσει! Edited April 25, 2012 by Μπόρχες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 25, 2012 Share Posted April 25, 2012 Πολύ όμορφο, παρά το δυσοίωνο θέμα του. Νομίζω μάλιστα οτι αν στείλεις όλο το κείμενο κάπου μπορεί να το δεχτούν, ταιριάζει στην εποχή και είναι ανεξάρτητα (ή αντίθετα, για να πάρω το ύφος του ΚΕΑ) με αυτήν, καλογραμμένο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted May 11, 2012 Author Share Posted May 11, 2012 Πολύ όμορφο, παρά το δυσοίωνο θέμα του. Νομίζω μάλιστα οτι αν στείλεις όλο το κείμενο κάπου μπορεί να το δεχτούν, ταιριάζει στην εποχή και είναι ανεξάρτητα (ή αντίθετα, για να πάρω το ύφος του ΚΕΑ) με αυτήν, καλογραμμένο. Σ' ευχαριστώ πολύ, Ιωάννη. Υ.Γ.: Το κείμενο το έχω εκδώσει ήδη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.