Διγέλαδος Posted March 20, 2012 Share Posted March 20, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Alex Είδος: Κοινωνικό; Βία; Όχι Σεξ; Όχι (μόνο υπόνοια) Αριθμός Λέξεων: 990 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: - Αρχείο: kaleseme.doc Κάλεσε με να περάσω μες στο στόμα σου τη νύχτα. Ήταν η φράση που θα μου κέρδιζε την πρώτη θέση στη θέα της ζεστής φωλιάς της. Ήξερα κι άλλες τέτοιες προτάσεις για να ρίξω μια γυναίκα. Ανοίγουν εύκολα τα πόδια τους όταν τις κάνω να αισθάνονται σαν να βρίσκονται σε μια ρομαντική ταινία όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον έχουν αυτές. Έτσι και τώρα είχα μπροστά μου μια καλλονή που θα ήθελα να γευτώ. Είχα κάνει ότι χρειαζόταν για να φτάσω μέχρι εδώ. Λουλούδια, ακριβά εστιατόρια, αλλά και βόλτες στο πάρκο. Το μόνο που είχε μείνει ήταν να με ερωτευτεί και μπορούσα να δω στα μάτια της, αυτό το γνώριμο βλέμμα της γυναίκας όταν είναι έτοιμη να σου παραδοθεί. Αν με προσκαλούσε στο σπίτι της θα γραφόταν και ο επίλογος της κατάκτησής μου. Όμως κάτι με εμπόδιζε να εκφέρω αυτήν την πρόταση. Εκείνη με κοίταζε με απορημένο ύφος. Περίμενε να πω την ατάκα μου. Κρεμόταν από τα χείλη μου, αλλά μάταια γιατί αυτά τα χείλια δεν κουνιόντουσαν. Που να ‘ξερε ότι ο δολοφόνος, ο οποίος είχε το όπλο του στραμμένο σε αυτήν με σημάδι την καρδιά της, αδυνατούσε να τραβήξει τη σκανδάλη. Τελικά το στόμα μου αντί να αρθρώσει μια λέξη πλησίασε το δεξί μάγουλό της και τη φίλησε για λίγα δευτερόλεπτα. Την κοίταξα και γύρισα αμέσως την πλάτη μου στο θήραμά μου. Δεν άντεχα να βλέπω άλλο την αποτυχία μου κι αυτή φυσικά δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Για να πω την αλήθεια, ούτε εγώ το πίστευα. Περπάτησα βιαστικά πάνω στο σκοτεινό πεζοδρόμιο μέχρι το αμάξι μου. Έπρεπε να επεξεργαστώ με την ησυχία μου το τι έγινε. Χρειαζόμουν ψυχραιμία, το τελευταίο πράγμα που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να απελπιστώ. Όμως η κατάρρευση των βασικών μου αρχών δεν με άφηνε να είχα σύμβουλο την ήρεμη και μεθοδική μου πλευρά. Μπήκα στο αυτοκίνητο κι έβαλα μπρος. Η επόμενη στάση που θα έκανα θα ήταν το πρώτο μπαράκι που θα έβρισκα στο δρόμο μου. Κι όντως δεν άργησε να εμφανιστεί. Το όνομά του “Second Chance”. Έτσι και για μένα, η δεύτερη ευκαιρία για να με δοκιμάσω. Οι πόρτες του άνοιξαν διάπλατα για να με δεχτούν μέσα του όπως και τα χείλια των γυναικών που είχα πολιορκήσει μέχρι τότε. Σαν τον σκοπευτή που παρατηρεί όλους τους πιθανούς στόχους πριν διαλέξει τον πιο σίγουρο, έτσι κι εγώ έκανα μια σαρωτική ανίχνευση. Πανέμορφες γυναίκες μπήκαν σύντομα στο οπτικό πεδίο. Αλλά αντί να κάνω τις συνηθισμένες σκέψεις μου για τις πιθανότητες και τους τρόπους προσέγγισης που χρειάζονται για να τις προσθέσω στη συλλογή μου, άλλες σκέψεις διείσδυσαν στο μυαλό μου. Σκέψεις που είχαν σχέση με ένα κενό που μεγάλωνε τρώγοντας την ψυχή μου όπως ο καρκίνος τα σωθικά ενός πάσχοντα. Ήμουν ανίκανος να κάνω κάτι μαζί τους αυτήν τη στιγμή κι εκνευρισμένος συγχρόνως με τον εαυτό μου. Παρόλο που είχα μπροστά μου ελκυστικές κοπέλες, όλες ιδιαίτερες και ξεχωριστές, έτοιμες να μου δώσει η κάθε μια τους τη δική τους προσωπική συνεισφορά στις εμπειρίες μου, είχα μείνει παράλυτος. Σαν έναν συγγραφέα που βλέπει μπροστά του τις λευκές σελίδες, αλλά δεν μπορεί να ξεκινήσει καν έτσι κι εγώ δεν μπορούσα να κάνω το επόμενο βήμα μου. Ήδη όμως είχα μπει στο μπαρ και μια κενή θέση με περίμενε μπροστά στην μπάρα. Το αλκοόλ ήταν τώρα αναγκαίο χαλαρωτικό για τον σφιγμένο οργανισμό μου και τα πόδια μου έπραξαν πριν να τους δώσω την εντολή μου. “Το δυνατότερο ουίσκι” φώναξα στο αυτί του σκυμμένου προς εμένα μπάρμαν. Δίπλα μου καθόταν η ομορφότερη γυναίκα που είχα γνωρίσει μέχρι τότε στη ζωή μου. Η έλλειψή της από την λίστα των ερωτικών μου εμπειριών τώρα πια ήταν φανερή. Με κοίταξε στα μάτια με νόημα. Ήθελε να προστεθεί στην λίστα μου. Το νεοεισερχόμενο ποτήρι του ουίσκι στην εξελισσόμενη σκηνή μου διέκοψε τη συγκέντρωση. Ρούφηξα μια γενναιόδωρη δόση, καίγοντας τον οισοφάγο μου και το λαιμό μου. Η θέρμη του έφτασε μέχρι το στήθος μου. Ξανακοίταξα την υποσχόμενη βραδιά μου. Σκέφτηκα ότι μοιάζει με την Στέλλα. Παράξενο, πρώτη φορά συνέβαινε αυτό. Γιατί να σκεφτώ την Στέλλα, την γυναίκα που παραλίγο να την είχα δικιά μου; Μήπως αυτή έχει σχέση με το ερωτικό μου μπλοκ; Προσπάθησα να διώξω με την παλάμη μου τις σκέψεις αυτές όπως θα έδιωχνα τον καπνό από τσιγάρο. Φώναξα απευθυνόμενος στη θηλυκή παρουσία δίπλα μου: “Θα σε κερνούσα ένα ποτό, αλλά δυστυχώς πρέπει να φύγω”. Τραβήχτηκα για μια άλλη φορά από τη θέση μου. Άφησα ένα χαρτονόμισμα δίπλα από το μισοάδειο ποτήρι μου κι έτρεξα προς την έξοδο. Έπρεπε να επιβεβαιώσω τις υποψίες μου. Η καρδιά μου έχει ξαφνικά αρχίσει να ανήκει σε κάποιον άλλον. Κι αυτός ο άλλος μάλλον ήταν η Στέλλα. Η γυναίκα από την οποία έφυγα τρέχοντας, τώρα θα ξαναγυρνούσα πίσω σ’ αυτήν για να δω αν αυτό που αισθανόμουν ήταν βάσιμο και υπαρκτό. Χωρίς να καταλάβαινα πως πέρασε η ώρα, πάρκαρα το αμάξι μπροστά από την πολυκατοικία της. Το φως στο διαμέρισμά της ήταν ανοιχτό. Κάτι που έλαβα ως σινιάλο για την επίθεσή μου. Ξεκίνησε πρώτα με το χτύπημα του κουδουνιού της στην είσοδο της πολυκατοικίας κι έπειτα με το χτύπημα της πόρτας του σπιτιού της. Η Στέλλα την άνοιξε με ένα νυσταγμένο βλέμμα. Άρπαξα το πρόσωπό της και με τα δυο χέρια και τη φίλησα με ένα πάθος που υπόβοσκε μέσα μου για πολλά χρόνια. Ήταν ο έρωτάς μου, η αγάπη μου, η όαση στην έρημο της ψυχής μου και τα χέρια της με καλωσόρισαν, πρώτα στο σαλόνι και μετά στην κρεβατοκάμαρά της. Η νύχτας μας κράτησε όλο το βράδυ και το πρωινό μας όλο το πρωί. Ήταν ένα άλμα που μου ξεκλείδωσε ότι έκρυβα τόσο καιρό. Στον αποχαιρετισμό πήγα να της τα πω όλα αυτά. Αλλά το κοίταγμά της ήταν διαφορετικό. Μου θύμισε για λίγο τα μάτια που κοιτούσα στον καθρέφτη μου. “Πότε θα τα ξαναπούμε”; Την ρώτησα. “Θα σε πάρω τηλέφωνο”. Μου απάντησε Δεν είπα τίποτα. Καταλάβαινα. Όλα αυτά ήταν πολύ γνώριμα για μένα. Όντως δεν με πήρε τηλέφωνο. Ήρθε η στιγμή να 'μαι εγώ στη λίστα κάποιου. Edited March 20, 2012 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted March 20, 2012 Share Posted March 20, 2012 Πολύ καλό, Αλεξ! Ενα διήγημα, το οποίο μας ξεναγεί στον κόσμο ενος γυναικοκατακτητή, που αντιμετωπίζει τις γυναίκες περίπου σαν αντικείμενα. Ωσπου μια μέρα ο εν λόγω διαπιστώνει ότι τίποτε και κανείς δεν τού εγγυάται πως δεν θα βρεθεί στην αντιπέρα όχθη! Οτι είναι δυνατόν να γίνει εκείνος το αντικείμενο της ηδονής και μάλιστα μιας χρήσης. Ω, ναι! Στη ζωή δεν μπορείς να είσαι μονάχα ο θύτης. Αργά ή γρήγορα θα παίξεις και τον ρόλο του θύματος. Ειμαρμένη ή νεμεσις; Μπορεί και τα δυο. Ωραία, ενδιαφέρουσα γραφή. Γρήγορη μα όχι πρόχειρη κλιμάκωση. Αν υστερεί κάπου η ιστορία, θα έλεγα πως ειναι οι κοινότοπες εικόνες. Όμως, αναρωτιέμαι, κοινότοπη δεν είναι η ζωή μας; Πολύ καλή προσπάθεια. Μπράβο! Σ'ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted March 20, 2012 Share Posted March 20, 2012 Ακόμα δεν το έχω διαβάσει (θα το κάνω σύντομα) αλλά έχω ένα να πω. ΤΙ ΓΑΜΑΤΟΣ ΤΙΤΛΟΟΟΟΟΣ! Άμα σκεφτώ κάτι που να ταιριάζει να στον κλέψω; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted March 20, 2012 Share Posted March 20, 2012 Πολύ καλό! καλά σε μια φάση νόμιζα οτι μιλούσε λεσβία " Φώναξα απευθυνόμενη στη θηλυκή παρουσία δίπλα μου:" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 20, 2012 Author Share Posted March 20, 2012 (edited) Σ' ευχαριστώ πολύ Μπόρχες για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες. Αν υστερεί κάπου η ιστορία, θα έλεγα πως ειναι οι κοινότοπες εικόνες. Όμως, αναρωτιέμαι, κοινότοπη δεν είναι η ζωή μας; Ναι, είναι όντως κοινότοπες οι εικόνες, κι όντως το έκανα κάπως επίτηδες. Ακόμα δεν το έχω διαβάσει (θα το κάνω σύντομα) αλλά έχω ένα να πω. ΤΙ ΓΑΜΑΤΟΣ ΤΙΤΛΟΟΟΟΟΣ! Άμα σκεφτώ κάτι που να ταιριάζει να στον κλέψω; Δυστυχώς δεν είναι δικός μου, αλλά στοίχος από την ποιητική συλλογή της Joyce Mansour: Joyce Mansour, Kραυγές, Σπαράγματα, Όρνια, απόδοση Έκτωρ Κακναβάτος, εκδόσεις Άγρα, 1994 http://exwtico.wordp...5/24/joy-joyce/ Και αυτός ο στοίχος ήταν που με έμπνευσε για αυτό το διήγημα. Πολύ καλό! καλά σε μια φάση νόμιζα οτι μιλούσε λεσβία " Φώναξα απευθυνόμενη στη θηλυκή παρουσία δίπλα μου:" Ουπς! Μόλις το διόρθωσα! Και χαίρομαι που σ' άρεσε! Edited March 20, 2012 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted March 21, 2012 Share Posted March 21, 2012 Κι εμένα με τράβηξε ο τίτλος, κι έτσι το διάβασα μονορούφι, παρ'όλο που δεν είχα σκοπό να διαβάσω κάτι απόψε. Τελικά, σ'αυτή τη ζωή, όλα είναι κύκλος και γυρίζουν... Καλή ιστορία, μπράβο σου Άλεξ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 22, 2012 Author Share Posted March 22, 2012 Σ' ευχαριστώ Lady Nina! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 17, 2012 Share Posted April 17, 2012 (edited) Μια που λέτε για τον τίτλο, για 'μένα αυτός ήταν ο λόγος που δεν άνοιγα τόσον καιρό το topic... Μια χαρά γραμμένη η ιστορία σου, ό,τι έχει να πει το λέει, το περνάει καθαρά, με σκηνές αληθινές και ανθρώπινες, και έναν πρωταγωνιστή επίσης πιστευτό και ανθρώπινο. O.T. Άντε, και μια που ο συγγραφέας σταμάτησε να κωλώνει μπροστά στο άσπρο χαρτί, να συνεχίσει, ε; edit: typo, φυσικά. Edited April 17, 2012 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 19, 2012 Author Share Posted April 19, 2012 Σ' ευχαριστώ Άννα για τα καλά σου σχόλια! Και βλέπω όντως έπιασες και τη μικρή νύξη που έκανα και στο διήγημα για το συγγραφικό μπλοκ, ναι αυτός είναι ο στόχος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ypnovatis Posted April 23, 2012 Share Posted April 23, 2012 Καλό. Πολύ ωραία δοσμένο. Λίγο σουρεάλ το σκηνικό με το μπαρ, το δυνατότερο ουίσκι και το χαρτονόμισμα αλλά είχε φάση. Μια αντίρρηση: "Όντως δε με πήρε τηλέφωνο" <-- Μασημένη τροφή μωρέ. Σβήστο. Μου χάλασε όλη την ατμόσφαιρα. Αφού μετά λες αυτό για τη λίστα, το πιάνουμε. Αρκεί και περισσεύει. Περί τίτλου: Κι εγώ όπως η Cassandra, έλεγα να το διαβάσω, να μην το διαβάσω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.