tsathoggua Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 Ωραίος τόμος το #30. Όσες ιστορίες θυμάμαι (Πολιντόρι, Λάιμπερ, Μπράντμπερυ, Μαστακούρης) ήταν καλές. Εξαιρετική επιλογή και το ποίημα του Βαλαωρίτη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 και η ιστορία του Μαστακούρη πολύ καλή!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 14, 2012 Share Posted September 14, 2012 (edited) Τόμος 31 - Ιστορίες ελληνικής φαντασίας /2 Η πρώτη επανάληψη τίτλου με την προσθήκη ενός "2" στο τέλος (αργότερα ακολούθησαν και "3" σε κάποιες περιπτώσεις). Ο Βερέττας ξαναπαίρνει το τιμόνι για τον πρόλογο και πιθανότατα την επιλογή των διηγημάτων, ενώ ο Μαστακούρης απουσιάζει ακόμη και σαν συγγραφέας. Το επίπεδο πιο πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου ελληνικού τόμου, αλλά αν κυνηγάτε μόνο τα πραγματικά εξαιρετικά κομμάτια της ανθολογίας, μπορείτε και να τον προσπεράσετε. Αλέξανδρος Θεοφανίδης - Διαφορά Νοοτροπίας Ο νεότατος (τότε) συγγραφέας επιστ΄ρεφει με μια σχετικά μικρή και μάλλον απλοϊκή ιστορία για δυο φίλους που έζησαν εντελώς διαφορετικά τη ζωή τους και τελικά ο φτωχός πλην τίμιος είχε δίκιο κτλ. κτλ. Το ταλέντο δεν κρύβεται, αλλά η θεματολογία είναι παιδαριώδης. Μαρία Σαββίδου - Ταξιδιώτες της Καταστροφής Σχεδόν φλασάκι από μια συγγραφέα για την οποιά δε γνωρίζω αολύτως τίποτα. Βαρύ και προς σκληρή ΕΦ, αξιοπρεπής γραφή, όχι κάτι καταπληκτικό. Μου θύμισε κάπως την ιστορία του Βέμπου από τον προηγούμενο τόμο ελληνικής φαντασίας, αλλά με περισσότερο tell. Κωνσταντίνος Ρωμοσιός - Η Χαμένη Περίπολος Σκληροτράχηλοι διαστημικοί στρατιώτες, βετεράνοι του πόλεμου με τους εξωγήινους, καταλήγουν χαμένοι σ' έναν φρικτό πλανήτη που δοκιμάζει τις αντοχές τους και τους οδηγεί μέχρι την αυτοκτονία. Τελικά, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει επαρκής προοικονομία, ούτε και η ιδέα είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη (για την ακρίβεια, είναι μια από τις πιο απογοητευτικές και τυποποιημένες, του τύπου It was all just a dream), σώζεται μόνο η αξιοπρεπής γραφή, με την οποία θα περάσετε ευχάριστα. Ανθίππη Φιαμού - Τα Στίγματα του Ανάμ Σχετικά μεγάλο διήγημα που διαδραματίζεται στον ίδιο φάνταζυ κόσμο όπως τα δυο πρώτα βιβλία της συγγραφέως (νομίζω είναι prequel σ' αυτά). Η κοσμοπλασία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά η γλώσσα υπερβολικά στολισμένη, μάλλον επιτηδευμένη κι η πλοκή είναι χαλαρά εμπνευσμένη από ποίημα του Καββαδία (όπως δείχνει κι ο τίτλος που είναι μέρος στίχου). Βέβαια, εδώ εκτός απο΄τα γνωστά πρόσωπα προστίθεται κι ένας νεκρομάντης, έτσι για να γίνεται κέφι. Όχι κακό, αλλά αποτέλεσμα ιδιαίτερης πένας που κάποιους θα τους ξενίσει πολύ. Θανάσης Βέμπος - Δώστε τα Data Στο Λαό Το δεύτερο μεγάλο διήγημα του τόμου (μαζί με το προηγούμενο πιάνουν τα 2/3 του βιβλίου), το καλύτερο του τόμου και το καλύτερο του Βέμπου που έχω διαβάσει. Η χρήση της τεχνολογίας είναι περιορισμένη και πιστευτή (δεν απέχει και πολύ από το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα τελικά). Ο ήρωας συμπαθής αν και λίγο "αδιάφθορος δημοσιογράφος έτοιμος να θυσιαστεί για να δημοσιοποιήσει την αλήθεια", η πλοκή σφιχτή. Αξιόλογο. Αλέξανδρος Θεοφανίδης - Suspandu Και για κλείσιμο, άλλο ένα διήγημα του Θεοφανίδη. Γοητευτικά παράξενο φλασάκι που με λεπτό χιούμορ ειρωνεύεται τον θρησκευτικό προσηλυτισμό με τη χρήση βίας. Δεν ξέρω αν βασίζεται σε συγκεκριμένο μύθο/παράδοση κι αν φωτογραφίζει συγκεκριμένη θρησκευτική μορφή ή αν φιλοδοξεί να πει κάτι πιο γενικό. Edited September 14, 2012 by Electroscribe 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 14, 2012 Share Posted September 14, 2012 Αυτός ο Αλέξανδρος Θεοφανίδης χάθηκε από τότε. Θυμάμαι πόσο εντύπωση μου είχε κάνει το γράψιμό του σε σχέση με την ηλικία του. Πιθανότατα είναι ο μικρότερος δημοσιευμένος (και μάλιστα αξιοπρεπώς) Έλληνας συγγραφέας στον χώρο του φανταστικού. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 14, 2012 Share Posted September 14, 2012 Από το στόμα μου το πήρε ο Μιχάλης. Από τότε που το διάβασα ψάχνω να δω αν ο Θεοφανίδης έχει κάνει κάτι άλλο και δε βρίσκω τίποτε. Ελπίζω κι εύχομαι να γράφει ακόμη. Θα συμφωνήσω και με το Λευτέρη ότι ίσως το Δώστε Τα Data Στο Λαό είναι από τα πιο ευανάγνωστα διηγήματα του Βέμπου (και εκείνο με τον πιο χαρακτηριστικό τίτλο! χεχε). Τώρα για την Ανθίππη Φιαμού, όλοι όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έχω αγαπήσει τρελά τη Βαρανγκάλ και τους Οδηγητές της. Τα Στίγματα ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί της κι ήταν πραγματικά αποκαλυπτικά. Μου έδωσαν τουλάχιστον να καταλάβω ότι δεν ήμουν (εν έτει 1997) η μόνη γυναίκα που της άρεσε να γράφει και να διαβάζει φανταστικά ενήλικα κείμενα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted September 14, 2012 Share Posted September 14, 2012 Τώρα για την Ανθίππη Φιαμού, όλοι όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έχω αγαπήσει τρελά τη Βαρανγκάλ και τους Οδηγητές της. Τα Στίγματα ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί της κι ήταν πραγματικά αποκαλυπτικά. Μου έδωσαν τουλάχιστον να καταλάβω ότι δεν ήμουν (εν έτει 1997) η μόνη γυναίκα που της άρεσε να γράφει και να διαβάζει φανταστικά ενήλικα κείμενα. Το αυτό και δι' εμέ. Μέχρι τελείας όμως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 17, 2012 Share Posted September 17, 2012 Τόμος 32 - Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες Άλλη μια ανθολογία που δε θα χάσετε αν τη διαβάσατε, αλλά δε θα αποκομίσετε και τίποτα σημαντικό. Κανένα κλασικό διήγημα, κανένα γνωστό ή άγνωστο αριστούργημα. Ανδρέας Καρκαβίτσας - Τελώνια Φλασάκι από τα "Λόγια της Πλώρης", σχετικό με τις δοξασίες των ναυτικών γύρω από τη σημαδιακή φύση ενός παράξενου φυσικού φαινομένου (νομίζω αυτό). Αφιερώστε 5 λεπτέ και διαβάστε το εδώ, γιατί αξίζει. Πόουλ Άντερσον (Poul Anderson) - Δαιμονικό ταξίδι (Witch of the Demon Seas [ή Demon Journey], 1951) Χορταστική (100 σελίδες) παλπ νοβελέτα ηρωικής φαντασίας με πλοία και θαλάσσιες αυτοκρατορίες στο στυλ των ταινιών του κλασικού Χόλυγουντ με την Ατλαντίδα κτλ. Διαβάζεται σε γρήγορα και χωρίς πολύ σκέψη, αλλά είναι μάλλον φτωχό για τον συγκεκριμένο συγγραφέα και δε χάνετε απολύτως τίποτε αν δεν το διαβάσετε. Μόνο για ευχάριστο σκότωμα χρόνου. Τανίθ Λι (Tanith Lee) - Τα δέρματά μας ειναι ομορφότερα (Because Our Skins Are Finer, 1981) Κυνηγός φώκιας είναι τόσο ψυχρός που ακόμα και οι πόρνες αρνούνται να κοιμηθούν μαζί του. Μια δέχεται, αρκεί να της φέρει ένα δέρμα φώκιας να τη ζεστάνει, μιας και δε θα κάνει η αγκαλιά του το ίδιο. Αυτό τον φέρνει σε επαφή με του Σίλκι, τους ανθρώπους-φώκιες του τοπικού θρύλου. Μου φάνηκε λίγο υπερβολικό σε κάποιες περιγραφές, αλλά σε γενικές γραμμές μου άρεσε, κάτι που δε λέω εύκολα για κείμενο της Λι. Τζέιμς Μπλις (James Blish) - Επιφανειακή τάση (Surface Tension, 1952) Μεγαλούτσικο. Πολύ ωραία ιδέα. Σκάφος που προορίζεται για τον αποικισμό πλανήτη, αναγκάζεται να προσεδαφιστεί σε έναν άλλο, που σχεδόν όλη η επιφάνειά του είναι καλυμμένη με νερό. Το πλήρωμα χρησιμοποιεί τη διαθέσιμη τεχνολογία και το γενετικό για να φτιάξει μια αποικία κατάλληλη για το συγκεκριμένο περιβάλλον: υδρόβια ανθρωπάκια. Όταν ο πολιτισμός τους εξελίσσεται επαρκώς, αυτά αρχίζουν να προσπαθούν να ταξιδέψουν στο "διάστημα", δηλαδή πέρα από την επιφάνεια του νερού και κύριο εμπόδιο είναι η επιφανειακή τάση, δηλαδή η δύναμη της Φυσικής που εμποδίζει τη διάσπαση της επιφάνειας ενός υγρού. Δυστυχώς, η εκτέλεση είναι λίγο young adult. Θωμάς Μαστακούρης - Μπροστά στο βασιλιά της θάλασσας "Λοιπόν, εκεί που ήμουνα ξημερώματα σε μια παραλία της Μυκόνου με πονοκέφαλο από το ποτό ένα πρωί, γλάρωσα. Και τότε πετάχτηκαν κάτι γοργόνες και με τράβηξαν στο βυθό, όπου ο Ποσειδώνας μου είπε διάφορα ηθικοδιδακτικά για την καταστροφή του περιβάλλοντος." Αυτή είναι η όλη κι όλη η ιστορία, αλλά σε 15 σελίδες. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
divxalex Posted September 17, 2012 Share Posted September 17, 2012 Η "Επιφανειακή Τάση" ήταν αριστούργημα "από τα λίγα". Άξιζε να αγοράσει κανείς το βιβλίο μόνο και μόνο γι' αυτό το διήγημα. Πάνε 15 χρόνια που το έχω διαβάσει και το θυμάμαι ακόμα, ολοζώντανα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει SF fan που να το διάβασε και να το βρήκε αδιάφορο. Ακόμη και... "νορμάλ" άνθρωποι το βρήκαν εξαιρετικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 (edited) Τόμος 33 - Ιστορίες με τρελούς επιστήμονες ΕΦ, φυσικά και πάνω-κάτω όλοι οι επιστήμονες εδώ καταπιάνονται με βιολογικά πειράματα. Η "τρέλα" μάλλον έχει να κάνει με την περιέργεια που πάει πέρα από την ηθική και με τα μάλλον απλοϊκά αρχέτυπα τυο πώς θα είναι μια ιδιοφυΐα. Έχει τέσσερις αρκετά καλές ιστορίες και δυο όχι τόσο. Γενικά ο μέσος όρος είναι άνω του μετρίου, τα διηγήματα αν και από τη Χρυσή Εποχή δε δείχνουν την ηλικία τους, οπότε αν το βρείτε πάρ'τε το. Θίοντορ Στάρτζεον (Theodore Sturgeon) - Ο Μικροσκοπικός Θεός (Microcosmic God, 1941) Το πείραμα εδώ είναι μια φυλή μικρών πλασμάτων που έχουν πολύ γρήγορο μεταβολισμό ώστε να περνάνε γενιές γρήγορα και ο επιστήμονας τους παρουσιάζεται ως θεός που τους ρίχνει σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς για να εξελιχθούν πιο γρήγορα. Ε, του κάνουν τη χάρη κι αρχίζουν να φτιάχνουν δική τους πρωτότυπη τεχνολογία... Το διήγημα έχει ψηφιστεί πολλές φορές ως ένα από τα καλύτερα ΕΦ διηγήματα ever, από την ένωση συγγραφέων ΕΦ και από περιοδικά. Μπράιαν Σταμπλφορντ (Brian Stableford) - Ο Μηχανικός και ο Εκτελεστής (The Engineer and the Executioner, 1975) Είχε ξαναμεταφραστεί στα ελληνικά στο περιοδικό Νόβα τη δεκαετία του '70. ο συγγραφέας έκανε κάποιες διορθώσεις σε μια έκδοση του '91, αλλά δεν ξέρω αν η μετάφραση στην Ωρόρα βασίζεται σε αυτή. Το θέμα είναι ένας επιστήμονας που φτιάχνει σε απομονωμένο αστεροειδή δικό του οικοσύστημα και οι πολιτικοί στέλνουν ένα ρομπότ να καταστρέψει κι αυτόν και το έργο του πριν υπάρξει κίνδυνος μόλυνσης παραέξω (και για την ακρίβεια χωρίς να υπάρχει τέτοιος κίνδυνος). Λίγο φλύαρο/βαρύ και στο επιστημονικό και στο πολιτικό κομμάτι, αλλά ενδιαφέρον. Ρόμπερτ Μπλοχ (Robert Bloch) - Τα Κτήνη του Μπαρζάκ (The Beasts of Barsac, 1944) Επιστήμονας χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες επισκέπτεται συνάδελφό του στην Τρανσυλβανία, ο οποίος συνάδελφος λέγεται πως είχε προγόνους μάγους και τώρα λέει πως έχει κάνει κάποια ανακάλυψη σχετικά με την ψυχή. Ο μπλοχ χειρίζεται έξυπνα το θέμα του, συσσωρεύοντας γοτθικά κλισέ και τονίζοντάς το, βάζει και μπόλικο από το αγαπημένο του μαύρο χιούμορ, πριν αρχίσει σταδιακά και κλιμακούμενα να θυμίζει στον αναγνώστη πως η ιστορία είναι Τρόμου, Έχει γίνει και κόμικ. Καλό. Σ. Μ. Κορνμπλαθ (Cyril M. Kornbluth) - Η Μικρή Μαύρη Τσάντα (The Little Black Bag, 1950) Σύντομη ιστορία που έχει ψηφιστεί πως θα έπαιρνε βραβείο Χιούγκο αν υπήρχε αυτό την εποχή της, έχει μεταφερθεί τρεις φορές στην τηλεόραση κι έχει τις ίδιες διακρίσεις με την ιστορία του Στάρτζεον. Ο συγγραφέας είναι σχεδόν άγνωστος στην Ελλάδα, αλλά θεωρείται κλασικός και είναι γνωστός για την ειρωνία του. Εδώ, μέσα από ένα περίπλοκο υπόβαθρο (που βασίζεται σε γνωστό βιβλίο του ίδιου συγγραφέα), μια τσάντα γεμάτη ιατρικά εργαλεία που μπορούν να κάνουν αίστευτα πράγματα έρχεται απο΄το μέλλον στο παρόν. Για τοο πώς θα χρησιμοποιηθεί έρχονται σε σύγκρουση οι άνθρωποι που την ανακαλύπτουν: ένας αλκοολικός γιατρός που δεν έχει χάσει την ηθική του και μια αδίστακτη νεαρή. Επίσης πολύ καλό κείμενο. Φρέντερικ Μπράουν (Fredric Brown) - Ο Αστροπόντικας (The Star Mouse, 1942) Όσο καταπληκτικός είναι στα φλασάκια ο Μπράουν, τόσο με έχει απογοητεύσει στα μεγαλύτερα κείμενά του. Στη συγκεκριμένη κωμωδία, αφηρημένος ιδιοφυής μπάρμπας που είναι σαφέστατη παρωδία του Αινστάιν στέλνει ποντικί στο διάστημα, όπου συναντά εξωγήινους που του δίνουν ευφυΐα. Το στέλνουν πίσω με μια εφεύρεση που μπορει΄να δώσει ευφυΐα και στα υπόλοιπα ποντίκια, με την ελπίδα ότι τα δυο πλέον νοήμονα είδη της Γης θα σκοτωθούν μεταξύ τους. Το ποντίκι κάνει συμφωνία με το μπάρμπα να παραχωρήσουν οι άνθρωποι την Αυστραλία στα ποντίκια, αλλά ένα τυχαίο γεγονός ξαναφέρνει τα πάντα στον κόσμο που όλοι ξέρουμε. Θα ήταν αδιάφορο και βαρετό, αν δεν υπήρχε και η βαριά γερμανική προφορά του καθηγητή που δε μεταφράζεται με τίποτα στα ελληνικά και κάνει την ανάγνωση αναυπόφορη. Δυστυχώς, είναι και το μεγαλύτερο διήγημα του τόμου. Θωμάς Μαστακούρης - Τα Ανταλλακτικά Άνθρωποι βρίσκονται πολιορκούμενοι από εξωγήινους και ο γιατρός τους που είναι διωγμενος εκεί για τα ανίερα πειράματά του, αρχίζει να κάνει μεταμοσχεύσεις μελών από τους σκοτωμένους στους τραυματίες, ώστε η άμυνα να συνεχίζεται. Από τις βιαστικά γραμμένες και προβλέψιμες συμμετοχές του ανθολόγου. Edited September 19, 2012 by Electroscribe 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 Εξαιρετική, από τα καλύτερα που έχω διαβάσει, η "Μικρή Μαύρη Τσάντα", όπου τη βρείτε αρπάχτε την χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα "Ανταλλακτικά" του Μαστακούρη έχουν γίνει και κόμικ στο "9" και το προτιμώ από το διήγημα - αρκετά ενδιαφέρουσα ιδέα, αν και πολύ μικρή για να γίνει κάτι άλλο εκτός από κόμικ. Ενδιαφέρων αν και παλιομοδίτικος και ο "Μικροσκοπικός Θεός". Τα άλλα του τόμου δεν τα θυμάμαι καν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 Από το στόμα μου το πήρε ο Μιχάλης. Από τότε που το διάβασα ψάχνω να δω αν ο Θεοφανίδης έχει κάνει κάτι άλλο και δε βρίσκω τίποτε. Ελπίζω κι εύχομαι να γράφει ακόμη. Θα συμφωνήσω και με το Λευτέρη ότι ίσως το Δώστε Τα Data Στο Λαό είναι από τα πιο ευανάγνωστα διηγήματα του Βέμπου (και εκείνο με τον πιο χαρακτηριστικό τίτλο! χεχε). Τώρα για την Ανθίππη Φιαμού, όλοι όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έχω αγαπήσει τρελά τη Βαρανγκάλ και τους Οδηγητές της. Τα Στίγματα ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί της κι ήταν πραγματικά αποκαλυπτικά. Μου έδωσαν τουλάχιστον να καταλάβω ότι δεν ήμουν (εν έτει 1997) η μόνη γυναίκα που της άρεσε να γράφει και να διαβάζει φανταστικά ενήλικα κείμενα. Του Βέμπου νομίζω τα έχω διαβάσει όλα από εκείνη την εποχή, τόσο της Ωρόρα όσο και από τις Πέντε Ρωγμές στο δικτύο. Αυτό και το δεύτερο στις ιστορίες Κυβερνοπάνκ με το νταλικέρη στον Τιτάνα είναι απ΄τα πολύ λίγα που θυμάμαι περισσότερο από αμυδρά. Τα υπόλοιπα έπαιζαν σε ποιότητα, γενικά βέβαια διαβάζονταν, αν και από ένα σημείο και μετά που άρχιζε να ανακατέυει τα παραφυσικά με το κυβερνοπάνκ... Βέβαια υπάρχει και η Επέτειος σαν Εναλλακτική Ιστορία στο μέλλον... αλλα αυτή πάει σε διαφορετικό τοπικιον. Όσο για το διήγημα του Ρωμόσιου στον ίδιο τόμο... the less said the better. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 19, 2012 Share Posted September 19, 2012 Σ. Μ. Κορνμπλαθ (Cyril M. Kornbluth) - Η Μικρή Μαύρη Τσάντα (The Little Black Bag, 1950) Σύντομη ιστορία που έχει ψηφιστεί πως θα έπαιρνε βραβείο Χιούγκο αν υπήρχε αυτό την εποχή της, έχει μεταφερθεί τρεις φορές στην τηλεόραση κι έχει τις ίδιες διακρίσεις με την ιστορία του Στάρτζεον. Ο συγγραφέας είναι σχεδόν άγνωστος στην Ελλάδα, αλλά θεωρείται κλασικός και είναι γνωστός για την ειρωνία του. Εδώ, μέσα από ένα περίπλοκο υπόβαθρο (που βασίζεται σε γνωστό βιβλίο του ίδιου συγγραφέα), μια τσάντα γεμάτη ιατρικά εργαλεία που μπορούν να κάνουν αίστευτα πράγματα έρχεται απο΄το μέλλον στο παρόν. Για τοο πώς θα χρησιμοποιηθεί έρχονται σε σύγκρουση οι άνθρωποι που την ανακαλύπτουν: ένας αλκοολικός γιατρός που δεν έχει χάσει την ηθική του και μια αδίστακτη νεαρή. Επίσης πολύ καλό κείμενο. Ποιο είναι αυτό το γνωστό βιβλίο του ίδιου συγγραφέα; Ενδιαφέρον φαίνεται αν διαδραματίζεται όλο σε αυτόν τον κόσμο, όπου, λέει, το 98% των ανθρώπων είναι καθυστερημένοι, γι' αυτό το 2% φτιάχνει συσκευές και γκατζετάκια που δουλεύουν με τη λιγότερη δυνατή συμμετοχή από το χρήστη. Πλάκα θα έχει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 20, 2012 Share Posted September 20, 2012 Ποιο είναι αυτό το γνωστό βιβλίο του ίδιου συγγραφέα; Ενδιαφέρον φαίνεται αν διαδραματίζεται όλο σε αυτόν τον κόσμο, όπου, λέει, το 98% των ανθρώπων είναι καθυστερημένοι, γι' αυτό το 2% φτιάχνει συσκευές και γκατζετάκια που δουλεύουν με τη λιγότερη δυνατή συμμετοχή από το χρήστη. Πλάκα θα έχει. The Marching Morons Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 20, 2012 Share Posted September 20, 2012 (edited) Τόμος 34 - Ιστορίες με Λυκανθρώπους: Από τους τόμους που τα περιεχο΄μενά τους επιλέχθηκαν με μεγάλη όρεξη. Μισός τρόμος, μισό φάνταζυ, άνθρωποι που μεταμορφώνονται και σε θηρία άλλα από λύκους. Γενικά, αρκετά καλή περίπτωση Κείμενο Αγνώστου του 17ου Αιώνα - Η Ιστορία του Στάμπε Πίτερ Διασκευή της αγγλικής μετάφρασης ενός κειμένου μεταφρασμένου/διασκευασμένου από τα Γερμανικα (το πρωτότυπο έχει χαθεί). Το κείμενο προέρχεται από το 1590 (16ος αιώνας), ένα χρόνο μετά τα γεγονότα (1589) και το ξέθαψε ο αιδεσιμώτατος Montague Summers για το μνημειώδες έργο του περί λυκανθρωπίας. Αναφέρεται στη δίκη ενός ανθρώπου για φόνους και κανιβαλισμό, εγκλήματα που διέπραξε με τη μορφή λύκου, την οποία έπαιρνε με τη βοήθεια μιας μαγικής ζώνη που του είχε χαρίσει ο Διάβολος (μιας και ήταν μάγος). Περιγράφεται η ομολογία του και τα μαρτύρια στα οποία τον υπέβαλαν. Σήμερα εκτιμάται ότι ήταν δίκη τρομοκρατίας στα παλίσια των πολέμων Καθολικών/Προτεσταντών. Αποκλειστικά ιστορικού ενδιαφέροντος. Λάρι Νίβεν (Larry Niven) - Τι Ωφελεί ένα Γυάλινο Μαχαίρι; (What Good Is a Glass Dagger?, 1972) Φάνταζυ από έναν συγγραφέα σκληρής ΕΦ που δεν το συμπαθεί ιδιαίτερα. Ξεκίνησε με ένα φλασάκι όπου σατίριζε κλισέ του είδους και μετά του άρεσε η βασική ιδέα και συνέχισε με αυτό εδώ το εκτενές ανάλαφρο περιπετειώδες διήγημα, για έναν διάσημο μάγο που ανακαλύπτει πως η μαγεία άρχισε να στερεύει από τον κόσμο. Υπόδειγμα συνεπούς φάνταζυ στο οποίο το υπερφυσικό είναι η αφετηρία της πλοκής κι όχι ο από μηχανής θεός. Το διήγημα έχει εμφανιστεί και σε άλλες ανθολογίες στα ελληνικά, ενώ το ακολούθησαν και νουβέλες που δεν έχουν έρθει στη χώρα μας. Απορώ γιατί δε μπήκε στον τόμο και το φλασάκι μαζί, να μη μένουν κενά στους αναγνώστες (ο τίτλος του είναι Not Long Before the End) Αμβρόσιος Μπίερς (Ambrose Bierce) - Τα Μάτια του Πάνθηρα (The Eyes of the Panther, 1897) Ανατριχιαστικό φλασάκι που διαδραματίζεται στις ερημιές της Άγριας Δύσης, ενός τόπου στον οποίο όλα τότε έμοιαζαν πιστευτά να έχουν συμβεί. Λιτό και γεμάτο με το χρώμα της εποχής και του τόπου. Έχει μεταφερθεί δυο φορές στην τηλεόραση. Θα το βρείτε εδώ Τανίθ Λι (Tanith Lee) - Ο Λυκότοπος (Wolfland, 1980) Θυμάστε την Πεντάμορφη και το Τέρας σε ΕΦ,πάλι από την πένα της Λι; Εδώ έχουμε την Κοκκινοσκουφίτσα σε Τρόμο με λυκάνθρωπους (η γιαγιά στο ρόλο του κακού). Όχι δεν είναι σατιρικό και το βρήκα λιγότερο βαρετό από το προαναφερθέν αν και έχουν το ίδιο περίπου μέγεθος. Σερ Χιου Κλίφορντ (Sir Hugh Clifford) - Ο Τιγράνθρωπος (The Were-Tiger, 1916) Ο μπάρμπας που το έγραψε αυτό ήταν καριερίστας αποικιοκράτης, χρόνια Άγγλος κυβερνήτης σε διάφορα μέρη στη νότια Ασία. Κατέγραψε τις εμπειρίες του και ιστορίες που άκουσε εκεί, κάποιες από τις οποίες είχαν υπερφυσικό περιεχόμενο. Εδώ ένα φλασάκι για μια γυναίκα που παντρεύεται μυστηριώδη ξένο χήρο στη Μαλαισία. Αρχετυπική. Θα τη βρείτε εδώ Θωμάς Μαστακούρης - Το Λυκοτόμαρο Η τρίτη και τελευταία φάνταζυ ιστορία με τον Νορβηγό μάντη Θόρντις Ίβαρσον. Δυστυχώς, είναι σε μεγάλο βαθμό μια επανάληψη της "Πράξης Πίστης" του Γκάλαντ Έλφλαντσον από τον τόμο 12, με λύκο να σκοτώνει τους κακούς Χριστιανούς αντί για αρκούδα. Διαβάζεται άνετα, αλλά δεν έχει λόγο ύπαρξης. Edited September 20, 2012 by Electroscribe 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 20, 2012 Share Posted September 20, 2012 Ποιο είναι αυτό το γνωστό βιβλίο του ίδιου συγγραφέα; Ενδιαφέρον φαίνεται αν διαδραματίζεται όλο σε αυτόν τον κόσμο, όπου, λέει, το 98% των ανθρώπων είναι καθυστερημένοι, γι' αυτό το 2% φτιάχνει συσκευές και γκατζετάκια που δουλεύουν με τη λιγότερη δυνατή συμμετοχή από το χρήστη. Πλάκα θα έχει. The Marching Morons Mερσί. Αν και αυτό είναι διήγημα, απ' ό,τι λέει εκεί. Θα τον πάρω αυτόν τον τόμο οπωσδήποτε. Τον τόμο με τους λυκανθρώπους δεν τον έχω, αλλά το What Good Is a Glass Dagger? το έχω διαβάσει στη συλλογή του ανούμπις "Ιστορίες μαγείας και φαντασίας". Δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα και το ψιλοβαρέθηκα. Αλλά μου έμεινε μια φράση-μεγάλο spoiler, που μπορεί να ερμηνευτεί και με άλλους τρόπους σε άλλο context(αν το δούμε δηλαδή μεταφορικά/συμβολικά και όχι κυριολεκτικά όπως το εννοεί ο συγγραφέας): "Χωρίς τη μαγεία, είσαι λύκος" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 20, 2012 Share Posted September 20, 2012 διαβάζω τις περιγραφές και θυμάμαι ελάχιστες ιστορίες!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 21, 2012 Share Posted September 21, 2012 Mερσί. Αν και αυτό είναι διήγημα, απ' ό,τι λέει εκεί. Ναι, λάθος μου. Το είδα να αναφέρεται ως "novella" και νόμιζα "novel". Το έψαξα και είναι γύρω στις 10.000 λέξεις. Αλλά μου έμεινε μια φράση-μεγάλο spoiler, που μπορεί να ερμηνευτεί και με άλλους τρόπους σε άλλο context(αν το δούμε δηλαδή μεταφορικά/συμβολικά και όχι κυριολεκτικά όπως το εννοεί ο συγγραφέας): Ένα ζήτημα που αγγίζει η ιστορία είναι η (επίκαιρη τώρα) άρνησή μας να εξετάσουμε από πού έρχονται τα αγαθά μας, ακόμα κι όταν είναι ύποπτη η αφθονία και η φτήνια τους. Οι ακόλουθες νουβέλες λένε πως είναι μια αλληγορία "for a modern-day energy crisis". Εμένα και το διήγημα μου φαίνεται να ανήκει στην ίδια γενική θεματική. διαβάζω τις περιγραφές και θυμάμαι ελάχιστες ιστορίες!! Εξαιτίας των περιγραφών ή εξαιτίας του καιρού που έχει περάσει απ' όταν διάβασες τις ανθολογίες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 21, 2012 Share Posted September 21, 2012 εξαιτίας του καιρού που εχει περάσει βέβαια!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 25, 2012 Share Posted September 25, 2012 Τόμος 35 - Ιστορίες κυβερνοπάνκ (Θανάσης Βέμπος) Άλλη μια παρέμβαση του Βερέττα υπέρ της εγχώριας σκηνής. Η πρώτη φορά που τόμος περιέχει διηγήματα από έναν συγγραφέα και μόνο, τον ανερχόμενο τότε Βέμπο που θεωρούταν ο κατ' εξοχήν Έλληνας συγγραφέας κυβερνοπάνκ. Η γραφή δείχνει ταλέντο και δουλειά, αλλά σε κάποια σημεία παραγεμίζει με τεχνικούς όρους ή λογοτεχνίζουσες φιοριτούρες. Η θεματική, αν και βαρύγδουπη, δεν έχει ξεπεραστεί εντελώς (ή επανέρχεται στην επικαιρότητα τμηματικά) και έχει ένα κάποιο όραμα για τον κόσμο του στον οποίο εντάσσει τα κείμενα, αντί να είναι εντελώς σύνδετα μεταξύ τους. Βέβαια, δεν ξεφεύγει με κανέναν τρόπο από την πεπατημένη του είδους, απλά την ελληνοποιεί (και σε λεξολόγιο όσο μπορεί, π.χ. κύβοργ αντί για "σάιμποργκ"). Αν σας ενδιαφέρει το κυβερνοπάνκ ή η ιστορία της ελληνικής ΕΦ, ρίξτε μια ματιά. Αν όχι, περοσπεράστε. Τα Μάτια της Αβύσσου Μια απαισιόδοξη ματιά στον αποικισμό του Άρη και (φυσικά) στη συνωμοσία εκμετάλλευσης που κρύβεται πίσω του. Από τη σκοπιά ενός Έλληνα. Αχ, Πατρίδα Ο πλοίαρχος της ελληνικής διαστημικής νταλίκας "Μητσάρας ΙV" αντιμετωπίζει τον πλοίαρχο της τούρκικης διαστημικής νταλίκας "Τσογλάν Παπόρ", ο οποίος ονομάζεται Αμάν Μασγκαμάν . Σύντομο διήγημα καθαρής καφρίλας, έτσι για το χαβαλέ. Καμία σχέση με κυβερνοπάνκ και κανένας ισχυρισμός ότι έχει νόημα πέρα από το να κάνει τον αναγνώστη να χαμογελάσει και τον συγγραφέα να πειραματιστεί. Ενα Φάντασμα στη Μηχανή Συνάντηση ανθρώπου με παλιό γνωστό του που έχει στο μεταξύ ψηφιοποιηθεί ως προσωπικότητα. Τοποθετημένο χρονικά αρκετά παρακάτω από το πρώτο. Το πιο τετριμμένο θεματικά του τόμου. Κλαδογένεση Ελευθερία Επιλογής Οι δυο ιστοριές συνδέονται μεταξύ τους αν και απέχουν αρκετά χρόνια μεταξύ τους και άλλο τόσο με τις προηγούμενες. Εδώ έχουμε έναν (Έλληνα) τεχνονίντζα που επαναστατεί ενάντια στα πουεθνικά αφεντικά του, βοηθά μια επαναστατική ομάδα, ερωτεύεται, εξελίσσεται ιδεολογικά, γίνεται κύβοργ και τελικά λυτρώνεται μέσω της τεχνολογίας. Όχι κακή ΕΦ, αλλά λίγο σαπουνοπερετική αντιεξουσιαστική φαντασίωση με τη χροιά της τότε εποχής. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted September 25, 2012 Share Posted September 25, 2012 Χαχαχα! Ακόμα θυμάμαι τον Μητσάρα IV. Τον γουστάρω πολύ τον Βέμπο, κυρίως λόγω των βιβλίων έρευνας που έχει γράψει (Οι Πύλες του Αλλόκοσμου, Μαύρα Υπόγεια Ρεύματα κτλ). Το #35 συμπαθητικό αλλά μου αρέσουν περισσότερο οι ιστορίες του συγγραφέα που έχουν εμφανιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες της σειράς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 27, 2012 Share Posted September 27, 2012 (edited) Τόμος 36 - Ιστορίες με δαιμόνιους κλέφτες Τέσσερα φάνταζυ διηγήματα με θέμα την κλοπή. Τα τρία είναι μεγαλούτσικα, το τελευταίο μια μετρίου μεγέθους και μέτριας ποιότητας προσπάθεια του ανθολόγου. Ένα με τον Έλρικ, ένα με τον Κόναν κι ένα με τον σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα Νιφτ. Καλός ο μέσος όρος, αλλά τις δυο πρώτες ιστορίες μπορείτε να τις βρείτε πια στα άπαντα των δυο ηρώων τους. Πάρτε τον τόμο μόνο αν θέλετε να μάθετε τον Νιφτ ή θέλετε να πάρετε μια πρώτη χαρακτηριστική γεύση των άλλων δύο πριν αποφασίσετε αν θα τους τιμήσετε. (Παραδόξως, οι δυο κατεξοχήν λωποδύτες του φάνταζυ, Fafhrd & Mouser, απουσιάζουν). Μάικλ Μούρκοκ (Michael Moorcock) - Η Πόλη των Ζητιάνων (To Snare the Pale Prince, 1970) Συνέχεια της "Άδωσας Ακρόπολης" από τον τόμο 24 και της "κοιμισμένης μάγισσας" από τον 28 (για την ακρίβεια, κεφάλαιο της ομώνυμης σπονδυλωτής νουβέλας), αλλά διαβάζεται και αυτόνομα. Εδώ ο Έλρικ είναι το θύμα κι όχι ο κλέφτης. Χάνει το δαχτυλίδι που τον κάνει μάγο της προκοπής και για να το πάρει πίσω φτάνει στη Πόλη των Ζητιάνων, ένα εριεπωμένο μέρος όπου κατοικούν μόνο κακοποιοί κάθε είδους κι έχουν στήσει τη δική τους κοινωνία. Εκεί ανακαλύπτει πως κρύβονται πολλά πίσω από την κλοπή. Τυπικός Έλρικ της συγκεκριμένης περιόδου. Ρόμπερτ Χάουαρντ (Robert E. Howard) - Τα Πετράδια του Γκβαχλουρ (Jewels of Gwahlur, 1935) Ενώ κάνει τον μισθοφόρο στην Αφρική, ο Κόναν ανακαλύπτει μια ευκαιρία να κλέψει τα τεράστια πετράδια από μια χαμένη πόλη. Τρέχει να προλάβει και πέφτει πάνω σε διεθνείς δολοπλοκίες, θρησκευτικές απάτες και τέρατα. Χορταστική περιπέτεια, από τις καλύτερε και πιο δουλεμένες στιγμές του ήρωα. Μάικλ Ση (Michael Shea) - Τα Μαργαριτάρια της Βασίλισσας Βρικόλακα (The Pearls of the Vampire Queen, 1982) Ο τυχοδιώκτης Νιφτ και ο συνεταίρος του Μπάρναρ, ο μειλίχιος και εύγλωττος βάρβαρος, πάνε να ψαρέψουν μαργαριτάρια στον πιο επικίνδυνο βάλτο του κόσμου. Σύντομα καταλήγουν να σιχαθούν τη ζωή τους και να αποφασίσουν να στήσουν μια απάτη σε βάρος της αθάνατης βασίλισσας βρικόλακα που κυριαρχεί στη μοναδική πόλη της περιοχής και είναι ζάπλουτη. Και παντοδύναμη μάγισσα, φυσικά. Διασκεδαστική ιστορία με απίστευτες περιγραφές, η οποιά όμως φαντάζει λίγη σε σχέση με όλα τα άλλα διηγήματα του Νιφτ που είναι μεγαλειώδη. Και πάλι, δε θα χάσετε. Θωμάς Μαστακούρης - Το Μάτι του Ουρανού Μαθητευόμενος νίντζα πάει στην πρώτη του σοβαρή αποστολή, να κλέψει δυο πετράδια από την προίκα ευγενούς κυρίας. Μέσα στην απειρία του κάνει διάφορα λάθη και μόνο η καλή του τύχη τον σώζει τελικά. Μέτριο, κατώτερο των ικανοτήτων που είχε ήδη δείξει ο συγγραφέας. Edited September 27, 2012 by Electroscribe 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 27, 2012 Share Posted September 27, 2012 Μάικλ Ση (Michael Shea) - Τα Μαργαριτάρια της Βασίλισσας Βρικόλακα (The Pearls of the Vampire Queen, 1982) Ο τυχοδιώκτης Νιφτ και ο συνεταίρος του Μπάρναρ, ο μειλίχιος και εύγλωττος βάρβαρος, πάνε να ψαρέψουν μαργαριτάρια στον πιο επικίνδυνο βάλτο του κόσμου. Σύντομα καταλήγουν να σιχαθούν τη ζωή τους και να αποφασίσουν να στήσουν μια απάτη σε βάρος της αθάνατης βασίλισσας βρικόλακα που κυριαρχεί στη μοναδική πόλη της περιοχής και είναι ζάπλουτη. Και παντοδύναμη μάγισσα, φυσικά. Διασκεδαστική ιστορία με απίστευτες περιγραφές, η οποιά όμως φαντάζει λίγη σε σχέση με όλα τα άλλα διηγήματα του Νιφτ που είναι μεγαλειώδη. Και πάλι, δε θα χάσετε. πολυαγαπημένη ιστορία. Μεχρι σήμερα προσπαθώ να βρώ βιβλία με τον Νίφτ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted September 28, 2012 Share Posted September 28, 2012 Τόμος 37 - Ιστορίες με γίγαντες Τρεις δυνατές ΕΦ ιστορίες κι ένα αδιάφορο φάνταζυ φλασάκι του ανθολόγου. Νομίζω πως το θέμα θα μπορούσε να δώσει πολλά ακόμη, αλλά γενικά είναι τόμος που προτείνεται. Τζέιμς Μπάλαρντ (J. G. Ballard) - Ο πνιγμένος γίγαντας (The Drowned Giant [ή Souvenir], 1964) Μελαγχολική ιστορία για το πτώμα ενός γίγαντα που ξεβράστηκε στην ακτή στον σύγχρονο κόσμο. Η υπόθεση θυμίζει σαφέστατα το θάνατο των φαλαινών και αυτή είναι η ουσία του θέματος, χωρίς κάποια αποκάλυψη ή εξέλιξη, αλλά κυρίως ένα σχόλιο στο πόσο πεζά και εφήμερα προσεγγίζουμε ένα γεγονός που θα έπρεπε να μας συγκλονίζει. Λίγο προφανές, αλλά η γραφή το ανεβάζει σε ψηλά επίπεδα. Χένρι Χέις (Henry Hasse) - Ο άνθρωπος που ζάρωνε (He Who Shrank, 1936) Πρώιμο έργο της σύγχρονης ΕΦ, μικρή νουβέλα γραμμένη 20 χρόνια πριν το αντίστοιχης θεματικής και τίτλου διάσημο έργο του Μάθεσον που έγινε και ταινία (The Shrinking Man). Σαν αποτέλεσμα πειράματος, άνθρωπος αρχίζει να μικραίνει και φτάνει σε μέγεθος που να μπει μέσα σε άτομο, ανακαλύπτει πως τα άτομα είναι ηλιακά συστήματα. Βλέπει τον πλανήτη στον οποίο βρέθηκε, αλλά συνεχίζει να μικραίνει και μπαίνει μέσα σε ένα από τα άτομα αυτού του νέου κόσμου, το οποίο με τη σιερά του έχει κατοικημένους πλανήτες κοκ.! Δείχνει λίγο την ηλικία του, αλλά ειναι απλά καταπληκτικό. Παρεμπιπτόντως, το πρώτο δημοσιευμένο έργο του συγγραφέα. Φρέντρικ Πολ (Frederik Pohl) - Οι μικροί κύριοι (Small Lords, 1957) Γήινοι επισκέπτες καταλήγουν σκλάβοι εξωγήινων που είναι μικροσκοπικοί αλλά κάτοχοι υψηλής τεχνολογίας. Αναμενόμενα αριστοτεχνικό, από έναν συγγραφέα που θεωρείται μεγαθήριο της ΕΦ, έστω κι αν στην Ελλάδα είναι σχετικά άγνωστος (είναι το συγγραφικό έτερον ήμισυ του Κόρνμπλαθ με τη "Μικρή Μαύρη Τσάντα") Θωμάς Μαστακούρης - Στη χώρα των γιγάντων Διασκευή σκανδιναβικού μύθου, ενός επεισοδίου από την αιώνια έχθρα του Θωρ με τους γίγαντες. Ενδιαφέρον περιεχόμενο, αδιάφορη από λογοτεχνικής άποψης εκτέλεση. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 29, 2012 Share Posted September 29, 2012 Τόμος #50 - Ιστορίες από παράδοξες Διαστάσεις - Η Βιβλιοθήκη της Βαβέλ, Λουί Μπόρχες Καλό και πολύ ατμοσφαιρικό. Must για όσους αγαπάνε τα βιβλία. Εντάξει, Μπόρχες ήταν. Εγγύηση. - Την Ώρα του Περιπάτου, Μπριτ Σβάιτζερ Εντελώς τρελό. Το διαβάζεις ξέροντας ότι διαβάζεις ένα από τα πιο παρανοϊκά πράγματα που έχεις διαβάσει ποτέ, αλλά πάει καλά. - Ένα Ήρεμο Είδος Τρέλας, Ντέιβιντ Ρεντ Δεν μου άρεσε, χωρίς ακριβώς να είναι εύκολο να εντοπίσω το γιατί. Ίσως με την ανακάλυψη του πλάσματος μέσα στο χιόνι να περίμενα να γίνει κάτι συγκλονιστικό, αλλά τελικά η ιστορία να αναλώθηκε σε πιστολίδι ανάμεσα στους τρεις ήρωες. - Πλάι στους Καταρράχτες, Χάρι Χάρισον Ένα σφηνάκι παραδοξότητας. Από τα πιο ταιριαστά διηγήματα για τον τίτλο της ανθολογίας. - Το Μαγαζάκι των Κόσμων, Ρόμπερτ Σέκλεϊ Κάπου το είχα ξαναδιαβάσει αυτό. Η ιδέα και η ανατροπή του είναι ξαναφορεμένη, αλλά είναι πολύ καλογραμμένο και φυσικά πρέπει να το δει κανείς με τον πρίσμα και τους φόβους εκείνης της εποχής. - Ο Διαμαντένιος Φακός, Τζέιμς Ο'Μπράιαν Παρόλο που είναι το παλιότερο διήγημα της ανθολογίας, ήταν ένα απ' αυτά που μου άρεσαν περισσότερο. Έχει το ε.φ. κομμάτι του με τις περίεργες συσκευές, έχει το υπερφυσικό που θεωρούσαν δεδομένο για τότε ως μέρος τέτοιων ιστοριών, έχει τον μοναχικό επιστήμονα και έχει πολύ ωραίες περιγραφές κι ένα είδος βαθιάς μελαγχολίας. παραδόξως ήταν η ιστορία που μου άρεσε περισσότερο. - Είσαι ένας άλλος, Ντέιμον Νάιτ Όχι δεν μου άρεσε καθόλου. Η ιδέα ήταν πρωτότυπη, αλλά θα ομολογήσω ότι κανά-δυο από τα γυρίσματα στο τέλος δεν τα έπιασα. - Ιτιρικτάρι, Θωμάς Μαστακούρης Δεν ήταν κακή, αλλά ο συγγραφέας μάς έχει δώσει και καλύτερα δείγματα της δουλειάς του. Συνολική αποτίμηση της ανθολογίας: Μέτρια. Ο τόμος είχε και κάποια προβλήματα σελιδοποίησης. Δεν ξέρω αν ήταν γενικό το κακό, αλλά σε δυο από τις ιστορίες πρέπει να έλλειπαν παράγραφοι ή σελίδες. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 29, 2012 Share Posted September 29, 2012 Τόμος #50 - Ιστορίες από παράδοξες Διαστάσεις - Το Μαγαζάκι των Κόσμων, Ρόμπερτ Σέκλεϊ Κάπου το είχα ξαναδιαβάσει αυτό. Εκεί που το είχα ξαναδιαβάσει κι εγώ: στο "9". Και εδώ: http://www.altfactor.ath.cx/magazine/nova/iss2/the_store_of_the_worlds.html Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.