wordsmith Posted June 20, 2012 Share Posted June 20, 2012 -Γουόρντ Μουρ "Λωτ": Δεν κατάλαβα γιατί έχει αυτόν τον τίτλο. Επίσης πολύ καλό διήγημα, με έναν πάτερ-φαμίλια που ξεκινάει την έξοδο από την επικίνδυνη περιοχή προετοιμασμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, αλλά στην πορεία επανεξετάζει τις προτεραιότητές του. Πώς λέμε οικογένεια τύπου Ντίσνεϋ; Το ακριβώς αντίθετο σαν φινάλε. Διαβάστε το, θα σας ταρακουνήσει το καθημερινό ύφος του. Γιατί όπως και ο Λωτ, ο πρωταγωνιστής καταλήγει να έχει χάσει/σκοτώσει τη γυναίκα του και να κοιμάται με τις/την κόρες/κόρη του. A! Δεν το ήξερα αυτό για τον μυθικό Λωτ. Ευχαριστώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted June 25, 2012 Share Posted June 25, 2012 Νο 26, Ιστορίες Ελληνικής Φαντασίας Από το 1993 που είχε κυκλοφορήσει η συλλογή μου είχε μείνει αδιάβαστο το διήγημα του Βέμπου οπότε είπα να της ξαναρίξω μια ματιά. -Θωμάς Μαστακούρης "Ισάι Μποζάτζου": fantasy τοποθετημένο στην μεσαιωνική Ιαπωνία. Σαμουράι ξεκινάει αναζήτηση για να σώσει την αγαπημένη του. Προσεγγίζει περισσότερο το παραμύθι παρά τη σκληρή ηρωική φαντασία αλλά είναι καλή ιστορία. -Κωνσταντίνος Ρωμοσιός "Ο κόσμος του ΑΚΡΟΣ": Ενδιαφέρον διήγημα σχετικά με ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που φαίνεται να αποκτά δική του ζωή. Δεν τρελάθηκα αλλά διαβάζεται ευχάριστα. -Αλέξανδρος Θεοφανίδης "Μη γυρέψεις να δεις": Μελαγχολικός βρυκόλακας ερωτεύεται κοπελίτσα που χορεύει και τραγουδάει κάτω από το κάστρο του. Με άφησε αδιάφορο. -Θανάσης Βέμπος "Κουασιμόδος και Σίσυφος": Κυβερνοπάνκ ιστορία από τον έλληνα γκουρού του είδους. Παλιό διαστημόπλοιο με τρελαμένο πλήρωμα ταξιδεύει στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος στα πλαίσια μιας ασαφούς αποστολής. Η ιστορία ενσωματώνει αρκετά στοιχεία από τις έρευνες του Βέμπου για την εξερεύνηση του διαστήματος ενώ κάποια στιγμή είχα την εντύπωση πως ο συγγραφέας πάει να βάλει και λαβκραφτικές οντότητες στο παιχνίδι αλλά τελικά οι προσδοκίες μου διαψεύστηκαν. Ωραία ιστορία σε γενικές γραμμές. Για όσους ενδιαφέρονται, ενημερώνω πως η ανθολογία Ιστορίες με κυβερνοπάνκ περιέχει αποκλειστικά διηγήματα του Θ. Βέμπου. Ενδιαφέρουσα συλλογή αλλά οπωσδήποτε όχι από τις αγαπημένες μου. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 27, 2012 Author Share Posted June 27, 2012 Βιβλίο 15 - Ιστορίες από Εχθρικούς Πλανήτες, 1989 Επιμέλεια: Γιώργος Μπαλάνος Περιεχόμενα: Το Τελευταίο Κατασκεύασμα - Μπράιαν Ώλντις Μάλλον αδιάφορο τρισέλιδο. Ο Θεός Πλλλνκ - Τζέρομ Μπίζμπι Ελαφρώς φάρσα, παίζει με την ιδέα των εξωγηίνων που έρχονται σε επαφή με τον άνθρωπο. Μέτριο Ο Μικρός Κόσμος του Λουις Στίλμαν - Ουίλιαμ Νόλαν Θα το περιέγραφα ως το I am Legend του φτωχού. Δεν με εντυπωσίασε, στηρίζεται μόνο στο τέλος του. Αλλά τα τρία παραπάνω είναι 40-κάτι αδιάφορες σελίδες σε σχέση με το Ο Κόσμος του Θανάτου - Χάρρυ Χάρρισον Τι να λέμε τώρα. Τυχοδιώκτης επαγγελματίας τζογαδόρος καταλήγει στον πιο φονικό πλανήτη του σύμπαντος και προσπαθεί να λύσει το μυστήριό του. Καλογραμμένοι χαρακτήρες, ένας ευφάνταστος κόσμος, συνεχείς ανατροπές και άφθονη δράση (σε συνδιασμό με την απολαυστική μετάφραση του Μπαλάνου) συντελούν στο να διαβάσουμε ένα διαμάντι ΕΦ. Συνολική Εντύπωση: Deathworld.- 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 (edited) Ιστορίες με Θεούς και Δαίμονες # 22 Επιμέλεια : Θωμάς Μαστακούρης Τζορτζ Μάρτιν......................................................Τα μοναχικά τραγούδια του Λαρεν Ντορ Σ.Τ. Τσέριχ............................................................Ο μαύρος βασιλιάς Φριτζ Λάιμπερ.....................................................Κάτω από το βλέμμα των θεών Ε.Α. Πόε...............................................................Σιωπή Τζέιμς Κέιμπελ.....................................................Το μονοπάτι του ΄Εκμπεν Κλίφορντ Μπολ....................................................Ντουάρ ο κολασμένος Τανίθ Λι.................................................................Η δαιμόνισσα Θωμάς Μαστακούρης........................................Η γκρίζα χώρα Χορταστικός τόμος με διηγήματα κυρίως φαντασίας αλλά και τρόμου. Προσωπικά ξεχώρισα τις ιστορίες του Φρίτζ Λάιμπερ (ένα κλασσικό θέμα όπου οι θεοί ''τρέφονται'' από την πίστη των πιστών) και Τζέιμς Κέιμπελ(δυο βασιλιάδες πολεμούν για την κατάκτηση της ίδιας γυναίκας...αλλά οι θεοί είχαν άλλα σχέδια). Χαρακτηριστικό δείγμα της γραφής του, το τρισέλιδο, σπάνιο διήγημα του Πόε και η μαστόρισσα Τανίθ Λι, μας παρουσιάζει με τον τρόπο της την σκοτεινή γυναικεία φύση. Τόμος που ευχαριστήθηκα πολύ και τον διάβασα σχεδόν μονορούφι. Όταν έκλεισα το βιβλίο, κοιτούσα γύρω μου σκεπτικός για αρκετά λεπτά. Edited June 28, 2012 by abuno 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rama Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Εχω 12 τόμους απο Ωρόρα αλλά θα ηθελα να συμπληρώσω την συλλογή μου. Πού θα μπορούσα να βρώ, ξέρει κανείς; Στα πιό μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεία στην Αθήνα δεν έχω δεί κάτι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Εχω 12 τόμους απο Ωρόρα αλλά θα ηθελα να συμπληρώσω την συλλογή μου. Πού θα μπορούσα να βρώ, ξέρει κανείς; Στα πιό μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεία στην Αθήνα δεν έχω δεί κάτι. Διάβασε όλα τα ποστ του τόπικ και θα βγάλεις κάποια άκρη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 28, 2012 Author Share Posted June 28, 2012 Εχω 12 τόμους απο Ωρόρα αλλά θα ηθελα να συμπληρώσω την συλλογή μου. Πού θα μπορούσα να βρώ, ξέρει κανείς; Στα πιό μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεία στην Αθήνα δεν έχω δεί κάτι. Κουράγιο, αφού θα πρέπει να ψάξεις πολύ και συστηματικά. Για αρχή, πάρε σβάρνα όλα τα παλαιοβιβλιοπωλεία της Αθήνας, γιατί κατά καιιρούς εμφανίζονται εκεί αντίτυπα. Υπήρχε ένα μαγαζί στη Μεσολογείου (απέναντι από το Ινδικό εστιατόριο) στο οποίο η κόρη του εκδότη πήγαινε βιβλία, αλλά νομίζω ότι το έχουμε ξαφρίσει οι πιο πολλοί που γράφουμε σε αυτό το τόπικ. Επίσης κυκλοφορούν αντίτυπα σε sites δημοπρασιών, ψάξε και εκεί. Πάντως είναι μάλλον δύσκολο να συμπληρώσεις τη συλλογή σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rama Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Ευχαριστώ για τις πληροφοριες! Θα ψάξω στά παλαιοβιβλιοπωλεία στο Μοναστηράκι, ίσως να βρώ κάποια εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted June 29, 2012 Share Posted June 29, 2012 Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας. Θα ήθελα επίσης να σας γνωστοποιήσω πως, εξαιτίας της ιδιότητάς μου ως μεταφραστή και ανθολόγου της Ωρόρα, βρίσκονται στα χέρια μου ελάχιστα αντίτυπα κάποιων βιβλίων της σειράς τα οποία είχα πάρει χρόνια πριν από την πολτοποίηση, πέρα από εκείνα που κρατώ στο προσωπικό μου αρχείο. Γνωρίζω πόσο δυσεύερετα είναι, και σας ομολογώ πως είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τα αντίτυπα που έχω συναντήσει όλα αυτά τα χρόνια να πωλούνται σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να τα αποκτήσει έναντι συμβολικού τιμήματος, ας επικοινωνήσει μαζί μου στην ηλ. διεύθυνση corvus@hol.gr και ας μου γράψει τους αριθμούς που του λείπουν. Ίσως να είναι τυχερός και να μπορώ να τον βοηθήσω να συμπληρώσει την συλλογή του. Θ.Μ. Δες και αυτό το ποστ από τον ίδιο τον Θωμά Μαστακούρη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted June 29, 2012 Share Posted June 29, 2012 Είχα πετύχει κάποια μεταχειρισμένα στον Comicon στην Σόλωνος. Αν υπάρχουν ακόμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rama Posted June 29, 2012 Share Posted June 29, 2012 Βρήκα άλλους 8 τόμους σήμερα σε ενα παλαιοπωλειο στό Μοναστηράκι, που είχε και μια γωνία με μερικά βιβλία. 1 ευρω ο τόμος, πάρα πόλυ καλά!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 29, 2012 Share Posted June 29, 2012 Ωραίος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 30, 2012 Author Share Posted June 30, 2012 Είχα πετύχει κάποια μεταχειρισμένα στον Comicon στην Σόλωνος. Αν υπάρχουν ακόμη. υπήρχαν αρκετά μέχρι χθες. Από χθες υπάρχουν αισθητά λιγότερα, αλλά παραμένουν κάμποσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 1, 2012 Author Share Posted July 1, 2012 Βιβλίο 53 - Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου /2, 1997 Επιμέλεια: Θωμάς Μαστακούρης Περιεχόμενα: Ο Επισκέπτης από τα αστέρια - Ογκοστ Ντάρλεθ Δεύτερο μέρος της σπονδυλωτής νουβέλας "Το μονοπάτι του Κθούλου". Θα το ξαναπώ, ο Λαβκραφτ ήταν εντυπωσιακός γιατί ήταν τρελάρας, ο Ντάρλεθ ήταν ένας απόλυτα λογικός άνθρωπος που προσπαθούσε να τον αντιγράψει. Η θρησκευτική ευλάβειά του στη μυθολογία Κθούλου και η ορθολογιστική γραφή του σκοτώνουν για άλλη μία φορά την ιστορία του. Ο Πρωτοετής - Φίλιπ Φάρμερ Ενδιαφέρον κομμάτι, ελαφρώς παρωδία, με έναν ηλικιομένο συγγραφέα του γράφεται στο πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ για να μάθει μαγεία. Ψυχρά Γράμματα - Ράμσεϊ Κάμπελ Ανώμαλος γυμναστής που αρέσκεται στην πορνογραφία καταλήγει σε βιβλιοπωλείο που κρύβει τον τρόμο. Αλλά τον κρύβει τόσο καλά, που ο τρόμος έρχεται στην κυριολεξία από το πουθενά. Κατα τα άλλα το διήγημα είναι καλογραμμένο, αλλά το τέλος απογοητεύει. Η μεγάλη Ανάδυση - Μπράιαν Λάμλεϊ Άλλη μία ιστορία που ακολουθεί όλα τα κλισέ του Λαβκραφτ. Προς τιμήν όμως του Λάμλεϊ, όπως και στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου" και εδώ η ιστορία του είναι ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη. Το στόμα του διαβόλου - Αντώνης Κρύσιλας Τρία παιδιά πάνε το νέο παιδί του σχολείου για καψόνι σε εγκαταλειμμένο αγωγό υδάτων με κακή φήμη. Αν και η ιστορία είναι περισσότερο φόρος τιμής στον Στήβεν Κινγκ και είναι κλισαρισμένη όσο δεν πάει, έχει την τάση να σε δαγκώνει στο λαρύγγι λίγο πριν το τέλος. Ακόμα και αν το περιμένεις. Για εμένα, η καλύτερη στιγμή της συλλογής Συνολική Εντύπωση: Εντυπωσιακά μέτρια συλλογή. Τις ιστορίες του Ντάρλεθ και του Κρύσιλα τις βρίσκεις σε δικά τους βιβλία (από Terra Nova/Αίολο και Πλατύπου αντίστοιχα) και οι άλλοι τρεις είναι σταθερά κατώτερες από τις αντίστοιχες ιστορίες στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου". Μόνο για φανατικούς. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted July 1, 2012 Share Posted July 1, 2012 (edited) Βιβλίο 53 - Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου /2, 1997 Επιμέλεια: Θωμάς Μαστακούρης Περιεχόμενα: Ο Επισκέπτης από τα αστέρια - Ογκοστ Ντάρλεθ Δεύτερο μέρος της σπονδυλωτής νουβέλας "Το μονοπάτι του Κθούλου". Θα το ξαναπώ, ο Λαβκραφτ ήταν εντυπωσιακός γιατί ήταν τρελάρας, ο Ντάρλεθ ήταν ένας απόλυτα λογικός άνθρωπος που προσπαθούσε να τον αντιγράψει. Η θρησκευτική ευλάβειά του στη μυθολογία Κθούλου και η ορθολογιστική γραφή του σκοτώνουν για άλλη μία φορά την ιστορία του. Ο Πρωτοετής - Φίλιπ Φάρμερ Ενδιαφέρον κομμάτι, ελαφρώς παρωδία, με έναν ηλικιομένο συγγραφέα του γράφεται στο πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ για να μάθει μαγεία. Ψυχρά Γράμματα - Ράμσεϊ Κάμπελ Ανώμαλος γυμναστής που αρέσκεται στην πορνογραφία καταλήγει σε βιβλιοπωλείο που κρύβει τον τρόμο. Αλλά τον κρύβει τόσο καλά, που ο τρόμος έρχεται στην κυριολεξία από το πουθενά. Κατα τα άλλα το διήγημα είναι καλογραμμένο, αλλά το τέλος απογοητεύει. Η μεγάλη Ανάδυση - Μπράιαν Λάμλεϊ Άλλη μία ιστορία που ακολουθεί όλα τα κλισέ του Λαβκραφτ. Προς τιμήν όμως του Λάμλεϊ, όπως και στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου" και εδώ η ιστορία του είναι ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη. Το στόμα του διαβόλου - Αντώνης Κρύσιλας Τρία παιδιά πάνε το νέο παιδί του σχολείου για καψόνι σε εγκαταλειμμένο αγωγό υδάτων με κακή φήμη. Αν και η ιστορία είναι περισσότερο φόρος τιμής στον Στήβεν Κινγκ και είναι κλισαρισμένη όσο δεν πάει, έχει την τάση να σε δαγκώνει στο λαρύγγι λίγο πριν το τέλος. Ακόμα και αν το περιμένεις. Για εμένα, η καλύτερη στιγμή της συλλογής Συνολική Εντύπωση: Εντυπωσιακά μέτρια συλλογή. Τις ιστορίες του Ντάρλεθ και του Κρύσιλα τις βρίσκεις σε δικά τους βιβλία (από Terra Nova/Αίολο και Πλατύπου αντίστοιχα) και οι άλλοι τρεις είναι σταθερά κατώτερες από τις αντίστοιχες ιστορίες στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου". Μόνο για φανατικούς. Αυτή η ανθολογία αν και μου άρεσε λίγο περισσότερο από την πλειοψηφία που την διάβασε, όντως δεν είναι τίποτα το τρο- μερό. Οι ιστορίες είναι καλές, αλλά μπορεί κανείς να ζήσει και χωρίς αυτές. Και όπως είπε ο Nihilio, τα σημαντικότερα διηγή- ματα της βρίσκονται και σε άλλα βιβλία. Μονάχα λοιπόν για τους fans του είδους, και εγώ είμαι ένας από αυτούς. Edited July 1, 2012 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted July 1, 2012 Share Posted July 1, 2012 Βιβλίο 53 - Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου /2, 1997 Επιμέλεια: Θωμάς Μαστακούρης Περιεχόμενα: Ο Επισκέπτης από τα αστέρια - Ογκοστ Ντάρλεθ Δεύτερο μέρος της σπονδυλωτής νουβέλας "Το μονοπάτι του Κθούλου". Θα το ξαναπώ, ο Λαβκραφτ ήταν εντυπωσιακός γιατί ήταν τρελάρας, ο Ντάρλεθ ήταν ένας απόλυτα λογικός άνθρωπος που προσπαθούσε να τον αντιγράψει. Η θρησκευτική ευλάβειά του στη μυθολογία Κθούλου και η ορθολογιστική γραφή του σκοτώνουν για άλλη μία φορά την ιστορία του. Ο Πρωτοετής - Φίλιπ Φάρμερ Ενδιαφέρον κομμάτι, ελαφρώς παρωδία, με έναν ηλικιομένο συγγραφέα του γράφεται στο πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ για να μάθει μαγεία. Ψυχρά Γράμματα - Ράμσεϊ Κάμπελ Ανώμαλος γυμναστής που αρέσκεται στην πορνογραφία καταλήγει σε βιβλιοπωλείο που κρύβει τον τρόμο. Αλλά τον κρύβει τόσο καλά, που ο τρόμος έρχεται στην κυριολεξία από το πουθενά. Κατα τα άλλα το διήγημα είναι καλογραμμένο, αλλά το τέλος απογοητεύει. Η μεγάλη Ανάδυση - Μπράιαν Λάμλεϊ Άλλη μία ιστορία που ακολουθεί όλα τα κλισέ του Λαβκραφτ. Προς τιμήν όμως του Λάμλεϊ, όπως και στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου" και εδώ η ιστορία του είναι ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη. Το στόμα του διαβόλου - Αντώνης Κρύσιλας Τρία παιδιά πάνε το νέο παιδί του σχολείου για καψόνι σε εγκαταλειμμένο αγωγό υδάτων με κακή φήμη. Αν και η ιστορία είναι περισσότερο φόρος τιμής στον Στήβεν Κινγκ και είναι κλισαρισμένη όσο δεν πάει, έχει την τάση να σε δαγκώνει στο λαρύγγι λίγο πριν το τέλος. Ακόμα και αν το περιμένεις. Για εμένα, η καλύτερη στιγμή της συλλογής Συνολική Εντύπωση: Εντυπωσιακά μέτρια συλλογή. Τις ιστορίες του Ντάρλεθ και του Κρύσιλα τις βρίσκεις σε δικά τους βιβλία (από Terra Nova/Αίολο και Πλατύπου αντίστοιχα) και οι άλλοι τρεις είναι σταθερά κατώτερες από τις αντίστοιχες ιστορίες στο "Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου". Μόνο για φανατικούς. Πολύ μέτρια ανθολογία. Μόνο το διήγημα του Ντέρλεθ μου άρεσε ενώ αυτό του (συμπαθέστατου) Φάρμερ μου είχε κάνει χείριστη εντύπωση. Ο Κρύσιλας μάλλον πήγαινε στο ίδιο σχολείο με εμένα (θυμάμαι τον αδελφό του που ήταν ένα-δύο χρόνια μεγαλύτερος από μένα) και εικάζω πως το διήγημα του το έχει εμπνευστεί από τοποθεσία στο ρέμα Χαλανδρίου αρκετά κοντά στο σχολείο μας. Από εξώφυλλο πάντως η ανθολογία σκίζει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 1, 2012 Author Share Posted July 1, 2012 Πράγματι, καμία σχέση με άλλες Κθουλοανθολογίες. Διαβάζω τώρα το #7 (αύριο λογικά θα έχει κριτική, αν και "πήδηξα" τις δύο ιστορίες που είχα ξαναδιαβάσει) και καμία απολύτως σχέση ποιοτικά με το #53. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted July 1, 2012 Share Posted July 1, 2012 (edited) Ιστορίες Διαστημικού Τρόμου #6 Κέιτ Γουίλελμ: ''Ο Φόβος Είναι Κάτι Κρύο και Μαύρο'': Η ανθολογια ξεκινα συμπαθητικα με ενα διηγημα που δεν μπορω να πω πως μου αφησε και πολλα να θυμαμαι απο τοτε που το διαβασα, αλλα ηταν μια ευχαριστη αναγνωση. Κλαρκ Άστον Σμιθ: ''Ο Κάτοικος της Αβύσσου'': Ξαφνικα το βιβλιο ανεβαινει σε αλλο επιπεδο. Ο αγαπημενος CAS για αλλη μια φορα δεν απογοητευει, δημιουργωντας ενα κλειστοφοβικο περιβαλλον για τους τρεις ατυχους ηρωες αυτης της ιστοριας, οι οποιοι μαθαινουν τι θα πει να εισαι πρωταγωνιστης σε διηγημα του εν λογω συγγραφεα. Κλασσικο. Ρίτσαρντ Μάθεσον: ''Ένα Σπίτι Κελεπούρι'': Η πρωτη επαφη μου με τον Μαθεσον ηταν με το διηγημα Εμπορικος Αντιπροσωπος. Δεν μου ειχε αρεσει καθολου εκεινη η ιστορια και δεν ηθελα να ξαναπερασω την ιδια απογοητευση γιατι ετσι ο συγγραφεας θα ετρωγε ακυρο απο εμενα. Λοιπον, η ιστορια ειναι καταπληκτικη! Αστεια στην αρχη, κυνικη στη συνεχεια, κλειστοφοβικη σε ολη τη διαρκεια της, μοιαζει με ενα παρα πολυ καλο επεισοδιο του Twilight Zone. Αριστη! Χ. Φ. Λάβκραφτ: ''Το Κάλεσμα του Κθούλου'': Ενταξει, δεν χρειαζονται λογια, ολοι την ξερετε. Πιο κλασικη δεν γινεται. Ο Κθουλου εχει γινει μυθολογια,θρησκεια, τραγουδι,κομικ,χνουδωτο ζωακι και ποιος ξερει τι ακομα... Φριτς Λάιμπερ: ''Ένα Κομμάτι του Σκοτεινού Κόσμου'': Ο Λαιμπερ ειναι γνωστος κυριως για τη συνεισφορα του στο Fantasy, αλλα εγω τον γνωρισα σαν συγγραφεα τρομου με το αγαπημενο μου "Μεσανυχτα στον Κοσμο του Καθρεφτη". Το ''Ένα Κομμάτι του Σκοτεινού Κόσμου'' ειναι μια ιστορια η οποια συμφωνα με τον Μπαλανο, κρυβει πολλα μυστικα. Βεβαια ο Μπαλανος αρεσκεται σε τετοια mind games, αλλα η αληθεια ειναι πως με αυτον τον τροπο σε βαζει σε καταλληλο mood ωστε να φοβηθεις λιγο παραπανω. Υπεροχη ιστορια, δενει αψογα με το Καλεσμα του Κθουλου, και προσφερει τροφη για σκεψη σε οσους ψαχνουν "περα απο το κατωφλι". Λη Μπράκετ: ''Τα Κτήνη του Άρη'': Χμμ.. ΕΦ με Fantasy. Conan meets Star Trek. Δεν μου αρεσε. Με κουρασε πολυ το μεσαιο κομματι της ιστοριας και την τελειωσα με το ζορι, παρα την εξυπνη αλληγορια της. Ισως φταιει πως το Fantasy δεν μου αρεσει ιδιαιτερα. Αυτο που δειχνει ακυρο σε αυτη την επιλογη ειναι κυριως η τοποθετηση της μετα απο ΧΦΛ και Λαιμπερ των οποιων οι ιστοριες ειναι κλασικες και εχουν μια συνοχη. Αυτη εδω ειναι ξεκαρφωτη τοσο θεματολογικα οσο και ποιοτικα. Συμπερασμα: Must have βιβλιο, ειδικα για την τριαδα Μαθεσον-ΧΦΛ-Λαιμπερ. Πασχει στην ομοιογενεια, αφου ολες οι ιστοριες (πλην του Κθουλου και του Σκοτεινου Κοσμου) αντιμετωπιζουν τελειως διαφορετικα την εννοια του Διαστημικου Τρομου. Επισης, μεγαλο λαθος η τοποθετηση της ιστοριας της Μπρακετ στο τελος. Η ανθολογια επρεπε να κλεινει με Λαιμπερ. Αυτες οι λεπτομερειες δεν επιτρεπουν στο συγκεκριμενο βιβλιαρακι να ειναι το αγαπημενο μου απο την Ωρορα, το οποιο ειναι το #7, αλλα ειναι σιγουρα μεσα στην τριαδα. Edited July 1, 2012 by Mr. R.Carter 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 (edited) Όντως πολύ καλή ανθολογία η ν. 6. Θα συμφωνήσω με όλη την κριτική εκτός από αυτή για την ιστορία της Μπράκετ. Η ο- ποία είναι μία από τις καλύτερες όσο και πιο σκληρές που έχω διαβάσει ποτέ μου. Τώρα για το ότι δεν θα έπρεπε να είναι τελευταία στον τόμο, αυτό είναι κάτι που ούτε που το σκέφτηκα. Must have τόμος όπως και να 'χει. Edited July 2, 2012 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 (edited) Ιστορίες με εξωγήινους #2 Η πρώτη ανθολογία που επιμελήθηκε ο Γιώργος Μπαλάνος. Κι αυτή από τις κλασικές εποχές (1945-1965) και θέτει κάποια πρώτα υψηλά στάνταρ για όλη τη σειρά. Πόόυλ Άντερσον (Poul Anderson) - Η Κρυψώνα (Hiding Place, 1961) Διασκεδαστική space opera χωρίς πιστολίδια με λέηζερ. Γήινοι μπαίνουν σε ένα σκάφος ζωολογικό κήπο και πρέπει να εντοπίσουν ποια από τα περίεργα πλάσματα που συναντούν δεν είναι ζώα αλλά οι πιλότοι που τους κρύβονται. Εφευρετικά, ο συγγραφέας έχει ένα παρόμοιο ερώτημα για τον αναγνώστη Ποιος είναι ο πρωταγωνιστής; Μην κρίνετε από την ΟΓ Φρέντρικ Μπράουν (Fredric Brown) - Το Κουκλοθέατρο (Puppet Show, 1962) Τυπικά εξαιρετική βινιέτα του Μπράουν, 4-5 σελίδες, τέλος με ανατροπή και μαύρο χιούμορ. Θέμα εδώ η "Πρώτη Επαφή", η πρώτη, δηλαδή, συνάντηση γήινων-εξωγήινων. Με τα δεδομένα της εποχής, θα μπορούσε να είναι η πρόσκληση του πλανήτη μας σε μια προοδευμένη ομοσπονδία, όπως το ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας καλούσαν τριτοκοσμικές χώρες. Ή έτσι θα την περιμένα εμείς. Έρικ Φρανκ Ράσσελ (Eric Frank Russel) - Διαβολολογική (Diabologic, 1955) Κι εδώ πρώτη επαφή και χιούμορ. Αλλά είναι ο γήινος που επισκέπτεται έναν λιγότερο πρηγμένο πλανήτη και με αποικιοκρατική διάθεση. Ίσως λίγο μεγαλύτερη απ' ότι πρέπει, αλλά έχει κάτι να πει. Κλίφφορντ Σάιμακ (Clifford Simak) - Λιποταξία (Desertion, 1944) Ένα από τα πυο δυνατά και ανθρώπινα διηγήματα που εμφανίστηκαν στις ανθολογίες της Ωρόρα. Μεγάλη δύναμη σε ελάχιστες σελίδες. Γιατί εξαφανίζονται οι αστροναύτες που μεταλλάσουμε για να προσαρμοστούν στις συνθήκες του πλανήτη Δία; Κορντγουέινερ Σμιθ (Cordwainer Smith) - Ένας πλανήτης που λεγόταν Σαγιόλ (A Planet Named Shayol, 1961) Ο Σμιθ ήταν ο πατέρας του ψυχολογικού πολέμου και ήξερε πολύ καλά πώς να δημιουργεί τις αντιδράσεις που ήθελε. Οι "καλές" ιστορίες του σε κάνουν να χαμογελάς σαν να βλέπεις ένα μωρό. Οι "κακές" είναι σαν γροθιές στο στομάχι. Αυτή είναι από τις δεύτερες, με θέμα έναν πλανήτη εξαιρετικά επίπονων καταναγκαστικών έργων (του οποίου το όνομα είναι παραφθορά του ονόματος του ιουδαικού κάτω κόσμου) Τσαντ Όλιβερ (Chad Oliver) - Ο Περιθωριακός Ανθρωπος (νομίζω είναι το "The Marginal Man", 1958) Ο Όλιβερ ήταν ανθρωπολογός με ειδικότητα στους Ινδιάνους. Στο συγκεκριμένο διήγημα, καταπιάνεται με έναν ανθρωπολόγο που μελετά μια φυλή σε άλλο πλανήτη και προσπαθεί να γίνει μέλος της για να την καταλάβει καλύτερα. Πολύ τεκμηριωμένη επιστημονικά και από αυτήν την άποψη πολύ ΕΦ, αλλά από την άλλη καθόλου ΕΦ γιατί θα μπορούσε να τοποθετηθεί και στη Γη, στο παρελθόν. Μαρκ Κλίφτον (Mark Clifton) - Και Τώρα Τι, Ανθρωπάκο; (What Now, Little Man?, 1959) Από τον τίτλο ήδη σου λέει πού θέλει να καταλήξει. Κι εδώ θα μπορούσε κανείς (με υπερβολή) να πει ότι η ΕΦ είναι προσχηματική, αλλά το θέμα της είναι η σύγχρονη επαγγελματική ηθική κι αν δεν ασχολείται με κάτι τέτοιο η ΕΦ, τότε δεν αξίζει να ασχολείται με τίποτα. edit: ευχαριστώ τον tsathoggua για τη διόρθωση Edited July 11, 2012 by Nihilio 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 Βιβλίο 3 - Ιστορίες με Ταξίδια στο Χωροχρόνο Αρκετά καλός μέσος όρος, αλλά η εμμονή στο χιούμορ και το απρόοπτο τέλος/χρονικό παράδοξο φανερώνει την ηλικία των διηγημάτων. Με τα σημερινά δεδομένα (και για έναν έμπειρο αναγνώστη του είδους), το θέμα έχει εξαντληθεί προ πολλού. Κηθ Λωμερ (Keith Laumer) - Η Χρονοπαγίδα (Τime Trap, 1970) Νουβέλα που πιάνει το μισό βιβλίο. Σε γραφή χάνει, αλλά έχει πολλές φοβερές εικόνες και ιδέες και θα γινόταν πολύ ωραία ταινία. Γκάρυ Κιλγουορθ (Garry Kilworth) - Ας Πάμε στο Γολγοθά (Let's Go to Golgotha!, 1975) Ποια θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή πλευρά μιας θρησκευτικής εκδρομής στο χρόνο για να δεις τη Σταύρωση;... Τζων Γουίνταμ (John Wyndham) - Οι Χρονοβλεψίες του Πώλυ (Pawley's Peepholes, 1956) Κι εδώ τουρίστες από το μέλλον, αλλά ανάγωγοι που έρχονται να δουν εμάς στο τώρα. Πώς θα τυος ξεφορτωθούμε; Παλιομοδίτικο, αλλά όχι κακό. Ο αγγλικός τίτλος παραπέμπει σε κάποιου είδους άσεμνο θέαμα. Ρέυ Μπραντμπερυ (Ray Bradbury) - Η Ευωδιά της Σαρσαπαρίλα (A Scent of Sarsaparilla, 1953) Γενικά ο Μπράντμπερυ δεν είναι του γούστου μου, αλλά καταλαβαίνω γιατί αυτή εδώ η ιστορία αγγίζει τους οπαδούς του. Λίγες σελίδες για το πώς μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν με τη νοσταλγία κι όχι με μηχανικά μέσα. Φρεντρικ Μπράουν (Fredric Brown) - Κανένα Παράδοξο (Paradox Lost, 1943) Ο αυθεντικός τίτλος είναι λογοπαίγνιο πάνω στη φράση "Χαμένος Παράδεισος". Ένας άνθρωπος πέφτει μέσα σε τρύπα στο χρόνο και μαθαίνει πώς εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι: μα, φυσικά, χάρη στους ασθενείς ενός φρενοκομείου, για τους οποίους δεν ισχύουν οι φυσικοί νόμοι, εφόσον είναι ανίκανοι να τους αποδεχτούν. Αστείο, αλλά δεν έχει την ίδια χάρη με τα πολύ σύντομα κείμενα του ίδιοιυ συγγραφέα. Ουίλιαμ Νόλαν (William Nolan) - Ο Χρόνος και το Τέξας (Of Time and Texas, 1956) Υπάρχουν πολλά διηγήματα που προτείνουν την λήψη πόρων από το παρελθόν για να καλυφθούν οι τωρινές ανάγκες, ακόμα και τον εποικισμό του παρελθόντος. Στα μισά τέτοια διηγήματα, κάτι πάει στραβά. Στο συγκεκριμένο, ο ανθολόγος φοβάται ότι δε θα το "πιάσουμε" και μας λέει από τον πρόλογο ακριβώς τι θα πάει στραβά. Αλλιώς θα ήταν συμπαθητική ιστορία, αλλά όχι και τίποτα αξιομνημόνευτο. Χάρρυ Χαρρισον (Harry Harrison) - Διώκτης της Αμαρτίας (A Civil Service Servant [ή The Fairly Civil Servant], 1967) Δυο τύποι κυνηγιούνται, υπόνοιες για μαφία ή κάτι τέτοιο, στο τέλος (φυσικά) έχει σχέση μ' ένα ταξίδι στον χρόνο κι ένα ψιλοπαράδοξο ακόμα. Λίγο παρωχημένο κι αυτό και με τις συνήθεις πολιτικές εμμονές του συγγραφέα, αλλά και τις συνήθεις συγγραφικές του ικανότητες. Κρις Νέβιλ (Kris Neville) - Το Δάσος του Ζιλ (The Forest of Zil, 1967) Δύσκολο να το περιγράψει κανείς ή να συνοψίσει την πλοκη του χωρίς να την αποκαλύψει. Θα πω μόνο ότι είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, χωρίς αίματα και θανάτους. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 (edited) Κλίφφορντ Σάιμακ (Clifford Simak) - Λιποταξία (Desertion, 1944) Ένα από τα πυο δυνατά και ανθρώπινα διηγήματα που εμφανίστηκαν στις ανθολογίες της Ωρόρα. Μεγάλη δύναμη σε ελάχιστες σελίδες. Γιατί εξαφανίζονται οι αστροναύτες που μεταλλάσουμε για να προσαρμοστούν στις συνθήκες του πλανήτη Δία; Ρέυ Μπραντμπερυ (Ray Bradbury) - Η Ευωδιά της Σαρσαπαρίλα (A Scent of Sarsaparilla, 1953) Γενικά ο Μπράντμπερυ δεν είναι του γούστου μου, αλλά καταλαβαίνω γιατί αυτή εδώ η ιστορία αγγίζει τους οπαδούς του. Λίγες σελίδες για το πώς μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν με τη νοσταλγία κι όχι με μηχανικά μέσα. Υπέροχες ιστορίες και οι δύο, είναι πραγματικά ο ορισμός της τελειότητας. Όποιος δεν τις έχει διαβάσει χάνει. Edited July 2, 2012 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 2, 2012 Author Share Posted July 2, 2012 Βιβλίο 7 - Ιστορίες Μαγείας και Τρόμου Επιμέλεια: Γιώργος Μπαλάνος Περιεχόμενα: Η σκιά στο κωδονοστάσι - Ρόμπερτ Μπλακ Ανεπίσημο sequel του the Haunter of the dark, με φίλο του πρωταγωνιστή του να προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από το διήγημα του Lovecraft. Αρκετό infobabble στην αρχή, αλλά το τέλος απογειώνεται με μία μη-προφανή κατάληξη. Από τις δυνατές στιγμές της ανθολογίας, αλλά μιλάμε πάντα για το συγγραφέα του Ψυχώ... Η φωτιά του Ασσουρμπανιπάλ - Ρομπερτ Χάουαρντ Ξεκινάει σαν μία από τις αραβικές περιπέτειες του συγγραφέα, με τουφεκίδι στην έρημο και μία αρχαία ερειπωμένη πόλη που κρύβει έναν θησαυρό. Αλλά σύντομα ο κθουλοειδής τρόμος σκάει. Καλή ιστορία, με δράση και ένταση, αν και μάλλον προτιμάω την μη-υπερφυσική έκδοση που είχε εκδόσει ο συγγραφέας όσο ζούσε. Όνειρα στο σπίτι της Μάγισσας - Χ.Φ. Λαβκραφτ Θεωρητικός φυσικός προσπαθεί να ανακαλύψει τη σχέση μαθηματικών και μαγείας, καθώς ζει στο σπίτι που φιλοξενούσε μία μάγισσα τον 17ο αιώνα. Μία από τις πιο σκληρές και ιδιοφυείς ιστορίες του Λαβκραφτ, πρέπει να διαβαστεί από όλους. Ο κάτοικος του Σκοταδιού - Ογκοστ Ντέρλεθ Δύο φίλοι εξαφανισμένου καθηγητή ψάχνουν να τον βρουν σε μία κακόφημη λίμνη όπου δεν πατάει κανείς. Έχω εξηγήσει πολλές φορές γιατί θεωρώ ότι ο Νταρλεθ γράφει κακό Mythos. Η ταξινόμιση και η χριστιανοποίηση των πλασμάτων και το ότι αρκεί ένα ξόρκι για να σώσει τον πρωταγωνιστή αφαιρούν πολλά από τον απόκοσμο τρόμο του Μύθου. Όμως εδώ, στην πιο αδύναμη κατ' εμέ ιστορία της ανθολογίας, υπάρχει η προσωπική του ταυτότητα, η απαγκίστρωσή του από τη νόρμα του Λαβκραφτ, που δίνει ρυθμό και ένταση στην ιστορία, σε συνδιασμό με 2-3 εξαιρετικά ανατριχιαστικές σκηνές που έκανε την ιστορία να μου αρέσει. Η επιστροφή των Λοϊγκορ - Κόλιν Ουίλσον Αμερικανός ακαδημαϊκός ερευνά μυστηριώδες χειρόγραφο (που αποδεικνύεται το Νεκρονομικόν) στην πατρίδα του Άρθουρ Μάχεν. Γραμμένο μετά από μελέτη και ακολουθώντας τη λογική του Λαβκραφτ στο πως φαντασία και πραγματικότητα δένονται μεταξύ τους, αποτελεί άλλη μία δυνατή ιστορία του Mythos. Μεγάλο συν η αναφορά του Μπαλάνου στην... Ουαλική προφορά του Lloigor... Συνολική Εντύπωση: Αν το #53 αρέσει μόνο στους οπαδούς του Mythos, τότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό εδώ το βιβλίο τότε μπορεί με ασφάλεια να μη διαβάσει ποτέ Cthulhu Mythos. Ανθολογία-διαμάντι, παίρνει 5/5 στις ιστορίες, δίνοντάς μας ταυτόχρονα πέντε διαφορετικές εκδοχές πάνω στον ίδιο θεματικό άξονα. Προτεινόμενο. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 (edited) Βιβλίο 4 - Ιστορίες με Κοσμικές Περιπέτειες Για πρώτη φορά λίγες ιστορίες, όλες με μέτριο προς μεγάλο μέγεθος. Και όλες αξιόλογες. Όχι όμως περιπετειώδεις όπως υπόσχεται ο τίτλος. Φρέντρικ Μπράουν (Frederic Brown) - Η Αρένα (Arena, 1944) Άνθρωπος και εξωγήινος σε σκληρή μονομαχία η οποία θα κρίνει ποιου η φυλή θα εξοντωθεί μέχρις ενός. Ευφυές και αγωνιώδες και ανθρώπινο και ίσως η πρώτη αναφορά σε Singularity. Ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Πραγματικά ένα από τα καλύτερα διηγήματα ΕΦ. Ever. Λη Μπράκετ (Leigh Brackett) - Οι Τελευταίες Μέρες του Σαντακόρ (The Last Days of Shandakor, 1952) Παλπ με χαμένη πολή και μοναχικό εξερευνητή, απλά σε άλλο πλανήτη αντί για τη ζούγκλα. Ένα κλικ παραπάνω από τις βικτωριανές περιπέτειες πάνω στις οποίες πατάει, ακριβώς γιατί είναι δράμα κι όχι περιπέτεια. Δίνει πραγματικά την αίσθηση του πολιτισμού που βρίσκεται στα τελευταία του, μια δεαετία τουλάχιστον πριν γίνει μόδα στη φαντασία. Φίλιπ Ντικ (Philip K. Dick) - Η Αποικία (Colony, 1953) Απρόοπτο άσχημο τέλος, όπως τα περισσότερα διηγήματα του Ντικ. Αλλά εδώ είναι απλωμένο σε επαρκή έκταση για να νοιάζεσαι και βασίζεται στα αγαπημένα ερωτήματα του συγγραφέα: τι είναι κάτω από την πραγματικότητα που βλέπεις και ζεις; (χωρίς να ξεφεύγει σε φιλοσοφικά επίπεδα και δυσνόητες ανατροπές) Κλίφφορτν Σάιμακ (Clifford Simak) - Το Μεγάλο Προαύλιο (The Βig Front Yard, 1958) Πρώτα οι θόρυβοι στο υπόγειο που μπορεί να είναι ποντίκια, μετά άλλα ανησυχτικά σημάδια, μετά ενδείξεις ότι μέσα από το υπόγειο θα εισβάλουν εξωγήινοι. Και τελικά κάτι κοσμικό και απίστευτα feelgood. Για άλλη μια φορά, ο Σάιμακ κατορθώνει να είναι γλυκός με λιτό τρόπο, χωρίς να γίνει γλυκερός. Πόουλ Άντερσον (Poul Anderson) - Ζωτικός Χώρος (Territory, 1963) Το πιο ελαφρύ του τόμου. Με τον ίδιο ήρωα όπως η "Κρυψώνα" στον δεύτερο τόμο και με την ίδια ιδέα: για να επιβιώσει, πρέπει να κατανοήσει κάποιους εξωγήινους. Ο χαρακτήρας μού είναι αντιπαθής, αλλά τα διηγήματα αποτελεούν υπόδειγμα του πώς να προοικονομήσεις τη λύση ενός αινίγματος χωρίς να την προδώσεις. Edited July 2, 2012 by Electroscribe 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted July 2, 2012 Share Posted July 2, 2012 Βιβλίο 7 - Ιστορίες Μαγείας και Τρόμου Επιμέλεια: Γιώργος Μπαλάνος Συνολική Εντύπωση: Αν το #53 αρέσει μόνο στους οπαδούς του Mythos, τότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό εδώ το βιβλίο τότε μπορεί με ασφάλεια να μη διαβάσει ποτέ Cthulhu Mythos. Ανθολογία-διαμάντι, παίρνει 5/5 στις ιστορίες, δίνοντάς μας ταυτόχρονα πέντε διαφορετικές εκδοχές πάνω στον ίδιο θεματικό άξονα. Προτεινόμενο. Το μπολνταρισμενο που εγραψες το ειχα γραψει και εγω σε ενα προσχεδιο review που ετοιμαζα για αυτον το τομο..! Εξοχο review, με καλυψες πληρως και χαιρομαι ιδιαιτερως που σου αρεσε η Επιστροφη των Λοιγκορ, την οποια βρισκω συγκλονιστικη. Ο δε Μπλοκ ( "Μπλακ", κυριε Μπαλανε?) για μενα ειναι ο κορυφαιος του κυκλου του Λαβκραφτ και περιεργως τελειως αγνωστος και αμεταφραστος στην Ελλαδα, τη στιγμη που δικαιως στην Αμερικη πηρε ολη τη δοξα που του αξιζε ( εστω και απο σποντα στην αρχη, λογω Ψυχω ). Ο κορυφαιος τομος της Ωρορα για τους τρομολαγνους, αλλα δεν μπορω να ειμαι και πολυ αντικειμενικος γιατι προκειται για το πρωτο μου βιβλιο στο χωρο αυτο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.