alkinem Posted April 7, 2012 Share Posted April 7, 2012 Όνομα συγγραφέα: Γιάννης Σδράλης Είδος: Fantasy Λέξεις: 4365 Βία: Ναι Σεξ: Όχι Σχόλια: Μια έκτακτη συμμετοχή για τον διαγωνισμό ΡΑΓΚΟΥΣ.doc ΡΑΓΚΟΥΣ.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 7, 2012 Share Posted April 7, 2012 Μια φάντασυ περιπέτεια με τα όλα της, που διαβάστηκε εύκολα και ευχάριστα. Ανατροπές, μυστήριο, κυνηγητό, που κρατούν την αγωνία και σε κάνουν να θες να πας παρακάτω. Κάτι το οποίο βρήκα ότι έγινε κάπως εύκολα ήταν το τέλος. Αν η Λεσένα ήξερε τόσο καλά τον Ράγκους, θα έπρεπε να γνωρίζει, ή να ψυλλιαστεί τουλάχιστον, τα μαχαίρια που είχε κρυμμένα. Κάτι άλλο είναι πως θα ήθελα μερικές πληροφορίες ακόμη (ναι, το ξέρω ότι δεν χωράνε στα όρια του διαγωνισμού) για το παρελθόν του Ράγκους και της Λεσένα. Από τη μία ξέρουμε πως η Λεσένα ήταν η μόνη αποστολή που δεν είχε φέρει εις πέρας, από την άλλη μαθαίνουμε πως ήταν ερωμένοι. Τι είχε παιχτεί εντωμεταξύ; Και καναδυό τεχνικά θέματα. Προς το τέλος έχεις μια αλλαγή στην οπτική γωνία, από τη μεριά της Λεσένα, επειδή σε εξυπηρετεί καλύτερα στο να πεις αυτό που θέλεις. Καλό θα ήταν, όμως, να έλειπε, για να υπάρχει μια συνέπεια στο κείμενό σου. Επίσης, σε μερικά σημεία υπάρχουν φράσεις που είναι σαν να θέλεις να εκβιάσεις τη δραματικότητα την σκηνής, πχ «Ήξερε πως το τέλος της δε θα αργούσε.», «Για όλα όμως υπάρχει η πρώτη φορά…», που δεν χρειάζονται και τόσο. Αυτά από μένα. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ypnovatis Posted April 7, 2012 Share Posted April 7, 2012 (edited) Σαν πρώτη ανάγνωση μου άρεσε πολύ. Οι πρώτες 4 σελίδες έφυγαν μονορούφι. Αν και γενικά είμαι του πιο αινιγματικού γραψίματος, μπράβο το χεις! Θα συμφωνήσω με Μεσμερ στο spoiler tag. (τα τεχνικά σημεία) A! Cynic rulez! Edited April 8, 2012 by Ypnovatis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 14, 2012 Share Posted April 14, 2012 A! Cynic rulez! Χα, δε λες τίποτα! Καλή γενικά η ιστορία. Χειρίστηκε όλα τα σημεία που δόθηκαν στην αρχή. Διαβάστηκε εύκολα και άνετα. Κλασική περιπέτεια. Πέρα από κάποια τεχνικά θεματάκια προς το τέλος, που ήρθε σχετικά πιο γρήγορα από τον τρόπο που προχωρούσε η ιστορία στην αρχή, ήταν ικανοποιητική. Ο τρόπος που κλείνει θυμίζει και λίγο κλασικού ήρωες φάντασυ που αφήνουν τη μια περιπέτεια για να προετοιμαστούν να πάνε αλλού για την επόμενη, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι λογικό αφού έχουμε να κάνουμε μ' ένα κυνηγό επικηρυγμένων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted April 14, 2012 Share Posted April 14, 2012 Α, αυτή η ιστορία μου άρεσε αρκετά.Δεν έχω κάτι να προσθέσω.Φαντασοπεριπέτεια από τις καλές. Ευελπιστώ να ξανασυναντήσουμε τον Ράγκους στο μέλλον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 17, 2012 Share Posted April 17, 2012 (edited) Πολύ ωραία ιστορία! Πωρωτική, από αυτές που όταν τελειώνουν θέλω να συνεχίσω με την επόμενη της συλλογής ("Οι περιπέτειες του Ράγκους του μισθοφόρου"). Αλήθεια, γράφεις και άλλες με αυτό τον ήρωα; Ποια είναι η ιστορία του; Τι τον έφερε σε αυτό το δρόμο (επάγγελμα) ; Γουστάρω, κατάλαβες; Το σημαντικότερο είναι ότι είχες μια ιστορία να διηγηθείς. Με αρχή, μέση, τέλος. Ξεκάθαρα πράγματα. Αλλά μου φάνηκε λίγο άνισσα μοιρασμένο το κείμενο. Καταναλώνεις πολύ χώρο στην αρχή, πριν φτάσει στο μοναστήρι, και μετά όλα τελειώνουν στο άψε-σβήσε. Περίμενα περισσότερη περιπέτεια στις σπηλιές, αλλά ούτε που μπήκαμε καλά-καλά σε αυτές. Βέβαια, υπάρχει λόγος, αλλά και αυτός μου φάνηκε λίγο εύκολος. Κάτι άλλο που με προβλημάτισε είναι το όλο θέατρο, όπως λέει και ο Ράγκους. Και η "παιχνιδιάρικη" διάθεση της Λεσένα δεν με έπεισε, δεν με έκανες να την πιστέψω. Ήθελε πολύ παιχνίδι εκεί, δεν μπορούμε να μαντεύουμε το παρελθόν τους. Μερικά σημεία που δεν μου άρεσαν: τοακαθόριστο συναίσθημα που έκανε τοκεφάλι να πονά, τ’ αυτιά του να βουίζουν,το λαιμό του να ξεραίνεται και την καρδιάτου να χτυπά σαν τρελή, προειδοποιώνταςτον πως κάτι το πολύ παράξενο συνέβαινε. Δεν σου κρύβω ότι στην αρχή, όταν διάβασα αυτή την πρόταση, συνέχισα με κρύα καρδιά (ευτυχώς μου την ζέστανες λίγο-λίγο με το κέφι σου! ). Όταν έχουμε ένα "ακαθόριστο" συναίσθημα που μας προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά, μάλλον δεν το καταλαβαίνουμε, και ίσως πάμε να το δικαιολογήσουμε λογικά. "Δεν είναι τίποτα, μου φαίνεται ότι κάποιος με ακολουθεί, είναι επειδή είδα εκείνη την ταινία με τα ζόμπι". Πάντως δεν έχουμε όλα αυτά τα σωματικά συμπτώματα που αναφέρεις. Και πονοκέφαλος, και αυτιά που βουίζουν, και ταχυπαλμία; Ο άνθρωπος εχει πυρετό, όχι προαίσθημα. Τονα βρει εκείνη ήταν πολύ σημαντικό, Γιατί αυτή η μυστικοπάθεια; Μπορεί ο Ράγκους να έπαθε πατατράκ όταν ακουσε το όνομά της στη δεύτερη σελίδα, όμως εγώ δεν έπαθα τίποτα. Γιατί δεν την ξέρω, έτσι κι αλλιώς. Γιατί δεν είναι ένα πρόσωπο με παρελθόν και για 'μένα, αλλά μόνο για τον ήρωά σου. Χώρια που σαν πρόταση δεν είναι γραμμένη και πολύ ταιριαστά στα ελληνικά. Το αγγλικό "she" χρησιμοποιείται ευρέως, αντίθετα με το ελληνικό "εκείνη". επελαύνουσα άνοιξη Πάλι υπερβολές... Ξέρω 'γω; Η επέλαση της άνοιξης; Πολύ επιθετική εικόνα, η άνοιξη έρχεται γλυκά μωρέ. Αδιαμαρτύρητα το άλογο κάλυπτε, με αφάνταστη ταχύτητα,τις τεράστιες αποστάσεις Δύο υπερβολές σε μια τόση δα πρόταση: αφάνταστη ταχύτητα και τεράστιες αποστάσεις. Γιατί; Ένα μικρό παραθυράκι άνοιξε και τα αυστηρά,άγρια μάτια ενός μοναχού φάνηκαν μέσααπό αυτό. «Τι επιθυμείς;» ακούστηκε η δυνατή, γεμάτηαγριάδα φωνή του μοναχού, φωνή απολύτωςταιριαστή με το βλέμμα του ανθρώπουστον οποίο άνηκε. Εδώ μας δηλώνεις τρεις φορές ότι ο άνθρωπος που άνοιξε το παραθυράκι ήταν άγριος ως χαρακτήρας.Χρειάζονταν και οι τρεις; «Θαήθελα να σε βοηθήσω, αλλά υποψιάζομαιπως δε μου είπες ολόκληρη την αλήθεια»είπε ο Ηγούμενος. Στοάκουσμα αυτών των λέξεων, ο Ράγκουςτινάχτηκε ξαφνιασμένος. «Τιεννοείτε;» ψέλλισε. Υπερβολική αντίδραση που δεν δικαιολογείται ούτε τώρα ούτε αργότερα μέσα στο κείμενο. Και τινάχτηκε και ψέλλισε; Αδύνατον! (Πόσες φορές στη ζωή σου έχεις τιναχτεί σε διάλογο; Αυθόρμητα; Εγώ πάντως καμία, και έχω ακούσει πολλά εξωφρενικά πράγματα. Αυτό που νιώθουμε συνήθως είναι ζαλάδα και ταχυπαλμία, είτε από ξαφνικά ασχημα νέα, είτε από οργή, πάντως δεν τιναζόμαστε). είπεκαι τα μικρά του, γαλάζια μάτια απέκτησανμια απόκοσμη λάμψη. Νομίζω ότι η λέξη "απόκοσμος", ιδίως όταν πρόκειται για λάμψη, είναι από τις πιο συχνές στα διηγήματα φαντασίας, και από τις πιο άστοχα χρησιμοποιημένες. Ελάχιστες είναι οι φορές που πρόκειται πραγματικά για μία απόκοσμη λάμψη. Και μάλιστα, εδώ έχουμε να κάνουμε και με άνθρωπο, οπότε ακόμα λιγότερο θα ταίριαζε μία τέτοια περιγραφή. Ίσως τα μάτια του έλαμψαν με απληστία; Ή πονηριά; Προχωρούσαν έτσι πολύ ώρα, Να και ένα γραμματικό λάθος. Το έκανα κι εγώ παλιά. Έχεις χαρακτηρίσει το "προχωρούσαν", ενώ το σωστό σε αυτή την πρόταση είναι ότι χαρακτηρίζεις την "ώρα", με το επίθετο "πολλή". Έλεγξε τις μπότες του. Τα στιλέτα που έκρυβε εκεί ήταν ακόμα στη θέση τους. ευτυχώςδεν είχαν σκεφτεί να ψάξουν εκεί. Εγώ θα έψαχνα στις μπότες του. Ο παππούς μου θα έψαχνε στις μπότες του. Το μικρό μου ανηψάκι θα έψαχνε στις μπότες του. Και δεν έψαξαν δύο άνθρωποι μέσα στα πράγματα; Ένας κατάσκοπος λοποδήτης και μία κλέφτρα λοποδήτισσα; Όου, πλίζζζ! Έκανεμια βαθιά τομή, από άκρη σε άκρη τουλαιμού του Ηγούμενου. Τον άφησε νασωριαστεί εκεί, να σφαδάζει στο πάτωμα,καθώς πνιγόταν στο ίδιο του το αίμα. *** ΗΛεσένα προχωρούσε προς την έξοδο τηςμονής, συνοδευόμενη από τα δυο αδέρφια που δεν είχαν πάθει το παραμικρό. Ήτανκι αυτά μέσα στο κόλπο και είχαν παίξει άριστα το ρόλο τους. Μόλιςπου άκουσε τις λεπίδες Μετά τους αστερίσκους κάνεις μία απότομη αλλαγή οπτικής γωνίας που δεν χρειάζεται καθόλου. Για μία μόνο παράγραφο ακολουθούμε τη Λεσένα, ενώ πριν την κοιτούσαμε μέσα από τα μάτια του Ράγκους. Edited April 17, 2012 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted April 18, 2012 Share Posted April 18, 2012 Αυτή η ιστορία έχει όλα τα χαρακτηριστικά της περιπέτειας και ενδιαφέρουσες ιδέες. Γρήγορος ρυθμός και ζωντανή αφήγηση όπως της ταιριάζει, αφήνει την αίσθηση πως έρχονται και άλλες συνέχειες με τον ίδιο ήρωα. Αυτό που θα ήθελα είναι να ήταν μεγαλύτερη έτσι ώστε κάποια πάραγματα στη δράση να μην περνάνε τόσο γρήγορά. Επίσης θα συμφωνήσω πως το τέλος ήρθε κάπως εύκολα για τον πρωταγωνιστή. Ελπίζω να δούμε και άλλες περιπέτειες από τον ήρωα σου. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 21, 2012 Author Share Posted April 21, 2012 Παιδιά σας ευχαριστώ που διαβάσατε και σχολιάσατε την ιστορία. Οι πιο πολλοί παρατηρήσατε πως το τέλος ήρθε εύκολα. Επίσης πως δε λειτούργησε σωστά η απότομη αλλαγή οπτικής γωνίας στο φινάλε. Σε όλα αυτά έχετε δίκιο. Την τελευταία σκηνή την είχα φανταστεί τελείως διαφορετικά, αλλά η έλλειψη χώρου δε με άφησε να την παρουσιάσω όπως θα ήθελα. Αν είχα κι άλλες λέξεις, σίγουρα δε θα είχα αλλάξει την οπτική γωνία στο τέλος, η τελική αναμέτρηση Ράγκους-Λεσένα θα ήταν πιο πλούσια σε δράση και σίγουρα θα εξηγούνταν κάποια παράδοξα(π.χ γιατί η Λεσένα δε σκέφτηκε να ψάξει στις μπότες του Ράγκους ή το γιατί αυτός μπόρεσε να ελευθερωθεί τόσο εύκολα). Συνοπτικά θα πω, πως όλα αυτά ήταν σχέδιο της Λεσένα. Αυτή ήθελε να ελευθερωθεί ο Ράγκους κι έτσι να συνεχίσουν ένα αρρωστημένο παιχνίδι κυνηγού – θηράματος. Ο Ράγκους όμως ελευθερώθηκε νωρίτερα και την πρόλαβε πριν μπορέσει να εξαφανιστεί. Έτσι ήθελα να το παρουσιάσω, αλλά δυστυχώς δεν είχα το χώρο. Ο χαρακτήρας του Ράγκους προέκυψε για τις ανάγκες αυτής της ιστορίας. Όσο την προχωρούσα όμως, τόσο υποψιαζόμουνα πως έχει τις δυνατότητες να αποτελέσει μέρος κάτι ευρύτερου. Οι αντιδράσεις σας με έπεισαν πως η υποψία μου είχε κάποια βάση. Σκοπός μου είναι να γράψω κι άλλες ιστορίες, τόσο για το παρελθόν όσο και το μέλλον του Ράγκους. Και κάποιες απαντήσεις επί προσωπικού. Mesmer: Έχεις δίκιο για τις προτάσεις που αναφέρεις. Κάποιες φορές γίνομαι αναίτια υπερβολικός και δραματικός και σίγουρα πρέπει να το σταματήσω αυτό. Cassandra Gotha: Οι παρατηρήσεις σου είναι σωστές. Όπως κατάλαβα, αυτό που μου λες είναι πως πρέπει να προσπαθήσω να γίνω πιο απλός. Δεν έχεις άδικο σε αυτό. Πολλές φορές παρασύρομαι. Είναι ένα από τα ελαττώματά μου και οφείλω να το διορθώσω.. Δυο διευκρινήσεις μόνο. 1) Όταν ο Ράγκους, ακούει τα λόγια του Ηγούμενου, τινάζεται και μετά ψελλίζει. Επίτηδες το παρουσίασα έτσι. Ξέρω πως αυτή η αντίδραση δεν είναι φυσιολογική. Με αυτόν τον τρόπο ήθελα να δείξω το πόσο άβολα αισθανόταν μέσα στο χώρο του μοναστηριού. Τόσο, που ακόμα και οι αντιδράσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε να είναι. 2) Το μοναστήρι είχε άσχημη και σκοτεινή φήμη. Αυτή η φήμη είχε επιδράσει στον ψυχισμό του Ράγκους και ορισμένα πράγματα τα έβλεπε τελείως διαφορετικά απ' ό,τι πραγματικά ήταν. Έτσι όταν είπα πως τα μάτια του Ηγούμενου απέκτησαν μια απόκοσμη λάμψη, εννοούσα πως έτσι τα έβλεπε ο Ράγκους. Ίσως όμως θα ήταν προτιμότερο να έλεγα απλώς πως τα μάτια του Ηγούμενου έλαμψαν περίεργα/άπληστα/πονηρά. Λοιπόν, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Και πάλι σας ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 21, 2012 Share Posted April 21, 2012 (edited) Να σχολιασω και εγω... Η ιστορια του Ραγκους μου αρεσε, ειναι κλασικη περιπετεια με τα μαγια της, το σασπενς της, την ανατροπη στο τελος...καλο μεστο φαντασυ απο αυτα που σχεδον εχουμε ξεχασει... Συμφωνω με τους προλαλησαντες για το ευκολο τελος και πως ολα του ηρθαν βολικα. Μια αλλη λεπτομερεια που εμενα θα μου αρεσε να χρησιμοποιησεις περισσοτερο γιατι εχει ζουμι ειναι εκει που του ζηταει ως ανταλλαγμα την ψυχη του για να τον βοηθησει... γιατι του την ζηταει; Τι την ηθελε; Τι ηθελε να πετυχει; Ειναι μια εξωφρενικη απαιτηση αν το σκεφτεις, αρα απο πισω πρεπει να υπαρχει υποβαθρο... Αυτα απο μενα! Edited April 21, 2012 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted April 22, 2012 Share Posted April 22, 2012 Μιας και οι κατευθυντήριες γραμμές της ιστορίας ήταν δεδομένες λόγω του διαγωνισμού στον οποίο συμμετείχε, να σχολιάσω ότι την αφηγείσαι καλά, χωρίς κενά και άχρηστες λεπτομέρειες, περιγραφές κλπ. κλπ.. Λάθη εκφραστικά και τέτοια δεν βρίσκω να πω, η γλώσσα είναι εύκολη, κατανοητή και συνεχής Σύντομα και περιεκτικά μας εντάσεις σε κλίμα, εποχή, οπότε ξέρουμε πού βαδίζουμε και αρχίζουμε να παρακολουθούμε τον ήρωα! Στα θετικά και οι διάλογοι που μοιάζουν φυσικοί, κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθεί Στα της υπόθεσης τώρα! Κάποιες "αναλογίες" που ίσως θα προτιμούσα διαφορετικές είναι το να μας λες κάποια πράγματα περισσότερα για το κλοπιμαίο, μιας και θεωρητικά γι' αυτό γίνεται η φασαρία.. μας δίνεις κάποιες πληροφορίες στο τέλος όπου ο Ηγούμενος λέει στον αιχμάλωτο του γιατί και πώς, αλλά θα μου άρεζε η φύση αυτού του αντικειμένου να επηρεάσει πιο πολύ την αφήγηση! (αυτός που το ήθελε απαιτούσε και ψυχές... κάτι πας εκεί να πεις, συνέχισέ το!) Επίσης νομίζω ότι θα μπορούσες να αποφύγεις χωρίς συνέπειες το κλισέ (αν και δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη κλισέ, και δεν έχω πρόβλημα κανένα με τα στερεότυπα, το δηλώνω!) του ότι κυνηγημένη και κυνηγός ήταν πρώην εραστές. Απλά νομίζω ότι είναι κάτι αναμενόμενο που δεν προσφέρει κάτι στην εξέλιξη. Σε μια σύντομη ιστορία ούτως ή άλλως δεν προλαβαίνουμε να "συμπονέσουμε" τον έρωτα του πρωταγωνιστή, την πιθανή κοροϊδία που υπέστει κλπ., οπότε ακόμα και με μια κακιασμένη, σκύλα, κακούργα πρωταγωνίστρια (γιατί έτσι!) πιστεύω είμαστε καλυμμένοι. Τέλος, πιστεύω ότι θα ήταν ωραίο να έδινες λίγο περισσότερο "χώρο" στις σπηλιές (όπου μας προετοίμασες για τέρατα και τέτοια) αλλά και λίγο χώρο νομίζω ήθελε και ο Ράγκους στο τέλος. Να γίνει κάπως πιο ηχηρή η ανατροπή Τα δίδυμα πάντως ξάπλωσαν το κορμί τους σ' όλο το χάρτη. Με το που εμφανίζονταν, σε λίγο τους σώριαζαν κατευθείαν. Αυτά τα σχόλια είχα! Εκτός διαγωνισμού βέβαια, αλλά μιας και το διάβασα είπα να γράψω αυτά που σκέφτηκα. Μπράβο για το γράψιμο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted April 22, 2012 Author Share Posted April 22, 2012 Ματίνα, σε ευχαριστώ που διάβασες και σχολίασες την ιστορία. Όσον αφορά αυτά που αναφέρεις. α) Για το παρελθόν Ράγκους - Λεσένα. Σκοπεύω να αφηγηθώ σε ξεχωριστή ιστορία την πρώτη τους συνάντηση. Επίτηδες δεν έδωσα πολλά στοιχεία εδώ, έτσι ώστε να μη με δεσμεύσουν στο χτίσιμο της πλοκής της άλλης ιστορίας. β) Το αντικείμενο που κλάπηκε, ήταν κάτι που δε με απασχόλησε πάρα πολύ. Απλώς αναφέρθηκε για να βοηθήσει στην εξέλιξη της ιστορίας, αλλά τίποτε περισσότερο. γ) Η συνοπτική παρουσίαση των γεγονότων μέσα στις σπηλιές, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης χώρου που ανέφερα στο προηγούμενο post μου. Αν είχα το περιθώριο, σίγουρα πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά. δ) Για τα δίδυμα έχεις δίκιο. Χωρίς να το θέλω, τους παρουσίασα σαν τους κωμικούς χαρακτήρες στις ταινίες δράσης, που εμφανίζονται με πολλές μεγαλοστομίες και σκοτώνονται σχδόν αμέσως. Και μάλιστα το έκανα δυο φορές. Και πάλι ευχαριστώ για το χρόνο σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nostalgist Posted June 14, 2012 Share Posted June 14, 2012 πάρα πολύ ωραίο το διάβασα μονορούφι μοναδικό παράπονο είναι πώς εγείρει μια σειρά από ερωτήματα, το παρελθόν των ηρώων, το μέλλον του Ράγκους, την τύχη του φυλακτού και κυρίως(από προσωπικη ιδιοτροπία μάλλον) τι εννοούσε ο ηγούμενος όταν έλεγε οτι θα του πάρει την ψυχή...απλά εκτέλεση ή κάποιο είδος μαγείας που όμως δε συμβαδίζει με τη χριστιανική πίστη ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted June 20, 2012 Author Share Posted June 20, 2012 πάρα πολύ ωραίο το διάβασα μονορούφι μοναδικό παράπονο είναι πώς εγείρει μια σειρά από ερωτήματα, το παρελθόν των ηρώων, το μέλλον του Ράγκους, την τύχη του φυλακτού και κυρίως(από προσωπικη ιδιοτροπία μάλλον) τι εννοούσε ο ηγούμενος όταν έλεγε οτι θα του πάρει την ψυχή...απλά εκτέλεση ή κάποιο είδος μαγείας που όμως δε συμβαδίζει με τη χριστιανική πίστη ? Έστω και καθυστερημένα, σε ευχαριστώ που διάβασες και σχολίασες. Όπως είπα σε προηγούμενα post μου, σκοπεύω να γράψω κι άλλες ιστορίες για τον Ράγκους(και για το παρελθόν του, αλλά ίσως και για το μέλλον του). Για τα άλλα που αναφέρεις, δε μου επέτρεψε ο χώρος να τα παρουσιάσω όπως θα ήθελα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να παρουσιάσω μια πιο ολοκληρωμένη μορφή αυτής της ιστορίας. Και πάλι ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.