laas7 Posted April 17, 2012 Share Posted April 17, 2012 Ονομα συγγραφεα: Μαριαντζελλα-Λαας7 Ειδος ποιηματος: Δεν ξερω... τωρα τελευταια δεν ξερω γενικως Αριθμος στιχων: 58 Σχολια: Για τον τριτο διαγωνισμο ποιησης με θεμα "αληθεια και ψεμα". "Το ξυλο απο το οποιο σκαλιστηκε ο Πινοκιο ειναι η ιδια η ανθρωποτητα" Μπενεντετο Κροτσε (Ιταλος φιλοσοφος) Πινοκιο-το ψευτικο παθημα που εγινε αληθινο μαθημα Τον εαυτο μου στον καθρεφτη κοιτω α... η μυτη μου πως μεγαλωσε; Παλι ψεματα φαινεται ειπα, ουτε που το καταλαβα τα πιστευα γι' αληθεια. Αυτο το σκαλισμενο προσωπο με ματια χαντρες, δεν τ' αναγνωριζω. Το μονο που θελω ειναι πραγματικο αγορι να γινω. Τι παραξενος που ειναι αυτος ο κοσμος! Δεν τον καταλαβαινω. Ιδια ολα μου φαινονται. Δεν υπαρχει διαφορα στην αληθεια και τα ψεματα. Για το σχολειο ξεκινησα, μα οι ζαβολιες του Φυτιλη με φαγαν. Ηθελα βλεπεις ψευτοπεριπετεια και μια γαβαθα φαβα. Πολλους στο ταξιδι μου συναντησα και ολοι μου φανηκαν τρελοι. Εναν κουτοπονηρο γατο, μια ψευτρα αλεπου, το φιδι που καπνιζει την ουρα του μα, μυαλο που; Το πιο μεγαλο μαθημα, αν και ο γρυλος και η γαλαζια νεραιδα με μαλωναν, δεν ειχα μαθει ακομη. Ειχε μεγαλωσει η μυτη μου πολυ για να μπορω να δω καθαρα απ' την αρχη. Εγω μαριονετα απο ξυλο φτιαχτηκα κι ομως αναρωτιεμαι... Πως γιναν πιονια οι ανθρωποι; Να παιζουν θεατρο σαν κρεμασμενοι; Ποιος τους κινει; Ποιο κητος τον πατερα μου καταπιε; Τα ψεματα μου θαλασσα. Μες τον απελπισμενο καιρο η φουρτουνα με βολοδερνε κουτσουρο. Επρεπε να κολυμπησω. Το μεγαλο ψαρι λενε τρωει το μικρο. Ετσι κι εγω βρεθηκα στην κοιλια του. Να βρω ο,τι χαμενο εψαχνα. Αχ.. πατερα λυπαμαι...σε πονεσα, μα επαθα και εμαθα. Ποιος θα μου το ελεγε και να τον πιστευα μετα απο τοσες γκαφες, πως τελικα θα ξυπνουσα ανθρωπος κι ενω φοβομουν μην μεινω για παντα ξυλινος... Τωρα φοβαμαι μην χασω την αληθεια μου. Σαν τους γερους μην καταντησω. Ολο τα γυαλια ψαχνουν που παντα στην μυτη τους στεκουν. Και μετα ολο ξυνω το κεφαλι... Ειναι αληθεια ή ψεματα; Ειμαι ανθρωπος η μαριονετα; Υπαρχει τελικα καμμια διαφορα; Ειμαι ο Πινοκιο... η πιο διασημη μυτη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 24, 2012 Share Posted April 24, 2012 Ίσως η πιο αντιπροσωπευτική φυσιογνωμία, αυτή του Πινόκιο, για το διαγωνισμό της αλήθειας και του ψέματος. Μια αναδρομή στην ιστορία του, λοιπόν, που ξεφεύγει κάπως από αυτήν του παραμυθιού και μας δίνει μια πιο ανθρώπινη και σκληρή εκδοχή. Και μας κάνει να σκεφτούμε πως ακόμη κι αυτά που φαίνονται παραμυθένια, ίσως να έχουν κάτι πιο σκοτεινό που κρύβεται πίσω τους. Όμορφο το ποίημα, με αρκετά προσεγμένη χρήση της γλώσσας. Μόνο ο τελευταίο στίχος με πέταξε κάπως εκτός κλίματος και δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να υπάρχει εκεί. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 25, 2012 Share Posted April 25, 2012 Αγαπημένο παραμύθι, από τα παιδικά μας ακόμα χρόνια. Χάρηκα πολύ που το ξαναθυμήθηκα μέσα από αυτό το ποίημα. Θα μπορούσες πιστέυω, να ξεφύγεις ακόμα περισσότερο και να μας χαρίσεις μια πιο ποιητική πλευρά, της σουρεαλιστικής από τη φύση της, αυτής ιστορίας. Το διάβασα πολύ ευχάριστα αλλά δεν μου άφησε αυτήν τη χαρμολύπη που περίμενα στο τέλος. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου, σε μορφή χαϊκού. (μιας και ανέφερες ότι το προσπάθησες) Καλή σου επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rixardogios Posted April 30, 2012 Share Posted April 30, 2012 Όμορφο, απλό και κατανοητό. Θα μπορούσε να γίνει πιο "σκοτεινό". But that's just me Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted May 1, 2012 Share Posted May 1, 2012 Ήταν μια ωραία απόδοση του κλασσικού παραμυθιού σε ποίημα. Μου άρεσε η οπτική σου γωνία και η απορία του Πινόκιο γύρω από την ίδια του την ύπαρξη. Ουσιαστικά αυτό γίνεται και στο παραμύθι απλά πιο κεκαλυμμένα. Αυτό που ίσως να μου άρεσε περισσότερο θα ήταν να υπήρχε λίγος περισσότερος ρυθμός και ίσως ένα κακό τέλος όπως στην πρώτη βερσιον του Πινόκιο που στο τέλος κρεμιέται. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted May 1, 2012 Share Posted May 1, 2012 (edited) Μαριάντζελλα, μου άρεσε ο τρόπος που το έγραψες, οι λέξεις που χρησιμοποίησες, που μου φάνηκαν με προσοχή διαλεγμένες ώστε να δώσουν όσο το δυνατόν περισσότερη ουσία και να μην υπάρχει κάτι περιττό. Μέσα στο ποίημά σου δημιουργείς και εικόνες, σα να βλέπουμε το παραμύθι του Πινόκιο να περνάει μπροστά μας. Μου άρεσε και το ότι το γραπτό σου οδηγεί σε μια εξέλιξη συναισθημάτων, ξεκινάμε με πιο αθώο τρόπο, αλλά όσο προχωράει, βλέπουμε την πραγματικότητα να κρύβεται πίσω απ' το παραμύθι. Είναι μια πραγματικότητα διαφορετική απ' ότι φανταζόμαστε πριν τη βιώσουμε (όπως και ο Πινόκιο) που σε προσγειώνει με άσχημο τρόπο. Αυτά τα πράγματα μου άρεσαν πολύ, και αξίζουν το μπράβο Από την άλλη όμως αυτό που δεν μου άρεσε τόσο είναι ότι διαλέγεις ένα αρκετά προφανές και στάνταρ θέμα γύρω από το οποίο στρέφεις το ποίημά σου (εννοώ το παραμύθι του Πινόκιο). Φυσικά κανένα πρόβλημα στο να εμπνέεσαι από κάτι, αλλά νομίζω ότι έχεις τη φαντασία και την ικανότητα να το κάνεις το θέμα περισσότερο δικό σου, να μην κινείται τόσο στους άξονες που έχει η κλασσική ιστορία. Οι αναφορές σου για το θέατρο, ο παραλληλισμός της κοινωνίας με αυτό (αγαπημένο μου θέμα παρεμπιπτόντως!!) συμβάλουν σ' αυτό που σου λέω. Του σαμ απ: ξεκίνα απ' το παραμύθι, αλλά άσ' το πίσω σου μετά και απογείωσε το ποίημα! Καλή επιτυχία εύχομαι, και να ξαναπώ ότι μου αρέσουν οι ιδέες που σε απασχολούν... Edited May 1, 2012 by Σουσαμένια Άνοιξη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted May 2, 2012 Share Posted May 2, 2012 Ωραία η απόδοση του παραμυθιού σε μορφή ποιήματος. Ανακινεί μνήμες από το παρελθόν, που σχεδόν τις είχα ξεχάσει. Να'σαι καλά που έφερες στην επιφάνεια ένα κομμάτι της χαμένης μας παιδικότητας! Μου άρεσε επίσης η φράση που κουόταρες στα σχόλια του πρώτου ποστ, όπως και οι προβληματισμοί που διοχετεύονται μέσω του ποιήματος. Ως ελευθερόστιχο, το ποίημα έχει το ατού ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείς δεν περιορίζονται τόσο όσο στην έμμετρη ποίηση. Επομένως, στο θέμα αυτό δε νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάποια πρόταση χωρίς να χαλάσω το ρυθμό του ποιήματος. Τέλος, όσον αφορά την κατάταξη του διαγωνισμού, δε σημαίνει κάτι. Συνέχισε δυνατά και ραντεβού στον επόμενο διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted May 3, 2012 Author Share Posted May 3, 2012 Ευχαριστω πολυ ολα τα παιδια για τους σχολιασμους και τις ψηφους! Να στε καλα! Περασα ωραια... θα θελα περισσοτερη συμμετοχη αλλα οκ... ας ξεκουραστειτε και λιγο μεχρι την επομενη φορα! Ωραία η απόδοση του παραμυθιού σε μορφή ποιήματος. Ανακινεί μνήμες από το παρελθόν, που σχεδόν τις είχα ξεχάσει. Να'σαι καλά που έφερες στην επιφάνεια ένα κομμάτι της χαμένης μας παιδικότητας! Μου άρεσε επίσης η φράση που κουόταρες στα σχόλια του πρώτου ποστ, όπως και οι προβληματισμοί που διοχετεύονται μέσω του ποιήματος. Ως ελευθερόστιχο, το ποίημα έχει το ατού ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείς δεν περιορίζονται τόσο όσο στην έμμετρη ποίηση. Επομένως, στο θέμα αυτό δε νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάποια πρόταση χωρίς να χαλάσω το ρυθμό του ποιήματος. Τέλος, όσον αφορά την κατάταξη του διαγωνισμού, δε σημαίνει κάτι. Συνέχισε δυνατά και ραντεβού στον επόμενο διαγωνισμό! Εννοειται! Εχω ερωτα με την ποιηση! Δεν μου περναει με τιποτα! Αχ βαχ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.