Internet και δημοσιεύσεις

[Kafka]

Αναρωτιέμαι αν απο την πλευρά σας δημοσιεύετε δίχως ανησυχία κείμενά σας στο δίκτυο. Εγώ το έκανα παλιά, σε κάποιο βαθμό, αλλά πλέον μου έχει γνωστοποιηθεί οτι τα περιοδικά (και ενδεχομένως και οι εκδοτικοί οίκοι) δε βλέπουν με καλό μάτι την δημοσίευση ενός κειμένου που τους έχεις στείλει, στο δίκτυο. Έτσι παρόλο που Το Σκοτάδι είχε δημοσιευθεί εδώ, το έντυπο που το φιλοξένησε αργότερα ίσως να το είχε απορρίψει υπό λίγο διαφορετικές συνθήκες.

Απο την άλλη το Ελάττωμα (το έτερο κείμενο που υπάρχει εδώ απο εμένα και έχει δημοσιευθεί σε έντυπο περιοδικό) δεν ήταν γνωστό οτι προυπήρχε στο δίκτυο, για τον απλό λόγο οτι τότε ακόμα δε γνώριζα καθόλου οτι αυτό είχε κάποια σημασία.

 

Ωστόσο πλέον πραγματικά με προβληματίζει η δημοσίευση οπουδήποτε στο δίκτυο, λόγω της υπαρκτής απειλής αυτό να απογοητεύσει τους εκδότες που θα ήταν διατεθειμένοι διαφορετικά να τοποθετήσουν το κείμενο στις σελίδες τους.

 

Έτσι καταλήγω να ανεβάζω κείμενα που τα θεωρώ λιγότερο επεξεργασμένα, ή για άλλους λόγους όχι και τόσο σημαντικά.

 

Εσείς τί στάση έχετε απέναντι σε αυτό το πρόβλημα;

[Asgaroth]

Εγώ πιστεύω πως πρέπει να εξυπηρετείται ο σκοπός και όχι το μέσον. Ο σκοπός μου είναι να φτάσω σε αναγνώστες. Το ίντερνετ αντικαθιστά την έκδοση (σε έναν βαθμό) και έτσι δε με νοιάζει κάτι άλλο. Νομικά πάλι είσαι καλυμενος απ ότι προκύπτει από αρκετές κουβέντες που έχουν γίνει περί εθιμικού χαρακτήρα της online έκδοσης. Αν ο εκδότης λοιπόν μυριστεί χρήμα, δε νομίζω πως θα έχει πρόβλημα αν το έχεις εκδόσει παντού στο ίντερνετ.

[Kafka]

Υπάρχει και η παράμετρος του copyright, αλλά δεν εστίασα καθόλου σε αυτήν. Φαίνεται οτι οι εκδότες- έστω αυτοί με τους οποίους έχω εγώ επαφή- νοιάζονται ιδιαίτερα να μην υπάρχει το υλικό στο δίκτυο, μάλλον διότι θεωρούν οτι αυτό κάνει λιγότερο σημαντική την παρουσία του στο δικό τους μέσο.

 

Αν και υπάρχουν και εξαιρέσεις, όμως η εντύπωσή μου είναι οτι κατά κανόνα υφίσταται εδώ ένα ζήτημα.

Edited April 25, 2012 by Iwannhs

[northerain]

Όταν μιλάμε για διηγήματα, κανένας σοβαρός εκδότης/περιοδικό δεν θα νοιαστεί αν το ανέβασες σε ένα φορουμ ή μια σελίδα και το διάβασαν 100 άτομα.

[Kafka]

Να υποθέσω οτι δεν έχεις πείρα έκδοσης σε περιοδικά; Καθώς αυτό που είπες απλώς δεν ισχύει καθόλου. Δεν έχει σημασία αν το διάβασαν εκατό, χίλια, πέντε ή ένα άτομο, σημασία έχει οτι μπορεί κανείς να το βρει στο δίκτυο.

Και για να μην αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου, έχω μιλήσει και με άλλους συγγραφείς και μου είπαν οτι το ίδιο ισχύει και γι αυτούς.

[northerain]

Αν υπάρχει, το κατεβάζεις. Αν υπήρξε κάποτε και τώρα όχι, δεν έχει σημασία για τον εκδότη.

[Ayu]

Ένα από τα πράγματα που πουλάς στον εκδότη όταν σου εκδίδει το κείμενό σου είναι και το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης, όπως και το δικαίωμα της πρώτης ηλεκτρονικής δημοσίευσης. Επομένως, μια προηγούμενη δημοσίευση, με οποιαδήποτε μορφή, αναγκαστικά επηρεάζει το συμβόλαιό σου με τον εκδότη.

[mman]

Εξαρτάται από την περίπτωση. Όπως ίσως θυμούνται κάποιοι παλιότεροι, έξι διηγήματά μου που ήταν και είναι ακόμα αναρτημένα εδώ, δημοσιεύτηκαν αργότερα στη δεύτερη συλλογή διηγημάτων μου (η οποία έχει συνολικά δεκαοχτώ διηγήματα). Ο εκδότης (Τρίτων) απλώς δεν έχει πρόβλημα. Προσωπικά, το θεωρώ ένα είδος διαφήμισης.

[Arachnida]

Η δικιά μου άποψη είναι δημοσιεύστε παντού, οπουδήποτε και όποτε έχετε ευκαιρία, χωρίς να δίνετε τόση σημασία στα τυπικά της έκδοσης.

[Ayu]

Σημείωση: Αυτό που είπα παραπάνω δε σημαίνει ότι διαφωνώ με τον Γιάννη (κι εγώ είμαι υπέρ της δημοσίευσης παντού και πάντα) ούτε ότι ο εκδότης θα έχει αναγκαστικά πρόβλημα. Απλά, εκ των πραγμάτων, δεν μπορείς να δώσεις First Rights αν τα έχεις ήδη χρησιμοποιήσει. Εξακολουθούν να υπάρχουν τα υπόλοιπα δικαιώματα.

Τέλος πάντων, αυτά ίσως είναι ψιλά γράμματα, ειδικά προς το παρόν και ειδικά στην Ελλάδα, αλλά ενδέχεται να γίνουν σημαντικότερα όσο αναπτύσσονται οι ηλεκτρονικές εκδόσεις στη χώρα.

[RObiN-HoOD]

Οι περισσότεροι εκδοτικοί στην Ελλάδα είναι στον προηγούμενο αιώνα, αν και μερικοί προσπαθούνε να πάνε μπροστά σιγά σιγά. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι οτι ακόμα και το κράτος σε πολλά σχετικά θέματα δεν είναι εκμοντερνισμένο και αυτό δημιουργεί και εκεί θέματα. Γενικώς η Ελλάδα είναι time-space fragmented ...

 

Για το μόνο που ενδιαφέρεται ο κάθε εκδοτικός είναι τα δικαιώματά του και τίποτε άλλο, γιατί "αυτά" θα τυπώσει για να βγάλει κέρδος. Τα υπόλοιπα είναι τυπικά, ειδικά αν λάβεις υπ ' όψη σου τι γίνεται στην Ελλάδα περί εκδόσεων, προ και μετά κρίσης. Ας κοιτάξουν καλύτερα πρώτα οι εκδοτικοί μην κλείσουν και το αν έχει τυπωθεί μια ιστορία σε ένα περιοδικό ή όχι είναι μάλλον λεπτομέρεια. Άλλωστε ο "καλός" ποτέ δεν χάνεται έτσι δε λένε όλοι για όλους σε όλες τις δραστηριότητες; Άσε που σε μια υπερπληθώρα υποβολών εύκολα απορρίπτεται κάποιος συγγραφέας (αν διαβαστεί τελικά).

 

Σε μια δεύτερη νότα, πιστεύω, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι κάθε νέος Έλληνας συγγραφέας (χωρίς υποχρεωτικά να γράφει μόνο Ελληνικά), πλέον, έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες στην αυτοέκδοση παρά σε κάποιον παραδοσιακό εκδότη, εκτός αν είσαι ήδη εδραιωμένος και κινείσαι με συγκεκριμένο πλάνο που μόνο ένας μεγάλος μπορεί να σε βοηθήσει.

 

Βέβαια το "αυτοέκδοση" θα πει να είσαι επιχειρηματίας - συγγραφέας (προσοχή όχι επαγγελματίας συγγραφέας υποχρεωτικά) το οποίο συνάδει με την όλη λογική του internet και της ανάπτυξης αλλά και αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Δεν κάνουν όλοι για επιχειρηματίες και αν σκεφτεί κανείς ότι ο συγγραφέας θέλει να γράψει και όχι να πουλάει, μάλλον στον συγκεκριμένο κλάδο τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα.

 

Σε μια εποχή που ο καθ' ένας καλείται να κάνει και τον πωλητή του εαυτού του όσο ποτέ το να κάνεις αυτοέκδοση σε κάνει ταυτόχρονα ανταγωνιστή του κάθε παραδοσιακού εκδοτικού, είτε το κάνεις εις γνώσει είτε εν αγνοία σου μέσα στην εποχή. Εξαρτάται βέβαια πως το βλέπει ο καθ' ένας και τι βλέψεις έχει, γιατί το τι πουλάς και το τι αγοράζει κανείς δεν περιορίζεται πάντα ή μόνο σε οικονομικές αποδοχές.

 

Άρα ναι, οι εκδότες είναι, συνήθως, λογικό να έχουν πρόβλημα όταν δεν έχουν αποκλειστικότητες, γι' αυτό και δεν σας βλέπουν πλέον ως συγγραφείς αλλά και δυνητικούς ανταγωνιστές (έστω και μόνο σαν περιστασιακή χασούρα τζίρου), και κάπου εκεί το παιχνίδι αρχίζει να γίνεται άνισο, και δυσκολότερο, για τους συγγραφείς ως έχουν τα πράγματα.

 

Άρα τι κάνεις; Εσύ διαλέγεις κατά πόσο θες να είσαι στο διαδίκτυο ή όχι (ή αλλού πχ τα τυπώνεις μόνος σου και τα μοιράζεις στα βιβλιοπωλεία). Ο καθ' ένας κάνει τη "δουλειά" του και κάπου συνεργάζεσαι κάπου τα "τσουγκράς" ανάλογα τι πιστεύεις σαν συγγραφέας οτι σε συμφέρει. Δεν υπάρχουν απόλυτες απαντήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι οτι μπορείς να πάρεις ως οδηγό τις τάσεις της εποχής και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα ...

[Kafka]

Μια παρεμφερής ερώτηση είναι αν τα δικαιώματα των κειμένων που δημοσιεύονται σε (έντυπα) περιοδικά παραμένουν στον λογοτέχνη. Διότι στην περίπτωση που δεν παραμένουν δημιουργείται και εκεί ένα θέμα.

Αν και έχεις δίκιο, όπως έχουν γίνει τα πράγματα και οι περισσότεροι εκδοτικοί δε μπορούν πλέον να απαιτούν τόσα πολλά ως προς αυτό.

Σίγουρα είναι όμορφη και η δημοσίευση στο δίκτυο διότι έτσι παίρνει κανείς πιο άμεσα σχόλια για το έργο, αλλά αρκεί να μην γίνει μελλοντικά ένα εμπόδιο σε μια άλλου είδους έκδοση

[RObiN-HoOD]

Το τι κάνεις τα δικαιώματα σε οτιδήποτε γράφεις είναι καθαρά σε σχέση με τη συμφωνία που κάνεις με το αντισυμβαλλόμενο μέρος, πχ. εκδότης.

 

Είναι καθαρά θέμα πολιτικής και όχι μέσου, κοινός είτε σε χαρτί είτε σε CD είτε στο internet είτε σε σύννεφα καπνού τα δικαιώματα είναι δικαιώματα (εεει σβήστε εσείς εκεί κάτω τις φωτιές ... ).

 

Το ότι κατά γενική ομολογία κρατείται μια απαρχαιωμένη πολιτική είναι θέμα άποψης και όχι οτι ορίζεται νομικά κάπου αλλού. Μπορείς να παραχωρήσεις στον εκδότη που θέλει μόνο τα έντυπα δικαιώματα και να κρατήσεις τα ψηφιακά, που να σου πω την αλήθεια δεν καταλαβαίνω τι τα θέλουν αφού δεν εκδίδουν ebooks (στατιστικώς μιλώντας).

 

Με πιο απλά Ελληνικά, ό,τι συμφωνήσεις (πάντα με τους όποιους νομικούς περιορισμούς υπάρχουν).

[Nargathrod]

Τα πράγματα είναι πολύ απλά! Συζητάς με τον εαυτό σου σοβαρά, αν θέλεις να ανεβάζεις δικά σου κείμενα στο ίντερνετ ή όχι. Εγώ για παράδειγμα δεν ανεβάζω και ούτε θα ανεβάσω κείμενα μου στο ίντερνετ μόνο και μόνο γιατί έχω βρει τον εκδότη μου και μου έχει εγγυηθεί για e book οπότε σέβομαι την απαίτηση του να υπάρχουν τα κείμενα μου μόνο σε ηλεκτρονικό βιβλίο του και πουθενά αλλού. Αν τώρα βρίσκεσαι στην φάση όπου δεν έχεις αποφασίσει ακόμα αν πρέπει να εκδόσεις σε εκδοτικό ή να στείλεις κείμενα σε περιοδικά, καλύτερα να μην ανεβάζεις μέχρι να βρεις τι από τα δυο θα διαλέξεις. Απλά πράγματα!

[Esperos]

Ναι δημοσιεύω! Όπως έκανα και εδώ πριν λίγο, όπως έκανα και στο δικό μου φόρουμ. Δεν με ανησυχεί τόσο πολύ μη μου το κλέψουν. Επίσης όπως λέω και στο δικό μου site η Πληροφορία και η Γνώση θέλουν να είναι ελεύθερες. Η Πληροφορία και η Γνώση δεν ανήκουν σε ιδρύματα. Δεν ανήκουν σε κράτη. Δεν ανήκουν στις αυθεντίες και στους ειδικούς. Γι’ αυτό δεν πρέπει να δεχόμαστε να μας τα προσφέρουν όλα έτοιμα. Την Πληροφορία που έρχεται εις γνώση μας, οφείλουμε να την φιλτράρουμε, να την επεξεργαστούμε, να την ανασυνθέσουμε μέσα μας. Τη Γνώση πρέπει να τη δημιουργήσουμε εμείς μέσα στον εαυτό μας. 

Η Γνώση όμως δεν είναι μια στατική αξία που έχουμε ή δεν έχουμε. Δεν είναι τα λιγοστά βιβλία που διαβάσαμε ή τα χαρτιά, τα διπλώματα και τα πτυχία, που λένε ότι γνωρίζουμε αυτό ή εκείνο. Η Γνώση είναι διαρκής εξέλιξη, είναι διαρκής εξερεύνηση, είναι διαρκής ερμηνεία και διαρκής αμφιβολία. Είναι ένας τρόπος για να ζούμε, ένα εργαλείο επιβίωσης στο απίστευτο σύμπαν μας, και όχι μια ταμπέλα. Ταμπέλες έχουν μόνο τα απολιθώματα στα μουσεία.

Οπότε μοιράζομαι με όλους τα πάντα. Δεχόμενος κριτικές, προτάσεις, ιδέες και πάνω από όλα Γνώση! 

Edited April 22, 2013 by Esperos