Αφιερωματα στην Ποιηση

[laas7]

Το δευτερο αφιερωμα στην ποιηση ειναι ηδη ετοιμο και μας το παρουσιαζει η deadend-Τετη στο τοπικ " Αφιερωμα στον Μοντερνισμο" με λινκ http://community.sff.gr/topic/14571-%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%ad%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c/page__pid__227441?do=findComment&comment=227441

Την ευχαριστουμε για το πολυ ωραιο αφιερωμα που μας χαρισε!

 

Η επανασταση του "δεν χρειαζεται να υπακουμε σε παραδοσιακες φορμες" και η ιδεα της ελευθεριας εκφρασης πηρε "σαρκα και οστα" με αυτο το κινημα, που αλλαξε την μεχρι τοτε αντιληψη του τι θεωρειται ποιημα η ποιηση.

Δεν θα σας πω περισσοτερα, θα σας αφησω να ανακαλυψετε ποιητες και ποιηματα που εσπασαν τις κατεστημενες φορμες του παρελθοντος και οδηγησαν την καλλιτεχνικη δημιουργια σε μια νεα βαση που πλεον πολλοι θεωρουν δεδομενη!

Μηπως τελικα οτι εχει κατα καιρους θεωρηθει δεδομενο, υπηρξε καποτε ακρως επαναστατικο και πρωτοτυπο;

Ισως και να αναρωτηθουμε... ειμαστε "αρκετα" μοντερνοι;

Και αν πια ο μοντερνισμος, ισως να ειναι ο κανονας, τοτε τι μενει να κανουμε για να σπασει ενα ακομα καλουπι στο οποιο προσπαθησαμε να χωρεσουμε τον κοσμο και τον ανθρωπο και να προχωρησουμε ακομα παραπερα;

Ποιο ειναι το νεο βημα που η τεχνη "πρεπει" να κανει για να συμβει μια νεα "επανασταση" πρωτα στις ψυχες και μετα γυρω μας;

 

Ελατε να μαθουμε, να συζητησουμε για ποιητες και ποιηματα που μας αρεσουν και για ολα οσα σκεφτομαστε... ελατε να κανουμε παρεα!

[Cassandra Gotha]

Έχω να παραθέσω κι εγώ κάποια που μου έχουν κάνει πολύ καλή εντύπωση. (Οι σημειώσεις και τα αποσπάσματα είναι από τα βιβλία "Μυστικοί της Ανατολής" και "Ανθολογία Ιαπωνικής Ποίησης". Επίσης, ζητώ συγγνώμη για τις άνω και κάτω τελείες, που τις βάζω αντί για άνω τελείες.)

 

1) Αυτά είναι αποσπάσματα από τρία διαφορετικά ρένγκα. Το ρένγκα είναι είδος χαϊκού, με στίχους που είναι μέρη ενός θεματικού συνόλου αλλά διαβάζονται και ξεχωριστά.

 

"μάλλον το φεγγάρι παγώνει το ρεύμα τραβώντας αντίθετα"

 

"σήμερα το πρωί έβγαλα τα ρούχα μου με μεγάλη λύπη"

 

"όταν πεθάνω ποιο σύννεφο απ' όλα θα με πάρει;" (τα σύννεφα είναι το ουράνιο τόξο τους, και η Νιρβάνα η Βαλχάλα τους)

 

"ανήσυχος μες στην καλύβα, μη χάσω τη Νιρβάνα"

 

"παράλογο: μπροστά σε σύνορο να λέει σταμάτα"

 

"κοιτά στα γρήγορα το πάχος του χιονιού"

 

"ο γέρος ανοίγει την εξώπορτα - τρίξιμο σαν βήχας"

 

2) Μερικά σενριού. Το σενριού ανήκει στη λαϊκή προφορική παράδοση της Ιαπωνίας.

 

"Μέσα δεν μπαίνει, μόνο την τιμή ρωτάει για να μην βρέχεται"

 

"Το πρόσωπο του γυαλιστή καθρεφτών πάντα ολοκάθαρο"

 

"Η μια πορδή δεν φέρνει γέλιο όταν ζεις μόνος"

 

"Μην ανησυχείς, κι αμέσως λέει κάτι που σ' ανησυχεί"

 

"Ένα δάγκωμα και χορεύω τα πάντα: κόκκινες πιπεριές"

 

3) Χαϊκού. Τα τρία βασικά στοιχεία του χαϊκού είναι το Τι, το Πότε και το Πού. Συνήθως, η ίδια η εικόνα δηλώνει από μόνη της το Τι, ενώ υποδηλώνει και το Πότε και το Πού. Αυτά απαρτίζουν τον αρχετυπικό Κανόνα. Τα χαϊκού αναδεικνύουν την κενότητα των πραγμάτων, που είναι και η ουσία τους, όπως ο κενός χώρος ενός δοχείου.

 

Γέρικο απ' τη μέρα

που φτιάχτηκε

το σκιάχτρο.

 

Χωρισμός:

για στήριγμα

αρπάζω την ψάθα.

 

Παλιά λίμνη

πηδάει - πλοπ! -

ένας βάτραχος.

 

Ήχος καταρράκτη:

κίτρινα βουβά πέταλα

του ορεινού ρόδου.

 

Καβάλα σε

κοντοπόδαρο άλογο:

μέρα με ομίχλη.

 

Ανοιξιάτικη βροχή:

ομπρέλλα και πανωφόρι

προχωρούν συζητώντας.

 

Η πεταλούδα

ακουμπά στην καμπάνα

του ναού κοιμισμένη.

 

Η Αυτού Ιερότητά Του

ο ηγούμενος

χέζει στο ξέφωτο.

 

Η νυχτερίδα ζει

κρυμμένη κάτω απ' τη

σπασμένη ομπρέλλα.

 

Ανοιξιάτικη μέρα:

μια μικρή βάρκα

τριγυρίζει ένα πλοίο.

 

Μοναξιά:

μετά τα πυροτεχνήματα

ένας διάττων.

 

 

Αυτά που κατάλαβα από τη μικρή μου ενασχόληση με το είδος:

1) Δεν ξέρω Ιαπωνικά.

2) Δεν είμαι Γιαπωνέζα, δεν ζω, ούτε γνωρίζω την κουλτούρα τους.

3) Δεν έχω μελετήσει τη φιλοσοφία Ζεν, που διέπει το χαϊκού.

4) Άρα δεν μπορώ να πω ότι κατανοώ πλήρως, ούτε που πλησιάζω, αυτό το είδος, μόνο τον απόηχό του όταν περάσει απ' το μυαλό μου η εικόνα ή η ιδέα του κάθε στίχου. Ακόμη και αυτό, βέβαια, είναι απολαυστικότατο (εντάξει, υπάρχουν και πάρα πολλά που δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης, και ίσως να φταίει που τα διαβάζω μεταφρασμένα, κάτι σαν "όταν κάνει κρύο ρίχνω ένα σάλι στους ώμους". Τα προσπερνώ και συνεχίζω όμως.)

[laas7]

Το τριτο αφιερωμα στην ποιηση ειναι γεγονος! http://community.sff...το/#entry232187

Η Lady Nina μας παρουσιαζει το ποιητικο σονετο! Απαιτητικο ειδος στην συνθεση του, με αρκετα "υποειδη".

Μας φερνει αρωμα απο παλιες εποχες... τοτε που πολλοι ερωτευμενοι εγραφαν ποιηματα για χαμενους, ανομολογητους, πλατωνικους, καταδικασμενους, τραγικους ερωτες... καπως ετσι ειναι συνηφασμενο στο μυαλο των περισσοτερων το σονετο...

Αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Εχει μεγαλη ιστορια, διαδοθηκε σε σχεδον ολη την Ευρωπη σε μεγαλο βαθμο, υπηρξε αγαπημενο πολλων ρομαντικων ποιητων και γεμισε τα αυτια και τις καρδιες των ανθρωπων με λυρισμο και μουσικοτητα...

Πολλοι μεγαλοι Ελληνες ποιητες εχουν γραψει σονετα οπως ο Παλαμας και ο Μαβιλλης.

Τι πιο καταλληλο αφιερωμα για τον μηνα που διανυουμε! Ευχαριστουμε Lady Nina!

Tο ρομαντικο (και πολυαγαπημενο μου φθινοπωρο για τα χρωματα που εχει η φυση αυτη την εποχη και τον εξαιρετικο καιρο) ειναι εδω... δεν εχω γραψει ποτε σονετο, λεω να το τολμησω... εσεις;

Ας εμπνευστουμε απο τον κοσμο της φαντασιας... τον κοσμο που ειναι ο αγαπημενος μας και ας γνωρισουμε καινουργια ορια... για να θυμομαστε πως δεν υπαρχουν ορια!

Ολα ειναι εδω, ολα ειναι τωρα και ολα ειναι για εμας!

Edited September 11, 2012 by laas7