Λιμβρός Posted May 13, 2012 Share Posted May 13, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Ατρέας Λιμβρός Είδος: Τρόμος Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 1031 Αυτοτελής; Ναι, αλλά αποτελεί το μεταδιηγηματικό επίπεδο ομώνυμου διηγήματος επτά χιλιάδων λέξεων, τμήματος επερχόμενης συλλογής. Σχόλια: Η δημοσίευση τού πρώτου σχεδιάσματος έγινε εδώ: http://erevierax.blo.../blog-post.html edit 11/6/2012 Το πλήρες ομώνυμο κείμενο,μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. 8 Μαΐου 1971 Πολυαγαπημένε μου πατέρα, Πέρασε καιρός από τότε που σου έγραψα για τελευταία φορά. Ήθελα να σου απαντήσω αμέσως μόλις έλαβα το δέμα σου, αλλά αναγκάστηκα να φύγω γρήγορα από το σπίτι στο Ναύπλιο εξαιτίας κάποιων περιστατικών που έγιναν και δεν προλαβαίνω να σου αναλύσω εδώ. Σε λιγότερο από ένα μήνα ταξίδεψα από το Ναύπλιο στην Αθήνα κι ύστερα στη Θεσσαλονίκη. Η Ελλάδα είναι πολύ διαφορετική από την Ιταλία. Μέσα σε ένα χρόνο έχω βρει πολύ περισσότερους φίλους για παιχνίδι από όσους μου είχες φέρει εσύ να γνωρίσω τότε, όταν μέναμε μαζί, στη Ρώμη. Πριν έρθω στη Θεσσαλονίκη, έμεινα για ένα διάστημα στην Αθήνα. Το σπίτι στην Αθήνα το βρήκα πριν τρεις βδομάδες. Δεν ήταν πολύ μεγάλο, αλλά μεγαλύτερο από εκείνο στο Ναύπλιο. Βρισκόταν στο υπόγειο μιας παλιάς πολυκατοικίας με ελάχιστα διαμερίσματα, και οι ένοικοι αποφάσισαν να μου το παραχωρήσουν με κάποιες προϋποθέσεις. Πρώτον, είπαν, θα έπρεπε να μένω μακριά από τα μικρά σακουλάκια που είχαν φυλαγμένα μέσα σε ένα ξύλινο κιβώτιο. Εγώ κοίταξα κρυφά και είδα ότι περιέχουν κάτι περίεργα χόρτα. Δεύτερον, είπαν, θα είχαμε έναν κρυφό κώδικα επικοινωνίας. Όταν κάποιος μου χτυπούσε την πόρτα του δωματίου και έλεγε τη μυστική φράση «έτοιμο το φαγητό», εγώ θα έπρεπε αμέσως να ανοίξω την πόρτα και να του δώσω ένα μικρό σακουλάκι κι ύστερα να ξανακλειδώσω και να κλείσω το κουτί γρήγορα. Τρίτον, είπαν, θα έπρεπε να προσέχω μην αρπάξει καμιά φωτιά ο λέβητας που βρίσκεται δίπλα στο κρεβάτι μου και καούν τα σακουλάκια. Τέταρτον, είπαν, μερικές φορές θα με έδερναν για να ξεσπάνε τα νεύρα τους. Εγώ συμφώνησα και πήρα το δωμάτιο. Ο κύριος Σταύρος που έμενε στον πρώτο είχε τα περισσότερα νεύρα, αλλά ο Μιχάλης, ο νεαρός από τον τρίτο, είχε ζητήσει τα περισσότερα σακουλάκια από όλους. Γενικά, για να μη σου τα πολυλογώ, όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου, μέχρι πριν λίγες μέρες. Πριν καμιά βδομάδα πρέπει να ήταν. Εγώ είχα βγει το βράδυ στην παιδική χαρά να βρω καινούργιο φίλο στη καινούργια πόλη για να παίξω. Πεινούσα πολύ, αλλά δεν υπήρχε τίποτα στην περιοχή. Ούτε ψυχή. Έψαξα για φίλους, αλλά το μόνο που βρήκα μετά από αρκετή ώρα ήταν ένα γατάκι. Εγώ το έβγαλα Ελίζα, το όνομα της μαμάς, γιατί ο λαιμός του ήταν ζεστός, όπως ήταν και της μαμάς όταν έτρωγε. Η Ελίζα ήταν πολύ καλή μου φίλη, αλλά δεν έπαιζα μαζί της, γιατί δεν ήθελα να με αφήσει κι αυτή. Την επόμενη νύχτα πήγα πάλι στην παιδική χαρά για να βρω φίλο να παίξω. Πεινούσα πάλι. Έψαξα τριγύρω και είδα πίσω από ένα καλάθι με σκουπίδια ένα παιδί, λίγο μικρότερο από μένα θα ήταν, κάπου στα πέντε. Έκλαιγε, γιατί μάλλον θα ήθελε τη μαμά του. Έτσι έκλαιγα κι εγώ, όταν εκείνοι πήραν την μαμά από εμάς. Τον πλησίασα και του είπα ότι πεινούσα και έψαχνα φίλο για να παίξουμε. Εκείνος δεν μου απάντησε. Κοιτούσε απέναντι στην πλατεία, την πόρτα μιας παλιάς εκκλησίας. Μάλλον περίμενε τη μαμά του. Εγώ πήγα και έκατσα ακριβώς μπροστά του. Ύστερα παίξαμε. Ήμουν πολύ χαρούμενος, γιατί είχα πολύ καιρό να παίξω με φίλο, και χάθηκε η πείνα μου από το παιχνίδι. Ένας μαυροντυμένος άνθρωπος, όμως, εμφανίστηκε ξαφνικά από το πάρκο της εκκλησίας και άρχισε να μας πετάει πέτρες εκεί που παίζαμε. Εγώ τρόμαξα και άρχισα να τρέχω, αλλά ο φίλος μου δεν με ακολούθησε. Με άφησε κι αυτός. Κατάφερα να σκαρφαλώσω έναν σιδερένιο φράχτη και κατασκόπευσα λίγο τον μαυροντυμένο άντρα. Λίγη ώρα μετά τον είδα να περνάει τρέχοντας, με τα χέρια και τα ρούχα του ματωμένα. Εγώ τον φοβήθηκα, γιατί μου είχε επιτεθεί, και γύρισα αμέσως σπίτι. Την επόμενη μέρα βγήκα και βρήκα έναν άλλο φίλο σε μια άλλη παιδική χαρά και παίξαμε, αλλά και πάλι ο μαυροντυμένος άντρας εμφανίστηκε από το πουθενά και μας επιτέθηκε. Ορκίζομαι ότι είναι ένας από αυτούς που πήραν τη μαμά. Τελικά κι αυτός ο φίλος με άφησε. Αυτή τη φορά πήγα κατευθείαν σπίτι, γιατί φοβήθηκα τον μαυροντυμένο άντρα. Την επόμενη δεν βγήκα για να παίξω. Έμεινα στο σπίτι, γιατί φοβόμουν. Οι ένοικοι συζητούσαν μεταξύ τους φήμες για τη δολοφονία δυο μικρών παιδιών. Ο δράστης ήταν ακόμη ελεύθερος, έλεγαν, κι η αστυνομία τον κυνηγούσε. Είχαν βγει φήμες ότι τα παιδιά τα είχε σκοτώσει βαμπίρ. Εγώ έμεινα στο σπίτι και την μεθεπόμενη. Σκεφτόμουν να φύγω από την πόλη, γιατί δεν μου άρεσαν οι φήμες που διαδίδονταν, ούτε ο μαυροντυμένος άντρας με τα αίματα, και άρχισα να ετοιμάζω τα πράγματά μου. Ξαφνικά ακούστηκε φασαρία στον διάδρομο. Δεν άκουγα πολύ καλά τι γινόταν, αλλά ο Μιχάλης άνοιξε την πόρτα μου και μου είπε να πετάξω τα σακουλάκια με τα χόρτα στον λέβητα και να φύγω. Εγώ έκανα αυτό που μου είπε και ετοιμάστηκα να φύγω από ένα παραθυράκι που έβλεπε στον δρόμο, όταν ξαφνικά η πόρτα έσπασε και μπήκε μέσα ένας αστυνομικός. Πήρα τη βαλίτσα μου και την Ελίζα, και βγήκα στο δρόμο τρέχοντας. Οι ένοικοι ήταν μαζεμένοι στην πόρτα της πολυκατοικίας, και ανάμεσά τους ήταν ο μαυροντυμένος άντρας που είχα δει τις προηγούμενες μέρες. Άρχισε να ουρλιάζει και έτρεξε για να με πιάσει, αλλά εγώ ξέφυγα σε ένα σοκάκι και τον έκανα να κουραστεί. Πριν σταματήσει και του ξεφύγω, πέταξε κάτι προς το μέρος μου. Η Ελίζα κατέβηκε από τα χέρια μου και μάλλον το έπιασε στο στόμα της, γιατί, όταν του ξεφύγαμε για τα καλά, ήρθε και το άφησε στα πόδια μου. Ήταν ένα περίεργο χρυσό πράγμα, σαν Χ με αλυσίδα. Το έβαλα στη βαλίτσα μου, μήπως και μου χρειαστεί. Τελικά μου χρειάστηκε. Το αντάλλαξα με εισιτήριο για το τρένο και τώρα βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα θα ψάξω για σπίτι, αλλά προς το παρόν κοιμάμαι στον υπόνομο. Εδώ δεν έχω βρει κανέναν φίλο. Είμαι πολύ στεναχωρημένος, γιατί σήμερα πεινούσα και αναγκάστηκα να παίξω με την Ελίζα, τη μόνη φίλη που έμεινε μαζί μου για πολύ, και τελικά κατάφερα να την κάνω να με αφήσει κι αυτή. Τώρα όμως πρέπει να σταματήσω να σου γράφω, γιατί πεινάω ακόμη και δεν πρέπει να χαραμίσω όλο το αίμα της Ελίζας στην πένα. Το υπόλοιπο, που δεν χρησιμοποίησα για να γράψω, θα το πιω τώρα που είναι ακόμη ζεστό. Ελπίζω να μου απαντήσεις σύντομα και ίσως να μπορέσεις να έρθεις να μείνεις μαζί μου και να μου φέρνεις και κανέναν φίλο για παιχνίδι, όπως παλιά. Για πάντα δικός σου, Βίνσεντ. Edited June 11, 2012 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted May 13, 2012 Share Posted May 13, 2012 Μου άρεσε το κείμενο, και θα με ενδιέφερε να διαβάσω και την αρχική (πιο εκτεταμένη) του μορφή. Εύχομαι καλή συνέχεια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 13, 2012 Author Share Posted May 13, 2012 Μου άρεσε το κείμενο, και θα με ενδιέφερε να διαβάσω και την αρχική (πιο εκτεταμένη) του μορφή. Εύχομαι καλή συνέχεια... Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου, Ιωάννη! Είμαι σε φάση διαπραγμάτευσης τώρα! Πιστεύω πως δεν θα σε απογοητεύσει το υπόλοιπο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted May 13, 2012 Share Posted May 13, 2012 Βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα την ιστορία σου και με κράτησε με το παραπάνω μέχρι το τέλος της. Κατάλαβα από την αρχή ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιχνίδι, αλλά η πραγματική του φύση δεν μου αποκαλύφθηκε πριν το τέλος της, κι αυτό μου άρεσε και το ευχαριστήθηκα, ακόμη κι αν δεν είναι μεγάλος φαν των βρικολάκων. Χωρίς να είναι εντελώς απαραίτητες για την ιστορία, θα ήθελα μερικές περισσότερες πληροφορίες για μερικά πράγματα. Αν και η φύση του πλάσματος το διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους ανθρώπους ως προς τις επιλογές, μου φάνηκε λίγο περίεργο το ότι ένα τόσο μικρό (εφτάχρονο;) παιδί έγινε δεκτός σε μια οικοδομή (άσχετα με το αν οι ένοικοί της ήταν εξολοκλήρου ρεμάλια). Επίσης, θα ήθελα να μάθω γι' αυτούς τους άντρες με τα μαύρα. Στην αρχή φαντάστηκα ότι ήταν παπάδες, αλλά αργότερα κατάλαβα ότι ήταν κάτι σαν μια ομάδα ανθρώπων που κυνηγούσαν βρικόλακες. Εξάλλου, αυτοί ήταν που πήραν και τη μητέρα του παιδιού. Γενικά, μου άφησε καλή εντύπωση. Περιμένω να διαβάσω κι άλλα. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 13, 2012 Author Share Posted May 13, 2012 Βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα την ιστορία σου και με κράτησε με το παραπάνω μέχρι το τέλος της. Κατάλαβα από την αρχή ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιχνίδι, αλλά η πραγματική του φύση δεν μου αποκαλύφθηκε πριν το τέλος της, κι αυτό μου άρεσε και το ευχαριστήθηκα, ακόμη κι αν δεν είναι μεγάλος φαν των βρικολάκων. Χωρίς να είναι εντελώς απαραίτητες για την ιστορία, θα ήθελα μερικές περισσότερες πληροφορίες για μερικά πράγματα. Αν και η φύση του πλάσματος το διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους ανθρώπους ως προς τις επιλογές, μου φάνηκε λίγο περίεργο το ότι ένα τόσο μικρό (εφτάχρονο;) παιδί έγινε δεκτός σε μια οικοδομή (άσχετα με το αν οι ένοικοί της ήταν εξολοκλήρου ρεμάλια). Επίσης, θα ήθελα να μάθω γι' αυτούς τους άντρες με τα μαύρα. Στην αρχή φαντάστηκα ότι ήταν παπάδες, αλλά αργότερα κατάλαβα ότι ήταν κάτι σαν μια ομάδα ανθρώπων που κυνηγούσαν βρικόλακες. Εξάλλου, αυτοί ήταν που πήραν και τη μητέρα του παιδιού. Γενικά, μου άφησε καλή εντύπωση. Περιμένω να διαβάσω κι άλλα. Καλή συνέχεια! Σ' ευχαριστώ πολύ, Mesmer! Ο Βίνσεντ σωματικά είναι όντως κάπου στα επτά. Η πνευματική του ηλικία, βέβαια, ξεπερνά κατά αιώνες τη σωματική -πράγμα που δεν φάνηκε στην επιστολή που είχε ύφος δημοτικού- , και ο ίδιος χρησιμοποιεί αυτή την ασυμφωνία τεχνηέντως, προς εξαπάτηση και εξαφάνιση. Οι μαυροντυμένοι που τον κυνηγούσαν ήταν όντως ιερείς, επιφορτισμένοι με αυτό το καθήκον ήδη από την αρπαγή τής μητέρας του. Οι ένοικοι ίσως να τον κράτησαν χρησιμοθηρικά. Φυσικά, ο Βίνσεντ θα ήταν ικανός να τους αναγκάσει να τον κρατήσουν, αν είχε ήδη αρχίσει να ζει κρυφά στο υπόγειο, δίπλα στα φακελάκια τους, με την απειλή τής κατάδοσης. Μπορεί να φοβήθηκαν την ασυμφωνία ηλικίας και ραδιουργίας. Μπορεί να τον λυπήθηκαν κιόλας. Μπορεί να είχαν και άλλες βλέψεις, πιο σκοτεινές, για την κατάληξή του. Γενικά, θα φανερωθούν περισσότερα σχετικά με τον Βίνσεντ, τον πατέρα του και τα παιχνίδια στο ενδοδιηγηματικό επίπεδο της ομώνυμης ιστορίας στο κοντινό μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted May 13, 2012 Share Posted May 13, 2012 Πλάκα είχε, ωραία ιστοριούλα. Μέχρι ένα σημείο είχα μια υποψία οτι ήταν σκύλος, (Εξ' ου και η πλάκα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 13, 2012 Author Share Posted May 13, 2012 Πλάκα είχε, ωραία ιστοριούλα. Μέχρι ένα σημείο είχα μια υποψία οτι ήταν σκύλος, (Εξ' ου και η πλάκα) Χαίρομαι που σου άρεσε, Mindtwisted. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted May 20, 2012 Share Posted May 20, 2012 Είναι τε-λει-ο. Θες να γίνουμε φίλοι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 21, 2012 Author Share Posted May 21, 2012 Είναι τε-λει-ο. Θες να γίνουμε φίλοι; ευχαριστώ πολύ, Oceanborn! Περίμενε να δεις και την φιλική συνέχειά του! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted May 22, 2012 Share Posted May 22, 2012 Είναι τε-λει-ο. Θες να γίνουμε φίλοι; ευχαριστώ πολύ, Oceanborn! Περίμενε να δεις και την φιλική συνέχειά του! Ανυπομονώ φίλε μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
As_if Posted May 24, 2012 Share Posted May 24, 2012 Ωραία ιστορία, θα ήθελα κι εγώ να την διαβάσω στην εκτεταμένη της μορφή. Πάντως, δεν νομίζω να τον χτύπησε κανείς από τους ένοικους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 24, 2012 Author Share Posted May 24, 2012 Είναι τε-λει-ο. Θες να γίνουμε φίλοι; ευχαριστώ πολύ, Oceanborn! Περίμενε να δεις και την φιλική συνέχειά του! Ανυπομονώ φίλε μου... :lol: Στην ίδια συλλογή υπάρχει διήγημα με τίτλο: "Ο φίλος". Ωραία ιστορία, θα ήθελα κι εγώ να την διαβάσω στην εκτεταμένη της μορφή. Πάντως, δεν νομίζω να τον χτύπησε κανείς από τους ένοικους. Να 'σαι καλά, As_if! Όλη η αλήθεια πίσω από την επιστολή τού Βίνσεντ θα αποκαλυφθεί σύντομα. Αν κάτσουν οι διαπραγματεύσεις, θα επισυνάψω το πλήρες κείμενο σαν promo. Αν δεν κάτσουν, θα δημοσιεύσω απλά ολόκληρη τη συλλογή σαν ebook. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 31, 2012 Author Share Posted May 31, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Ατρέας Λιμβρός Είδος: Τρόμος Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 7308 Αυτοτελής; Ναι. Σχόλια: Ενδοδιηγηματικό και μεταδιηγηματικό επίπεδο. Το πλήρες ομότιτλο κείμενο. Αποτελεί τμήμα επερχόμενης συλλογής. Χρησιμοποιώ τη συστάδα συμβόλων [...] προκειμένου να δηλώσω αλλαγή σκηνής. Δεν έχουν αφαιρεθεί αποσπάσματα. Το παιχνίδι_Έκτο σχεδίασμα.pdf Αν μπορεί κάποιος moderator, θα τον παρακαλούσα να κάνει edit τον υπότιτλο από "Μεταδιηγηματικό επίπεδο" σε "Έκτο σχεδίασμα", μιας και προστέθηκε το pdf με το πλήρες κείμενο. Edited June 1, 2012 by Λιμβρός Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted June 6, 2012 Share Posted June 6, 2012 Μια τεράστια φρικαλέα αγκαλιά από μένα γιατί μου έφτιαξες τη νύχτα... Μου μοιάζει κιόλας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted June 7, 2012 Author Share Posted June 7, 2012 Μια τεράστια φρικαλέα αγκαλιά από μένα γιατί μου έφτιαξες τη νύχτα... Μου μοιάζει κιόλας... :lol: ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που του αφιέρωσες, Oceanborn! Τέλειο και το ματωμένο chibi! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 8, 2012 Share Posted June 8, 2012 (edited) Πολύ καλό και το μεγάλο version. Είχε αρκετή δόση τρόμου και σασπένς. Αλλά να σου πω την αλήθεια, δεν κατάλαβα αρκετά την σχέση της εικονικής πραγματικότητας με το παιδί τέρας που μεγάλωσε. Ή απλώς είναι δυο άσχετα πράγματα μεταξύ τους και έπεσαν σε αυτόν λόγω της λανθασμένης διαδρομής; Η περιγραφή σου πρόσθεσε πολύ στην ατμόσφαιρα πάντως. Μπράβο. Μόνο η παρακάτω πρόταση μου ξίνισε γιατί είναι πολύ μεγάλη και έχεις μέσα ωραίες εικόνες που δεν μπορούσα να τις απολαύσω λόγω της μιας αναπνοής που χρησιμοποίησα για να τη διαβάσω: Τα δάχτυλά του ηλεκτρίστηκαν και σείστηκαν αντανακλαστικά από τον βουβό αντίλαλο των μουχλιασμένων πέτρινων τοίχων της υποχθόνιας στοάς, που επαναλάμβαναν συριστικά τον αργό και ειρωνικό ψίθυρο που σερνόταν προκλητικά μέσα στο αυτί του ψελλίζοντας ένα εμπαικτικό: «Βίνσεντ…». Πότε με το καλό θα έχουμε τη συλλογή στα χέρια μας; Edited June 8, 2012 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted June 8, 2012 Author Share Posted June 8, 2012 (edited) Πολύ καλό και το μεγάλο version. Είχε αρκετή δόση τρόμου και σασπένς. Αλλά να σου πω την αλήθεια, δεν κατάλαβα αρκετά την σχέση της εικονικής πραγματικότητας με το παιδί τέρας που μεγάλωσε. Ή απλώς είναι δυο άσχετα πράγματα μεταξύ τους και έπεσαν σε αυτόν λόγω της λανθασμένης διαδρομής; Η περιγραφή σου πρόσθεσε πολύ στην ατμόσφαιρα πάντως. Μπράβο. Μόνο η παρακάτω πρόταση μου ξίνισε γιατί είναι πολύ μεγάλη και έχεις μέσα ωραίες εικόνες που δεν μπορούσα να τις απολαύσω λόγω της μιας αναπνοής που χρησιμοποίησα για να τη διαβάσω: Τα δάχτυλά του ηλεκτρίστηκαν και σείστηκαν αντανακλαστικά από τον βουβό αντίλαλο των μουχλιασμένων πέτρινων τοίχων της υποχθόνιας στοάς, που επαναλάμβαναν συριστικά τον αργό και ειρωνικό ψίθυρο που σερνόταν προκλητικά μέσα στο αυτί του ψελλίζοντας ένα εμπαικτικό: «Βίνσεντ…». Πότε με το καλό θα έχουμε τη συλλογή στα χέρια μας; Σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και το σχόλιό σου, Διγέλαδε! Θα κατατμήσω την σχετική περίοδο, ώστε να εξομαλυνθεί η τελική εκδοχή τής ιστορίας. Σχετικά με το spoiler: Ο Σπύρος, που έκλεισε και τη συμφωνία για να μπει μαζί με τον Παναγιώτη στο παιχνίδι επαυξημένης πραγματικότητας, έπεσε πάνω στην επιστολή του Βίνσεντ, όταν ξεκοκάλιζε το site τής εταιρείας. Ο ίδιος λέει πως τη βρήκε σε ένα φιλικό-διαφημιζόμενο blog το οποίο προωθούσε η σελίδα τής εταιρείας. Μπορώ να πω πως η επιστολή ήταν διαφημιστικό κομμάτι ενίσχυσης ατμόσφαιρας για την DeimoNet. Σε ένα σημείο, ο υπεύθυνος της DeimoNet λέει στους δυο φίλους "να προσέχουν τον μικρό". Η φράση είναι διφορούμενη, και οι δυο τους την ερμηνεύουν με κέντρο τον NPC που είχε μπει μαζί τους στο παιχνίδι. Μια άλλη ερμηνεία είναι πως ο υπεύθυνος γνώριζε την ύπαρξη του Βίνσεντ και αναφέρθηκε σ' εκείνον. Αυτή η άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι η προγραμματισμένη διαδρομή τού παιχνιδιού έφερε τα δυο παιδιά σχεδόν στο στόμα τού λύκου. Από τη στιγμή που μπήκαν στην αυλή τού σπιτιού, ο Βίνσεντ ανέλαβε, ξεκάθαρα πια, δράση. Προκειμένου το παιχνίδι να είναι ενδιαφέρον και για τον Βίνσεντ, ο NPC προσπαθούσε συνεχώς να βάλει τα δυο παιδιά στην σωστή πορεία και να τα προστατέψει από τον επερχόμενο όλεθρο. Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, μπορούμε, ίσως, να υποθέσουμε ότι ολόκληρη η επιχείρηση επαυξημένης πραγματικότητας στήθηκε σαν εξέλιξη τού πρωταρχικού παιχνιδιού τής επιστολής τού Βίνσεντ. Μπορούμε ακόμη να υποθέσουμε πως πίσω από τα γρανάζια τής DeimoNet κρύβεται ο πατέρας του, που "συνήθιζε να του φέρνει φίλους για παιχνίδι από παλιά". Σχετικά με τη συλλογή, το πιθανότερο είναι πως θα προσφερθεί μόνο διαδικτυακά, καθώς οι εκδοτικοί οίκοι είναι ιδιαίτερα φειδωλοί στις επενδυτικές τους προτάσεις. Αν τελικά όλες οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν, η συλλογή θα αναρτηθεί στον προσωπικό μου ιστότοπο: http://loigos.wordpress.com/ . Σ' ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου! Μόλις ξεκαθαρίσει το τοπίο, θα ενημερώσω για την κατάληξή της! Edited June 8, 2012 by Λιμβρός Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted June 27, 2012 Share Posted June 27, 2012 Πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ που αφιέρωσα χρόνο να το διαβάσω ολόκληρο...σκηνικό τρόμου σε μία Ελληνική πόλη ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου είδη που ελάχιστοι έχουν τολμήσει να κάνουν. Κι εμένα σε μερικά σημεία με μπέρδεψε λίγο ο ρόλος του NPC και του Βινσεντ αλλά το σχόλιο που έκανες στο spoiler πιο πάνω τα ξεκαθάρισε όλα. Επίσης περιγράφεις πολύ ωραίες και πλούσιες εικόνες που απλά καμία φορά χάνοντε όταν υποβόσκει το σασπενς το οποίο δεν σε αφήνει να απολαύσεις τις περιγραφές. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο δίλημμα ενός horror writer. Πότε οι περιγραφές να δώσουν τόπο στην εξέλιξη και παρουσίαση του τρόμου. Συνέχεια θα έχει?? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted June 27, 2012 Author Share Posted June 27, 2012 Πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ που αφιέρωσα χρόνο να το διαβάσω ολόκληρο...σκηνικό τρόμου σε μία Ελληνική πόλη ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου είδη που ελάχιστοι έχουν τολμήσει να κάνουν. Κι εμένα σε μερικά σημεία με μπέρδεψε λίγο ο ρόλος του NPC και του Βινσεντ αλλά το σχόλιο που έκανες στο spoiler πιο πάνω τα ξεκαθάρισε όλα. Επίσης περιγράφεις πολύ ωραίες και πλούσιες εικόνες που απλά καμία φορά χάνοντε όταν υποβόσκει το σασπενς το οποίο δεν σε αφήνει να απολαύσεις τις περιγραφές. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο δίλημμα ενός horror writer. Πότε οι περιγραφές να δώσουν τόπο στην εξέλιξη και παρουσίαση του τρόμου. Συνέχεια θα έχει?? Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο που του αφιέρωσες, Ballerond, και χαίρομαι που δεν σε απογοήτευσε! Επειδή μου αρέσει να αναπτύσσω ελισσόμενες πλοκές στις ιστορίες μου, αποφάσισα να ενσωματώνω περιγραφικές σκηνές καθ' όλη τη διάρκεια τής εξέλιξής τους, ώστε να διατηρώ την κοντινή προσοχή τού αναγνώστη ή να την αποσπάσω εν γνώσει μου· οι διάσπαρτες λεπτομέρειες που αναδεικνύονται ή θολώνουν με αυτόν τον τρόπο είναι εξαιρετικά σημαντικές για το επιθυμητό τελικό αποτέλεσμα! Δεν έχω δρομολογήσει, ακόμη, μια άμεσα εφαπτόμενη με "το παιχνίδι", αλλά είναι στα μελλοντικά σχέδια. Εντούτοις, το οπλοστάσιό μου είναι γεμάτο με ολοκληρωμένες ιστορίες που διαδραματίζονται ως επί το πλείστον σε ελληνικό έδαφος ή έχουν έντονη την έπιρροή από την ελληνική παράδοση· στο ίδιο κλίμα θα είναι, φυσικά, και οι δρομολογημένες μελλοντικές! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Αν δεν απατώμαι είναι απόσπασμα μεγαλύτερης ιστορίας, ε; Ετσι μου φάνηκε. Εντομεταξύ κάτι είχα ψιλιαστεί για την αποκάλυψη του τέλους πριν φτάσω εκεί. Μου άρεσε και νομίζω πως προσθέτει στον βαμπιρικό (ή και νταμπιρικό) θρύλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Αν δεν απατώμαι είναι απόσπασμα μεγαλύτερης ιστορίας, ε; Ετσι μου φάνηκε. Διάβασες το version που είναι στο post 13; http://community.sff.gr/topic/14503-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%af%ce%b4%ce%b9/#entry225479 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Αν δεν απατώμαι είναι απόσπασμα μεγαλύτερης ιστορίας, ε; Ετσι μου φάνηκε. Διάβασες το version που είναι στο post 13; http://community.sff...δι/#entry225479 Ευχαριστώ! Θα το δω κι αυτό! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted December 8, 2012 Author Share Posted December 8, 2012 Αν δεν απατώμαι είναι απόσπασμα μεγαλύτερης ιστορίας, ε; Ετσι μου φάνηκε. Εντομεταξύ κάτι είχα ψιλιαστεί για την αποκάλυψη του τέλους πριν φτάσω εκεί. Μου άρεσε και νομίζω πως προσθέτει στον βαμπιρικό (ή και νταμπιρικό) θρύλο! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, alien666! Το πλήρες δεν μπόρεσα να το βάλω με edit στο πρώτο ποστ, αλλά βρίσκεται εκεί που παρατήρησε ο Διγέλαδος! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
thoroglin Posted December 10, 2012 Share Posted December 10, 2012 (edited) Πάρα πολύ ωραία ιστορία που μου κράτησε το ενδιαφέρων μέχρι τέλους. Μέχρι που εμφανίστηκε ο κανονικός Βίνσεντ πίστευα ότι ήταν ο npc και αυτό αφήνει κάποια υπονοούμενα για τον ρόλο της εταιρίας. Το μόνο που μου φάνηκε κάπως ήταν το ότι τους έβαλαν μέσα στο παιχνίδι "γυμνούς". Είναι ένα παιχνίδι τρόμου άρα θα έπρεπε να έχουν κάποιο εικονικό όπλο ώστε να έχει κάποια ουσία, γιατί έτσι είναι σαν να πηγαίνουν σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Edited December 10, 2012 by thoroglin 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted December 11, 2012 Author Share Posted December 11, 2012 Πάρα πολύ ωραία ιστορία που μου κράτησε το ενδιαφέρων μέχρι τέλους. Μέχρι που εμφανίστηκε ο κανονικός Βίνσεντ πίστευα ότι ήταν ο npc και αυτό αφήνει κάποια υπονοούμενα για τον ρόλο της εταιρίας. Το μόνο που μου φάνηκε κάπως ήταν το ότι τους έβαλαν μέσα στο παιχνίδι "γυμνούς". Είναι ένα παιχνίδι τρόμου άρα θα έπρεπε να έχουν κάποιο εικονικό όπλο ώστε να έχει κάποια ουσία, γιατί έτσι είναι σαν να πηγαίνουν σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Σ' ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, thoroglin! Ακριβώς αυτό που υπονοείς συμβαίνει! Για το παιχνίδι τώρα, ήταν survival, οπότε προκειμένου να βιώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο αβοήθητοι στα σαγόνια αυτών που θα συναντούσαν, τους πετάξανε άοπλους, χάριν τρέμουλων χαχαχα. Σαν φουτουριστική εκδοχή από τρενάκι τού τρόμου. Φυσικά, και τα παιδιά θεωρούσαν πως δεν υπήρχε περίπτωση να πεθάνουν κιόλας από αυτά που θα αντιμετώπιζαν. Πού να 'ξεραν! :| Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.