Nihilio Posted June 17, 2012 Share Posted June 17, 2012 Όποιος σου είπε ότι αυτή η ιδέα ήταν φάνταζυ (πριν τον δαίμονα) προφανώς δεν έχει αγγίξει το είδος ούτε με κοντάρι 10 μέτρων. Ο δαίμονας είναι που βάζει την ιστορία εντός θέματος και εντός είδους. Επίσης, πολιτικό φάνταζυ δεν υπάρχει. Ο όρος ταιριάζει στην ΕΦ, για να προσδιορίσει ότι το κείμενο ασχολείται με την επιστήμη της Πολιτικής, στο φάνταζυ είναι σχεδόν απαραίτητο να μπλέξεις μέσα και έναν βασιλιά και τους μακιαβελισμούς μίας αυλής από τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, τον Βασιλέα Καλ της Ατλαντίδας και τον Πρίγκιπα Έλρικ του Μελνιμπονέ. Στις σύγχρονες εκδοχές η πολιτική παίρνει συχνά το πάνω χέρι (βλέπε A Song of Ice and Fire). Περνώντας τώρα στο κείμενο καθεαυτό, η ιδέα είναι καλή (σε κάποιο βαθμό εξαιτίας και της αφέλειάς της) αλλά υποφέρει από την ανισοσκελή υλοποίησή της. Τόσο το 1, 3, 2, 3 της πλοκής όσο και το ότι δίνεις υπερβολικό χρόνο στον Έλαντιν για να τον εξαφανίσεις όσο και στο ότι οι μάγοι της αρχής μένουν αόρατοι αφαιρούν πόντους. Ίσως, αν ξεκίναγες με την σκηνή 3 και πέταγες μέσα φλασμπακ τα 1 και 2 όταν έρχονταν στην συζήτηση να δούλευε καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kate88 Posted July 1, 2012 Share Posted July 1, 2012 Ενώ φαίνεται να χειρίζεσαι ωραία τον λόγο, και στις περιγρφες σου να έχεις μία αρκετά παραστατική γλώσσα, η ιστορία με κούρασε λιγάκι... ίσως φταίνε λίγο και κάποια πισωγυρίσματα που έκανες που δημιουργούσαν μία σύγχηση, κυρίως στην αρχή, αλλά εκτός απο αυτό μου φάνηκε και λίγο μελό! Θα προτιμούσα να ήσουν πιο σύντομη στην αρχή και ίσως να έδινες περισσότερη έμφαση στο τέλος, μιας και η υπόθεση ήταν αρκετά απλή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Άσχετο: Τι καλά που έχετε ιστορίες! Σχετικό: Πολύ χαριτωμένη ιστορία! Το μόνο αρνητικό της είναι ο δαίμονας, ο οποίος παραείναι ανθρώπινος για δαίμονας και φαίνεται κάπως βεβιασμένη η συμμετοχή του. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει αν ήταν ένας μεγάλος άρχοντας που οργάνωνε τη συνωμωσία ή, ακόμη καλύτερα, ένας μάντης που τον ρωτάνε αν η βασίλισσα θα γεννήσει διάδοχο. Τα στοιχεία που μου άρεσαν ιδιαίτερα είναι: 1. εκεί που ο δαίμονας μιλάει για βασιλικό αίμα όπως εξελίσσεται η πλοκή διαπιστώνεται η ειρωνεία και ότι η διαδοχή που θα γίνει θα είναι αλλαγή του συστήματος 2. Ότι το διήγημα έχει κάτι αόριστα ανατολίτικο και μου θυμίζει το τραγούδι "Κεμάλ" (ή "Σεβαχ", δεν ξέρω ποιο από τα δυο ονόματα είναι ο τίτλος). Αλλά, εξαιτίας αυτού του στοιχείου δε μου άρεσε ο όρος "κόμισσες" για τις ακόλουθους της βασίλισσας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Ωραία ιστορία και την απόλαυσα. Μου άρεσε όπως είναι γραμμένη και δεν με ξένισε η αλλαγή οπτικής, πιο πολύ με μπέρδευαν τα νουμεράκια ως που να καταλάβω πως συνδέονται. Είναι καλογραμμένη, κανά δυο λαθάκια ήταν ψιλοπράγματα, Το κίνητρο των δύο κουκουλοφόρων ευγενών δε φαίνεται, γιατί κόπτονται αν θα παραμείνει η τρέχουσα δυναστεία; Ήταν σίγουροι ότι αν δεν είχαν διάδοχο θα απεμπολείτο η μοναρχία; Το ότι ο δαίμονας δεν έκανε αυτό που ήθελαν είναι εντός χαρακτήρα αφού οι συμφωνίες με την άβυσσο σπανίως πάνε εκεί που υπολογίζουν αυτοί που τις κάνουν. Το ότι δεν το πλήρωσαν κιόλας καλά ήταν. Δεν ξέρω αν ήταν το καλύτερό σου αλλά ήταν πολύ καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Πολύ καλή ιστορία! Πλαστικές εικόνες, προσεγμένη γλώσσα, ήπια μετάβαση από σκηνή σε σκηνή, καλά δοσμένες περιγραφές. Έναν ενδοιασμό έχω για το διπλό φλας μπακ, ίσως λειτουργούσε καλύτερα το ένα από τα δυο μόνο, ή και εξιστόρηση των γεγονότων με χρονολογική σειρά. Στα πολύ θετικά η σκηνή της επίκλησης (τι να κάνω, έχω και μια αδυναμία στους τζαναμπέτηδες δαίμονες που μπορούν και ανακατεύουν τα σχέδια των άπληστων θνητών), οι ερωτικές σου σκηνές και το ανατολίτικο κλίμα της ιστορίας. Διέκρινα κάποια ελάχιστα ορθογραφικά, αλλά τίποτα που ένα ξεσκονισματάκι δε θα διόρθωνε. Μου άρεσε επίσης το ουτοπικό τέλος με το δημοκράτη μονάρχη (θα συμφωνήσω ωστόσο με κάποια άλλα σχόλια που έγιναν παραπάνω για τα συνθήματα του όχλου: θύμιζαν όντως σύγχρονη πορεία). Μπράβο για τη δουλειά σου εδώ! Θα ψάξω να διαβάσω και τα υπόλοιπα κομμάτια σου, κατάφερες να κεντρίσεις το ενδιαφέρον μου! Συνέχισε την καλή δουλειά! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 8, 2014 Share Posted December 8, 2014 Η ιστορία σε γενικές γραμμές διασκεδαστική. Το υπόβαθρό της όχι τέλεια δουλεμένο, αλλά στο κάτω κάτω είναι διήγημα και όχι κεφάλαιο βιβλίου. Ίσως, αν είσαι βασίλισσα μητέρα να σου είναι ευκολότερο να παραδεχτείς στο μοναχογιό σου πως είναι προϊόν παράπλευρου ρομάντζου -παρά αν είσαι σκέτα μητέρα. Στα πλην κάποια εκφραστικούλια που με ένα λούστρο μπορείς να διορθώσεις. Θα συμφωνήσω με ΚΕΛΑΙΝΩ (gender: female, όνομα: Μπάμπης) ότι ο δαίμονας δεν χρειαζόταν. Νομίζω θα είχε πολύ πιο πλάκα κάτι ευγενείς (ή αγενείς) τύποι με πολιτικά κίνητρα να στήσουν την ιστορία. Γενικά μας πείθεις για κάτι που έλεγα πάντα: Τα Κέρατα Είναι Η Λαμπρότερη Κορώνα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.