Πόσο χρήσιμες είναι οι εκδόσεις στον περιοδικό τύπο;

[nanos]

O.T.	Οπότε, μαζεύεις όλα τα κείμενα σου και τα βάζεις σε μια βαλίτσα (ή μήπως είναι βαλίτζα; anyone?), τη στέλνεις σε έναν μεταφραστή, σου τα κάνει όλα αγγλικά, μετά τη δίνεις σε έναν ατζέντη, και περιμένεις να κάνει τη δουλειά του. Λέω εγώ τώρα.

 

Σαν συλλογή εννοείς για να εκδοθεί όλο σε ένα;

[nanos]

Ένα πρακτικό παράδειγμα για τη σημασιά των δημοσιεύσεων. Έχω με τον πατέρα μου έναν εκδοτικό οίκο που ασχολείται με το λεύκωμα. Τουρισμός, αρχιτεκτονική, ιστορία. Αγοράζω δικαιώματα από δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αγοράζω φωτογραφίες απο ανθρώπους που είναι καλλιτέχνες και αγοράζω κείμενα από ανθρώπους που είναι επιστήμονες. Όταν πρόκειται για φωτογραφία, απλά βλέπω το υλικό και κρίνω αν θα αγοράσω ή αν θα σου αναθέσω κάτι. Δε με ενδιαφέρει αν έχεις 100 δημοσιεύσεις και αν δουλεύεις 50 χρόνια για το National Geographic. Είμαι φωτογράφος και ο πατέρας μου έχει αποτυπώσει κάθε γωνιά της Ελλάδας. Κάθε εκδότης θεωρεί ότι ξέρει καλά τη δουλειά του. Όταν αγοράζω επιστημονικά κείμενα ή διόρθωση όμως, οι δημοσιεύσεις είναι πολύ σημαντικές. Μου δίνουν μια σιγουριά για το ότι αυτά που γράφεις είναι ακριβή, τεκμηριωμένα και επιστημονικά. Έχει σημασία αν είσαι καθηγητής και αν δουλεύεις για περιοδικά του χώρου.

 

Όλοι οι εκδότες σκέφτονται έτσι ακριβώς. Το μυθιστόρημα το κρίνουν απομονωμένο, όπως και τη φωτογραφία. Αν όμως γράφεις ένα βιβλίο για το αδυνάτισμα, την ψυχολογία, δοκίμιο, αυτοβοήθεια και λοιπά, οι δημοσιεύσεις παίζουν ρόλο γιατι οι εκδότες θεωρούν ότι σε κάνουν ειδικό στο θέμα. Τις δημοσιεύσεις σου και το επιστημονικό background μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν στον πρόλογο ή στο εξώφυλλο. Σε παίρνουν στα σοβαρά επειδή τις έχεις. Φυσικά, αν έχεις ήδη κάποια best seller μυθιστορήματα, το ίδιο ισχύει και για το μυθιστόρημα, αλλά αυτά δεν είναι απλες δημοσιεύσεις αυτά, είναι εκδοτικές επιτυχίες, εγγυόνται κοινό και πουλάνε το βιβλίο. Δε είναι το ίδιο. Κάποιοι εκδότες θα σου πουν ότι και τα προηγούμενα best seller δεν εγγυόνται τίποτε στο μυθιστόρημα.

 

Ο επιστήμονας θεωρούμε ότι συνέχεια βελτιώνεται και παράγει καλύτερο υλικό. Για τον καλλιτέχνη δεν παίρνουμε και όρκο. Η επιστήμη είναι περισσότερο χειροπιαστό και μεθοδολογικό πράγμα, η τέχνη είναι κάτι αφηρημένο. Βλέπουμε και κρίνουμε, ξανά και ξανά. Η επιστημονική καριέρα ειναι σταθερό πράγμα με σταθερή εξέλιξη, απλά κάποιοι προχωράνε γρήγορα και κάποιοι αργά. Η καλλιτεχνική καριέρα έχει σκαμπανευάσματα, η αποτυχία είναι πάντα κοντά και συνέχεια κρίνεσαι.

[Andkand]

Ο Stephen King στο βιβλίο του «Περί συγγραφής» περιγράφει διάφορες περιπτώσειςδιηγημάτων του που είχαν απορριφτεί από περιοδικά στα οποία τα έστελνε γιαδημοσίευση.

 

Aναφέρει και για κάποιο διήγημα που έγραψε στα 16 του,το έστειλε σε ένα εκδότη και έλαβε αρνητική απάντηση. Μετά από 10 χρόνια, στα26 του, αφού είχε εκδώσει ήδη 2 μυθιστορήματα, έστειλε το ίδιο διήγημα στονίδιο εκδότη, (ακριβώς όπως το είχε γράψει τότε). Ο εκδότης αγόρασε αυτή τη φοράτο διήγημα και ο King παρατηρεί:

 

« Ένα πράγμα που έχω προσέξει είναι ότι αν έχει λίγη επιτυχία τα περιοδικά [και

οι εκδότες λέω εγώ] χρησιμοποιούν σπανιότερα τη φράση «Δεν μας κάνει»»