Ατάκα κι επί τόπου #5 (Cassandra Gotha vs Nienor)

[Mesmer]

Πανέμορφες ιστορίες κι απ' τα δυο κορίτσια. Φαντασοπαίχνιδο απ' τα πολύ καλά. Διάβασα τις ιστορίες και τις απόλαυσα.

 

Και φυσικά, ένα μέρος του φταιξίματος πάει στην Ευθυμία, γι' αυτήν την τόσο μυστηριακή ατάκα.

Συγχαρητήρια, λοιπόν, και στις τρεις.

 

Η απόφασή μου θα είναι πολύ δύσκολη. Κι όσο κι αν με ζορίζει, αυτό είναι πολύ καλό.

 

Edit:

 

 

Ξέχασα να αναφέρω πως μου έκανε εντύπωση το κοινό μυστήριο γύρω απ' το γιορντάνι. Και στις δύο ιστορίες είχε σχέση με το θάνατο και την ανάσταση αγαπημένων προσώπων. Τόσο διαφορετικές ιστορίες, αλλά και τόσο ίδιες.

 

 

Edited June 29, 2012 by Mesmer

[alkinem]

Πολύ όμορφες ιστορίες και οι δύο, τις διάβασα αμφότερες και δεύτερη φορά για να βεβαιωθώ πως δεν αδίκησα κάποια.

Τελικά η ψήφος μου πήγε στην Cassandra. Η ιστορία της μου άφησε καλύτερες εντυπώσεις(χωρίς αυτό να σημαίνει πως αυτή της Nienor δε μου άρεσε).

Συγχαρητήρια στις συμμετέχουσες, πραγματικά πολύ καλή δουλειά κι από τις δύο.

[Nienor]

Σας ευχαριστούμε πολύ που διαβάζετε και σχολιάζετε

[Ayu]

Μπράβο κορίτσια, στην Ευθυμία για την απίθανη ατάκα και στις συγγραφείς για τις πολύ όμορφες ιστορίες.

Λυπάμαι που δεν έχω χρόνο να κάνω αναλυτικά σχόλια.

Ψήφισα την ιστορία της Nienor γιατί με γοήτευσε η ιδιαιτερότητα της γραφής, ο κόσμος που ξεπερνά την ιστορία, και ο τρόπος με τον οποίο πλέχτηκε η ατάκα μέσα στο διήγημα.

[wordsmith]

Όντως πολύ ωραίες και οι δύο συμμετοχές. Το διήγημα της Άννας έχει μερικές πάρα πολύ ωραίες φράσεις, από εκείνες που μου έρχεται να σημειώσω στο μπλοκάκι με τις ατάκες, και η δραματική σύγκρουση είναι πιο δυνατή. Θα ψηφίσω όμως την Κιάρα, γιατί συν του ότι το γράψιμο είναι το ίδιο ωραίο, η σκηνή στην παραλία με τη γριά και το φάντασμα κατάφερε να με ανατριχιάσει. "Η νιότη έφτασε μέχρι τον αγκώνα της"!

Μπράβο και στις δύο.

[Naroualis]

Καταρχήν, ευχαριστώ. Μ' αρέσει να διαβάζω παραμύθια και μ' αρέσει να διαβάζω ενδιαφέροντα παραμύθια και μ' αρέσει ακόμη πιο πολύ να διαβάζω παραμύθια που θα μπορούσαν να είναι πραγματικά. Αν εννοείτε τι εννοώ.

 

Αναλυτικά.

 

Η Κασσάνδρα έστησε έναν κόσμο, όπου η μαγεία δεν τα λύνει όλα, όπου η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής (ψυχής που κουβαλάει μαζί την αγάπη, το μεγαλείο, τη θυσία αλλά και τον εγωισμό και την ενοχή) είναι εκείνη που κινεί τα νήματα. Είναι ένας κόσμος όπου δεν έχεις τη δυνατότητα να συνδιαλλαγείς με το υπερφυσικό, μόνο να κάνεις τις επιλογές σου και να πληρώσεις το τίμημα. Εδώ οι επιλογές είναι λίγο πιο ανθρώπινες, λίγο πιο προσωπικές, βασίζονται στην αντίληψη της πραγματικότητας την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι την έχουν στρεβλή.

 

Στο τεχνικό μέρος, δεν είμαι σίγουρη ότι ο δυισμός δουλεύει καλά. Θα ήθελα να ξέρω κάποια πράγματα νωρίτερα, όπως πχ για το τι μπορεί να κάνει η τελετουργία. Έτσι ο δραματικός αντίκτυπος θα ήταν πολύ πιο έντονος, γιατί θα τον περίμενα, η αγωνία μου θα μαζευόταν σιγά-σιγά και θα μεγάλωνε και στο τέλος απλά θα με αποκεφάλιζες. Επίσης θεωρώ ότι δεν εκμεταλλεύεσαι τα λάθη του Μαράτ καθόλου. Δηλάδη η δική του ΟΓ είναι εκεί μόνο και μόνο για να μας δώσει πληροφορίες σχετικά με το τι έγινε πραγματικά. Θα μπορούσες να της δώσεις λίγο μπαχάρισμα, να έχει κάποιο ρόλο και στη δράση κι όχι μόνο στο στήσιμο του σκηνικού. Δηλαδή ενώ με προετοιμάζεις για δύο πόλους δράσης (Μαράτ, Αζίρ) στην ουσία έχεις μόνο έναν (Αζίρ.) Δείχνει λίγο άνισο έτσι, σαν τραμπάλα που γέρνει προς τη μια μεριά χωρίς όμως ν' ακουμπάει και κάτω.

 

Η Νίενορ, από την άλλη, μιλάει για το πως μπορούμε ν' αλληλεπιδράσουμε με τη μαγεία. Το δικό της υπερφυσικό δεν στέκει κάπου μακριά, επιβάλοντας τους κανόνες του (αν και η θεά της Κασσάνδρας έχει μια τρυφερή όψη, που δεν μπορείς καθόλου να την παραβλέψεις). Το υπερφυσικό της Νίενορ είναι κάτι που μπορείς να συνδιαλλαγείς μαζί του, να του ζητήσεις πράγματα, και μάλιστα είναι το ίδιο το υπερφυσικό που υπόκειται σε κανόνες όχι δικούς του, κανόνες που του έχουν επιβληθεί από κάτι που δεν ονοματίζεται αλλά ξέρεις πώς είναι η φυσική ροή των πραγμάτων κι όχι κάποια θεότητα.

 

Τεχνικά, ομολογώ ότι αρχικά η επιλογή των ονομάτων, αν και πετυχημένη, με μπέρδεψε. Πετυχημένη γιατί θα περίμενα η γιαγιά κι η εγγονή να έχουν το ίδιο όνομα, αλλά δύσκολη, γιατί και τα δύο ονόματα που ακούγονται αρχίζουν από "Ι". Κάτι που επίσης δε δούλεψε καλά ήταν η ένδειξη του ότι η γριά έμαθε το θάνατο του γιου. Ακόμη και στη δεύτερη ανάγνωση, δεν ήμουν σίγουρη ότι η γριά δεν ήξερε, κι απλά το αποφάσισε εκείνη τη στιγμή.

 

Η ψήφος μου... Δεν ξέρω πώς θα πέσει. Γενικά η ματαιότητα της προσπάθειας του Αζίρ με γοητεύει, τσιμπάω με τους ανθρώπους που προσπαθούν και δεν τα καταφέρνουν. Κι από την άλλη, θεωρώ ότι η γιαγιά Ιβάνα είχε πολύ λιγότερα τεχνικά προβλήματα, σε κάθε περίπτωση, λιγότερο ουσιώδη. Νομίζω ότι θα πρέπει να δώσω περισσότερη βάση στην τενχική, εφόσον, μιλάμε για δύο κυρίες με παρόμοιες δυνατότητες έμπνευσης κι εκτέλεσης. Ξέρω ότι κι οι δυο μπορείτε το καλύτερο, αλλά πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή η Κιάρα το εκτέλεσε σωστότερα. Οπότε, Κιάρα για μένα.

[aScannerDarkly]

Κατ' αρχάς, ειδική μνεία στην Naroualis που κατάφερε να δώσει ατάκα που έστειλε τον κόσμο στα λεξικά και στο google για να καταλάβει τι σημαίνει.

 

Νομίζω πως η αναμέτρηση κατέφερε να δώσει δύο καλές ιστορίες, στα πλαίσια και στο επίπεδο που περιμέναμε από τις δύο αντιπάλους. Καμία από τις δύο δεν είχε ιδιαιτέρως πρωτότυπο θέμα (μάλιστα είχαν αρκετές ομοιότητες και μεταξύ τους), αλλά η υλοποίηση ήταν τέτοια που κρατούσε το ενδιαφέρον και το συναίσθημα ψηλά. Θα ψηφίσω τελικά Nienor, γιατί μου άρεσε περισσότερο η πολύ ζωντανή γραφή (η οποία ήταν καλή και στις δύο περιπτώσεις) και το θέμα της ιστορίας, το οποίο δένει με πολύ όμορφο τρόπο με τον κόσμο στον οποίο διαδραματίζεται. Ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει ιδέα για την κοσμοπλασία, η ιστορία δίνει στοιχεία που είναι αρκετά για να γοητεύσουν τον ανανγώστη, χωρίς όμως να δυσχεραίνουν την κατανόηση. Η ιστορία της Κασσάνδρας, από την άλλη, είχε, κατά τη γνώμη μου, αρκετά συνηθισμένο βασικό θέμα, ενώ μού έλειψαν κάποιες λεπτομέρειες, κάποια κίνητρα και πληροφορίες, ώστε η κατάληξη να μοιάζει περισσότερο προετοιμασμένη και στέρεα. Να σημειώσω πάντως πως είδα μερικά σημεία στη γραφή, τα οποία είχαν μεγάλη δύναμη, που δείχνουν πως έχεις κάνει αρκετά βήματα προς τα εμπρός σε αυτόν τον τομέα.

 

Σε γενικές γραμμές, πολύ ωραία αναμέτρηση, με δύο καλές και ευχάριστες στην ανάγνωση ιστορίες. Ευχαριστούμε

[Sonya]

Κι αφού τις ξαναδιάβασα (και μετά τις ξαναδιάβασα απλά και μόνο για την απόλαυση μου χάρισαν), αποφάσισα να ψηφίσω την Άννα. Για μια τρίχα, η οποία τρίχα ήταν ένα "αχ" που μου ξέφυγε στην ματαιότητα.

[Big Fat Pig]

Ψήφισα. Θα επανέλθω με τις εντυπώσεις μου, αργότερα.

[Naroualis]

Κοιτάξτε, το θέμα είναι απλό. Ελάτε να ψηφίσετε. Βλέπετε πώς πάει το πράμμα, ο αγών ήτο εξ αρχής αμφίρροπος. Ελάτε να διάβασετε, μέχρι τα μεσάνυχτα είναι ακόμη τρεις και μισή ώρες. Ελάτε, να ρίξετε το λιθαράκι σας στην παλάντζα, Να δούμε ποια κοπελιά παίζει τη λύρα της με τις συναισθηματικές σας χορδές.

 

Αλλά πάνω απ' όλα, ελάτε, γιατί θα διαβάσετε δυο ιστορίες που αξίζουν τον κόπο.

[jjohn]

Ψήφισα τελικά την ιστορία της Άννας, αλλά και οι δύο ιστορίες μου άρεσαν πάρα πολύ.

Μπράβο και στις δυο σας!

Edited July 2, 2012 by jjohn

[Cassandra Gotha]

Ευχαριστούμε ρε παιδιά που μας διαβάζετε, να είστε καλά.

[Eugenia Rose]

Οκ. Αυτό ήταν κακή ιδέα. Δεν πρέπει να ξαναδιαβάσω τόσο αμφίρροπο διαγωνισμό δύο ώρες πριν τη λήξη του. Δηλαδή εγώ τώρα έχω δύο ώρες να αποφασίσω ε;

Edited July 2, 2012 by Eugenia Rose

[Nihilio]

Οκ. Αυτό ήταν κακή ιδέα. Δεν πρέπει να ξαναδιαβάσω τόσο αμφίρροπο διαγωνισμό δύο ώρες πριν τη λήξη του. Δηλαδή εγώ τώρα έχω δύο ώρες να αποφασίσω ε;

Μια από τα ίδια...

 

Για να δούμε λοιπόν, ας κάνουμε κριτικές για να δούμε τι θα ψηφίσουμε.

 

Η ιστορία της Άννας μου φάνηκε πιο plot oriented. Είχε μία γεμάτη πλοκή που χώρεσε ωραία στην ιστορία. Εδώ και εκεί υπήρχαν κάποιες ωραίες εικόνες και η κατάληξη ήταν δυνατή.

Όμως με "χάλασαν" τα flashback. Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες βλέπουν όλη την ιστορία ως αναμνήσεις, με υπόνοιες σκηνών. Έτσι χάνεται μεγάλο μέρος του δράματος.

Σημειωσούλες: Ζαρ Ίζμπα.doc

 

Της Κιάρας πάλι ήταν το ακριβώς ανάποδο. Δυνατή γραφή, πολλές εικόνες και σκηνοθετημένη αφήγηση, αλλά η πλοκή μου φάνηκε μάλλον αναιμική και απλωμένη παραπάνω από όσο θα έπρεπε.

Σημειώσεις: Σιράχθαζ.doc

[Naroualis]

Πωπω, τι παρατήρησα τώρα δα! Πωπω! Έχω κουβέντα για μετά το πέρας του διαγωνισμού! Πωπω, κουβέντα που θ' ανοίξουμε!

[Διγέλαδος]

Πραγματικά ούτε εγώ δεν μπορώ να επιλέξω!

[Eugenia Rose]

Λοιπόν με δυσκολία αποφάσισα να ψηφίσω Νίενορ. Πιστέυω πως η δύναμη και η αδυναμία αυτού του κειμένου είναι ότι φαίνεται πως υπάρχουν πολλά από πίσω του. Πως είναι δηλαδή τμήμα κάπιου μεγαλύτερου αλλά όχι με άσχημο τρόπο. Τα πάντα διαδραματίζονται σε έναν καλοχτισμένο κόσμο που απλά δεν ξέρουμε πολλά γι΄αυτόν μόνο ότι μας δείχνει η συγγραφέας. Από την άλλη η ιστορία της Κασσάνδρας είχε μια πολύ πρωτότυπη για μένα ιδέα του ζωντανού αγάλματος και μου προκάλεσε την περιέργεια να μάθω περισσότερα γι αυτήν την διαδικασία. Επίσης το κρίμα και το άδικο για το παλικάρι στο τέλος με σκλαβώσανε. Μια παρατήρηση εδώ:

Νομίζω δεν χρειαζόσουν το εμπόδιο του ότι πρέπει η κοπέλα να είναι παρθένα για να γυρίσει πίσω. Είχες ήδη το εμπόδιο ότι αυτός που ήθελε να πάρει την θέση της δεν ήταν αυτός για τον οποίο θυσιάστηκε αρχικά. Αναφέρεις πιο πάνω ότι αυτός μόνο μπορεί να πάρει την θέση της αν κατάλαβα καλά.

Καλή δουλειά κορίτσια, πολύ καλή.

[Διγέλαδος]

Oυφ! Ψήφισα Cassandra. Καλή τύχη κυρίες!

[Naroualis]

Ντέρμπυ, κυρίες και κύριοι! Ποια θα κόψει πρώτη το νήμα;

 

Άλλος να ψηφίσει; Άλλος; Είναι κανείς που να θέλει παρατασούλα; Μμμμ;

[KELAINO]

Εντάξει, το παίδεψα και κατέληξα στην Κασσάνδρα. Μ' άρεσε περισσότερο αυτό που είχε να αφηγηθεί, αν και μεγάλα κομμάτια του κειμένου ήταν σε παρακείμενο, πράγμα που βρίσκω κάπως προβληματικό.

Αν βάραινε περισσότερο η τεχνική και η εκτέλεση, θα ψήφιζα Νίενορ.

[wordsmith]

Kαι στο γιορντάνι των λεπτών είδε το τέλος (η Naroualis - του διαγωνισμού)

[Naroualis]

(Περιμένω τον Φλαμαντίν. Θα το σφυρίξω όπου να 'ναι, μη μου αγχώνεστε.)

[Naroualis]

Γουέλ, βλέπω αποφάσισε να μην ποστάρει ακόμη. Δεν πειράζει, μπορεί να πει τα σχόλιά του και μετά τη

 

 

ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΑΤΑΚΑ ΚΙ ΕΠΙΤΟΠΟΥ #5!

με νικήτρια πάνω στο νήμα, την Cassandra Gotha!

Μετρήστε: δύο υπέροχες ιστορίες, 16+2 αναγνώστες και μια εβδομάδα καλής παρέας. Συγχαρητήρια και στις δυο σας και πάντα τέτοια.

Edited July 2, 2012 by Naroualis

[flamandin]

Και οι δύο ιστορίες ήταν τόσο καλές που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορούσα να καταλήξω(και ακόμη χειρότερα απο αναβολή σε αναβολή τις διάβασα και τις δύο σήμερα).Ελπίζω να πρόλαβα να ψηφίσω.Τελικά επέλεξα την ιστορία της Κασσάνδρας λόγω του πιο σφιχτού ρυθμού και επειδή μου έβγαλε μια πιο κλασική αίσθηση φάνταζι (που είναι και το αγαπημένο μου είδος).Απο την άλλη μου άρεσε περισσότερο η γραφή στην ιστορία τής Νίενορ αλλά μου άφησε αμυδρά την αίσθηση οτι πλατιάζει.Συγχαρητήρια πάντως και στις δύο σας.

Edited July 2, 2012 by flamandin

[flamandin]

Τελευταίος και καταϊδρωμένος.Καλά έκανες και σφύριξες την λήξη Ναρουάλις γιατί αν περίμενες εμένα πότε να ποστάρω σώθηκες.Τέλος πάντων ,συγνώμη για την καθυστέρηση παιδιά.

Edited July 2, 2012 by flamandin