Κωνσταντίνος Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 (edited) Η μητέρα του Οδυσσέα καταγόταν από κάποια περιοχή του μακρινού Βυζαντίου και τα ελληνικά χαρακτηριστικά του ήταν εμφανή. Σκούρο δέρμα ,κατάμαυρα κοντοκομμένα μαλλιά και μακριά λεπτά δάχτυλα. Αντίθετα ο Ρισίρι ,που καταγόταν από κάποιο δυτικό βάρβαρο βασίλειο (ο άρχοντας Σταλίνκοφ δεν θυμόταν ακριβώς ποιο) ήταν κατάξανθος και είχε γαλανά ,φωτεινά μάτια. Και οι δυο τους ήταν εμφανώς γυμνασμένοι και έδειχναν μεγαλύτεροι από την ηλικία τους, ίσως ακόμα και επικίνδυνοι. Αλλά αυτό δεν ήταν έκπληξη: Όλοι οι άρχοντες μάγοι ,των κατώτερων πριγκίπων συμπεριλαμβανομένων ,έτσι έδειχναν. Την δεδομένη χρονική στιγμή πάντως τα δύο αγόρια δεν έκαναν κάτι ανάλογο της πριγκιπικής τους ιδιότητας. Αντίθετα είχαν αράξει κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο και συζητούσαν με τα μάτια μισόκλειστα... “Δεν καταλαβαίνω ,πως γίνεται να λες ,Ρισίρι ,ότι οι συνθήκες στις οποίες μεγαλώσαμε δεν έπαιξαν και τόσο μεγάλο ρόλο τελικά στην διαμόρφωση των διεστραμμένων χαρακτήρων μας!” Ο Ρισίρι του απάντησε ,αν και ο Οδυσσέας δεν συγκράτησε καθαρά τα λόγια του πλην της τελευταίας του φράσης. Καταρχάς παραδέχτηκε ότι από όλα τα μέρη του κόσμου εκείνοι είχαν μεγαλώσει στο πιο αλλόκοτο. Πώς θα μπορούσε να μην το κάνει άλλωστε; Ακόμα και το γρασίδι στο οποίο αυτή την στιγμή ήταν ξαπλωμένοι είχε ένα αφύσικο πορφυρό χρώμα ενώ και ο ουρανός χρωματιζόταν από τους καπνούς μαγικών πειραμάτων σε αποχρώσεις του μοβ και του πορτοκαλί. Οι πύργοι ,που υψώνονταν γύρω τους ,παρουσιάζουν ένα θέαμα άρρωστο και ειδικά κάποιοι ,όπως ο πύργος του Ματιού ,μπορούσαν να δημιουργήσουν αποστροφή ακόμα και στον πλέον αναίσθητο άνθρωπο. Και όσο για τους ανθρώπους ,που τους περιέβαλλαν από την πρώτη σχεδόν στιγμή που ήρθαν στον κόσμο ,δεν θα μπορούσε αναμφίβολα να υπάρχει πιο ετερόκλητο και ακατάλληλο για την υγιή ψυχική μας διαμόρφωση πλήθος! Ακόμα και από τις κουβερνάντες τους ,η πρώτη που θυμόταν ο Οδυσσέας είχε έναν κέρατο σαν μονόκερου και όποτε έμπαινε ο άρχοντας Σταλίνκοφ στο δωμάτιο ,εκείνη έπεφτε στα γόνατα και χλιμίντριζε. “Τα αναγνωρίζω όλα αυτά ,Οδυσσέα ,μα επιμένω να πιστεύω ότι η ανθρώπινη κατάσταση είναι κάτι το βαθύτερο ,που αν και επηρεάζεται δεν διαμορφώνεται τελικά από εξωτερικούς παράγοντες. Για σένα ,παράδειγμα ,πιστεύω ,ότι ακόμα και σε έναν από τους αγροτικούς οικισμούς των σύμμαχων βασιλείων να ζούσες ,το ίδιο εγωιστής θα ήσουν.” “Στ' αλήθεια σε απολαμβάνω ,όταν μιλάς έτσι ,σαν φλεγματικός γέροντας ,Ρισίρι!.Πες μου όμως..” ζήτησε χωρίς να καταφέρει να κρύψει την ενόχληση του “Πώς γίνεται να είναι τόσο εγωιστής εκείνος που νοιάζεται τόσο για τα αδέρφια του και το μέλλον τους;” “Μα δεν νοιάζεσαι στα αλήθεια για εμάς ,ούτε καν για τον εαυτό σου πιστεύω ότι νοιάζεσαι!” απάντησε ο Ρισίρι ,προχωρώντας σε μια άξαφνη επίθεση “Το μόνο ,που σε κινεί ως άνθρωπο είναι αυτή η παιδιάστικη αντίληψη ,ότι κανένας δεν είναι αρκετά άξιος ,ώστε να σου δίνει διαταγές!” “Και είναι;” απαίτησε να μάθει ο Οδυσσεας εγκαταλείποντας το ήρεμο προσωπείο του “Είναι αυτοί οι άνθρωποι άξιοι να μας παίρνουν τις ζωές;” “Μην δραματοποιείς την κατάσταση. Ο άρχοντας Σταλίνκοφ είναι λογικός άνθρωπος και δεν υπάρχει λόγος κανένας από μας να πεθάνεις..” “Ποιος είναι ο εγωιστής από τους δυο μας τώρα; Γιατί σε περίπτωση ,που δεν το έχεις καταλάβει ,μονάχα για τον εαυτό σου ισχύουν αυτά που λες! Εκτός και αν πιστεύεις ότι πρόκειται όλους μας να μας κάνουν γιατρούς ή να μας στείλουν για γαμπρούς σε κάποια εξωτική βασιλική αυλή!” “Τουλάχιστον προσπαθώ να αποκτήσω δύναμη με αυτόν τον τρόπο ,επιρροή! Εσύ ενώ έχεις τα διπλάσια προσόντα ,μπλέκεις συνεχώς σε ηλίθιους καβγάδες ,όπως προηγουμένως...” “Πιστεύεις λοιπόν ότι μπορείς από τα μέσα να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο η Αλεξάνδρεια λειτουργεί; Να νικήσεις τους άρχοντες στο ίδιο τους το παιχνίδι; Ενδιαφέρουσα άποψη ,αδερφέ, ,αλλά γιατί δεν ρωτάμε και την γνώμη αυτού του χταποδανθρώπου;” Ο χταποδάνθρωπος ,άνηκε στην φρουρά του άρχοντα Στάινμπεργκ και πραγματοποιούσε από ότι φαινόταν μια τυπική περιπολία. Τα δύο αγόρια είχαν συνηθίσει πια την εμφάνιση του ,την δική του και άλλων ,αλλά σε οποιονδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο θα έφερνε αναγούλα. Γιατί αντί για χέρια κρέμονταν από τους ώμους του μακριά πλοκάμια ,που τόσο στην υφή όσο και στο χρώμα έμοιαζαν απόλυτα με εκείνα του χταποδιού, Αναγκαζόταν να τα σέρνει συνεχώς στην γη ,τόσο μακριά που ήταν και έδειχνε ανόητος ,αλλά αν παρουσιαζόταν κίνδυνος μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει σαν μαστίγια και να διαμελίσει τον οποιονδήποτε εχθρό σε δευτερόλεπτα.. “Πες μας λοιπόν χταποδοχέρη..” τον παρακίνησε ο Οδυσσέας ,βλέποντας ότι είχε σταματήσει την πορεία του και είχε στραμμένη την προσοχή του ,πάνω τους “τι δείχνει η μέχρι στιγμής εμπειρία σου στην μικρή μας κοινωνία;” “Πώς του μιλάς έτσι;” αγανάκτησε ο Ρισίρι “Και όμως δεν φαίνεται να τον ενοχλεί καθόλου!” “Φοβάμαι ότι ένας ανόητος σαν εμένα δεν μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις σας ,άρχοντες μου..” έκανε διστακτικά παίρνοντας μια έκφραση θλιμμένη, “Βλέπεις Ρισίρι; Παρατήρησε προσεκτικά αυτόν τον δύστυχο γιατί αυτό είναι το μέλλον μας! Ο άρχνοντας Στάινμπεργκ τον έχει χρησιμοποιήσει σαν πειραματόζωο ,είναι αναγκασμένος να ζει σαν τέρας και όμως έχει υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που σε όλες τις προσβολές μου δεν έχει να ανταποδώσει παρά ένα ηλίθιο χαμόγελο. Αν όμως ένας άρχοντας του έδινε την διαταγή θα μας σκότωνε και τους δύο χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό είναι το μέλλον για όσους ακολουθούν τον δρόμο της υποταγής!” Και ενώ ο καυγάς τους ήταν έτοιμος να θεριέψει, μια ξαφνική φωνή ανάγκασε τον Οδυσσέα να στρέψει αλλού την προσοχή του. “Το δικό σου μέλλον θα είναι πολύ χειρότερο σκουλήκι ,γιατί σκέφτομαι εδώ και τώρα να μεταμορφώσω το σώμα σου σε γαϊδάρου ,κρατώντας όμως το κεφάλι σου ίδιο και απαράλλακτο! Η φωνή φαινόταν να έρχεται από το πουθενά. Αν όμως κοίταζε κανείς προσεκτικά θα παρατηρούσε μια σχεδόν άυλη ,φασματική μορφή ,να στέκεται μπροστά από τον Οδυσσέα. Το περίγραμμα της διακρινόταν καθαρά αν το κοιτούσες από το πλάι ,όμως το εσωτερικό της ήταν διαμπερές ,σαν φάντασμα. “Τι άραγε ζητά ή Αόρατη πλην Κοντή Πριγκιπική σας Εξοχότης;” ρώτησε ο Οδυσσέας καθώς σηκωνόταν βαριεστημένα “Εκδίκηση που έδειρα εκείνον τον κλαψιάρη τον Γιόχαν μήπως;” “Ο αδερφός μου..” ξεκίνησε να λέει ,αλλά ήδη από την πρώτη του κουβέντα ο Οδυσσέας είχε βαρεθεί. Και όταν βαριόταν κάποιον συνήθιζε να τον βρίζει. “Όλοι οι αναθεματισμένοι υψηλοί πρίγκιπες τα ίδια χάλια έχετε! Τριγυρνάτε με αυτή την βλακώδη σας φασματική μορφή ,μην τυχόν και σας ματιάσουμε και όταν μπλέκεστε σε καβγάδες κάνετε σαν αδερφές!” “Θα το μετανιώσεις αυτό!” δήλωσε ο πρίγκιπας, κάπως αμήχανα βέβαια, γιατί δεν είχε συνηθίσει να του μιλάνε έτσι. Και έπειτα ψιθύρισε κάτι το ακαθόριστα, που έκανε αμέσως ένα εβένινο σπαθί να εμφανίστηκε από το πουθενά στο χέρι του. Το όπλο έμοιαζε συμπαγές και επικίνδυνο ,όμως ο Οδυσσέας καθόλου δεν έδειξε να φοβάται. “Πρόσεξε μόνο μην στραμπουλήξεις τον χαριτωμένο σου καρπό.” σχολίασε ,χωρίς να κουνηθεί από την θέση του. “Θα σε σκοτώσω!” του φώναξε, πιο αποφασιστικό τώρα. “Είμαι απόλυτα βέβαιος!” τον διαβεβαίωσε “Σε πληροφορώ μάλιστα ,ότι τρέμω από τον φόβο μου.” “Πιστεύεις ότι θα διστάσω;” “Πιστεύω ότι αρχίζεις να γίνεσαι ενοχλητικός!” Και δεν το έλεγε για να τον προσβάλλει μονάχα! Εξοργισμένος, όπως ήταν φυσικό ο πρίγκιπας, προσπάθησε τότε να αποκεφαλίσει τον Οδυσσέα, με μια κίνηση που ταίριαζε περισσότερο σε χασάπη παρά σε ξιφομάχο. Όταν όμως η λεπίδα ακούμπησε το απροστάτευτο δέρμα του τελευταίου, εξατμίστηκε σαν να ήταν φτιαγμένη από αέρα κοπανιστό! “Κι όμως, αυτός ο άχρηστος, θα έχει ,μόλις ενηλικιωθεί, την εξουσία να διατάξει τον θάνατο σου με ένα νεύμα των χεριών του.” έκανε αγανακτισμένα στον Ρισίρι προς επίρρωση της προηγηθείσης επιχειρηματολογίας του. “Δεν θα περιμένω μέχρι τότε!” απάντησε ο Αόρατος Κοντός Πρίγκιψ ,όταν συνήλθε κάπως από την ντροπιαστική αποτυχία του “Γιατί όταν το μάθει ο πατέρας μου αυτό..” “Και τι πρόκειται να μάθει δηλαδή;” απαίτησε να μάθει ο Ρισίρι ,που για πρώτη φορά παρενέβη στον καβγά “Ότι σου τις έβρεξε ένας νόθος; Αμφιβάλλω αν θα κάνεις και σπουδαία εντύπωση μετά απ' αυτό.” “Όταν βάλω να σας γδάρουν ζωντανούς και τους δύο ,θα σου πω εγώ ποιος θα κάνει άσχημη εντύπωση!” είπε κάνοντας μεταβολή. Ήταν όμως φανερό ότι τα λόγια του ήταν πιο κούφια και από το κεφάλι του. Ύστερα από το περιστατικό αυτό, τα δύο αδέρφια σηκώθηκαν, πήγαν στον πύργο του Σάπιου Μανιταριού για την απογευματινή τους εξάσκηση ,έπαιξαν λίγο με το μαγικό χαλί του άρχοντα Σταλίνκοφ, όσο αυτός κοιμόταν και πέρασαν μια ακόμα μέρα, όμοια με τόσες άλλες. Όμως, δεν γινόταν αυτή η ανιαρή ζωή να κρατήσει για πάντα. Και τω όντι, δεν κράτησε... Edited June 29, 2012 by Κωνσταντίνος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Πού είναι το υπόλοιπο; Καλό είναι, το διάβασα γρήγορα και μου προκάλεσε το ενδιαφέρον. Αλλά πού είναι το υπόλοιπο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Αυτό θα κέρδιζε σίγουρα αν κάναμε διαγωνισμό τίτλων! Κατά τα άλλα, έχει αρκετές αντιφάσεις: αυτοί οι δύο είναι τελικά αδέρφια, παρόλο που αρχίζεις λέγοντάς μας ότι ο καθένας κατάγεται από αλλού; Στο χορτάρι είναι ξαπλωμένοι δύο ή περισσότεροι; Ο Μπέρικ ποιος είναι; Αν είναι αδέρφια, γιατί κάποια προνόμια ισχύουν μόνο για τον ένα τους; Από το τέλος της πρώτης παραγράφου βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι μάγοι, αλλά αργότερα μιλάνε για τους μάγους(νομίζω) σαν να μην ανήκουν σε αυτούς και οι ίδιοι. Αυτά και κάποια παραλίγο εκφραστικά λαθάκια. Και βέβαια συμφωνώ με την Άννα: όχι μόνο μισοτελειωμένο, αλλά λιγότερο από το μισό έχουμε εδώ. Μια σκέτη αρχή. Το υπόλοιπο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Κωνσταντίνος Posted June 28, 2012 Author Share Posted June 28, 2012 Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια! Η συνέχεια θα ακολουθήσει συντομότατα! Ως Μπέρικ είχα τον Οδυσσέα στο μυαλό μου για αρκετό καιρό και έτσι μου ξέφυγε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 (edited) Πρώτα απ' όλα βρίσκομαι στην ευχάριστηση θέση να πω, πως το κείμενο είναι πολύ καλύτερα γραμμένο απ' το πρώτο κεφάλαιο της ταξικής πάλης των μάγων. Ποιο κεφάλαιο είναι αλήθεια? Η ιστορία πάντως συνεχίζει με αρκετό ενδιαφέρον. Γιατί άλλαξες το Μπέρικ με το Οδυσσέας?! Μια χαρά ήταν το όνομα. Προσωπικά το προτιμώ. wordsmith, cassandra gotha διαβάστε το <η ταξική πάλη στο βασίλειο των μάγων> και θα καταλάβετε γιατί ο οδυσσέας αποκαλεί τον Ρισίρι αδελφό. Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί κομμάτι ενός βιβλίου, γι' αυτό και φαίνεται λειψό. Edited June 28, 2012 by apelpio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Αν είναι συνέχειες ή αποσπάσματα του ίδου κειμένου πάντως, καλύτερα να τα βάζεις στο ίδιο τόπικ, ώστε να τα συνδέει ο αναγνώστης και να μη χάνονται στο χάος της βιβλιοθήκης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Κωνσταντίνος Posted June 28, 2012 Author Share Posted June 28, 2012 Πρώτα απ' όλα βρίσκομαι στην ευχάριστηση θέση να πω, πως το κείμενο είναι πολύ καλύτερα γραμμένο απ' το πρώτο κεφάλαιο της ταξικής πάλης των μάγων. Ποιο κεφάλαιο είναι αλήθεια? Η ιστορία πάντως συνεχίζει με αρκετό ενδιαφέρον. Γιατί άλλαξες το Μπέρικ με το Οδυσσέας?! Μια χαρά ήταν το όνομα. Προσωπικά το προτιμώ. wordsmith, cassandra gotha διαβάστε το <η ταξική πάλη στο βασίλειο των μάγων> και θα καταλάβετε γιατί ο οδυσσέας αποκαλεί τον Ρισίρι αδελφό. Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί κομμάτι ενός βιβλίου, γι' αυτό και φαίνεται λειψό. Με τιμάς που θυμάσαι την "ταξική πάλη"! Ουσιαστικά πάντως δεν πρόκειται για συνέχεια αλλά για μια εντελώς καινούρια ιστορία στον ίδιο.. κόσμο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted June 28, 2012 Share Posted June 28, 2012 Πρώτα απ' όλα βρίσκομαι στην ευχάριστηση θέση να πω, πως το κείμενο είναι πολύ καλύτερα γραμμένο απ' το πρώτο κεφάλαιο της ταξικής πάλης των μάγων. Ποιο κεφάλαιο είναι αλήθεια? Η ιστορία πάντως συνεχίζει με αρκετό ενδιαφέρον. Γιατί άλλαξες το Μπέρικ με το Οδυσσέας?! Μια χαρά ήταν το όνομα. Προσωπικά το προτιμώ. wordsmith, cassandra gotha διαβάστε το <η ταξική πάλη στο βασίλειο των μάγων> και θα καταλάβετε γιατί ο οδυσσέας αποκαλεί τον Ρισίρι αδελφό. Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί κομμάτι ενός βιβλίου, γι' αυτό και φαίνεται λειψό. Με τιμάς που θυμάσαι την "ταξική πάλη"! Ουσιαστικά πάντως δεν πρόκειται για συνέχεια αλλά για μια εντελώς καινούρια ιστορία στον ίδιο.. κόσμο! Δηλαδή πρόκειται για ριμέικ αν κατάλαβα καλά? Πόσα έχουν αλλάξει σε σχέση με την πρωτότυπη ιστορία? Ο Ρισίρι υπήρχε και στο πρώτο. Εξακολουθούν οι πρωταγωνιστές σου να εκπαιδεύονται ως πολεμιστές στην υπηρεσία των μάγων? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted June 30, 2012 Share Posted June 30, 2012 Πλάκα είχε. Διαβάστηκε άνετα και δε με κούρασε καθόλου, και σίγουρα θα με ενδιέφερε να διαβάσω κι άλλες ιστορίες τοποθετημένες σε αυτόν τον κόσμο. Αν και δεν έχω διαβάσει την "Ταξική Πάλη των Μάγων", μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο χαρακτηρισμός "αδέρφια" υποδηλώνει πως αυτοί οι δύο ανήκουν στην ίδια "κάστα"(όπως αποκαλούνται μεταξύ τους αδέρφια οι μοναχοί). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Κωνσταντίνος Posted July 1, 2012 Author Share Posted July 1, 2012 apelpio πολύ σωστά το λες, remake είναι! Κυρίως προσπαθώ να βελτιωθώ υφολογικά, αλλά έκανα και κάποιες αλλαγές στην πλοκή. Ο Ρισίρι και ο Οδυσσέας είναι νόθα παιδιά του άρχοντα Σταλίνκοφ, δηλαδή κατώτεροι πρίγκιπες. Οι τελευταίοι προορίζονται για διάφορα πόστα, κάποιες φορές ευχάριστα (βλ, γιατροί) αλλά συχνότερα εξαιρετικά δυσάρεστα, όπως θα φανεί κυρίως αργότερα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.