The Maze Runner Trilogy

[Mesmer]

Αν ψάχνετε για ένα –ή τρία– βιβλία που θα θέλατε να σας βυθίσουν σ’ έναν κόσμο, γεμάτο μυστήριο, αγωνία και περιπέτειες, εδώ πέρα υπάρχει κάτι που συστήνεται ανεπιφύλακτα.

 

Η τριλογία του James Dashner, αποτελεί ένα έργο νεανικής Επιστημονικής Φαντασίας, με πολύ καλές κριτικές και, προσωπικά, μου φάνηκε αρκετά καλό για το είδος του, χωρίς να έχω διαβάσει παρόμοια έργα ανάλογων διαστάσεων.

 

Η ιστορία ξεκινάει μέσα στο Γκλέιντ, ένα λαβύρινθο τεραστίων διαστάσεων, όπου στο κέντρο του ζει μια ομάδα από νεαρά αγόρια. Είναι ένα μέρος που εξάπτει από την αρχή το ενδιαφέρον και θέλεις να γυρίσεις κάθε γωνιά του για να ανακαλύψεις όλα τα μυστήρια που το περιβάλουν, τα οποία πληθαίνουν καθώς προχωράμε. Έτσι κι αλλιώς, οι λαβύρινθοι πάντα προκαλούσαν δέος, έτσι δεν είναι;

 

Μαζί με τα αγόρια, μέσα στο λαβύρινθο, ζουν κι άλλα πράγματα, ίσως όχι και τόσο ζωντανά, αλλά καθόλα τρομακτικά και παράξενα. Το κυνηγητό είναι αδιάκοπο. Οι μάχες αμφίρροπες. Κι όσο η κατάσταση πλησιάζει στο κρίσιμο σημείο, τόσο εντείνονται και οι σχέσεις των παιδιών του Γκλέιντ.

 

Τα βιβλία είναι γραμμένα με πολύ απλό τρόπο, κάτι που τα κάνει να διαβάζονται πολύ εύκολα. Τα κεφάλαια είναι μικρά, –σχεδόν κατά κανόνα– μικρότερα των δέκα σελίδων και τα περισσότερα αφήνουν ένα μυστήριο-δόλωμα που σε τραβάει να πας παρακάτω. Ο συνδυασμός αυτών των δύο, κάνει τα βιβλία να διαβάζονται μονοκοπανιά.

 

Κάτι που με προβλημάτισε είναι ότι, παρά το μέγεθος του έργου, δεν υπάρχει μεγάλη εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Ίσως μόνο στον Τόμας, που είναι και λογικό, αφού τη δική του πλευρά ακολουθούμε συνέχεια στο βιβλίο. Η εξέλιξη, όμως, είναι απίστευτα γρήγορη, τα μυστήρια και οι ανατροπές υποδέχονται το ένα το άλλο με καταιγιστικούς ρυθμούς και δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πολλά, παρά μόνο όταν έχεις φτάσει στο τέλος.

 

Κάτι που μου άρεσε είναι ότι δεν προσθέτονται πολλοί καινούριοι (βασικοί) χαρακτήρες κι ότι επίσης

…μη συνεχίσετε να διαβάζετε αν σας αρέσει η ιδέα των βιβλίων και θέλετε να τα πιάσετε στα χέρια σας κάποια στιγμή…

όπως έλεγα, μου άρεσε ότι δεν λυπάται ακόμη και κάποιους από τους πολύ βασικούς του χαρακτήρες.

 

 

Σαν σύνολο, τα βιβλία μού άρεσαν πολύ. Το πρώτο περισσότερο απ’ όλα. Κάπου στο δεύτερο και στο τρίτο βιβλίο υπάρχει μια μικρή κοιλιά, αλλά προς το τέλος των βιβλίων ανεβαίνει και πάλι το ενδιαφέρον. Δεν θέλω να πω περισσότερα επειδή το πρώτο βιβλίο το είχα διαβάσει σχεδόν πριν από δύο χρόνια και δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες. Αυτό επειδή μεταξύ των εκδόσεων των βιβλίων υπήρχε κι ένα διάστημα ενός έτους.

 

Τα βιβλία της σειράς είναι:

(Παραθέτω το οπισθόφυλλο μόνο του πρώτου βιβλίου, για ευνόητους λόγους)

 

Το Τεστ

Όταν ο Τόμας ξυπνάει μέσα στον ανελκυστήρα, το μόνο που μπορεί να θυμηθεί είναι το όνομά του. Η μνήμη του είναι ένα κενό.

 

Δεν είναι όμως μόνος. Όταν ανοίγουν οι πόρτες του ανελκυστήρα ο Τόμας βρίσκεται περικυκλωμένος από πολλά αγόρια που τον υποδέχονται στο Γκλέιντ -ένα μεγάλο, ανοιχτό ξέφωτο που περιβάλλεται από πανύψηλα πέτρινα τείχη.

 

Όπως ο Τόμας, έτσι και οι υπόλοιποι δεν γνωρίζουν ούτε γιατί ούτε πώς βρέθηκαν στο Γκλέιντ. Το μόνο που ξέρουν είναι πως κάθε πρωί τα τεράστια τείχη που τους περιβάλλουν, ανοίγουν. Κάθε βράδυ ξανακλείνουν ερμητικά. Και κάθε 30 μέρες ένα καινούριο αγόρι παραδίδεται από τον ανελκυστήρα

 

Η άφιξη του Τόμας ήταν αναμενόμενη. Όμως την αμέσως επόμενη μέρα, θα σταλεί ένα κορίτσι -το πρώτο κορίτσι που έχει εμφανιστεί ποτέ στο Γκλέιντ.

 

Και ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί το μήνυμα που έχει να παραδώσει.

 

Ο Τόμας ίσως να είναι πιο σημαντικός από ό,τι μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

 

Μακάρι μόνο να μπορούσε να ξεκλειδώσει τα σκοτεινά μυστικά που είναι θαμμένα στο μυαλό του.

 

"Τo "Tεστ" του James Dashner είναι μια γρήγορη και τρομακτικά περιπετειώδης ιστορία που είναι βέβαιο πως θα απολαύσουν οι θαυμαστές των Αγώνων Πείνας και του Άρχοντα των Μυγών."

(Kyla Paterno)

 

"Tο "Τεστ" είναι ακαταμάχητο... Η συναρπαστική κεντρική ιδέα φέρνει στο νου την τηλεοπτική σειρά Lost. O συγγραφέας καταφέρνει όχι μόνο να δώσει μπόλικη πλοκή με καταπληκτικό ρυθμό, αλλά και ολοκληρωμένους χαρακτήρες που θέλεις να υποστηρίξεις".

(TeenReads.com)

 

"Αγωνιώδεις ανατροπές και εκπλήξεις κάνουν την πλοκή αυτού του εξαιρετικού βιβλίου ακόμη καλύτερη, καθώς κινείται με σταθερό αλλά συναρπαστικό ρυθμό. Τα διάφορα στοιχεία που είναι κρυμμένα στο Λαβύρινθο και στο Γκλέιντ θα εξάψουν την περιέργεια των αναγνωστών καθώς θα ψάχνουν μαζί με τους ήρωες για τις απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα του Γκλέιντ. Οι δυναμικοί χαρακτήρες που δημιούργησε ο συγγραφέας ολοκληρώνουν αυτή την εκπληκτική ιστορία, κάνοντας την εξίσου φωτεινή με την τριλογία της οποίας αποτελεί το ξεκίνημα."

(Voya)

Καμένη Γη

Θεραπεία Θανάτου

Edited July 19, 2012 by Mesmer

[melkiades]

Εμένα μου έκαναν δώρο το Θεραπεία θανάτου το Πάσχα αλλά, διαβάζοντας τις 10 πρώτες σελίδες του, νομίζω ότι αν δεν διαβάσω τα άλλα δύο πρώτα δεν θα βγάλω άκρη. Έτσι είναι ή μου φάνηκε;

 

Α, ξέχασα να γράψω, ωραίο τόπικ Άγγελε.

Edited July 20, 2012 by melkiades

[Mesmer]

Ναι, υπάρχουν πολλές αναφορές στα προηγούμενα βιβλία, που παίζουν και ουσιαστικό ρόλο για το πώς και το γιατί άρχισαν όλα. Οπότε, θα ήταν προτιμότερο να το ξεκινήσεις από την αρχή.

 

Ευχαριστώ.

[Rov]

Διαβάζοντας την τριλογία, αυτές είναι συνοπτικά οι εντυπώσεις μου, όπως τις έχω γράψει και στις αξιολογήσεις:

 

Το τεστ (Τζέιμς Ντάσνερ): Είπα να ξεκινήσω την τριλογία του Ντάσνερ διαβάζοντας το πρώτο βιβλίο της σειράς. Η ιστορία, λίγο πολύ γνωστή, γύρω στα 40 παιδιά κλεισμένα σε ένα μέρος που περιβάλλεται από έναν λαβύρινθο, από τον οποίο προσπαθούν να ξεφύγουν. Το τελικό αποτέλεσμα για εμένα, απλά καλό, αν όχι μέτριο (θα δούμε πως θα πάνε και  τα άλλα δύο). Πλήρως προβλεπόμενη η πλοκή, ακόμη και για το ποιοι πεθαίνουν/ποιοι ζουν, εξαιρετικά απλή γραφή και μια ιστορία που τραβάει πολλές περισσότερες σελίδες από ό,τι θα έπρεπε. Παρόλα αυτά, υπάρχει η ατμόσφαιρα που σε κάνει να θες να προχωρήσεις το διάβασμα της τριλογίας, ωστόσο, συγκρινόμενο με τα ανάλογου ύφους - και πιο εμπορικά - Hunger Games ή την τριλογία της Απόκλισης, το πρώτο βιβλίο του Ντάσνερ είναι σαφώς πιο αργό στην εξέλιξη της δράσης και ανάλογα προβλέψιμο. Για το τέλος, θα το πω για μια ακόμη φορά: γιατί σε τέτοιου είδους μυθιστορήματα οι ήρωες πρέπει να είναι παιδιά;

 

Βαθμολογία: 3,5 + 3,0=6,5

 

Καμένη γη (Τζέιμς Ντάσνερ): Μια από τις σχετικά λίγες περιπτώσεις, όπου το δεύτερο βιβλίο μιας τριλογίας είναι καλύτερο από το πρώτο. Σίγουρα, η γραφή του Ντάσνερ και πάλι δεν είναι η καλύτερη δυνατή, ωστόσο εδώ, η δράση εξελίσσεται γρηγορότερα, οι χαρακτήρες αποκτούν λίγο περισσότερο υπόβαθρο και η πλοκή, παρότι δεν επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις, καλυτερεύει. Τελικά, η «Καμένη γη» κερδίζει τις εντυπώσεις και διαβάζεται με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από το «Τεστ», μέχρι το τέλος του βιβλίου.

 

Βαθμολογία: 4,0 + 4,0=8,0

 

Θεραπεία θανάτου (Τζέιμς Ντάσνερ): Το κερδίζει τελικά το στοίχημα η τριλογία του Ντάσνερ, φέρνοντάς μας το 2ο και 3ο βιβλίο σαφώς καλύτερα από το 1ο. Και σε ό,τι αφορά ειδικά στη «Θεραπεία Θανάτου», ο Ντάσνερ μας δίνει ένα ανάγνωσμα πιστό στην εξέλιξη της δράσης, με ένα παραπάνω από ικανοποιητικό τέλος και ίσως, λίγο περισσότερες εκπλήξεις σε σχέση και με το «Τεστ» και με την «Καμένη γη», που κρατούν το ενδιαφέρον ψηλά.

 

Βαθμολογία: 4,0 + 4,0=8,0

 

Εν κατακλείδι, εκτός του «Τεστ» που θεωρώ ότι σε κάποια σημεία τραβάει περισσότερο η ιστορία από ό,τι πρέπει, θεωρώ ότι είναι μια τριλογία που αξίζει να διαβαστεί, κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι και το τέλος του 3ου βιβλίου.

 

P.S. Μόλις βγήκε στους κινηματογράφους το «Τεστ», αλλά μάλλον θα το αποφύγω...

 

[nikosal]

Rov, αν θέλεις κάνε ένα ποστ με τις αξιολογήσεις σου στο σχετικό τόπικ. Όταν ενημερώνω τον πίνακα, μια φορά το εξάμηνο, κοιτώ μόνο εκεί -θα ήταν αδύνατο να θυμάμαι πού αλλού και πότε έγιναν αξιολογήσεις. Ευχαριστώ!

 

edit: Βιάστηκα. Το είχες ήδη κάνει, ευχαριστώ διπλά!

Edited September 25, 2014 by nikosal

[Mesmer]

 

P.S. Μόλις βγήκε στους κινηματογράφους το «Τεστ», αλλά μάλλον θα το αποφύγω...

 

Την είδα χθες. Η αλήθεια είναι ότι χάνονται πάρα πολλά πράγματα από το βιβλίο, χώρια από τις κάποιες μικροδιαφορές. Αλλά σαν ταινία δράσης και συγκεκριμένου είδους είναι καλούτσικη.

 

[Rov]

 

 

P.S. Μόλις βγήκε στους κινηματογράφους το «Τεστ», αλλά μάλλον θα το αποφύγω...

 

Την είδα χθες. Η αλήθεια είναι ότι χάνονται πάρα πολλά πράγματα από το βιβλίο, χώρια από τις κάποιες μικροδιαφορές. Αλλά σαν ταινία δράσης και συγκεκριμένου είδους είναι καλούτσικη.

 

 

Ωραία, εάν βρω χρόνο τότε θα προσπαθήσω να τη δω...

Rov, αν θέλεις κάνε ένα ποστ με τις αξιολογήσεις σου στο σχετικό τόπικ. Όταν ενημερώνω τον πίνακα, μια φορά το εξάμηνο, κοιτώ μόνο εκεί -θα ήταν αδύνατο να θυμάμαι πού αλλού και πότε έγιναν αξιολογήσεις. Ευχαριστώ!

 

edit: Βιάστηκα. Το είχες ήδη κάνει, ευχαριστώ διπλά!

Το γνωρίζω και το παρακολουθώ ανελλιπώς, αφήνοντας και τις δικές μου αξιολογήσεις. Πολλά χρόνια ήθελα να βρω ένα χώρο με αξιολογήσεις χρηστών για εφ & δυστοπικά βιβλία και εδώ και 2 περίπου χρόνια, ο πίνακας-λίστα αυτός με έχει βοηθήσει πολύ. Συγχαρητήρια για τη δουλειά.

[Giomel]

Ειχα ξεκινησει καποια στιγμη "Το Τεστ" αλλα μου φανηκε αρκετα απλο'ι'κο και ετσι εγλατελειψα τη σειρα. Ισως το ξαναπιασω καποια στιγμη, μια και τα επομενα λετε οτι γινονται καλυτερα.

[Rov]

Ειχα ξεκινησει καποια στιγμη "Το Τεστ" αλλα μου φανηκε αρκετα απλο'ι'κο και ετσι εγλατελειψα τη σειρα. Ισως το ξαναπιασω καποια στιγμη, μια και τα επομενα λετε οτι γινονται καλυτερα.

Ακριβώς αυτό συνέβη και με εμένα, εάν έχεις την επιμονή να τελειώσεις το «Τεστ» (λίγο πριν το τέλος γίνεται καλύτερο), τα άλλα δύο βιβλία καλυτερεύουν περαιτέρω.

Edited October 14, 2014 by Rov

[BladeRunner]

Το Τεστ

 

Πριν κάμποσο καιρό έτυχε να βρω και τα τρία βιβλία ιδιαίτερα φτηνά και σε καλούτσικη κατάσταση στο Μοναστηράκι και τα τσίμπησα, μιας και είχα ακούσει γενικά καλά λόγια για την τριλογία και αν μη τι άλλο η θεματολογία της έχει αρκετό ενδιαφέρον. Εξάλλου, δεν βρίσκεις πολύ συχνά στα ελληνικά σειρές επιστημονικής φαντασίας σε τιμές βιβλίων τσέπης. Λοιπόν, μπορώ να πω ότι πέρασα αρκετά καλά, όμως δεν ξετρελάθηκα.

 

Η ιστορία είναι τόσο γνωστή και την βρίσκει κανείς εύκολα, οπότε δεν χρειάζεται να γράψω περίληψη. Βαριέμαι κιόλας. Πάμε στα τεχνικής φύσεως ζητήματα: Η πλοκή μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη και με κράτησε μέχρι το τέλος, δεν ένιωσα σε κανένα σημείο βαρεμάρα ή κούραση. Είχε αρκετή δράση, ένταση, αγωνία και την σωστή ατμόσφαιρα, σκοτεινή και σε σημεία ανατριχιαστική. Ίσως βέβαια να το παρατράβηξε λιγάκι ο συγγραφέας, όχι σε τραγικό σημείο όμως. Οι χαρακτήρες δεν θα έλεγα ότι είχαν ιδιαίτερο βάθος, πλην ίσως του πρωταγωνιστή, πάντως δεν ήταν και αδιάφοροι. Η γραφή απλή και ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Δεν θα την χαρακτήριζα και τόσο καλή, ούτε όμως κακή. Βέβαια συνήθως τέτοια βιβλία τα διαβάζεις για την πλοκή και την δράση τους και όχι για να ανακαλύψεις τον επόμενο Ντοστογιέφσκι.

 

Επιγραμματικά, πρόκειται για ένα καλούτσικο πρώτο βιβλίο μιας ενδιαφέρουσας και ιντριγκαδόρικης τριλογίας. Υπάρχουν θεματάκια στην εξέλιξη της πλοκής και την κοσμοπλασία, όπως και αναπάντητα ερωτήματα και ευκολίες, όμως σίγουρα πρόκειται για ένα ψυχαγωγικό εφηβικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που διαβάζεται ιδιαίτερα εύκολα και γρήγορα και προσφέρει δράση και ένταση. Προτείνεται για αρχάριους στο είδος.

 

7.5/10

Edited October 3, 2015 by BladeRunner

[OxAp0d0]

Εμείς αυτό εδώ το λέμε Forum. Σε αυτό εδώ το μέρος που εμείς το λέμε topic, αποφάσισα να κάνω κάτι που εμείς εδώ το λέμε post.

 

Ο mesmer ανέλαβε ένα ρόλο που εμείς εδώ τον λέμε original poster και έγραψε ένα κείμενο που εμείς εδώ το λέμε review.

 

Θα ήθελα λοιπόν να θέσω ένα ερώτημα σε αυτούς που εμείς εδώ τους λέμε μέλη:

 

Στα βιβλία ο Ντάσνερ σπάει νεύρα (και λέω νεύρα για να μη πω τίποτα άλλο) με αυτόν τον παραπάνω τρόπο γραφής ή ήταν τερτίπι της ταινίας maze runner; Ειλικρινά από ένα σημείο και μετά, τράβαγα τις λιγοστές τρίχες της κεφαλής μου με τα "εμείς εδώ το λέμε τσίμπημα, εμείς εδώ το λέμε λεπίδες, εμείς εδώ το λέμε άφιξη κτλ κτλ".

 

Επίσης, μιας που έχω δει μόνο την πρώτη ταινία και δεν έχω ασχοληθεί με τα βιβλία, στο τέλος του τρίτου βγάζει κάποιο νόημα αυτό που κάνουν στα παιδάκια; Έχει κάποια λογική; Γιατί στο maze runner η λογική έφτασε στα πλην του μηδενός.

[nikosal]

(...) τράβαγα τις λιγοστές τρίχες της κεφαλής μου με τα "εμείς εδώ το λέμε τσίμπημα, εμείς εδώ το λέμε λεπίδες, εμείς εδώ το λέμε άφιξη κτλ κτλ".

 

και γιατί έχεις άβαταρ εκείνον εκεί με τις τρίχες; Αυτό εμείς εδώ το λέμε παραπλάνηση

[OxAp0d0]

 

(...) τράβαγα τις λιγοστές τρίχες της κεφαλής μου με τα "εμείς εδώ το λέμε τσίμπημα, εμείς εδώ το λέμε λεπίδες, εμείς εδώ το λέμε άφιξη κτλ κτλ".

 

και γιατί έχεις άβαταρ εκείνον εκεί με τις τρίχες; Αυτό εμείς εδώ το λέμε παραπλάνηση

 

 

Άι ση ουάτ γιου ντιντ δερ, αλλά δηλαδής εσύ Νίκο έχεις ρίζες από Vulcan;

Ο καημένος ο γερο-Elvis στο avatar είναι με περούκα, ούτε σε αυτόν έχουν μείνει πολλές τρίχες.

[Mesmer]

Στα βιβλία ο Ντάσνερ σπάει νεύρα (και λέω νεύρα για να μη πω τίποτα άλλο) με αυτόν τον παραπάνω τρόπο γραφής ή ήταν τερτίπι της ταινίας maze runner; Ειλικρινά από ένα σημείο και μετά, τράβαγα τις λιγοστές τρίχες της κεφαλής μου με τα "εμείς εδώ το λέμε τσίμπημα, εμείς εδώ το λέμε λεπίδες, εμείς εδώ το λέμε άφιξη κτλ κτλ".

 

Επίσης, μιας που έχω δει μόνο την πρώτη ταινία και δεν έχω ασχοληθεί με τα βιβλία, στο τέλος του τρίτου βγάζει κάποιο νόημα αυτό που κάνουν στα παιδάκια; Έχει κάποια λογική; Γιατί στο maze runner η λογική έφτασε στα πλην του μηδενός.

 

Άργησα κάπως, αλλά τελικά το είδα (αυτό που εμείς λέμε) το ποστ.

 

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που διάβασα το βιβλίο και δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες για πώς γινόταν η παρουσίαση των διαφόρων στοιχείων του λαβύρινθου. Παίζει, ως ένα σημείο, να υπάρχει κι αυτός ο τρόπος της ταινίας, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν τόσο εκνευριστικό. Σίγουρα πάντως δεν είναι βιβλίο που θα το διαβάσεις για τον τρόπο γραφής του. Το διαβάζεις για τη δράση και την εφευρετικότητά του, όπως πχ θα έβλεπες και μία ταινία για τα εφέ της, βλέπε Pacific Rim.

 

Στο τέλος βγαίνει κάποιο νόημα, αλλά όχι αυτό που θα ήθελα προσωπικά. Δεν θέλω να πω περισσότερα μην κάνω κανένα σπόιλερ. Αν και απ' ό,τι είδα στο τρέιλερ του The Scorch Trials ξεφεύγει κι άλλο από τα βιβλία. Γενικότερα, δεν είναι κι από τις καλύτερες μεταφορές σε ταινία. Δίνει περισσότερο βάρος στη δράση και αφήνει απ' έξω τις προσωπικές σχέσεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στα βιβλία. 

Edited August 30, 2015 by Mesmer

[BladeRunner]

Καμένη Γη

 

Τέλη Ιουλίου διάβασα το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, καιρός ήταν νομίζω να πιάσω και το δεύτερο, πριν ξεχάσω τα πάντα για τον κόσμο και τους χαρακτήρες. Και πάλι πέρασα καλά και απόλαυσα σκηνικά, δράση και ένταση, δεν μπορώ να πω όμως ότι ξετρελάθηκα, ούτε ότι πείστηκα για κάποια γεγονότα.

 

Δεν θα πω τίποτα για την πλοκή, μιας και είναι απαραίτητο να διαβάσει κανείς το πρώτο βιβλίο. Η ιστορία εδώ ξεκινάει αμέσως μετά το τέλος του προηγούμενου βιβλίου και βλέπουμε τις περιπέτειες των νεαρών πρωταγωνιστών που προσπαθούν να επιζήσουν των δοκιμασιών τους και να βγάλουν μια άκρη για το τι στο διάολο γίνεται γύρω τους. Έχουμε και λέμε: Ακατάπαυστη δράση, μπόλικη ένταση και λίγη αγωνία για την συνέχεια, αρκετές δυνατές σκηνές και εικόνες, λίγες εκπλήξεις στην πλοκή και αρκετό μυστήριο. Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο γέννησε ακόμα περισσότερα ερωτήματα, που παρέμειναν ως επί το πλείστον αναπάντητα, και ελπίζω στο τρίτο βιβλίο να δοθούν κάποιες πειστικές εξηγήσεις. Η γραφή παραμένει ευκολοδιάβαστη, όμως με τα ίδια ενοχλητικά προβληματάκια σε κάποιες περιγραφές και σε αρκετούς διαλόγους. 

 

Γενικά, μου φάνηκε ένα ενδιαφέρον και άκρως περιπετειώδες μυθιστόρημα, που όμως δεν εξηγεί κάποια πράγματα και δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα. Αν σας άρεσε το πρώτο βιβλίο, θα σας αρέσει και αυτό. Άλλωστε ποιος δεν θα θέλει να δει τι γίνεται παρακάτω; Σε κάνα μήνα θα πιάσω το τρίτο και τελευταίο βιβλίο.

 

7.5/10

Edited October 10, 2015 by BladeRunner

[BladeRunner]

Θεραπεία θανάτου

 

Τρίτο και τελευταίο μέρος της νεανικής δυστοπικής σειράς επιστημονικής φαντασίας του Τζέιμς Ντάσνερ. Την σειρά την ξεκίνησα τέλη Ιουλίου, συνέχισα με το δεύτερο βιβλίο αρχές Οκτωβρίου και πριν από λίγο τελείωσα και το τελευταίο βιβλίο. Δράση, ένταση, τρέλα είναι στοιχεία που κάνουν και πάλι έντονα την παρουσία τους, κατά τ'άλλα όμως μάλλον μέτρια πράγματα.

 

Περίληψη της ιστορίας δεν γίνεται να γράψω, γιατί έτσι θα μαρτυρούσα στοιχεία από τα δυο προηγούμενα βιβλία, με αποτέλεσμα να χαλάσω τις όποιες εκπλήξεις σε όσους θέλουν να ξεκινήσουν την σειρά. Η ιστορία αρχίζει ακριβώς από το σημείο που τελείωσε το δεύτερο βιβλίο και συνεχίζει με αμείωτη δράση, ένταση και σχετική αγωνία μέχρι το τέλος. Λοιπόν, τα περισσότερα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν στα δυο προηγούμενα βιβλία, δεν μπορώ να πω ότι απαντήθηκαν, ενώ νέα ερωτήματα εμφανίστηκαν στο τρίτο, που έμειναν και αυτά αναπάντητα. Επίσης κάποιες εξηγήσεις δεν με έπεισαν. Το τέλος δεν είναι και τόσο κακό, από μια άποψη τουλάχιστον, όμως έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα αναρωτιέσαι γιατί έγινε όλος αυτός ο χαμός. Οι χαρακτήρες παρέμειναν μονοδιάστατοι, με τον πρωταγωνιστή Τόμας να κάνει κάποιες ακατανόητες ενέργειες κατ'εμέ. Η γραφή δεν μπορώ να πω ότι καλυτέρεψε, ήταν εξίσου ευκολοδιάβαστη και ξεκούραστη όπως στα προηγούμενα βιβλία, με προβλήματα σε κάποιες σκέψεις και διαλόγους. Η ατμόσφαιρα σίγουρα τεταμένη και αγωνιώδης.

 

Γενικά, πρόκειται για ένα μάλλον μέτριο τελείωμα μιας συμπαθητικής σειράς. Οφείλω να παραδεχτώ ότι διαβάζοντας τα τρία αυτά βιβλία απόλαυσα δράση, ένταση και αγωνία, και ενδιαφέρθηκα σε μεγάλο βαθμό για την όλη κοσμοπλασία. Όμως δεν μπορώ να πω ότι πείστηκα για πολλά στοιχεία των πλοκών, ενώ δεν πιστεύω ότι σαν σειρά θα την θυμάμαι και για πολύ καιρό.

 

Υ.Γ. Πάντως σαν σειρά την προτείνω σε αρχάριους στο είδος της επιστημονικής φαντασίας και σε νέους που θέλουν δράση, ένταση και φαντασία.

 

7/10

Edited November 12, 2015 by BladeRunner

[Spyrex]

Είχα δει την πρώτη ταινία πριν από μερικά χρόνια. Μπορώ να πω, πως μόλις τελείωσε είχε γίνει ταυτόχρονα η αγαπημένη μου ταινία. Μπορεί να γίνομαι υπερβολικός, αλλά ήταν απολύτως του γούστου μου. Όταν τελείωσε, ίσως ήταν η μοναδική φορά που έβλεπα τα γράμματα στο τέλος -επειδή είχα μείνει αποσβολωμένος-, κι εκεί είδα ότι βασίζεται σε βιβλίο. Αμέσως ήξερα ότι κάποια στιγμή θα το αγόραζα. 

 

Το πρώτο βιβλίο της σειράς μου φάνηκε καλύτερο από την ταινία. Δυστυχώς, δεν το απόλαυσα τόσο γιατί ήξερα την εξέλιξη, επειδή είχα δει την ταινία. Το δεύτερο βιβλίο μου άρεσε πολύ περισσότερο. Μαγικές εικόνες, ακατάπαυστη δράση. Το τρίτο βιβλίο ξεκίνησα να το διαβάζω με μεγάλη περιέργεια και μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκα. Ίσως, γιατί η ιστορία δεν εξελίχθηκε έτσι όπως -προσωπικά- περίμενα και ήθελα. Από τη μέση και μετά, όμως, το απόλαυσα, χωρίς πάντως να δίνει κάτι περισσότερο από τα δύο πρώτο βιβλία. Μπορώ να πω ότι μάλλον ήταν το χειρότερο της σειράς, χωρίς να είναι πάντως κακό. Το τέλος μου άρεσε αρκετά. 

 

Τον Dashner είναι αλήθεια ότι δεν τον διαβάζεις για το γράψιμό του. Το γράψιμό του είναι πολύ απλό. Δεν με χάλασε, όμως, αυτό, λόγω της ακατάπαυστης δράσης και των ωραίων εικόνων. Διαβάζοντας το βιβλίο, βυθίστηκα μέσα στον κόσμο του, ένιωσα μέρος αυτού. 

 

Νιώθω ότι τα βιβλία αδικούνται λίγο από τα σχόλια. Όντως, το τέλος του τρίτου βιβλίου αφήνει αναπάντητα ερωτήματα και κενά, τα οποία, όμως, υποθέτω ότι απαντώνται στα επόμενα δύο βιβλία της σειράς, τα οποία είναι prequel. Δεν πρέπει να έχουν μεταφραστεί, πάντως. 

 

Εν τέλει είναι μία σειρά βιβλίων που σίγουρα θα μου μείνει στο μυαλό και δεν θα την ξεχάσω. Χαίρομαι που τη διάβασα. 

Edited August 2, 2017 by Spyrex

[Arioula21]

On 8/1/2017 at 9:58 PM, Spyrex said:

Ξερετε μηπως που μπορω να βρω τα βιβλια στα ελληνικα? Γιατι ψαχνω στο ιντερνετ και τα βρισκω μονο στα αγγλικα, εκτος απο το 2ο βιβλιο που ειναι στα ελληνικα.

 

[Δημήτρης]

48 minutes ago, Arioula21 said:

 

Δες εδώ.