Κεφαλαία

[distaros]

Λοιπόν,ανοίγω μια πολύ αιρετική συζήτηση,που αφορά εξίσου τις ιστορίες όσο και τα post.

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί βάζετε κεφαλαία σε κάποιες λέξεις,στο πρώτο γράμμα τους?

Τα κεφαλαία λοιπόν,είναι ένας τρόπος να τονίσεις την σπουδαιότητα μιας λέξης,να την κάνεις να ξεχωρίσει.Εγώ στα διηγήματα μου βάζω συχνά κεφαλαία,για να τονίσω κάποια σημεία του κόσμου και σπανιότερα της πλοκής.

Αλλά στο καθημερινό μου γράψιμο(post ή ότι άλλο)προσέχω πολύ και σπάνια χρησιμοποιώ τα κεφαλαία.Πχ,για μένα δεν είναι η Αμερική,αλλά η αμερική(εξ'ου και η ελλάδα).Δεν νιώθω μέλος κάποιου έθνους(άσχετα με το τί γράφουν τα χαρτιά μου...)και γενικά δεν πιστεύω στα έθνη(αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που θα ανοίξω αργότερα).Άλλα γράφω Πήλιο και Σαμοθράκη,Βασίλης και Κώστας,Βάρδος και Μελδόκιος...

[Oberon]

Ενδιαφέρον. Εγώ συνήθως γράφω κεφαλαία όταν χρησιμοποιώ μια λέξη σαν έννοια ή σε πιο ευρύ πλαίσιο σε αντιπαράθεση με την καθημερινή πεζή της σημασία. Και ναι τα ονόματα τα γράφω με κεφαλαία. Περίεργως δεν μ'αρέσει να γράφω με κεφαλαίο τίτλους και αξιώματα κλπ.

[Βάρδος]

Το πού μπαίνει κεφαλαίο και πού όχι είναι θέμα σύμβασης --δηλαδή, πώς έχει συνηθιστεί. Απο κεί και πέρα, μπορεί ο καθένας να κάνει και τα δικά του, πού και πού, όπως όταν θέλει να τονίσει μια λέξη.

 

Πάντως, γενικά, με ενοχλεί που στην Ελλάδα οι πάντες έχουν το κακό συνήθειο να βάζουν τους τίτλους με μικρό. Οι τιτλοί, ειδικά όταν μπαίνουν μπροστά από όνομα, παίρνουν κεφαλαίο.

 

Εγώ, προσωπικά, είμαι κλασικός άνθρωπος. Βάζω με κεφαλαία τα ονόματα των χωρών, βάζω με καφαλαία τους τίτλους (ειδικά όταν είναι μπροστά από όνομα, αλλά και όταν ο τίτλος είναι σημαντικός και ξέρουμε ποιον εννοούμε λέγοντας τον τίτλο --πχ "ο Βασιληάς" σε αντίθεση με το "ένας βασιληάς"). Βάζω με κεφαλαία ορισμένα ξεχωριστά πράγματα που έχουν σημασία στον κόσμο. Βάζω με κεφαλαία και τα "-ικός" συνήθως, ειδικά σε φάνταζυ, διότι το θεωρώ πιο σωστός και διευκρινιστικό. Στα κανονικά ονόματα χωρών το βάζω με μικρό συνήθως (πχ, ελληνικό κρασί, όχι Ελληνικό κρασί. Αλλά, αν έγραφα για έναν φανταστικό κόσμο, θα ήταν Αργκανθικιανό ατσάλι, όχι αργκανθικιανό ατσάλι).

[RaspK]

Στο πλευρό του Βάρδου θα με βρείτε,

ξεκάρφωτα μου κεφαλαία δε θα δείτε.

[Nienna]

Εγώ βάζω κεφαλαία όπου μου φαίνεται σωστό. Βάζω στα ονόματα, όταν αρχίζει νέα πρόταση, στις χώρες, επίσης βάζω και στις εποχές παρ'όλο που ξέρω πως δεν είναι υποχρεωτικό, βάζω στα τοπωνύμια, στις έννοιες που θέλω να τονίσω πολύ (πχ σε ένα ποίημα μου μπορεί να υπάρχει δύο φορές η ίδια λέξη και να αλλάζει μόνο το αν είναι με κεφαλαίο η όχι αλλά αυτό να παίζει τεράστιο ρόλο νοηματικά), βάζω στους τίτλους συνήθως και φυσικά σε πράγματα που έχουν κάτι ιδιαίτερο π.χ. μια καρέκλα που πρωταγωνιστεί σε ένα διήγημα γιατί είναι μαγική και μπλα μπλα και είναι τεράστια η σημασία της θα την αναφέρω ως Η Καρέκλα και όχι ως καρέκλα.

[Eroviana]

Άλλος ένας "κλασικός" άνθρωπος

[Esteldor]

Bazw opou xreiazetai.

[Throgos]

Εγώ λατρεύω να γράφω με κεφαλαία τίτλους και αξιώματα, και πράγματα που θεωρώ σημαντικά. (όπως η Σκόνη στο "Τριλογία του Κόσμου"). Π.χ. Άρχων του Τρίτου Τάγματος των Πελεκοφόρων Αετών....μούρλια! Μια λέξη όλη με κεφαλαία πολύ δύσκολα τη βάζω. Πρέπει κάποιος να φωνάζει πολύ δυνατά σε έναν διάλογο για να τον βάλω να πει "ΒΟΗΘΕΙΑ!". Για την ακρίβεια ποτέ δεν το έχω κάνει.

 

Τώρα για το έλληνας και ελλάδα καλό είναι να είναι με μικρά, για να δείχνουν το πόσο ασήμαντη και ποταπή χώρα είμαστε. Όχι ότι θα έγραφα πιο εύκολα ρωσία με κεφαλαίο. Γενικά δεν το έχω ερευνήσει ποτέ το θέμα. Ααα, και μ' αρέσει τρελά να βάζω τα ονόματα των τραγουδιών όλο κεφαλαία πχ Is You Is Or Is You Ain't My Baby (υπερβολικό παράδειγμα)

[RaspK]

Στις χώρες και τους κατοίκους τους χρησιμοποιούμε κεφαλαίο κανονικά...

 

Όσον αφορά τα τραγούδια ή ό,τι άλλο φέρνει σε όνομα έργου, είναι καλό να έχουν κεφαλαία μόνο κύρια στοιχεία και κυρίως επίθετα και ονόματα (υπό την έννοια των μερών του λόγου, δηλαδή: «Ο Κύριος Κοσμάς και η Ποταπή Γυάλινη Σφαίρα).

[Αντώνιος Σ]

Κεφαλαία βάζω όπου επιτάσσει η ελληνική γραμματική. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η γραμματική επιτάσσει σε τίτλους έργων ή βιβλίων οι λέξεις να αρχίζουν από κεφαλαίο όπως στα αγγλικά, θα το κοιτάξω όταν έχω χρόνο. Έχω την αίσθηση ότι μόνο το πρώτο γράφεται με κεφαλαίο και ολόκληρος ο τίτλος τίθεται εντός εισαγωγικών, πχ 'Στο όνομα του ρόδου' και όχι Στο Όνομα Του Ρόδου, όπως θα έλεγαν οι Άγγλοι.

 

Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι όχι τόσο στη φανταστική λογοτεχνία, όσο σε πολιτικά ή νομικά κείμενα, όπου οι γράφοντες αισθάνονται ιδιαίτερα σπουδαίοι και γράφουν η Δημοκρατία, το Έθνος, το Σύνταγμα, και παραμυθιάζουν τον κόσμο. Καθότι δικηγόρος, σε ελληνικά νομικά κείμενα έχω δει τη χειρότερη κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας όσον αφορά το συγκεκριμένο πρόβλημα των κεφαλαίων. Όχι και τόσο παραδόξως, το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν απαντάται σε κείμενα της κοινοτικής νομοθεσίας.

[Esteldor]

ta kefalaia einai anagkaia se polla merh mias istorias opws mia maxh h mia perigrafh opou anaferetai mia epigrafh kai polla alla.

[Elsanor]

Προσπαθώ κατ' αρχάς να ακολουθώ τους τύπους της γλώσσας, για να γράφω όσο το δυνατόν σωστότερα (κάτι που μου πήρε κάμποσο καιρό για να φτάσω σε ένα σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο).

 

Από την άλλη, χρησιμοποιώ συνήθως κεφαλαία για να δώσω έμφαση (εννοιολογική κυρίως) σε λέξεις όπως λέει και η Nienna.

 

Στις χώρες και στους κατοίκους βάζω κεφαλαίο, ενώ όταν έχω να κάνω με επίθετο -π.χ. ελληνικό γάλα- βάζω μικρό.

 

Αυτό που ανέφερες Antonius, σχετικά με τους τίτλους τραγουδιών και βιβλίων, δεν το γνώριξα. Πίστευα ότι σωστό ήταν αυτό που λέει ο RaspK.

[Βάρδος]

Αυτό που ανέφερες Antonius, σχετικά με τους τίτλους τραγουδιών και βιβλίων, δεν το γνώριξα. Πίστευα ότι σωστό ήταν αυτό που λέει ο RaspK.

 

Και οι δύο τρόποι σωστοί είναι. Αυτός που αναφέρει ο Antonius είναι ο πιο παλιός, αυτός που αναφέρει ο Rasp είναι ο πιο καινούργιος.

 

Προσωπικά, κλίνω προς τον δεύτερο. Τους τίτλους τους βάζω με κεφαλαία και πλάγια γράμματα, και εισαγωγικά βάζω όταν τους αφήνω όπως είναι με το άρθρο στην αρχή, ενώ βγάζω τα εισαγωγικά όταν τους κλίνω. Πχ, Το βιβλίο "Ο Μακρύς Δρόμος" είναι πολύ καλό. -- Οι χαρακτήρας στον Μακρύ Δρόμο δεν είναι καθόλου καλοφτιαγμένοι.

 

Αλλά έχω δει και διάφορους άλλους τρόπους, όπως να βάζεις κεφαλαία και μόνο πλάγια ή μόνο εισαγωγικά, ή να βάζεις το πρώτο κεφαλαίο με πλάγια ή εισαγωγικά, κτλ. Είναι θέμα ποιον τύπο θέλεις να ακολουθήσεις. Αλλά, όταν ακολουθείς έναν τύπο, καλύτερα να είσαι συνεπής μέσα στο ίδιο το κείμενο. Δηλαδή, μην το κάνεις μια έτσι και μια αλλιώς. Ό,τι υιοθετεί κανείς πρέπει να ισχύει από την αρχή ως το τέλος.