Θανάσιμος Έρωτας

[alkinem]

Συγγραφέας: Γιάννης Σδράλης

Είδος: Fantasy ποίημα

Στίχοι: 16

Σχόλια: Το πρώτο ποίημα μου, για το παιχνίδι της Επταλογίας του Ποιητή(ιδέα της Cassandra Gotha).

 

 

 

 

Θανάσιμος έρωτας

 

Ξαπλωμένη είναι μπροστά μου,

το φεγγαρόφως λούζει το θεϊκό της κορμί.

Το δέρμα της χλωμό, ελαφρά καλυμμένο,

με αραχνοΰφαντα πέπλα, σπάνια σαν κι αυτή.

 

Γλυκό άρωμα αναδύει το ημίγυμνο σώμα,

την ανάσα μου κόβει, το μυαλό μου θολώνει.

Δεν ξέρω αν πόθο αισθάνομαι ή αγάπη,

δημιούργημα μιας καρδιάς που ματώνει.

 

Απ' την γενιά του εχθρού μου προέρχεται,

να την σκοτώσω με 'στείλαν.

Κατάρα μου δώσανε αν αποτύχω,

μα σαν την αντίκρισα τα γόνατά μου κοπήκαν.

 

Αχ, γλυκιά πριγκίπισσα, των ξωτικών κυρά,

ευθύς σε ερωτεύτηκα, να σε σκοτώσω δεν μπορώ.

Όπως ήρθα, αθόρυβος σαν γάτα, έτσι θα φύγω,

σκιά θα γίνω, καταραμένος, νεκρός θα είμαι στο μυαλό.

[Cassandra Gotha]

Μου αρέσει η ιστορία σου, και, κοίτα σύμπτωση, κι εγώ για ξαφνικό έρωτα έγραψα! Επίσης μου αρέσει το πόσο σύντομο είναι. Μέσα σε 16 μόλις στίχους έγραψες μια ιστορία (εγώ χρειάστηκα 64 ).

 

Φαίνεται ότι δεν έχεις ξαναγράψει ποίημα (πού να ανεβάσω το δικό μου! ) αλλά δεν είναι καθόλου κακό κατά την ταπεινή μου γνώμη. Απλά ήθελε λίγο παραπάνω ψάξιμο στο ακουστικό κομμάτι, να ρέει πιο ομαλά, να έχει λίγη μουσικότητα (ό,τι μπορώ σου λέω κι εγώ).

 

Σου έχω μερικές προτάσεις, έτσι, επειδή τις σκέφτηκα:

 

ελαφρά καλυμμένο,

με αραχνοΰφαντα πέπλα,

Στο καλυμμένο δεν χρειάζεται κόμμα, γιατί η πρόταση συνεχίζεται στον επόμενο στίχο. "Καλυμμένο με πέπλα". Το ότι αλλάζει στίχος δεν σημαίνει και πως θα αλλάξει η δομή της πρότασης.

 

Απ' την γενιά του εχθρού μου προέρχεται,

να την σκοτώσω με 'στείλαν.

Αυτό είναι ένα κομμάτι που δεν ακούγεται καθόλου καλά. Ο δεύτερος στίχος θα ήθελε μερικές συλλαβές ακόμα. Ας πούμε: "για να σκοτώσω μ' έστειλαν σ' αυτήν".

 

Κατάρα μου δώσανε αν αποτύχω,

μα σαν την αντίκρισα τα γόνατά μου κοπήκαν.

Εδώ υπάρχει το αντίθετο πρόβλημα: πιο πολλές συλλαβές στον δεύτερο στίχο απ' ό,τι θα του πήγαινε. Αν αντί για "αντίκρυσα" έγραφες απλά "είδα"; "Μα σαν την είδα, τα γόνατά μου κόπηκαν". (Μετατόπισα και τον τόνο μια συλλαβή, και πιστεύω ότι έτσι ακούγεται καλύτερα).

Edited September 17, 2012 by Cassandra Gotha

[laas7]

Οντως φαινεται πως δεν εχεις ξαναγραψει ποιηση. Οι περισσοτερες προτασεις μοιαζουν πεζες, αλλα σκεφτηκες να πεις μια ιστορια και την ειπες καλα. Ολοι καταλαβαμε τι εχει γινει και αυτο δεν ειναι απλο για ενα συντομο ποιημα. Εχεις περιεκτικο λογο και αυτο ειναι ωραιο, γιατι κατα την γνωμη μου, δεν υπαρχει χειροτερο απο στιχους που σε κανουν να βαριεσαι.

Παρακατω σου προτεινω καποιες διορθωσεις (αλλα μην θεωρησεις πως απλα προτεινω να αφαιρουνται λεξεις για να "μοιαζει" με ποιημα... απλα δεν μπορω να εξηγησω ακριβως τι ειναι ο ποιητικος λογος... θεωρω πως πρεπει να εχει μια ροη, μια κινηση που ενωνει ολους τους στιχους και να παρασυρει μαζι του...)

 

π.χ.

Ξαπλωμενη μπροστα μου

το φεγγαροφως λουζει το θεικο κορμι

 

Δεν ξερω ποθο αισθανομαι η αγαπη

δημιουργημα ματωμενης καρδιας

[Oberon]

Μαγευτικές εικόνες σίγουρα και χωρίς να μπορώ να το κρίνω σαν ποίημα, έχεις άνεση στη γλώσσα και στην δημιουργία εικόνων, όπως και στη διήγηση μιας ιστορίας. Μου άρεσε η όλη του αίσθηση πολύ.

[Eugenia Rose]

Αν και πρώτο σου ποιήμα νομίζω πως συνέλαβες μια αρκετά καλή ιδέα φάνταζυ. Μάλιστα μας αφήνεις να φανταστούμε τι πιθανώς να έχει συμβεί και βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο. Θα σου πρότεινα να το ξαναδουλέψεις γιατί σαν ιδέα αξίζει και να του δώσεις μια ακόμα πιο ποιητική χροιά (χωρίς να εστιάζει μόνο στην ομοιοκαταληξία αλλά στο ρυθμό). Γενικότερα όμως μπράβο για την καλή προσπάθεια.

[alkinem]

Παιδιά σας ευχαριστώ για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις.

 

Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω πως είμαι σχετικά ικανοποιημένος με την πρώτη μου ποιητική προσπάθεια. Αν μην τι άλλο, αυτό που έγραψα διαβάζεται.

Η άγνοιά μου γύρω από την ποίηση, τόσο σαν συγγραφέας όσο και σαν αναγνώστης, είναι εμφανής. Λίγο η απειρία μου, λίγο η ανάγκη να χρησιμοποιήσω όλες τις λέξεις που είχαν δοθεί, στέρησαν από το ποίημα τον απαραίτητο ρυθμό που θα το έκανε να κυλάει πιο ομαλά στην γλώσσα.

 

Και πάλι σας ευχαριστώ για τα σχόλια. Θα μου φανούν αρκετά χρήσιμα στις όποιες μελλοντικές μου προσπάθειες.

[laas7]

Σημασια εχει η προσπαθεια και η καλη θεληση ;)

[Lady Nina]

Πολύ καλή προσπάθεια, Γιάννη, πόσω μάλλον που ήταν και η πρώτη σου απόπειρα στην ποίηση! Μας λες μια ολοκληρωμένη ιστορία που έχει ενδιαφέρον, όπως είπαν και τα παιδιά πιο πριν, και μάλιστα συνοπτικά και περιεκτικά.

 

Αρχικά, είχα σκεφτεί να σου προτείνω κάποιες αλλαγές στους στίχους, ώστε να βελτιωθεί η μουσικότητα του ποιήματος, όμως τελικά άλλαξα γνώμη. Κι αυτό, γιατί ο καθένας έχει το δικό του "αυτί", ο καθένας χορεύει στη δική του μουσική, επομένως η επέμβασή μου θα ήταν σαν παραφωνία στο δικό σου δημιούργημα. Για το λόγο αυτό, θα σου κάνω μια πρόταση που σκέφτηκα -άσχετη με τη μουσικότητα, μια και αυτή θα μπορείς να την κοιτάξεις πάλι στο μέλλον, όταν θα έχεις περισσότερη εμπειρία, και θα είναι δημιούργημα κατ'εξοχήν δικό σου.

 

Η πρότασή μου λοιπόν θα ήταν να ξαναγράψεις το ποίημα σε δεύτερο πρόσωπο, ώστε να βλέπουμε τον ήρωα να μιλάει στην κοιμισμένη πριγκίπισσα. Έχω μια υποψία ότι θα γινόταν ακόμα πιο δραματικό έτσι.