Jump to content

Οι τρεις πατάτες και το ιδιότροπο νεροπίστολο


Throgos

Recommended Posts

Μια ιστοριούλα αθλίως άθλια που τώρα γράφω τη συνέχεια.

*****

 

«...Ογδόντα, ογδόντα πέντε, ενενήντα, ενενήντα πέντε, εκατό! Όποιος βρίσκεται πίσω μου, μπροστά μου, αριστερά μου, δεξιά μου, κάτω μου και πάνω μου τα φυλάει! Φτου και βγαίνω!»

 

Ξάφνου μια χοντρή πατάτα με απόχρωση διάρροιας σε προχωρημένη σήψη πετάχτηκε απ’ το πουθενά ρουθουνίζοντας περίεργα και ανεμίζοντας τα αιθέρια πράσινα πλοκάμια της. «Πού να είναι, πού να είναι...» Κοιτάει δεξιά. Κοιτάει αριστερά. Ο λαχανόκηπος είναι ακίνητος λες και τα φυτά πέτρωσαν από την τρομάρα τους μόλις είδαν τη φάτσα της. «Πού θα μου πάνε, θα τις βρω.» σκέφτηκε η στρουμπουλή πατάτα.

 

Αργά και απαλά κάνει ένα μικρό βηματάκι προς την μεγάλη κολοκυθιά. Τίποτα. Κάνει και ένα άλλο βηματάκι. Τίποτα. Ξαφνικά ακούει ένα ανεπαίσθητο κρακ να έρχεται από τα ψηλότερα κλαδιά της κολοκυθιάς, αυτά που πάντα κάνουν τις καλύτερες πίτες για πιτοπόλεμο· αμέσως σκέφτεται «Τώρα σε έπιασα, αναθεματισμένη!... Αν κρίνω από την πρωτοτυπία της κρυψώνας πρέπει να είναι η άθλια η Ευλαμπία.» Προχωράει σταθερά λοιπόν προς την κολοκυθιά, πιάνει τον κορμό της και αρχίζει να τον κουνάει με ένταση. Τον αφήνει για μια στιγμή και απομακρύνεται. Τίποτα. Ξαναπιάνει γερά τον κορμό και τον κουνάει με περισσότερη ένταση· πάλι τίποτα. Νευριασμένη γραπώνει τον άθλιο κορμό και αρχίζει να τον κουνάει με τόση ένταση που μερικές κολοκύθες σε σχήμα νεροπίστολου πέφτουν σκάζοντας στο έδαφος. Ξαναπομακρύνεται, και περιμένει.

 

Μία σκιά εμφανίζεται πάνω απ’ το κεφάλι της. «Λες να βρέξει σήμερα;» σκέφτεται η λιγδιάρικη πατάτα. Η σκιά μεγαλώνει...μεγαλώνει... και μια άλλα πατάτα προσγειώνεται με φόρα πάνω στην προαναφερθείσα λιγδιάρικη και την κάνει πουρέ (πατάτας)

 

Μετά από λίγες στιγμές, αφότου η λιγδιάρικη έχει σηκωθεί, βρίζει την ουρανοκατέβατη. «Μωρή Ευλαμπία, δεν μπορούσες να προσέξεις πού πέφτεις; Τι πήγες και σκαρφάλωσες πάνω στην κολοκυθιά; Ω, μα είσαι τρισάθλια. Την επόμενη φορά που θα κρυφτείς εκεί θα πατήσω τις φωνές και θα έρθουν οι ντομάτες. Ωωωω, να δεις τι θα πάθεις αν έρθουν οι ντομάτες, την έχεις βαμμένη. Την έκατσες. Άντε να εξηγήσεις τώρα στις ντομάτες. Θα σε κάνουν μια χαψιά πριν προλάβεις να πεις Τζιτζιμιτζιχότζιρας»

 

Η Ευλαμπία τρομοκρατημένη πισωπάτησε, και το πόδι της πιάστηκε σε ένα σίδερο που προεξείχε από το χέρι ενός ρομπότ το οποίο είχαν θάψει οι πατάτες πριν μέρες με σκοπό να φυτρώσει ρομποτόδεντρο. Καθώς έπεφτε προς τα πίσω, μια υποψία ροχάλας της έφυγε από τη μασχάλη χωρίς να το θέλει, και κατέληξε μετά από πτήση μερικών δευτερολέπτων στο κεφάλι της τρίτης πατάτας, της Χαζομπίχλας, η οποία είχε κρυφτεί λίγο πιο πέρα πίσω από τον κρατήρα ενός κομήτη.

 

«Αυτό είναι το σημάδι! Μου είπε να βγω όταν με φτύσει! Τώρα είναι η ώρα! Θα πάρω το αίμα μου πίσω! Αέρααααα!» είπε η Χαζομπίχλα και όρμησε προς το μέρος όπου η πατάτα γνωστή ως Λιγδιάρικη φυλούσε. Με κινήσεις ευκίνητης αντιλόπης έφτασε στον τοίχο και φώναξε με βία «Φτου ξελευτερία για όλες!», αλλά δεν πρόλαβε να φρενάρει και έσκασε σαν καρπούζι στον τοίχο, με αποτέλεσμα να καταλήξει και αυτή πουρές.

 

Λίγα λεπτά αργότερα, οι πατάτες είχαν σύσκεψη για την κατάλληλη διαμόρφωση των κανόνων του κρυφτού έτσι ώστε να ισχύουν και σε καταστάσεις πουρέ. Αποφάσισαν ότι κάποιος δεν μπορεί να φτύσει όντας πουρές, αλλά πρέπει να έχει τη φυσική του σύσταση. Αν πάλι σκάσει στον τοίχο και πει «Φτου φτου για μένα» πριν γίνει πουρές, τότε ισχύει το φτύσιμο. Εκεί όμως που προσπαθούσαν να φτιάξουν κατάλληλη μαθηματική συνάρτηση που να εκφράζει τις πιθανότητες πουροποίησης μιας πατάτας κατά την πτώση της από ύψος μιας μέσης κολοκυθιάς, κάτι συνταρακτικό έγινε. Κάτι που άλλαξε τη ζωή τους για πάντα. Κάτι που άφησε ανεξίτηλα σημάδια στις μοίρες τους. Κάτι που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως «Τίμπουλο».

Link to comment
Share on other sites

You sick weirdo! Με έκανες και γέλασα! :icon_yea: :lmao:

Καλό πολύ καλό... και ....παράξενο!

 

 

Με κινήσεις ευκίνητης αντιλόπης

αυτό δεν ακούγεται ωραίο... εκτός και αν το έκανες επίτηδες.

 

Και τι είναι αυτό το Τίμπουλο;

Link to comment
Share on other sites

"Τι είναι το Τίμπουλο; Πώς εξελίσσονται οι περιπέτειες της Ευλαμπίας, της Λιγδιάρικης και της Χαζομπίχλας; Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο!"

Link to comment
Share on other sites

Να λοιπόν το επόμενο επεισόδιο. ίσως να το συνεχίσω και παραπέρα, αν έχω όρεξη.

*****

Ενώ λοιπόν οι ανυποψίαστες πατάτες, η Λιγδιάρικη, η Χαζομπίχλα και η Ευλαμπία ήταν απορροφημένες στο απύθμενο βάθος του μαθηματικού απείρου, ένα αηδιαστικό τέρας πλησίαζε επιφυλακτικά προς το μέρος τους. Προχωρούσε προσπαθώντας να κρύβεται πίσω από φύλλα και κορμούς, και ερχόταν σιγά σιγά από το μέρος του μποστανιού με τις μελιτζάνες με προτεταμένα τα πλοκάμια, στα οποία είχε κρεμάσει κουδουνίστρες. Μία παράξενη ησυχία επικρατούσε σε όλο το περιβόλι, ακόμα και οι πολυλογούδες πιπεριές είχαν σωπάσει από το φόβο τους για το περίεργο τέρας που είχε εισβάλει.

 

Οι τρεις πατάτες όμως συνέχιζαν τη συζήτηση, και δεν κατάλαβαν τίποτα μέχρι που το τέρας έφτασε μερικά μέτρα μακριά τους. Αυτό ανέμισε επιδεικτικά τα πλοκάμια του με τις κουδουνίστρες, και βρυχήθηκε με καλλιτεχνία βαρύφωνου τραγουδιστή όπερας.

 

Οι τρεις πατάτες ξαφνιασμένες γύρισαν απότομα και είδαν κάτι απεριόριστα αποκρουστικό. Ένα τέρας με ύψος τρια κολοκύθια και πλάτος δύο, με πόδια κατσαρίδας και γλοιώδες σώμα καλλυμένο με βρύα. Από το στόμα του ξεφύτρωναν μερικά πλοκάμια με βεντούζες χταποδιού, που είχαν χρώμα υποκίτρινο σαν τηγανητή πατάτα (κάτι που τις έκανε να ανατριχιάσουν). Τα τρία μάτια του είχαν στυλωθεί το κάθε ένα σε μία από τις πατάτες, και η γλώσσα του (ναι, είχε και τέτοια) έβρεχε την ξερή επιφάνεια των πλοκαμιών.

 

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα η Ευλαμπία, που ήταν και η πιο ευαίσθητη, λιποθύμησε μπρος στην τρομακτική όψη του τέρατος. Η Λιγδιάρικη πρόλαβε να την γραπώσει πριν χτυπήσει το έδαφος ευτυχώς· η Χαζομπίχλα τότε πήρε θάρρος και έκανε ένα βήμα μπροστά. Συγκεντρώνοντας όλη την ανδρεία της, είπε

 

«Π-π-ποιός είσαι; Τ-τί θέλεις απ-πό εμάς;»

 

Το τέρας έβγαλε έναν υπόκωφο βρυχηθμό και λυγίζοντας τα σπονδυλωτά του πόδια, έκατσε στο έδαφος. Έβγαλε έναν ήχο σαν φερμουάρ που ανοίγει, και τα πλοκάμια που έσταζαν γλίτσα άρχισαν να ρουφιούνται στο στόμα του. Οι δυο πατάτες αναστέναξαν με ανακούφιση (η τρίτη βρισκόταν στην αγκαλιά του Μορφέα)

 

Με έναν γλιστερό ήχο μια τρύπα άνοιξε στο μέτωπό του, σαν δεύτερο στόμα, και από μέσα βγήκε ένα μουχλιασμένο χέρι από το οποίο κρέμονταν φύκια, κρατώντας ένα τυλιγμένο χαρτί. Με επιδεξιότητα ξεδίπλωσε το χαρτί (αλήθεια, πώς μπορούσε με ένα μόνο χέρι) μπροστά στα μάτια του και καθάρισε με έναν αηδιαστικό ήχο που θύμιζε ήχο σωληνώσεων το λαιμό του. Έπειτα άρχισε να διαβάζει με καταλανική προφορά:

 

«Αγαπητέ πατάτε. Ο λόγο που ήρχα σε αυτόν τον λα-ανόκηπο ήταν γκια να σας μεταφέρω αυτή εδώ την επι-χ-τολή, η οποία είναι γραμμένη και υποιεγραμμένη από την Αουτού Με-αλειότητά του, τον Βα-χ-ιλέα Τισφερρίνκλεμερ Κενταραμαλακούλια τον Τρίτο. Μπορείτε να την διαβά-χ-ετε και μόνοι σας. Οουίστε.»

 

Οι δυο πατάτες έπιασαν το χαρτί και άρχισαν να διαβάζουν με προφανή βαρεμάρα για την πεζότητα της κατάστασης. Περίμεναν το τέρας να βήξει πάνω τους και να πεταχτούν παντού γλιτσιασμένες μπίχλες στα πρόσωπά τους. Ήθελαν μια μάχη, να παλεύουν με το τέρας και ποταμάκια πύον να τρέχουν στην πλάτη του. Αντ’ αυτού, είχαν πάρει μια ξενέρωτη επιστολή από έναν εξίσου ξενέρωτο βασιλιά του οποίου το όνομα θύμιζε μάγο ζουλού. Τι χειρότερο μπορούσε να τους συμβεί;

 

Να λοιπόν τι χειρότερο μπορούσε να τους συμβεί. Καθώς διάβαζαν με χασμουρητά και εμφανή βαρεμάρα το γράμμα, ένα μαχαίρι έπεσε από τον ουρανό και καρφώθηκε στο στρουμπουλό κεφάλι της Λιγδιάρικης. Τότε η Χαζομπίχλα φώναξε με θυμό «Δεν αντέχω άλλη ταπείνωση! Έχει παρατραβήξει αυτή η ιστορία!» και εξαφανίστηκε με ένα παφ! Η Ευλαμπία τότε άρχισε να φιλάει παθιασμένα το τέρας μέχρι που δηλητηριάστηκε από το οξύ που ανάβλυζε από το δέρμα του, και έπεσε κάτω ξερή. Το τέρας απλά εξερράγη με έναν εκκωφαντικό κρότο, και έντερα κάλυψαν όλο το λαχανόκηπο. Μερικά έντερα μπήκαν σε τροχιά και γυρίζουν ακόμα γύρω από τη γη με τρελή ταχύτητα...

 

Υ.Γ.: Και τι είναι το Τίμπουλο; Ποτέ δε θα μάθουμε...

Link to comment
Share on other sites

:doh:

Είσαι άπαιχτος!

:thmbup:

 

 

 

Θέλω να μάθω τι είναι το Τίμπουλοοοοοοοοοοοοοοοοοο! ( :p )

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...
  • 11 months later...

Χαχαχα, γιατί δεν γράφουμε τώρα πια τέτοιες ιστορίες; ε;

Βέβαια δεν κρατάει μετά την πρώτη ανάγνωση αλλά είναι σίγουρα ό,τι πρέπει για ένα διάλειμμα!

Link to comment
Share on other sites

Χαχαχα, γιατί δεν γράφουμε τώρα πια τέτοιες ιστορίες; ε;

 

Αν διακήρυττες διαγωνισμό με ανάλογη θεματολογία…πως θα την όριζες; Για να πιάσουν το νόημα οι επίδοξοι συγγραφείς.

 

Throgos Championship και βραβεία Throgos!

 

Και ο νικητής άνευ ψηφοφορίας. Με κριτική επιτροπή τεσσάρων! ;)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..