apelpio Posted September 29, 2012 Share Posted September 29, 2012 (edited) Είναι η ιστορία μου για τον 31ο διαγωνισμό διηγήματος. Αριθμός λέξεων 3000 ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ.docx ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ.doc Edited September 30, 2012 by Mesmer Προσθήκη doc. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted September 29, 2012 Share Posted September 29, 2012 Σε doc παρακαλώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted September 30, 2012 Share Posted September 30, 2012 Φάση είχε, δεν μπορώ αν πω. Ο λόγος κυλούσε με άνεση, πρόσεξα μόνο μερικά ορθογραφικά λαθάκια και γενικά διαβάστηκε αρκετά ευχάριστα. Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο και σε πραγματικό χρόνο λειτούργησε καλά, αν και σε κάποιες στιγμές παρατήρησα πως χρησιμοποιούσες αόριστο ενώ για την συνοχή του κειμένου θα ταίριαζε ενεστώτας. Σίγουρα όμως, όσα αναφέρω παραπάνω οφείλονται μάλλον σε βιασύνη. Αν ξανακοιτάξεις το κείμενο μετά τον διαγωνισμό, σίγουρα θα τα εντοπίσεις κι εσύ. Γενικά ωραία, αστυνομική ιστορία. Είχε δράση και μυστήριο, αλλά οι ήρωες δρούνε υπερβολικά προβλέψιμα. Επίσης μου έλειψε το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας. Αναφέρεσαι σε ορισμένες τεχνολογικές καινοτομίες, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν παίζει κάποιον ρόλο στην ιστορία. Καλή σου επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
iliosporos Posted October 1, 2012 Share Posted October 1, 2012 H ιστορία έχει μαζεμένα όοολα τα στοιχεία που μου αρέσουν! Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο με κάφρο αφηγητή, ανατροπή και τραγική ειρωνία στο τέλος , όχι υπερβολική επιστημονική φαντασία, θα ήθελα λίγη βία παραπάνω αλλά τι να κάνεις! Είπαμε μια στο τόσο να ασχολούμαστε και με Ε.Φ. όχι μόνο έντερα! Το μοναδικό μείον είναι μια ελαφριά προβλεψιμότητα των χαρακτήρων και η χολυγουντιανή ευκολία με την οποία λύνονται το ένα μετά το άλλο τα προβλήματα! Ένα μικρό σουλουπωματάκι όπως χρειάζονται όλες οι ιστορίες που γράφονται με το "άγχος" του διαγωνισμού μετά την παράδοσή τους και είσαι μια χαρά! Κατά τα άλλα είναι εξαιρετική! Εύγε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gismofbi Posted October 1, 2012 Share Posted October 1, 2012 (edited) Η ιστορία σου μου φάνηκε πολύ ευχάριστη και ευκολοδιάβαστη. Βέβαια σε αυτό λειτούργησε καλά το πρώτο πρόσωπο που χρησιμοποίησες και η απλή χωρίς φανφάρες και στολίδια γραφή. Οι διάλογοι ήταν πολύ ρεαλιστικοί και γενικά έμοιαζε με ταινία που σχεδόν την έβλεπα μπροστά μου. Κι επίσης το τέλος ήταν απρόβλεπτο και όλα τα λεφτά! Στα αρνητικά τώρα. Η όλη πλοκή κύλισε πολύ γρήγορα, βέβαια σε αυτό δεν κατηγορώ εσένα αλλά τον περιορισμό των λέξεων, μιας κι αν δεν υπήρχε πιστεύω θα διάβαζα μια όμορφη νουβέλα με δράση, αγωνία και μυστήριο. Κι ένα άλλο που συμφωνώ με τον προλαλήσαντα είναι η σχετική απουσιά Ε.Φ. Όχι ότι τρελαίνομαι για Ε.Φ., απλά ήταν προυπόθεση του διαγωνισμού. Καλή επιτυχία αδερφέ ! Edited October 1, 2012 by gismofbi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted October 4, 2012 Share Posted October 4, 2012 (edited) Τρελαίνομαι για πρωτοπρόσωπη χαβαλετζίδικη-χιουμοριστική αφήγηση και γι' αυτό μου άρεσε αρκετά η ιστορία σου. Το αστυνομικό της υπόθεσης είναι ενδιαφέρον και μου κράτησε την προσοχή μέχρι το πραγματικά πολύ καλό τέλος. Απλά, όπως είπε και ο Γιάννης από πάνω, λόγω χρόνου και μεγέθους όλα κλείνουνε πολύ γρήγορα και σχετικά εύκολα. Επίσης μου φάνηκε κάπως περιέργο που ο διοικητής πάει να κάνει την τσίτα και να περάσει στο απέναντι μπαλκόνι δεδομένου ότι θα'ταν και κάποιας ηλικίας... . Α,και κάτι τελευταίο, ορισμένοι διάλογοι ήθελαν λίγο παραπάνω δουλίτσα π.χ o συγκεκριμένος Σταματήστε κύριε Θεοτοκά. Δε σας ταιριάζει η απελπισία. Δεχτείτε σαν άνδρας την τιμωρία για τα εγκλήματα σας. Καλή επιτυχία! Edited October 4, 2012 by jjohn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted October 6, 2012 Share Posted October 6, 2012 (edited) Μου άρεσε η ιστορία σου γιατί ο τρόπος που διάλεξες να την γράψεις την κάνει πολύ άμεση, καυστική, και σε σημεία, ρεαλιστική. Αναδεικνύεις μια υπόθεση που θα μπορούσε να περνάει απαρατήρητη και αδιάφορη κι αυτό είναι σημαντικό κατόρθωμα.. Ασχολείσαι με την αστυνομία (που είναι από μόνη της μια εξουσία) αλλά και τις επί μέρους εξουσίες που ασκούνται εκεί μέσα. Αλλά και τη διαφθορά, που επηρεάζει άμεσα την έννοια της εξουσίας και την κάνει ευμετάβλητη. Επίσης το κείμενό σου είναι προσεκτικά γραμμένο, δεν βρήκα κάτι που να μου "χτυπήσει" στο μάτι ως λάθος, οπότε μπράβο και γι' αυτό. Από την άλλη, υπήρχε κάτι που με έκανε να είμαι συγκρατημένη σ' αυτό το "α ωραία ιστορία!" όταν τελείωσα το διάβασμα, αλλά δυστυχώς δε μπορώ να προσδιορίσω και τι ακριβώς μου έλειψε Ίσως μια παραπάνω σύνδεση του ήρωα ή της υπόθεσης με το περιβάλλον τους (κάποιες περιγραφές μήπως για το πού κινούνται;). Μπορεί απλά να είναι και που σε ένα σύντομο διήγημα δεν μπορείς να αποτυπώσεις και ότι έχεις βάλει στο μυαλό σου. Το τέλος πολύ ωραίο.;) Μπράβο και καλή επιτυχία! Edited October 6, 2012 by Σουσαμένια Άνοιξη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 13, 2012 Share Posted October 13, 2012 Μου αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες, οπότε μπορώ να πω ότι την ευχαριστήθηκα. Πετυχημένος ο χαρακτήρας του μπάτσου που τα έχει όλα γραμμένα και ζει στην κοσμάρα του. Μερικές από τις ατάκες του ήταν πολύ καλές και μ’ άρεσε ο τρόπος που αντιδρούσε στις διάφορες καταστάσεις. Απ’ την άλλη, είναι και ο μόνος χαρακτήρας που γνωρίζουμε στην ιστορία, όλοι οι υπόλοιποι περνάνε πολύ επιφανειακά. Αρκετά καλογραμμένη και με υπόθεση που σε τραβάει να πας παρακάτω, αν και το μικρό μέγεθος σε περιορίζει ώστε να δώσεις περισσότερα στοιχεία και να γεμίσεις κι άλλο το μυστήριο. Επίσης, ενώ ο κοφτός τρόπος αφήγησης είναι πιο άμεσος και βοηθάει ώστε η ιστορία να πάει πιο γρήγορα, της στερεί από κάποιες εικόνες, που θα αναδείκνυαν καλύτερα αυτήν τη νουάρ ατμόσφαιρα. Παρόλ' αυτά ήταν μια καλή προσπάθεια. Κάποιες σημειώσεις και ψιλολόγια στο αρχείο. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βαγγέλης Posted October 13, 2012 Share Posted October 13, 2012 Πραγματικά ευχαριστήθηκα αυτή την ιστορία.Έτρεχε γρήγορα, δεν υπήρχνα πολλές περιττές λέξεις και ο τρόπος γραφής ταίριαζε αρκετά καλά με την ιστορία και τον κεντρικό χαρακτήρα. Ο ήρωας μου άρεσε αρκετά και η πλοκή στο τέλος έδεσε πολύ ωραία με τις μικρές λεπτομέρειες που στο τέλος είχαν μεγάλη σημασία. Μόνο δύο παρατηρήσεις έχω. Ο τρόπος με τον οποίο ο χαρακτήρας δίνει πληροφορίες δεν είναι πολυ φυσικός, καταλαβαίνεις δηλαδή ότι τα λέει αυτά για να δώσεις εσύ, ο συγγραφέας τη πληροφορία, και όχι για να πει ο ίδιος τη γνώμη του για κάτι. Απλά βγαίνει πολύ πλαστικό όταν το διαβάζεις. Επίσης, πιστεύω ότι ο χαρακτήρας θα έπρεπε να βρίζει λίγο παραπάνω. Πχ εκεί που λέει ότι λείπει το κορίτσι, θα περίμενα να πει κάτι σε στύλ " και κάνα μουνί να 'χαμε.." ή κάτι παρόμοιο . Εκτός και αν και λαμόγιο ήταν φεμινιστής μέχι το κόκκαλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted October 16, 2012 Share Posted October 16, 2012 Το ευχαριστήθηκα. Ούτε κατάλαβα για πότε τελείωσε. Η γραφή τρέχει, ο ήρωας είναι ελκυστικός, έχει αρκετές λεπτομέρειες που το εμπλουτίζουν. Βέβαια, μοιάζει πολύ με μια αστυνομική ιστορία η οποία πέρασε από ένα καλό φίλτρο επιστημονικής φαντασίας. Δηλαδή το σκηνικό είναι ΕΦ, όχι όμως και η ιδέα. Θα πρότεινα να αξιοποιήσεις λίγο περισσότερο την κόκκινη αδρεναλίνη, ως προς τα συμπτώματα και τη χρήση της. Ίσως μπορείς να την χρησιμοποιήσεις αντι για το δηλητήριο στα τσιγάρα. Η τελική σκηνή είναι κάπως προβλέψιμη. Θα μου άρεσε καλύτερα αν ο ήρωας κάπνιζε τα πούρα, ένοιωθε τη γεύση αλλά δεν πάθαινε τίποτε γιατί ξέρει ότι έχει ανοσία στο δηλητήριο (κόκκινη αδρεναλίνη) αφού την έχει δοκιμάσει και δεν τον «πιάνει», όπως επηρεάζει τους υπόλοιπους ανθρώπους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted October 17, 2012 Share Posted October 17, 2012 (edited) Κυλαέι όμορφα η ιστορία και αυτό οφείλεται στην απλή και άμεση χρήση του λόγου. ''Το σκηνικό είναι Ε/Φ, αλλά όχι και η ιδέα'', όπως προανέφερε και ο Khar. Επίσης οι εύκολες λύσεις ήταν όντως πολύ Χολλυγουντιανές (π.χ. τα δυο ανσανσέρ επειδή έτσι βολεύει, το βιονικό ακουστικό που είχε στη τσέπη την κατάλληλη στιγμή). Θα μπορούσε να γίνει ένα ωραιότατο κόμικ! Επίσης, έχουμε βέβαια ξεκάθαρη την παρουσία της εξουσίας, αλλά δεν παίζει διαδραστικό ρόλο στο διήγημα. Το τέλος αν και το ''μυρίστηκα'' δεν με χάλασε. Πάντως το ευχαριστήθηκα και εγώ και το διάβασα νεράκι. Καλή τύχη. Edited October 17, 2012 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted October 18, 2012 Share Posted October 18, 2012 Η ιστορία ήταν πολύ καλογραμμένη, με ιδιαίτερο στυλ, αλλά όχι απρόσιτη. Διαβάζεται πολύ εύκολα, είχε ροή και χιούμορ, λίγο σαν να διαβάζεις James Elroy on speed. Φοβερός ο κεντρικός χαρακτήρας, με τις μίζερες ατάκες του. Μάλλον στεναχωρήθηκα λιγο, με το τέλος, τον συμπάθησα το μπαγάσα. Oh, well, η εξουσία διαφθείρει. Μου έλειψε και μένα το στοιχείο του φανταστικού, πάντως. Είσαι μέσα στο θέμα, αλλά η ιστορία θα μπορούσε να διαδραματίζεται σε οποιαδήποτε εποχή με ελάχιστες αλλαγές. Ίσως αν είχες ενσωματώσει το φανταστικό πιο οργανικά μέσα στο διήγημα, αν για παράδειγμα οι υπόλοιποι αστυνομικοί τον είχαν στο φτύσιμο γιατί ήταν κατάλοιπο της παλιάς εποχής, ενώ αυτοί ήταν αναβαθμισμένοι τεχνολογικά; Έτσι θα πετύχαινες να υπάρχει διπλό το στοιχείο της έκπληξης: Πρώτα, όταν θα αποκαλύπτονταν τόσο διεφθαρμένοι, όσο και οι απλοί άνθρωποι και στο τέλος, όταν ο ήρωας δεν εξυψώνεται στο ύψος των περιστάσεων και πέφτει αναπόφευκτα, στο ίδιο επίπεδο. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 21, 2012 Share Posted October 21, 2012 -Μου άρεσε που ο πρωταγωνιστής (με βάση αυτά που φαίνονται από τις πράξεις του και αυτά που παραδέχεται ο ίδιος) δεν θα έπρεπε να φοράει το σήμα ούτε με σφαίρες. Μ' αυτόν τον τρόπο μπόρεσα να τον αντιπαθήσω ακόμα ευκολότερα. Το πράγμα έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρον, από την στιγμή που όσο προχωρούσε η ιστορία αποδεικνυόταν ότι όλοι απολύτως οι χαρακτήρες είναι διεφθαρμένοι ως το κόκαλο. -Από το τηλεφώνημα για τον θάνατο του Δημήτρη μέχρι το σημείο που μαθαίνει τα σχετικά με τον τσακωμό του φίλου του με τον διοικητή, πάει πολύ γρήγορα και προσπερνιούνται αρκετά διαδικαστικά τόσο η φάση στο νοσοκομείο, όσο κι η αποκάλυψη του τσακωμού (και κυρίως του θέματος του τσακωμού). -Λίγα τα ΕΦ στοιχεία. Στην πραγματικότητα η ιστορία δεν θα άλλαζε καθόλου χωρίς αυτά. -Τα εισαγωγικά θα έλεγα καλύτερα να τα κάνεις έτσι («) αντί για έτσι (<<) και τα ερωτηματικά να γίνουν (;) αντί για (?) Επίσης, θα βοηθούσε ένας έλεγχος για κενά πριν από τελείες και για διπλά κενά μεταξύ λέξεων. (πολύ βολικό το ψαχτήρι του κειμενογράφου για κάτι τέτοια, που αλλιώς θα ήταν πάρα πολύ ζόρικο να διορθωθούν, ειδικά σε μεγαλύτερα κείμενα). -Η λύση ήρθε απότομα. Εννοώ ότι με έβαλες να κάνω άλμα από την ταράτσα μέχρι την προαγωγή . Τα ενδιάμεσα γεγονότα έφυγαν πάρα πολύ γρήγορα. -Πάντως, το φινάλε μού άρεσε όπως το πήγαινες, γούσταρα, αλλά προσωπικά δεν μου χρειάζονταν οι τελευταίες τρεις προτάσεις. Ήξερα ήδη τι θα γίνει, οπότε θα προτιμούσα μια τελευταία ατάκα σχετικά με το πούρο και τέρμα. Ψιλά: <<Τι δουλειά έκανε?>> <<Υπάλληλος σε κάποιο κακόφημο μπαρ. Έτσι μας είπε τουλάχιστον η γειτόνισσα του. Αυτή μας ειδοποίησε να έρθουμε όταν το πτώμα άρχισε να μυρίζει.>> <<Δηλαδή ήταν βαθιά χωμένος στα σκατά για να έχει στην κατοχή αυτό το ναρκωτικό.>> -Δεν πιάνω την τελευταία δήλωση, κάπως άκαιρη μου φαίνεται. Αν ο νεκρός έχει το ναρκωτικό, τότε ήταν χωμένος στα σκατά έτσι κι αλλιώς, οπότε γιατί να χρειάζεται ο ήρωας να μάθει και τι δουλειά κάνει για να βγάλει αυτό το συμπέρασμα; Γενικά, όλος ο διάλογος είχε κάτι το μη φυσικό, σαν να τα εξηγούσαν και λίγο για τον αναγνώστη. ''Ανακρίναμε κάθε άνθρωπο της πολυκατοικίας που θα μπορούσε να ξέρει κάτι.'' -Νομίζω θα ήταν καλύτερα να βάλεις κάτι άλλο αντί για 'ανακρίναμε', κάτι πιο λάιτ. -Βρήκα κι ένα ''μου παρουσιάζετε η ευκαιρία' που πρέπει να διορθωθεί. -Πολύ φοβιτσιάρης ο ιδιοκτήτης του κακόφημου μπαρ (για ιδιοκτήτης κακόφημου μπαρ). ''Το πρώτο είναι ότι του αρέσει να παριστάνει τον διοικητή, ακόμη κι αν ο δεύτερος βρίσκεται μπροστά. Το δεύτερο είναι ότι...'' -Αυτό το 'δεύτερος' με μπέρδεψε. Για μια στιγμή δεν ήξερα σε ποιον αναφερόταν, στον διοικητή ή στον υποδιοικητή (που κάποιος θα μπορούσε αλά ναυτικά να τον αποκαλέσει και 'δεύτερο';). Επίσης, το πρόβλημα μεγάλωσε με την επανάληψη της λέξης στην αρχή της αμέσως επόμενης πρότασης. Νομίζω πως θα μπορούσε να αντικατασταθεί από ένα 'τελευταίος' ή καλύτερα ένα 'αυτός' κι έτσι να κυλήσει ήρεμα και ομαλά το πράγμα, χωρίς εμπλοκές. <<Καλώς. Ελπίζω να κάνετε καλή δουλειά αυτή τη φορά, όχι όπως τότε με εκείνη την απόδραση απ’ τη φυλακή.>> <<Μείνε ήσυχος αρχηγέ. Αυτή τη φορά κανείς δε μας κατηγορήσει για χρήση βάναυσης βίας ,επειδή ο δραπέτης έπεσε κατά λάθος απ’ το μπαλκόνι του διαμερίσματος, στο οποίο κρυβόταν.>> -Εφόσον οι συμμετέχοντες στον διάλογο γνωρίζουν τι έγινε τότε στη φυλακή, η απάντηση δεν φαίνεται φυσιολογική, φαίνεται σαν να έχει μπει εκεί για να μάθει κι ο αναγνώστης τι έγινε. Ίσως η πληροφορία θα μπορούσε να έρθει σαν σκέψη του πρωταγωνιστή, όπως έχει γίνει ως τώρα και με άλλες πληροφορίες. ''Βλέπω πως ο Θεοτοκάς έχει πάρει το ένα και πηγαίνει προς την ταράτσα.'' -Πώς ξέρει τον τελικό προορισμό του ασανσέρ σε μια 20όροφη πολυκατοικία; Κανονικά δεν θα έπρεπε να περιμένει και να βλέπει το λαμπάκι που αντιστοιχεί σε κάθε όροφο να ανάβει διαδοχικά (μέχρι το τελευταίο στην ταράτσα); ''και εγώ τον πυροβόλησα με το αναισθητικό μου πιστόλι, το οποίο παραλύει το νευρικό σύστημα'' -Περιττό. ''Δεν ήθελα να συμβεί αυτό. Στην αρχή αυτής της υπόθεσης υποσχέθηκα να μην πέσει κανένας κατά λάθος από μπαλκόνι.'' - :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted October 24, 2012 Author Share Posted October 24, 2012 Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.Παραδέχομαι ότι δεν υπήρχαν αρκετά εφ στοιχεία καθώς δε μπορώ να γράψω καθαρή επιστημονική φαντασία. Θα προσπαθήσω να το διορθώσω αυτό στο μέλλον. Επίσης είχατε δίκιο όταν μιλήσατε για βιαστική εξέλιξη στην πλοκή. Δεν έχω ξαναγράψει με όριο λέξεων οπότε τα βρήκα λίγο μπαστούνια. Το μόνο πράγμα απ' το κείμενό μου που θέλω να υπερασπιστώ είναι η προβλεψιμότητά του. Επίτηδες έκανα έτσι την πλοκή, σε μια προσπάθεια να σατυρίσω τα στερεότυπα των αστυνομικών ταινιών. Εξού και το(μετά σου λένε μην πιστεύεις στο χόλλυγουντ). Ήθελα επίσης να δείξω πόσο έχει επηρεαστεί απ' αυτά τα στερεότυπα ο πρωταγωνιστής. Ενώ το λαμόγιο έχει την ψευδαίσθηση πως είναι ένας σωστός αστυνομικός, ταυτόχρονα πιστεύει πως μπορεί να κάνει τη ζωή του ίδια με μια ταινία. Το τέλος βέβαια έρχεται και τον προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted October 24, 2012 Author Share Posted October 24, 2012 Μου αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες, οπότε μπορώ να πω ότι την ευχαριστήθηκα. Πετυχημένος ο χαρακτήρας του μπάτσου που τα έχει όλα γραμμένα και ζει στην κοσμάρα του. Μερικές από τις ατάκες του ήταν πολύ καλές και μ’ άρεσε ο τρόπος που αντιδρούσε στις διάφορες καταστάσεις. Απ’ την άλλη, είναι και ο μόνος χαρακτήρας που γνωρίζουμε στην ιστορία, όλοι οι υπόλοιποι περνάνε πολύ επιφανειακά. Αρκετά καλογραμμένη και με υπόθεση που σε τραβάει να πας παρακάτω, αν και το μικρό μέγεθος σε περιορίζει ώστε να δώσεις περισσότερα στοιχεία και να γεμίσεις κι άλλο το μυστήριο. Επίσης, ενώ ο κοφτός τρόπος αφήγησης είναι πιο άμεσος και βοηθάει ώστε η ιστορία να πάει πιο γρήγορα, της στερεί από κάποιες εικόνες, που θα αναδείκνυαν καλύτερα αυτήν τη νουάρ ατμόσφαιρα. Παρόλ' αυτά ήταν μια καλή προσπάθεια. Κάποιες σημειώσεις και ψιλολόγια στο αρχείο. Αυτό με τα εισαγωγικά πως το κάνω? Διάβασα τις σημειώσεις σου και το δοκίμασα, αλλά δεν πέτυχε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 24, 2012 Share Posted October 24, 2012 Στο Word, λογικά, όταν γράφεις στα ελληνικά, το κάνει αυτόματα όταν βάζεις τα αγγλικά εισαγωγικά, δηλαδή Shift+" . Εναλλακτικά, (και σε οποιουδήποτε άλλου είδους κειμενογράφο), όταν γράφεις ελληνικά πατάς το συνδυασμό Ctrl+Alt+[ για « και Ctrl+Alt+] για ». Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted October 24, 2012 Author Share Posted October 24, 2012 Στο Word, λογικά, όταν γράφεις στα ελληνικά, το κάνει αυτόματα όταν βάζεις τα αγγλικά εισαγωγικά, δηλαδή Shift+" . Εναλλακτικά, (και σε οποιουδήποτε άλλου είδους κειμενογράφο), όταν γράφεις ελληνικά πατάς το συνδυασμό Ctrl+Alt+[ για « και Ctrl+Alt+] για ». Ευχαριστώ πολύ mesmer. Να σε ρωτήσω και κάτι άσχετο; Τι είναι το νανόριμο και γιατί είναι κλειδωμένος ο πίνακάς του; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 24, 2012 Share Posted October 24, 2012 Αν και όντως λίγο άσχετο με το τόπικ... Για το NaNoWriMo (και το αντίστοιχο φορουμικό του SFF-WriMo) δες τις λεπτομέρειες εδώ. Είναι κλειδωμένο επειδή μπαίνουν όσοι δηλώσουν επιθυμία να συμμετέχουν. Αν σ' ενδιαφέρει, μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή με pm στον Robin-Hood ή στον Nihilio. Για να μη σε σπαμάρουμε την ιστορία, για οτιδήποτε άλλες απορίες μπορείς να ρωτήσεις με pm. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.