poeticlooper Posted October 8, 2012 Share Posted October 8, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: poeticlooper Αριθμός Στίχων: 28 Και τούτη η νύχτα εξοφλεί την λογική, σέρνει φεύγοντας εν' άδικο, αυθάδικο καμιά φωνή δεν θ 'ακουστεί, είναι βουβή σαν αντηχήσει στο παράλογο τρελάδικο Σα μια κατάρα και μια ευχή που 'ναι μαζί, με μάτια άγρυπνα, θολά, ν' αναζητά στην ομορφιά και στην ψυχή, τη μουσική, χωρίς αυτιά προσποιητά, μα με καρδιά. Σ' ωκεανούς ανήμερα θεριά, κρυφοκοιτά μ' ένα τυφώνα που φυσά στον αρτεμόνα και ναυαγεί δίχως μιλιά, συνειδητά θυσία ωμή στον ηγεμόνα, Ποσειδώνα Σου στέλνει μόνο πριν χαθεί, ένα φιλί γυρνά χαμένη ανεμώνα, στο χειμώνα με σιγουριά πως οι δειλοί, την οφειλή θα την γευτούν σε κολοφώνα, απατεώνα Edited October 8, 2012 by poeticlooper 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted October 8, 2012 Share Posted October 8, 2012 Δώρο και κατάρα λοιπόν συγχρόνως. Από την ομορφιά καταλήγω στην απελπισία, από την σκληράδα στην τρυφερότητα. Μια εναλλαγή συναισθημάτων τόσο φουρτουνιασμένη, όσο οι εικόνες που ζωντανεύουν ξαφνικά και έτσι ξαφνικά χάνονται. Ένα φιλί, μια ανεμώνα, όλα στην άκρη της νύχτας... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted October 8, 2012 Share Posted October 8, 2012 Έτσι είναι αυτά. Κύκλος. Το πιο καταραμένο από τα σύμβολα. Λάθη, πάθη, εναλλαγές. Θα θελα να σε δω και σε πιο σκοτεινή θεματολογία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.