Dark desire Posted June 5, 2013 Share Posted June 5, 2013 Όχι οι διορθώσεις δεν έγιναν γιατί δεν μπορώ να το κάνω edit. Σ' ευχαριστώ πολύ Βασίλη! Όντως τη θυμάμαι κι εγώ την περίπτωση στη Γερμανία. Η ιδέα είναι απλή, αλλά για μένα τελείως συμβολική. Δες το αν θες και μεταφορικά, στο θέμα των σχέσεων ;)Εγω παλι πηγα νοερα στην "Αθανασια" του Κουντερα και στην ιστορια του Νταλι και της Γκαλα με το κουνελι (που καταλήγει ότι η υπερτατη πραξη ερωτα ειναι η δια της αναλωσης ενωση)...Καλογραμμενο κι ανατριχιαστικο 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 6, 2013 Author Share Posted June 6, 2013 (edited) Είχα γράψει πριν χρόνια κι εγώ ένα παρόμοιο, αλλά στο δικό μου ο ήρωας έτρωγε σιγά-σιγά τον εαυτό του. Καμία σχέση δηλαδή Που μπορούμε να το διαβάσουμε; Ενώ είναι καλά γραμμένο, νομίζω ότι συμφωνώ με τον Nihilio, ότι δηλαδή αν θες να πεις αυτή την ιστορία σε μέγεθος διηγήματος θα χρειαστεί να δείξεις --χωρίς φόβο και πάθος-- τα πάντα προσπαθώντας να περάσεις ταυτόχρονα και το στοιχείο του ερωτισμού (αν αυτό σε ενδιαφέρει) ή/και της συναισθηματικής ολοκλήρωσης. Αυτό που έρχεται στο νου μου λέγοντας τα παραπάνω, είναι η σεκάνς, από την προτελευταία σκηνή του Repo Men, όπου οι πρωταγωνιστές διαγράφουν ο ένας τα χρέη του άλλου. Ο τρόπος δηλαδή που ο συγκινησιακός φόρτος, ο ερωτισμός και ο αποτροπιασμός δείχνονται ταυτόχρονα. Νομίζω ότι το ζητούμενο είναι το ίδιο. Εδώ είναι πολύ σημαντική η έκφραση χωρίς φόβος και πάθος. Αν δεν έχει περάσει αρκετά το στοιχείο του ερωτισμού τότε θα πρέπει να δώσω περισσότερο συναίσθημα όπως και στην ταινία. Ή αν δεν φαίνεται ότι έχω μπει τόσο πολύ στον ρόλο τους. Μάλλον χρειάζεται περισσότερο έκταση ώστε να φανούν περισσότερο κάποια πράγματα. Η μόνη παρατήρηση είναι ότι εκτός από τον ερωτισμό, το κεντρικό συναίσθημα είναι η "παράδοση" του ενός στον άλλον όσο και η ανάγκη του άλλου να τον καταπιεί. Είχα γράψει πριν χρόνια κι εγώ ένα παρόμοιο, αλλά στο δικό μου ο ήρωας έτρωγε σιγά-σιγά τον εαυτό του. Καμία σχέση δηλαδή Και συμφωνώ και με τον Adicto για το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Καλή επιλογή που θα μπορούσες να παίξεις κι άλλο μαζί της. π.χ. (αν σ' ενδιαφέρει κάτι τέτοιο) με τη έννοια της ενοχής. Περισσότερο είχα στο μυαλό την αίσθηση της ανεπάρκειας στον ερωτικό του σύντροφο. Η ενοχή δεν πέρασε από το μυαλό μου. Ίσως θα μπορούσα να το χρησιμοποιήσω, αλλά ήταν τόσο πολύ μέσα σε αυτό το πράγμα ο Άλκης... Που να σκεφτεί για ενοχές. Θα το κοιτάξω ;) Τέλος κράτα και αυτό: όλα τα σχόλιά μου βασίζονται στο ότι η ανάγνωση που έκανα εγώ στο φάγωμα, είχε να κάνει περισότερο με το πάθος και την πείνα για το αντικείμενο του πόθου/έρωτα. Ναι σε πρώτη ανάγνωση είναι πάθος, και πείνα για το πάθος, αλλά για μένα όπως αναφέρω σε άλλα σχόλια είναι και η ανάγκη του ενός να αφομοιώσει τον άλλον. Ευχαριστώ! Όχι οι διορθώσεις δεν έγιναν γιατί δεν μπορώ να το κάνω edit. Σ' ευχαριστώ πολύ Βασίλη! Όντως τη θυμάμαι κι εγώ την περίπτωση στη Γερμανία. Η ιδέα είναι απλή, αλλά για μένα τελείως συμβολική. Δες το αν θες και μεταφορικά, στο θέμα των σχέσεων ;)Εγω παλι πηγα νοερα στην "Αθανασια" του Κουντερα και στην ιστορια του Νταλι και της Γκαλα με το κουνελι (που καταλήγει ότι η υπερτατη πραξη ερωτα ειναι η δια της αναλωσης ενωση)...Καλογραμμενο κι ανατριχιαστικο Μόλις διάβασα την ιστορία του Νταλί και της Γκάλα με το κουνέλι. Φοβερή η ιστορία και είναι ακριβώς αυτό που θέλω να πω. Έβαλα την Αθανασία του Κούντερα στη λίστα για τα επόμενα βιβλία που θα διαβάσω! Ευχαριστώ για την ανάγνωση, αλλά και για τα σχόλιά σου! Edited June 6, 2013 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted June 8, 2013 Share Posted June 8, 2013 Που μπορούμε να το διαβάσουμε; Πουθενά. Έχει χαθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Snowghoul Posted June 18, 2013 Share Posted June 18, 2013 Γεια και από μένα. Μου άρεσε η ιστορία, ήταν ακραία και παράλληλα σε άφηνε να μπεις στη ψυχοσύνθεση των ηρώων. Θα ήθελα και γω λίγο παραπάνω ανάπτυξη των χαρακτήρων, το backround τους, ώστε να βγει κάτι πιο ολοκληρωμένο. Επίσης, πέρα από την ιστορία με το Γερμανό κανίβαλο που αναφέρθηκε πιο πάνω, πιστεύω πως παίζει και το θέμα της ακροτεμνοφιλίας, της σεξουαλικής διέγερσης μέσω ακρωτηριασμού ή βλέποντας άτομα που τους λείπει ένα χέρι ή πόδι. Ωραία ιστορία πάντως. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
thanatos Posted August 28, 2013 Share Posted August 28, 2013 Συγχαρητήρια για την ιστορία σου! Το σοκαριστικό σε αυτήν, είναι ότι ο κανιβαλλισμός του Πέτρου για τον Άλκη συμβαίνει σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό μεταξύ δύο ανθρώπων που αγαπιούνται. Μου θυμίζει την ταινία Necromantic, όπου εκεί το αρρωστημένο συναίσθημα είναι η νεκροφιλία, αλλά παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στην δική σου ιστορία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted September 2, 2013 Author Share Posted September 2, 2013 (edited) Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Δεν έχω δει την ταινία. Θα την ψάξω! Snowghoul:Δεν είχα συνδέσει στο μυαλό μου την ακροτεμνοφιλία. Θα έχω υπόψιν τις συμβουλές σου όταν ξανα-ασχοληθώ με το δίηγημα Edited September 2, 2013 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 14, 2014 Share Posted April 14, 2014 oh, you are a sick bastard. προφανώς το εννοώ ως κοπλιμέντο. άκου, καλό για το είδος του, θα συνιστούσα να προσέξεις κάποιες ασάφειες στη διατύπωση και μικρολαθάκια. δεν είναι το είδος μου, οπωσδήποτε όχι, αλλά με τράβηξε πολύ ο τίτλος. ΣΕ ΠΕΙΝΑΩ. σαν να λέμε Σ' ΑΓΑΠΑΩ κου-λου-που. ο Πέτρος να υποθέσω το έριξε στην αυτοφαγία;;;;; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 14, 2014 Author Share Posted April 14, 2014 oh, you are a sick bastard. προφανώς το εννοώ ως κοπλιμέντο. άκου, καλό για το είδος του, θα συνιστούσα να προσέξεις κάποιες ασάφειες στη διατύπωση και μικρολαθάκια. δεν είναι το είδος μου, οπωσδήποτε όχι, αλλά με τράβηξε πολύ ο τίτλος. ΣΕ ΠΕΙΝΑΩ. σαν να λέμε Σ' ΑΓΑΠΑΩ κου-λου-που. ο Πέτρος να υποθέσω το έριξε στην αυτοφαγία;;;;; Ευχαριστώ Ιρμάντα, αφού σε έκανα να διαβάσεις το διήγημα παρόλο που δεν είναι του είδους σου για μένα αυτό είναι μεγάλο κέρδος! Ο Πέτρος τι έκανε μετά δεν ξέρω. Αν δεις και από τα σχόλια είναι πολλά τα πιθανά σενάρια. Και τώρα θα προσθέσουμε και το δικό σου. Όταν θα το ξαναγράψω με το καλό θα τα προσέξω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted April 21, 2014 Share Posted April 21, 2014 Αρχικά, συγχαρητήρια για τον τίτλο! Θες δε θες, σε... τραβάει! Το θέμα μού φάνηκε πολύ πρωτότυπο. Ακραίο μεν, αλλά το θεωρώ ακόμα ένα θετικό της ιστορίας σου, μια και δε δίστασες να το γράψεις και να το μοιραστείς μαζί μας. Διάβασα αρκετά από τα σχόλια της πρώτης σελίδας και μπορώ να πω πως συμφωνώ με τις διορθώσεις της Νηρηίδας. Και, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να υπάρχουν και άλλες παρόμοιες φράσεις, που χρήζουν διόρθωσης. Κάτι που με δυσκόλεψε προσωπικά ήταν η αρχή της ιστορίας, μέχρι να καταλάβω ποιος έτρωγε και ποιος τάιζε. Ίσως θα μπορούσε να γίνει λίγο πιο σαφές, με λίγη προσοχή στη χρήση των ονομάτων και των αντωνυμιών. Προσωπικά, θεωρώ επαρκή την εξήγηση που δίνεται για την στροφή του Άλκη. Αυτό που θα ήθελα να μάθω θα ήταν και κάτι από το παρελθόν του Πέτρου. Αν, για παράδειγμα, είχε ξανακάνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν - κάτι πολύ πιθανό. Αν λοιπόν δεν ήταν κάτι που το έκανε για πρώτη φορά, θα μπορούσες να δυναμώσεις κι άλλο το ήδη δυνατό κλείσιμο - το οποίο παρεμπιπτόντως, καλό θα ήταν να αποκολληθεί από την τελευταία μεγάλη παράγραφο και να γίνει ξεχωριστή παράγραφος το ίδιο. Συγχαρητήρια για την ιδέα, Άλεξ, αλλά και για την μεταφορική οπτική που μπορεί να πάρει η ιστορία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.