mpousoulas Posted November 2, 2012 Share Posted November 2, 2012 (edited) καλημέρα σας προσπάθησα να γράψω ποιήμα ταξιδιάρικο για το διαγωνισμό και βγήκε αυτό νίκος Μακριά απ΄το βυθό του ουρανού Μια αλλόκοτη σταγόνα σου έκλεισε τ’ απόγευμα το μάτι κάτι ζωντανό παραμόνευε μέσα της άδειες σκέψεις σου γλίστρησαν στο μάγουλο σκοτείνιασε κι εσύ δακρύζεις θανατικούς ύμνους στη μπανιέρα λεβάντες δυνάστες εξατμίζονται απ΄τα ρουθούνια σου τ’ οξυγόνο πνίγηκε μες τους ατμούς τ’αρώματα ξενικά τα παράθυρα κλειστά η στέγη λιώνει κι εσύ μόνη πλένεσε στα αλμυρά νερά κάτι κυλάει από πάνω μας ακούω τα κύματα να σχίζονται μου λες χίλια μίλια μακριά απ’το νερό κάτι διασχίζει τον ουρανό τ’ αόρατο πλεούμενο σπρώχνει με δύναμη τα νυχτωμένα σύννεφα ουράνιες γοργόνες ακτινοβολούν τα μάτια μου μ’ αρρωστημένο φως μου λες βεντούζα στο λαιμό αλμυρό νερό ρουφούν οι σκέψεις σου κατρακυλούν για να σωθούν έσταξε στα μάτια σου ξανά η μοναξιά μακάρι να ήμουν κι εγώ εκεί κι ας με έσφαζαν οι εφιάλτες σου με χίλια κοφτερά μαχαίρια κι ας με ξέσχιζαν οι καρχαρίες στον ουρανό κι ας με βίαζαν γοργόνες μπροστά στα μάτια σου μα να με έβλεπες να με έβλεπες που σε κοιτούσα και προσπαθούσα ναι προσπαθούσα μάταια να σ’ αρπάξω και να σε πετάξω μακριά απ’το βυθό του ουρανού. νίκος 31 Οκτωβρίου 2012 μακριά απο το βυθό του ουρανού.doc Edited November 8, 2012 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 4, 2012 Share Posted November 4, 2012 Δεν ξέρω αν θα το εκτιμήσεις, αλλά εγώ το λέω για καλό: μου θύμισε λίγο Πανούση. Γενικά ναι, αυτό που λες ότι προσπάθησες -με μένα τουλάχιστον- είναι επιτυχημένο. Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς ταξιδιάρικο, σε πάει όμως μια βόλτα, ίσως με τη ρόδα του λούνα-παρκ. Ξέρεις, έτσι πάει κι έρχεται γύρω από ένα θέμα κι έχει πολλές λέξεις που σε προσγειώνουν σε μια πραγματικότητα - περίεργη λίγο, που τη χτίζεις όμως πολύ καλά για να την παρακολουθήσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted November 4, 2012 Share Posted November 4, 2012 Πολύ όμορφες και παράξενες εικόνες που ζωντανεύουν το ποίημα και του δίνουν μια περίεργη ατμόσφαιρα. Δεν μου έκανε τόσο για ταξίδι, αλλά για τη νοσταλγία ή την επιθυμία ενός ταξιδιού άπιαστου, στα χίλια μίλια μακριά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted November 5, 2012 Share Posted November 5, 2012 Ο ένας παρατηρεί την άλλη που ταξιδεύει. Η διαδρομή εσωτερική και η επικοινωνία τρομακτική. Η αναπαράσταση των δακρύων υπέροχη, σαν σκέψεις που γλιστράνε στο μάγουλο. Νομίζω ότι θέλει λίγη δουλειά ακόμα. Πχ άδειες οι σκέψεις σου, γλίστρησαν στο μάγουλο ή αδειάζουν οι σκέψεις σου γλιστρώντας στο μάγουλο. Μην το φοβάσε, κάνε το και η κούραση θα σε δικαιώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted November 6, 2012 Share Posted November 6, 2012 (edited) Είναι το πρώτο δικό σου ποίημα που διαβάζω. Δεν γνωρίζω το ''στυλ'' σου δηλαδή. (αν υπάρχει) Έτσι δεν μπορώ να πω αν είσαι πιστός σε κάτι ή αν απλά πειραματίζεσαι. Προς τον σουρεαλισμό κλίνει το ποίημα και αυτό που μου άρεσε πιο πολύ, είναι ο διάχυτος συναισθηματισμός. Τόσο διάχυτος, που ενίοτε καταντάει ασυνάρτητος. Βέβαια αν το θέμα δεν ήταν τόσο αφηρημένο και γενικό, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί και εκτός αυτού. Συμπέρασμα: Μ' άρεσε πολύ, αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω τη ''γνησιότητα'' του. Έτσι το κρίνω ψυχρά, άρα και πιο αντικειμενικά. Καλή επιτυχία. Edited November 6, 2012 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mpousoulas Posted November 7, 2012 Author Share Posted November 7, 2012 Δεν ξέρω αν θα το εκτιμήσεις, αλλά εγώ το λέω για καλό: μου θύμισε λίγο Πανούση. Γενικά ναι, αυτό που λες ότι προσπάθησες -με μένα τουλάχιστον- είναι επιτυχημένο. Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς ταξιδιάρικο, σε πάει όμως μια βόλτα, ίσως με τη ρόδα του λούνα-παρκ. Ξέρεις, έτσι πάει κι έρχεται γύρω από ένα θέμα κι έχει πολλές λέξεις που σε προσγειώνουν σε μια πραγματικότητα - περίεργη λίγο, που τη χτίζεις όμως πολύ καλά για να την παρακολουθήσω. ενδιαφέρουσα η διασύνδεση με πανούση σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου Πολύ όμορφες και παράξενες εικόνες που ζωντανεύουν το ποίημα και του δίνουν μια περίεργη ατμόσφαιρα. Δεν μου έκανε τόσο για ταξίδι, αλλά για τη νοσταλγία ή την επιθυμία ενός ταξιδιού άπιαστου, στα χίλια μίλια μακριά. σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου. Ο ένας παρατηρεί την άλλη που ταξιδεύει. Η διαδρομή εσωτερική και η επικοινωνία τρομακτική. Η αναπαράσταση των δακρύων υπέροχη, σαν σκέψεις που γλιστράνε στο μάγουλο. Νομίζω ότι θέλει λίγη δουλειά ακόμα. Πχ άδειες οι σκέψεις σου, γλίστρησαν στο μάγουλο ή αδειάζουν οι σκέψεις σου γλιστρώντας στο μάγουλο. Μην το φοβάσε, κάνε το και η κούραση θα σε δικαιώσει. σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου έχεις δίκαιο ότι το ποίημα θα μπορούσε να δουλευτεί περισσότερο, ωστόσο όταν το παρακάνω στις διορθώσεις μπορεί στο τέλος να μισήσω ότι έγραψα και να το ξεγράψω τελείως. οπόταν σε αυτή την περίπτωση επειδή το ποίημα ξεκίνησε ως κάτι άλλο και μετά από τρεις μέρες κατέληξε σε κάτι άλλο αν συνέχιζα να το αλλάζω πολύ πιθανό να το σκότωνα. πάντως σε κάποια φάση θα πρέπει τα ποιήματα που γράφω να τα τυπώσω σε ένα βιβλιράκι και να μη τα διαβάζω ηλεκτρονικά γιατί κάθε φορά που το κάνω αυτό θέλω να τα αλλάζω, ενώ με το βιβλιαράκι δεν θα έχω αυτή τη επιλογή. Είναι το πρώτο δικό σου ποίημα που διαβάζω. Δεν γνωρίζω το ''στυλ'' σου δηλαδή. (αν υπάρχει) Έτσι δεν μπορώ να πω αν είσαι πιστός σε κάτι ή αν απλά πειραματίζεσαι. Προς τον σουρεαλισμό κλίνει το ποίημα και αυτό που μου άρεσε πιο πολύ, είναι ο διάχυτος συναισθηματισμός. Τόσο διάχυτος, που ενίοτε καταντάει ασυνάρτητος. Βέβαια αν το θέμα δεν ήταν τόσο αφηρημένο και γενικό, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί και εκτός αυτού. Συμπέρασμα: Μ' άρεσε πολύ, αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω τη ''γνησιότητα'' του. Έτσι το κρίνω ψυχρά, άρα και πιο αντικειμενικά. Καλή επιτυχία. σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου. ο σουρρεαλισμός μου αρέσει πολύ, ωστόσο δεν ξέρω κατά πόσον είμαι πιστός σε μια σουρρεαλιτική γραφή- μάλλον όμως προς τα εκεί κλίνω. επίσης μου αρέσει πολύ να σκέφτομαι σε εικόνες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 10, 2012 Share Posted November 10, 2012 Ποίημα με έντονη εικονοπλαστική δύναμη και μελαγχολική διάθεση με πινελιές από ταξίδια νοερά. Μου άρεσε. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted November 11, 2012 Share Posted November 11, 2012 Είναι αλήθεια ότι έχει πολλές εικόνες, πράγμα που μετρώ πολύ θετικά. Αν δεν έχουν τα ποιήματα εικόνες, τότε ο κόσμος θα γκρεμιστεί, ξέρω 'γω; Αλλά δεν είναι καθόλου δουλεμένο, πράγμα που μετρώ ως πολύ αρνητικό, γιατί δεν είναι από εκείνα τα ποιήματα. Δεν είναι το αυτόματο, ψυχοθεραπευτικό, αυτοαναλυτικό ποίημα που μόλις το γράφεις ή το πετάς ή το θάβεις μέσα στο συρτάρι, κάτω-κάτω, εκεί που φυλάς τα χαρτιά από παλιές σοκολάτες και το ημερολόγιό σου. Και, οτιδήποτε δεν είναι τέτοιο, απαιτεί σιγύρισμα για να λάμψει. Αυτό που διάβασα είναι έρμαιο των εικόνων του, και τελικά χάνει την ουσία. Αυτό το σχόλιο είναι η έκφραση της άποψής μου για το ποίημά σου (γιατί θα ψηφίσω και πρέπει να πω κάτι στους συναγωνιζόμενους) και δεν θεωρώ απαραίτητο να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mpousoulas Posted November 13, 2012 Author Share Posted November 13, 2012 Είναι αλήθεια ότι έχει πολλές εικόνες, πράγμα που μετρώ πολύ θετικά. Αν δεν έχουν τα ποιήματα εικόνες, τότε ο κόσμος θα γκρεμιστεί, ξέρω 'γω; Αλλά δεν είναι καθόλου δουλεμένο, πράγμα που μετρώ ως πολύ αρνητικό, γιατί δεν είναι από εκείνα τα ποιήματα. Δεν είναι το αυτόματο, ψυχοθεραπευτικό, αυτοαναλυτικό ποίημα που μόλις το γράφεις ή το πετάς ή το θάβεις μέσα στο συρτάρι, κάτω-κάτω, εκεί που φυλάς τα χαρτιά από παλιές σοκολάτες και το ημερολόγιό σου. Και, οτιδήποτε δεν είναι τέτοιο, απαιτεί σιγύρισμα για να λάμψει. Αυτό που διάβασα είναι έρμαιο των εικόνων του, και τελικά χάνει την ουσία. Αυτό το σχόλιο είναι η έκφραση της άποψής μου για το ποίημά σου (γιατί θα ψηφίσω και πρέπει να πω κάτι στους συναγωνιζόμενους) και δεν θεωρώ απαραίτητο να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου. Ευχαριστώ. σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου. ωστόσο σε κάθε σχόλιο σου θα έβαζα ένα γιατί που αν δεν σε πειράζει θα ήθελα να το μάθω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 16, 2012 Share Posted November 16, 2012 (edited) Αρχικα να πω για τα τυπικα του θεματος πως οι απαντησεις μας στα σχολια γινονται παραδοσιακα μετα την ληξη του διαγωνισμου... ειναι ο πρωτος σου διαγωνισμος και ειναι λογικο να μην το ξερεις, δεν υπαρχει προβλημα μην νομισεις, απλα γι αυτο αν προσεξες δεν εχει απαντησει ακομα κανενας στο ποιημα του. Περιμενουμε μετα την ανακοινωση των αποτελεσματων για να... λυσσαξουμε! Το ποιημα σου μου αρεσε (αν και δομικα και εκφραστικα διακατεχεται απο 2 στιλ... ετσι νομιζω ενα πιο μελαγχολικο και ενα πιο σουρεαλ που ειναι αυτο που θυμισε Πανουση στην Νιενορ). Νομιζω χωρις να ξερω βεβαια πως ακομα δεν εχεις "αποφασισει" πως θελεις να γραφεις, δεν εχεις κατασταλαξει ... αλλα αυτο για μενα δεν ειναι κακο... ειναι πολυ δημιουργικη περιοδος να βρισκεσαι στην ζυμωση, να πειραματιζεσαι, να γνωριζεις και να γνωριζεσαι.. Καποιοι στιχοι μου εκαναν θετικοτατη εντυπωση και ως φαντασια και ως αποδοση π.χ. "κι ας με βίαζαν γοργόνες μπροστά στα μάτια σου" "βεντούζα στο λαιμό,αλμυρό νερό ρουφούν οι σκέψεις σου" Edited November 16, 2012 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted November 16, 2012 Share Posted November 16, 2012 Δεν διαθέτω γνώσεις να κρίνω το ποίημα από τεχνικής πλευράς, οπότε θα σταθώ μονάχα στο συναίσθημα και στις εικόνες που αποκόμισα. Υπάρχει κάτι απαλό και νοσταλγικό, μια γεύση από αλμυρό νερό, μια γεύση από δάκρυα. Μέσα σε ένα πεζό περιβάλλον (μπανιέρα, κλειστά παράθυρα, ζέστη) εγώ είδα ένα νοερό ταξίδι σε αναμνήσεις που γεννούν τη μοναξιά, ενώ ταυτόχρονα μια ακόμα μοναχική ψυχή λαχταράει απελπισμένα να σπάσει τον κύκλο της μοναξιάς αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Σίγουρα ένα πολύ τρυφερό ποίημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted November 16, 2012 Share Posted November 16, 2012 Ο τίτλος και οι τρεις πρώτοι στίχοι μου φάνηκαν πολλά υποσχόμενοι. Μετά, νομίζω ότι πήρε λάθος δρόμο, γιατί προσπάθησες να συνδυάσεις καθημερινά πράγματα με επικά στοιχεία, μάλλον χωρίς επιτυχία.. Ειδικά η προτελευταία στροφή νομίζω ότι είναι υπερβολική και περισσότερο "χαλάει" το ποιήμα παρά του προσδίδει τη ένταση που ίσως περίμενες. Υπάρχουν βέβαια μεμονωμένοι στίχοι που σου δίνουν την αίσθηση ότι θα μπορούσες να πετύχεις ένα πολύ καλύτερο συνολικό αποτέλεσμα. Πιστεύω θα ήταν πιο δυνατό, αν κράταγες χαμηλότερους τόνους, αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο τις σκηνές που αφορούν κάτι μεγαλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.