dagoncult Posted November 16, 2012 Share Posted November 16, 2012 (edited) Όνομα Συγγραφέα: dagoncult Είδος: τρόμος Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 4568 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Η ιστορία γράφτηκε τον Αύγουστο, έμεινε στο γκαράζ για να σιτέψει και πριν λίγο καιρό την ξαναέπιασα. Πάρα πολλές ευχαριστίες στον Απόστολο, ο οποίος μου έδωσε το καλοκαίρι κάποια σχόλια, το πιο ζόρικο κι εύστοχο από τα οποία ήταν να αλλάξει όλο το φινάλε. Ευχαριστώ πολύ γιατρέεεε!!! :) Σταθμός Διοδίων - EDIT.pdf Σταθμός Διοδίων - EDIT.doc Edited November 30, 2012 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted November 21, 2012 Share Posted November 21, 2012 Πολύ καλή. Πάντα απολαμβάνω τον τρόπο που χρησιμοποιείς την ελληνική επικαιρότητα στις ιστορίες σου. Όπως απολαμβάνω και τις ίδιες. Δεν είμαι όμως και πολύ σίγουρη για την τελευταία πρόταση, σαν κάτι να λείπει αλλά δεν ξέρω τι. Ίσως θα μπορούσε να τινάζεται ξαφνιασμένος όταν ακούει τον γκιώνη; Μια ψιλολεπτομέρεια: ταγκή μυρωδιά ξερών κρεμμυδιών : αυτό που ταγγίζει είναι οι λιπαρές ουσίες, βούτυρα, λάδια, ακόμα και καρύδια μπορούν να ταγγίσουν. Κρεμμύδια δύσκολα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted November 22, 2012 Share Posted November 22, 2012 Γενικά, μου άρεσε. Μέχρι τη σελίδα 7, τα πηγαίναμε πολύ καλά οι δυο μας. Μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ η αρχή του διηγήματος—μάλιστα είχα την ελπίδα πως μέχρι το τέλος θα κάνεις κάτι παραπάνω με το βιβλίο τρόμου που διάβαζε ο Μιχάλης. Τέλος πάντων, μέχρι εκεί λοιπόν, ο οδηγός του αυτοκινήτου είναι μυστήριος και μου δίνει την εντύπωση ότι ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει. Πχ. Μ’ αυτό: «Νομίζω πως δεν καταλάβατε καλά», απάντησε ο κοκκινομάλλης κι έπειτα σήκωσε το χέρι του κι άναψε το το φως στην οροφή του αυτοκινήτου. Μετά, ξαφνικά ο Μιχάλης παύει ν’ αντιλαμβάνεται απειλή από μέρους του οδηγού κι αρχίζει ν’ ανησυχεί για την ασφάλεια του οδηγού (κι όχι του ιδίου!). Κι εκεί πάνω αρχίζει να φαίνεται ότι ούτε κι ο οδηγός ξέρει τι συμβαίνει. Κι αν προσποιείται, δεν έγινε αντιληπτό από μένα. Ο άλλος έριξε μια γρήγορη ματιά στη θέση του συνοδηγού κι έπειτα ξαναρώτησε. «Ορίστε;» Ο κοκκινομάλλης δεν καταλάβαινε. Δεν την έβλεπε. Ούτε αυτήν, ούτε τη μάχη του σκοταδιού με το φως, πέντε πόντους πίσω από την πλάτη του. Έπρεπε να του μιλήσει, να του πει να βγει από το αμάξι αμέσως. Οπότε εκεί κάπου έχασα τη μπάλα. Ο άλλος φάνηκε επιτέλους να καταλαβαίνει ότι κάτι μέσα στο αμάξι πήγαινε στραβά. Εδώ με πείθεις ότι πράγματι ο οδηγός είναι αθώος και ότι πριν με είχες παραπλανήσει (όχι με την καλή έννοια). Και μετά όταν πηγαίνει προς το κουβούκλιο, ο οδηγός ξαναγίνεται απειλητικός. Οπότε εγώ βλέπω μια ασυνέπεια στη συμπεριφορά του οδηγού, η οποία εξηγεί μεν τη συμπεριφορά του Μιχάλη, αλλά η ίδια παραμένει ανεξήγητη. Αν τον κάνεις συνεπή ως προς το μυστήριο/απειλητικό που αποπνέει στην αρχή, η ανησυχία του Μιχάλη για τον οδηγό θα είναι οφ. Αν ήθελες να προσποιείται τον ανήξερο, κάτι που προσωπικά δεν είδα στο κείμενο, τότε θα πρέπει να χειριστείς πολύ προσεκτικά την αφέλεια του Μιχάλη που θα τον κάνει να ανησυχήσει για τον άντρα τόσο ώστε να τον προσκαλέσει στο κουβούκλιο. Μπορεί να έχω χάσει κάτι σημαντικό και αυτό που αντιλαμβάνομαι ως ασυνέπεια και παραπλάνηση του αναγνώστη ώστε να λειτουργήσει το φινάλε να εξηγείται πλήρως από μια όψη του κειμένου που δεν είδα. Σε κάθε περίπτωση, το κείμενο έχει πολύ καλή ατμόσφαιρα. Κάτι (δεν ξέρουμε ακριβώς τι) συμβαίνει μέσα στη νύχτα, τελειώνει, αλλά ο Μιχάλης δε θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος άνθρωπος. Το διήγημα έχει πολύ πράμα πριν την έναρξη, και, ενώ η σκηνή ολοκληρώνεται ως προς τον πρωταγωνιστή της, η ιστορία συνεχίζεται και μετά το τέλος. Εξακολουθώ βέβαια να ελπίζω να είχες κάνει κάτι άλλο με το βιβλίο τρόμου... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted November 22, 2012 Share Posted November 22, 2012 (edited) Αυτή η ιστορία εδώ είχε ατμόσφαιρα από την αρχή. Μου κίνησε το ενδιαφέρον να την διαβάσω και με προετοίμασε ότι θα είναι τρομακτική. Δεν ξέρω πόσο πιθανό είναι να βάζανε διόδια σε έναν τόσο έρημο δρόμο όπως τα λέει η ιστορία σου. Ίσως για λίγο μόνο άμα ήθελαν να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι. Βασικά εγώ δεν περίμενα ακριβώς να συμβεί κάτι με το βιβλίο όσο να παίξει με το κόνσεπτ του βιβλίου. Δηλαδή να διαβάζει ότι ακούγονται περίεργοι και ανατριχιαστικοί ήχοι και παράλληλα να τους ακούει. Να σηκώνει το κεφάλι αλλά τίποτα. Να σου πω την αλήθεια μου εκεί που εγώ είχα προετοιμαστεί να τρομάξω, μάλλον να τρομοκρατηθώ, ήταν εκεί που είπες για το διπλανό κουβούκλιο που ήταν άδειο. Το τι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου. Πχ. μια ψυχή παγιδευμένη μέσα στο κουβούκλιο που τον κοιτάζει κάποιες φορές και αυτός δεν ξέρει αν είναι αλήθεια ή όχι και μετά αποφασίζει να μάθει αν όντως συμβαίνει κάτι ή αν είναι επηρεασμένος από το βιβλίο. Αλλά αυτό είναι άλλο διήγημα Θα συμφωνήσω με την Ayu στο συγκεκριμένο κομμάτι. Πολύ τρομακτική η γυναίκα και επίσης το σκοτάδι που παλεύει με το φως στο πίσω κάθισμα. Ο οδηγός απειλητικός και σκοτεινός αλλά αυτό μέχρι το σημείο που ο ήρωας αποφασίζει να τον.. σώσει. Εκεί πάει περίπατο η απειλητικότητα του τύπου και όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία στρέφονται εναντίον του φαντάσματος. Πραγματικά φαίνεται να μην έχει ιδέα για το φάντασμα που κουβαλάει στο διπλανό κάθισμα όταν του λέει ο ήρωας να βγεί και να έρθει στο κουβούκλιο μαζί του. Επίσης στο σημείο που λες Ο άντρας στάθηκε στο κενό ανάμεσα στο αμάξι και τον θάλαμο, κρύβοντας με τον όγκο του το εσωτερικό του τζιπ. Ο Μιχάλης πρόλαβε να δει το πρόσωπό του από κοντά μονάχα για μια στιγμή, στην οποία άκουγε καθαρά το βουητό ενός όχι τόσο μακρινού πλήθους κι έβλεπε στη φαντασία του την εικόνα ενός φιδιού, κουλουριασμένου μέσα σ' ένα άδειο κρανίο. Αμέσως μετά, ο τύπος έσκυψε και χάθηκε από το οπτικό του πεδίο κι εκείνος είδε ξανά τη γυναίκα μέσα στο αμάξι, να προσπαθεί να βγει από το ανοιχτό παράθυρο του οδηγού.....Ο οδηγός σηκώθηκε κρύβοντας ξανά το τζιπ. Αυτήν τη φορά ο Μιχάλης δεν είδε στη φαντασία του την εικόνα ενός φιδιού μέσα σ' ένα κρανίο, μονάχα είχε την αίσθηση ότι η βραδιά είχε μόλις πάρει μια στροφή προς το χειρότερο, αν κάτι τέτοιο ήταν δυνατόν. Σε αυτό το σημείο που εμφανίζεται, εξαφανίζεται και ξαναεμφανίζεται, έχει συμβεί κάτι; Που πήγε και γιατί μετά η βραδιά πήρε στροφή προς το χειρότερο; Είναι κάτι σαν Τζεκιλ και Χάιντ και ο ένας του εαυτός δεν έχει συνείδηση τι κάνει ο άλλος; Αλλά αφού από την αρχή είναι απειλητικός και ξέρει τι κουβαλάει. Πέρα από αυτό το τέλος με ικανοποίησε. Η σκηνή που δεν τον κοιτάζει κατευθείαν για να μην δει αυτό που φοβάται είναι πολύ σωστή και ατμοσφαιρική και είναι λογικό ο Χάρος να μην τον σκοτώνει. Τον ενδιαφέρει μόνο το εμπόρευμά του και η μεταφορά. Edited November 22, 2012 by Eugenia Rose 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted November 24, 2012 Author Share Posted November 24, 2012 Πάρα πολλά ευχαριστώ για τα σχόλια. Ναταλία, Ευγενία, δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί να προέκυπτε το ζήτημα που εντοπίσατε. Έκανα λοιπον κάποιες αλλαγές στις επίμαχες σελίδες (7,8,9,10) κι ελπίζω να λειτουργεί καλύτερα τώρα. Οπότε, όποιος θέλει, καλύτερα να διαβάσει αυτήν τη νέα εκδοχή. Αν μπορεί κάποιος μοντ ας μεταφέρει τα καινούρια αρχεία στο αρχικό ποστ. Σε αυτό το σημείο που εμφανίζεται, εξαφανίζεται και ξαναεμφανίζεται, έχει συμβεί κάτι; Σκύβει για να πιάσει το νόμισμα. Σταθμός Διοδίων - EDIT.doc Σταθμός Διοδίων - EDIT.pdf 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted November 24, 2012 Share Posted November 24, 2012 Νομίζω πως το έλυσες το θέμα, μπράβο. Για μένα είναι πολύ πιο καθαρό τώρα το τι συμβαίνει, ο χαρακτήρας του οδηγού είναι πολύ πιο σαφής, κι αυτό νομίζω αφήνει το θέμα με το νόμισμα και τις μεταφορές να λειτουργήσει πολύ καλύτερα. Πολύ ωραία δουλειά 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted November 24, 2012 Share Posted November 24, 2012 Η αλήθεια είναι πως και μένα με είχαν προβληματίσει τα σημεία που επισήμανε η Ναταλία, υπήρχε μία σύγχυση όσον αφορά τον ρόλο και το ακριβές ποιόν του οδηγού. Θα διαβάσω τη νέα εκδοχή και επιστρέφω δριμύτερος! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted November 30, 2012 Share Posted November 30, 2012 Δυνατή τρομοϊστορία. Τη διάβασα μέρα-μεσημέρι στη δουλειά, αλλά ακόμη κι έτσι έκανε τη δουλειά της. Πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα που σε αρπάζει και σε σέρνει για έντεκα σελίδες. Δεν είχα αντιληφθεί την τροποποιημένη εκδοχή της ιστορίας κι έτσι τις διάβασα και τις δύο μαζί. Και σε μένα είχε φανεί παράξενη αυτή η διπλή συμπεριφορά του οδηγού. Στη νέα εκδοχή, αν και λύνεται αυτό το πρόβλημα, φαίνεται να γράφτηκε κάπως πιο βιαστικά απ' ό,τι το υπόλοιπα διήγημα. Κάτι που είναι δικαιολογημένο, εφόσον προσπαθείς με κάποιες μικρές αλλαγές να αλλάξεις τη συνολική εικόνα της αρχικής σου σύλληψης. Γι' αυτό και σε μένα δεν αρέσει να κάνω αλλαγές στις ιστορίες μου. Αυτό, όμως, που άλλαξε και μου είχε αρέσει περισσότερο στην πρώτη εκδοχή της ιστορίας, είναι η στάση του Μιχάλη ως προς τον κίνδυνο που απειλεί τον οδηγό. Στη δεύτερη περίπτωση τον ονοματίζει, τον περιγράφει, ενώ στην πρώτη τον αφήνει αδιευκρίνιστο, κι αυτό νομίζω ότι θα τον έκανε πιο τρομακτικό για τον οδηγό. Κι επίσης, δεν νομίζω ότι ήταν απαραίτητη αυτή η αλλαγή. Γενικά πάντως, ήταν πολύ ωραία ιστορία και την ευχαριστήθηκα. Ειδικά στη δεύτερη ανάγνωση, εκείνα τα: Καλύτερα να το αναβάλλουμε για την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε Στο επανιδείν Ακούγονται πολύ τρομακτικά... Αν και άργησα λίγο, θα μεταφέρω τη νέα εκδοχή στο αρχικό ποστ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 1, 2012 Share Posted December 1, 2012 (edited) Εγώ δεν είχα διαβάσει την πρώτη εκδοχή, για να δω τι άλλαξε, αλλά με προβληματίζει η συμπεριφορά του Μιχάλη, όταν ζητάει από τον οδηγό να έρθει μέσα μαζί του. Ο τύπος έχει ήδη δείξει ότι ξέρει τι κάνει κι ότι δεν έχει όρεξη για πολλά πολλά. Η πιο λογική αντίδραση, δηλαδή, του Μιχάλη θα ήταν απλώς να τον αφήσει να περάσει. (Και να μην υπήρχε ιστορία ίσως, για να πούμε την αλήθεια). Το αρχικό απόσπασμα από το βιβλίο όντως δε μοιάζει να εξυπηρετεί πουθενά, κι ίσως θα μπορούσε να μην αναφέρεται - εκτός αν βρεις κάτι πολύ έξυπνο να το κάνεις. Edited December 1, 2012 by aScannerDarkly 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 2, 2012 Share Posted December 2, 2012 Δυνατή ιστορία τρόμου, Άκη, με στιγμές που είναι αδιαφιλονίκητα πετυχημένες. Η ατμόσφαιρα και οι εικόνες είναι πολύ καλά δοσμένες και κάποιοι από τους διαλόγους εξαιρετικοί. Αυτό που προβλημάτισε και εμένα ήταν η (κλασσική στο είδος του τρόμου) ανικανότητα του πρωταγωνιστή να μας πείσει για το λόγο που παίρνει τις λάθος αποφάσεις. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κάποιος δυσαρεστημένος υπάλληλος διοδίων (όχι πχ ο πορωμένος γραφειοκράτης αλλά αυτός που καπνίζει στο θάλαμο για να τη σπάσει στους χαρτογιακάδες στη μέση του πουθενά - και κάνει και το κλασσικό "συγνώμη, μου 'πεσε" κόλπο στον αγρότη) θα έκανε όλη αυτή την συζήτηση μέσα στη μέση της ερημιάς, νύχτα και ολομόναχος με έναν τύπο βγαλμένο από κάθε κλισέ ταινίας τρόμου - ή ότι απλά δε θα ανέβαζε τη μπάρα όταν έβλεπε τη νεκρή. Αν ποτέ η ιστορία πάει για ολικό ξαναγράψιμο, δες πώς η συμπεριφορά του θα γίνει πιο πειστική. Και το αρχείο με τις σημειώσεις Σταθμός Διοδίων - nih.doc 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 3, 2012 Share Posted December 3, 2012 (edited) Διάβασα τη νέα εκδοχή. + Η ατμόσφαιρα. + Λεπτομέρειες όπως η κρεμμυδίλα και η "χαλασιά" (πολύ καλό). + Και οι δυο εικόνες του φιμέ τζαμιού που κατεβαίνει και ανεβαίνει (ειδικά η δεύτερη, φυσικά) + Η αμφισημία του ρόλου του οδηγού στην αρχή. + Οι σπόντες του οδηγού. - Το μη πειστικό κίνητρο του Μιχάλη (βλ. Scanner και Nihilio). Χαλάει το suspension of disbelief. Η default αντίδραση είναι σήκωμα μπάρας (και πληρώνω εγώ τα 2,40 αν χρειαστεί!) και τηλέφωνο στους μπάτσους στο καπάκι. Δεν προσκαλώ ούτε μύγα από το αυτοκίνητο αυτό στο κουβούκλιό μου. Επίσης, ο τυπικός άνθρωπος της πόλης (αν είναι τέτοιος, νομίζω δεν διευκρινίζεται) θα είχε κλειδωμένο το κουβούκλιο όλη τη νύχτα. SOS: Αν πρέπει να αλλάξεις μόνο ένα πράγμα στην ιστορία, είναι αυτό: Να με πείσεις για τους λόγους που τον καλεί στο κουβούκλιο. ΟΚ, καταλαβαίνουμε ότι θέλεις να μας δείξεις την αντανάκλασή του στο τζάμι. Μήπως να έμπαινε απρόσκλητος; Σκέψου το. - Σπάνια μου αρέσουν οι τόσο ευθείες αυτοαναφορές (ιστορία ΕΦ/Φ/τρόμου αναφέρεται σε ιστορία ΕΦ/Φ/τρόμου). Εδώ επιπλέον, υπάρχει το σημαντικό πρόβλημα της αδικαιολόγητης παραβίασης του κανόνα του Τσέχωφ: Δείχνεις (και τονίζεις) ένα αντικείμενο (το βιβλίο) που μετά αφήνεις ανεκμετάλλευτο. (Αντίθετα, χρησιμοποιείς σωστά το νόμισμα. Απλώς πες γιατί δεν βγαίνει να το πάρει αμέσως μετά τον αγρότη. Π.χ. τα μαζεύουν στο τέλος της βάρδιας.) - Διάφορα σκηνικά ζητηματάκια. - Η λάθος χρήση του "αναδύομαι" αντί του σωστού "αναδίδω". - Όχι, όπως είπαν και άλλοι, τα διόδια δεν δικαιολογούνται με τέτοια κίνηση. Πες ότι το έκαναν ενόψει του ανοίγματος μιας παράκαμψης π.χ. που θα έφερνε σύντομα πολλά αυτοκίνητα από κει (αν και αυτό συνήθως γίνεται ανάποδα). - Διάφορα ψιλολόγια. Γενική εντύπωση: Πετυχημένη ατμόσφαιρα με αξιοπρεπές γράψιμο. Μετά από μερεμέτια (κυρίως στα κίνητρα και το sod) θα παλεύει καλά. Edit: typos Edited December 3, 2012 by mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 3, 2012 Share Posted December 3, 2012 (edited) Με βάλανε σε σκέψεις οι από πάνω και το ξανακοίταξα. Πράγματι σηκώνει περισσότερη δουλειά η απόφαση του Μιχάλη να καλέσει τον τύπο στο κουβούκλιο (όπως είχα πει στο πρώτο μου ποστ, θέλει πολύ προσεκτικό χειρισμό η αφέλεια [;], καλοσύνη [;], μαλακία [;] του). Αλλά δε νομίζω ότι το πρόβλημα είναι τόσο αξεπέραστο για τους εξής λόγους: 1. Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν λογικές/τυπικές/αναμενόμενες αντιδράσεις (που σηκώνει κουβέντα), οι άνθρωποι δεν δρουν πάντα λογικά/τυπικά/αναμενόμενα. (True story.) Μια καλή ιδέα, νομίζω, θα ήταν να βρεις τον τρόπο ώστε η μη αναμενόμενη αντίδραση του Μιχάλη να τον κάνει περισσότερο, αντί για λιγότερο, αληθοφανή. Με τυπικό τρόπο δρουν οι τύποι. Οι αληθινοί άνθρωποι είναι που συχνά μας εκπλήσσουν. 2. Προσωπικά, αντι να θεωρήσω την αντίδραση του Μιχάλη αντίθετη σ' εκείνη που περίμενα ότι λογικά θα είχε/έπρεπε να έχει ένας σύγχρονος Έλληνας που δουλεύει στα διόδια και διαβάζει τρόμο, είδα την αντίδρασή του ως ενδεικτική του χαρακτήρα του. (Γιατί οι αντιδράσεις είναι μέρος του χαρακτήρα, όχι;) Μπορείς, λοιπόν, να ποντάρεις περισσότερο σ' αυτό. Edited December 3, 2012 by Ayu 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 3, 2012 Share Posted December 3, 2012 Για να πω όμως και το πολύ θετικό της ιστορίας, επειδή έχω γίνει πολύ γκρινιάρης τελευταία, το διάβασα στη δουλειά με τρομερή φασαρία πάνω από το κεφάλι μου, και δε με άφησε να αφαιρεθώ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 3, 2012 Share Posted December 3, 2012 Χρησιμοποιεις πολυ καλα τη γλωσσα και με παρασερνεις σε μια ατμόσφαιρα που δεν μπορούσα να ξεφύγω ακόμα κι αν ειχα δίπλα μου κόσμο και ήμουν στο μέτρο(ναι το διάβασα στο μέτρο) το πιστεύεις οτι δεν με ένοιαζε τόσο πολύ τα κίνητρα αλλα Τι εικόνα θα περιγράψεις και τι παρομοίωση θα κανείς μετά; Μπράβο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted December 4, 2012 Share Posted December 4, 2012 Το διάβασα χθες, μέρα μεσημέρι, και πάλι κατάφερε να με βάλει στο κλίμα της η ιστορία. Από ατμόσφαιρα λοιπόν σκίζεις. Ως μεγάλο θετικό θεωρώ επίσης το ότι αναγκάζεις τον αναγνώστη να βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση από την αρχή ακόμα. Μία με το βιβλίο τρόμου, μία με τους ήχους της νύχτας, μετά με τον εκνευρισμένο οδηγό του διελυμένου αγροτικού και τέλος στις σκηνές που συνθέτουν το αποκορύφωμα της ιστορίας. Γενικά στα περισσότερα (αν όχι σε όλα) συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Όμως - και το λέω γιατί αυτό με είχε προβληματίσει καθώς διάβαζα την ιστορία, προτού καν διαβάσω τα σχόλια - μπορεί στην αρχή να με έπεισε η αντίδρασή του να καλέσει τον οδηγό στο κουβούκλιο, αλλά από ένα σημείο και ύστερα, ειδικά εκεί που του λέει ο οδηγός "Άνθρωπε" και το τονίζει αυτό, δε με πείθει καθόλου. Εκτός κι αν δείξεις ότι είχε πάθει παροξυσμό ή κάτι ανάλογο. Ή ότι είχε μόλις διαβάσει μια σκηνή στο βιβλίο τρόμου, που αφορούσε μια τέτοια γυναίκα, κι έτσι το μυαλό του δεν μπορούσε παρά να συνδέσει εκείνη με το απειλητικό της σκηνής. (Έτσι θα έχεις μ'ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.) Τέλος, μια ιδέα που μου γεννήθηκε σχετικά με τη μορφή του οδηγού, θα ήταν να αλλάζει σε κάθε "μεταφορά", ώστε να παίρνει τη μορφή κάποιου οικείου του "μεταφερόμενου", ο οποίος θα είναι ήδη στον άλλο κόσμο. Για να το δείξεις αυτό, θα μπορούσες να τον βάλεις να διαβάζει κάποια τοπική εφημερίδα για παράδειγμα που θα αναφέρει το θάνατο μια γυναίκας, η οποία ξερωγω επί χρόνια θρηνούσε τον χαμένο της γιο ή την πρώτη της αγάπη ή κάτι παρόμοιο, ενώ το άρθρο θα συνοδεύεται από τις φωτογραφίες τόσο της γυναίκας-φαντάσματος, όσο και του άντρα-οδηγού. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrusaki Posted December 4, 2012 Share Posted December 4, 2012 Λοιπον , αυτο που μου αρεσε ηταν το ποσο ωραια περιεγραψες τον Μιχαλή και το ποστο του , νομιζες οτι ησουν εκει και τα εβλεπες ολα. Πολυ παραστατικο..το ολο στιλακι σου , λιγο κυνικο , λιγο αποκοσμο ξερεις ερημια επαρχια και τετοια μου θυμιζει στεφεν κινγκ στα καλα του . Μου αρεσει ο Κινγκ αρα αυτο ειναι θετικο..μου αρεσει που το ολο τρομακτικο βλαχομπαροκ την αμερικανικης επαρχιας του στεφεν κινγκ πως το προσαρμοζει στην ιστορια τρομου και μου αρεσει που εκανες το ιδιο με την ελληνικη επαρχια..κατα τα αλλα ωραια γλωσσα , γραφη , αφηγηματικες τεχνικες , συντακτικα λαθη και τετοια δεν εχεις . Μου αρεσει.. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 4, 2012 Share Posted December 4, 2012 Σχόλια: Η ιστορία γράφτηκε τον Αύγουστο, έμεινε στο γκαράζ για να σιτέψει και πριν λίγο καιρό την ξαναέπιασα. Πάρα πολλές ευχαριστίες στον Απόστολο, ο οποίος μου έδωσε το καλοκαίρι κάποια σχόλια, το πιο ζόρικο κι εύστοχο από τα οποία ήταν να αλλάξει όλο το φινάλε. Ευχαριστώ πολύ γιατρέεεε!!! :) Δεν κάνει τίποτα. Τώρα μάλιστα που ξαναδιάβασα (σε μια πολύ διαφορετική ιστορία από την πρωτότυπη) που οδήγησαν τα σχόλια μου. Πολύ καλή δουλειά! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 15, 2012 Share Posted December 15, 2012 Και γω τη νέα εκδοχή είδα μόνο... Η οποία φίλε D®agoncult ήταν απίστευτη! Εξαιρετική ατμόσφαιρα, εύστοχος σαρκασμός σε ορισμένα σημεία, καλός ο χειρισμός του λόγου σου, δυνατές επιβραδύνσεις στην αφήγησή σου... Πραγματικά μου φάνηκε άψογη. Μπράβο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 16, 2012 Share Posted December 16, 2012 Πραγματικά, μία από τις ωραιότερες ιστορίες τρόμου που έχω διαβάσει στο SFF. Υποβλητική ατμόσφαιρά, εξαιρετική χρήση του λόγου -που σε συνδυασμό με τις άκρως ρεαλιστικές εικόνες και περιγραφές, δημιουργούν στον αναγνώστη την αίσθηση πως πραγματικά ζει το διήγημα και όχι απλά το διαβάζει- και πολύ πιστευτή ανάπτυξη του χαρακτήρα του Μιχάλη. Το δε αινιγματικό τέλος είναι ένα ακόμα συν της ιστορίας. Ποτέ δεν μαθαίνουμε τι ακριβώς ήταν ο μυστηριώδης ξένος, τι μετέφερε και ποιος ήταν ο παραλήπτης. Αυτό κάνει τον τρόμο του ήρωα ακόμη μεγαλύτερο, καθώς πλέον θα αναρωτιέται συνεχώς αν πράγματι βίωσε αυτήν την αλλόκοτη εμπειρία ή αν όλα ήταν γέννημα του κουρασμένου του μυαλού. Αν κάτι βρήκα λίγο παράταιρο, αυτό ήταν οι αντιδράσεις του Μιχάλη από την στιγμή που αντικρίζει την φρικιαστική συνοδηγό. Όλη αυτή η επιμονή του να πείσει τον άγνωστο να βγει από το αμάξι και να μπει στο κουβούκλιο, μου φάνηκε λίγο παράξενη. Ίσως βέβαια με όλο αυτό ήθελες να δείξεις το πόσο είχε επηρεαστεί ο Μιχάλης και δεν μπορούσε ούτε να σκεφτεί, αλλά ούτε και να αντιδράσει λογικά. Με αυτήν την έννοια, ναι αυτή η σκηνή στέκει λογικά. Πραγματικά με συνεπήρε και το απόλαυσα από την αρχή έως το τέλος. Μπράβο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 16, 2012 Share Posted December 16, 2012 (edited) Πάρα πολύ καλή ιστορία Άκη, μετά τις διορθώσεις όμως ε; Έχεις βρει το χέρι σου πια, έχεις άνεση και αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται. Μου αρέσουν οι χιουμοριστικές νότες που πετάς σε σημεία (π.χ Σε λίγο θα πήγαινε δύο, επομένως του έμεναν ακόμα έξι ώρες δουλειάς, εκτός αν πρώτα πέθαινε από βαρεμάρα). Μου αρέσουν και οι διάλογοι στην ιστορία. Μεγάλο συν οι περιγραφές, ειδικά με το Ντατσούνι καθώς διάβαζα βρώμισε το δωμάτιο εξατμισίλα Καλή επίσης και η εισαγωγή με τον τυπά να διαβάζει χοροριές (δεν θεωρώ ότι πρέπει ντε και καλά να χρησιμοποιηθεί το βιβλίο κάπου αργότερα, βασικά το πήρα ως: Κύριοι διαβάζετε Τρόμο, και βασικά σε λίγο θα μας πάρει ο Διαολος! Fasten your seatbelts!). Ωραίες και οι περιγραφές του τοπίου (τον γκιόνη μου φάνηκε πως τον άκουσα κανονικά). Το μόνο μείον είναι αυτό που προανέφεραν πιο πάνω οι Σκάνερ/Νιχ. Δλδ, καλείς τέτοιο παλικάρι στο κουβούκλιό σου; Τη νύχτα; Μες στην ερημιά; Παπαπα... Εγώ θα σήκωνα τη μπάρα δίχως να κοιτάω καν και αφού βεβαιωνόμουν ότι έχει φύγει 17264153495 χλμ μακριά, τοτε και μόνο τότε ΜΠΟΡΕΙ να άνοιγα το τζάμι να ξεμυρίσει ο θάλαμος από τα κακακια μου Θα σου στείλω και ένα αρχειάκι με πιο αναλυτικά σχόλια. Edited December 16, 2012 by Adicto 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted January 7, 2013 Share Posted January 7, 2013 Το διήγημα έχει πολύ καλή ατμόσφαιρα στο πρώτο του μισό, μέχρι εκεί που εμφανίζεται το τζιπ και ο οδηγός του. Δεν με έπεισε τόσο ο βλάχος που ήρθε πρώτα, που φαίνεται να είχε μαζεμένα επάνω του όλα τα κλισέ που υπάρχουν οπότε και γίνεται λίγο από χαρτόνι σαν χαρακτήρας. Είχε μερικές αρκετά τρομακτικές σκηνές, αν και είμαι από τα άτομα που δεν μου αρέσουν οι ιστορίες χωρίς φανερή εξήγηση. Μαντεύω πως θα μπορούσες να εξηγήσεις τι συνάντησε ο υπάλληλος αλλά δεν ήθελες. Προσωπικά βρίσκω πιο ενδιαφέρον ένα διήγημα όταν υπάρχει τουλάχιστον κάποιου είδους ‘’οδηγού’’ για τα γεγονότα. Εδώ για παράδειγμα, δε μπορώ αν φανταστώ ποια είναι η ‘’πελάτισσα’’ στον νότο. Καλή δουλειά λοιπόν, μου άρεσε και το setting και τα τεκταινόμενα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.