The Blackcloak Posted March 27, 2005 Share Posted March 27, 2005 (edited) Η θάλασσα πάντοτε έπαιζε σημαντικό ρόλο στις παραδόσεις πολλών μεγάλων πολιτισμών όπως Ιάπωνες, Έλληνες ή Βενετοί. Επίσης είχε κύρια θέση σε πολλά λογοτεχνικά έργα(και ποιήματα φυσικά). Μερικά από αυτά έχουν ώς κεντρικό πρωταγωνιστή ή τόπο την ίδια. Γράψτε ένα ποίημα για τη θάλασσα συμβολικο ή κυριολεκτικό . Μαύρη, ματωμένη, πηγή ζωής/πνεύματος, περήφανη, ή όπως αλλιώς θέλετε. Μπορεί επίσης να είναι σχετικό με νησιά, θαλάσσια ζώα και φυτά κτλ κτλ... Edited July 24, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted March 28, 2005 Share Posted March 28, 2005 Veni, vidi, vici. [εννοείται, το προνόμιο και την αγωνία του πρώτου καταθέτη: ακολουθεί το ποίημα μου, Θάλασσα.] Η θάλασσα... Θάλασσα ηδονής, θάλασσα θλίψης, γιατί τόσο μου καίει η αλμύρα σου τα χείλη; Δάκρυ' αρμυρά, παιγνίδισμα των κυμάτων, αγέρα δροσερέ της άμπωτης και της αυγής, γιατί με περιπαίζετε; Θάλασσα στεναγμών, βαθειά βαθειά μες στα νερά σου, στον απύθμενο βυθό των στεναγμών μου, γιατί σαν την άγκυρα με τραβάς; Θαλασσοπούλια, εσείς! ακούτε τον καημό μου; δελφίνια, της ελπίδας άτια λευκά! καλπάζετε κοντά μου; Βυθίζομαι στο γλυκό σου το σκοτάδι, θάλασσα, της ηδονής παραίσθηση, ύπνε βαθύ κι αιώνιε... Πνιγμός γλυκός... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 3, 2005 Share Posted April 3, 2005 (edited) Λοιπόν αρχικά θα κάνω τα παράπονα μου...τα βάζω εδώ γιατί νομίζω εδώ θα τα δούν όλοι...ρε παιδιά γιατί δεν κάνετε κριτική στα ποιήματα;;;Αν εξαιρεθούν τρία άτομα, όλοι οι άλλοι έκαναν αποσπασματικά κάποια σχόλια για ένα άντε το πολύ δύο ποιήματα. Αλλά νομίζω πως αυτό δεν είναι σωστό γιατί το εργαστήρι έχει και τον ρόλο της κριτικής! Έλεγα λοιπόν να κάνετε έναν κόπο παραπάνω ... λείαν συντόμως και να κάνετε τις κριτικές σας στο πρώτο θέμα! Για το ποίημα του ορφέα έχω να πω, πως μου άρεσε και μου θύμισε ένα δικό μου τα προδομένα όνειρα. Το θέμα του γλυκού πνιγμού είναι αγαπημένο μου! Μόνο που μου φάνηκε πως του λείπει κάπως ο ρυθμός... Εγώ ακόμα παιδεύομαι να δω τι θα γράψω σε αυτό το θέμα και ελπίζω να έχω μια κάποια έμπνευση πριν κλείσει το θέμα! Edited July 24, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 4, 2005 Share Posted April 4, 2005 (edited) Blood red sea Sailing in a blood red sea fighting off the waves of fate Holding on a ravaged ship painted red by my own hate Sirens are calling out to me Temptations to keep me away My own Ithaka shall set me free My sojourn must end in pain Sailing in a blood red sea Salvation is a god-made game Damned by the world I lived The more I'm saved the more it pains Keep your care for one who needs a deceptive comforting smile I don't need no false sympathy For I drown in blood and lies Sailing in a blood red sea A cast-away without a name I throw up all I 've seen and end this in a mad escape I hated all you had once been and chose to sail far away but this blood red surrounding me is driving me totaly insane Sailing in a blood red sea a pirate, a rogue and madman a danger to all it lives a sure way to face the hangman Maybe I shall drown in it take it in and say goodbye For this red sea I travel in was made by my blood and bile ----------------------------------------- Το μουσικό κομμάτι που χρησιμοποιήθηκε ως βοήθημα πάνω στο οποίο βγήκαν οι στίχοι (μη το κρίνετε, είναι εντελώς πρόχειρο) blood red sea.mp3 Edited April 5, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 4, 2005 Share Posted April 4, 2005 (edited) Έγραψα το συγκεκριμένο ποίημα πριν απο έναν χρόνο περίπου, απο έναν πίνακα ενός ρώσσου συμβολιστή (δεν θυμάμαι το όνομα πάλι ντροπή μου πια! ) που είχε σαν θέμα έναν απο τους πιο αγαπημένους μου θρύλους για έναν κακό άρχοντα που είχε σαν μοναδική του χαρά να φυλακίζει μονόκερους στη θάλασσα... Το ποίημα μου είναι συμβολικό αλλά περιγράφει μαζί (περίπου έχω πολλές διαφοροποίησεις απο την αυθεντική ιστορία) τον θρύλο αυτό, αν και άλλο είναι το νόημα του. Επίσης έχει μέσα του ένα απο τα πιο συνηθισμένα συναίσθηματα που άφηναν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι, αυτό της αίωνιας τιμωρίας ή του αίωνιου φαύλου κύκλου, του ανικάνοποιητου... ελπίζω να είναι καλό....θα δείξει. Τα φυλακισμένα άλογα Το μυστικό της άγριας θάλασσας που για εκδίκηση χτυπά του ακρωτηριου την γή, είναι τα κύματα-άλογα που στην στεριά με ορμή χτυπούν να σώσουν θέλουν τις ψυχές τους απο την αιώνια δίνη του νερού. Να γκρεμίσουν θέλουν το κάστρο του άρχοντα του βράχου, που τα κρατά φυλακισμένα, τους στερεί την λευτεριά, τα κάνει με μανία να χτυπούν, αφρισμενα να πληγώνονται πάνω στα κοφτερά βράχια. Ακούγονται οι οπλές τους, τα δυνατά χλιμιντρίσματα που μοιάζουν κραυγές, να ζητούν βοήθεια. Είναι η υπερβολική επιθυμία να καλπάσουν ελευθέρα... Να σπάσουν ελπίζουν τα μάγια του, μα γεμίζουν πανικό και τελικά ποδοπατιούνται αναγκαστικά αποτραβιούνται. Να γλύψουν τις πληγές τους, να δυναμώσουν ξανά, με ακόμη περισσότερη μανία να ορμήσουν, αν και μάταια... Γιατί ο άρχοντας του βράχου έχει μάγια πανίσχυρα, απο το ψηλό του κάστρο τα κοιτά, με αρρωστημένη ικανόποιηση γελά και τα κύματα-άλογα αιώνια θα ανήκουν στην φυλακή τους την άγρια θάλασσα... Edited April 5, 2005 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 4, 2005 Share Posted April 4, 2005 Ορφέα: Καλό ποιήμα, but not my cup of tea που λένε και οι Άγγλοι. Η έλλειψη ρυθμού μου έδωσε περισσότερο την αίσθηση από λιμνοθάλασσα . Του λείπει νομίζω αυτό το παραπάνω που σου καρφώνεται στο μυαλό και απαιτεί την ολοκληρωτική προσοχή σου. Ή αυτό ή εγώ είμαι εντελώς αναίσθητος σε παρόμοια έργα (που είναι αρκετά πιθανό). Πάντως δεν είναι καθόλου άσχημο και περνάει ενδιαφέρουσες εικόνες και στίχους Laas7: Το ποιήμα σου ήταν πολύ καλό. Βγάζει την ορμή αλλά και τη ματαιότητα του αγώνα των αλόγων με γλαφυρότητα. Μόνο παράπονο μου είναι το τα μάγεια. Νομίζω ότι ορθογραφικά είναι η μαγεία και τα μάγια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted April 4, 2005 Share Posted April 4, 2005 Πριν από μερικά χρόνια είχα κάνει μια προσπάθεια να ζωγραφίσω μια εικόνα τρικυμισμένης θάλασσας τη νύχτα με το φεγγάρι να διαφαίνεται από τα σύννεφα. Δεν μπορώ να πώ ότι απέτυχα εντελώς, αλλά δεν βγήκε αυτό που περίμενα. Το ποιήμα αυτό είναι εμπνευσμένο από αυτό που είχα στο μυαλό μου όταν ζωγράφιζα (εμπλουτισμένο βέβαια με άλλα στοιχεία) Θάλασσα της Νύχτας Λαμπρή σελήνη αλλά χλωμή λαμπρή και ακίνητη, το χαλασμό επιβλέπει. Νερό βαθύ κι απύθμενο παλμός της δύναμης και του ανέμου. Αλλάζει, ζαλίζει λησμονεί και φεύγει μα πάλι επανέρχεται βρέχοντας γλυκά τις ακτές ή βίαια χτυπώντας τις. Θάλασσα της νύχτας της νύχτας τρικυμία, της νύχτας ηρεμία. Νιώθω το βαθύ σου χάος και την τάξη σου συνάμα. Θάλασσα σκοτεινή, τρομάζεις αλλά και προκαλείς τον άβγαλτο κι ανίδεο στεριανό. Βαθύς ουρανός μυστήριο σαν τις μαύρες τάφρους σου. Σταχτιά σύννεφα πομπώδη σαν την ανησυχία σου. Και το φεγγάρι, λευκό και σταθερό σαν την ακινησία σου. Και κάτω στη βάση κρατούν το στερέωμα τα αέναα ταξιδιάρικα κύματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 5, 2005 Share Posted April 5, 2005 ΠΩ ΠΩ!!!! Πως μου ξέφυγε!!! Πάω διορθώσει και μετά κάνω κινεζάκι τρώει ρυζάκι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted April 5, 2005 Share Posted April 5, 2005 (edited) Ναι! Να και το δικό μου. Χαίρομαι γιατί μου άρεσε αυτό το ποίημα πολύ! Δεν μου αρέσουν όλα όσα γράφω, αλλά αυτό είναι μαμάτο! ------------------------------------ As I stare at the sea Visions come to my mind Images vivid and happy Images angry and frightening Images of summer bliss Images of drowning teror As I stare at the sea Voices come to my ears Words of whispering voices Words of shouts n' games Words of dead sailors Words of children playing Visions to strong Voices so loud She's alive I can feel her I can hear her tales I can see her secrets Why? Am I different? "Yes" -Oh it's her!- "You are a dreamer, You are a poet, You are Dreamspelled" When dolphins cry Water is red When dolphins cry I wish to be dead When laughter swims I'm one with you My Love My Sea "Losing emotion Finding devotion Should I dress in white and search the sea As I always wished to be One with the waves Ocean soul" --------------- Η τελευταία στροφή μέσα στα εισαγωγικά είναι από το τραγούδι των Nightwish, Οcean soul. Μου αρέσει ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ και είναι πηγή έμπνευσης αυτοί οι στίχοι για το ποίημά μου. Οπότε είπα να σας τους παραθέσω. Το Dreamspelled είναι 'έμπνευση' της Pooka. Edited April 5, 2005 by King_Volsung Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted April 6, 2005 Share Posted April 6, 2005 Ομορφα τα ποιηματα σε ομορφο θεμα αλλα εμενα η θαλασσα δε με εμπνεει και τοσο ετσι μαλλον δε θα την κανω. Δειτε την ερωτηση που θεωρουνταν spam αν την εβαζα εδω: http://community.sff.gr/index.php?showtopic=1544 Υ.Γ. για καποιο λογο δεν μπηκε το link Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted April 11, 2005 Share Posted April 11, 2005 Ορίστε και το δικό μου, εμπνευσμένο απο ένα ξενοδοχείο και τη Χημεία. Ο τίτλος σημαίνει "Η Θάλασσα Μας". --------- Mare Nostrum Vortex of water H2O I feel seasick Vortex of feelings Stuck in my throat Choking me I sense the vomit Rising like that tide Our ship is sinking I hear distant voices Songs sung by awful shrieks The taste of salt Joined by blood A mixture so tragic... The sea we thought as ours And wandered like emperors Is now paying us back “For all that blood spilt And the filth which on her We have flown The tides now rise And fall to break us down” Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted April 11, 2005 Author Share Posted April 11, 2005 (edited) Sea of Fire Blistering torrents of fluid destruction seal the core of cracked eternity. Merciless waves of reckless combustion sear the shores of shackled fraternity. Melting the oars of fledgling instruction, shattering wards of ordered absurdity. Forging the islands of solemn distraction, forming the words of freewilled alternity. Light the candles... The engulfed savior marches. Edited April 12, 2005 by The Blackcloak Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted April 14, 2005 Share Posted April 14, 2005 Γεια είπα να κάνω την άσκηση, μια και φαίνεται ωραία... Θάλασσα εσύ που τη σκέψη κυριέυεις, κάθε φορά που αμέρημνος σε άγνωστα νερά κινούμαι με ελεύθερο το πνέυμα, ιδανικό στην αιώνια στιγμή που βράχια τιτάνια μαστιγώνεις και τάφους αιώνιους χτυπάς. Άγνωστο εσύ, βασανιστήριο του μίσους, του απαράμιλου θυμού το σκοτεινό τοπίο, θάνατου μυστικού κρεβάτι, και κάθε εποχής βασανισμένου. Μα στην ουσία θεική, γαλάζιο μου κομμάτι, πάντα στη γαλάζια σου μορφή, η όψη σου υπέροχη, ω πανώρια θάλασσα, που τη μοίρα τη των ανθρώπων καθορίζεις με την αλλοκοτη σου αφή, μεγάλη αθάνατη γαλάζια μου μορφή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted April 15, 2005 Share Posted April 15, 2005 (edited) Ταλαντεύσεις απειροελάχιστες... Πόσο κίνδυνο κρύβουν... Κει που κοιτώ γαλήνιες θάλασσες στα χρώματα των σμαραγδιών που κάποτε είδα - μα ποτέ δεν ξέχασα, εκεί, έξαφνα φουρτουνιάζουν και μαύρες με καταπίνουν ρουφώντας τη ζεστή ανάσα μου... Χωρίς ανάσα ονειρεύομαι ξανα - γυαλιστερές, καθάριες της άπνοιας οι εικόνες... Βασιλεμένος ο ήλιος, κόκκινος ο ουρανός - εκεί το φώς κι εδώ το τέλος... σ τ α μ α τ ώ ...μα σαν τα εβένινα υγρά τέρατα φτάνουν να με καταπιούν, ευθύς, με τέχνη ανείπωτη τα π ν ί γ ω. Edited April 15, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 21, 2005 Share Posted April 21, 2005 (edited) Throgos, μου άρεσαν πολύ οι αντιθέσεις στο ποιήμα σου. Δίνουν τη διπλή φύση της θάλασσας, την ηρεμία και την τρικυμία, το βάθος και την επιφάνεια.. Πολύ καλό. Κιng Volsung, παίζεις και εσύ με αντιθέσεις και επαναλήψεις, μόνο πως σε κάποιο σημείο το χάνεις και το ποιήμα δεν φτάνει στο ύψος που θα του άξιζε. Νομίζω ήθελε λίγο καλύτερο έλεγχο του υλικού σου. Rikochet, το ποιήμα σου είναι καλό μεν, αλλά πιστεύω ότι μπορείς και καλύτερα. Μου δίνει την αίσθηση ότι όταν το έγραφες δεν ήξερες αν θα έπρεπε να έγραφες κάτι άμεσο ή κάτι "ποιητικό" και κατέληξες κάπου ενδιάμεσα χωρίς να βγαίνει το συναίσθημα που ήθελες να βγάλεις. Blackcloak, πάρα πολύ καλό ποιήμα, με τρομερή επιλογή λέξεων, ρυθμού και ρίμας. Νοηματικά δεν έχει και πολλά να πει, αλλά με το καλπασμό του ρυθμού του τονίζει πολύ καλά τα όσα θες να πεις. Silversoldier, πάρα πολύ καλό ποιήμα, άψογα εκτελεσμένο και νοηματικά μεστό, αλλά εμένα μου φάνηκε ότι του έλειπε η πρωτοτυπιά, η μικρή εκείνη πινελιά που δε θα το έκανε ένα ακόμα ποιήμα για τη θάλασσα αλλά κάτι με τη προσωπική σφραγίδα σου. Nienna, πάρα πολύ ωραίο ποιήμα. Με νοήμα και τη προσωπική σφραγίδα σου, πολύ καλά δομημένο και εκτελεσμένο, με έντονες εικόνες και συναισθήματα. Edited April 21, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted April 21, 2005 Share Posted April 21, 2005 (edited) Ορφέας:Πολύ καλό. Δουλεμένο και αρμονικό. Το μόνο που δεν κατάλαβα είναι πού αναφέρεται η αλληγορία. Με τι δηλαδη παρομοιάζεις τη θάλασσα σε όλο το ποίημα; Και γενικά έχω κάποια αναπάντητα νοηματικά ερωτήματα. (Πού είσαι άθλιε;) Nihilio:Πολύ καλό επίσης. Μου άρεσε πιο πολύ από το ποίημα της πρώτης άσκησης. Σκληρό και λυπημένο, χωρίς αοριστολογίες, και αρκετά άμεσο. Και αρκετά μουσικό (και φυσικό είναι εφ όσον το έγραψες πάνω σε ένα τραγούδι). Δεν έχω να πω τίποτα, συνέχισε έτσι! laas7:Υπέροχο ποίημα. Διαβάζεται κατεβατό με μια ανάσα χωρίς κολλήματα! Πολύ θεατρικό και (αόριστα) ρομαντικό - ή μάλλον μελαγχολικό. Αν και μερικές ομοιοκαταληξίες μου χτύπησαν άσχημα, σε γενικές γραμμές είναι ένα υπέροχο ποίημα. ThrogosΆθλιο. Είσαι για πέταμα. Το ποίημα σου το εκτύπωσα και μετά το τσαλάκωσα και το πέταξα στα σκουπίδια. Δεν κάνεις για ποιητής. Πήγαινε σκούπισε καμιά σκάλα καλύτερα να βγάλεις και τίποτα. Βρε ουστ από δω! Που θες και ποιήματα! King Volsung:Το ποίημα σου είναι πραγματικά εμπνευσμένο, και θα είχε καλές προοπτικές αν... Δεν ήταν τόσο πυκνά τοποθετημένες οι αντιθέσεις...τραμπάλα! Με τρέλανες! Επέμενες και ανέπτυσσες ένα μόνο θέμα στον ίδιο χώρο. Αλλά αν πάρεις τις στροφές ή τους στίχους ξεχωριστά, είναι τρομεροί! Απλά έπρεπε να το θέσεις κάπως αλλιώς. Rikochet:ΣΤΑΜΑΤΑ ΠΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ AENEMA!!! Πολύ καλό ποίημα, άμεσο όπως όλα αυτά που γράφεις, και με εκείνη την αίσθηση του στίχου... η ωμή και απόλυτη πλευρά της θάλασσας...πολύ καλή ιδέα και καλά διατυπωμένη. Δεν έχω τίποτ' άλλο να πω The Blackcloak:Υπέροχη επίδειξη ηχολεξογνωσίας! (δικιά μου λέξη). Υπέροχοι ήχοι (από πλευράς φθόγγων) και νόημα που διαφαίνεται αδρά αλλά επίμονα...αν και πολλά δεν τα κατάλαβα λόγω αγγλικής ασχετότητας. Tromerous! silversoldier:Συμφωνώ με Νιχίλιο....το ποιήμα σου είναι πολύ "χαρακτηριστικό", πολύ "συνηθισμένο" και λίγο προσωπικό. Σαν ποίημα είναι πολύ καλό, αλλά πρέπει να έχει κάτι που να κάνει "κλικ" στον αναγνώστη, be it ένας στίχος, μια λέξη, μια εντύπωση, μια ατμόσφαιρα... Nienna:Μμμμμ....ποίημα που θέλει σκέψη, αλλά σου αφήνει ένα σημάδι μόλις το διαβάσεις. Από τεχνικής πλευράς δε χρειάζεται να στα πω, είσαι πολύ καλή. Αυτό που μου άρεσε σ' αυτό το ποίημα είναι η εντύπωση και η υποβολή του. Τα συναισθήματα, αυτά που κρύβεις, αυτά που αφήνεις στη φαντασία του ακροατή...πολύ καλά τοποθετημένα. Edited April 21, 2005 by Throgos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted April 22, 2005 Share Posted April 22, 2005 Nienna Μου έχει αφήσει την εντύπωση της δροσερής, λείας, όμορφης τέχνης, όπως ο Μότσαρτ παιγμένος από καλό πιανίστα και ωραία ορχήστρα... Το ξανακοιτώ για νέα άποψη... Α ωραία... αναφερόμουν στην προηγούμενη άσκηση... Οφείλω να ομολογήσω πως το τέλος εδώ μου χτυπά άσχημα [ψώνιο! :Ρ]... Θα μου πεις, σε πολλούς άλλους όχι... Δεν ξέρω... Πάντως οι δύο πρώτες στρφές μ'αρέσουν πολύ: στην πρώτη, ένα σμαράγδι γυαλίζει στο σκοτάδι, πράσινο, μαύρο στις άκρες, λαμπυρίζει΄ στη δεύτερη, ίσως η μορφή του αβαταρ σου, χλωμή με αντίθεση τον κόκκινο ουρανό να σβήνει (ίσως αυτό που λέω παραπάνω με τα γκρι γραμματάκια να ταιριάζει εδώ)... [εικονούλες] Θρογξ Θα κάνω λίγα τεχνικά, δεν έχω ενέργεια για [senti]mental τώρα... [ναι καλά] παλμός, τι ωραία λέξη! πάλι επανέρχεται; όου καμ ον... [δεν αναφέρω όλα, πολύ ωραίο ποίημα!] πομπώδη =/= (<-- ίσον τετμημένο, 'διάφορον') ακινησία. Αντίθεση μεν, αλλά στο πλαίσιο του παραλληλισμού/παρομοίωσης χαλάει η συνταγή (, glaub' ich). Τα ταξιδιάρικα μου φαίνονται πολύ παιγνιδιάρικα (παιγνι- διάρικα, αν μ' εννοείς) γι' αυτό το ρόλο... Αλλά αν μου πεις "αντίθεση!" εδώ, το βουλώνω (το θεωρώ αρκετά υποκειμενικό, ίσως. [Οι διευκρινήσεις δεν είπαμε στο ίδιο τόπικ;] Θρογξ: Γιατί δε μας τα λες κι εμάς; (τα ??? λέω) Δεν μπαίνω πολύ MSN, στέλνε καννα PM και θα τα πούμε eventually... Α! και ΔΕΣ+ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΖΑ ΜΟΥ!!! [Υπάρχω ... κάπου εκεί έξω] Οι Μούσες μαζί σας, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 24, 2005 Share Posted April 24, 2005 (edited) Nihilio: πως μου αρέσει που γράφεις παράφορα! Μου άρεσε λοιπόν όπως κατάλαβες και διακρίνω έντονη επιρροή απο καβάφη...σειρήνες, ιθάκη, αιώνιο ταξίδι κτλ Ενώ ουσιαστικά δεν περιέχει καμμιά νέα ιδέα και κυμαίνεται μέσα στο γνωστό σου στιλ, ήταν πολύ καλό. Α! Και η μουσική είναι ψυχεδελική εντελώς!!! Throgos: Είναι γεμάτο αντιθέσεις και με ατμοσφαιρικές εικόνες, που σε βάζουν αμέσως στο πνεύμα του ποιήματος, μόνο που κατά την γνώμη μου του έλειπε ο ρυθμός.Να μερικά παραδείγματα αυτό που λέω: "Αλλάζει, ζαλίζει λησμονεί και φεύγει---- εδώ θα μου άρεσε μια αντιστροφή χωρίς το και δηλαδή: φεύγει, λησμονεί μα πάλι επανέρχεται βρέχοντας γλυκά τις ακτές ή βίαια χτυπώντας τις."----- Θα μπορούσε ο τελευταίος στίχος να είναι χτυπώντας τες με βία που μου κολάει καλύτερα. "Θάλασσα σκοτεινή, τρομάζεις αλλά και προκαλείς τον άβγαλτο κι ανίδεο στεριανό." Επίσης εδώ λείπει εντέλως ο ρυθμός. "Βαθύς ουρανός μυστήριο σαν τις μαύρες τάφρους σου. Σταχτιά σύννεφα πομπώδη σαν την ανησυχία σου. Και το φεγγάρι, λευκό και σταθερό σαν την ακινησία σου." "Και κάτω στη βάση κρατούν το στερέωμα τα αέναα ταξιδιάρικα κύματα." Είναι πολύ πολύ όμορφες εικόνες αλλά και εδώ νομίζω πως μπορείς να τους δουλέψεις περισσότερο. King volsung: Σαν ιδέα μου άρεσε απίστευτα! Αλλά νομίζω πως είναι λίγο αποδιοργανωμένο. Πολλές ιδέες κάπως συμπιεσμένες, μπορούσες να τις αναπτύξεις κι' άλλο και έτσι να συνδέονται και μεταξύ τους καλύτερα. Όντως μερικά σημεία είναι καταπληκτικά: "Yes" -Oh it's her!- "You are a dreamer, You are a poet, You are Dreamspelled" "Losing emotion Finding devotion" Αλλά άλλα σημεία μου φάνηκαν κάπως περίεργα... "When laughter swims I'm one with you My Love My Sea" Ξέρω εγώ... μπορεί να κολυμπάει το γέλιο; Νομίζω αδικούνται οι επόμενοι στίχοι που είναι πολύ καλοί. "As I stare at the sea Visions come to my mind Images vivid and happy Images angry and frightening Images of summer bliss Images of drowning teror" το terror είναι με δύο r. "As I stare at the sea Voices come to my ears Words of whispering voices Words of shouts n' games Words of dead sailors Words of children playing" Σε αυτούς τους στίχους έχω κάποιες αντιρρήσεις...είναι όμως μόνο η δική μου άποψη, άλλοι μπορεί να μην το βλέπουν έτσι. Δηλάδη...Μου φαίνεται περίεργο να είναι λέξεις νεκρών ναυτικών και παιδιών που παίζουν και όχι εικόνες αυτών και πιο πάνω να είναι τόσο αόριστα εικόνες θυμού κτλ Νομίζω δηλαδή πως θα έπρεπε να είναι αντίστροφα... εκεί που έχεις βάλει εικόνες να είναι λέξεις και εκεί που έχεις βάλει λέξεις να είναι εικόνες. Πάντως το ocean soul μπορεί να σου αρέσει πολύ αλλά δεν νομίζω πως κολούσε καθόλου στο τέλος...Γενικά ποιητές που εμπνέονται απο στίχους άλλων, συνηθίζουν να τους βάζουν στην αρχή, ακριβώς γιατί απο εκεί ξεκινάει η έμπνευση τους και έτσι έχουν τον χώρο να το αναπτύξουν. Νομίζω πως κάτι τέτοιο συνέβη και με σένα, γιατί μου δίνεις την εντύπωση πως περιγράφεις μια ωκεάνια ψυχή (πολύ καλή ιδέα!) και ίσως έπρεπε να τον βάλεις κάπου στην αρχή και να αναπτύσσεις με βάση αυτόν τον στίχο, μιας που εμένα μου φαίνονται αναπτυσσόμενες παράμετροι αυτής της ιδέας όλοι οι στίχοι του ποιήματος σου. Edited April 24, 2005 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 24, 2005 Share Posted April 24, 2005 Rikochet: ρε ρίκο δεν ξέρω αλλά σιχάθηκα... εκεί με το αίμα και τον εμετό και την ναυτία...πολύ ωμό. Σκληρή παρούσιαση και καθόλου ποιητική, με την έννοια πως στην ποίηση σπάνια βλέπουμε τέτοια οπτική, αλλά μου άρεσε το τέλος που δείχνει την εκδίκηση της φύσης, της θάλασσας και την αλαζονεία της ανθρώπινης φύσης, που τελικά τιμωρείται. Blackloak: Δεν τα έπιασα όλα...και δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη...όταν συναντηθούμε θα σε βάλω να μου το μεταφράσεις για να γράψω και τελική κριτική. Silversoldier: Με μπέρδεψες σε μερικά σημεία. "Θάλασσα εσύ που τη σκέψη κυριέυεις, κάθε φορά που αμέρημνος σε άγνωστα νερά κινούμαι με ελεύθερο το πνέυμα, ιδανικό στην αιώνια στιγμή που βράχια τιτάνια μαστιγώνεις και τάφους αιώνιους χτυπάς" Πως είναι δυνατόν να κινείται αμέριμνος σε άγνωστα νερά;Δεν είναι λίγο άτοπο; Και μετά το πνεύμα είναι ελεύθερο, αλλά και ιδανικό; Δεν κατάλαβα τι εννοείς εδώ. Αν είναι πάντως ιδανικό σην αιώνια στιγμή( αν και πάλι δεν κατάλαβα τι θες να πεις) πρέπει να το βάλεις στον απο κάτω στίχο. Οι επόμενοι δύο στίχοι με τα τιτάνια βράχια και τους αιώνιους τάφους μου άρεσαν πάρα πολύ...και άσχετο το ξέρω αλλά θυμήθηκα τον μονόλογο της αντιγόνης του σοφοκλή... ω τάφε μου και αιώνιο κελί μου... " Άγνωστο εσύ, βασανιστήριο του μίσους, του απαράμιλου θυμού το σκοτεινό τοπίο, θάνατου μυστικού κρεβάτι, και κάθε εποχής βασανισμένου." Εδώ έχω και πάλι απορίες...το βασανιστήριο του μίσους είναι η θάλασσα; Και ενώ ο δεύτερος και ο τρίτος στίχος είναι ωραιότατοι, μετά μου τα χαλάς πάλι... στον τέταρτο χάθηκα εντελώς...και κάθε εποχής βασανισμένου;;;Που κολάει; "Μα στην ουσία θεική, γαλάζιο μου κομμάτι, πάντα στη γαλάζια σου μορφή, η όψη σου υπέροχη, ω πανώρια θάλασσα, που τη μοίρα τη των ανθρώπων καθορίζεις με την αλλοκοτη σου αφή, μεγάλη αθάνατη γαλάζια μου μορφή." Εδώ με τόσο γαλάζιο μου ήρθε να πω πλεονασμός. Δεν είναι όμως άσχημο...έ στα όρια του πλεονασμού μου φαίνεται... Νienna: Ναι, το ποίημα ήθελε σκέψη και να σταθείς για να προσέξεις τι λέει. Είναι πολύ χαρακτηριστικό σου, αλλά εγώ έμεινα λίγο με την απορία.Τι ακριβώς ήθελες να πεις; Παρομοιάζεις την θάλασσα με σκέψεις που σε τυραννούν;Είναι τα υγρά τέρατα φοβίες ή κάτι τέτοιο που πολεμάς; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted April 24, 2005 Share Posted April 24, 2005 (edited) Πήγαινε το ένα επίπεδο πιο βαθιά και αν δεν το βρεις θα στο πω. Για να σε βοηθήσω πάνε άκουσε το τραγούδι "Μια ζωη το παλεύω κι όλο λέω εντάξει" της Αρβανιτάκη πριν ξαναδιαβάσεις το ποίημα μου - δεν είναι αυτός ο τίτλος αλλά λογικά θα καταλάβεις ποιο εννοώ, είναι παλιό. Επίσης διάβασε το σαν γυναίκα... Ελπίζω να βοήθησα. Edited April 25, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted April 25, 2005 Share Posted April 25, 2005 (edited) Ορφέα: Το ποίημα σου εξέπεμπε μεταξύ άλλων μία γευστικότατη μαζοχιστική σεξουαλικότητα. Μου άρεσε, συμφωνώ και επαυξάνω, η σκοτεινή θεά θάλασσα... η αρχέγονη γυναίκα - θάνατος. Επειδή έχω πνιγεί σε μικρή ηλικία στο νερό ίσως να με αγγίζει λίγο παραπάνω, αλλά πιστεύω πως και να μην μου είχε συμβεί αυτό θα με άγγιζε πολύ. Τεχνικά είναι... Ορφέας. Και μ' αρέσει ο Ορφέας, είναι πολύ καλός ποιητής... Nihilio: Νομίζω πως έχεις σίγουρα γράψει και καλύτερα, στην πρώτη άσκηση ας πούμε. Δεν μπορώ να βρω τι είναι αλλά κάτι χάνεται καθώς προχωράω διαβάζοντας, μετά το ξανασυναντώ, μετά χάνεται πάλι... Μπορεί να έπρεπε να είναι μικρότερο και πιο συμπυκνωμένο για να περνάει το μύνημα καλύτερα, μπορεί και όχι. Πάντως κάτι χάνει και δεν ξέρω τι. Ξέρω πως τα άλλα σου μου άρεσαν περισσότερο. Έχει όμως και καλά σημεία. Laas: Ανατρίχιασα. Υπέροχο θέμα, εκπληκτικό νόημα, όμορφα δωσμένο. Από τα καλύτερά σου... μα τι συμβολισμοί, και τι πρωτότυπη θέαση των κυμμάτων... εκπληκτικό! Πρωτότυπο. Δεν έχω ξαναδεί φυλακισμένα καταδικασμένα παγιδευμένα κύματα. Έχω δει πολλά κύματα αλλά οχι αυτά. Υπέροχο!! Γράφεις πολύ διαφορετικά από το στυλ που συνήθως αγαπώ αλλά έχει τόσο καλούς συμβολισμούς και εικόνες που με κάνουν το λατρεύω! Throgos: Επιστημονικής ποίησης συνέχεια. Έτσι λέω τα ποιήματά σου. Είναι σαν να τα έχει γράψει ένας μαθηματικός ανάμεσα σε εξισώσεις, ή ένας φυσικός ανάμεσα σε σχεδιαγράμματα, αυπνία και πολλά τσιγάρα. Και φυσικά όπως είπα και στο άλλο θέμα αυτό το στυλ με κάνει να θέλω να σου δώσω το χέρι. Κάποτε έγραφα έτσι, ίσως κάποτε ξαναγράψω, αλλά όταν βλέπω τέτοια ποιήματα φτιάχνομαι πνευματικώς. Μόνο ένα προβληματάκι. Το "επανέρχομαι" σημάινει ξαναέρχομαι. Άρα άμα "ξανα επανέρθω" έχω "ξαναξαναέρθει". Εκτός αν ήθελες να ξαναξαναέρθεις επίτηδες, οπότε πάσο, εξ άλλου είπαμε δεν είναι ποίηση κορασίδων φιλοσοφικής το στυλ σου! King Volsung: Καλύτερο από άλλα όντως. Οι τελευταίες δύο στροφές μαμούν. Έχει ορθογραφικούλια αλλά #@στήκαμε! Δεν με χαλάνε αυτά, αυτά φτιάχνονται με ένα κλικ. Μπορείς να γράψεις και καλύτερα, και μετά ακόμα καλύτερα, και πάει λέγοντας. Όσο για το νόημα κατανοώ... όλοι μας κατανοούμε, οι ανώνυμοι αλαφροίσκιωτοι ονειρευτές (πως λέμε ανώνυμοι αλκοολικοί! ). Rikochet: Αηδιαστικά πετυχημένη στιχογραφία. Κυριολεκτικά. Οι εμετοί είναι εύστοχοι για την ατμόσφαιρα που θες να φτιάξεις, η μουσική παίζει στο κεφάλι μου. Pas mal, pas mal! The Blackcloak: Ωραίες λεξούλες ξέρεις, πάρα πολύ ωραίες για να είμαι ειλικρινής, αλλά δεν μου λέει κάτι το ποίημα και το νόημα... Έχεις γράψει απείρως καλύτερα. Βάλε ψυχή, κανείς δεν αγαπάει τις λέξεις όταν είναι άδειες, είναι η ψυχή του ποιητή που τις κάνει μαγικές... Βέβαια μπορεί απλά να μην σε ενέπνεε το θέμα, οπότε πάσο. silversoldier: Όπως θα ξέρεις ήδη το στυλ σου είναι ότι ακριβώς δεν μου αρέσει στην ποίηση. Σε άλλους βέβαια μπορεί να αρέσει αλλά εμένα μου προκαλεί μνήμες προσοχής στη γραμμή, τα παιδάκια στη σειρά, η καλή μας η γιαγιάκα, οι γερμανοί είναι φίιιιιιιιιλοι μας, προβατακια που πηδούν, σημαίες που κυμματίζουν, αμερικανικο όνειρο κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ.... Δεν μ' αρέσει. Ελπίζω να κατάλαβες τι εννοώ, είναι θέμα πεποιθήσεων, δεν τα μπορώ τα σκηνικά σε φάση η καλή μαμά ο καλός μπαμπάς η ομορφη θαλάσσίτσα που έχει ίδιο χρώμα με τη σημαία μας και τα καλά παιδάκια που δε βρίζουν ποτέ γιατί θα τους κάψει ο θεός. Βέβαια εσύ μπορεί να τα μισείς αυτά εξίσου και να μην ήθελες να δώσεις τέτοιες εικόνες και σκέψεις, αλλά μιας και εμένα μου τις δίνει τι να κάνω...; I'll stuff it. Σκάω τώρα - αρκετά έθαψα. Είστε ελέυθεροι να γελάσετε οι υπόλοιπο, κι ό ποιητής να με δείρει... αν με πιάσει! <--- Η κακιά Νιέννα. <--- Μη με βαράτε, είμαι καλό πφαράκι! Edited April 25, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 25, 2005 Share Posted April 25, 2005 (edited) ΑΧΧΑΑΧαχαχαχαχΑΧΑΧΧΑΑΧΑΧΧΧα!!! οι ανώνυμοι αλαφροίσκιωτοι ονειρευτές (πως λέμε ανώνυμοι αλκοολικοί! Τι ατάκα ρε νιέννα!!! Πλάκα πλάκα νομίζω είναι και εύστοχο....λίγο πολύ και μάλλον πολύ έτσι είμαστε! Edited April 25, 2005 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted April 26, 2005 Share Posted April 26, 2005 To ΨΑΡΙ είναι δικό μου! ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Το πολύτιμό μου! Οι Μούσες μαζί σας, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted April 26, 2005 Share Posted April 26, 2005 Τάδε έφη Νιέννα Μόνο ένα προβληματάκι. Το "επανέρχομαι" σημάινει ξαναέρχομαι. Άρα άμα "ξανα επανέρθω" έχω "ξαναξαναέρθει". Εκτός αν ήθελες να ξαναξαναέρθεις επίτηδες, οπότε πάσο, εξ άλλου είπαμε δεν είναι ποίηση κορασίδων φιλοσοφικής το στυλ σου! Το "ξανά επανέρχομαι" πράγματι είναι πλεονασμός. Τώρα το κατάλαβα κι εγώ. Αλλά το σκέφτηκα, και ταιριάζει με τη γενική αίσθηση κύματος που έχει η στροφή (αν θυμάμαι καλά), και μπορεί να παραμείνει. Απ' την άλλη, με τόσο σκαμπανέβασμα θα πάθει ναυτία ο αναγνώστης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted April 29, 2005 Share Posted April 29, 2005 Παιδιά όπως ξέρετε, θεωρώ την ποιηση κάτι προσωπικό συνεπώς θα σας συγχαρώ όλους για τις προσπάθειες και θα απαντήσω στο nihilio. Όντως είναι λίγο συνηθισμένο, το μεγαλύτερο μέρος του το έγραψα όταν ήμουν έκτη δημοτικού και συνεπώς δεν έχει την απαραίτητη ωριμότητα για να δώσει τη ζωντάνια ενός πραγματικού ποιήματος. Υπόψη τώρα είμαι στα 19 συνεπώς πάνε αρκετα χρονάκια.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.