ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

[Μπόρχες]

Συγγραφέας: Γιάννης Μαργέτης

Είδος: Φανταστικό

Στίχοι:48

Σχόλια:Ξανά, από τα χρόνια της πρώτης μου νεότητας.

 

 

 

 

ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

 

Δώδεκα άθλους περιμένουν από με οι θεοί για να εξιλεωθώ

Ένας μονάχα τρόπος υπάρχει για να σωθώ.

Πρέπει να κάνω αυτό που με προστάζει η μοίρα

Ακόμη κι αν με καταδιώκει η Ήρα.

Ναι, θα τολμήσω να πολεμήσω τα στοιχειά,

Θα περάσω αλώβητος από τη φωτιά.

Παράκληση κάνω προς σε Μούσα, των θεών θεραπαινίδα

Να μου υποδείξεις τους άθλους και να μου δώσεις την αιγίδα.

Θα την φορέσω όπως ο πατέρας μου ο Ηρακλής

Και θα διασχίσω τον δρόμο της Αρετής.

 

Άκουσε με τώρα υιέ του Ηρακλέους,

Να τι θα κάνεις για να κερδίσεις τον κότινο του κλέους.

Την οδό της δόξας και της θέωσης ακολούθησε,

Την δύσβατη ατραπό περπάτησε.

Το απόκρημνο μονοπάτι ανέβαινε,

Που η Μοίρα με ακάνθους έραινε.

Μην διστάσεις ούτε στιγμή, ούτε λεπτό.

Στο τέλος της πορείας αναμένει το Καλό.

Στους λίγους τον δρόμο του Ολύμπου δείχνει

Και κάνει ορατά του Διός τα ίχνη.

 

Σε παρακαλώ, Μούσα, μην καθυστερείς

Με τα λόγια μην προσπαθείς.

Η μοίρα δεν μπορεί να περιμένει

Μαζί μου είναι δεμένη.

Άνοιξε τας δέλτους της θεού

Και όρισε τις πράξεις του υιού.

Του υιού του Ηρακλή, του ημιθέου,

Μέλους του ελληνικού πανθέου.

Διψάω να τον εύρω, να τον συναντήσω πάλι

Στον ουρανό να πάω να του αγγίξω το κεφάλι.

 

Άκουσε, νέε φιλόδοξε, είσαι φέρελπις

Της ύβρεως στέκεται βαρύς ο πέλεκυς.

Μην παρασύρεσαι, μην ενθουσιάζεσαι

Για τη δόξα μη βιάζεσαι.

Όσοι αναζητούν αυτή μόνο

Βρίσκονται χαμένοι στο χρόνο.

Να έχεις οδηγό την σωφροσύνη,

Πυξίδα σου την καλοσύνη.

Άθλους στην πορεία πολλούς θα βρεις

Αλώβητος θα πρέπει να βγεις.

 

 

Συγχώρεσε με, θεά, βλασφήμησα

Από τη βιασύνη λύγισα,

Όπως ο σίδηρος από τη φωτιά,

Είπα λόγια βαριά.

 

Το δρόμο που τέλος στον ορίζοντα δεν έχει,

Αυτόν να τραβήξεις, εκεί την οικία της η δόξα έχει,

Στο τέρμα εκεί, εκεί κατοικεί, ξαποσταίνει.

Εκεί τους γιους τον ηρώων περιμένει.

[laas7]

Μου αρεσει το αρχαιοελληνικο θεμα αλλα νομιζω πως θα μπορουσε να ξαναδουλευτει και θα προτεινα να μην εχει ομοιοκαταληξια γιατι νομιζω "καταπιεζει" το αποτελεσμα

[Μπόρχες]

Σ'ευχαριστώ!

 

Όντως μπορεί να ξαναδουλευτεί. Πρόκειται για ποίημα που γράφτηκε πριν απο δέκα και χρόνια!

 

Η ομοιοκαταληξία πάντοτε είναι δύσκολη υπόθεση και απαιτητική.

[laas7]

Ε τοτε αφου ειναι τοσο παλιο σου νομιζω πως αξιζει να ξανασχοληθεις ακομα και μονο για να δεις τι μπορεις να κανεις τωρα συγκριτκα το τοτε με το τωρα... θα ειναι ενδιαφερον!