Andkand Posted December 21, 2012 Share Posted December 21, 2012 Όνομα Συγγραφέα: Ανδρέας Καπανδρέου Είδος: Γενική λογοτεχνία Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 290 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Γράφτηκε για το Χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα του ΒΙΒΛΙΟΔΕΙΚΤΗ (τχ.15, 21 Δεκ. 2012) Χριστούγεννα 5 μ.Χ. Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια από εκείνη την άγια νύχτα που εμφανίστηκε το λαμπερό αστέρι στον ουρανό. Τότε που οι άγγελοι ψάλλοντας το ωσαννά, ανάγγελλαν τον ερχομό του θείου βρέφους στη Γη. Ο Χριστιανισμός δεν έχει ακόμα καθιερωθεί. Κανείς δεν ξέρει ότι το πεντάχρονο αγοράκι με το όνομα Ιησούς, ο γιος ενός ξυλοκόπου, θα επηρεάσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας όσο κανένας άλλος. Οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα για την εξέλιξη που θα έχει η ζωή του αγοριού, τα διδάγματα που θα κάνει, τον μαρτυρικό του θάνατο, την ανάσταση και τη θεοποίησή του. Κανένας δεν γιορτάζει, ακόμα, τα Χριστούγεννα. Η Ραχήλ, όμως, και κάποιες άλλες γυναίκες της Βηθλεέμ, όπως κάθε χρόνο εδώ και μια πενταετία, τέτοια εποχή, κάνουν τη δική τους τελετή. Μαζεύτηκαν πάλι στην ίδια πλατεία κρατώντας το ομοίωμα ενός μωρού. Τραγουδούν και προσεύχονται. Οι περισσότερες φοράνε μαύρα ρούχα και είναι δακρυσμένες από τη συγκίνηση. Δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ όσο ζουν εκείνη τη σημαδιακή ημέρα που ο Θεός έστειλε στον κόσμο τον ίδιο του τον γιο. Ήταν τότε που αυτές έχασαν τα δικά τους παιδιά… Κοιτάζοντας τον ουρανό καταριούνται εκείνο το αστέρι που έφερε στην πόλη προσκυνητές, αγγέλους αλλά και θάνατο. Είναι οι μανάδες των νηπίων που κατάσφαξε ο Ηρώδης… *** (Πέντε χρόνια νωρίτερα…) «Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης πως οι μάγοι τον εξαπάτησαν, οργίστηκε πάρα πολύ. Έστειλε τότε στρατιώτες και σκότωσαν στη Βηθλεέμ και στην περιοχή της όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω, σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους μάγους. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, που είχε πει ο προφήτης Ιερεμίας: Ακούστηκε στη Ραμά κραυγή, θρήνος, κλάματα και στεναγμός βαρύς· για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ και πουθενά δεν βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή.» (Κατά Ματθαίον 2 : 16-18) 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted December 21, 2012 Share Posted December 21, 2012 Πολύ όμορφο, σύντομο, διήγημα για την επέτειο και τη σημασία που θα μπορούσε να έχει για άλλους ανθρώπους σε μια άλλη εποχή. Μου θύμισε λίγο το διήγημα "Το αστέρι", που προσεγγίζει επίσης απο άλλο δρόμο το άστρο που έλαμπε εκείνη τη μέρα (ως οιωνός της καταστροφής του, και μαζί και ενός μακρινού κόσμου). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 22, 2012 Share Posted December 22, 2012 Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά για να θεωρηθεί διήγημα πρέπει να τη γράψεις πιο "απλωτά", όχι σαν είδηση σε εφημερίδα που αναφέρει απλώς με δυο λόγια τι συμβαίνει εκεί. Να και το soundtrack 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 22, 2012 Share Posted December 22, 2012 Πολύ ωραία η σκέψη να αναφερθεί κανείς σε μια τέτοια τελετή. Μου έφερε μια ανατριχίλα στο σημείο που κατάλαβα γιατί γινόταν η τελετή. Νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δυνατό αν το τελείωνες εκεί, με τις μανάδες να καταριούνται το αστέρι χωρίς να προσθέσεις το απόσπασμα από τη Βίβλο (που έτσι κι αλλιώς μας είναι γνωστό). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted December 22, 2012 Author Share Posted December 22, 2012 Το μήνυμα που ήθελα να δώσω είναι ότι πρέπει να κοιτάμε τα πράγματα πιο βαθιά. Υπάρχουν πράγματα κρυμμένα και νοήματα τα οποία συνηθίσαμε να αγνοούμε γιατί μείναμε στην όμορφη και "βολική" εκδοχή... Βασικά είναι μια άλλη προσέγγιση των Χριστουγέννων. Σκεφτήκαμε ποτέ ότι για κάποιες μάνες αυτή η επέτειος ήταν καταραμένη; @Franz, ευχαριστώ. @Κέλλυ, πραγματικά υπέροχο το τραγούδι που ανέβασες! @Βάσω, πολύ καλή η ιδέα για το τέλος που προτείνεις! Θα το υιοθετήσω σε μια άλλη εκδοχή. * Ήταν παράληψη μου να αναφέρω ότι η φωτογραφία που συνοδεύει το διήγημα είναι λεπτομέρεια από τον πίνακα του Γκουίντο Ρένι, «Η σφαγή των νηπίων», του 1611. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted December 23, 2012 Share Posted December 23, 2012 Θα μπορούσε να γίνει κάλλιστα ένα καλό βιβλίο τρόμου! Η οπτική γωνία των μανάδων της Βηθλεέμ τόσο ξεχασμένη από την ιστορία. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted January 7, 2013 Share Posted January 7, 2013 Ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο νόημα της γέννησης του Ιησού. Αντί να εστιάζουμε στο ίδιο το βρέφος, θυμόμαστε και όλα εκείνα που έπρεπε να πεθάνουν για να γεννηθεί. Δίνεις σίγουρα μια άλλη έννοια στα Χριστούγεννα, απο αυτή που έχουμε συνηθίσει! Θα μπορούσε κανείς να πει, βέβαια, πως η Ραχήλ θα έπρεπε να καταριέται τον Ηρώδη και τη δεισιδαιμονία του, παρά τα γεγονότα που συνόδευσαν τη γέννηση ενός αθώου βρέφος, το οποίο αυτή και οι άλλες γυναίκες, δεν γνωρίζουν καν. Συμφωνώ με τους προλαλήσσαντες πως το mini διήγημα σηκώνει περαιτέρω ανάλυση του χαρακτήρα της Ραχήλ Γενικά, μια πολύ έξυπνη και ενδιαφέρουσα ιδέα με προοπτική. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted January 23, 2013 Share Posted January 23, 2013 Ωραίο φλασάκι. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία τρόμου... Να πούμε βάβαια ότι την οπτική των αδικοχαμένων/σφαγμένων νηπίων και της Ραχήλ, την αναφέρει και ο Αλμπερ Καμυ στην ''Πτώση''. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.