50 Βιβλία για το 2013

[BladeRunner]

Ζόμπι. Άλλη μια πάμφθηνη αγορά από το Μοναστηράκι, το είχα να κάθεται και να σκονίζεται στην βιβλιοθήκη μου κοντά ένα χρόνο, αλλά το πήρα απόφαση να κάτσω να το διαβάσω, μιας και ήθελα ένα δυνατό σφηνάκι, δηλαδή ένα μικρό σε μέγεθος βιβλίο αλλά συνάμα σκληρό και μοναδικό. Αποστολή εξετελέστη, το βιβλίο μου φάνηκε αρκετά σκληρό και πραγματικά είναι άξιο σχολιασμού το γεγονός ότι το έγραψε γυναίκα. Πρόκειται για την ιστορία του 31χρονου ψυχοπαθή και σεξουαλικά διεστραμμένου σίριαλ κίλερ Κουέντιν, του οποίου το επίθετο δεν μαθαίνουμε ποτέ παρά μόνο το πρώτο γράμμα (Π.). Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, οπότε βλέπουμε τι σκατά γίνεται μέσα στο κεφάλι του, βλέπουμε την τρέλα και την παραφροσύνη σε όλο τους το μεγαλείο. Η γραφή πάλι μου άρεσε πολύ και το στιλ αφήγησης το βρήκα αρκετά πρωτότυπο και πολύ κοντά στα γούστα μου. Είναι αρκετά περίεργο, αντί για την λέξη "και" χρησιμοποιείται το σύμβολο "&", υπάρχουν πολλές λέξεις με κεφαλαία γράμματα και η αφήγηση πηγαίνει σε ορισμένα σημεία μπρος-πίσω στον χρόνο. Φυσικά δεν τα επέλεξε τυχαία όλα αυτά η Όουτς, η γλώσσα έπρεπε να ήταν αυτή που θα χρησιμοποιούσε ένας τέτοιος τύπος και στην πραγματικότητα. Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει, ούτε η ιστορία ούτε το στιλ αφήγησης, αλλά δεν μπορείς να παραβλέψεις το γεγονός ότι το βιβλίο είναι σίγουρα αξιοπρόσεκτο και κάτι το διαφορετικό. Η ιστορία μου άρεσε, αλλά θα ήθελα και κάτι παραπάνω, τα γιατί και πως και ίσως ένα τέλος-σφυριά στο κεφάλι, αλλά κατά τ'άλλα έμεινα ευχαριστημένος, παρότι σε διάφορες βιβλιοφιλικές ιστοσελίδες παίρνει μέτριες αξιολογήσεις. Προφανώς δεν είναι για όλα τα γούστα ούτε για όλα τα στομάχια. 

 

-Ιούλιος

 

104. Λ. Φ. Βερίσιμο, "Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι", εκδόσεις Άγρα, 2007, σελ. 154(7.5/10)

105. Τζακ Σέφερ, "Σέιν, ο άνθρωπος της χαμένης κοιλάδας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, σελ. 162(8/10)

106. Λεονάρντο Σάσα, "Ο καθένας με το νόμο του", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1989, σελ. 138(8.5/10)

107. Μανσέτ/Μπαστίντ, "Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο", Καστανιώτη, 1998, σελ. 167(5/10)

108. Άντι Τουομάινεν, "Ο Θεραπευτής", εκδόσεις Λιβάνη, 2013, σελ. 255(7/10)

109. Ρικάρντο Πίλια, "Καμένα λεφτά", εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, σελ. 210(8.5/10)

110. Σγιεβάλ/Βαλέε, "Ροζάννα", εκδόσεις Γράμματα, 1997, σελ. 254(8/10)

111. Τζέιμς Κράμλεϊ, "Το τελευταίο φιλί", εκδόσεις Πόλις, 1995, σελ. 350(10/10)

112. Ρόμπιν Σλόαν, "Το παράξενο βιβλιοπωλείο του κυρίου Πενάμπρα", εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2013, σελ. 357(8/10)

113. Τζόις Κάρολ Όουτς, "Ζόμπι", εκδόσεις Οξύ, 2002, σελ. 153(7.5/10)

[wordsmith]

Γιατι σου φαινεται περιεργο που το εγραψε γυναικα; Εκτος του οτι η Οουτς θεωρειται μεγαλη συγγραφεας, υπαρχουν πολλα τερατοειδη απο γυναικες συγγραφεις, με πρωτο και διασημοτερο το «Φρανκενσταιν».

[BladeRunner]

Γιατι σου φαινεται περιεργο που το εγραψε γυναικα; Εκτος του οτι η Οουτς θεωρειται μεγαλη συγγραφεας, υπαρχουν πολλα τερατοειδη απο γυναικες συγγραφεις, με πρωτο και διασημοτερο το «Φρανκενσταιν».

 

Όχι περίεργο, αλλά άξιο σχολιασμού. Και δεν είναι ότι ο πρωταγωνιστής είναι απλά ένα τέρας, αλλά ότι η αφήγηση είναι έτσι, σε πρώτο πρόσωπο και με γλώσσα παράνοιας, με μπόλικες σκληρές περιγραφές. Όπως και να το κάνουμε, στους δέκα, το πολύ δυο γυναίκες να έχουν γράψει βιβλία με τέτοιες λεπτομέρειες. Δεν θυμάμαι πολλά από το Φρανκεστάιν, αλλά δεν μου είχε κάνει εντύπωση, και ας ήμουν μικρότερος σε ηλικία και ας είχα διαβάσει κανονική έκδοση και όχι συντομευμένη για παιδιά... 

[gregacm]

1. Ο Ανθρωπος Συν - Φρεντερικ Πολ (334)
2. Η Πλημμυρα - Τζεϊμς Μπαλαρντ (216)
3. Ο Πολεμος των Θεων - Νηλ Γκεϊμαν (536)
4. Ο Καλός και ο Κακός - Φιλιπ Πουλμαν (221)

5. Μετρο 2033 - Ντμιτρυ Γκλουχοφσκι (542)

6. Η Πολη και η Πολη - China Mieville (393)

7. Κραυγη απο την Κολαση - Ραμσεϊ Καμπελ (268)

8. Μαγκι Κασιντι - Τζακ Κερουακ (228)

9. Ο Ελληνικος Λαβυρινθος - Μ.Β. Μονταλμπαν (~170)

10. Οι Νυχτεριτες - Στιβεν Κινγκ (772)

11. Camera Obscura - Σταματης Λαδικος (180)

12. Παιχνιδι του Στεμματος - Τζορτζ Ρ. Ρ. Μαρτιν (936)

13. Οσο Κακος Θελω - Ντενις Ροντμαν/Τιμ Κιουον (266)

 

14. Το Παιχνιδι του Ριπλεϋ - Πατρισια Χαϊσμιθ (353)

 

 

[jjohn]

I'm back baby

 

2. Άσε τον Διάβολο Ήσυχο- John Verdon(σελ 557) 

 

Επέλεξα να επιστρέψω στην ενεργό δράση με ένα βιβλίο από τα λεγόμενα page turners και,  έχοντας διαβάσει τα  δύο προηγούμενα της σειράς, επέλεξα το συγκεκριμένο.  Μιας και είναι Αμερικάνικο αστυνομικό μυθιστόρημα, δεν χρειάζεται να αναφέρω τίποτε για την πλοκή πέρα από  δύο λέξεις: SERIAL KILLER

Anyway, είναι μάλλον το χειρότερο από τα τρία. Η πλοκή είναι αρκετά  μικρή( και   κοινότυπη. Είναι, θαρρώ, η  δεύτερη-τρίτη ιδέα που σκέφεται ο  κάθε επίδοξος  συγγραφέας αστυνομικού για να κρατήσει τόσες πολλές σελίδες και, ως εκ τούτου,  το βιβλίο έχει έναν πολύ-πολύ αργό ρυθμό, ενώ  ένα συγκεκριμένο πράγμα  επαναλαμβάνεται τόσες πολλές φορές που καταντάει βαρετό.

Τέλος πάντων, την αγωνία του την είχε( Αλίμονο-σε αυτά είναι   μανούλες οι Αμερικάνοι) πάντως.

 

Βαθμολογία: 6.5/10

 

3.The Straight-Razor Cure-Daniel Polansky(σελ 356)

 

Ήταν να μην πάρω φόρα!

Εδώ έχουμε έναν συνδυασμό fantasy με hard boiled αστυνομικό. Πρωταγωνιστής είναι ο  Warden ένα "καλό" παιδί που, αν και κάποτε άνηκε  στον στρατό, τα τελευταία χρόνια έχει  "πέσει" και πλέον βγάζει το ψωμάκι  του πουλώντας ναρκωτικά. Ο Warden, λοιπόν, θέλωντας και μη, θα  μπλεχτεί στο κηνύγι ενός δολοφόνου που σκοτώνει παιδάκια.  

Αυτό ήταν ωραίο αν και  το πρώτο μέρος είναι κάπως πιο αργό, μάλλον γιατί έπρεπε να μας  συστήσει και με τον κόσμο που διαδραματίζονται όλα. Μετά, ωστόσο, ανεβάζει ρυθμό και  κολλάς.    

Επίσης, εμπεριέγχει την πιο weird  προσβολή ever:  "you sodomitic gorilla"

 

Βαθμολογία: 8/10

Edited July 18, 2013 by jjohn

[Nihilio]

37) H καινούρια διαθήκη του Σμου - Γ. Τυρίκος-Εργάς (626)

Κωμικό φάνταζυ με έντονο το Ελληνικό χρώμα, θα ήθελε πολύ να ήταν ο Ελληνικός Δισκόκοσμος, αλλά χάνει τόσο στο (μάλλον φαρσικό) χιούμορ όσο και στην κλισαρισμένη πλοκή καθώς και τις ασυνέπειες της κοσμολογίας του. Οι ως επι το πλείστον αδιάφοροι πρωταγωνιστές δε βοηθάνε επίσης, αλλά υπάρχουν δευτερεύοντες χαρακτήρες που κλέβουν την παράσταση καθώς και μερικές πολύ καλογραμμένες σκηνές.

Η γραφή σε ψηλά επίπεδα και το λαογραφικό στοιχείο πολύ ωραίο, σώζουν αρκετά το βιβλίο.

Συνολικά μέτριο, κάποιες καλές ιδέες αλλά η υλοποίηση χρειάζεται δουλειά.

[BladeRunner]

Το ξεπάστρεμα. Αυτό είναι το έκτο βιβλίο του Τζιμ Τόμσον που διαβάζω και δυστυχώς το τελευταίο στα ελληνικά, μιας και μόλις έξι βιβλία του έχουν μεταφραστεί. Δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα να μεταφραστεί στο σύντομο μέλλον κάποιο άλλο δικό του βιβλίο, οπότε θα αναζητήσω όλα τα υπόλοιπα στ'αγγλικά -και είναι πολλά!- και ο Θεός βοηθός. Τουλάχιστον είναι μικρά σε μέγεθος και δεν θα με κουράσουν. Στα του βιβλίου τώρα: Σαν ιστορία μου φάνηκε αρκετά διαφορετική από τις άλλες ιστορίες του Τόμσον, περισσότερο σαν "σκληρή" σαπουνόπερα μου έκανε παρά σαν μια από αυτές τις κλασικές αστυνομικές ιστορίες που ξέρει να γράφει καλά. Αυτό διόλου δεν με πείραξε, μου αρέσει πολύ η γραφή του Τόμσον και η ανάπτυξη των χαρακτήρων του, που και μια απλή ερωτική ιστορία να είχε γράψει πάλι ενδιαφέρον θα είχε. Τοπίο δράσης είναι μια μικρή παραλιακή κωμόπολη που από άποψη προσέλκυσης τουριστών δεν τα πάει πολύ καλά τα τελευταία χρόνια. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι η υποχόνδρια γριά καρακάξα Λουέην Ντεβόουρ, που είναι κλεισμένη συνεχώς στο σπίτι της, μονάχη της, πιστεύοντας ότι είναι άρρωστη. Το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να κουτσομπολεύει όλο τον κόσμο, να αναπαράγει ψέμματα και ίσως να λέει αλήθειες που δεν πρέπει να λέγονται. Αυτό, όπως είναι φυσικό, είναι ένα σίγουρο βήμα για να αποκτήσει κανείς εχθρούς. Δεν θα είναι λίγοι. Όλο και κάποιοι θα θέλουν να την σκοτώσουν και όλο και κάποιοι θα εύχονται να πεθάνει. Και, βέβαια, είναι και τα λεφτά στην μέση, κοντά εξήντα χιλιάδες δολάρια κρυμμένα κάτω από το στρώμα της. Η Λουέην Ντεβόουρ θα πεθάνει, αυτό είναι σίγουρο. Ποιος όμως θα την σκοτώσει; Ο άντρας της που της τα φοράει; Ο δικηγόρος της; Ο γιατρός που την κουράρει; Κάποιος άλλος; Το βιβλίο χωρίζεται σε δώδεκα κεφάλαια, σε κάθε κεφάλαιο αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο ένας χαρακτήρας, ανάμεσα στους οποίους και η ίδια η Λουέην. Ο Τόμσον καταφέρνει να ψυχογραφήσει δώδεκα χαρακτήρες και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τον καθέναν από αυτούς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην κωμόπολη όπου ζουν. Πιστεύω ότι λίγοι συγγραφείς μπορούν να γράψουν ιστορίες σαν αυτές του Τόμσον, με αληθοφανείς χαρακτήρες, ωραίους, πειστικούς διαλόγους και γαμάτη ατμόσφαιρα. Γι'αυτό και είναι σίγουρα από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Το συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να πιάνει την έκτη και τελευταία θέση στα διαβασμένα βιβλία του, αλλά σίγουρα είναι πολύ καλό σαν βιβλίο. Έχει γίνει και ταινία, το 1989, με τον αγγλικό τίτλο The Kill-Off, αλλά είναι μάλλον άγνωστη. Ούτε καν βίντεο στο youtube δεν βρίσκω.

 

-Ιούλιος

 

104. Λ. Φ. Βερίσιμο, "Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι", εκδόσεις Άγρα, 2007, σελ. 154(7.5/10)

105. Τζακ Σέφερ, "Σέιν, ο άνθρωπος της χαμένης κοιλάδας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, σελ. 162(8/10)

106. Λεονάρντο Σάσα, "Ο καθένας με το νόμο του", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1989, σελ. 138(8.5/10)

107. Μανσέτ/Μπαστίντ, "Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο", Καστανιώτη, 1998, σελ. 167(5/10)

108. Άντι Τουομάινεν, "Ο Θεραπευτής", εκδόσεις Λιβάνη, 2013, σελ. 255(7/10)

109. Ρικάρντο Πίλια, "Καμένα λεφτά", εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, σελ. 210(8.5/10)

110. Σγιεβάλ/Βαλέε, "Ροζάννα", εκδόσεις Γράμματα, 1997, σελ. 254(8/10)

111. Τζέιμς Κράμλεϊ, "Το τελευταίο φιλί", εκδόσεις Πόλις, 1995, σελ. 350(10/10)

112. Ρόμπιν Σλόαν, "Το παράξενο βιβλιοπωλείο του κυρίου Πενάμπρα", εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2013, σελ. 357(8/10)

113. Τζόις Κάρολ Όουτς, "Ζόμπι", εκδόσεις Οξύ, 2002, σελ. 153(7.5/10)

114. Τζιμ Τόμσον, "Το ξεπάστρεμα", εκδόσεις Οξύ, 1997, σελ. 285(8/10)

[Cassandra Gotha]

27. Ο Αγγελοπλάστης, Στέφαν Μπράις (σελ. 440)

[Δημήτρης]

1) Ωρόρα: Ιστορίες με Πλάσματα της Νύχτας (σελ 234)
2) Stephen King: Αδύνατος (σελ 365)
3) Robert Bloch: Ψυχώ (σελ 141)
4) Άπαντα Κλασσικών Συγγραφέων: Βίκτωρ Ουγκώ (σελ 700)
5) Jules Verne: Τα Τέρατα των Θαλασσών (σελ 238)
6) Anne Rice: Συνέντευξη με το Βαμπίρ (σελ 379)
7) Robert Howard: Οι Μαύροι Προφήτες (σελ 204)
8) James Clavell: Σογκούν (σελ 1231)
9) Ωρόρα: Ιστορίες από το Κοντινό Μέλλον (σελ 233)
10) Robert Louis Stevenson: Το Νησί των Θησαυρών (σελ 152)
11) Richard Laymon: The Woods are Dark (σελ 180)

12) Michael Moorcock: Έλρικ του Μελνιμπονέ (σελ 206)

13) Michael Moorcock: Το Κάστρο του Μαργαριταριού (σελ 269)

14) Michael Moorcock: Ταξιδιώτης στις Θάλασσες της Μοίρας (σελ 234)

15) Michael Moorcock: Η Κατάρα του Μαύρου Σπαθιού (σελ 343)

16) Michael Moorcock: Καταιγίδα (σελ 289)

17) James Graham Ballard: Νύχτες Κοκαίνης (σελ 406)

18) Ιπποκράτης Πορτοκαλίδης: Δομή του Σύμπαντος και Ζωή στο Διάστημα (σελ 383)

19) Ωρόρα: Ιστορίες με Βρικόλακες (σελ 231)

20) Cormac McCarthy: Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους (σελ 273)

21) Συλλογικό Έργο: Κίνα- Ιαπωνία: Εξωτικές Ιστορίες (σελ 276)

22) Συλλογικό Έργο: Η Παρέλαση των Ηλιθίων (σελ 205)

23) George Smith Patton: Ο Πόλεμος όπως τον Γνώρισα: Αναμνήσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (σελ 507)

24) Simon Clark: Δίψα για Αίμα (σελ 389)

25) William Hope Hodgson: Οι Βάρκες του Γκλεν Κάριγκ (σελ 200)

26) Συλλογικό Έργο: Ψηφίδες από το Μέλλον (σελ 158)

27) Συλλογικό Έργο: Αστροπλανήσεις (σελ 218)

28) Ωρόρα: Ιστορίες Ελληνικής Φαντασίας 2 (σελ 224)

29) Συλλογικό Έργο: Σκοτεινά Πάθη (σελ 200)

30) Robert Heinlein: Ξένος σε Ξένη Χώρα (σελ 542)

31) Eric Frank Russell: Τα Ζωντόβολα του Διαστήματος (σελ 240)

32) Novalyne Price Ellis: One Who Walked Alone (σελ 317)

33) Συλλογικό Έργο: Θρύλοι Α' (σελ 461)

34) Tom Robbins: Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν (σελ 424)

35) Ωρόρα: Ιστορίες σε Παράξενες Θάλασσες (σελ 239)

36) Ernest Hemingway: Για ποιον Χτυπά η Καμπάνα (σελ 558)

[jjohn]

4.Hounded-Kevin Hearne(σελ 289)

Ωραίο, καλοκαιρινό βιβλιαράκι,  αρχή μίας  εννιαλογίας βιβλίων στην οποία  θα  παρακολουθήσουμε τις περιπέτειες του μοναδικού εν ζωή Δρυίδη, του  Atticus O' Sullivan, ο οποίος βρίσκεται εδώ και 2.100 περίπου χρόνια  στο τρέξιμο  επειδή  είχε κλέψει ένα μαγικό σπαθί που άνηκε σε έναν  Θεό(Aenghus Or)  . Στο εν λόγό βιβλίο, ο  Θεός  αυτός τον  ανακαλύπτει και αρχίζει η περιπέτεια!  Γενικά, καλή αρχή για την  σειρά, οκ δεν φτάνει το επίπεδο των πρόσφατων Dresden Files, αλλά  δεν είναι και για πέταμα- κάθε άλλο! Αυτό που μου άρεσε είναι  ότι έχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες η σειρά.   Πιο πολύ από όλους  μου άρεσαν οι δικηγόροι του πρωταγωνιστή, που είναι ένας λυκάνθρωπος κι ένας βαμπιρ βίκινγκ και οι οποί είναι ο ορισμός του  lawyered.  Πλάκα έχει και η σχέση του πρωταγωνιστή με τον σκύλο του (σωστό τέρας!), που τρέφει μία ιδιαίτερη αδυναμία σε σκυλάκια french poodles.

Θα διαβάσω και τα επόμενα!

 

Βαθμολογία: 8/10

 

Και τώρα ξέμεινα από βιβλία

[Alucard]

•  
• Η Πτώση, Guillermo del Toro/ Chuck Hogan, εκδ. Λιβάνη, σελ. 443 (8/10)
• Brothers Majere, Dragonlance Preludes vol. 3, Kevin Stain, σελ. 352 (7/10)
• Η Αιώνια Νύχτα, Guillermo del Toro/ Chuck Hogan, εκδ. Λιβάνη, σελ. 447 (7/10)
• Τορτούγα, Valerio Evangelisti, εκδ. Κέδρος, σελ. 398 (4,5/10)
• Carpe Jugulum, Terry Pratchett, σελ. 432 (9/10)
• Θνητοί Θεοί, Richard Morgan, εκδ. Anubis, σελ. 532 (9,5/10)
• The Blade Itself, Joe Abercrombie, σελ. 531 (9/10)
• Ιστορίες της Ετοιμοθάνατης Γης, Jack Vance, εκδ. Αίολος, σελ. 214 (8,5/10)
• Before they are Hanged, Joe Abercrombie, σελ. 570 9,5(/10)
• Αχυράνθρωποι-Η Συνωμοσία του Αίματος, Michael Marshall, εκδ. Οξύ, σελ. 439 (7,5/10)
• Αντίθετο Ημισφαίριο 2, συλλογή διηγημάτων, εκδ. Gamecraft, σελ. 220
• The Dark Side of the Sun, Terry Pratchett, σελ. 235 (7/10)
• Η Σκοτεινή Αφοσίωση του Ντέξτερ, Jeff Lindsay, εκδ. Anubis ΒΙΠΕΡ, σελ 333 (8/10)
• Strata, Terry Pratchett, σελ. 285 (8/10)
• Η Μέρα της Συγχώρεσης, Ursula Le Guin, εκδ. Παρά Πέντε, σελ. 169 (9/10)
• Η Απελευθέρωση Μιας Γυναίκας, Ursula Le Guin, εκδ. Παρά Πέντε, σελ. 179 (8,5/10)
• Το Μυστικό του Αττίλα, Clive Cussler/ Thomas Perry, εκδ. Anubis, σελ. 445 (7/10)
• Tower of Doom, Mark Anthony, σελ. 315 (8/10)
• Last Argument of Kings, Joe Abercrombie, σελ. 636 (9,5/10)
• Χρήσιμα Αντικείμενα, Stephen King, εκδ. Bell, σελ. 740 (8,5/10)

18) Καλό και ας μην του φαινόταν. Πρόκειται για μια ακόμα νουβέλα Ravenloft στην οποία πρωταγωνιστεί ένας καμπούρης που τυχαίνει να είναι ο καμπανοκρούστης (πρωτότυπο ε;). Και όμως διαβάζεται ευχάριστα. Έχει πολλά γοτθικά στοιχεία, προδοσία, μυστικά κτλ. Στα αρνητικά, ο συγγραφέας ήθελε να χωρέσει σχεδόν όλο τον κόσμο του Ravenloft σε 315 σελίδες, έτσι έχουμε εντελώς άκυρα σκηνικά με διάφορα τέρατα. Επίσης, το τέλος κράτησε καμιά δεκαριά σελίδες περισσότερο από όσο έπρεπε

 

19) Δυστυχώς, δεν θα του βάλω 10/10! Δεν ξέρω ακόμα γιατί ακριβώς, έχω λίγες ως ελάχιστες ενστάσεις για το τελευταίο βιβλίο(Ναι, είμαι γκρινιάρης!). Νομίζω πως τα πράγματα περιπλέχτηκαν λίγο περισσότερο από όσο θα ήθελα. 

Δε μου άρεσε η εμπλοκή της Tolomei, το ότι όλα έγιναν εξαιτίας- χάρη στον Bayaz είναι τρομερή ιδέα αλλά κάπως με χάλασε. Επίσης, θα ήθελα πολύ να τον δω να τρώει τα μούτρα του. Μου άρεσε πολύ η τελευταία σκηνή, αφήνει πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς.

Έχει διαβάσει κανείς τα άλλα βιβλία του Abercrombie; Ξέρω πως σε μερικά (Heroes αν δεν κάνω λάθος) πρωταγωνιστούν κάποιοι δευτερεύοντες χαρακτήρες (Black Dow, ο δεύτερος του διαγωνισμού). Από τους βασικούς πρωταγωνιστές παίζει κανένας; Οκ, συμφωνώ θεός ο Glokta, αλλά προσωπικός αγαπημένος ο Logen. You’ve got to be realistic…

 

20) Πολύ καλό βιβλίο, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Το βρήκα λιγότερο καλό από το Κοράκι και από το Σάλεμς Λοτ. Θα το χαρακτήριζα μαύρη κωμωδία. Οκ, έχει δύο-τρεις σκηνές που σου μένουν στο μυαλό, σε ανησυχούν, αλλά δε νομίζω πως ανήκει στην κατηγορία τρόμου. Πάντως, το ευχαριστήθηκα πολύ. Α, και ήταν λιγάκι πιο μεγάλο από όσο θα ήθελα!

Edited July 20, 2013 by Alucard

[BladeRunner]

Πάρκερ: Ανάφλεξη. Φυσικά συγγραφέας δεν είναι άλλος από τον Ντόναλντ Γουέστλεϊκ, που με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Σταρκ έγραψε τα βιβλία της σειράς Πάρκερ καθώς και τα λιγότερο γνωστά βιβλία της σειράς Άλαν Γκρόφιλντ και με το κανονικό του όνομα τα βιβλία της σειράς Ντόρτμουντερ, κάποια βιβλία για την σειρά Hard Case Crime και κάποια άλλα εκτός σειρών. Ένα περίεργο πράμα, φέτος μεταφράστηκαν δυο βιβλία του, το Πως να κλέψετε μια τράπεζα από τις εκδόσεις Άγρα, που είναι το δεύτερο βιβλίο της κωμικής αστυνομικής σειράς με ήρωα τον Ντόρτμουντερ, το οποίο διάβασα τον Ιούνιο, και το Ανάφλεξη, που είναι το δέκατο ένατο βιβλίο της σειράς Πάρκερ, στο οποίο βασίζεται η καινούργια ταινία με πρωταγωνιστή τον Τζέισον Στέιθαμ, και άκουσα ότι θα μεταφραστεί και μια νουβέλα με τον τίτλο Ordo από τις εκδόσεις Άγρα! Με βάση λοιπόν το βιβλίο αυτό, μπορώ να πω ότι τα βιβλία της σειράς Πάρκερ ταιριάζουν απόλυτα στα γούστα μου. Μακάρι να μην ήταν έτσι, μακάρι να μην μου άρεσε, έτσι μπορεί να μην σιχτίριζα του εκδοτικούς οίκους που έχουν μεταφράσει κάποια εντελώς μάπα και άγνωστα αστυνομικά βιβλία και έχουν δώσει ελάχιστη έως καμία σημασία σε συγγραφείς όπως ο Ντόναλντ Γουέστλεϊκ (υπάρχουν και άλλοι πολλοί, το ίδιο ενδιαφέροντες, που δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά ούτε μια αράδα τους...). Όσον αφορά την ιστορία του βιβλίου: Στην αρχή ο Πάρκερ κάνει μια ληστεία με τρεις άλλους τύπους, γνωστούς ενός φίλου του. Η δουλειά, αρκετά εφετζίδικη για τα γούστα του Πάρκερ, γίνεται ωραία και καλά, αλλά ο Πάρκερ μαθαίνει ότι τα λεφτά προορίζονται για την χρηματοδότηση ενός μεγαλύτερου κόλπου στο Παλμ Μπιτς της Φλώριδας, της ληστείας μια συλλογής κοσμημάτων αξίας δώδεκα εκατομμυρίων δολαρίων από μια "φιλανθρωπική" εκδήλωση. Ο Πάρκερ ξινίζει τα μούτρα του, πιστεύει ότι τον κορόιδεψαν, οπότε φεύγει μακριά τους, αλλάζει ταυτότητα, κάνει διάφορες ληστείες για να έχει ένα καλό μπάτζετ, και πάει προς το Παλμ Μπιτς για να κλέψει τους κλέφτες... Εκεί θα μπλεχτεί με μια μεσίτρια που θέλει να ξεφύγει από την μίζερη ζωή της, αλλά και με κάτι πληρωμένους δολοφόνους που θέλουν να τον σκοτώσουν επειδή βρέθηκε στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή λίγες βδομάδες πριν... Σαφώς πιο σοβαρό και βίαιο αστυνομικό από το Πως να κλέψετε μια τράπεζα που διάβασα πριν κάτι εβδομάδες, αλλά οπωσδήποτε υπάρχει μια ευχάριστη νότα στην ατμόσφαιρα. Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα, υπάρχει μπόλικη δράση και δυνατές σκηνές, η ατμόσφαιρα είναι ωραία, οι χαρακτήρες κλασικοί για το είδος αυτό, αστυνομικοί, δολοφόνοι, μικροαπατεώνες, ερασιτέχνες που θέλουν να ξεφύγουν από την μίζερη ζωή τους και λοιπά. Η γραφή φυσικά σε υψηλά επίπεδα και οι περιγραφές επίσης πολύ καλές. Δεν του βάζω άριστα γιατί θα αδικούσα άλλα βιβλία, αλλά σίγουρα τ'άξιζε τα λεφτά του και έμεινα πολύ ευχαριστημένος - όπως το περίμενα άλλωστε! Υπάρχει πιθανότητα του χρόνου να μεταφραστεί και άλλο βιβλίο της σειράς Πάρκερ από τις εκδόσεις Νεφέλη, όπως και να έχει όμως, σίγουρα θα διαβάσω μερικά βιβλία του στ'αγγλικά. Έχω μερικά σε pdf μορφή, και είτε θα τα εκτυπώσω, είτε θα τα διαβάσω σε tablet.

 

-Ιούλιος

 

104. Λ. Φ. Βερίσιμο, "Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι", εκδόσεις Άγρα, 2007, σελ. 154(7.5/10)

105. Τζακ Σέφερ, "Σέιν, ο άνθρωπος της χαμένης κοιλάδας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, σελ. 162(8/10)

106. Λεονάρντο Σάσα, "Ο καθένας με το νόμο του", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1989, σελ. 138(8.5/10)

107. Μανσέτ/Μπαστίντ, "Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο", Καστανιώτη, 1998, σελ. 167(5/10)

108. Άντι Τουομάινεν, "Ο Θεραπευτής", εκδόσεις Λιβάνη, 2013, σελ. 255(7/10)

109. Ρικάρντο Πίλια, "Καμένα λεφτά", εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, σελ. 210(8.5/10)

110. Σγιεβάλ/Βαλέε, "Ροζάννα", εκδόσεις Γράμματα, 1997, σελ. 254(8/10)

111. Τζέιμς Κράμλεϊ, "Το τελευταίο φιλί", εκδόσεις Πόλις, 1995, σελ. 350(10/10)

112. Ρόμπιν Σλόαν, "Το παράξενο βιβλιοπωλείο του κυρίου Πενάμπρα", εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2013, σελ. 357(8/10)

113. Τζόις Κάρολ Όουτς, "Ζόμπι", εκδόσεις Οξύ, 2002, σελ. 153(7.5/10)

114. Τζιμ Τόμσον, "Το ξεπάστρεμα", εκδόσεις Οξύ, 1997, σελ. 285(8/10)

115. Ρίτσαρντ Σταρκ, "Πάρκερ: Ανάφλεξη", εκδόσεις Νεφέλη, 2013, σελ. 340(9/10)

[melkiades]

Ιούλιος

32. Σκοτεινό φάσμα, Graham Masterton (p. 196)

33. Ο βιασμός, Joyce Carol Oates (p.187)

34. Καμπάλ (Η Γενιά της Νύχτας), Clive Barker (p. 212)

35. The Minority Report, Philip K. Dick (p. 315)

36. Σκακιστική νουβέλα, Stefan Zweig (p.127)

37. Ο Κύκλος του Κακού, Yrsa Sigurdardottir (p.339)

 

[Adicto]

Καλά, έχω ξεχάσει και εγλω πόσο καιρό έχω να γράψω εδώ... Με δυο εβδομάδες άδεια όμως, επιέλους πήρα μπρος και πάλι! Οι καρποί της πρώτης:

 

15. Ευμενίδες, Τζοναθαν Λίττελ. Περίπου 1000 σελίδες συγραφικού οργασμού και αναγνωστικής απόλαυσης. Ταπεινή μου γνώμη πως το βιβλίο αυτό θα μνημονεύεται στο μέλλον ως κλασσικό. Το πιο "ολοκληρωτικό" βιβλίο πιου διάβασα ποτέ μου για τον Β' ΠΠ και την Ναζιστική παράνοια, αν και θα είναι αστείο να πει κανείς πως το θέμα του είναι (μονο) αυτό. Είναι πολύ πιο βαθύ... Ελπίζω να βρω χρόνο να γράψω δυο λόγια παραπάνω κάποια στιγμή...

 

16. Τζύλιαν Φλυν, Χρήσιμα Αντικείμενα. Οκ, διάβασα τις τελευταίες σελίδες του (που πέφτουν μαζεμένες οι αποκαλύψεις) και τραγουδούσα παράλληλα Γ. Τσαμπα: "Πωπωπωπωπωπωπωπω...". ΤΡΟΜΕΡΟ βιβλίο, απορώ με τον εαυτό μου που δεν το είχα διαβάσει τόσο καιρό. Φυσικά, αγόρασα και τα επόμενα της Φλυν που υπάρχουν στα Ελληνικά. Τρομερή πένα η κυρία! 

 

17. Τ. Χέρμπερτ, Οι Άλλοι. Αυτό το πάλευα καιρό και κατάφερα να το τελειώσω τώρα. Δεν με ενθουσίασε, το βρήκα πολύ κουραστικό σε αρκετά σημεία. Δεν ξέρω ίσως δεν μου πάει ο Χερμπερτ... Υπήρχαν κάποιες καλές Τρομοστιγμές προς το τέλος ομολογώ, αλλά ακόμα και εκεί ο συγγραφέας με "έχανε" τελικά λόγω της φλυαρίας του. Μετάφραση στα γνωστά υψηλά στάνταρ από τον Κόμη μας!

 

18. 'Εγκλημα στη Βαρκελώνη, Α. Χιλ. Αρκετά καλό αστυνομικό και ευκολοδιάβαστο.

[Nihilio]

38) To μπαράκι του Τσάρλι - Η. Φλωράκης (152)

Συλλογή weird tales στα πρότυπα του Tales from the crypt. Κάποιες ιστορίες είναι καλές, αλλά, συνολικά, το βιβλίο χάνει πολύ λόγω της βιαστικής γραφής στις ιστορίες.

[Cassandra Gotha]

28. Eugene Sue, Κερνόκ ο πειρατής (σελ. 144)

Ακόμη ένα βιβλιαράκι που με απογοήτευσε. Πάλι περίμενα μια διασκεδαστική περιπέτεια (και διδακτική, βεβαίως-βεβαίως, να μάθω κάτι για τις θάλασσες)  και έφαγα τα μούτρα μου. Καταρχήν δεν καταλάβαινα τίποτα (έπρεπε να έχω λεξικό ναυτικών όρων, οι μισές λέξεις ήταν τέτοιες). Και ενώ ξεκίνησε πολύ ωραία, τόσο ωραία που με έφτιαξε, αρκετά γρήγορα κατάλαβα ότι απλά δεν με αφορά η μοίρα του πειρατή, γιατί η ιστορία του ήταν γραμένη επιφανειακά.

Αυτό που μου άρεσε πάντως ήταν το τρομερό μαύρο χιούμορ σε κάνα δυο σημεία.

[BladeRunner]

Ο άνθρωπος μηχανή. Ένα σχόλιο και η βαθμολόγησή μου, εδώ:  Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ  

 

-Ιούλιος

 

104. Λ. Φ. Βερίσιμο, "Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι", εκδόσεις Άγρα, 2007, σελ. 154(7.5/10)

105. Τζακ Σέφερ, "Σέιν, ο άνθρωπος της χαμένης κοιλάδας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, σελ. 162(8/10)

106. Λεονάρντο Σάσα, "Ο καθένας με το νόμο του", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1989, σελ. 138(8.5/10)

107. Μανσέτ/Μπαστίντ, "Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο", Καστανιώτη, 1998, σελ. 167(5/10)

108. Άντι Τουομάινεν, "Ο Θεραπευτής", εκδόσεις Λιβάνη, 2013, σελ. 255(7/10)

109. Ρικάρντο Πίλια, "Καμένα λεφτά", εκδόσεις Καστανιώτη, 2006, σελ. 210(8.5/10)

110. Σγιεβάλ/Βαλέε, "Ροζάννα", εκδόσεις Γράμματα, 1997, σελ. 254(8/10)

111. Τζέιμς Κράμλεϊ, "Το τελευταίο φιλί", εκδόσεις Πόλις, 1995, σελ. 350(10/10)

112. Ρόμπιν Σλόαν, "Το παράξενο βιβλιοπωλείο του κυρίου Πενάμπρα", εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2013, σελ. 357(8/10)

113. Τζόις Κάρολ Όουτς, "Ζόμπι", εκδόσεις Οξύ, 2002, σελ. 153(7.5/10)

114. Τζιμ Τόμσον, "Το ξεπάστρεμα", εκδόσεις Οξύ, 1997, σελ. 285(8/10)

115. Ρίτσαρντ Σταρκ, "Πάρκερ: Ανάφλεξη", εκδόσεις Νεφέλη, 2013, σελ. 340(9/10)

116. Μαξ Μπάρι, "Ο άνθρωπος μηχανή", εκδόσεις Καστανιώτη, 2012, σελ. 313(8.5/10)

Edited July 16, 2014 by BladeRunner

[Alucard]

Καλά, έχω ξεχάσει και εγλω πόσο καιρό έχω να γράψω εδώ... Με δυο εβδομάδες άδεια όμως, επιέλους πήρα μπρος και πάλι! Οι καρποί της πρώτης:

 

 

16. Τζύλιαν Φλυν, Χρήσιμα Αντικείμενα. Οκ, διάβασα τις τελευταίες σελίδες του (που πέφτουν μαζεμένες οι αποκαλύψεις) και τραγουδούσα παράλληλα Γ. Τσαμπα: "Πωπωπωπωπωπωπωπω...". ΤΡΟΜΕΡΟ βιβλίο, απορώ με τον εαυτό μου που δεν το είχα διαβάσει τόσο καιρό. Φυσικά, αγόρασα και τα επόμενα της Φλυν που υπάρχουν στα Ελληνικά. Τρομερή πένα η κυρία! 

 

Αιχμηρά Αντικείμενα θέλεις να πεις... Και μένα μου άρεσε, όχι όμως όσο εσένα!

[Spyrex]

 

Καλά, έχω ξεχάσει και εγλω πόσο καιρό έχω να γράψω εδώ... Με δυο εβδομάδες άδεια όμως, επιέλους πήρα μπρος και πάλι! Οι καρποί της πρώτης:

 

 

16. Τζύλιαν Φλυν, Χρήσιμα Αντικείμενα. Οκ, διάβασα τις τελευταίες σελίδες του (που πέφτουν μαζεμένες οι αποκαλύψεις) και τραγουδούσα παράλληλα Γ. Τσαμπα: "Πωπωπωπωπωπωπωπω...". ΤΡΟΜΕΡΟ βιβλίο, απορώ με τον εαυτό μου που δεν το είχα διαβάσει τόσο καιρό. Φυσικά, αγόρασα και τα επόμενα της Φλυν που υπάρχουν στα Ελληνικά. Τρομερή πένα η κυρία! 

 

Αιχμηρά Αντικείμενα θέλεις να πεις... Και μένα μου άρεσε, όχι όμως όσο εσένα!

 

Αυτό που όλοι μπερδεύουμε τους τίτλους των βιβλίων του Κινγκ με άλλους τίτλους με τρελαίνει... (Κάπου αλλού είχα δει ένα λάθος του Γιώργου, Νεκρή ζώνη του Κέτσαμ, αντί για Νεκρή σαιζόν ).

[alanon]

01.Lewis Perdue, "Η Διαθήκη", εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 408(6,5/10)
02. Robert Jordan "Ο Οφθαλμός του Κόσμου" Α΄Τόμος , εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος, σελ. 520 (9/10)
03. Robert Jordan "Ο Οφθαλμός του Κόσμου" Β΄Τόμος , εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος, σελ. 484 (9/10)
04.Robert Jordan "Tο Μεγάλο Κυνήγι" A΄Τόμος , εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος, σελ. 448 (9/10)
05.Robert Jordan "Tο Μεγάλο Κυνήγι" B΄Τόμος , εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος, σελ. 432 (9/10)
06. Cormac Mccarthy "Ματωβαμμένος Μεσημβρινός", Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, σελ. 480 (6/10)
07. Bernard Cornwell "Φλεγόμενη Γη" , Εκδόσεις Ψυχογιος σελ. 456(10/10)
08. Michael Moorcock "Ερλικ του Μενλιμπονέ" , Εκδόσεις Αίολος σελ. 210(9/10)
09. Michael Moorcock "Το Κάστρο του Μαργαριταριού" , Εκδόσεις Αίολος σελ. 272(8/10)
10. Patrick Rothfuss " Όσα Φοβούνται οι Σοφοί" Τόμος Α, Εκδόσεις Anubis, σελ 726 (9,5/10)
11. Gavliel Guy Kay "Προς το Σαράντιον" Εκδόσεις Anubis, σελ 576 (8/10)
12. Phillip Vandenberg " Το Πέμπτο Ευαγγέλιο" Εκδόσεις Κονιδάρη, σελ.344 (8,5/10)

13. Antonine Artaud "ο καλογερος του  λιουις" Εκδόσεις Αιγόκερως, σελ. 356 (9/10)

14. Asensi Matilde " ο τελευταιος κατωνας" Εκδόσεις Λιβανης, σελ. 592 (7,5/10)

15. Vance Jack " ιστοριες της ετοιμοθανατης γης" Εκδοσεις Αίολος, Σελ. 220 (9/10)

16. Vance Jack "τα μάτια τοιυ ανωτερου κοσμου" Εκδόσεις Αίολος, σελ. 264 (10/10)

17. Herbert Frank "Dune", Εκδόσεις Αnubis, σελ. 640 (9/10)

18. Thomas Scarlett "Το τέλος του Μιστερ Υ" εκδόσεις Ψυχογίος, σελ. 530 (7,5/10)

19. Pehov Alexey " Κυνηγός Σκιών" Εκδόσεις Λιβάνης,  σελ. 432 (8/10) Καλό. πολυ κοντα σε αρχοντα των δαχτυλιδιων σε λογικη, γρηγορο ενδιαφερον με τα παντα μεσα (ξωτικα , οργκ κλπ) . καλη ιστορια θα διαβασω και τα επομενα οταν τα βγαλει ο λιβανης

[Adicto]

19. Τζυλιαν Φλυν, Σκοτεινος Τόπος, εκδ Μεταίχμιο, Μτφ Γωγώ Αρβανίτη.

 

Πολύ καλό και αυτό!

[Nihilio]

39) Jingo - Terry Pratchett (410)

Οχι απο τα καλυτερα του...

[Μιχάλης]

1)Χρήσιμα Αντικείμενα - Stephen King σελ. 740 (8,5/10)
2)Η Έπαυλη - Δημήτρης Δραγούνης σελ. 112 (9/10)
3)Ο Άρχοντας Του Ψεύδους - Graham Masterton σελ. 287 (10/10)
4)O Μαυρος Πύργος:Ο Άνεμος Μέσα Από Την Κλειδαρότρυπα - Stephen King σελ. 329 (10/10)
5)O Εξορκιστής - William Peter Blatty σελ.422 (10/10)
6)Ο Κερασφόρος - Joe Hill σελ.476 (9/10)
7)Το Ασήμι που Ουρλιάζει - Αβραάμ Καούα σελ.284 (10/10)

Edited July 22, 2013 by Μιχάλης

[Airbourne]

1) Ιστορίες που δεν διηγήθηκε ποτέ κανείς. Παντελής Γιαννουλάκης (268) 7/10

2) Κνούλπ. Έρμαν Έσσε. (154)  8/10

3) Το στοίχειωμα. Ρίτσαρντ Μάθεσον (276)  9,5/10

4) Ραντεβού με τον Ράμα. Άρθουρ Κλάρκ (301)  8,5/10

5) Υπερίων. Ντάν Σίμμονς. (479)  

6) Ταχύτητα. Ντίν Κούντζ. (408)  6/10

7) Το πράσινο μίλι. Στέφεν Κίνγκ. (441)  9,5/10

8) Όλα είναι δυνατά. Στέφεν Κίνγκ (600)  9/10

9) Το οχυρό. Στέφεν Κίνγκ (957) 10/10

10) Μέσα απ' το γυαλί. Ευθυμία Δεσποτάκη (85)  9/10

11) Λουάνες. Κιάρα Καλουντζή. (126)  9/10

12) Ο υπηρέτης των οστών. Άνν Ράις. (573)  8/10

13) Οχτώ. Κάθριν Νέβιλ. (767)  8/10

14) Μόμπυ Ντίκ. Έρμαν Μέλβιλ. (536)  10/10

15) Τα άγουρα χρόνια. Α.Κρόνιν. (240)  8/10

16) Τρυποκάρυδος. Τόμ Ρομπινς. (285)  9/10

17) Ρέκβιεμ. Γκράχαμ Τζόις. (270)  

18) Tigana-1 GGC.(442)

19 Tigana-2 GGC.(312)  

20) Η πιο μακρινή ακτή. Ούρσουλα Λε Γκέν. (198)  

21) Dune. Φράνκ Χέρμπερτ.(638)

22) Dune. O μεσσίας. Φράνκ Χέρμπερτ. (268)

23) Dune. Τα παιδιά του Dune. Φράνκ Χέρμπερτ. (458)        

24) Ιμάντζικα. Clive Barker. (1011)    9/10

25) Solaris. Lem Stanislaw. (239)

26) Χρήσιμα Αντικείμενα. Stephen King (740)

27) Από την άκρη του ματιού του. Dean Koontz. (820)

Edited July 22, 2013 by Airbourne

[Mors Planch]

1. Πόθοι και πάθη στην Παλιά Αθήνα 1834-1938, Θ. Σιταράς (378)

2. An American soldier under the Greek flag at Bezanie, T.S. Hutchison (261)
3. Through Struggle, The Stars, John Lumpkin (422)
4. Macedonian Armies after Alexander 323–168 BC, N. Secunda (48)
5. Ο Παππούς μου και το κακό, Γ. Γιατρομανωλάκης (437)
6. Εγκλημα στην ταξιαρχια, Σ. Λιγκας (449)
7. The War that came early, Coup d'etat, Harry Turtledove (432)
8. Operation Chaos, Poul Anderson (256)
9. Operation Luna, Poul Anderson (416)
10. The Heretic, Tony Daniel & David Drake (352)
11. God Game Black, G Hanrahan (126)
12. Δέκα εβδομάδες με ένα ιντερμένζο, Γ. Σπανδώνης (318)
13. Οι εννέα καισαρες, Β. Παπαθεοδώρου (256)
14. Ο Περατικός, Μ.Β. Χατζόπουλος (330)
15. Νόστου Πάθη, Μ.Β. Χατζόπουλος (333)
16. Το ύψος των περιστάσεων, Χ.Α. Χωμενίδης (325)
17. ΝΙΚΗ στη Νεκρή Ζώνη, Γ. Φασούλας & Γ. Σκάλκος (285)

18. The Profession, Steven Pressfield (336)

19. Επιχειρηση Κόφινου, Σ Παπαγεωργίου (162)

20. The Desert of Stars, John Lumpkin (352)

21. Warriors, George R.R. Martin & Gardner Dozois (736)

22. Beginnings, David Weber (400)

23. Mutineer's Moon, David Weber (320)

24. The Armageddon Inheritance, David Weber (352)

25. Heirs of Empire, David Weber (544)

26. Shadows of Falling Night, S.M.Stirling (385)

27. World War Z, Max Brooks (342)

28. ΕΦΦάνταστες Ιστορίες, (244)

29. 1821 Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε, Α, Κακούρη (375)

30. Χωριάτικα Βρωμόλογα, Φίλιππος Βλάχος (52)

31. Βέβηλη Πτήση, Βασίλης Γκουρογιάννης (214)

32. Ο Διορθωτής, Αλέξης Παρνής (220)

33. Existence, David Brin (659)

 

Το πρώτο βιβλίο του Brin μετά από μια δεκαετία, κάποια μικρα κομμάτια του είχαν εμφανιστεί παλιότερα σαν διηγηματα. Σκληρή ΕΦ, για να μην φανώ υπερβολικός χαρακτηρίζεται άνετα σαν πολύ καλό, αν και η λύση του στο παράδοξο του Φέρμι είναι... ανησυχητική.