Kafka Posted January 2, 2013 Share Posted January 2, 2013 Σχόλια: Είναι το διήγημα που δημοσιεύθηκε στο τρίτο τεύχος του SubTales. Θέλω να ευχαριστήσω και πάλι το Στράτο. Ελπίζω οτι έκανε και σε άλλους καλή εντύπωση. Σημείωση ενός νεκρού Είναι φυσικό να δυσκολεύεται κανείς να θυμηθεί, ακόμα και το άμεσο παρελθόν, όταν παρουσιάζονται ανησυχίες που ο απώτερος τους στόχος είναι να τον πείσουν για την απίθανη περίπτωση πως αυτό που θυμάται είναι ένα ψέμα. Φυσικά αν είχα όντως τη διάθεση να υποχωρήσω σε αυτές θα γινόταν να επισημάνω ορισμένα στοιχεία που θα μπορούσαν να τις παρουσιάσουν, όχι ως ορθές βέβαια, αλλά ικανές να στηριχτούν κάπου, αναμφίβολα όμως ως μέρος μιας κακής πλάνης. Είμαι ένας αστυνομικός. Δέχτηκα την εντολή απο τον προϊστάμενο μου να μεταβώ σε αυτό το χώρο, για να εξετάσω την προφανή αυτοκτονία του νέου του κατοίκου. Αυτό το έπραξα. Με τη βοήθεια του ιδιοκτήτη του διαμερίσματος μπήκα και έριξα μια ματιά στο δυσοίωνα μουντό περιβάλλον, όπου δέσποζαν οι χιλιάδες τυπωμένες σελίδες στα ράφια της βιβλιοθήκης. Έπειτα κοίταξα τον φωταγωγό, αυτό το παραλληλόγραμμο χάσμα που είχε πριν απο λίγη ώρα καταπιεί έναν άνθρωπο. Κατόπιν υπήρξε μια μικρή σύγχυση, καθώς ο ιδιοκτήτης βρισκόταν εκ νέου έξω απο το διαμέρισμα για να με ειδοποιήσει πως είχαν έρθει να πάρουν το πτώμα, κατεβαίνοντας απο το άνοιγμα στο ισόγειο. Ακολούθως βρίσκομαι εδώ, αφού επικοινώνησα με τον διοικητή μου και μου ζήτησε να περιμένω την έλευσή του. Καθώς ο χρόνος κυλούσε αργά αποφάσισα να διαβάσω κάποια απο τις αναρίθμητες εκείνες σελίδες, που προφανώς αποτελούσαν το ημερολόγιο του νεκρού. Καθαυτή μια αφύσικη έμπνευση, αφού αυτές δεν προοριζόμουν να τις δω ποτέ, αλλά ίσως να μπορεί να αποδοθεί ακριβώς σε αυτή την απαγόρευση που μου επιβάλλει ο βαθμός μου η πρόθεση να διαβάσω λιγάκι εκεί τί είχε σημειωθεί, κάτι για το οποίο σε λίγο θα χάσω πλέον κάθε δυνατότητα. Και ήταν στις γραμμές και στις σελίδες όπου είδα, διαλέγοντας μια στην τύχη, κάποιες απο τις σκέψεις του τεθνεώτα. Σύμφωνα με αυτές εκείνος πίστευε- μάλλον η πίστη αυτή θα επεξηγούταν σε κάποιο άλλο σημείο των σελίδων- οτι πέφτοντας στον φωταγωγό θα περνούσε άμεσα σε μία νέα ζωή, πιο ευτυχή απο την τωρινή του. Η φράση οτι όπως ήρθε στη ζωή περνώντας μέσα απο ένα διάδρομο, έτσι και θα περνούσε στην επόμενη μέσα απο έναν κάθετο άλλο, μου κίνησε την περιέργεια, και έτσι συνέχισα να διαβάζω. Παρακάτω σημείωνε πως δεν ήταν σίγουρος για το τί ακριβώς θα ακολουθούσε του θανάτου του. Είχε ονειρευθεί μια μετάβαση σε μια νέα ύπαρξη, όμως τις λεπτομέρειές της δε τις γνώριζε. Η σελίδα έκλεινε με την υπόθεση πως ίσως ακόμα και να μην συνέβαινε καθόλου κάτι το εύκολο να το φανταστεί. Ίσως να ίσχυε κάτι εξαιρετικά ανήκουστο. Για παράδειγμα μπορεί μια στιγμή μετά απο τον τελειωτικό του πόνο, και το θάνατο, να βρισκόταν και πάλι πάνω στο διαμέρισμα, και να κοιτούσε ίσως και στον άδειο φωταγωγό. Ίσως να είχε κάποια βάση αυτή η εικασία, και υποσημείωνε οτι άλλοτε είχε ασχοληθεί, έστω και όσο περιστασιακά το επέτρεπε η φύση αυτής της αλλόκοτης πεποίθησης, με μια μικρή τελετή στην οποία είχε προδικάσει πώς θα περνούσε απο τη μια ζωή στην άλλη. Κατ αυτήν θα έπαιρνε ίσως το σώμα κάποιου άλλου που θα είχε βρεθεί στο διαμέρισμα, κάτι που θα γινόταν άμεσα, ανώδυνα. Θα μπορούσε σε αυτή την περίπτωση να είχε ακόμα και λησμονήσει ποιός ήταν, να είχε μετατραπεί στον άλλο, αλλά η συνείδησή που τον κινούσε να ήταν απαράλλακτη η δική του, μόνο που αυτό θα το ανακάλυπτε σιγά-σιγά. Ακολούθως διάβασα και άλλες σελίδες. Η τελετή δεν αναφερόταν όμως ξανά παρά μόνο εν μέρη. Έτσι κάπου διάβασα την απορία του πεθαμένου για το είδος του ανθρώπου που θα αποτελούσε το νέο του σαρκίο. Η αρκετά εύλογη κρίση πως αυτός θα μπορούσε να είναι είτε ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης, είτε κάποιο όργανο των αρχών, που θα το καλούσαν για να ερευνήσει την αυτοκτονία του, δε με ενόχλησε, και την υποδέχτηκα αντίθετα με ένα χαμόγελο. Ωστόσο όταν προσπάθησα να επιλέξω μια τρίτη σελίδα, και είδα εκεί σκόρπια τη μεμονωμένη λέξη «αστυνομικός», ένοιωσα λιγάκι δυσάρεστα. Απέφυγα να κοιτάξω κάποια ακόμα απο τα γραπτά. Ο προϊστάμενος μου δεν είχε ακόμα φτάσει. Βρισκόμουν ακόμα μόνος μου, με τις σελίδες απέναντί μου, αλλά τώρα δε μου έδιναν την εντύπωση τόσο ενός νεκρού σωρού, όσο ενός μυστικού που θα γινόταν σχεδόν να αφορά και εμένα... Η ανακάλυψη οτι η μνήμη μου χώλαινε ήρθε αμέσως έπειτα, και όπως σημείωσα την απέδωσα στο γεγονός οτι είχα αναμφίβολα επηρεαστεί απο όσα διάβασα. Εγώ, ένας λογικός άνθρωπος, ένας άνθρωπος με ελάχιστη φαντασία για τέτοια ζητήματα, δεν είναι παράδοξο να ανησυχήσω κάπως απο ένα τέτοιο αναπάντεχο διάβασμα. Και όμως σκέφτηκα οτι τώρα, πριν να φτάσει ο επιθεωρητής, θα κρύψω αυτές τις σελίδες που έγραψα, με το μολύβι και το χαρτί του νεκρού, κάπου στο σωρό των άλλων χιλιάδων, σα να ήταν και αυτές ένα κομμάτι τους, και με την ελπίδα αυτή η μικρή παραχώρηση στη δεισιδαίμονα σκέψη να είναι αρκετή για να εξαγοράσω μια επιπρόσθετη έγνοια για αυτήν. Ωστόσο, παρόλο που πέρα απο τη βιβλιοθήκη, ένας καθρέπτης στέκει στην άκρη ενός ακόμα βαριού επίπλου, δεν τόλμησα όλη αυτή την ώρα να κοιτάξω τη μορφή μου, όχι μόνο απο το φόβο εκείνου που θα μπορούσα να δω, αλλά ακόμα κυριότερα καθώς φαίνεται οτι έχω λησμονήσει ουσιαστικά ακόμα και πώς θα ήταν το απολύτως φυσιολογικό της είδωλο. Και η θέληση να διαβάσω και άλλα χαρτιά ποτέ πλέον δεν υποχωρεί! Κυριάκος Χαλκόπουλος 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted January 2, 2013 Share Posted January 2, 2013 Ναι, καλή εντύπωση. Ιδιαίτερο ύφος γραφής που αν και δυσνόητο σε κάποια σημεία (και με την ελπίδα αυτή η μικρή παραχώρηση στη δεισιδαίμονα σκέψη να είναι αρκετή για να εξαγοράσω μια επιπρόσθετη έγνοια για αυτήν (;)) δεν είναι αταίριαστο. Δίνει την εντύπωση άλλου κόσμου, άλλου τρόπου σκέψης και σε βοηθάει στο να γίνει ακομη πιο απόκοσμο το σκηνικό. Ενα σημείο δεν είναι ξεκάθαρο, η μνήμη που χωλαίνει είναι ένδειξη μετενσάρκωσης αλλά όχι βεβαιότητα. Το άφησες θολό αν τελικά όντως συνέβη. Μπορεί να είναι και ένας αστυνομικός που πίνει εν ώρα υπηρεσίας τελικά (για παράδειγμα). Υποθέτω άφησες χώρο για τη φαντασία του αναγνώστη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 2, 2013 Author Share Posted January 2, 2013 Ευχαριστώ για το σχόλιο, ναι, έχεις απόλυτο δίκιο, ήθελα ακριβώς να μπορεί να υπάρξει και μια εντελώς ψυχολογική εξήγηση, μαζί με τη μεταφυσική (μετενσάρκωση). Επίσης ίσως ο αστυνομικός να ήταν πολύ πιο πεζός ως άτομο, αλλά επειδή καταλήφθηκε απο τον άλλο, έγινε κάτι σαν και εκείνον, και έτσι υπάρχει ίση πιθανότητα και για την άλλη ερμηνεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted January 5, 2013 Share Posted January 5, 2013 Μου άρεσε η ιδέα σου. Γράφεις με έναν περίεργο δικό σου τρόπο ο οποίος μοιάζει να βγαίνει από άλλες εποχές. Κάθε φορά που σε διαβάζω διερωτώμαι αν μου αρέσει ή όχι. Κάποιες φορές το βρίσκω πολύ πετυχημένο και κάποιες κάπως επιτηδευμένο. Μάλλον, τελικά σου πάει αφού αυτό είναι το προσωπικό σου στυλ γραψίματος. Πρόσεξε λίγο τις πολύ μεγάλες σου προτάσεις. Στην πέμπτη γραμμή γράφεις: “Δέχτηκα την εντολή απο τον προϊστάμενο μου να μεταβώ σε αυτό το χώρο, για να εξετάσω την προφανή αυτοκτονία του νέου του κατοίκου”. Ποιού νέου κατοίκου; (μέχρι εκείνο το σημείο δεν μας δίνεις κάποια άλλη πληροφορία ώστε να βγαίνει νόημα για ποιο πράγμα μιλάς…). Γενικά, έχεις μερικές πολύ καλές ιδέες τις οποίες αν δουλέψεις λίγο μπορεί να βγουν ωραία διηγήματα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 5, 2013 Author Share Posted January 5, 2013 Ευχαριστώ. Το "του νέου του κατοίκου" υπάρχει για να πληροφορηθεί ο αναγνώστης οτι ο κάτοικος είναι νέος σε ηλικία. Που με τη σειρά του χρειάζεται για να συνδεθεί με τον αστυνομικό, που καθώς είναι χαμηλά στη βαθμίδα της υπηρεσίας του, κατά πάσα πιθανότητα είναι επίσης νέος. Έτσι υπάρχει μια ακόμα συνάφεια ανάμεσά τους, που λειτουργεί στις διάφορες περιπτώσεις για ερμηνεία αυτού που έγινε (ίσως να έχει αυτοκτονήσει κάποιος, και ο άλλος να ταράχτηκε απο αυτό, ίσως να υπάρχει μετενσάρκωση, ίσως, όμως, να είναι το ίδιο άτομο εξ αρχής, και σε μια άμυνα του οργανισμού να παρουσιάστηκε για να αποτραπεί η αυτοκτονία, ως κάποιος άλλος). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrusaki Posted January 5, 2013 Share Posted January 5, 2013 Πραγματι ο επιτηδευμενος τροπος γραφης με ενοχλησε και εμενα σε καποια σημεια αλλα παρολα αυτα το χειρηστηκες ωραια. Σου κρατουσε το ενδιαφερον παρολο που κουραζε σε καποια σημεια , μπορεις μεν να το κρατησεις αλλα να το ελαφρωσεις λιγο ωστε να μην χτυπαει στο ματι..μετα ενω μου αρεσε πολυ ως ιδεα , δεν τρελαθηκα με το γεγονος οτι τελικα εμεινε μετεωρο το τι θα συμβει . Υπαρχουν πολλες ταινιες και βιβλια πλεον που τελειωνουν ετσι και εχει αρχισει να παλιωνει αυτο.. αρχικα πριν καμια δεκαετια μπορει να θεωρουταν νεωτερισμος αλλα πλεον το κανουν ολοι . Και επισης σου αφηνει το παραπονο οτι διαβασες μια ιστορια και δεν ξερεις τελικα τι διαβασες.. αυτες οι μικρες ατελειες που παρατηρησα , κατα τα αλλα ωραιο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted January 5, 2013 Author Share Posted January 5, 2013 Χάρηκα που σου άρεσε, έστω κατά σημεία. Ο τρόπος που γράφω με εκφράζει, δεν είναι μάλλον για όλους, όμως εξελίσσεται, ίσως κάποτε να είναι πιο απλός αν και εγώ θεωρώ οτι είναι ήδη σαφής και ταιριάζει στις ιδέες που περιγράφω. Ωστόσο όλοι καλό είναι να βελτιώνονται όσο περνάει ο χρόνος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.