Jump to content

Χαμένη πόλη


Ροη

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Καλλιρρόη Αγγελοπούλου

Είδος: Τρόμος

Βία; Λίγη

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 1245

Αυτοτελής; Όχι

Σχόλια: Για τον 32ο διαγωνισμό σύντομης ιστορίας.

χαμένη πόλη.doc

χαμένη πόλη.pdf

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μια πολύ όμορφη ιστορία.

 

Ωραία και προσεχτικά, κατάφερες να ξεδιπλώσεις τον κεντρικό σου χαρακτήρα. Άψογα μας έδωσες μνα καταλάβουμε ποιος ήταν ο σκοπός του και η ανατροπή στο τέλος, όπου μας αποκαλύπτεις την αληθινή του φύση, λειτούργησε κάτι περισσότερο από ικανοποιητικά.

 

Αν κάτι δεν λειτούργησε για εμένα σωστά, αυτό ήταν το γεγονός έδωσες μεγάλο βάρος στις σκέψεις του ήρωα, που από την φύση δεν ήταν δυνατό να τον τρομάζει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα παρακμής. Ο ήρωας δεν επηρεάζεται και αναγκαστικά ούτε κι εμείς, που παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από τα δικά του μάτια. Ίσως αν παρουσίαζες κάποιες πραγματικά τρομαχτικές εικόνες, το αποτέλεσμα να μπορούσε να πλησιάσει περισσότερο τον τρόμο και να μην μείνει στην περιοχή του hardcore dark fantasy. Πραγματικά,, μου έδωσε την εντύπωση σκοτεινής φαντασίας(θεοί του αίματος, άγγελοι κλπ) και όχι τρόμου.

 

Πολύ καλή χρήση του λόγου και ένα ιδιαίτερο, δικό σου στυλ που ταιριάζει στον τρόμο. Μια πραγματικά καλή συμμετοχή.

 

Καλή σου επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Ιδιαίτερο κομμάτι. Μου άφησε γενικά πολύ καλή εντύπωση. Ατμοσφαιρικό, απόκοσμο παρόλο που εκτυλίχθηκε σε κάτι τόσο συνηθισμένο όσο μια πολυκατοικία. Είχε και όμορφη βασική ιδέα, τη θυσιολατρία σε αντιδιαστολή με την αντίθετη θεία βούληση του αγγέλου. Υπάρχει νέμεση (που λατρεύω) και οι τελευταίες σκέψεις του ήρωα είναι ένα ακόμη συν. Αρκετά σκοτεινές και ελπιδοφόρες μαζί, αντάξιες κατά τη γνώμη μου με σκέψεις αγγέλου. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην ιστορία ίσως να άλλαζα κάπως την εισαγωγή που προσπαθείς να προιδεάσεις τον αναγνώστη για το τι συμβαίνει. Κάποιες φράσεις είναι περίεργες (π.χ Όλες οι ομορφιές του κόσμου δεν θα μπορούσαν να κρύψουν πια, όσα κρύβονται έξω απο περίτεχνους τοίχους - εδώ αντί για 'εξω' μάλλον θέλει 'μέσα', ατελείωτες δεσμίδες τούβλων, να δημιουργούν αδύνατα σχήματα, να υπονοούν ήχους και μυστήρια - αδύνατα σχήματα;;). Μου άρεσε πάντως.

 

Καλή επιτυχία!

Link to comment
Share on other sites

Τα θετικά: Πολύ ωραία σύνθεση μετα-αποκαλυπτικού σκηνικού, urban fantasy, dark fantasy με πινελιές τρόμου, έτσι ώστε όχι απλώς να μην προκύψει αχταρμας, αλλά αντίθετα να προκύψει κάτι πολύ καλό. Ωραία η απόδοση των σκέψεων του ήρωα, αλλά και το κοινωνικοπολιτικό σχόλιο έδεσε μια χαρά. Πήρες πολλά ρίσκα που στέφτηκαν με επιτυχία. Και πολύ ωραία, ταξιδιάρικη γραφή.

 

Τα αρνητικά: Οκ, το είπα και σε μία προηγούμενη ιστορία. Οι μικρές ιστορίες με πολύπλοκα settings, όταν τοποθετούνται μεταξύ ιστοριών τρόμου, εμένα προσωπικά μου χαλάνε την ατμόσφαιρα. Αυτό θα μπορούσα να το απολαύσω ανάμεσα σε urban fantasy ιστορίες, ή ακόμη καλύτερα, ανάμεσα σε ιστορίες που αναφέρονται στο ίδιο setting. Βάλε μέσα σε αυτά και το γεγονός ότι τα fantasy στοιχεία σχεδόν εκμηδενίζουν τον τρόμο (στην προκειμένη περίπτωση η αιματηρή σκηνή για τα δεδομένα του τρόμου έμοιαζε εμβόλιμη, ενώ για τα δεδομένα του fantasy λειτούργησε μια χαρά). Αυτά συμφωνα με το προσωπικό μου γούστο, διότι με το sci-fi horror (και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις) δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Μην αλλάξεις τίποτα, απλώς πρόσεξε δίπλα σε τι είδους ιστορίες θα τοποθετήσεις την ιστορία σου.

 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΡΟΗ!!!!

Link to comment
Share on other sites

Dark fantasy ιστορία με αφήγηση ''εσωτερική'' και εκρήξεις λυρισμού. Πολύ ωραία δοσμένη.

Με συνεπήρε και εμένα η διήγηση και όλο το setting. Ο τρόμος πιστεύω μένει πίσω, σε κανένα σημείο δεν τον ένιωσα. Πιστεύω εύκολη λύση ήταν και η σύνδεση που έκανες με το θέμα το διαγωνισμού.

Μ' άρεσε πολύ η απουσία ονομάτων. Προσδίδει άλλη μια νότα μυστηρίου. Πάντως την ευχαριστήθηκα πραγματικά.

 

Καλή σου επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Πολύ άγρια ιστορία.

 

Μου άρεσε η ιδέα ενός "αγγέλου του αίματος". Επίσης μου άρεσε πολύ η εισαγωγή, όλη η υπόθεση με την καρέκλα που είχε κρατηθεί, και ο σκοτεινός λόγος που το αιτιολογούσε.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα στροφή, όλοι νομίζουν οτι ο ξένος είναι κάποιο θύμα, ή κάποιος ασύνδετος με την ιστορία, αλλά τελικά είναι ο ίδιος ο θεός στον οποίο λανθασμένα θυσιάζουν.

 

Στα αρνητικά: κρίνω οτι η αποκάλυψη της ταυτότητας του αγνώστου έγινε πολύ γρήγορα, και έτσι ξένισε αρκετά. Ενώ είχες φτιάξει μια ιστορία που κινούταν προς άλλη κατεύθυνση, γύρισε ξαφνικά, και παρόλο που έτσι δινόταν ζωή στο αντικείμενο της λατρείας, απο την άλλη μου φάνηκε απότομη η αλλαγή και έμεινα με ερωτηματικά για την πλοκή.

 

Πάντως γράφεις πολύ έντονα. Σου εύχομαι καλή επιτυχία στο διαγωνισμό, θα περιμένω να διαβάσω και άλλα δικά σου κείμενα.

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε: Το πολύ όμορφο φινάλε μιας δυνατής ιστορία. Έχει ιδιαίτερα όμορφο ύφος, έχει προσωπικό στυλ. Ρέει σαν το νεράκι. Σίγουρα τον συμπονάς τα θεό. Πολύ ωραία ιδέα. Πολύ όμορφες φράσεις, ιδιαίτερη, σαν ποίημα, σύνταξη. Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες, μου άρεσε πάρα πολύ.

 

Δε μου άρεσε: Μια ιστορία που δεν είχε την πρόθεση να μας τρομάξει/ανατριχιάσει κτλ ή ακόμη να μας γοητεύσει με κάτι που δε θα έπρεπε να γοητευόμαστε. Αυτό σημαίνει πως αυτή δεν είναι μια ιστορία τρόμου. Για να ήτανε μια τέτοια θα έπρεπε είτε να μας είχες ταυτίσει με κάποιον κάτοικο που τα έκανε όλα αυτά και που όμως τελικά την ώρα που ο θεός τους έδινε μια ευκαιρία εκείνος θα την πίστευε και θα άκουγε με γνήσιο τρόμο τους συντοπίτες του να την αγνοούν ή κάτι αντίστοιχο. Από την πλευρά του θεού που την βλέπουμε μπορούμε να νιώσουμε μόνο τα δικά του συναισθήματα τα οποία βέβαια είναι απογοήτευση, απόγνωση, θυμός ακόμη, αλλά αυτά. (Όλα αυτά φυσικά δεν έχουνε καμία σχέση με την ιστορία σου. Αυτή είναι πανέμορφη ως έχει και σε παρακαλώ μην πάρεις στραβά αυτά που σου λέω και την αλλάξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτά που σου εξηγώ εδώ – όπως μπορώ φυσικά κι εγώ – είναι η ιδέα και ένα μικρό μέρος της τεχνικής που μπορώ να αναγνωρίσω στο να γράψεις μια ιστορία τρόμου.)

 

Τρομομεζούρα: Μπα

Link to comment
Share on other sites

Ωραία γραφή και όμορφη ατμόσφαιρα. Θα ήθελα κι άλλο. Κι άλλη έκταση κυρίως, λίγη ακόμα εμπλοκή του ήρωα στην ιστορία, ίσως.

Δεν έχω να πω κάτι βοηθητικό, νομίζω. Με γοητεύουν πολύ οι ιστορίες στις οποίες αυτό που συνήθως αντιλαμβανόμαστε ως μεγάλο και δυνατό εμφανίζεται τόσο προσωπικά, και είναι τόσο ευάλωτο παρά τη δύναμή του (ή είναι ακριβώς αυτή η δύναμή του που το κάνει ευάλωτο). Λίγα πράγματα βρίσκω πιο θλιβερά απ' αυτό. Γι' αυτό, με έχεις. (Στη δεύτερη ανάγνωση όμως. Στην πρώτη θόλωσε την ιστορία η παρουσίασή της σ' ένα διαγωνισμό τρόμου. Είναι τρόμος; Έχει θέμα το αίμα; Δεν ξέρω, και τελικά δε με νοιάζει κιόλας.)

Link to comment
Share on other sites

Καταρχάς να πω ότι όσο διάβαζα την ιστορία δεν έπαψα να αναρωτιέμαι για τα υπόλοιπα σκοτεινά μυστήρια του κόσμου που έφτιαξες και που δεν αναφέρονται. Αυτό είναι πολύ καλό, άσχετα με το αν θα ήθελα να μάθω κι άλλα.

 

Δημιούργησες μια πολύ καλή ατμόσφαιρα η οποία διατηρείται σε όλη την έκταση της ιστορίας. Ο περίεργος γέρος, οι περίεργες τελετές. Όλα έδειχναν ότι κάτι φρικτό θα ακολουθούσε και μόνο εικασίες μπορούσαμε να κάνουμε για το ποιο ρόλο θα έπαιζε ο γέρος. Μ’ άρεσε αυτή η αλλαγή. Ήταν και εντυπωσιακή και απρόσμενη.

 

Διέκρινα, όμως, κάτι διφορούμενο στην ιστορία. Ο γέρος/άγγελος θέλει να σώσει τους ανθρώπους που το έχουν ρίξει στις σφαγές και τις θυσίες, αλλά, παρόλ’ αυτά, τους πληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Τραβάει αρκετά προς θρησκευτικά μονοπάτια, κάτι σαν Σόδομα και Γόμορρα, και δεν θα το ήθελα.

 

Επίσης, θα ήθελα να μάθω και κάποια επιπλέον πράγματα για τους αγγέλους-τιμωρούς. Γιατί αυτός ήταν ο τελευταίος; Τι θα γινόταν από εκεί και μετά; Γιατί αποφάσισε να φύγει; Ίσως είναι απορίες που δεν αφορούν την παρούσα ιστορία, αλλά μου μείναμε μετά την ανάγνωσή της.

Edited by Mesmer
Link to comment
Share on other sites

Μια καλογραμμένη σκοτεινή ιστορία.

Η συγγραφέας καταφέρνει με τις πετυχημένες περιγραφές της να μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα της ιστορίας.

Παρόλο που δεν υπάρχει κάποια τρομακτική σκηνή που θα κάνει τον αναγνώστη να ανατριχιάσει, σίγουρα είναι μέσα στο θέμα του διαγωνισμού: Τρόμος – αίμα.

Καλή επιτυχία Ρόη!

Link to comment
Share on other sites

Για το ύφος σου, τον τρόπο γραφής σου και το πόσο όμορφα κυλά η ιστορία σου, ειπώθηκαν αρκετά και απλά θα πω ότι μου άρεσαν και εμένα πάρα πολύ.

 

Το άσχημο είναι ότι ενώ η ιστορία σου διαθέτει όλα όσα χρειάζονται για μία καλή ιστορία, εντούτοις καταφέρνει να χάσει πόντους γιατί βγαίνει εκτός του είδους μας που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο τρόμος...

 

Πάντως θέλω να το δω περισσότερο ανεπτυγμένο, με περισσότερες περιγραφές του κόσμου σου και περισσότερες εξηγήσεις στις ερωτήσεις που γεννιούνται όταν την διαβάζουμε (πολλές από αυτές έχει επισημάνει ο Άγγελος πιο πάνω).

 

Καλή επιτυχία!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Η ιδέα σου είναι ενδιαφέρουσε και μάλιστα μου έκανε εντύπωσε γιατί έμοιαζε με μια ιδέα που είχα σκεφτεί παλιά.

Η ατμόσφαιρα και η γραφή είναι στα δικά σου επίπεδα δηλαδή πολύ καλά. Και εγώ να πω την αμαρτία μου θα ήθελα μεγαλύτερη ανάλυση στο σημείο που ξυπνάει ο γέρος από την καρέκλα (πολύ καλή επιλογή να είναι κάτι σαν διαχειριστής της πολυκατοικίας btw). Μου άρεσε και ο όρος που είχε βάλει να είναι παρόν παντού, αυτό κάτι δείχνει, όπως και η ξαφνίκή μεταμόρφωσή του. Εγώ πιστεύω ότι είναι τρόμου ακόμα και αν ο πρωταγωνιστής δεν είναι αυτός που θα φοβόταν. Ειδικά στη σκηνή με το μωρό είναι πραγματικά ανατριχιαστική γι αυτό θα ήθελα να την αναλύσεις πιο πολύ. Αυτό θα έκανε το τέλος απείρως πιο ενδιαφέρον. Όπως και ένα μικρό backstory της ιστορίας του αγγέλου. Η ιδεά μου ήταν ότι οι πόλεις είχαν χωριστεί με βάση την θρησκεία και ο κάθε άγγελος ήταν θεός-προστάτης κάθε πόλης. Επίσης παίζανε και θυσίες και οι άγγελοι εμφανίζονταν μεταμφιεσμένοι και κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους πιστούς.

.

 

Καλή επιτυχία! :)

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια, είχα τον χαρακτήρα του γέρου-αγγέλου στο κεφάλι μου και η ιστορία κύλισε φυσικά μέσα απο την περιγραφή του. Συμφωνώ με όσους ζήτησαν περισσότερο τρόμο. Αν και το έγραψα με υπόκωφο τρόμο στο μυαλό μου, ίσως αν το είχα σκεφτεί καλύτερα να είχα δώσει περισσότερο βάρος στην σκοτεινή πλευρά της πόλης! Όσον αφορά το γιατί ο γέρος φαινόταν να φοβάται ενώ δεν θα έπρεπε, τον είχα σκεφτεί λίγο διστακτικό που ξαναμπλέκεται στα ανθρώπινα πράγματα, λίγο έξω απο τα νερά του, σ'ενα καινούργιο κόσμο. Την τελική αντίδραση του δεν θεώρησα τυπική της ύπαρξης του. Στο μυαλό μου προσπαθούσε αν μη τι άλλο να είναι πάντοτε όσο το δυνατό πιο ανθρώπινος, να ζεί μαζί με τον κόσμο αν και αναγκαστικά, πάντοτε εκτός του. Κάπου μέσα στην ιστορία είναι η φράση, 'χιλιάδες αναμνήσεις και καμιά πραγματικά δική του', που νομίζω τον περιγράφει απόλυτα. Αυτή η βίαιη αντίδρασή του είναι εξαιτίας της τελευταίας σταγόνας που ξεχείλισε το ποτήρι. Ωραίες και οι ιδέες σας για τον τρόπο που θα μπορούσε να απλωθεί το διήγημα! :mf_bookread:

 

Και πάλι ευχαριστώ!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια, είχα τον χαρακτήρα του γέρου-αγγέλου στο κεφάλι μου και η ιστορία κύλισε φυσικά μέσα απο την περιγραφή του. Συμφωνώ με όσους ζήτησαν περισσότερο τρόμο. Αν και το έγραψα με υπόκωφο τρόμο στο μυαλό μου, ίσως αν το είχα σκεφτεί καλύτερα να είχα δώσει περισσότερο βάρος στην σκοτεινή πλευρά της πόλης! Όσον αφορά το γιατί ο γέρος φαινόταν να φοβάται ενώ δεν θα έπρεπε, τον είχα σκεφτεί λίγο διστακτικό που ξαναμπλέκεται στα ανθρώπινα πράγματα, λίγο έξω απο τα νερά του, σ'ενα καινούργιο κόσμο. Την τελική αντίδραση του δεν θεώρησα τυπική της ύπαρξης του. Στο μυαλό μου προσπαθούσε αν μη τι άλλο να είναι πάντοτε όσο το δυνατό πιο ανθρώπινος, να ζεί μαζί με τον κόσμο αν και αναγκαστικά, πάντοτε εκτός του. Κάπου μέσα στην ιστορία είναι η φράση, 'χιλιάδες αναμνήσεις και καμιά πραγματικά δική του', που νομίζω τον περιγράφει απόλυτα. Αυτή η βίαιη αντίδρασή του είναι εξαιτίας της τελευταίας σταγόνας που ξεχείλισε το ποτήρι. Ωραίες και οι ιδέες σας για τον τρόπο που θα μπορούσε να απλωθεί το διήγημα! :mf_bookread:

 

Και πάλι ευχαριστώ!

 

Λοιπόν η ιστορία ήταν εξαιρετική, οπότε..χαλάρωσε...! Η υπερανάλυση καμια φορά είναι τόσο κακή όσο η υπεραπλούστευση..Και δεν το λέω μόνο γιατί ήσουν το 10ρι μου..!;)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..