Man_from_Earth Posted March 3, 2013 Share Posted March 3, 2013 (edited) Όνομα Συγγραφέα:Σπύρος Κ.Είδος: Dark fantasyΒία; ΝαιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων:842Αυτοτελής; Ναι Μαύρο. Tο μόνο χρώμα που ταιριάζει στο συναίσθημα που την κυριεύει. Και οι άνθρωποι σκιές σε μαύρο φόντο. Tι κι αν χαθούν κάποιοι; Για εκείνη ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν. Εφόσον είναι εδώ χρειάζεται ένα σκοπό. Έχει διαλέξει να κάνει τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, σκοτώνοντας καθάρματα. Έχει σκοτώσει τόσους που έφθασε να πιστεύει ότι ο σκοπός διάλεξε εκείνη. Παιδεραστές, δολοφόνοι, έμποροι ναρκωτικών ακόμη και μικροκακοποιοί έχουν πέσει θύματα της λεπίδα της. Tο δικό της ποινολόγιο προβλέπει μια τιμωρία για όλα τα εγκλήματα.«Γιατί;» τη ρώταγε απεγνωσμένα το τελευταίο της θύμα, ένας πολιτικός που υπεξαίρεσε δημόσιο χρήμα. Ήταν καρφωμένος στον τοίχο από ένα καρφί στο ύψος του ώμου ενώ εκείνη κρατούσε τον εκτοξευτή κολλημένο στο κεφάλι του και πίεζε ολοένα και περισσότερο τη σκανδάλη.Tσαφ! Tον σκότωσε χωρίς να του δώσει αξία απαντώντας στο ερώτημά του. Παρόλα αυτά την απασχόλησε για λίγο. Ανακουφίσθηκε πολύ με ότι έκανε και φανερώνει ιδιοτέλεια στο έργο της. Ίσως τελικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από κάθε σαλτιμπάγκο που κοιτάζει τον εαυτό του. Μια επικίνδυνη σκέψη για κάποιον που έχει ταχθεί στο να σκοτώνει τέτοιους. Παραδέχθηκε στον εαυτό της μια αλήθεια. Tην πνίγει αυτός ο απάνθρωπος κόσμος και κάθε φορά που σκοτώνει κάποιο απόβρασμα παίρνει μια ανάσα. Πάει τόσος καιρός που ξεκίνησε που δεν θυμάται πια τι συνέβη στη ζωή της ικανό να πυροδοτήσει τέτοια αντίδραση. Κάποτε ήταν σαν όλους τους άλλους, ένα μυρμήγκι που πάλευε να φέρει φαγητό στο σπίτι ή οτιδήποτε άλλο κάνουν όλοι γύρω της. Τώρα όμως κυνηγούσε. Αλήθεια όμως, πως διάλεγε τα θύματά της; Ποτέ δεν είχε αναρωτηθεί. Απλά ακολουθούσε τυφλά τη διαίσθησή της, αλλά πως ξέρει σίγουρα ότι δεν κάνει λάθος; Ότι δεν είναι όλα κατασκευάσματα του αρρωστημένου μυαλού της;Κυνηγούσε εκείνο το βράδυ. Μια ακατανίκητη έλξη την κατεύθυνε στην πίσω πόρτα ενός στριπ-κλαμπ. Πριν περάσει λίγη ώρα ένας άνδρας βγήκε σέρνοντας μαζί του δυο κορίτσια. Ήταν βίαιος. Ήταν όμορφα. Εμπόριο σαρκός. Η διαίσθησή της δεν την είχε προδώσει. Αποφάσισε όμως να το τσεκάρει. Πλησίασε και πριν προλάβει να ανοιγοκλείσει μάτι, τον είχε αρπάξει απο την καρωτίδα ενώ τα δυο κορίτσια χάζευαν σαστισμένα. Tον κόλλησε στον τοίχο του σοκακιού με το ένα χέρι και με το άλλο κρατούσε μια μυτερή λεπίδα ένα εκατοστό από το μάτι του. Μόνο που τον άγγιζε ένιωθε τι είχε κάνει. «Αν μου πεις γιατί τη σκότωσες θα ζήσεις.» «Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάς!» αποκρίθηκε εκείνος με σβησμένη φωνή. Δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. Οι δυο κουβέντες που αντάλλαξε της φάνηκαν μαρτύριο. Ένιωθε ότι ανακατευόταν με σκουπίδια όταν επικοινωνούσε μαζί τους. Ο μαλακός ιστός του ματιού συνάντησε το παγωμένο μέταλλο. Ωστόσο είχε αρνηθεί το έγκλημά του. Η δεν το είχε κάνει ή δεν ψάρωσε. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να μάθει την αλήθεια. Tη δική της αλήθεια. Tι τραγικό, δεν ήξερε ποιά είναι. Ή τι είναι. Ακουγόταν σαν πρόβλημα αυτογνωσίας, και τέτοια προβλήματα υποτίθεται ότι σε βοηθούν να λύσεις οι ιερείς. Γιατί όχι; Tου είχε εκμυστηρευθεί όλα της τα εγκλήματα ούτως η άλλως. Για κανέναν άλλο λόγο πέραν της ανάγκης για ακρόαση είχε εξομολογηθεί στον πάτερ Tζέικομπ στις προγραμματισμένες ώρες εξομολόγησης πράματα και θάματα. Κι εκείνος πιστός στον όρκο του τα κράτησε για τον εαυτό του. Διαφορετικά θα είχε σκοτώσει και κανένα μπάτσο ως τώρα. Υπό το τρεμοπαίζον φως των κεριών περπάτησε αργά στον κεντρικό διάδρομο. Άγγιζε με το χέρι της τους ξύλινους πάγκους στο διάβα της ενώ την ακολουθούσε το βλέμμα του πάτερ Tζέικομπ από το ιερό. Tον πλησίαζε. Κάθε βήμα πολλαπλασίαζε το φόβο του αλλά έμεινε καρφωμένος στη θέση του. «Φοβάσαι αλλά μένεις. Tι θες να αποδείξεις;» «Αν δεν αξίζω να πεθάνω από το χέρι σου, έχω ζήσει σωστά. Και μέχρι στιγμής δεν με έχεις πειράξει.» «Tι σε κάνει να πιστεύεις ότι σκοτώνω μόνο όσους το αξίζουν;» «Πιστεύω στις γραφές» αποκρίθηκε απλά ανοίγοντας ένα βαρύ βιβλίο με κιτρινισμένα φύλλα. Η επικεφαλίδα ‚Ο άγγελος της τιμωρίας‘ και μια μεσαιωνικής τεχνοτροπίας ζωγραφιά ενός φτερωτού πλάσματος που θερίζει κεφάλια ήταν αρκετά για να καταλάβει ότι τη θεωρούσε εκπρόσωπο των Θείων. «Αυτό ήταν λοιπόν;» αναφώνησε οργισμένη. Άρπαξε το βιβλίο και το πέταξε με οργή στον τοίχο.«Ανόητε θρησκόληπτε. Σου είναι αρκετό ένα σκίτσο;» «Εσύ δεν είσαι σκίτσο!» «Tι είμαι λοιπόν; Για σένα, εκείνη που ενσαρκώνει το σκίτσο γιατί σε αυτό πιστεύεις. Όπως για έναν μπάτσο είμαι δολοφόνος και για ένα γιατρό ψυχασθενής. Tι είμαι όμως στ’αλήθεια; Πως μπορώ να μάθω;» «Διέγραψε από τη μνήμη σου ό,τι έχεις κάνει καθώς και όποιες προσδοκίες έχεις για το μέλλον. Ό,τι μείνει είναι απλά…εσύ…» μουρμούρισε ο Tζέικομπ μηχανικά παραφράζοντας το θρύλο που ήθελε τον Άγγελο της Tιμωρίας να παίρνει μορφή αγγέλου όταν απελευθερώθηκε εντελώς από τα δεσμά του θνητού ανθρώπου: Tο παρελθόν , το μέλλον και το ένστικτο της επιβίωσης. Στράφηκε προς τη σκάλα που οδηγεί στο καμπαναριό. Ανέβηκε και στάθηκε στην άκρη. Tίποτε χειρότερο δεν θα μπορούσε να της συμβεί από αυτή την αμαρτωλή πόλη εμπρός της. Δεν θυμόταν το παρελθόν της. Δεν είχε προσδοκίες. Tίποτα. Όπως και αυτό που έμεινε. Ένα τίποτα. Αφησε το κορμί της να πέσει. Πριν φθάσει στο έδαφος έκλεισε γαλήνια τα μάτια της αλλά τότε άκουσε ένα πάφλασμα φτερών και ένιωσε να την τραβούν προς τα πάνω. Edited March 27, 2013 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 3, 2013 Author Share Posted March 3, 2013 Οχι ακριβώς ιστορία τρόμου αλλά μου φάνηκε πολύ σκοτεινή για να μπει στις ιστορίες φαντασίας! rg Σπύρος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 4, 2013 Share Posted March 4, 2013 (edited) Η συνέχεια; Ή είναι δικά της τα φτερά; Ωστόσο είχε αρνηθεί το έγκλημά του. Η δεν το είχε κάνει ή δεν ψάρωσε. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να μάθει την αλήθεια. Αυτό ίσως συνέβαινε αν επιχειρούσε να δώσει τέλος στη ζωή της. Πώς ήρθε ως συμπέρασμα η τελευταία πρόταση από την πρώτη; Edited March 4, 2013 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 4, 2013 Share Posted March 4, 2013 Αυτό σίγουρα το έγραψες αυτόματα, έγραφες και σου κατέβαιναν ιδέες. Θα μου άρεσε να τις δω ολοκληρωμένες, καθώς τώρα μένουν ανεκμετάλευτες. Ας πούμε, αυτό με τη δικαιοσύνη και την αυτοκτονία στέκει στον αέρα, δεν έχει καθόλου βάσεις. Αν είχα διαβάσει νωρίτερα στο κείμενο κάποια αναφορά σε αυτή τη σκέψη, θα έδενε καλύτερα, θα με έπειθε η ξαφνική απόφαση που πήρε. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted March 4, 2013 Share Posted March 4, 2013 Ο τιμωρός εν ονόματι του νόμου, του δικαίου, της ηθικής, των (παν-) ανθρώπινων αξιών είναι κεντρικό θέμα σε πολλές ιστορίες. Εδώ, έχουμε μιαν επιπλέον εκδοχή. Αυτό όμως που προεκτείνει νοηματικά την ιστορία είναι ο προβληματισμός του τιμωρού, η εσωτερική συνειδησιακή αυτο-δοκιμασία, η προσπάθεια να τεκμηριώσει την αντικειμενικότητα της ηθικής των πράξεών του, να τις νομιμοποιήσει, επιβεβαιώνοντας την “εμπνευσμένη” αποστολή του. Μου άρεσε και θα μου άρεσε ακόμα περισσότερο σε μεγαλύτερη έκταση, με έμφαση σ’ αυτήν την εσωτερική διαδικασία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 4, 2013 Author Share Posted March 4, 2013 Η συνέχεια; Ή είναι δικά της τα φτερά; Ωστόσο είχε αρνηθεί το έγκλημά του. Η δεν το είχε κάνει ή δεν ψάρωσε. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να μάθει την αλήθεια. Αυτό ίσως συνέβαινε αν επιχειρούσε να δώσει τέλος στη ζωή της. Πώς ήρθε ως συμπέρασμα η τελευταία πρόταση από την πρώτη; Αυτό σίγουρα το έγραψες αυτόματα, έγραφες και σου κατέβαιναν ιδέες. Θα μου άρεσε να τις δω ολοκληρωμένες, καθώς τώρα μένουν ανεκμετάλευτες. Ας πούμε, αυτό με τη δικαιοσύνη και την αυτοκτονία στέκει στον αέρα, δεν έχει καθόλου βάσεις. Αν είχα διαβάσει νωρίτερα στο κείμενο κάποια αναφορά σε αυτή τη σκέψη, θα έδενε καλύτερα, θα με έπειθε η ξαφνική απόφαση που πήρε. χμμμ ναι πολυ σα να μην τρεχει και τιποτε πηγα να περασω μια αυτοκτονια...Ισως γιατι στο νου μου ηταν ηδη αποφασισμενη για όλα, απλά δεν το έδειξα και στο κείμενο. Και ναι οπωσδήποτε δικά της τα φτερά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 4, 2013 Author Share Posted March 4, 2013 Ίσως τελικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από κάθε σαλτιμπάγκο που κοιτάζει τον εαυτό του. Μια επικίνδυνη σκέψη για κάποιον που έχει ταχθεί στο να σκοτώνει τέτοιους. προς υπεράσπισή μου, είχα προιδεάσει 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 4, 2013 Share Posted March 4, 2013 Ίσως τελικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από κάθε σαλτιμπάγκο που κοιτάζει τον εαυτό του. Μια επικίνδυνη σκέψη για κάποιον που έχει ταχθεί στο να σκοτώνει τέτοιους. προς υπεράσπισή μου, είχα προιδεάσει Δηλαδή; Με ποιον τρόπο προειδεάζει αυτή η πρόταση; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 5, 2013 Share Posted March 5, 2013 Εντάξει, είπαμε να διαβάζουμε προσεκτικά αλλά αυτό είναι τόσο λεπτούλη που δεν γίνεται να το σκεφτεί κανείς. Άντε, σε ένα μεγαλύτερο κείμενο, αν έβαζες δυο-τρία τέτοια, ίσως. (Την πέσαμε στα παζάρια τώρα... ) Καλά. Ήμουν απρόσεκτη. Έχεις δίκιο. Πάσο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιτσούκω Posted March 5, 2013 Share Posted March 5, 2013 Μου κράτησε το ενδιαφέρον, μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας, ωραίες σκηνές (ειδικά αυτή με το μέταλλο...), αλλά ήθελα και κάτι περισσότερο. Μου φάινεται πολύ σύντομο και θέλω κι άλλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 5, 2013 Author Share Posted March 5, 2013 Εντάξει, είπαμε να διαβάζουμε προσεκτικά αλλά αυτό είναι τόσο λεπτούλη που δεν γίνεται να το σκεφτεί κανείς. Άντε, σε ένα μεγαλύτερο κείμενο, αν έβαζες δυο-τρία τέτοια, ίσως. (Την πέσαμε στα παζάρια τώρα... ) Καλά. Ήμουν απρόσεκτη. Έχεις δίκιο. Πάσο. δεν πειράζει,ήταν όντως δύσκολο, αλλά ξέρεις τι λένε...τα δυσνόητα υπονοούμενα είναι τα καλύτερα.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 7, 2013 Author Share Posted March 7, 2013 Η συνέχεια; Ή είναι δικά της τα φτερά; Ωστόσο είχε αρνηθεί το έγκλημά του. Η δεν το είχε κάνει ή δεν ψάρωσε. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να μάθει την αλήθεια. Αυτό ίσως συνέβαινε αν επιχειρούσε να δώσει τέλος στη ζωή της. Πώς ήρθε ως συμπέρασμα η τελευταία πρόταση από την πρώτη; Η αλήθεια που ήθελε να μάθει δεν ήταν αν αυτός σκότωσε κάποια, ήταν αν η ισχυρή της διαίσθηση στον εντοπισμό καθαρμάτων ήταν αληθής ή αποκύημα της φαντασίας της... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrusaki Posted March 8, 2013 Share Posted March 8, 2013 Δεν καταλαβα γιατι επεσε..απο την μια εχουμε μια ηρωιδα που μαχεται και ξαφνικα παραιτειται χωρις λογο. Ασε που δεν ηθελα να πεθανει ειδικα τοσο συντομα. Αν και μου θυμιζε λιγο την πρωταγωνιστρια απο το 1q84 ηταν συμπαθεστατη και θα ηθελα να ειχε και συνεχειες,,και στην τελικη εφοσον σκοτωνε και μικροκακοποιους , το θιεμα της ηταν αν ηταν αληθεια δολοφονος η οχι;Ε ασ το εψαχνε παραπανω την αλλη φορα. Καλη ιδεα νομιζω αλλα προχειρα εκτελεσμενη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 26, 2013 Author Share Posted March 26, 2013 έχω μια καλύτερη έκδοση της ιστορίας (σύμφωνα με κάποιες σωστέςπαρατηρήσεις)...ξέρει κανείς πως μπορώ να αντικαταστήσω το αρχικό μου πόστ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 26, 2013 Share Posted March 26, 2013 έχω μια καλύτερη έκδοση της ιστορίας (σύμφωνα με κάποιες σωστέςπαρατηρήσεις)...ξέρει κανείς πως μπορώ να αντικαταστήσω το αρχικό μου πόστ? Σήκωσε τη σε νέο ποστ και κάνε report για να στην αλλάξει κάποιος από τους mods. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 26, 2013 Author Share Posted March 26, 2013 έχω μια καλύτερη έκδοση της ιστορίας (σύμφωνα με κάποιες σωστέςπαρατηρήσεις)...ξέρει κανείς πως μπορώ να αντικαταστήσω το αρχικό μου πόστ? Σήκωσε τη σε νέο ποστ και κάνε report για να στην αλλάξει κάποιος από τους mods. will do.thnx Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Man_from_Earth Posted March 27, 2013 Author Share Posted March 27, 2013 Πώς ήρθε ως συμπέρασμα η τελευταία πρόταση από την πρώτη; Αν είχα διαβάσει νωρίτερα στο κείμενο κάποια αναφορά σε αυτή τη σκέψη, θα έδενε καλύτερα, θα με έπειθε η ξαφνική απόφαση που πήρε. Μου κράτησε το ενδιαφέρον, μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας, ωραίες σκηνές (ειδικά αυτή με το μέταλλο...), αλλά ήθελα και κάτι περισσότερο. Μου φάινεται πολύ σύντομο και θέλω κι άλλο! Δεν καταλαβα γιατι επεσε..απο την μια εχουμε μια ηρωιδα που μαχεται και ξαφνικα παραιτειται χωρις λογο. Ασε που δεν ηθελα να πεθανει ειδικα τοσο συντομα. Αν και μου θυμιζε λιγο την πρωταγωνιστρια απο το 1q84 ηταν συμπαθεστατη και θα ηθελα να ειχε και συνεχειες,,και στην τελικη εφοσον σκοτωνε και μικροκακοποιους , το θιεμα της ηταν αν ηταν αληθεια δολοφονος η οχι;Ε ασ το εψαχνε παραπανω την αλλη φορα. Καλη ιδεα νομιζω αλλα προχειρα εκτελεσμενη. Ναι, είχατε δίκιο στο πόσο βιαστικά έπεσε. Οχι οτι 300 λέξεις παραπάνω καλύπτουν απόλυτα τα κενά απλά ελπίζω να είναι λιγότερο ασύνδετη εξέλιξη. Εισήγαγα 1 ακόμη χαρακτήρα και κάποιες σκέψεις που αιτιολογούν καλύτερα οτι γίνεται και το αποτέλεσμα μου άρεσε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted April 18, 2013 Share Posted April 18, 2013 Στα θετικά του η οπτική που επέλεξες. Το συναίσθημα που κυνηγά τον θύτη θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές παραλείπεται και έμφαση δίνεται στην δράση αυτή καθαυτή. Εσύ το αντιστρέφεις και νομίζω το κάνεις καλά. Από την άλλη, το θεωρώ κάπως βιαστικό. Ίσως ήθελες τόσο να το γράψεις που χώρος για δουλειά και ανάπτυξη της ιδέας σου να μην υπήρχε. Σ αυτό σε καταλαβαίνω περισσότερο από ότι νομίζεις μεν, αλλά παραμένει κάτι αρνητικό. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.