Jump to content

Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος


Μοναχος

Recommended Posts

Το βρίσκω πολύ σκοτεινό και όμορφο. Νομίζω ότι με εμπνέει...μου θύμισες διάφορες σκηνές που έχω δει ή διαβάσει και η αίσθηση που μου άφησε στην αρχή ήταν σαν να απαγγέλει κάποιος στίχους απο τραγούδι ή κάτι τέτοιο.. Πιστεύω θα μου άρεσε να μου το διάβαζε ο Nick Cave ή ο Jim Morisson σε αργόσυρτο τέμπο.

 

Μπράβο για την προσπάθεια. Ελπίζω να διαβάσω και άλλα δείγματα της δουλειάς σου.

Edited by Airbourne
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • Management

Λοιπόν,

διάβασα την ιστορία σου και σχολιάζω ως εξής (προσοχή! Δεν τα παίρνεις τοις μετρητοίς):

 

1. Στην αρχή είχα την αίσθηση απροσδιόριστου τόπου. Ύστερα κάπου λέει για Λάρισα... εντάξει δεν  έχει σημασία αλλά ίσως ένας χωρικός προσδιορισμός να ήταν καλύτερος αφού τα πράγματα περιγράφονται γύρω από γνωστά μέρη (I think).

2. Η παραγραφοποίηση δεν μου άρεσε. Ήθελε περισσότερο καλή δόμηση. Υπάρχει μια συγκεχυμένη χωροχρονική σειρά... (λίγο "εδώ πατάω εκεί βρίσκομαι" αλλά για το μέγεθος της, την σώσανε μερικές καλές περιγραφές)

3. Η γραφή φαίνεται συμπυκνωμένη και ο ρυθμός γρήγορος αλλά αναμενόμενο για το μέγεθος. (not bad).

4. Κάτι μικρο-ορθογραφικά... (get one, it's free)

5. Ο "χασάπης στιχουργός" μου φάνηκε λίγο σαν τα ερωτευμένα vampires, δηλαδή κάπως κωμικό (μπορεί να ήταν μόνο η κακή αίσθηση του χιούμορ μου βέβαια :p).

6. Οι διάλογοι θέλουν εισαγωγικά, τεχνικά δεν ξεχωρίζουν, πρόβλημα στην εμφάνιση του κειμένου. Ψάξε να βρεις πως είναι καλό να γράφεις διαλόγους και προσπάθησε να το κρατάς καθ' όλη τη διάρκεια ενός κειμένου σου.

 

Overall verdict: C-

Link to comment
Share on other sites

Βιάζεσαι, και μάλιστα βιάζεσαι πολύ. 

Εδώ είχες μια πολύ καλή ιδέα, με μια πλοκή που θα μπορούσε να συνεχίσει για τουλάχιστον άλλες 4000 λέξεις, με twist που θα μπορούσες να κρύψεις μέσα στο ίδιο το διήγημα για να μας τρομάξεις ή να μας ξαφνιάσεις και αντί αυτού μας δίνεις την περίληψη ενός διηγήματος.

 

Μου φάνηκε πολύ γρήγορο. Δεν προλάβαινα  να εμπεδώσω την μια σκηνή και την διαδεχόταν η επόμενη και έπειτα η επόμενη. Έφτασα στο τέλος της ιστορίας να προσπαθώ να θυμηθώ τι ακριβώς είχε γίνει, αλλά είχα μια θολούρα από τον καταιγισμό πληροφοριών σε τόσο μικρό περιθώριο λέξεων. Κάθε που πήγαινε να χτιστεί ατμόσφαιρα μου πετούσες και μια νέα, άσχετη με την προηγούμενη, πληροφορία.

 

Γνώμη μου ειναι να το ξαναγράψεις αναπτύσσοντας εξ ολοκλήρου τις παρακάτω σκηνές.

 

-Είσοδος των πεινασμένων στην καλύβα

-Το τάισμα των πεινασμένων αλλά και η παγίδα που στήνεται

- Η φονευση των πεινασμένων

-Η αιχμαλώτιση των γυναικών για ανταλλαγή αγαθών και τα συναισθήματα τους

-Το τάισμα της αγαπημένης του.

 

Σε γενικές γραμμές καλός λόγος, αλλά υπερβολικά γρήγορος.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..