Η Γκρίζα Χώρα και άλλες ιστορίες από τον μακρινό Βορρά - Θωμάς Μαστακούρης

[Naroualis]

Ε, δε σας πιστεύω. Δεν υπήρχε τόπικ γι' αυτό το βιβλίο... Τσκ, τσκ, τσκ, όλα από μένα τα περιμένετε.
 
Πρώτα τα τυπικά. Εκ, της Βιβλιονέτ:
 


Η γκρίζα χώρα και άλλες ιστορίες από τον μακρινό βορρά

Συγγραφέας: Θωμάς Μαστακούρης
Εκδόσεις Ars Nocturna
Έτος έκδοσης 2013
Σελίδες 188
ISBN 978-960-99114-8-1
Τιμή € 12,00

 

Ιστορίες βγαλμένες από τις μυθικές ομίχλες του μακρινού Βορρά, μέσα από απέραντες γκρίζες θάλασσες και αχανείς μελαγχολικές χώρες, Ιστορίες που μπλέκουν την απλή καθημερινότητα με μακρινούς κόσμους και διαστάσεις του ονείρου και του εφιάλτη...
Ιστορίες ηρωισμού και προδοσίας, τρυφερότητας και σκληρότητας, αίματος και πάθους, από ανθρώπους που μοιάζουν με θεούς και από θεούς που μοιάζουν με ανθρώπους.

 

 

Το τελείωσα πριν από λίγο. Καμπόση νοσταλγική διάθεση (μιας και όλες τις ιστορίες τις είχα ξαναδιαβάσει στις Ωρόρες, τω καιρώ εκείνω).

 

Η νοσταλγία βέβαια μπορεί να έχει να κάνει και με το ότι οι ήρωες του Μαστακούρη είναι αρκετά παλαιομοδίτες, με την έννοια του
"ευγενούς" βαρβάρου που μας έχει συνηθίζει ο θείος Μπομπ (Χάουαρντ), Ο Θόρβαλντ της "Γκρίζας Χώρας" δε θέλει να σκοτώσει κάποιον που του έφταιξε σε τίποτε, ο Χάλφρεντ των "Απρόσκλητων Επισκεπτών" δε θέλει να χρατσάρουνε τους μοναχούς στο μοναστήρι. Η συμπεριφορά τους απέχει σοβαρά από τους συνήθως αμοραλιστές αντιήρωες που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια στο φάντασί μας. Αυτό είναι... νοσταλγικό. Δεν ξέρω αν μπορεί να είναι και κάτι άλλο.

 

Από 'κει και πέρα όμως, τα υπόλοιπα διηγήματα του βιβλίου... Δεν ξέρω, πείτε με προκατειλημμένη  αλλά είχα βαρεθεί τότε που τα διάβασα, βαρέθηκα και τώρα. Η αφήγηση ενός μύθου της βόρειας μυθολογίας χωρίς μάλιστα να υπεισέρχεται κανένα νεολογικό στοιχείο με βρίσκει αντίθετη, όποιος κι αν είχε γράψει το βιβλίο. Μπορώ να διαβάσω π'ως πέθανε ο Μπάντερ στη wikipedia. Από έναν αφηγητή θα περίμενα κάτι λίγο διαφορετικό, μια νοστιμιά, λίγο μπαχάρισμα, μια διαφορετική ίσως οπτική γωνία. Μπορεί να είμαι πολύ απαιτητική, δεν ξέρω. Η γνώμη σας;
 

[tsathoggua]

Το ξεφύλλισα και διεπίστωσα πως -όπως γράφει και η Naroualis- όλες οι ιστορίες που περιέχονται έχουν εμφανιστεί παλιότερα σε Ωρόρες. Κρίμα που ο συγγραφέας δεν προσέθεσε και κάποιες καινούργιες ιστορίες. Μόνο για συλλεκτικούς λόγους θα το αγόραζα αλλά φράγκα δεν παίζουν οπότε το αφήνω. Αν κάποιος δεν έχει διαβάσει τα διηγήματα, προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο.

[Nargathrod]

Το είχα διαβάσει όταν  πρωτοκυκλοφόρησε  και το συνιστώ! Εντάξει ελληνική ηρωική φαντασία χωρίς Μαστακούρη δεν νοείται! Είχε και στοιχεία τρόμου, ειδικά στην ιστορία με το μοναστήρι και την εμφάνιση του διαβόλου. Η ιστορία του Θόρβαλντ ήταν η αγαπημένη μου γιατί έδειχνε το παλιό μοντέλο του εξιδανικευμένου ήρωα, ξεπερασμένο για πολλούς αλλά τόσο σπάνιο στις μέρες μας. Δεν κουράζει η γραφή γιατί είναι Μαστακούρης.

[Myyst]

Ενδιαφέρουσα συλλογή μίας μικρής νουβέλας και μερικών διηγημάτων που είχαν δημοσιευτεί παλιότερα στις σελίδες των κλασικών συλλογών της Ωρόρας. Ανάμεσα στα κύματα των θαλασσών των Βίκινγκς, τις ξωτικοχώρες του Alfheim, τα κάστρα των γιγάντων και την Asgard των θεών των ηρώων, άνθρωποι και θεοί ταξιδεύουν αποζητώντας να ελέγξουν το χάος ενός κόσμου που σίγουρα δεν δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο. Τα ιδανικά για τα οποία πολεμούν οι ήρωες παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον, καθώς εξευγενισμένα ιδανικά και πραγματική βία διατρέχουν τις εξιστορήσεις ενός κόσμου παλιού και της βαθιάς αλλαγής της κυρίαρχης κοσμοθεωρίας της Σκανδιναβίας. Μία συλλογή που ευχαριστήθηκα την ανάγνωσή της και ξύπνησε παλιές μνήμες μιας και η γραφή του Μαστακούρη ήταν η πρώτη μου επαφή με ελληνική φανταστική λογοτεχνία. "Η γκρίζα χώρα και άλλες ιστορίες από τον μακρινό βορρά" είναι ένα ποιοτικό και όμορφο βιβλίο που δεν θα ήθελα να δω έναν νέο συγγραφέα φανταστικού να εκδίδει.

[Nargathrod]

Ενδιαφέρουσα συλλογή μίας μικρής νουβέλας και μερικών διηγημάτων που είχαν δημοσιευτεί παλιότερα στις σελίδες των κλασικών συλλογών της Ωρόρας. Ανάμεσα στα κύματα των θαλασσών των Βίκινγκς, τις ξωτικοχώρες του Alfheim, τα κάστρα των γιγάντων και την Asgard των θεών των ηρώων, άνθρωποι και θεοί ταξιδεύουν αποζητώντας να ελέγξουν το χάος ενός κόσμου που σίγουρα δεν δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο. Τα ιδανικά για τα οποία πολεμούν οι ήρωες παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον, καθώς εξευγενισμένα ιδανικά και πραγματική βία διατρέχουν τις εξιστορήσεις ενός κόσμου παλιού και της βαθιάς αλλαγής της κυρίαρχης κοσμοθεωρίας της Σκανδιναβίας. Μία συλλογή που ευχαριστήθηκα την ανάγνωσή της και ξύπνησε παλιές μνήμες μιας και η γραφή του Μαστακούρη ήταν η πρώτη μου επαφή με ελληνική φανταστική λογοτεχνία. "Η γκρίζα χώρα και άλλες ιστορίες από τον μακρινό βορρά" είναι ένα ποιοτικό και όμορφο βιβλίο που δεν θα ήθελα να δω έναν νέο συγγραφέα φανταστικού να εκδίδει.

Η τελευταία φράση σου είναι μπερδευτική (χαχαχαχα) ! 

[Nihilio]

Επειδή ήρθα αργά χθες και δεν τα είπα, πιστεύω ότι η ιστορία "Απρόσκλητοι Επισκέπτες" και μόνο είναι καλός λόγος για να αγοράσει κάποιος το βιβλίο (εκτός κι αν έχει την αντίστοιχη Ωρόρα #43 - Ιστορίες με Βάρβαρους ήρωες). Καταπληκτικό Sword and Sorcery που το διάβασα τρίτη φορά στο βιβλίο (η πρώτη ήταν σε μορφή κόμικ με σχέδιο Γιάννη Ρουμπούλια και η δεύτερη στην Ωρόρα που το περιέχει) και για άλλη μία φορά με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Δυνατή ιστορία, ηρωική εκεί που πρέπει και σκληρή εκεί που χρειάζεται, θυμίζει Howard στις πιο καλές στιγμές του.

 

Η νουβέλα "Η γκρίζα χώρα" (σπασμένη σε τρεις Ωρόρες που δε θυμάμαι τώρα τα νούμερα) είναι ένα παιδί της εποχής της: άνετη και ελαφρά γραφή, ενδιαφέρον δέσιμο της σκανδιναβικής μυθολογίας με τα φάνταζυ μοτίβα, ωραία περιπέτεια, αλλά η αφέλειά της δε με γόητευσε. Αξίζει να διαβαστεί, σίγουρα είναι καλτ ανάγνωσμα και βολεύει που είναι όλη μαζεμένη εδώ, αλλά δε τη λες και ουάου. Αν οι "Επισκέπτες" θυμίζουν Howard, αυτή εδώ θυμίζει Moorcock με όλα τα θετικά και αρνητικά που κουβαλάει αυτό...

 

Το υπόλοιπο βιβλίο είναι και το μεγάλο φάουλ για εμένα. Μετά από 4 καλές-έως-καταπληκτικές φάνταζυ ιστορίες έρχονται δύο διασκευές μύθων των Βίκινγκς και ένα φλασάκι που δεν... Όσο κι αν πέρασα καλά με τους δύο μύθους οφείλω να πω ότι θα προτιμούσα κάποια σύγχρονη ιστορία του συγγραφέα στις παγωμένες χώρες του Βορρά (ιδίως όσο άκουγα την συζήτηση στη ΛΑΦ για τις μυθολογίες και τις κάπως πιο τραβηγμένες ιστορικές θεωρίες και σκεφτόμουν πόσο "ψωμί" υπάρχει σε αυτές για ψευδοιστορικό φάνταζυ).

 

Ετοιμηγορία: Καλτ βιβλίο για όλους τους φαν των εκδόσεων Ωρόρα. Είναι ευχάριστο που κάποιες από τις ιστορίες αυτές διασώζονται μόνες τους σε ένα βιβλίο ενώ και νέοι αναγνώστες μπορούν να εκτιμήσουν τις ιστορίες αυτές. Χρειαζόταν όμως τουλάχιστον άλλη μία ιστορία για να με χορτάσει και λιγότερα "γεμίσματα".

[wordsmith]

Εγώ δε μπορώ να πω ότι ξεχώρισα κάποιο από αυτά τα διηγήματα. Σαν λογοτεχνία έχουν αρκετά κλισέ και χρειάζονται ένα χέρι επιμέλεια, αλλά η αξία τους είναι οι γνώσεις του συγγραφέα για τη σκανδιναβική μυθολογία και για την ιστορία της εποχής των βίκινγκς, του εκχριστιανισμού των χωρών αυτών κλπ. Σαν ντοκυμαντέρ, δεν ασχολούνται και τόσο με τα προσωπικά των πρωταγωνιστών, αλλά με το πώς η γενική κατάσταση και οι ιστορικές συγκυρίες παρασέρνουν τον Θόρβαλντ και τους άλλους στα άλλα διηγήματα. Ίσως ο συγγραφέας παραείναι ενθουσιασμένος με την ιστορία και τη μυθολογία των βορείων για να την "ταράξει" με μια πιο πρωτότυπη δική του πλοκή. Δεν τα ξαναθυμήθηκα από την Ωρόρα, παρόλο που πρέπει να τα είχα ξαναδιαβάσει εκεί μερικά.

[Odinson]

Πιστεύω ότι είναι MUST HAVE για όλους τους φίλους των ιστοριών με σκανδιναβούς ήρωες και λάτρεις της σκανδιναβικής μυθολογίας. Όπως αναφέρθηκε, δυστυχώς, όλες οι ιστορίες υπήρχαν στην σειρά της Ωρόρα. Αλλά μια και πλέον είναι δύσκολο να τις βρει κάποιος, είναι μια καλή συλλογή από αυτές τις ιστορίες. Τώρα για όποιον τις είχε ήδη, δεν έχει να προσφέρει τίποτα, αλλά και πάλι, αν σας περισεύουν τα χρήματα είναι πολύ ωραίο βιβλίο και μόνο για την συλλογή.

[Steel Guardian]

Διάβασα την επανέκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Selini (το παλιό εξώφυλλο είναι σαφώς ανώτερο). Αυτή είναι η πρώτη μου επαφή με το μη μεταφραστικό έργο του Μαστακούρη (μιας και δυσυχώς δεν είχα ποτέ καμία επαφή με την θρυλική σειρά των εκδόσεων Ωρόρα) και μπορώ να πω ότι έμεινα σχετικά ικανοποιημένος, όχι όμως ενθουσιασμένος.
Η νουβέλα (Η Γκρίζα Χώρα) και το διήγημα μετά από αυτήν (Απρόσκλητοι Επισκέπτες) είναι και τα δύο αξιοπρεπέστατο, τιμιότατο και πολύ παλιομοδίτικο (με όλα τα θετικά και αρνητικά που αυτό συνεπάγεται) sword & sorcery, που λαμβάνει χώρα στην εποχή των Βίκινγκς. Οι γνώσεις και η αγάπη του Μαστακούρη για την εποχή αυτή και την μυθολογία της είναι αρκετά φανερές και δίνουν ένα έξτρα ωραίο χρώμα.
Τώρα οι άλλες δύο ιστορίες είναι retellings κάποιων σκανδιναβικών μύθων. Η πρώτη (Ταξίδι στο Γιοτουνχάιμ) μου άρεσε αρκετά, καθώς δεν είχα υπόψιν μου τον συγκεκριμένο μύθο και είχε αρκετό χιούμορ. Μου θύμισε αρκετά παραμύθι.
Η δεύτερη (Ο Θάνατος του Μπάλντερ), δεν μου άρεσε τόσο, γιατί και ήξερα ήδη την ιστορία και δεν μου φάνηκε να έχει την απαραίτητη αφηγηματική συνοχή.
Τέλος υπάρχει ένα πολύ μικρό κείμενο (Στο Χλιντσκιαλφ), που δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω (σίγουρα δεν είναι διήγημα). Ατμοσφαιρικότατο και καλογραμμένο, αλλά δεν ξέρω τι σκοπό εξυπηρετούσε.
Η γραφή του Μαστακούρη γενικά είναι αρκετά καλή και στρωτή, χωρίς πολλές φανφάρες, αλλά όχι "ξερή".
Σιγουρα θα ήθελα να διαβάσω και άλλες ιστορίες του, ειδικά αν το ύφος τους είναι πιο εκμοντερνισμένο.
 

[Blood Prince]

Σκέφτομαι να το αγοράσω το Γκρίζα Χώρα  γιατί ειμαι λάτρης της Σκανδιναβικής Μυθολογίας αλλά δεν διαβάζω τα πιο πάνω σχόλια μην φάω spoiler. 😝

[Blood Prince]

On 3/26/2013 at 8:46 PM, Naroualis said:

Από 'κει και πέρα όμως, τα υπόλοιπα διηγήματα του βιβλίου... Δεν ξέρω, πείτε με προκατειλημμένη  αλλά είχα βαρεθεί τότε που τα διάβασα, βαρέθηκα και τώρα. Η αφήγηση ενός μύθου της βόρειας μυθολογίας χωρίς μάλιστα να υπεισέρχεται κανένα νεολογικό στοιχείο με βρίσκει αντίθετη, όποιος κι αν είχε γράψει το βιβλίο. Μπορώ να διαβάσω π'ως πέθανε ο Μπάντερ στη wikipedia. Από έναν αφηγητή θα περίμενα κάτι λίγο διαφορετικό, μια νοστιμιά, λίγο μπαχάρισμα, μια διαφορετική ίσως οπτική γωνία. Μπορεί να είμαι πολύ απαιτητική, δεν ξέρω. 
 

Τελικά δεν  αντιστάθηκα και διάβασα τα σχόλια.

Λοιπόν τα όσα περιέχει το βιβλίο μπορώ να τα διαβάσω και από την wikipedia  ; Δηλαδή δεν περιέχουν κάποια πράγματα εκτός wikipedia που αξίζουν για να το αγοράσω  ;

[Naroualis]

5 minutes ago, Blood Prince said:

Τελικά δεν  αντιστάθηκα και διάβασα τα σχόλια.

Λοιπόν τα όσα περιέχει το βιβλίο μπορώ να τα διαβάσω και από την wikipedia  ; Δηλαδή δεν περιέχουν κάποια πράγματα εκτός wikipedia που αξίζουν για να το αγοράσω  ;

Το σχόλιό μου αφορούσε ένα μέρος των διηγημάτων, όχι το σύνολό τους. Αν σου αρέσουν οι ιστορίες με Βίκινγκς, αξίζει να το αγοράσεις.