ARTICLE 12 τρόποι να προσεγγίσεις την κοσμοπλασία σου

[WILLIAM]

Αφού έχεις δουλέψει και την κοσμοπλασία και έχεις μια εικόνα του κόσμου, εφόσον έχεις την πλοκή και ανυπομονείς να γράφεις θα έλεγα όπως και ο προλαλήσας, να προχωρήσεις και να ξεκινήσεις να γράφεις. Μπορείς και εκ των υστέρων να κάνεις αλλαγές στην κοσμοπλασία ή να προσθέσεις κάτι αν θες ή σου χρειάζεται.

[Teratorus]

Απλά θέλησα να δημιουργήσω έναν κόσμο από το μηδέν ώστε να τον αφήσω να δημιουργηθεί μόνος του ... Το θέμα λοιπόν είναι ότι μην έχοντας φτάσει στο παρόν όσον αφορά την ιστορία του , δεν έχω απόλυτα ολοκληρωμένη εικόνα γι αυτόν και τις συνθήκες που επικρατούν όταν διαδραματίζεται η αφήγηση παρά μία γενική εικόνα. 

[jjohn]

Καλημέρα Χρήστο και καλωσήρθες,

 

 

Εγώ θα διαφοροποιηθώ εν μέρει από τους παραπάνω. Γιατί δεν δοκιμάζεις να γράψεις πρώτα κάποια διηγήματα επάνω στον κόσμο σου; Θεωρώ πως έτσι  θα έχεις τριπλό κέρδος.  Πρώτον, θα γράψεις κάτι*, δεύτερον θα μπορέσεις να αναπτύξεις/ δεις πώς δουλεύει η κοσμοπλασία σου στην πράξη και τρίτον θα μπορείς να ποστάρεις τις ιστορίες σου εδώ για να λάβεις  (καλοπροαίρετη) κριτική.

 

Κατ'εμέ, καλύτερα να μην βουτήξεις απευθείας στα βαθιά νερά με ένα  μυθιστόρημα, γιατί το να γράψεις ένα μυθιστόρημα -ναι- είναι πολύ πιο εύκολο απ'ό,τι ακούγεται, αλλά και πάλι είναι αρκετά ζόρικο, ειδικά για έναν αρχάριο.

 

* Υπάρχουν ιστορίες που τις σκεφτόμουνα για τόσο καιρό που δεν έχω καθόλου την όρεξη να τις περάσω στο χαρτί! Θέλει καλή ισορροπία σε αυτό τον τομέα.

[Eugenia Rose]

Ξαναναμαεπανέρχομαι ? στο τόπικ γιατί βρήκα ένα πολύ ωραίο thread στο twitter για το worldbuilding από τον Scott Lynch και είπα να το μοιραστώ (αλλά και να το ΄χω κάπου πρόχειρα)

 

[Cassandra Gotha]

Με αφορμή κάτι που διάβασα στο τόπικ 12 τρόποι να ζωντανέψεις το γραπτό σου και συγκεκριμένα το εξής κομμάτι,

Spoiler

 

6. Χρησιμοποίησε μικρές στρατηγικές λεπτομέρειες

Η λέξη «στρατηγικές» είναι κλειδί εδώ. Πρώτα θα σου πω να μην παραφορτώσεις το κείμενο με ανουσιότητες. Ύστερα αν θες συζητάμε για το πόσο πιο ζωντανό και χειροπιαστό και πλουμιστό μπορείς να το κάνεις, προσθέτοντας εδώ κι εκεί πινελιές χρωμάτων, υφών, τεχνικών. Ο ιππότης φοράει μια πανοπλία από μεταλλικούς κρίκους βαμμένους κόκκινους. Η φούστα του ζόμπι είναι βαμβακερή κι έχει μια κίτρινη μαργαρίτα στο γόνατο. Η πόρτα του διαστημόπλοιου είναι κλειστή με οξυγονοκόλληση, το μέταλλο έχει φουσκώσει και μοιάζει με αδιαφανή σαπουνόφουσκα. Τα φασόλια ήθελαν λίγο βράσιμο ακόμη, κρατούσαν στο δόντι. Τα σύννεφα είχαν πάρει σχήμα αμονιού, θα ερχόταν μεγάλη καταιγίδα με κεραυνούς.

 

θέλω να εκφράσω μία μου σκέψη:

Αν μιλάμε για κοσμοπλασία προ βιομηχανικής επανάστασης, τότε πρέπει να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν, δεν έχουν δει τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα, όπως πιστεύουμε ότι έχουμε δει εμείς, τέλος πάντων, τρομάρα μας). Το αμόνι που αναφέρει η @Naroualis το έχουμε δει, οι περισσότεροι, στην τηλεόραση/ίντερνετ/φωτογραφίες/κάποιο μουσείο οι πιο ψαγμένοι. Χωρίς όλα αυτά, όμως;

Παραδείγματα:

Οι περισσότεροι ξέρουμε ότι τα οστρακοειδή τρώγονται, και μάλιστα ακόμη και ωμά. Ακόμη και αν δεν έχουμε δοκιμάσει. Για να το προχωρήσω, όλοι ξέρουμε πώς είναι η θάλασσα, ακόμη και οι Μοσχοβίτες. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό, όμως, πριν από μερικούς αιώνες (καλά, δεκαετίες, για κάποιους) ; Ας μη βάλουμε έναν βουνίσιο, (κάργα κι από παντού, γύρω τριγύρω, πώς το λένε, Βουνίσιο) να μιλάει με αηδία για τα μύδια που τρώνε οι θαλασσινοί, αν δεν υπάρχει τρόπος να τα ξέρει, ούτε να περιγράφουμε τη θυμωμένη του έκφραση σαν τρικυμισμένη θάλασσα. Εκτός κι αν έχει ταξιδέψει/είναι νομάς/κατάγεται από τα παράλια κλπ.

Γενικά, οι μεταφορές είναι μεγάλη παγίδα : "καλώς τις χαμηλές συχνότητες" για κάποιον με βαριά φωνή, "περιστρεφόμενοι γαλαξίες" για ένα φαντασμαγορικό μαγικό, "λαιμός κύκνου (ή καμηλοπάρδαλης) " (υπάρχουν αυτά τα ζώα σ' αυτό τον κόσμο; ) , ακόμη και "έβγαζε παγάκια από τη μύτη", αν δεν ξέρει ο χαρακτήρας τι είναι ο πάγος (πράγμα δύσκολο, αλλά γιατί όχι; ). 

Δεν ξέρω αν τα έχετε καλύψει όλα αυτά, (τώρα που το σκέφτομαι... χμ, για αυτά ακριβώς μιλάει το παρών τόπικ ), το ποστ μου δεν θα το έλεγα με τίποτα συμπληρωματικό, απλώς είναι κάτι που σκέφτομαι όταν γράφω και το ξανασκέφτηκα τώρα που διάβαζα πάλι ένα από τα τόπικ των 12 πραγμάτων. Συζήτηση να γίνεται...