Balidor Posted March 30, 2005 Share Posted March 30, 2005 (edited) Και ήρθε η ώρα για θλίψη … Τι όμορφη λέξη , μελαγχολία !!! Δεν είναι παρεξηγημένο συναίσθημα ; Το να μένεις μόνος, ακούγοντας στα ηχεία την κραυγή της ψυχής σου να αναζητά ένα χαμένο της κομμάτι, έτσι ώστε πριν προλάβει και πάρει τις τελευταίες της πνοές, Να καταπιεί όλη της την ζωή από την αρχή κ να χαθεί ύστερα σε ένα τάφο για πάντα μόνη… Έτσι μέσα στην θλίψη ακούω τον αντίλαλο της κραυγής μου, που αναζητά ένα μικρό φτερούγισμα μέσα στην νύχτα. Να δει εκείνο το νυχτόβιο πτηνό που πετώντας από πάνω σου θα γευτείς ένα γλυκό αεράκι, ένας ψίθυρος από τα φτερά του. Αυτός ο ψίθυρος, Ο αντίλαλος, είναι η κραυγή μου. Είναι η επιθυμία μου… Γι αυτό δημιουργώ…… Edited March 31, 2005 by Balidor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted March 31, 2005 Share Posted March 31, 2005 Ωραίο! Απαισιοόδοξο να αναζητά ένα χαμένος της κομμάτι, εδώ δεν σε καταλαβαίνω... μήπως είναι typo? Αυτός ο ψίθυρος,Ο αντίλαλος, είναι η κραυγή μου. Είναι η επιθυμία μου… Γι αυτό δημιουργώ… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted March 31, 2005 Share Posted March 31, 2005 Δεν θα κάνω σχόλια περί ανάπτυξης... (Εξ άλλου, θα ήταν ειρωνικό, αφού ποτέ δεν θυμάμαι το προηγούμενο ποίημα που διάβασα, ό,τι κι αν ήταν αυτό) Ούτε περί της ομορφιάς θα μιλήσω, η καρδιά μου είναι βαρειά... μόνο... Ωραία εικόνα με την ψυχή που καταπίνει τη ζωή και χάνεται σ'έναν τάφο - μαζί με τους μειωνόμενους (?) στίχους ΣΣΣΣΣΣΣΣ ΣΣΣΣΣ ΣΣΣ μου δίνει μια αίσθηση πολύ κινηματογραφική, με πολλή κίνηση. Ο τελευταίος στίχος πιστεύω είναι διαφορετικός από το υπόλοιπο της στροφής, και θα άξιζε να αποτελέσει μία ο ίδιος... Η πρώτη στροφή, και ο τίτλος, ομολογώ, δεν με συγκίνησαν. Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted March 31, 2005 Share Posted March 31, 2005 Ίσα ίσα, διόλου απαισιόδοξο. Η μελαγχολία είναι παρεξηγημένο συναίσθημα, είναι ρομαντική, δεν είναι απαραίτητα απαισιόδοξη και μπορεί να είναι απείρως δημιουργική. Εγώ προσωπικά θα ψηφίσω υπέρ. Λίγο προσοχή στο γράψιμο αυτό καθεαυτό, τα νοήματά σου είναι όμορφα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted March 31, 2005 Author Share Posted March 31, 2005 AUTO akribws i8ela na bgalw NIENNA ..... i ateleiwti "omorfia" tis 8lipsis ... !!! Oso gia to la8os einai tupografiko kai to kanw edit ... eimai BLAKAS !!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted April 1, 2005 Share Posted April 1, 2005 Ίσα ίσα, διόλου απαισιόδοξο. Η μελαγχολία είναι παρεξηγημένο συναίσθημα, είναι ρομαντική, δεν είναι απαραίτητα απαισιόδοξη και μπορεί να είναι απείρως δημιουργική. Γιατί, καλή μου Nienna, είπε κανείς πως η απαισοδοξία δεν είναι όμορφη; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 28, 2005 Share Posted April 28, 2005 Συμφωνώ με την νιέννα για τα σχόλια περί απαισιοδοξίας...και μπορώ να πω πως και εμένα μου άρεσε το γενικό συναίσθημα του ποιήματος. Τώρα στα πιο ειδικά..νομίζω πως σου έχω πει και πιο παλιά, πως σου χρειάζεται λίγος παραπάνω ρυθμός... δηλαδή... "Τι όμορφη λέξη , μελαγχολία !!! Δεν είναι παρεξηγημένο συναίσθημα ;" Θα προτιμούσα κάτι π.χ. τι όμορφη λέξη η μελαγχολία!!! δεν είναι παρεξηγημένο συναίσθημα αυτό; " Το να μένεις μόνος, ακούγοντας στα ηχεία την κραυγή της ψυχής σου να αναζητά ένα χαμένο της κομμάτι, έτσι ώστε πριν προλάβει και πάρει τις τελευταίες της πνοές, Να καταπιεί όλη της την ζωή από την αρχή κ να χαθεί ύστερα σε ένα τάφο για πάντα μόνη…" Δεν μπορώ να πω πως είναι ιδιαίτερα ρυθμικό, αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσει κιόλας, αλλά γενικά μιλώντας πιστεύω πως μπορούσες να το δουλέψεις και περισσότερο. "Έτσι μέσα στην θλίψη ακούω τον αντίλαλο της κραυγής μου, που αναζητά ένα μικρό φτερούγισμα μέσα στην νύχτα. Να δει εκείνο το νυχτόβιο πτηνό που πετώντας από πάνω σου θα γευτείς ένα γλυκό αεράκι, ένας ψίθυρος από τα φτερά του." Εδώ έχω μιαν μικρή αντίρρηση στους τρείς τελευταίους στίχους...δεν βγαίνει απολύτο νόημα σαν να σε παρέσυρε το ποίημα και ειδικά το "θα γευτείς ένα γλυκό αεράκι" δεν κολλάει ούτε με τον προηγούμενο, ούτε με τον επόμενο. Καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά χρειαζόταν άλλη και καλύτερη διατύπωση. "Αυτός ο ψίθυρος, Ο αντίλαλος, είναι η κραυγή μου. Είναι η επιθυμία μου… Γι αυτό δημιουργώ……" Πολύ καλό το τελευταίο ειδικά! Μόνο που είναι ιδιαίτερα μικρό σε σχέση με τα προηγούμενα και μου κακοφαίνεται σαν εικόνα...άλλα είναι όντως πολυ καλό, σαν επίλογος που περιέχει ουσιαστικά όλη την πεμπτουσία τους ποιήματος σου! Τι καλή ιδέα! Ενας επίλογος μέσα στο ποίημα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.