Διγέλαδος Posted April 18, 2013 Share Posted April 18, 2013 (edited) λέξεις: 835 λίγη βία Soundtrack: https://www.youtube.com/watch?v=2BiYcH4BP7o Πολλές φορές το επάγγελμα δεν το διαλέγουμε, αλλά μας διαλέγει. Εγώ το διάλεξα. Και είναι κάτι που έχω μετανιώσει ήδη. Βλέπεις ήμουν φανατικός των νουάρ ταινιών. Πόσο πολύ μου άρεσε το στυλ και το ντύσιμο των ηρώων. Η ατμόσφαιρα γενικά. Και μην ξεχνάμε τις γυναίκες ε; Κάτι θηλυκά! Όμορφα και ετοιμόλογα. Δεν ήθελε και πολύ να αποφασίσω να γίνω κι εγώ ένας ντετέκτιβ. Μετά από πολλά χρόνια στο επάγγελμα έμαθα αρκετά πράγματα. Περισσότερα ήταν για το τι να αποφεύγω. Για παράδειγμα, η καπαρντίνα και το καπέλο στο ντύσιμο είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που θα μπορούσες να κάνεις. Τώρα πια τα φοράνε οι επιδειξίες και μπορείς να βρεθείς σε κάποιο αστυνομικό τμήμα χωρίς να το έχεις καταλάβει. Ένα πράγμα που θυμόμουν από τα φιλμ και το ακολουθούσα μέχρι τώρα είναι να ότι δεν πρέπει να εμπιστεύομαι τις γυναίκες. Προτιμούσα να εμπιστεύομαι τα πορτοφόλια τους. Πόσες φορές ερχόντουσαν για να μου ζητήσουν να διερευνήσω τις διπλές ζωές των συζύγων τους. Όχι, δεν με έβαλε κάποια να σε βρω. Να ξέρεις πάντως ότι συνήθως κουβαλούν μεγαλύτερες μάσκες από αυτούς που ψάχνουν. Αν μπορούσες να μιλήσεις, είμαι σίγουρος ότι θα με ρωτούσες για αυτές. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη γυναίκα που μπήκε στο γραφείο μου. Ήταν κοκκινομάλλα -όχι φυσική- με τα πιο πονηρά μάτια που έχεις δει. Μου πουλούσε το παραμύθι ότι ο σύζυγός της δεν δεχόταν το διαζύγιο κι ότι την απατούσε. Φυσικά, ήθελε τα βρώμικα λεφτά του. Εγώ έπαιζα τον χαζό. Θα έχανα τέτοια ευκαιρία; Μέχρι που τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα και τα ξέρασα όλα στον άντρα της. Η απογοήτευση φαινόταν ακόμα στο βλέμμα της όταν τη βρήκα νεκρή στον τοίχο της πολυκατοικίας μου. Πρέπει να είχε γίνει πριν λίγα λεπτά επειδή η κόκκινη τρύπα ανάμεσα σε εκείνα τα μάτια της ακόμα έβγαζε ατμούς σαν την εξάτμιση του τσακισμένου αμαξιού σου. Με τι περιπτώσεις είχα μπλέξει. Αν έρθεις στο γραφείο μου, αν και στην κατάσταση που είσαι το βλέπω χλωμό, θα δεις ότι πάντα έχω ανοιχτό ένα παράθυρο. Ναι, ακόμα και τον χειμώνα. Μήπως και μπουκάρουν μέσα, και αρχίζουν να με πυροβολούν, να ξέρω από που να το σκάσω. Γι’ αυτό το λόγο το γραφείο μου είναι στο ισόγειο. Τσιγάρο; Σωστά, δεν μπορείς να κουνήσεις τα χέρια σου. Διακρίνω μια απορία στο βλέμμα σου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κόσμος εδώ έξω είναι έτοιμος να σε κατασπαράξει. Με τον έναν ή άλλον τρόπο θα σου πάρει την ψυχή. Κι εμένα μου την πήρανε οι σάπιες υποθέσεις. Δεν μπορούσα να τις απορρίψω. Και η κάθε μία με έτρωγε από μέσα. Το πιο εύκολο ήταν να κοροϊδέψω κάποιον που φαινόταν ότι δεν είχε δει και πολλά πράγματα. Αλλά να τους έβλεπες, ήταν έτοιμοι να πουν ναι στο οτιδήποτε. Σαν τους τουρίστες έξω από τα στριπτιζάδικα. Ανυποψίαστοι. Σχεδόν μου την χάριζαν την δουλειά. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνω ήταν να τους πω αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Παράθετα μπόλικες λεπτομέρειες. Κι ας ήταν ψέματα. Όσο περισσότερα στοιχεία, τόσο το καλύτερο. Θα μπορούσες να πεις ότι έκανα λειτούργημα, ικανοποιούσα τις φαντασιώσεις τους. Ήθελαν να δουν τον υπάλληλο τους να προδίδει την εταιρία του, το έκανα. Και ένιωθαν καλά που είχαν μια δικαιολογία για να κάνουν αυτό που ήθελαν. Όπως μια απόλυση, ένα διαζύγιο, μια μήνυση. Φυσικά όλο αυτό τους γύριζε μετά μπούμερανγκ, κι εγώ την είχα ήδη κοπανήσει. Η φήμη μου δεν άργησε να εξαπλωθεί, και οι πελάτες που έρχονται πια είναι πολύ λιγότεροι. Μην προσπαθείς να γυρίσεις το κεφάλι σου, μπορεί να σπάσεις κάτι. Ξέρω, θέλεις να μάθεις πως έφτασα σε σένα. Οι δουλειές είναι πια πολύ πεσμένες. Κι όταν βαριέμαι να βαράω μύγες, βγαίνω έξω στους δρόμους με το αμάξι μου. Επιλέγω τυχαία ένα άλλο αυτοκίνητο και το παίρνω από πίσω. Ο οδηγός δεν θα αργήσει να αγχώνεται γιατί κάτι θα κρύβει. Όλοι μας κρύβουμε από ένα μυστικό. Όπως κι εσύ, ε; Τότε ανεβάζω ταχύτητα, πανικοβάλλοντας τον άλλον. Το άγχος του δεν θα τον αφήσει να σκεφτεί καθαρά και σύντομα θα με οδηγήσει στην αποκάλυψή του. Μετά το μόνο που μένει είναι να τον εκβιάσω. Ναι, υπάρχουν και ατυχήματα. Όπως αυτό που σου συνέβη. Κι όταν κάνεις αυτή την ατυχή στροφή τότε θα σου στοιχήσει ακριβά. Βλέπεις, δεν είμαι ούτε ο σύμβουλός σου, ούτε η γκόμενα σου που θα πληρώνεις λίγο κάθε φορά. Εγώ θα σου προσφέρω την αλήθεια μια και κάτω. Και θα ακουστεί όπως η σφαλιάρα που έφαγες μικρός. Επειδή η αλήθεια είναι σαν τις παλιές καλές ταινίες που σου έλεγα. Άσπρη και μαύρη. Ναι, είσαι σε μια πολύ δυσάρεστη θέση, αλλά ευτυχώς βρέθηκα στο δρόμο σου. Το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι να μου δείξεις που είναι το χρήμα. Έτσι θα καλέσω κι εγώ βοήθεια, γιατί αιμορραγείς άσχημα. Από αυτό θα βγούμε και οι δυο κερδισμένοι. Ίσως να ξανασκεφτείς κάποια πράγματα, και να δεις τι έκανες λάθος στη ζωή σου. Ειδικά έτσι όπως έχεις αναποδογυρίσει, πρέπει να έχει αλλάξει και η οπτική γωνία σου. Λοιπόν; Σε λίγα λεπτά θα χάσεις τις αισθήσεις σου. Α, ώστε εκεί τα έχεις. Έκανες τη σωστή επιλογή, ευχαριστώ. Σε αφήνω τώρα. Εις το επανιδείν. Edited April 18, 2013 by Διγέλαδος 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Airbourne Posted April 18, 2013 Share Posted April 18, 2013 Καλησπέρα, νομίζω ότι μου άρεσε πολύ η ιστορία σου, αν και δεν είμαι φαν των νουάρ, πράγμα που σημαίνει ότι δούλεψε καλά σε εμένα και πήρα ή καλύτερα, φαντάστηκα και ταυτίστηκα με τον αφηγητή. Στο μυαλό μου δημιούργησα τον χαραχτήρα σου σαν κάποιον με γκρίζο-μαύρα μαλλιά, πυκνά φρύδια, γωνιώδες πρόσωπο και μεγάλο μέτωπο. Στημένος κάτω απο μια κολόνα, μια νύχτα με βροχή απέναντι απο κάποιο καμπαρέ με κόκκινες νέον πινακίδες, αναμένοντας το θύμα του ή καλύτερα τα εύρετρά του. Μπράβο φίλε μου... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 18, 2013 Author Share Posted April 18, 2013 Καλησπέρα, νομίζω ότι μου άρεσε πολύ η ιστορία σου, αν και δεν είμαι φαν των νουάρ, πράγμα που σημαίνει ότι δούλεψε καλά σε εμένα και πήρα ή καλύτερα, φαντάστηκα και ταυτίστηκα με τον αφηγητή. Στο μυαλό μου δημιούργησα τον χαραχτήρα σου σαν κάποιον με γκρίζο-μαύρα μαλλιά, πυκνά φρύδια, γωνιώδες πρόσωπο και μεγάλο μέτωπο. Στημένος κάτω απο μια κολόνα, μια νύχτα με βροχή απέναντι απο κάποιο καμπαρέ με κόκκινες νέον πινακίδες, αναμένοντας το θύμα του ή καλύτερα τα εύρετρά του. Μπράβο φίλε μου... Χαίρομαι που σε έκανα να τον φανταστείς στον μυαλό σου Μια εικόνα για το ευχαριστώ: 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Airbourne Posted April 18, 2013 Share Posted April 18, 2013 Σπουδαία εικόνα επίσης, ακριβώς, κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 22, 2013 Share Posted April 22, 2013 (edited) Ειναι η ιστορια που συζητουσαμε ε; Ειναι ενδιαφερουσα αλλα νομιζω πως πρεπει να την κανεις ακομα περισσοτερο γιατι ειναι μικρη-πολλη μικροτερη απο οση ειχα φανταστει! Ξαφνικα οπως διαβαζα τελειωσε... αν υπηρχε οριο λεξεων το οποιο σε πιεζε θα το καταλαβω. Αλλα νομιζω πως αν ξανασχοληθεις και εχει δυναμικη για να το αποφασισεις, θα μπορουσε να γινει πολλη ατμοσφαιρικη. Τωρα δεν μπορω να πω πως ενιωσα την ατμοσφαιρα των νουαρ ταινιων ας πουμε-απλα μου το ειπες εσυ στην αρχη και το δεχτηκα... δεν ειμαι και φιλη αυτου του στιλ αλλα μου μοιαζει καπως στεγνο. Αυτες τις ταινιες τις εχω συνδυασει με εναν σκοτεινο ρομαντισμο-μια αισθηση παρακμης οχι στεγνη αλλα να ποτιζει το φιλμ. Μου αρεσε ο πρωταγωνιστης... ο τυχοδιωκτακος μικροαπατεωνισκος καιροσκοπος που δεν εχουμε συνηθισει σαν ηρωα. Θα θελα μια περιγραφη του με καποιο τροπο. Ισως να κοιταει το εαυτο του σ' εναν καθρεφτη και να μην αναγνωριζει τον εαυτο του να τρομαζει να ορμαει να βγαλει το οπλο (τον φανταστηκα να εχει οπλο) και ενα λεπτο μετα να συνειδητοποιει πως δεν υπαρχει αλλος κανεις... να εχει μεσα του τον φοβο που τοσο συχνα συναντιεται σε τετοιου τυπου χαρακτηρες... θρασυδειλος. Νομιζω ειναι μια σκηνη που μπορεις να τον περιγραψεις οπως τον φανταζεσαι. Ακομα θα μου αρεσε στο σημειο με την κοκκινομαλλα γυναικα να λεει κατι τετοιο: -Απαπα φιλε μου τι γυναικα ηταν αυτη! Διαστημικη! Οχι φυσικη κοκκινομαλλα αλλα με κατι ματια... κτλ Και οταν την βρισκει δολοφονημενη να λεει κατι π.χ. -Ακομα θυμαμαι την απογοητευση στα ματια της κτλ την βρηκα στην πολυκατοικια μου κτλ αλλα που καιρος για τυψεις. Η ζωη ειναι δυσκολη και ολοι πρεπει να επιβιωσουμε με καποιον τροπο φιλε μου. (να δικαιολογει τον εαυτο του-γιατι η γυναικα πεθανε επειδη αυτος τα ξερασε ολα. Ειναι καθαρματακι αλλα ενα ιχνος τυψεις πρεπει να εχει. Δεν τον νιωθω αδιστακτο απλα καιροσκοπο. Θα θελα λοιπον να δω λιγο την ψυχοσυνθεση του, να μου την παρουσιασεις με καποιον πλαγιο τροπο, γιατι μιλαει σε πρωτο προσωπο κατι που επισης μου αρεσε) Ενα αλλο σημειο που πιστευω πως θελει διορθωση ειναι εκει που λεει πως η φημη του εξαπλωθηκε. Συνηθως αυτη η εκφραση χρησιμοποιειται με την καλη εννοια και οχι με την αρνητικη. Αλλα η ενσταση μου βρισκεται αλλου. Ενας τετοιου τυπου ανθρωπος δεν εχει αντιληψη συνειδητα πως κανει κατι κακο σαν ψυχοσυνθεση-η εστω ετσι νομιζω. Οποτε να παραδεχεται τοσο ευκολα σε εναν αλλον ανθρωπο (αλλο αν το ξερει μεσα του) πως αυτος φταιει δεν μου φαινεται αληθοφανες. Θα μπορουσε μονο να πει πως οι δουλειες ειναι πια πολυ λιγες και εμεις να καταλαβουμε το γιατι... Ενα σημειο που επισης νομιζω πως εχει ζουμι ειναι πως παραδεχεται στην αρχη ακομα πως εγινε ντετεκτιβ απο τις ταινιες. Αλλα στις ταινιες πρωταγωνιστες ειναι συνηθως οι καλοι μπατσοι, οι καλοι ντετεκτιβ κτλ Αρα αυτος ειναι αντιδιαμετρου αντιθετος απο τους βασικους ηρωες, με τους οποιους καποτε θα "ταυτιζοταν"... αρα θα μου αρεσε να δω η ενα ξεκαθαρο σημειο που νιωθει απογοητευμενος απο τον εαυτο του η ενα σημειο που κατι εγινε και αλλαξε π.χ. (αν και κλισε δεν μπορω να σκεφτω κατι καλυτερο αυτη την στιγμη) να πει πως τις ωραιες γυναικες ολο οι κακοι τις εχουν (μιας και με κανει να ψιλιαζομαι πως του αρεσουν πολυ οι γυναικες-θα ηταν ισχυρο κινητρο)... η να εχει καποια εξαρτηση τζογο ιπποδρομο (ειναι κλασικες επιλογες) Τελος νομιζω πως με μικρες λεπτομερειες εδω και εκει, γινεται ανετα και ευκολα sci-fi η φαντασυ... βρισκω πολλη πρωτοτυπη ειδικα την δευτερη πιθανοτητα! Αυτα ειχα να πω... σκεψεις προς συζητηση... Edited April 22, 2013 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted April 22, 2013 Author Share Posted April 22, 2013 Ειναι η ιστορια που συζητουσαμε ε; Ειναι ενδιαφερουσα αλλα νομιζω πως πρεπει να την κανεις ακομα περισσοτερο γιατι ειναι μικρη-πολλη μικροτερη απο οση ειχα φανταστει! Ξαφνικα οπως διαβαζα τελειωσε... αν υπηρχε οριο λεξεων το οποιο σε πιεζε θα το καταλαβω. Αλλα νομιζω πως αν ξανασχοληθεις και εχει δυναμικη για να το αποφασισεις, θα μπορουσε να γινει πολλη ατμοσφαιρικη. Τωρα δεν μπορω να πω πως ενιωσα την ατμοσφαιρα των νουαρ ταινιων ας πουμε-απλα μου το ειπες εσυ στην αρχη και το δεχτηκα... δεν ειμαι και φιλη αυτου του στιλ αλλα μου μοιαζει καπως στεγνο. Αυτες τις ταινιες τις εχω συνδυασει με εναν σκοτεινο ρομαντισμο-μια αισθηση παρακμης οχι στεγνη αλλα να ποτιζει το φιλμ. Μου αρεσε ο πρωταγωνιστης... ο τυχοδιωκτακος μικροαπατεωνισκος καιροσκοπος που δεν εχουμε συνηθισει σαν ηρωα. Θα θελα μια περιγραφη του με καποιο τροπο. Ισως να κοιταει το εαυτο του σ' εναν καθρεφτη και να μην αναγνωριζει τον εαυτο του να τρομαζει να ορμαει να βγαλει το οπλο (τον φανταστηκα να εχει οπλο) και ενα λεπτο μετα να συνειδητοποιει πως δεν υπαρχει αλλος κανεις... να εχει μεσα του τον φοβο που τοσο συχνα συναντιεται σε τετοιου τυπου χαρακτηρες... θρασυδειλος. Νομιζω ειναι μια σκηνη που μπορεις να τον περιγραψεις οπως τον φανταζεσαι. Ακομα θα μου αρεσε στο σημειο με την κοκκινομαλλα γυναικα να λεει κατι τετοιο: -Απαπα φιλε μου τι γυναικα ηταν αυτη! Διαστημικη! Οχι φυσικη κοκκινομαλλα αλλα με κατι ματια... κτλ Και οταν την βρισκει δολοφονημενη να λεει κατι π.χ. -Ακομα θυμαμαι την απογοητευση στα ματια της κτλ την βρηκα στην πολυκατοικια μου κτλ αλλα που καιρος για τυψεις. Η ζωη ειναι δυσκολη και ολοι πρεπει να επιβιωσουμε με καποιον τροπο φιλε μου. (να δικαιολογει τον εαυτο του-γιατι η γυναικα πεθανε επειδη αυτος τα ξερασε ολα. Ειναι καθαρματακι αλλα ενα ιχνος τυψεις πρεπει να εχει. Δεν τον νιωθω αδιστακτο απλα καιροσκοπο. Θα θελα λοιπον να δω λιγο την ψυχοσυνθεση του, να μου την παρουσιασεις με καποιον πλαγιο τροπο, γιατι μιλαει σε πρωτο προσωπο κατι που επισης μου αρεσε) Ενα αλλο σημειο που πιστευω πως θελει διορθωση ειναι εκει που λεει πως η φημη του εξαπλωθηκε. Συνηθως αυτη η εκφραση χρησιμοποιειται με την καλη εννοια και οχι με την αρνητικη. Αλλα η ενσταση μου βρισκεται αλλου. Ενας τετοιου τυπου ανθρωπος δεν εχει αντιληψη συνειδητα πως κανει κατι κακο σαν ψυχοσυνθεση-η εστω ετσι νομιζω. Οποτε να παραδεχεται τοσο ευκολα σε εναν αλλον ανθρωπο (αλλο αν το ξερει μεσα του) πως αυτος φταιει δεν μου φαινεται αληθοφανες. Θα μπορουσε μονο να πει πως οι δουλειες ειναι πια πολυ λιγες και εμεις να καταλαβουμε το γιατι... Ενα σημειο που επισης νομιζω πως εχει ζουμι ειναι πως παραδεχεται στην αρχη ακομα πως εγινε ντετεκτιβ απο τις ταινιες. Αλλα στις ταινιες πρωταγωνιστες ειναι συνηθως οι καλοι μπατσοι, οι καλοι ντετεκτιβ κτλ Αρα αυτος ειναι αντιδιαμετρου αντιθετος απο τους βασικους ηρωες, με τους οποιους καποτε θα "ταυτιζοταν"... αρα θα μου αρεσε να δω η ενα ξεκαθαρο σημειο που νιωθει απογοητευμενος απο τον εαυτο του η ενα σημειο που κατι εγινε και αλλαξε π.χ. (αν και κλισε δεν μπορω να σκεφτω κατι καλυτερο αυτη την στιγμη) να πει πως τις ωραιες γυναικες ολο οι κακοι τις εχουν (μιας και με κανει να ψιλιαζομαι πως του αρεσουν πολυ οι γυναικες-θα ηταν ισχυρο κινητρο)... η να εχει καποια εξαρτηση τζογο ιπποδρομο (ειναι κλασικες επιλογες) Τελος νομιζω πως με μικρες λεπτομερειες εδω και εκει, γινεται ανετα και ευκολα sci-fi η φαντασυ... βρισκω πολλη πρωτοτυπη ειδικα την δευτερη πιθανοτητα! Αυτα ειχα να πω... σκεψεις προς συζητηση... Ουοου μπολικα σχολια.Το συγκεκριμένο διήγημα δεν ειναι ακριβώς διήγημα, αλλα μονόλογος. Επομένως μου φαίνεται δυσκολο να τον κάνω να φλυαρεί παραπάνω χωρίς να του πεθάνει ο άλλος στα χέρια. Θα έπρεπε να το γράψω δηλαδη σαν κανονικό διήγημα και εδω έκανα ενα πείραμα σε συγκεκριμένο στυλ. Όπως παρατήρησαν παρά πάνω ο συγκεκριμένος μονόλογος ειναι μια απολογία. Εχει καταλάβει οτι εχει ελαττώματα. Ξέρει οτι χειρίστηκε λάθος το θέμα της κοπέλας και δεν θα ρίξει το φταίξιμο άλλου. Γιατι εγινε Κακός; Το γράφω. Γιατι ειναι άθλια η κοινωνία με την οποία εμπλέκε, και σαν αδύναμος χαρακτήρας που ήταν επηρεάστηκε και συνέχισε. Ναι έχω στο μυαλό μου ενα μεγαλύτερο επ. Φαντασίας. Αλλα με δυσκολεύει. Που θα παει. Ευχαριστω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 22, 2013 Share Posted April 22, 2013 Ειναι η ιστορια που συζητουσαμε ε; Ειναι ενδιαφερουσα αλλα νομιζω πως πρεπει να την κανεις ακομα περισσοτερο γιατι ειναι μικρη-πολλη μικροτερη απο οση ειχα φανταστει! Ξαφνικα οπως διαβαζα τελειωσε... αν υπηρχε οριο λεξεων το οποιο σε πιεζε θα το καταλαβω. Αλλα νομιζω πως αν ξανασχοληθεις και εχει δυναμικη για να το αποφασισεις, θα μπορουσε να γινει πολλη ατμοσφαιρικη. Τωρα δεν μπορω να πω πως ενιωσα την ατμοσφαιρα των νουαρ ταινιων ας πουμε-απλα μου το ειπες εσυ στην αρχη και το δεχτηκα... δεν ειμαι και φιλη αυτου του στιλ αλλα μου μοιαζει καπως στεγνο. Αυτες τις ταινιες τις εχω συνδυασει με εναν σκοτεινο ρομαντισμο-μια αισθηση παρακμης οχι στεγνη αλλα να ποτιζει το φιλμ. Μου αρεσε ο πρωταγωνιστης... ο τυχοδιωκτακος μικροαπατεωνισκος καιροσκοπος που δεν εχουμε συνηθισει σαν ηρωα. Θα θελα μια περιγραφη του με καποιο τροπο. Ισως να κοιταει το εαυτο του σ' εναν καθρεφτη και να μην αναγνωριζει τον εαυτο του να τρομαζει να ορμαει να βγαλει το οπλο (τον φανταστηκα να εχει οπλο) και ενα λεπτο μετα να συνειδητοποιει πως δεν υπαρχει αλλος κανεις... να εχει μεσα του τον φοβο που τοσο συχνα συναντιεται σε τετοιου τυπου χαρακτηρες... θρασυδειλος. Νομιζω ειναι μια σκηνη που μπορεις να τον περιγραψεις οπως τον φανταζεσαι. Ακομα θα μου αρεσε στο σημειο με την κοκκινομαλλα γυναικα να λεει κατι τετοιο: -Απαπα φιλε μου τι γυναικα ηταν αυτη! Διαστημικη! Οχι φυσικη κοκκινομαλλα αλλα με κατι ματια... κτλ Και οταν την βρισκει δολοφονημενη να λεει κατι π.χ. -Ακομα θυμαμαι την απογοητευση στα ματια της κτλ την βρηκα στην πολυκατοικια μου κτλ αλλα που καιρος για τυψεις. Η ζωη ειναι δυσκολη και ολοι πρεπει να επιβιωσουμε με καποιον τροπο φιλε μου. (να δικαιολογει τον εαυτο του-γιατι η γυναικα πεθανε επειδη αυτος τα ξερασε ολα. Ειναι καθαρματακι αλλα ενα ιχνος τυψεις πρεπει να εχει. Δεν τον νιωθω αδιστακτο απλα καιροσκοπο. Θα θελα λοιπον να δω λιγο την ψυχοσυνθεση του, να μου την παρουσιασεις με καποιον πλαγιο τροπο, γιατι μιλαει σε πρωτο προσωπο κατι που επισης μου αρεσε) Ενα αλλο σημειο που πιστευω πως θελει διορθωση ειναι εκει που λεει πως η φημη του εξαπλωθηκε. Συνηθως αυτη η εκφραση χρησιμοποιειται με την καλη εννοια και οχι με την αρνητικη. Αλλα η ενσταση μου βρισκεται αλλου. Ενας τετοιου τυπου ανθρωπος δεν εχει αντιληψη συνειδητα πως κανει κατι κακο σαν ψυχοσυνθεση-η εστω ετσι νομιζω. Οποτε να παραδεχεται τοσο ευκολα σε εναν αλλον ανθρωπο (αλλο αν το ξερει μεσα του) πως αυτος φταιει δεν μου φαινεται αληθοφανες. Θα μπορουσε μονο να πει πως οι δουλειες ειναι πια πολυ λιγες και εμεις να καταλαβουμε το γιατι... Ενα σημειο που επισης νομιζω πως εχει ζουμι ειναι πως παραδεχεται στην αρχη ακομα πως εγινε ντετεκτιβ απο τις ταινιες. Αλλα στις ταινιες πρωταγωνιστες ειναι συνηθως οι καλοι μπατσοι, οι καλοι ντετεκτιβ κτλ Αρα αυτος ειναι αντιδιαμετρου αντιθετος απο τους βασικους ηρωες, με τους οποιους καποτε θα "ταυτιζοταν"... αρα θα μου αρεσε να δω η ενα ξεκαθαρο σημειο που νιωθει απογοητευμενος απο τον εαυτο του η ενα σημειο που κατι εγινε και αλλαξε π.χ. (αν και κλισε δεν μπορω να σκεφτω κατι καλυτερο αυτη την στιγμη) να πει πως τις ωραιες γυναικες ολο οι κακοι τις εχουν (μιας και με κανει να ψιλιαζομαι πως του αρεσουν πολυ οι γυναικες-θα ηταν ισχυρο κινητρο)... η να εχει καποια εξαρτηση τζογο ιπποδρομο (ειναι κλασικες επιλογες) Τελος νομιζω πως με μικρες λεπτομερειες εδω και εκει, γινεται ανετα και ευκολα sci-fi η φαντασυ... βρισκω πολλη πρωτοτυπη ειδικα την δευτερη πιθανοτητα! Αυτα ειχα να πω... σκεψεις προς συζητηση... Ουοου μπολικα σχολια.Το συγκεκριμένο διήγημα δεν ειναι ακριβώς διήγημα, αλλα μονόλογος. Επομένως μου φαίνεται δυσκολο να τον κάνω να φλυαρεί παραπάνω χωρίς να του πεθάνει ο άλλος στα χέρια. Αυτο δεν το σκεφτηκα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted May 1, 2013 Share Posted May 1, 2013 Ας κάνω κι εγώ το σχολιάκι μου, ύστερα από καιρό! Μ'αρέσει ο κυνικός χαρακτήρας του ήρωα σου καθώς και η λεπτή του ειρωνεία, αν την διακρίνω σωστά. Η επιλογή της γλώσσας σου με τις κοφτές προτάσεις είναι ταιριαστή. Αν και δεν παρατήρησα κάτι πολύ εξεζητημένο, θεωρώ ότι θα μπορούσες να απλοποιήσεις κι άλλο την γλώσσα σου, ώστε να αποδόσεις πλήρως την ρηχότητα του χαρακτήρα του ήρωα σου. Τέλος, θα συμφωνήσω με τα σχόλια της laas και θα προσθέσω ότι έχει πολύ ψωμί αυτή η ιστορία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted May 1, 2013 Share Posted May 1, 2013 Όμορφο 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted May 1, 2013 Share Posted May 1, 2013 Ωραίο σφηνάκι όπως σου έχω ξαναπεί. Είναι ακριβώς αυτό που σκεφτόσουν προφανώς και κατάφερες να μας το μεταφέρεις στην εντέλεια. Ο ήρωας αχώνευτος αλλά και ταιριαστός στην ιστορία τόσο που τον καταλαβαίνουμε απόλυτα. Και το νουάρ νουάρ αν και ξεθωριασμένο. Το τέλος έχει πολύ χιούμορ, ειδικά εκεί με την οπτική γωνία. Μπράβο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.