laas7 Posted April 29, 2013 Author Share Posted April 29, 2013 Ούτε την αγαπώ, ούτε την μισώ. Είμαι σε μία φάση ουδέτερη. Δεν έχω σχέση μαζί της καθώς ούτε την διαβάζω εσκεμμένα (αν πέσει κάτι στα χέρια μου, καλώς) και όσες φορές επιχείρησα να γράψω, το παράτησα στο πεντάλεπτο. Όλα τα παραπάνω ίσχυαν μέχρι πριν από έναν μήνα περίπου, όπου διάβασα κάπου εδώ μέσα ένα χαϊκού. Αφού έμαθα τι ακριβώς είναι τα χαϊκού, επιχείρησα να γράψω και εγώ ένα. Το ευτύχημα ήταν ότι ως ένα βαθμό τα κατάφερα! Όλη αυτή η διαδικασία μου έλυσε μία απορία που είχα για πολλά χρόνια: υπάρχει η ποίηση μέσα μου; Τελικά αυτή η μικρή ένδειξη "ύπαρξης" που μου έδωσε το χαϊκού, με έκανε να νιώσω καλύτερα. Αν θα επιχειρήσω ξανά να γράψω ποίηση στο μέλλον; Ίσως. Μπορεί όχι στο άμεσο, αλλά αργότερα. Τα χαικου εχω την αισθηση πως αρεσουν στους περισσοτερους που δεν πολυασχολουνται με ποιηση... ειναι συντομα και αμεσα και εχουν μια ιδιαιτερη γοητεια 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 29, 2013 Share Posted April 29, 2013 (edited) Δεν θυμάμαι ποιός το είπε άλλα πιστεύω ότι τα λέει όλα. ''Δεν θα βρεις πουθενά την ποίηση, αν δεν έχεις λίγη μέσα σου.'' Επίσης αποψή μου είναι, ότι η ποίηση μπορεί να ''κριθεί'' και να εκτιμηθεί, μόνο από άλλους ποιητές. Αλλά βέβαια μπορεί να ''μιλήσει'' στις καρδιές όλου του κόσμου. Edited April 29, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 Επίσης αποψή μου είναι, ότι η ποίηση μπορεί να ''κριθεί'' και να εκτιμηθεί, μόνο από άλλους ποιητές. Διαφωνώ. Και εξηγώ: Είναι δηλαδή ένα κλειστό κύκλωμα; Και ποιον ονομάζουμε ποιητή; Πότε μπορεί, (και πού το ξέρει αν είναι ή όχι), να ανακηρύξει κάποιος τον εαυτό του ποιητή; Ή μήπως υπάρχει μία επιτροπή η οποία εκδίδει τις άδειες; (Εντάξει, με το τελευταίο μπορεί να σου φανεί ότι σε ειρωνεύομαι, αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην εικόνα. ) Αλλά βέβαια μπορεί να ''μιλήσει'' στις καρδιές όλου του κόσμου. Μπορούν και οι λαϊκοί (η ποίηση -και οι ποιητές- στέκεται πιο ψηλά από τον συνηθισμένο άνθρωπο; ) να απολαμβάνουν τα ωφέλη της ποίησης, αρκεί να μην εκφράζουν γνώμη, δηλαδή; Στράτο, αυτή ακριβώς η νοοτροπία (και μην μου πεις ότι αλλάζω τα λόγια σου, σε παρακαλώ) είναι που έχει ρίξει την ποίηση κάτω από κάθε επίπεδο σοβαρότητας στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Για το 1ο σκέλος, δυστυχώς ίσως για εσένα,(μπορεί να νομίζεις ότι σε ειρωνεύομαι, άλλα δε μπόρεσα ν' αντισταθώ...) δεν θα τσιμπίσω. Δεν έχω καμιά όρεξη για λογομαχίες και ιδιαίτερα για κάποιες που δεν θα καταλήξουν πουθενά. Για το 2ο σκέλος, εννοείται ότι οι ποιητές στέκονται πιο ψηλά από τον συνηθισμένο άνθρωπο. Υπάρχει βέβαια τίμημα γι' αυτό, και είναι η μοναξιά και καμιά φορά και η χλεύη. Βέβαια σχεδόν πάντα, ο καιρός τους δικαιώνει. Είναι τιμή να είσαι ποιητής. Ο μόνος ορισμός που θα μπορούσα να της δώσω είναι : ''Η ποίηση είναι η πατρική μας γλώσσα, η γλώσσα των θεών.'' Και κάποιος πιο πάνω αναφέρθηκε σε ποιητές που ματώνουν πάνω στο χαρτί και για άλλους που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν. Μα πώς κατάλαβε τι διαφορά; Edited April 30, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Νομίζω ότι δεν έχεις απάντηση στο ερώτημα πότε ξέρει κανείς ότι έχει το δικαίωμα να κρίνει την ποίηση. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό, πολύ απλά, γιατί είναι λάθος. Η ποίηση ήταν ο πρώτος τρόπος διασκέδασης όταν οι άνθρωποι βγήκαν απ' τις σπηλιές. Δεν θά 'πρεπε να ήταν πιο απλά τα πράγματα; Δεν θά 'πρεπε ο ποιητής να μην νομίζει, καταρχήν, ότι είναι θεός; Δεν θά 'πρεπε να μην ξινίζει το πρόσωπο σε όσους δεν αυτοαποκαλούνται επίσης θεοί; Και κάποιος πιο πάνω αναφέρθηκε σε ποιητές που ματώνουν πάνω στο χαρτί και για άλλους που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν. Μα πώς κατάλαβε τι διαφορά; Είναι έξυπνος. Αυτό αρκεί. Όχι, δεν είναι ανάγκη να είναι ποιητής. Η γνώμη μου είναι ότι αν κάποιος γράφει για τον εαυτό του και μόνο (για έκφραση, για ξέσπασμα, για ψυχανάλυση, ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο), ας μην τα δείχνει σε άλλους. Αν γράφει όμως για να τα δείξει, πρέπει να δέχεται τη γνώμη με λίγη σεμνότητα και όχι με δηλώσεις ανωτερότητας του ποιητή και κατωτερότητας του αναγνώστη (όχι ποιητή). Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος που μόλις διάβασε το ποίημά σου, ξέρει να διαβάζει, να ονειρεύεται και να φαντάζεται, και έχει δει πέντε-δέκα-χίλια πράγματα στη ζωή του. Έχει ό,τι χρειάζεται, δηλαδή, για να σεβαστείς (κι ας διαφωνείς με αυτή) τη γνώμη του. Μιλάμε για λογοτεχνία, όχι για επιστημονικά συγγράμματα. EDIT: Για αυτό το πολύ σωστό που έγραψες : ''Δεν θα βρεις πουθενά την ποίηση, αν δεν έχεις λίγη μέσα σου.'' Ναι, συμφωνώ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι και ποιητής. Edited April 30, 2013 by Cassandra Gotha 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Η ποίηση ήταν ο πρώτος τρόπος διασκέδασης όταν οι άνθρωποι βγήκαν απ' τις σπηλιές. Δεν θά 'πρεπε να ήταν πιο απλά τα πράγματα; Δεν θά 'πρεπε ο ποιητής να μην νομίζει, καταρχήν, ότι είναι θεός; Δε νομίζω ότι ισχύει το 1ο που λες. Μάλλον ούγκα-μπούγκα φωνάζανε χοροπηδόντας γύρω απ' τη φωτιά. Μπορεί μάλιστα να σφάζανε και κανέναν δικό τους προς τιμή του κεραυνού που έπεσε την προηγούμενη νύχτα. Η ποίηση ήρθε αρκετά αργότερα. Όσο για το 2ο, ναι, ο ποιητής είναι ένας μικρός θεός. Με την έννοια του δημιουργού. Αυτό σημαίνει και η λέξη άλλοστε... Είναι θεουργία( http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1) η ποίηση. Ο ποιητής βρίσκεται και δημιουργεί ανάμεσα στο αθάνατο και το θνητό. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, εκεί είναι ο τόπος αυτής της τέχνης. Edited April 30, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 Σόρυ για το σπαμ, αλλά και τα παιδάκια που φτιάχνουν καστράκια στην άμμο, δημιουργοί (ποιητές) είναι, υπ' αυτή την έννοια. Κατά τα άλλα, οι ποιητές που θεωρούν όλα αυτά που λες είναι που α) στην πλειοψηφία τους γράφουν εντυπωσιακές λέξεις στη σειρά, β) παρκάρουν το καλάμι τους στον Σείριο και γ) βγάζουν το κακό όνομα στην ποίηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Κατά τα άλλα, οι ποιητές που θεωρούν όλα αυτά που λες είναι που α) στην πλειοψηφία τους γράφουν εντυπωσιακές λέξεις στη σειρά, β) παρκάρουν το καλάμι τους στον Σείριο και γ) βγάζουν το κακό όνομα στην ποίηση. Νομίζω εδώ, ότι μάλλον εσύ απαντάς σαν αυθεντία και μάλιστα έβαλες και α,β,γ, λες και έγραψες κανένα μαθηματικό αξιώμα που δεν αναιρείται. Θα μπορούσες να μας αιτιολογήσεις και την άποψή σου; Γιατί περί αυτής πρόκειται. Εκτός κι αν εκπροσωπείς και άλλους πλην του εαυτού σου. Edited April 30, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Η προσωπική μου πείρα λέει πως το ψώνιο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, είναι αντιστρόφως ανάλογο προς την ποιότητα. Όσες φορές έχω ακούσει κάποιον να περιαυτολογεί (μα τι γαμάτος -και παρεξηγημένος- που είμαι, θα μεγαλώσουν γενιές με τ' αριστουργήματά μου, ενώ εσείς όλοι που δεν με καταλαβαίνετε θα έχετε ψοφήσει κλπ), συνήθως το περί ου ο λόγος στερούνταν μέχρι και τα βασικά -π.χ σωστή χρήση γλώσσας, κάποιον υποτυπώδη ειρμό, πρωτοτυπία και τέτοια πράγματα. Αντιθέτως, οι άνθρωποι που έχουν συναίσθηση του τι πραγματικά είναι τέχνη, δημιουργία και έχουν τον δέοντα σεβασμό απέναντί τους, τείνουν να έχουν και μια έμφυτη σεμνότητα, μια κατανόηση του πόσες πραγματικές μεγαλοφυίες έχουν περάσει απ' την τέχνη, πόσο μακρύς είναι ο δρόμος προς αυτήν. Και, το βασικότερο, πως ποιητή, συγγραφέα, ηθοποιό, ερμηνευτή, καλλιτέχνη, δημιουργό, δεν σε λες εσύ: σε λένε οι άλλοι. Edited April 30, 2013 by Sonya 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) . Και, το βασικότερο, πως ποιητή, συγγραφέα, ηθοποιό, ερμηνευτή, καλλιτέχνη, δημιουργό, δεν σε λες εσύ: σε λένε οι άλλοι. Ποιοί ακριβώς; Αυτοί που ρίχνουν λουλούδια στα σκυλάδικα; Αυτοί που δεν έχουν ερωτευθεί ποτέ και που προτιμούν να μαλακίζονται βλέποντας τσόντες; Αυτοί που ξυπνούν από το ξυπνητήρι για να τρέξουν να βγάλουν λεφτά, ζώντας μια ζωή που μισούν; Αυτοί που βγαίνουν έξω προσπαθόντας να κάνουν γνωριμίες και άκρες και όχι αληθινούς φίλους; Αυτοί που δουλεύουν όλο το χρόνο για να κάνουν διακοπές 15 μέρες και χαίρονται γι' αυτό; Αυτοί που δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ; Αυτοί που ντρέπονται να πούνε ''Σ' αγαπώ'' και ''Συγνώμη''; Αυτοί που ανεβάζουν ηλίθιους σε ήρωες; Αυτοί που κάνουν τους βλάκες πάμπλουτους; Το Star system; Αυτοί που δε σηκώνουν ποτέ το κεφάλι να κοιτάξουν τον ουρανό; Αυτοί που σφάζονται για τις ποδοσφαιρικές ομάδες; Για το έθνος; Για το χρώμα; Για τη θρησκεία; Για το κόμμα; Αυτοί που στήνονται έξω από το κατάστημα δυο μέρες πριν βγει το i phone 8 για να το πάρουν πρώτοι; Αυτοί οι άμουσοι, άσχετοι, κομπάρσοι της ζωής; Αυτά τα κοπάδια; Που δεν ξέρουν καν γιατί κάνουν ότι κάνουν; Που απλά σκοντάφτουν απ' τη μια μέρα στην άλλη; Εθελοτυφλείς Χριστίνα. Ρίξε μια ματιά γύρω σου. Δες σε τι κόσμο ζεις. Όχι ευχαριστώ, δεν περιμένω να μου δώσουν κανέναν τίτλο αυτοί. Θα τον φτύσω πάλι πίσω. Edited April 30, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 Thank you for proving my point. Sonya over and out. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Απλά ελπίζω, να μην ανήκεις σε καμιά από αυτές τις κατηγορίες. Η αλήθεια πονάει. Γι' αυτό δεν θέλει να την ακούει κανείς. Over and out... Edited April 30, 2013 by abuno Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 (edited) Για το 1ο σκέλος, δυστυχώς ίσως για εσένα,(μπορεί να νομίζεις ότι σε ειρωνεύομαι, άλλα δε μπόρεσα ν' αντισταθώ...) δεν θα τσιμπίσω. Δεν έχω καμιά όρεξη για λογομαχίες και ιδιαίτερα για κάποιες που δεν θα καταλήξουν πουθενά. Για το 2ο σκέλος, εννοείται ότι οι ποιητές στέκονται πιο ψηλά από τον συνηθισμένο άνθρωπο. Υπάρχει βέβαια τίμημα γι' αυτό, και είναι η μοναξιά και καμιά φορά και η χλεύη. Βέβαια σχεδόν πάντα, ο καιρός τους δικαιώνει. Είναι τιμή να είσαι ποιητής. Ο μόνος ορισμός που θα μπορούσα να της δώσω είναι : ''Η ποίηση είναι η πατρική μας γλώσσα, η γλώσσα των θεών.'' Και κάποιος πιο πάνω αναφέρθηκε σε ποιητές που ματώνουν πάνω στο χαρτί και για άλλους που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν. Μα πώς κατάλαβε τι διαφορά; Eπειδή εγώ αναφέρθηκα πιο πάνω σε ποιητές που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν, αισθάνομαι την ανάγκη να απαντήσω στο ερώτημά σου για το πώς κατάλαβα τη διαφορά. Δεν την "κατάλαβα". Την *αισθάνθηκα*, κι αυτό τα λέει όλα. Και την αισθάνθηκα όχι μόνο διαβάζοντας ποίηση που την αισθανόμουν, αλλά και προσπαθώντας να γράψω ποίηση κάνοντας "emulation" στο στυλ κάποιου ποιητή. Δεν λειτούργησε καθόλου! Αντίθετα, όταν προσπάθησα, σπανίως και που, να γράψω ένα ποίημα που έβγαινε μέσα από μένα, με λόγια που έβγαιναν μέσα από μένα, από τη δική μου "αλήθεια", τότε λειτούργησε καλύτερα. Όχι καλά, απλά καλύτερα. Αλλά λειτούργησε, και τότε πάλι "αισθάνθηκα" τη διαφορά... και την "κατάλαβα". Kι όμως, αρκετά παράδοξα, δεν ξέρω τι είναι ποίηση. (Ούτε βέβαια θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή). Edited April 30, 2013 by Oberon 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 30, 2013 Author Share Posted April 30, 2013 (edited) Δεν θυμάμαι ποιός το είπε άλλα πιστεύω ότι τα λέει όλα. ''Δεν θα βρεις πουθενά την ποίηση, αν δεν έχεις λίγη μέσα σου.'' Επίσης αποψή μου είναι, ότι η ποίηση μπορεί να ''κριθεί'' και να εκτιμηθεί, μόνο από άλλους ποιητές. Αλλά βέβαια μπορεί να ''μιλήσει'' στις καρδιές όλου του κόσμου. Εγω νομιζω πως καταλαβαινω τι εννοει ο Στρατος... το "δεν θα βρεις πουθενα ποιηση, αν δεν εχεις λιγη μεσα σου" ειναι η μεγαλυτερη αληθεια ... ολοι εχουν μεσα τους ποιηση (λιγη η πολλη δεν θα τις μετρησουμε τωρα...) Οσο για αν μπορει να κριθει και να εκτιμηθει παρα μονο απο αλλους ποιητες επισης καταλαβαινω πως το εννοει... εχει βαλει εισαγωγικα στο κριθει... κακα τα ψεμματα ενας Ελυτης σιγουρα μπορουσε να ξεχωρισει (να κρινει) την αληθινη ποιηση που εβλεπε σε αλλους ποιητες... οχι οτι οι απλοι ανθρωποι που διαβαζουμε ποιηματα δεν καταλαβαινουμε πως "οπα αυτο που διαβαζω τωρα ειναι καταπληκτικο" αλλα πως να το κανουμε... αλλο κυρος και αλλη αντιληψη εχει σιγουρα ενας Ελυτης ενας Σεφερης κτλ Για το 1ο σκέλος, δυστυχώς ίσως για εσένα,(μπορεί να νομίζεις ότι σε ειρωνεύομαι, άλλα δε μπόρεσα ν' αντισταθώ...) δεν θα τσιμπίσω. Δεν έχω καμιά όρεξη για λογομαχίες και ιδιαίτερα για κάποιες που δεν θα καταλήξουν πουθενά. Για το 2ο σκέλος, εννοείται ότι οι ποιητές στέκονται πιο ψηλά από τον συνηθισμένο άνθρωπο. Υπάρχει βέβαια τίμημα γι' αυτό, και είναι η μοναξιά και καμιά φορά και η χλεύη. Βέβαια σχεδόν πάντα, ο καιρός τους δικαιώνει. Είναι τιμή να είσαι ποιητής. Ο μόνος ορισμός που θα μπορούσα να της δώσω είναι : ''Η ποίηση είναι η πατρική μας γλώσσα, η γλώσσα των θεών.'' Και κάποιος πιο πάνω αναφέρθηκε σε ποιητές που ματώνουν πάνω στο χαρτί και για άλλους που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν. Μα πώς κατάλαβε τι διαφορά; Οι ποιητες (οι πραγματικοι ποιητες) στεκονται πιο ψηλα απο τον συνηθισμενο ανθρωπο... ο ανθρωπος που σκοτωσε τον Αρχιλοχο δεν εγινε δεκτος απο την Πυθια οταν ζητησε να παρει χρησμο... Νομίζω ότι δεν έχεις απάντηση στο ερώτημα πότε ξέρει κανείς ότι έχει το δικαίωμα να κρίνει την ποίηση. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό, πολύ απλά, γιατί είναι λάθος. Η ποίηση ήταν ο πρώτος τρόπος διασκέδασης όταν οι άνθρωποι βγήκαν απ' τις σπηλιές. Δεν θά 'πρεπε να ήταν πιο απλά τα πράγματα; Δεν θά 'πρεπε ο ποιητής να μην νομίζει, καταρχήν, ότι είναι θεός; Δεν θά 'πρεπε να μην ξινίζει το πρόσωπο σε όσους δεν αυτοαποκαλούνται επίσης θεοί; Και κάποιος πιο πάνω αναφέρθηκε σε ποιητές που ματώνουν πάνω στο χαρτί και για άλλους που γράφουν ασυναρτησίες για να εντυπωσιάσουν. Μα πώς κατάλαβε τι διαφορά; Είναι έξυπνος. Αυτό αρκεί. Όχι, δεν είναι ανάγκη να είναι ποιητής. Η γνώμη μου είναι ότι αν κάποιος γράφει για τον εαυτό του και μόνο (για έκφραση, για ξέσπασμα, για ψυχανάλυση, ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο), ας μην τα δείχνει σε άλλους. Αν γράφει όμως για να τα δείξει, πρέπει να δέχεται τη γνώμη με λίγη σεμνότητα και όχι με δηλώσεις ανωτερότητας του ποιητή και κατωτερότητας του αναγνώστη (όχι ποιητή). Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος που μόλις διάβασε το ποίημά σου, ξέρει να διαβάζει, να ονειρεύεται και να φαντάζεται, και έχει δει πέντε-δέκα-χίλια πράγματα στη ζωή του. Έχει ό,τι χρειάζεται, δηλαδή, για να σεβαστείς (κι ας διαφωνείς με αυτή) τη γνώμη του. Μιλάμε για λογοτεχνία, όχι για επιστημονικά συγγράμματα. EDIT: Για αυτό το πολύ σωστό που έγραψες : ''Δεν θα βρεις πουθενά την ποίηση, αν δεν έχεις λίγη μέσα σου.'' Ναι, συμφωνώ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι και ποιητής. Ενταξει πιστευω πως το "η ποιηση ηταν ο τροπος διασκεδασης στις σπηλιες" παραειναι αφοριστικο... για να φτασει η αρχαια ελληνικη ποιηση στην τελειοτητα των επικων ποιηματων του Ομηρου ειναι επιστημονικα αποδεδειγμενο πως υπηρξε μια μακρια σειρα απο σημαντικους ποιητες δημιουργους πριν απ' αυτον... δεν υπαρχει παρθενογενεση... δεν μπορει αυτο να γινει σε "κοινωνιες" σπηλιων τοσο πρωτογονες... καν δεν ειχαν εφευρει την ομιλια... δεχομαι ομως πως ισως καπως ετσι ολα ξεκινησαν... φανταζομαι πως καποιος ενα βραδυ μπροστα απο μια φωτια αρχισε να λεει χαζοστιχακια για να περασει η νυχτα η τραγουδησε εναν σκοπο... και σε καποιους αρεσαν... και καποιοι αλλοι γυρισαν βαριεστημενοι την πλατη για να κοιμηθουν... επισης δεχομαι πως η ποιηση δεν ειναι ενα κλειστο κυκλωμα... γραφεται απο ποιητες αλλα οι απλοι ανθρωποι την κρατανε ζωντανη την αποθεωνουν... μονο απο το σχολειο να θυμασαι εναν στιχο καποιου ποιητη που σου εκανε εντυπωση ειναι για μενα αρκετο να μου σηκωσει την τριχα καγκελο απο συγκινηση! Ειναι αθανασια! Και φυσικα αυτοι οι ανθρωποι σκεφτονται ονειρευονται νιωθουν... γι αυτο ακριβως μπορουν να νιωσουν τον στιχο που τους εκανε εντυπωση ... Σόρυ για το σπαμ, αλλά και τα παιδάκια που φτιάχνουν καστράκια στην άμμο, δημιουργοί (ποιητές) είναι, υπ' αυτή την έννοια. Κατά τα άλλα, οι ποιητές που θεωρούν όλα αυτά που λες είναι που α) στην πλειοψηφία τους γράφουν εντυπωσιακές λέξεις στη σειρά, β) παρκάρουν το καλάμι τους στον Σείριο και γ) βγάζουν το κακό όνομα στην ποίηση. Νομιζω πως το "προβλημα" ειναι αυτο που ειπα και στο πρωτο πρωτο ποστ μου... ειναι εξαιρετικα δυσκολο να οριστει η ποιηση... να εξηγησεις στον αλλο (μην σου πω και στον εαυτο σου) τι ειναι ποιηση... για μενα ειναι μια αισθηση μπορει να κανω λαθος μπορει να εχω δικιο... δεν εχει ακριβως σημασια... αν με πιανετε τι εννοω... Edited April 30, 2013 by laas7 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 Η ποίηση ήταν ο πρώτος τρόπος διασκέδασης όταν οι άνθρωποι βγήκαν απ' τις σπηλιές. Δε νομίζω ότι ισχύει το 1ο που λες. Μάλλον ούγκα-μπούγκα φωνάζανε χοροπηδόντας γύρω απ' τη φωτιά. Μπορεί μάλιστα να σφάζανε και κανέναν δικό τους προς τιμή του κεραυνού που έπεσε την προηγούμενη νύχτα. Η ποίηση ήρθε αρκετά αργότερα. Αναφερόμουν στα χρόνια της αρχαιότητας, και όχι τα προϊστορικά. Η ποίηση ήταν ο πρώτος τρόπος διασκέδασης όταν οι άνθρωποι βγήκαν απ' τις σπηλιές. Ενταξει πιστευω πως το "η ποιηση ηταν ο τροπος διασκεδασης στις σπηλιες" παραειναι αφοριστικο... για να φτασει η αρχαια ελληνικη ποιηση στην τελειοτητα των επικων ποιηματων του Ομηρου ειναι επιστημονικα αποδεδειγμενο πως υπηρξε μια μακρια σειρα απο σημαντικους ποιητες δημιουργους πριν απ' αυτον... δεν υπαρχει παρθενογενεση... Διάβασα τα πάντα, αλλά δεν θέλω να προσθέσω κάτι. Απλά να ξαναπώ: ξεκολλείστε με αυτές τις σπηλιές. "Βγήκαν", διάολε... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 30, 2013 Share Posted April 30, 2013 Mια φορά ήμουν στην έκθεση βιβλίου, στην παραλία και χάζευα. Βλέπω λοιπον μία ποιητική συλλογή αγνώστου ποιητού και λέω α, για να ρίξω ένα βλέφαρο. Ανοίγω μια στην τύχη και το μάτι μου πάει και πέφτει πάνω σε ένα ''ταλανίζει''. Πέταξα το βιβλίο και έφυγα τρέχοντας. Τρου στόρυ. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 30, 2013 Author Share Posted April 30, 2013 Mια φορά ήμουν στην έκθεση βιβλίου, στην παραλία και χάζευα. Βλέπω λοιπον μία ποιητική συλλογή αγνώστου ποιητού και λέω α, για να ρίξω ένα βλέφαρο. Ανοίγω μια στην τύχη και το μάτι μου πάει και πέφτει πάνω σε ένα ''ταλανίζει''. Πέταξα το βιβλίο και έφυγα τρέχοντας. Τρου στόρυ. Το ματι σου φταιει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.