GeoVa Posted June 1, 2013 Share Posted June 1, 2013 (edited) Είδος ποίηματος: ελεύθερο Αριθμός στίχων: 17 (6+4+3+4) Σχόλια: Και τα τέσσερα είναι αυτοτελή μεταξύ τους, ωστόσο το θέμα είναι όμοιο. Είναι τα δάκρυά μου μεγάλη καταιγίδα. Πέφτουν από τα μαύρα σύννεφα του άστατου ουρανού, για να καταλήξουν στα πανέμορφα και μακριά μαλλιά αγνών γυναικών, που τον έρωτά τους το μεγάλο ακόμη απελπισμένα ψάχνουν. Φίλα με. Ένωσε τα χείλη σου με τα δικά μου. Νιώσε την αόρατη αυτή δύναμη που μας έλκει και μην αντισταθείς ποτέ. Άκουσε τους ήχους, άκουσε τη μελωδία, δες πόσο όμορφα δένει, πόσο όμορφα κυλά, όπως όμορφα κυλά κι ο χρόνος μες στην αγκαλιά σου. Μαύρο το φόρεμα, μαύρο και το κουστούμι. Μαύρη η ψυχή μου. Kι η καρδιά μου άδεια. Μαύρα τα δάκρυά μας. Και τα παπούτσια μαύρα. Με τούτο το μαύρο φόρεμα, θα σταλθείς στους ουρανούς. Edited June 2, 2013 by GeoVa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 2, 2013 Share Posted June 2, 2013 Δεν μπορω να πω πως συμπαθω ιδιαιτερα την ερωτικη ποιηση-ειναι μια μικρη μου παραξενια Μου αρεσε περισσοτερο το πρωτο κομματι, που το βρηκα καλο. Τα αλλα δυο δεν μπορω να πω πως με συγκινησαν-μου φανηκαν λιγο πολυπαιγμενα- κλασικες εικονες χειλιων φιλιων χρονου και αγκαλιας. Το τελευταιο κομματι ειναι για μενα ολο δυνατοτητες, αν και η τοσο συχνη επαναληψη του μαυρου με κουρασε καπως... πιστευω πως αν ξαναδουλευτει μπορει να ταιριαξει με το πρωτο σαν συνεχεια του η να γινει κατι εντελως δικο του π.χ. Μαυρο το φορεμα, ιδιο και το κουστουμι Μαυρη η ψυχη μου, μια αδεια καρδια Μαυρα τα δακρυα μας. Και τα παπουτσια μαυρα Με τουτο το μαυρο φορεμα θα σταλθεις στους ουρανους Δεν κανω πολλες αλλαγες γιατι πιστευω πως ο καθε δημιουργος πρεπει να εχει το δικο του προσωπικο στιλ και δεν θελω να γινομαι παρεμβατικη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.