wonderergr Posted August 15, 2013 Share Posted August 15, 2013 Σκούπισε τα βρεγμένα της μαλλιά και έκατσε στο κρεβάτι. Άνοιξε το πιστολάκι και έβαλε τηλεόραση. Έπαιζε ειδήσεις. Ανησυχούσαν γιατί ήταν δεκαπενταύγουστος και κυκλοφορούσε κάποιος μανιακός. Σκότωνε μόνο την συγκεκριμένη ημέρα, προς τιμήν κάποιου αρχαίου, αιμοδιψή θεού. Κάλι ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ο Τύπος τον ονόμαζε "δολοφόνο ανηλίκων" για την εμμονή του να σκοτώνει μόνο δεκαεξάχρονες κοπέλες. Η Αστυνομία απέφευγε να τον ονομάσει οτιδήποτε. ΄Όλες οι κοπέλες ήταν δεκαέξι, μελαχρινές με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Το μόνο κοινό που έβρισκε η Αστυνομία, εκτός του σοδομισμού των πτωμάτων και του κοψίματος της σάρκας τους από το στέρνο μέχρι την κάτω κοιλιακή χώρα (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά), ήταν ένα κουτί σοκολατάκια και ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Σαν να είχαν μόλις βγει ραντεβού. Τα μάτια επίσης και η γλώσσα των θυμάτων έλειπαν. Η Παναγιώτα πάγωσε. Συνειδητοποίησε πως ταιριάζει στην περιγραφή. Ένα ρίγος διαπέρασε την ραχοκοκκαλιά της ενώ ο τρόμος την καταλάμβανε αδικαιολόγητα. Έσβησε το πιστολάκι και αφουγκράστηκε. Πέρα από την τηλεόραση δεν ακουγόταν τίποτα άλλο. "Βλακείες!" είπε μόνη της προσπαθώντας να δώσει κουράγιο στον εαυτό της. Άλλαξε κανάλι και έβαλε MAD. Έπαιζε το καινούργιο τραγούδι του Bieber. Άρχισε να τραγουδάει. "If you gonna go, go with the flow babe...". Χόρευε σαν χαζό ενώ έβαζε τα εσώρουχα και το καλό της φόρεμα που την περίμεναν στην καρέκλα από νωρίς το πρωί. Είχε μόλις τελειώσει τις προετοιμασίες μόλις χτύπησε το κουδούνι. "Τώρα!" φώναξε. Άνοιξε την πόρτα. Απέξω βρισκόταν ο Σωτήρης, κρατώντας στο ένα χέρι ένα κουτί σοκολατάκια και στο άλλο ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. "Τα λουλούδια στα λουλούδια" είπε στην απορημένη Παναγιώτα και της έδωσε το τριαντάφυλλο. Εκείνη το πήρε, και αφού το μύρισε τον ευχαρίστησε χαμογελαστή. Έπειτα πήρε τα σοκολατάκια και τα ακούμπησε μαζί με το λουλούδι επάνω στο τραπεζάκι απέναντι από την πόρτα. "Πάμε;" είπε με τσαχπινιά. Ο Σωτήρης πρόταξε το μπράτσο του. Η Παναγιώτα το πήρε και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους. Μετά από πέντε περίπου ώρες η πόρτα ξανάνοιξε. Μέσα στο σπίτι μπήκε η Παναγιώτα γελώντας με κάποιο αστείο. Σταμάτησε απότομα και γύρισε προς τον Σωτήρη που βρίσκονταν ακόμα απέξω. "Ξέρεις, είναι η πρώτη φορά που με αφήνουν μόνη μου οι γονείς μου και δεν θα ήθελα να μας δει κάποιος γείτονας και να μου το χαλάσει!". Ο Σωτήρης την κοίταξε στα μάτια. "Καταλαβαίνω" της είπε. Έσκυψε και την φίλησε στα χείλη για μερικά δευτερόλεπτα. Έπειτα απομακρύνθηκε λίγο, την κοίταξε στα μάτια και της είπε καληνύχτα. Έφυγε χωρίς να γυρίσει. Η Παναγιώτα έκλεισε την πόρτα και χαμογέλασε ευτυχισμένη. Είχε τόσο δίκιο η κολλητή της που της κανόνισε αυτό το ραντεβού! Ενώ στο μυαλό της ξαναζούσε την όμορφη βραδιά που πέρασε, γδύθηκε και φόρεσε τις πυτζάμες της. Έπεσε χαρούμενη στο κρεβάτι τρώγοντας τα σοκολατάκια που της έφερε ο Σωτήρης. Κοίταξε το ρολόι. Η ώρα ήταν 12.00. Αποφάσισε να κοιμηθεί. Έκλεισε το φως. ΄Ήταν πολύ κουρασμένη και αποκοιμήθηκε αμέσως. ΄Ήταν τόσο κουρασμένη που δεν κατάλαβε την πόρτα της ντουλάπας που άνοιγε πίσω της, ούτε τον άντρα που έβγαινε μέσα από αυτήν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
thanatos Posted August 28, 2013 Share Posted August 28, 2013 Όλα τα λεφτά είναι η τελευταία πρόταση που έγραψες!!! Καλή ιστορία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 1, 2013 Share Posted September 1, 2013 Αν έκανες την ντουλάπα υφασμάτινη, ξέρεις, από αυτές με το φερμουάρ, θα ταίριαζε σαν εικόνα με το άνοιγμα της κοιλιάς. Αν έκανες τα γεννέθλιά της στις 16 Αυγούστου (οπότε και θα έκλεινε τα δεκάξι), θα μεγάλωνες την αγωνία (όταν πήγε το ρολόι στις 24:00 και δεν είχε συμβεί ακόμη τίποτα). Το ότι γιορτάζει αυτή τη μέρα δεν έδωσε κάτι στην ιστορία. Αν κοιτούσες την Παναγιώτα από πιο κοντά (και όχι μόνο ως υποψήφιο θύμα), θα είχε ίσως ενδιαφέρον αυτό το φλασάκι. (ή, ακόμα καλύτερα) Αν για μια φορά το θύμα ήταν άντρας θα ήταν κάπως πιο πρωτότυπη ιστορία. Έχει πολλά "αν" για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα, την αγωνία που υποθέτω ότι ήθελες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wonderergr Posted September 2, 2013 Author Share Posted September 2, 2013 Γειά σου Cassandra. Η ντουλάπα ήταν ξύλινη για να μην φαίνεται ο άντρας που βρίσκονταν μέσα. Αν και το θέμα είναι οτι ήταν κάποιος μέσα και όχι το υλικό της ντουλάπας. Η Παναγιώτα είναι αδερφή μου και όπως περιγράφεται (ψηλή, μελαχρινή, 16). Της έγραψα αυτό το φλασάκι για να την τρομάξω και απλά το μοιράστηκα μαζί σας. Καταλαβαίνεις λοιπόν πως δεν θα μπορούσα να έχω άλλον πρωταγωνιστή. Θα ήθελα επίσης να σου επισημάνω πως το ραντεβού της της έφερε ακριβώς αυτά που βρίσκουν σε κάθε σκηνή του εγκλήματος, που λέει κάτι για αυτόν. Σε ευχαριστώ για τα σχόλιά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gismofbi Posted September 23, 2013 Share Posted September 23, 2013 Αν και μικρό ήταν καλό. Μου άρεσε που το έκανες ρεαλιστικό και σε αυτή την εποχή που ζούμε αν και γέλασα πολύ όταν διάβασα για τον Μπίμπερ, τόσο που μου χάλασε την προηγούμενη ατμόσφαιρα που είχες φτιάξει. Θα ήθελα να δημιουργήσεις λίγο παραπάνω ένταση και ατμόσφαιρα στην ιστορία για να μου έρθει το ωραίο τέλος κατακούτελα σαν κεραυνός, όχι ότι τώρα δεν μου ήρθε. Ήταν διασκεδαστικό για το μικρό του μέγεθος, ανατρεπτικό και σίγουρα αρκετά πετυχημένη φάρσα προς την αδερφή σου. Αν το ξαναδουλέψεις με λίγο παραπάνω προσοχή όσον αφορά την ατμόσφαιρα της ιστορίας, τη γλώσσα και τον τρόπο γραφής σου πιστεύω ότι θα προκύψει ένα διαμαντάκι. Καλή συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bioseed Posted September 24, 2013 Share Posted September 24, 2013 Με κράτησες σε αγωνία μέχρι την τελευταία τελευταία πρόταση!! σουπερμπ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.