Jump to content

Ένας αλλιώτικος φανταστικός φίλος


Διγέλαδος

Recommended Posts

Οι τίτλοι είναι δύσκολο πράγμα και, φυσικά, δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες, αλλά για αρχή μπορείς να θεωρείς το: "όσο πιο λιτοί, τόσο καλύτερα".

Έχοντας αυτό υπόψη, προτείνω: "Ο φίλος". Σκέτο. Ούτε καν του Φάνη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ο τίτλος δε μου αρέσει. Φλύαρος και ίσως λίγο επιτηδευμένος.

Η ιστορία, από την άλλη, μου άρεσε πολύ. Αν και το μοτίβο, με το παιδάκι που ψάχνει στη φαντασία του καταφύγιο από τον κακό μπαμπά που πίνει, είναι συνηθισμένο και δε με τραβάει έτσι κι αλλιώς, καταφέρνεις να το χρησιμοποιήσεις με πολύ έξυπνο τρόπο. Και είναι πάντα ευχάριστο να διαβάζεις μια φρέσκια προσέγγιση σε κάτι γνωστό.

Κάποια ζητηματάκια, ιδίως με τη στίξη, υπήρξαν, τίποτα όμως που να μη διορθώνεται εύκολα.

Η σκέψη του μικρού για τον καθρέφτη μένει ανεκμετάλλευτη. Υποθέτω ότι θέλεις να δείξεις τον δισταγμό του, να δοκιμάσει κάτι άλλο πριν καταφύγει στη μαγεία, αλλά η προσπάθειά του παρουσιάζεται καταδικασμένη από την αρχή, και νομίζω ότι δεν έχει τελικά δραματουργική χρησιμότητα.

Ίσως να ήθελα μια ενότητα, όπου θα περιγράφεται με περισσότερες λεπτομέρειες πώς ανακάλυψε ο Φάνης τον φανταστικό του φίλο. Είναι κάτι που μας το δίνεις αρκετά διεκπεραιωτικά.

Αυτό που πιστεύω ότι θα έκανε το διήγημα να λάμψει θα ήταν μια γλώσσα πιο περιγραφική, πιο υπαινικτική, με περισσότερες εικόνες. Πώς βλέπει τα πράγματα το αθώο βλέμμα του Φάνη, και οι ερμηνείες τους να αφήνονται στον αναγνώστη.

Γενικά, μια πολύ καλή προσπάθεια, που μου έφερε στον νου τη Νεράιδα των Δοντιών.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

θα συμφωνήσω και εγώ με την πλειοψηφία. 

 

μια χαρά μου φάνηκε το διήγημα, ατμοσφαιρικό, με ωραίες περιγραφές (μου άρεσε η αντίθεση μεταξύ των πιο φλου περιγραφών πχ του δαίμονα και των μικρών σκηνών και λεπτομερειών που τύγχαναν εκπληκτικής ευκρίνειας)

 

υπάρχει ένας αέρας αφέλειας στις πράξεις και την θέαση των πραγμάτων, πράγμα όμως που ταιριάζει σε μια ιστορία με παιδί πρωταγωνιστή. 

 

το θέμα - ο φανταστικός φίλος και η καταληψία από δαίμονα - είναι σίγουρα κάτι που όλοι μας έχουμε δει και διαβάσει αρκετές φορές. Αυτό είναι κατ' εμέ το μεγαλύτερο (και βασικά το μοναδικό) μειονέκτημα της ιστορίας. 

 

όμως είναι ένα κείμενο που κυλάει αβίαστα, διαβάζεται πολύ ευχάριστα και γενικά είναι αρτιότατο και πολύ καλογραμμένο. 

 

Μπράβο Άλεξ. Καλή επιτυχία και (το κυριότερο) καλή συνέχεια. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ο τίτλος δε μου αρέσει. Φλύαρος και ίσως λίγο επιτηδευμένος.

Η ιστορία, από την άλλη, μου άρεσε πολύ. Αν και το μοτίβο, με το παιδάκι που ψάχνει στη φαντασία του καταφύγιο από τον κακό μπαμπά που πίνει, είναι συνηθισμένο και δε με τραβάει έτσι κι αλλιώς, καταφέρνεις να το χρησιμοποιήσεις με πολύ έξυπνο τρόπο. Και είναι πάντα ευχάριστο να διαβάζεις μια φρέσκια προσέγγιση σε κάτι γνωστό.

Κάποια ζητηματάκια, ιδίως με τη στίξη, υπήρξαν, τίποτα όμως που να μη διορθώνεται εύκολα.

Η σκέψη του μικρού για τον καθρέφτη μένει ανεκμετάλλευτη. Υποθέτω ότι θέλεις να δείξεις τον δισταγμό του, να δοκιμάσει κάτι άλλο πριν καταφύγει στη μαγεία, αλλά η προσπάθειά του παρουσιάζεται καταδικασμένη από την αρχή, και νομίζω ότι δεν έχει τελικά δραματουργική χρησιμότητα.

Ίσως να ήθελα μια ενότητα, όπου θα περιγράφεται με περισσότερες λεπτομέρειες πώς ανακάλυψε ο Φάνης τον φανταστικό του φίλο. Είναι κάτι που μας το δίνεις αρκετά διεκπεραιωτικά.

Αυτό που πιστεύω ότι θα έκανε το διήγημα να λάμψει θα ήταν μια γλώσσα πιο περιγραφική, πιο υπαινικτική, με περισσότερες εικόνες. Πώς βλέπει τα πράγματα το αθώο βλέμμα του Φάνη, και οι ερμηνείες τους να αφήνονται στον αναγνώστη.

Γενικά, μια πολύ καλή προσπάθεια, που μου έφερε στον νου τη Νεράιδα των Δοντιών.

 

Ευχαριστώ Scanner θα προσπαθήσω όσο μπορώ να προσθέσω/αλλάξω κάποια πράγματα. Τα υπόλοιπα θα τα κάνω στο επόμενο διήγημα. Χμμμ δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, μπήκε στην to read list :)

 

το θέμα - ο φανταστικός φίλος και η καταληψία από δαίμονα - είναι σίγουρα κάτι που όλοι μας έχουμε δει και διαβάσει αρκετές φορές. Αυτό είναι κατ' εμέ το μεγαλύτερο (και βασικά το μοναδικό) μειονέκτημα της ιστορίας. 

 

Γιώργο σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όντως κι εγώ όταν έφτιαξα τον πρώτο σκελετό της ιστορίας μου φάνηκε πολύ κοινότυπο. Στην μέση σκέφτηκα να τα παρατήσω, αλλά μετά διάβασα μια συμβουλή ενός συγγραφέα που λέει: "όλες οι ιστορίες έχουν ξαναγραφτεί, όμως το θέμα το πως θα γράψεις τη δική σου". Και είπα μέσα μου δεν πάει στα κομμάτια, ας το δω σαν άσκηση και να προσπαθήσω να βάλω τη δική μου οπτική γωνία! 

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
  • 2 months later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..