Κατά πόσον χρειάζεται να διαβάζουμε Έλληνες συγγραφείς για να γράφουμε εφ+φ;

[Andkand]

Συμφωνώ με όλα όσα έγραψε ο Μιχάλης. Απλά στο πιο κάτω:

 

Οπότε, ναι, πιστεύω ότι οι Έλληνες συγγραφείς φανταστικού, επίδοξοι και δημοσιευμένοι, μπορούν να ωφεληθούν πολύ, όσον αφορά τα ελληνικά τους, διαβάζοντας και άλλους Έλληνες συγγραφείς, εννοείται καλούς χειριστές της γλώσσας, ακόμα κι αν αυτοί γράφουν ρεαλιστική λογοτεχνία. (Θα ωφεληθούν έτσι κι αλλιώς διαβάζοντας έξω από το  είδος τους, αλλά κι αυτό off-topic.)

 

θέλω να προσθέσω ότι είναι αναγκαίο να διαβάζουμε Έλληνες και για να έχουμε ιδίαν άποψη για το επίπεδο της ελληνικής λογοτεχνίας αλλά και για να την στηρίζουμε (αφού είτε μας αρέσει είτε όχι αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της)!

Επίσης, ακόμα και από ένα κακό κείμενο, κάτι έχουμε να κερδίσουμε… 

[Vanessa Van Hault]

Έχω την εντύπωση πως μέχρι στιγμής τα σχόλια δεν συμπίπτουν και πολύ με την θεματολογία του topic. Αν είναι να εκφέρω άποψη για το θέμα του Topic

Κατά πόσον χρειάζεται να διαβάζουμε Έλληνες συγγραφείς για να γράφουμε εφ+φ; 

τότε πιστεύω πως ναι, χρειάζεται να διαβάζει κανείς Έλληνες συγγραφείς  * και δε μιλάω για κάτι κυράτσες που έχουν ως πρότυπο την Candace Bushnel και θέλουν να γράψουν το καινούργιο Sex and the City. Προσωπικά έχω διαβάσει ένα απο τα καλύτερα ever βιβλία φανταστικού απο Έλληνα συγγραφέα. Λέγεται Writersland και βάση της θεματολογίας άνετα κατατάσσεται στο φανταστικό. Απο κει και πέρα βάση των όσων λέγονται εδώ και επειδή τυχαίνει να διαβάζω αυτή τη περίοδο τα κείμενα που συμμετέχουν στο τελευταίο Εργαστήρι του Φανταστικού. μόλις έτυχε να διαβάσω ένα , το οποίο είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ απ'ολες τις απόψεις, ένα διαμάντι που μπορεί να λάμψει ακόμα περισσότερο με κατάλληλο φιλτράρισμα και είναι 10000% ελληνικό από τα ονόματα μέχρι την γλώσσα που χρησιμοποιεί. 

 

[Electroscribe]

Αυτό που νομίζω πως ήθελε να πει ο Μιχ-Νιχ είναι πως ήμαστε η πρώτη γενιά που έχει την ευκαιρία (το φόρουμ ειδικά παίζει το ρόλο του) να δημιουργήσει/αποτελέσει ελληνική σχολή του φανταστικού. Δηλαδή, ένα σύνολο από συγγραφείς που διαβάζουν ο ένας τον άλλο, αλληλοεπηρεάζονται, έχουν κοινούς προβληματισμούς και κάποιους κοινούς άξονες θεματολογίας/τεχνικής. Δε σημαίνει πως θα/πρέπει να γίνουμε όλοι ομοιόμορφοι, αλλά πως δεν κερδίζουμε τίποτα ζώντας σε δημιουργική απομόνωση. Όπως ωφελούμαστε βλέποντας ποιες ιδέες και με ποιο τρόπο έχουν ήδη καλυφθεί ή έχουν πρόσφατα γεννηθεί στη διεθνή σκηνή του φανταστικού, έτσι θα ωφεληθούμε παρακολουθώντας και την εγχώρια. Με τη διαφορά πως της τελευταίας μπορούμε να είμαστε και μέρος

[wordsmith]

 

Έχω την εντύπωση πως μέχρι στιγμής τα σχόλια δεν συμπίπτουν και πολύ με την θεματολογία του topic. 

 

Ναι, όντως, αλλά είναι και που το τόπικ δεν τα είχε εντελώς ξεκαθαρισμένα στο κεφάλι του όταν έθετε την ερώτηση/θέμα προς συζήτηση  

 

Προσωπικά έχω διαβάσει ένα απο τα καλύτερα ever βιβλία φανταστικού απο Έλληνα συγγραφέα. Λέγεται Writersland και βάση της θεματολογίας άνετα κατατάσσεται στο φανταστικό. Απο κει και πέρα βάση των όσων λέγονται εδώ και επειδή τυχαίνει να διαβάζω αυτή τη περίοδο τα κείμενα που συμμετέχουν στο τελευταίο Εργαστήρι του Φανταστικού. μόλις έτυχε να διαβάσω ένα , το οποίο είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ απ'ολες τις απόψεις, ένα διαμάντι που μπορεί να λάμψει ακόμα περισσότερο με κατάλληλο φιλτράρισμα και είναι 10000% ελληνικό από τα ονόματα μέχρι την γλώσσα που χρησιμοποιεί.  

 

 

Χωρίς να θέλω να προσβάλω ούτε εσένα, ούτε τον Νίκο Βλαντή, ούτε αυτόν που έγραψε το διήγημα που θαυμάζεις, πόσα έργα του ελληνικού φανταστικού έχεις διαβάσει ως τώρα περίπου; Ακόμα και μόνο στο φόρουμ, υπάρχουν ένα σωρό "διαμάντια".

[Vanessa Van Hault]

 

 

Έχω την εντύπωση πως μέχρι στιγμής τα σχόλια δεν συμπίπτουν και πολύ με την θεματολογία του topic. 

 

Ναι, όντως, αλλά είναι και που το τόπικ δεν τα είχε εντελώς ξεκαθαρισμένα στο κεφάλι του όταν έθετε την ερώτηση/θέμα προς συζήτηση

 

Προσωπικά έχω διαβάσει ένα απο τα καλύτερα ever βιβλία φανταστικού απο Έλληνα συγγραφέα. Λέγεται Writersland και βάση της θεματολογίας άνετα κατατάσσεται στο φανταστικό. Απο κει και πέρα βάση των όσων λέγονται εδώ και επειδή τυχαίνει να διαβάζω αυτή τη περίοδο τα κείμενα που συμμετέχουν στο τελευταίο Εργαστήρι του Φανταστικού. μόλις έτυχε να διαβάσω ένα , το οποίο είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ απ'ολες τις απόψεις, ένα διαμάντι που μπορεί να λάμψει ακόμα περισσότερο με κατάλληλο φιλτράρισμα και είναι 10000% ελληνικό από τα ονόματα μέχρι την γλώσσα που χρησιμοποιεί.  

 

 

Χωρίς να θέλω να προσβάλω ούτε εσένα, ούτε τον Νίκο Βλαντή, ούτε αυτόν που έγραψε το διήγημα που θαυμάζεις, πόσα έργα του ελληνικού φανταστικού έχεις διαβάσει ως τώρα περίπου; Ακόμα και μόνο στο φόρουμ, υπάρχουν ένα σωρό "διαμάντια".

 

 

Αν δεις το τονίζω οτι μιλάω για έργα που τυχαίνει να διαβάζω αυτή τη περίοδο. Το λέω ξεκάθαρα. Πέραν τούτου έχω διαβάσει αρκετά έργα ελληνικού φανταστικού, τόσο στο φόρουμ όσο και σε περιοδικά τα οποία τα δημοσιεύουν κατά καιρούς. Ελπίζω η απάντηση μου να είναι σαφής..

[Cyrano]

     Προσωπικά νομίζω ότι οι περισσότεροι γράφουν κυρίως ανάλογα με τα διαβάσματά τους κι όχι κατόπιν επιλογής. Συνήθως βαφτίζουμε (εκ των υστέρων) επιλογή, αυτό στο οποίο έχουμε μυηθεί.  Κι όταν μιλάω για επιρροή δεν αναφέρομαι μόνο στη γλώσσα (και τις καλές ή λιγότερο καλές μεταφράσεις), αλλά και στο ύφος και την εκάστοτε αισθητική προσέγγιση που μπορεί να είναι πολιτισμική ή ν' αντιπροσωπεύει το γούστο του εκάστοτε συγγραφέα.  Αν πάντως κάποιος αποφασίσει ότι θέλει/οφείλει να διαβάσει ντε και καλά (κι ό,τι διαβάζει κανείς, κακό δεν κάνει) κάποιο εθνικό ή άλλο ρεύμα λογοτεχνίας, καλό είναι να έχει υπόψη του κάποιους από τους διαδεδομένους μύθους της λογοτεχνίας, ώστε η απόφασή του να είναι συνειδητή. Ένας από αυτούς είναι αυτός της λογοτεχνικής παρέας που θα φτιάξει παράδοση και βάση για τους επόμενους: η γενιά των ...'s, το στέκι των τάδε κλπ (και δεν μπαίνω καθόλου στο κομμάτι της συντεχνιακής λογικής...). Ωραία είναι όλα αυτά όταν οργανώνονται και μυθοποιούνται εκ των υστέρων, αλλά δυστυχώς σπανίως προγραμματίζονται προς (επιτυχημένη) υλοποίηση. Η κατηγοριοποίηση έπεται της δημιουργίας κι όχι το αντίστροφο, εκτός κι αν μιλάμε για μαζική τέχνη. Κι εδώ το κουβάρι γίνεται πιο σύνθετο (δε φταίω εγώ, η wordsmith το παρουσίασε έτσι!) όταν υπεισέρχονται και σύγχρονοι μύθοι και πραγματικότητες. Π.χ. αν δεν έχεις couleur local δεν υπάρχει περίπτωση να εκδοθείς στο εξωτερικό, όπου ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος κλπ. Και να που προβάλλουν υπαρξιακά διλήμματα του στυλ “αν μετατρέψω την αμερικάνικη sci-fi μηλόπιτα σε ελληνικό sci-fi παστίτσιο, θα μου πετύχει ή θα κάτσει στο λαιμό του ανυποψίαστου αναγνώστη;”
    Το βιβλίο που τελικά θα επιλέξω θα είναι με την κλασσική μέθοδο: θα διαβάσω κάποιες σελίδες κι αν υποψιαστώ ότι κάτι έχει να μου πει, θα το αγοράσω. Τώρα, αν αυτό οφείλεται στην ιδέα του ή στο ύφος του, είναι και θέμα της στιγμής. Πάντως, αυτής της νταβραντισμένης σαρανταποδαρούσας, το καλό που της θέλω είναι να βρίσκεται σε τέτοια θέση που να μη μπορεί να περιγραφεί παρά σαν νταβραντισμένη, αλλιώς δε θα είμαι εγώ αυτός που θα τη βγάλει από το βιβλιοπωλείο.   

[Count Baltar]

Μιας και είμαι από τους ανθρώπους που έχουν τριβελίσει τα αφτιά πολλών από δω μέσα για να διαβάζουν Έλληνες συγγραφείς, να πω κι εγώ γιατί το λέω αυτό (συμφωνώντας με πολλά απ' όσα διατυπώθηκαν παραπάνω)

 

Διαβάζοντας Έλληνες συγγραφείς βελτιώνεται η γλώσσα του επίδοξου εφ+φ συγγραφέα. Και δεν εννοώ να χρησιμοποιεί λέξεις όπως νταβραντισμένος ή τα άλλα γραφικά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Εννοώ να αποκτηθεί γλωσσικό κριτήριο, ώστε να πάψουν να εμφανίζονται διάφορα λάθη τα οποία αποτελούν σχεδόν κοινό τόπο στα γραπτά πολλών από εδώ, τα οποία κατά καιρούς έχω δει (με πρώτη και καλύτερη την ασυμφωνία γένους-αριθμού-πτώσης κ.λπ.) και τα οποία ουκ ολίγες φορές οδηγούν στη δημιουργία ακατανόητων ή/και διφορούμενων φράσεων (χωρίς προφανώς αυτό να είναι η πρόθεση του συγγραφέα), ενώ άλλες φορές δημιουργούν απλώς άσχημα από ορθογραφικής και συντακτικής άποψης κείμενα ( το "μα αφού καταλαβαίνουμε τι γίνεται" ΔΕΝ είναι επιχείρημα).

 

Σε ό,τι αφορά τους αγγλισμούς (για να απαντήσω στον Σκάνερ): κανένα πρόβλημα όταν ο αγγλισμός έρχεται να καλύψει γλωσσική ανάγκη, δημιουργώντας ελληνική απόδοση εκεί που δεν υπάρχει. Μεγάλο το πρόβλημα όταν ο αγγλισμός αντικαθιστά παγιωμένη, πολλές φορές ευρέως χρησιμοποιούμενη φράση. 

 

Επιμένω λοιπόν: διαβάζετε Έλληνες, για να γράψετε καλή εφ+φ, αναφερόμενοι, από θεματικής άποψης, (όπως ορθότατα γράφτηκε παραπάνω) σε αυτά που γνωρίζετε - γιατί όχι και κάποιο προάστιο της Ζανζιβάρης; Αρκεί να ξέρετε πώς είναι!

[Electroscribe]

Να διευκρινίσω πως μίλησα στο πλαίσιο του ερωτήματος: για συγγραφική/δημιουργική επαφή, επαφή με το έργο των άλλων και όχι απαραίτητα με τους ίδιους ως άτομα

[Nargathrod]

Εύγε Count Baltar. Αυτό με τους αγγλισμούς ακόμα να το καταλάβω γιατί συμβαίνει... Την στιγμή που υπάρχουν πολύ ομορφότερες ελληνικές φράσεις που πεθαίνουν στα βιβλία παλαιότερων συγγραφέων. Έχω πει ότι η μετάφραση και οι μεταφραστές είναι οι χειρότεροι εγκληματίες. Αν θέλεις να διαβάσεις Robert Jordan διάβασε τον στο πρωτότυπο. Το ίδιο και τον Le Goff ή τον Tolstoy. Πάρε και διάβασε όμως και τον Παπαδιαμάντη και τον Καρυωτάκη. Και αν απόφασίσεις να γράψεις στην μητρική έχε στο νου σου τις ελληνικές φράσεις και όχι τις αγγλικές που διάβασες στον Σαίξπηρ ή τον Tolkien ή τις γαλλικές του Le Goff. Αν θέλεις να μιμηθείς τους ξένους και να χρησιμοποιείς αγγλισμούς γράψε στα αγγλικά! Απλά πράγματα! Αυτό πιστεύω ότι απαντά και στο ερώτημα για το αν πρέπει να διαβάζονται οι Έλληνες. Άσε που με απλά μαθηματικά η ελληνική γλώσσα σε πλούτο είναι πολύ μεγαλύτερη από σύνολο πολλών ευρωπαικών! ;) 

Edited November 6, 2013 by Nargathrod

[melkiades]

Έχω πει ότι η μετάφραση και οι μεταφραστές είναι οι χειρότεροι εγκληματίες. Αν θέλεις να διαβάσεις Robert Jordan διάβασε τον στο πρωτότυπο. Το ίδιο και τον Le Goff ή τον Tolstoy. Πάρε και διάβασε όμως και τον Παπαδιαμάντη και τον Καρυωτάκη.

Εγώ να πω ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα από τα παραπάνω ή θα με πείτε χαζή; Δηλαδή, γιατί θα πρέπει κάποιος να ξέρει ρώσικα ή γαλλικά ή τη γλώσσα του ταμτούμ για να του επιτραπεί να διαβάσει οτιδήποτε;

Α, βρε Κόμη, εγκληματία!

Edited November 6, 2013 by melkiades

[Nargathrod]

 

Έχω πει ότι η μετάφραση και οι μεταφραστές είναι οι χειρότεροι εγκληματίες. Αν θέλεις να διαβάσεις Robert Jordan διάβασε τον στο πρωτότυπο. Το ίδιο και τον Le Goff ή τον Tolstoy. Πάρε και διάβασε όμως και τον Παπαδιαμάντη και τον Καρυωτάκη.

Εγώ να πω ότι δεν καταλαβαίνω τίποτα από τα παραπάνω ή θα με πείτε χαζή; Δηλαδή, γιατί θα πρέπει κάποιος να ξέρει ρώσικα ή γαλλικά ή τη γλώσσα του ταμτούμ για να του επιτραπεί να διαβάσει οτιδήποτε;

Α, βρε Κόμη, εγκληματία!

 

Γιατί όπως και να το κάνεις στην μετάφραση ή στην απόδοση του κειμένου γίνονται λάθη. Βρες μου μια μετάφραση που να μην έχει ένα λάθος ή μια παρεκτροπή νοήματος! Ο συγγραφέας γράφει κάτι συγκεκριμένο. Ο μεταφραστής θα το μεταφράσει όπως εκείνος καταλαβαίνει! Πιάνεις τώρα το σκεπτικό μου; 

Edited November 6, 2013 by Nargathrod

[melkiades]

Το σκεπτικό σου από την αρχή το έπιασα, την αντιπρόταση δεν πιάνω.

[Nargathrod]

Δεν αντιπροτείνω κάτι! Που βλέπεις αντιπρόταση;

[melkiades]

Στο να διαβάζουμε Τολστόυ από το πρωτότυπο, αλλά πάλι, μπορεί να εννοείς κάτι άλλο.

[Nargathrod]

Λοιπόν για να μην παρεξηγούμαι! Αυτό από το οποίο πιάστηκα και μίλησα για τον Τολστόυ και άλλους ξενόφωνους συγγραφείς είναι οι αγγλισμοί που χρησιμοποιούμε αρκετοί μέσα στο φόρουμ σε διηγήματα που διαβάζω κατά καιρούς. Για ποιόν λόγο να γράφεις τον αγγλισμό την στιγμή που υπάρχει ωραιότατη ελληνική έκφραση. 

 

Πήγα παρακάτω τον συλλογισμό. Λέγοντας αφού γράφουμε ελληνικά καλό είναι να διαβάζουμε ελληνικά! Ναι θα ήταν σωστό να χρησιμοποιείς αγγλισμούς αν έγραφες αγγλικά! Ωστόσο αν θέλεις να γράψεις ρώσικα να διαβάσεις Τολστόυ στα ρώσικα και όχι στα ελληνικά! Αν θέλεις να γράψεις γαλλικά να διαβάσεις Le Goff στα γαλλικά! Με πιάνεις τώρα; Απλά πράγματα... 

[melkiades]

Οκ, τώρα που είπες ότι "αν θέλουμε να γράψουμε στα ρώσικα να διαβάσουμε Τολστόυ στα ρώσικα" τα πράγματα έγιναν απλά. Πριν όμως δεν ήταν, ίσως γιατί δεν το είχες γράψει έτσι.

Δεν συμφωνείς;   

[Carolus Rex]

Παιδιά, δεν μπόρεσα να το διαβάσω όλο, ψιλοάρρωστος γαρ, οπότε κάποια από αυτά που θα γράψω μπορεί να έχουν ήδη ειπωθεί, συγχωρήστε με εκ των προτέρων, λοιπόν.

Καλώς ή κακώς, το μεγαλύτερο τμήμα της επιστημονικής έρευνας γίνεται στην Αμερική και σε άλλες αγγλόφωνες χώρες. Συνεπώς, οι όροι κυλάνε πολύ καλύτερα στην Αγγλική. Τι εννοώ? Powered Armour: Κλασικό κόνσεπτ που έχουμε δεί άπειρες φορές σε πολλά έργα ΕΦ. Πως μεταφράζεται στα Ελληνικά? Δυναμική Θωράκιση? Τι σημαίνει αυτό? Ενεργειακή Θωράκιση? Όχι, γιατί είναι από στέρεο υλικό, όχι ενέργεια. Ξέρουμε ότι είναι μια θωράκιση που έχει μια πηγή ενέργειας που ενισχύει τις κινήσεις του όντος που την φοράει ενώ παράλληλα το προστατεύει, παράγοντας από μόνη της, με κάποιον τρόπο, την ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Ενώ ξέρει κανείς τι είναι, δεν μπορεί να βρεί μια εύηχη μετάφραση εύκολα. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες λέξεις που είναι διαδεδομένες στην Ε.Φ. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να βρεθεί Ελληνική λέξη, αλλά μην κοροϊδευόμαστε, εδώ τα tablets τα λέμε tablets κι όχι ταμπλέτες, και τους φορητούς υπολογιστές τους λέμε notebooks ή lap tops. Οι Αγγλικοί όροι είναι λογικό να μπαίνουν πιο πολύ στην καθημερινή μας γλώσσα, ειδικά εφόσον οι νέοι άνθρωποι έχουν, σε μεγάλο βαθμό, στοιχειώδη γνώση της γλώσσας. 

Το αντίθετο συμβαίνει στο fantasy. Τα περισσότερα φαντασάδικα, είναι επηρεασμένα από την Δυτική Ευρώπη του Μεσαίωνα, ενώ ο Ελληνισμός έχει να επιδείξει τόσο έναν ξεχωριστό και εξίσου ενδιαφέρον Μεσαίωνα όσο και παλαιότερα χρόνια, τα οποία  θα μπορούσαν να έδιναν μια νέα πνοή στην εγχώρια λογοτεχνία του φανταστικού, τουλάχιστον σε ότι αφορά το στήσιμο και τις ονομασίες. Για να ξανά αναφέρω παράδειγμα με λέξη, ας πάρουμε το Βάνδον. Μια πολύ όμορφη, και εύηχη λέξη που μπορεί να αντικαταστήσει τα κλασικά πλέον λάβαρα, φλάμπουρα, σημαίες, δίνοντας έναν τόνο βυζαντινής μεγαλοπρέπειας στην συγκεκριμένη μονάδα που το φέρει. 

[Count Baltar]

Ok, Carolus Rex, σύμφωνοι. Γύρω όμως από τους αγγλικούς όρους (και εγώ ουδέποτε αναφέρθηκα στην ορολογία, όταν είπα "διαβάστε Έλληνες", αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα) υπάρχει και κάποιο άλλο κείμενο, το οποίο, διάολε, αν γράφουμε στα ελληνικά πρέπει να είναι κάπως ελληνικό.

[Simitsakis]

Καλώς σας βρήκα

Μάλλον έχουν ειπωθεί αυτά που θα πω, αλλά δεν προλαβαίνω να διαβάσω ολόκληρο το θέμα.

 

Με το που μπήκα στο forum σας με τράβηξε το συγκεκριμένο topic. Και αυτό επειδή είναι γνωστός φόβος του Έλληνα να γράψει "Ελληνικά" για epic fantasy, fantasy, science κτλ. Ήταν και δικός μου φόβος... Και λογικό είναι να συμβαίνει όταν μας βομβαρδίζουν από το εξωτερικό με τέτοιου είδους ιστορίες. Δείχνει πολύ λάθος να πούμε εμείς την ιστορία μας με Ελληνικό φόντο.

Αυτό πρέπει να ξεπεραστεί. Εάν έχεις μια καλή ιστορία να δώσεις, γνήσια και με έντονες προσωπικές εμπειρίες, τότε μόνο σε Ελληνικό τοπίο θα πρέπει να την στήσεις, γιατί αυτό γνωρίζεις καλύτερα από όλα. Οτιδήποτε άλλο θα είναι ψεύτικο και θα φαίνεται αυτό, με αποτέλεσμα να μην είναι καλό το βιβλίο.

Η Ελλάδα είναι πλούσια σε τοπία χώρα, με πολλά μυστήρια - ακόμη και επιστημονικά (π.χ. Πεντέλη, μεταφυσική και εκμεταλλεύσιμη για κάθε είδους fantasy).

Επομένως, μην σκάτε για το αν οι τοποθεσίες του βιβλίου σας είναι Ελληνικές ή όχι. Αυθεντικές να είναι.

 

Όσον αφορά την ορολογία τώρα... εδώ πράγματι υπάρχει θεματάκι... Στο μεταφυσικό όχι τόσο, καθώς οι λέξεις έχουν ήδη δημιουργηθεί. Εάν έγραφες τη λέξη σκεπτομορφή το 2000 θα σε κοιτούσαν όλοι κάγκελο. Όχι όμως τώρα.

Τι θέλω να πω; Δημιουργείτε λέξεις. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς της γραφής. Μη φοβάστε. Κάντε τις εύηχες, όμορφες και ο κόσμος θα τις αποδεχτεί.

[wordsmith]

Όσον αφορά την ορολογία τώρα... εδώ πράγματι υπάρχει θεματάκι... Στο μεταφυσικό όχι τόσο, καθώς οι λέξεις έχουν ήδη δημιουργηθεί. Εάν έγραφες τη λέξη σκεπτομορφή το 2000 θα σε κοιτούσαν όλοι κάγκελο. Όχι όμως τώρα.

Τι θέλω να πω; Δημιουργείτε λέξεις. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς της γραφής. Μη φοβάστε. Κάντε τις εύηχες, όμορφες και ο κόσμος θα τις αποδεχτεί.

 

Πολύ καλή ιδέα και να προτείνω τη μετάφραση των "Θνητών Θεών" που λέει το barcode "γραμμοκώδικα".

Αλλά... ε... τι είναι η "σκεπτομορφή";

[Simitsakis]

 

Όσον αφορά την ορολογία τώρα... εδώ πράγματι υπάρχει θεματάκι... Στο μεταφυσικό όχι τόσο, καθώς οι λέξεις έχουν ήδη δημιουργηθεί. Εάν έγραφες τη λέξη σκεπτομορφή το 2000 θα σε κοιτούσαν όλοι κάγκελο. Όχι όμως τώρα.

Τι θέλω να πω; Δημιουργείτε λέξεις. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς της γραφής. Μη φοβάστε. Κάντε τις εύηχες, όμορφες και ο κόσμος θα τις αποδεχτεί.

 

Πολύ καλή ιδέα και να προτείνω τη μετάφραση των "Θνητών Θεών" που λέει το barcode "γραμμοκώδικα".

Αλλά... ε... τι είναι η "σκεπτομορφή";

 

 

Εντάξει, καταλαβαίνω να υπάρχει μια δόση ειρωνείας λόγω του ό,τι είμαι καινούργιος στον χώρο σας κτλ... Αυτό συμβαίνει στα forums γενικότερα - αν και δεν έχω καταλάβει τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει (τον λόγο που κρύβεται, βέβαια, τον γνωρίζω). Γι αυτό και θα το προσπεράσω, στο πλαίσιο της μύησης - δεν συμπαθώ και τις λογομαχίες όταν δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Καλώς σας βρήκα, και πάλι, λοιπόν...

 

Το παράδειγμα που ανέφερες είναι ένας από τους λόγους που ανοίχτηκε αυτό το topic, κι ας φταίει ο μεταφραστής στο συγκεκριμένο - αν και η επίσημη επιστημονική ορολογία είναι αυτή.

Ας πούμε, όμως, πως είμαστε ο συγγραφέας και πως πρέπει να δώσουμε στον αναγνώστη να καταλάβει αυτήν την λέξη. Είναι ωραία η λέξη γραμμοκώδικας; Όχι. Σου σπάει το τύμπανο, σου θυμίζει - ειδικά σε εμάς τους πληροφορικάριους - τον γαμωκώδικα: "Δεν τρέχει ο γαμωκώδικας". Συγχωρέστε με για τη βρισιά...

Άρα, πρέπει να το πούμε κάπως αλλιώς: "Τα φωτοκύτταρα διάβασαν τους ψηφιακούς χαρακτήρες". Δεν είχε και τόση σημασία να καταλάβει ο αναγνώστης σε τι κώδικα διάβασε η μηχανή - αν ήταν barcode ή mobile tagging. Να καταλάβει την ενέργεια θέλει.

Μιας που το έφερε η κουβέντα, είχα ρίξει πολύ γέλιο με την μετάφραση στην τριλογία του κόσμου: "Αυτό είναι το αληθειόμετρο. Αλήθεια σημαίνει αλήθεια στα Ελληνικά".  Άποψή μου είναι πως δεν θα έπρεπε να το αναφέρουν καν σε εμάς.

 

Όσο για την λέξη σκεπτομορφή, εντάξει, δεν είναι και τόσο γνωστή εάν δεν ασχολείσαι με μαγεία ή εσωτερισμό, αλλά στο google μετράει 15000 περίπου. Η σημασία της προέρχεται από την θεωρία ότι κάθε σκέψη μεταμορφώνεται σε ένα... κάτι σαν συννεφάκι φαντάσου, και υπάρχει στον άυλο κόσμο για όσο το τροφοδοτείς... Εάν έχεις πολύ δυνατή σκέψη και την "ταΐσεις" αρκετά, τότε αυτή μπορεί και υπάρχει από μόνη της, ως αυτόνομη οντότητα. Αυτό είναι η σκεπτομορφή, η οποία δρα είτε βάσει της αρχικής τάσης εάν ξεφύγει από τον δημιουργό της, είτε μπορεί να αλλάζει σκοπούς, εάν ο ιδιοκτήτης της το επιθυμεί. Σου θυμίζει λίγο κατάρες και δαιμόνια; Είναι μια πιο εκλογικευμένη εξήγηση, λοιπόν, για τις άυλες οντότητες, με τον άνθρωπο ως δημιουργό τους και όχι το ανάποδο.  

[wordsmith]

Δεν ήταν ειρωνεία. Μάλλον με παρεξήγησες επειδή ήταν γραπτό το μήνυμα και όχι προφορικό.

Μου άρεσε η λέξη "γραμμοκώδικας". Απλώς μέχρι να διαδοθεί αυτό σαν μετάφραση του "barcode", νομίζω ότι έχει επικρατήσει να το λέμε "barcode" και να το καταλαβαίνουμε χωρίς μετάφραση. Το έχω δει και σε άτομα που δεν ξέρουν αγγλικά. Αν δε σου αρέσει, το έχω δει και σε μη λογοτεχνικά κείμενα ως "γραμμικό κώδικα", αν προτιμάς.

Τώρα, τη "σκεπτομορφή" μάλλον δεν την έχω συναντήσει ούτε ως έννοια σε βιβλίο, οπότε δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει. Πώς είναι στα αγγλικά; Είναι επιστημονικός όρος ή τον επινόησε κάποιος συγγραφέας επιστ. φαντασίας;

[Drake Ramore]

 

 

Όσον αφορά την ορολογία τώρα... εδώ πράγματι υπάρχει θεματάκι... Στο μεταφυσικό όχι τόσο, καθώς οι λέξεις έχουν ήδη δημιουργηθεί. Εάν έγραφες τη λέξη σκεπτομορφή το 2000 θα σε κοιτούσαν όλοι κάγκελο. Όχι όμως τώρα.

Τι θέλω να πω; Δημιουργείτε λέξεις. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς της γραφής. Μη φοβάστε. Κάντε τις εύηχες, όμορφες και ο κόσμος θα τις αποδεχτεί.

 

Πολύ καλή ιδέα και να προτείνω τη μετάφραση των "Θνητών Θεών" που λέει το barcode "γραμμοκώδικα".

Αλλά... ε... τι είναι η "σκεπτομορφή";

 

 

Εντάξει, καταλαβαίνω να υπάρχει μια δόση ειρωνείας λόγω του ό,τι είμαι καινούργιος στον χώρο σας κτλ... Αυτό συμβαίνει στα forums γενικότερα - αν και δεν έχω καταλάβει τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει (τον λόγο που κρύβεται, βέβαια, τον γνωρίζω). Γι αυτό και θα το προσπεράσω, στο πλαίσιο της μύησης - δεν συμπαθώ και τις λογομαχίες όταν δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Καλώς σας βρήκα, και πάλι, λοιπόν...

 

 

Easy friend, κι εγώ δεν ξέρω τι είναι η σκεπτομορφή και μάλιστα αναρωτήθηκα τι σημαίνει όταν το διάβασα. Δυστυχώς δεν το έψαξα στο google και ευτυχώς δεν σε ρώτησα (όπως η wordsmith) γιατί θα παρεξηγιόμασταν αν μου απαντούσες έτσι.

 

Αρα όπως βλέπεις όσο συμβαίνει αυτό που υπονοείς εσύ ότι συμβαίνει (αλήθεια τι;), άλλο τόσο συμβαίνει και αυτό που γίνεται τώρα,  όταν πέφτεις εντελώς τελείως έξω για τις προθέσεις κάποιου που σου απαντάει. Γενικώς εσυ είσαι ο νέος στον χώρο, άρα πρώτα "μύρισε" τι κλίμα παίζει εδώ και μετά κατηγόρησε.

 

Το sff.gr έχει πολλά στραβά, αλλά τους νέους τους καλοδέχεται χωρίς καψώνια και τελετές μύησης.

Edited November 8, 2013 by Drake Ramore

[Simitsakis]

Καλημέρα σας Ζητάω συγγνώμη για την παρεξήγηση, αλλά έτσι μου φάνηκε. Είμαι συντονιστής σε άλλο φόρουμ, και γενικά βλέπω αυτή την τάση από τους παλιούς προς τους καινούργιους και προσπαθώ να τη διορθώσω. Ίσως γι αυτό να μου βγήκε έτσι. Όπως και να έχει, ζητώ ξανά συγνώμη, δεν είχα επιθετικές ή κομπλεξικές διαθέσεις - και φαίνεται πιστεύω στη συνέχεια του post.

 

Πάντως, η λέξη γραμμοκώδικας με τον γραμμικό κώδικα δεν έχουν καμία σχέση. Ο γραμμικός κώδικας είναι είδος προγραμματισμού υπολογιστών, όπως ο σειριακός, ο αντικειμενοστραφής κ.ο.κ. Όσο για την αναφορά μου πως δεν μου αρέσει η λέξη, εννοούσα πως είναι λίγο κακώς "ραμμένη". Και έχω μια τάση να μου αρέσει να ρέει ο λόγος, να έχει μια ποιητική χροια - χωρίς υπερβολές βέβαια -, γι αυτό και είπα πως δεν μου αρέσει.

 

Για την "σκεπτομορφή" τώρα, η λέξη δεν προέρχεται από συγγραφέα αλλά από βουδιστή, το 1927. Στα αγγλικά είναι thought form, δεν υπάρχει σε μία λέξη. Μου κάνει εντύπωση που δεν την έχετε συναντήσει... Διαβάζετε περισσότερο Ε.Φ; 

 

Είναι η αλήθεια πως όταν έγραφα το δικό μου, μου έβγαινε πολύ εύκολα να γράψω fireball. Έτσι το έμαθα από πιτσιρίκι κι έτσι ήθελα να το πω. Αλλά δεν γινόταν. Γράφω για Έλληνες. Έπρεπε λοιπόν να επινοώ σε κάθε φράση και κάτι διαφορετικό από το άκομψο "μπάλα φωτιάς". Ευτυχώς έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο και μπορεί να γίνει, με λίγο παίδεμα βέβαια. Όταν περιγράφεις μάχη βέβαια, στερεύουν οι επιλογές και θα το γράψεις και αυτό.

Αυτό που θέλω να πω, όπως είπα και παραπάνω, είναι να μην κολλάμε σε στερεότυπα και να είμαστε δημιουργικοί. Η Ελλάδα έχει καλούς συγγραφείς, πλούσιο λεξιλόγιο και αφθονία σε μύθους από τους οποίους μπορούμε ρίξουμε μια πινελιά στις ιστορίες μας. 

[heiron]

Σχετικά με τη σκεπτομορφή, εγώ την ήξερα τη λέξη αλλά μόνο γιατί έχει τύχει να διαβάσω 2-3 σχετικά βιβλία (που δεν ήταν και τίποτα best seller). Δεν είναι λέξη που τη συναντάς στην καθομιλουμένη αλλά ούτε και στην Ελληνική λογοτεχνία. Οπότε δεν έχει να κάνει με το αν κάποιοι διαβάζουν περισσότερο ΕΦ.

Είναι ένα καλό παράδειγμα κατασκευής Ελληνικής λέξης που δεν μοιάζει αστεία, ούτε συγχέεται με άλλη. Αλλά κι αυτό είναι απλά μετάφραση μιας ξένης ορολογίας. Η όλη θεωρία πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από Πλάτωνα και σία αλλά και πάλι καταλήγουμε να κοιτάμε τι εκφράσεις χρησιμοποιούν οι ξένοι (thought form) και να μεταφράζουμε κατά γράμμα. Και δεν είναι μόνο ξένη σαν έκφραση αλλά γενικά η βιβλιογραφία του είδους βασίζεται σε ξένους οπότε οι επιρροές είναι σαφώς ξένες.

 

Κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί εξωγήινοι (ή δαίμονες, ή ξωτικά) στην Άνω Ραχούλα πχ είναι γελοίο ενώ σε ένα βλαχοχώρι της Αλαμπάμα είναι κουλ. Για τους εξωγήινους (αν είναι πολύ ανεπτυγμένοι σε σχέση με τους ανθρώπους κι όχι με τεχνολογία και πολιτισμό 1,2...10 αιώνες πιο μπροστά) θα είναι το ίδιο και το αυτό.