Jump to content

Ωδή στη χαμένη Γη


Andkand

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Ανδρέας Καπανδρέου (Andkand)
Είδος ποιήματος: Επική φαντασία / Επιστημονική φαντασία

Αριθμός Στίχων: 32
Σχόλια: Για τον 6ο διαγωνισμό ποίησης με θέμα Μνήμη/Ανάμνηση. (Εμπνευσμένο από την μυθολογία του πλανήτη Ογκλ).

 

 

Ωδή στη χαμένη Γη

 

Απόγονοι είμαστε μισοί

ανθρώπων, απ’  τον μακρινό πλανήτη Γη.

Φοίνικας το άλλο μας μισό

απ’ το αθάνατο πουλί, το ιερό.

 

Ο ύμνος αυτός είναι ωδή

για τη γλυκιά χαμένη Γη

για των προγόνων την πατρίδα

που χάθηκε σαν Ατλαντίδα.

 

Θα την θυμόμαστε για πάντα

κι αυτήν και όλα τα συμβάντα.

Την ύπουλη των Τιτάνων εισβολή

θα  θυμόμαστε με οργή.

 

Κόλαση η καταγωγή τους

κι ατσαλένια η μορφή τους.

Ήταν όντα μοχθηρά

ξερνούσαν  θάνατο, φρίκη, φωτιά.

 

Τα θύματα μας εκατόμβες

ελάχιστοι οι επιζώντες.

Πρόσφυγες γαλαξιακοί

γίναμε σε μια στιγμή.

 

Στου Ογκλ τον φιλικό πλανήτη

βρεθήκαμε και χτίσαμε το νέο μας το σπίτι.

Ποθούμε να ζήσουμε για πάντα ειρηνικά

μα αν χρειαστεί θα πέσουμε και μέσα στη φωτιά.

 

Για να υπερασπίσουμε τη νέα μας πατρίδα

του αίματος θα δώσουμε  την κάθε μας ρανίδα

κι αν στον πόλεμο χαθούμε

εμείς θα ξαναγεννηθούμε.

 

Ανθρώπου και Φοίνικα είμαστε παιδιά

που αναγεννιούνται στη φωτιά.

Αιώνια θα ζούμε, θα παλεύουμε

και τη μητρώα Γη θα μνημονεύουμε!

 

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μ' άρεσε που μόνο μέσα σε λίγες στροφές πλάθεις μια ιστορία για την κατάρρευση και το εκ νέου χτίσιμο ενός πολιτισμού. Από εκεί και μετά, οι ομοιοκαταληξίες και το μέτρο θέλουν κάποια δουλειά, επειδή χάνεται ο ρυθμός τους.

 

Καλή επιτυχία!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και εμενα μου αρεσε που εχεις μια ιστορια να πεις, οπως επισης και η προσπαθεια κοσμοπλασιας-επικοτητας. Ο συνδυασμος ανθρωπου-φοινικα ειναι ενας συνδυασμος που εχω και εγω σκεφτει (εχουμε κοινες ιδεες :) )και τον βρισκω πολυ δυνατο και ελπιδοφορο σαν μηνυμα, αλλα πιστευω πως το ποιημα χρειαζεται δουλιτσα.

π.χ. Ο στιχος "ο υμνος αυτος ειναι μια ωδη" θα μπορουσε να απουσιαζει χωρις το νοημα οσων θελεις να πεις να χασει ουτε στο ελαχιστο... εχεις ηδη δηλωσει στον τιτλο περι τινος προκειται... η ομοιοκαταληξια παντως γενικα σαν προσεγγιση νομιζω πως ειναι η σωστη.

Θα μου αρεσε να σκεφτεις ισως να μελετησεις επικα ποιηματα, ακομα και ομηρο η ισως τα σκανδιναβικα επη (δεν ειμαι σπιτι και δεν θυμαμαι για να σου προτεινω ενα βιβλιο που ειχα βρει και μου ειχε αρεσει, αλλα θα κανω edit  με τιτλο και εκδοσεις αν τελικα σε ενδιαφερει). Καλη επιτυχια! 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και εμενα μου αρεσε που εχεις μια ιστορια να πεις, οπως επισης και η προσπαθεια κοσμοπλασιας-επικοτητας. Ο συνδυασμος ανθρωπου-φοινικα ειναι ενας συνδυασμος που εχω και εγω σκεφτει (εχουμε κοινες ιδεες :) )και τον βρισκω πολυ δυνατο και ελπιδοφορο σαν μηνυμα, αλλα πιστευω πως το ποιημα χρειαζεται δουλιτσα.

Μόνο εσύ; :dazzled:

 

 

Το ποίημα μου άρεσε σαν περιεχόμενο, αλλά χάνει στη μουσικότητα, η ομοιοκαταληξία και το μέτρο δεν βγήκαν καλά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και αλλοι προφανως... αλλα επισης προφανως μιλουσα την δεδομενη στιγμη για τον Andkand και εμενα... 

 

Θυμασαι την διαφημιση με τον Σαλονικιο που ζηταει μπουγατσα με τυρι και λεει του Αθηναιου που δεν το πιανει "Τι δεν καταΛΑβαινεις;"  :devil2: (η συλλαβη ΛΑ ειναι για να δωσω την εμφαση της προφορας)

 

Καπως ετσι... :stupid:

Να πουμε και καμμια βλακεια ετσι για να αποφορτιζομαστε!

Edited by laas7
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πάρα πολύ ωραίο! Πιστευώ οτι και χωρίς την ομοιοκαταληξία πάντως , με ελεύθερο στίχο θα έβγαινε εξίσου καλό!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σε περίπτωση που κάποιος έχει διαβάσει και για τον Ογκλ, αυτό εδώ είναι σαν μπόνους.

Καθόλου άσχημο. Δε με χαλάει καθόλου η ομοιοκαταληξία βασικά, μόνο που σκαλώνει σε σημεία λίγο ίσως.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μα, εγώ εννοούσα "μα κοίτα σύμπτωση: κι εγώ!"

 

Καλα η συνεννοηση κουφετο συνεχιζεται! Αλλα λεω εγω αλλα εσυ και αλλα καταλαβαινουμε! Νομιζω πρεπει να γυρισουμε την διαφημιση! 

Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ομοιοκαταληξία, εγώ θα το προτιμούσα με ελεύθερο στίχο, αλλά θεωρώ ότι είναι θέμα γούστου κυρίως.

 

Αυτό που μου λείπει από την "Ωδή στη χαμένη Γη" είναι μία αίσθηση συναισθηματικού βάθους. Το ποίημα ακολουθεί μία ιδιαίτερα γραμμική φόρμα που, κατά τη γνώμη μου, μας εξιστορεί καθαρά τη βασική κοσμοπλασία του Ογκλ, αλλά παρ' όλα αυτά δεν μας επιτρέπει να διακρίνουμε παρά μονάχα μερικές ιδιαίτερα αρχετυπικές εικόνες.

 

Δεν γνωρίζω όμως τον Ογκλ, οπότε επιφυλάσσομαι για τα παραπάνω που έγραψα. Καλή συγγραφική συνέχεια.  :)

Edited by Myyst
Link to comment
Share on other sites

Θα μπορούσα να ορκιστώ διαβάζοντας τις 5 πρώτες στροφές ότι μιλάς για την Κύπρο Ανδρέα, σε συμβολικό και μεταφορικό επίπεδο. Μετά έγραψες για τον Ογκλ (που δεν έχω ιδέα τι είναι) και μου το χάλασες λίγο.

 

Θα εστιάσω κάποια σημεία που θεωρώ ότι θέλουν βελτίωση κατά την γνώμη μου.

Πρώτον θα σου πω αυτό που είπα και στην Έλενα. Αν χρησιμοποιείτε ονόματα που ο αναγνώστης δεν γνωρίζει και δεν πρόκειται να γνωρίσει μέχρι το τέλος του ποιήματος, δημιουργείτε αναπάντητα ερωτηματικά χωρίς λόγο. Εσύ το έκανες σε μικρότερο βαθμό βέβαια, τόσο που να μην έχει πρακτικά σημασία. Παρόλα αυτά πρόσεξε το για επόμενο έργο σου.

 

Έπειτα είναι  το θέμα της μουσικότητας. Δεν συμμερίζομαι την γνώμη ότι είναι οι ομοιοκαταληξίες και το μέτρο που θέλουν δουλειά. Είναι η λάθος επιλογή λέξεων και το "κράτημα πίσω". Το ποίημα σου παρότι έχει σημεία για συναισθηματικές εξάρσεις που θα μπορούσες να εκμεταλλευτείς  (ξεριζωμός, καταστροφή, αλλά και ελπίδα, εύρεση νέας γης) πάσχει από έλλειψη συναισθήματος. Είναι σαν ένας λογιστής να διάλεξε τις "σωστές" λέξεις και τις έβαλε στο ποίημα ώστε να δώσουν το νόημα που ήθελε να δώσει.Ένας μαθηματικός που έφτιαξε μια εξίσωση. Δεν το ένιωθα αληθινό, κρατήθηκες και δεν έβαλες καθόλου συναίσθημα στο ποίημα. Να μην ξανακρατηθείς. Η αυτολογοκρισία στους ποιητές είναι θάνατος.

 

Σαν πρώτη προσπάθεια για ποίηση όμως (κάπου διάβασα ότι τώρα άρχισες να γράφεις στίχους), είναι αξιόλογη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τι μου άρεσε...

Μοιάζει ποίημα επικό που θέλει να πει μια πολύ ωραία ιστορία. Διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα που διάβασα ως προς το ύφος αλλά και το περιεχόμενο. Κι αυτό που δημιούργησε εικόνες.

 

Τι δεν μου άρεσε...

Νομίζω πως δεν είχε καλό ρυθμό. Ίσως να φταίει η εναλλαγή μικρών κι ύστερα μεγάλων στροφών που του στερούν τη μουσικότητα. Καλή επιτυχία!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Άνδρεα,

μου άρεσε η ιστορία που εξιστορείς, καθώς και η ομοιοκαταληξία που χρησιμοποιείς.

Αν κάτι χρειάζεται αλλαγή, αυτό θεωρώ ότι είναι το μέτρο, ώστε το ποίημα να κυλάει, να μη σκαλώνει. Σε αυτό βοηθάει το να χρησιμοποιείς ίδιο αριθμό συλλαβών σε κάθε στίχο και να προσέξεις να τους τονίζεις στα ίδια σημεία. Η μουσικότητα βέβαια δεν επιτυγχάνεται μόνο με αυτό τον τρόπο, αλλά για αρχή νομίζω θα σου είναι πιο εύκολο να ακολουθήσεις ορισμένους κανόνες, παρά να βρεις τη μουσικότητα που κρύβεται σε λέξεις και στίχους.

Να προσθέσω ότι δε με χάλασε καθόλου η χρήση της ονομασίας του πλανήτη Ογκλ, κι ας μη γνωρίζω από πού προέρχεται. (Μόλις μου ήρθε φλασιά: μήπως το έχεις χρησιμοποιήσει σε διήγημά σου;) Μου αρκεί που έτσι ονομάζεται ο νέος τους πλανήτης, δε νομίζω ότι χρειάζεται κάποια περαιτέρω επεξήγηση.

Αυτό που πιστεύω πως λείπει από το ποίημα και θα το έκανε πολύ πιο δυνατό είναι η χρήση δυνατών εικόνων-αναμνήσεων, περισσότερο από την παρούσα πλήρη, μα όχι πολύ συναισθηματικά φορτισμένη, εξιστόρηση του παρελθόντος. Επίσης, θα ήθελα να παρεμβληθούν κάποιες στροφές μεταξύ της καταστροφής της γης και της εύρεσης του νέου πλανήτη, γιατί δε μου φαίνεται και τόσο απλή διαδικασία η διαγαλαξιακή μετανάστευση και θα ήθελα να φανούν οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν προτού φτάσουν στη νέα τους πατρίδα.

Off topic: Κοίτα να δεις που κι εγώ, κρίνοντας απ`τον τίτλο, νόμισα ότι αναφερόσουν στην Κύπρο! Μόλις διάβασα βέβαια τη δεύτερη στροφή αναθεώρησα.

 

Καλή επιτυχία!

Edited by Lady Nina
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ όσους διάβασαν και όσους σχολίασαν το ποίημα μου.

 

Μερικές απαντήσεις – σχόλια:

 

@Mesmer, Cassandra Gotha, οι ομοιοκαταληξίες του συγκεκριμένου δεν ήταν κακές (νομίζω). Αυτό που μάλλον θέλει βελτίωση είναι το μέτρο.

 

@laas7,  είναι ενδιαφέρον το ότι έχουμε κοινές ιδέες. Θα ήθελα να διαβάσω αν έχεις γράψει κάτι κι εσύ για αυτό το θέμα…

 

@Vanessa Van Hault, χαίρομαι που σου άρεσε!

 

@Nienor, Όντως, για σένα που έχεις διαβάσει (και έχεις επιμεληθεί) τα διηγήματα για τον πλανήτη Ογκλ, είναι ένα bonus! Πίστεψα ότι θα κέντριζε το ενδιαφέρον και άλλων που δεν έχουν διαβάσει τα συγκεκριμένα διηγήματα, αλλά ίσως έκανα λάθος…

 

@Myyst, Το θέμα με τον ελεύθερο στίχο (το ανέφερε και η Vanessa πιο πάνω) με έχει προβληματίσει και ίσως δοκιμάσω και μια τέτοια εκδοχή του. Ίσως έχεις δίκαιο για το «συναισθηματικό βάθος». Αυτό που επιδίωξα εδώ, πάντως, ήταν ακριβώς μια εξιστόρηση των γεγονότων…

 

@Drake Ramore, Λυπάμαι που στο το χάλασα (επειδή τελικά αναφερόμουν στον πλανήτη Ογκλ και όχι στην Κύπρο). Θέλω να σου αποκαλύψω πάντως ότι και στο ποίημα και στην όλη ιδέα της ιστορίας που χρησιμοποίησα στο αρχικό διήγημα (εισβολή, ξεριζωμός, προσφυγιά) έχει επιρροές από τα αντίστοιχα γεγονότα που έγιναν στην Κύπρο – έστω και αν δεν είναι πολύ εμφανή με την πρώτη ανάγνωση. Σε ότι αφορά τα ονόματα, ενσυνείδητα προσπάθησα να κάνω ελάχιστες αναφορές έτσι ώστε να μπορέσει και κάποιος που δεν είχε ιδέα από το αρχικό κείμενο να  καταλάβει. Για τα υπόλοιπα σχόλια ευχαριστώ και θα τα λάβω σοβαρά υπόψη μου! (Ναι, είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που δημοσιεύω στίχους).

 

@niceguy0973, Ευχαριστώ για τα σχόλια.

 

@Lady Nina, Σε ευχαριστώ για τις πολύτιμες παρατηρήσεις και τις συμβουλές. (Σωστή η φλασιά που σου ήρθε: ναι, το ποίημα είναι βασισμένο σε 2 διηγήματα που έχω δημοσιεύσει). Όσον αφορά την σχέση με την Κύπρο, βλέπε πιο πάνω τι απάντησα στον Drake Ramore.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Πίστεψα ότι θα κέντριζε το ενδιαφέρον και άλλων που δεν έχουν διαβάσει τα συγκεκριμένα διηγήματα, αλλά ίσως έκανα λάθος…

 

Σ' αυτό δεν έχεις δίκιο.  ^_^

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Το βιβλιο που σου ελεγα ειναι "Ο θρυλος του Ζιγκουρντ και της Γκουντρουν" απο τον Τολκιν με επιμελεια του γιου του Κριστοφερ Τολκιν απο τις εκδοσεις Αιολος. Ειναι η γνωστη ιστορια και απο την οπερα του Βαγκνερ με το δαχτυλιδι των Νιμπελουγκεν αλλα ξαναγραμμενη απο τον Τολκιν (ειναι ουσιαστικα διασκευη απο τα αρχαια ποιηματα των Σκανδιναβικων λαων). Εχει πολλες επεξηγησεις και λεπτομερειες (που εγω προσωπικα τις βαρεθηκα μετα απο καποιο σημειο) αλλα τα ποιηματα μου αρεσαν πολυ. Δρακοι, νανοι, ερωτες, πριγκηπισσες, πριγκηπες, καταρες, δαχτυλιδια, θησαυροι, θεοι, γαμοι, θανατοι, πολεμοι ... της επικης ποιησης δηλαδη!

Για την ιδεα μου με τον ανθρωπο φοινικα  δεν εχω καταφερει ακομα να ολοκληρωσω το διηγημα μου... μολις ομως τα καταφερω θα χαρω να στο στειλω και να μου πεις και την γνωμη σου :)   

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες Μαριατζελλα. Θα χαρώ να διαβάσω κάποιο σχετικό κείμενό σου!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..